Pershendetje Mondi!Panvaresisht se veçoj dike nga poezite e tua,kjo sa per te bere adetin,por realisht te gjitha krijimet me kane pelqyer dhe vazhdoj te me pelqejne.Ndjej kenaqesi kur shkembej mendime me miqte e mi.Mondi te uroj shendet dhe gjith te mirat.Me rrespekt RizaiPostuar më parë nga mondishall
Gjithe te mirat te uroj dhe une Riza e bashke me to te pershendes me nje poezi...
Rënkimi
Na ndjek si epilog rënkimi
Në mbyllje të ditës dhe çelje të saj
I lashtë sa vetë njerëzimi
Psherëtimë që shekuj s'ju nda.
Frymëmarrje e dytë rënkimi
Gjuhë botërore, që gjuhë nuk njeh
Në çaste dhimbje e çaste gëzimi
Prapë se prapë, me epilogun, eeh!
Thua u lind bashk' me ne rënkimi
Me qarjen foshnjore, thua u lind?
Oh s'dua ta besoj, se del që shpëtimi
Mos ketë kurrë fund, por as fillim!
-------------------------------------------
Të krijosh domethënë..të krijosh.
Mondi i dashur!
Me pelqeu shume kjo poezi dhe tjetra para saj, shume shume te ndiera.
Vazhdo keshtu e mos u ndal.
Indriti.
Injoranca nuk zhduket me top
S'mundja te heshtja per kete poezi.Po te heshtja do beja gabim.Me ke mbrekulluar Mondi.Shume faleminderit qe me relaksove.Po vi nga nje lodhje ditore, sa lexova poezine vetia mu duk ndryshe dhe kete kenaqesi ta japin ato poezi qe kane ndjenje.Mondi shume faleminderit.Me respekt Rizai
INDRITI dhe Riza, ju falenderoj per ndalesen ne kete teme dhe vleresimet dashamirese. Nese arrijme sadopak te ndjesojme me vargje njeri-tjetrin, dicka te mire kemi bere ne kete kohe dembelizmi per lexim.
Para pak castesh perjetova javen e Pashkes. Sot ne dreke po te kesh sy satelitor e te veshtrosh gjithandej, do shikosh tymnaja qe dalin nga pjekja e shqerave, tavolina te shtruara me gjithfare gatimesh me baze mishin, gota me vere e birre, raki e pije freskuese, qe do perlahen nga mbllacitja e papertuar e nofullave dhe barqeve njerezore. Keshtu cdo vit. Nejse. E di qe pyesni: Po ti do besh perjashtim nga kjo dreke e sotme?
Jo, miq, s'kam pse te genjej, sipas takatit dhe une familjarisht do kem nje pjese nga tymnaja dhe mbllacitja. Para saj ama, jam ulur ketu dhe s'di as vete si me erdhen vargjet e meposhtme, me te cilat ju pershendes...
Dy mijë e ca vjet
Krishti u ngjall!
Rradhën e kemi ne
Ç'do vijë më pas
Parajsë, apo ferr?
Çfarë them kështu
Ringjallja s'ësht' ferr?
Kam Krishtin këtu
Që prapë po hesht!
Dy mij' e ca vjet
Ringjallja e Tij
Njeriu veç pret
Të njëjtën çudi.
Dy mij' e ca vjet
E njëjta këmbanë
Ne zgjuar flemë
Me ëndrrën parajsë.
Dy mij' e ca vjet
Me sytë lart
Me shpresën në qiell
Me shpirtin-mëkat.
Dhe presim, veç presim
Dhe lutemi, veç lutemi
Me Krishtin veç qeshim
Me Judën, puthemi!
-------------------------------------------
Të krijosh domethënë..të krijosh.
