RKL: Kompromisi i dhembshëm,...

[Sabriu]

RKL: Kompromisi i dhembshëm, që kreu politik i vendit i ka bërë planit të Ahtisarit, mund të jetë shumë i rrezikshëm për tërë Kosovën
Publikuar më 08 shkurt, 2009

Koment i Radio Kosova e Lirë

Është thënë sa e sa herë se pakoja e Ahtisarit nuk është vetëm kompromis i dhembshëm, që ka bërë kreu i vendit tonë, në zgjidhjen e imponuar të statusit të Kosovës, por është një plan fatal për shqiptarët në përgjithësi, në veçanti për ne që jetojmë në Kosovë.

Duhet pranuar edhe një të vërtetë tjetër mjaft të hidhur, se ky plan iu imponua kreut politik të vendit tonë, duke qenë mbase edhe i shantazhuar që ta pranojë planin pa asnjë vërejtje, meqë realizimi i plotë i këtij plani shpërbën jo vetëm TMK-në, por vetë identitetin shqiptar, ndërsa parasheh “masakrimin” e territorit të Kosovës, sidomos me realizimin e planit për të ashtuquajturin decentralizim, që do të thotë krijimin e komunave serbe brenda Kosovës, që do të qeverisen nga Beogradi, ndarjen e veriut të vendit dhe legjitimimin e më shumë se 50 bastioneve kishtare serbe, të cilat do të jenë burim i konflikteve, mosmarrëveshjeve dhe kurdisjeve të përhershme të politikave antishqiptare të Beogradit kundër Kosovës.
Aktualisht, pakoja e Ahtisarit tash po përballet me pasojat, në segmentet e saj më të paqëndrueshme.
Pakoja kishte paraparë jo strukturimin apo shndërrimin e TMK-së në FSK, sikur e kanë paraqitur politikanët tanë, me qëllim për të fituar poenë politikë te elektorati, por shpërbërjen e saj në tërësi, me qëllim që të ndërpritet përfundimisht prejardhja dhe përmbajtja e UÇK-së. Më vonë u projektua edhe ideja që në mesin e TMK-së të bëhej edhe një shkizmë e madhe, një ndarje tepër e rrezikshme, duke përzgjedhur e duke selektuar kuadro të TMK-së në FSK dhe duke eliminuar të gjithë ata që i kishin mbetur besnikë përmbajtjes së UÇK-s dhe idealeve të legjendarit Adem Jashari. Mund të jenë përvjedhur në këtë mes edhe ndonjë kuadër, apo disa sish, që përjashtohen nga ky konstatim, ose janë pranuar po me qëllim të caktuar disa kuadro me kredibilitet, por shumica e të pranuarve janë të njohur për opinionin si kuadro të lakueshëm, të përdorshëm dhe të dëgjueshëm.
Po ashtu, dihen edhe fakte të tjera të mospajtimeve lidhur me përzgjedhjen e kreut të FSK-së nga kreu politik i Kosovës, që u detyrua t’iu lëshojë pe ndërkombëtarëve lidhur me përzgjedhjen e strukturës së FSK-së, e cila ashtu sikur parashihet në planin e Ahtisarit nuk do të jetë kurrfarë ushtrie e Kosovës, por një forcë xhandarmërie, pse jo edhe mercenare, në situata dhe rrethana të caktuara.
Duket të kthehemi edhe në një të dhënë shumë të rëndësishme.
Autoritetet e larta të NATO-s, një vit më parë kishin konstatuar se shpërbërja e TMK-së do të mund ta destabilizonte situatën politike dhe të sigurisë në Kosovë, andaj edhe i bëhej thirrje kreut institucional dhe politik të vendit tonë, që të veprohej me shumë maturi dhe përgjegjësi në procesin e shkatërrimit të TMK-së