Ndryshuar për herë të fundit nga mondishall : 19-04-2009 më 04:54
Miq te dashur! Ketu hedh se pari krijimet e mia, prandaj ketu po lajmeroj, qe nje pjese e tyre(72 poezi) te periudhes kohore nentor 2007-qershor 2008, porsa u botuan ne librin e ri, "Mos e ndiqni hijen!", nga Enti Botues:"D.I.J.A.-"Poradeci"
Redaktore eshte Afroviti Gusho, korrektor Ilir Buzali dhe kopertina realizuar nga Edlir Poda.
Kam kenaqesine te them, qe ne liber bashke me shume poezi, jane edhe pershtypjet e komentet e dashamiresve forumiste, ashtu sic jane shprehur me emrat apo kodet e tyre ne forum. Per hyrje eshte nje mendim i te njohurit e nderuarit Agim Metbala dhe ne mbyllje elozheja e shkrimtarit aktiv ne forum, Ferit Ramadani.
Shpreh dhe njehere falenderimin dhe mirenjohjen per kete forum(adresa e te cilit pasqyrohet dhe ne liber), per qindra e mijra anetare lexues, qe me kane inkurajuar ne rrugen krijuese.
Perqafime te gjitheve nga mondishall(Edmond Shallvari)
Miku im i dashur!
Nga ketu dua te uroi nga zemra per botimin e librit ...
Te prifte e mbara me te tjera botime ......
Miku Yt!
Dhuro shumë...e prit pak!
Faleminderit Caush per urimin! E kam thene dhe e theksoj, qe ti e shume miq te tjere ketu, mbeteni jo vetem lexuesit, por edhe dashamiresit aktive me komentet e mendimet e dhena per krijimtarine time. Per me te rinjte anetare te forumit, po hedh disa poezi nga libri, pasi per ju veteranet jane te njohura. Keshtu qe mos harxhoni perseri kohen me to.
Deri sa...
Shpirtra hibridësh të vetëmbarsur
Që pillni shterpësi dështake
Humnerës mitrore të stërgjakur
Tjetërsuar kurvërisht në piedestale!
Mbetsha ende embrion i kohës
Mes plazmës parajsore krijuese
Deri sa ju fëlliqësira të kohës
Të mbarseni përjetësisht me zhdukje!
Kodi i shpëtimit
Prapakthimi-Budallallëk!
Paraecja-Çmenduri?
Paraprapa një hendek
Hendekosur Një Njeri.
Ai, zbret në ngjitje
Në zbritje ngjitet
Sizif në dhimbje
Rrokulliset...
Majtasdjathtas tkurrur
Djathtasmajtas bumyer
Në zbritje përkulur
Në ngjitje zhgënjyer.
Budallallëk-Prapakthimi!
Çmenduri-Paraecja?
Kodi i shpëtimit
Kyçosur tek vetja!
Me Pak-un
Me pak-un embrionin na lidhën
Oksigjenuar me frymën e paktë
Me pak-un një epokë na rritën
"Sa e shumtë kjo qenka!", thamë.
Zhdrejtësisht triumfalë ecëm
Jeta na pakohej më pak
Veç prapë besnikë të pak-ut mbetëm
Ç'ti bëjmë, embrionit të pafaj?
Antivargje
Doni vargun hermetik
Dhe mendja t'ju vijë vërdallë
Doni të mos flini hiç
Ngelur zgjuar në një fjalë?
Doni stilin e pastilshëm
Të më quani, "të madh"
Doni që t'ju le çuditshëm
Koklavitur në çdo varg?
Ja u rregulloj unë qejfin
Unë poeti-bojaxhi
Po spërkas me penë-penelin
Me stërkala poezin.
Ç'faj kam unë se s'kuptoni
Kur dhe unë asgjë s'kuptoj?
Janë çaste, më besoni
Mbase rrymë të re krijoj.
Doni vargun antivarg
Poezinë pa poezi?
Ja t'i bëj fjalët mishmash
Unë poeti-bojaxhi!
I dytësuari njeri
Ku hapat trupin e hedhin
Ku truri mendjen e le pas
Ku ëndërrat jashtë gjumit bredhin
Ku vetja vetveten s'e qas...
...Aty i dytësuari njeri
Truphijen e tij s'e mer vesh
Kush vallë ekziston brenda tij
Kush jashtë arratisur bredh.
Aty është gjithshka e asgjësë
Asgjëja e gjithshkasë gjithashtu
As vetë nuk e di është a s'është
Gjysmuar në ashtu edhe kështu
Dhe ecën i paecuri njeri
Dhe ndalën në pandalësinë e jetës
Hije në trup dhe trup në hijesi
I dytësuar jashtëbrenda vetvetes.
Unë e ti, ti e unë
Ti më prek e unë dridhem
Unë dridhem, ti më ndjell
Ti më ndjell e unë të sulem
Unë të sulem, ti më ndez.
Ti më ndez e unë s'duroj
Unë s'duroj, ti mezi pret
Mezi pret e unë rënkoj
Unë rënkoj, ti më thërret.
Më thërret e unë prapë
Unë prapë e ti si unë
Ti si unë e unë i zjarrtë
Unë i zjarrtë, ti më shumë.
Refreni im
Le të zhgryhem, le të ndotem, i përzjerë djersë e pluhur
Të pengohem, të rrëzohem, gjak koriçka në trup mbushur
Nënë dhe a përmbi dhe, i llucuar, i baltuar
Veshurzhveshur, mbathurzbathur, copra arnesh i arnuar!
Ka burime Toka ime, të më lajë e të më shplajë
Në mes pyjesh, në mes malesh, të më ndejë e të më thajë
Peshën e dheut të ma bëjë dhe të rëndë dhe të lehtë
Të më ngrohë në të ftohtë dhe freskojë në të nxehtë.
Mos cënofsha, mos coptofsha, trupin e jetës-shpirtin tim
Mos gabofsha dhe lëndofsha, asnjë qënie me qëllim
Mos gëzofsha, u mallkofsha, nëse shpirtin tjetërsoj
Në parajsë kurrë mos shkofsha, veten ferrit ja dhuroj!
S'ke ç'e do një trup të larë, qelbur brenda nga një shpirt
Për të qeshur, për të qarë, ekzistent më keq se hiç!
Ku jam???
Me zemër andej
Ku trupi s'ka vend
Me trupin këtej
Ku zemra më dhemb.
Me sytë pa sy
Në të errtën dritë
As këtu, as aty
Ku rrojnë të gjithë.
Ku jam, ku s'jam
E gjitha më hesht
I gjallë veç qaj
I vdekur do qesh!
Antistatukuo!
As qiell, as tokë, as ditë, as natë
Shikimi devijon ekzistencën e universit
Konfiguracion i një materie amalgamë
Pjellë hibride nga mitra e parajsferrit.
As tingull, as zë, as zhurmë, as heshtje
Dëgjimi devijon meloditë e botës
Boshllëk shurdhues nga lindja në vdekje
Simfoni pa orkestër e qeshqarjes së kohës.
As para, as prapa, as ec, as ndal
Hapat devijojnë trajektoren në hapësirë
Nuk di në ka ndodhur shpërthimi i madh
Veç di që në ndodhtë, do jetë më i mirë.
Ç'u dashka nganjëher!
S'më patë, s'më njohët? Çudi!
I djeshmi, i pardjeshmi, sot jam
Mbase ç'do jem nesër s'e di
Veç Jounë, ndryshe shkofsha në djall!
Kujtova se xheç dinit për mua
Pa çka se unë shumë di për ju
Prapë do rri mes jush i ngujuar
Në qoshkën e qoshes, diku.
Me qeshjen e mosqeshjes, qesh
Me shikimin e mosshikimit-verbëri
Me të folurën e mosfoljes-memec
Me dëgjimin e mosdëgjimit-shurdhëri.
Ç'pati vallë me mua Nastradini
Që veshur sot më la xhyben e tij?
Ç'patët që syhapur po më shihni?
Ju betohem, nuk jam tjetër njeri!
I djeshmi, i pardjeshmi, jam sot
Mbase ç'do jem nesër s'e di
Pa xhybe për ju qenkam një KOT
Ç'u dashka nganjëher, Nastradin!
LIRIFLAMA
Shshsht, mos fol!!!
I lirë je të flasësh!?
Shshsht, mbyll goj!!!
I lirë je ta hapësh!?
Suus, mos lëviz!!!
I lirë je të ecësh!?
Suus, në do të pish
Dy nëna njëherësh!!!
Shshsht, ç'kujton
Se deti u bë qumësht?
Suus, o i gjor'
Në mos të del për hundësh!!!
Veç Një!
Khajam, s'të kam zili!
T'i kam falur gjithë çupat e botës
Bëj siç të tha shpirti: Pi!
Dhe fundin nxirrja gotës!
Veη Një, ooh, veç Një, timja është
Atë veç në vargje mund ta dehësh
Të tjerat trup dhe shpirt të kan' dhënë
Por timen, as me sy s'mund ta prekësh!
Kënaqu me kaq, Khajam!
Që dehe çupën time me vargje
Të tjerat dhe në varr i ke pran'
Veç Një, ooh, veç Një, kurrë s'e pate!
Sikur...
Sikur sytë të shikojnë,
ç'dëgjojnë veshët.
Sikur veshët të dëgjojnë,
ç'shikojnë sytë.
Urtësia e mbetur do ç'mendej
Çmenduria, akoma më shumë.
Sikur zemra të rrahë,
ç'vuan shpirti.
Sikur shpirti të vuajë,
rrahjet e zemrës.
Dashuria do ishte vetë njeriu
Njeriu, dashuri e vetë jetës.
Sikur jeta ta vdesë vdekjen
Sikur vdekja jetën ta jetojë
Bota do dojë më shumë vetveten
Vevetja, më shumë botën do dojë.
Po ngrij!
U ktheva i ikur
Tokës që lashë
Pa e lëshuar kurrë.
Ika i kthyer
Tokës që gjeta
Pa e gjetur kurrë.
Përtej kufirit
Rrezen diellore e zgjata
O Zot, sa po ngrij
Nga gjysmërreze akullnaja!
Kohë tjetër
Çomë shpejt e dashur, aty ku s'më ke çuar
Të provojm' e dashur, ç'ka s'kemi provuar
T'i largohem dua, kësaj kotësie
Që kot na vërtit dhe kurkund s'na shpie.
Mos më ler' e dashur, asnjë çast të pres
Qenka kohë e poshtër, kohë e pabes
Mbase ku do vemë, gjejmë kohë tjetër
Qoftë dhe një çast, të jetojmë si njerëz.
Loja e fundit
S'më tërhoqët dot
Mua jo e jo, por as jetën time.
Duarve ju lashë një aktakuzë.
Sot, luani me të
Pokerin e jetës tuaj.
Nesër dhe i vdekur, lojën e mbyll unë!
Etj, etj, etj....
------------------------------------------------
Të krijosh domethënë..të krijosh.
Ndryshuar për herë të fundit nga mondishall : 21-04-2009 më 07:02
Mondi, mik shumë i nderuar, i nderuar nga të gjithë poetë e lexues të Forumit të mirënjohur shqiptar, nga zemra të përgëzoj e të uroj për botimin e librit të ri, past fat e jetë të gjatë në mesin e lexuesve...
Mondi i dashur, edhe një herë urime, urime e urime pa kufi, dhashtë Zoti të pësojnë edhe botimet të tjera (nuk dyshoj në këtë dëshirë timen, meqenëse punoni në vazhdimësi), librat e rinj...
Përqafime Mondi...
Urime Mondi per botimin e librit tend te ri:"Mos e ndiqni hijen".Eshte kenaqesi kur merr vesh se nje poet ka nxjerre ne drite krijimtarine e tia nepermjet librit qe ka qene dhe do te mbetet i pa zvendesushem me as nje lloi tjeter.Suksese te vazhduesme paç zoti Mondi,mos tu ndalte pena kurre.Me respekt Rizai
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt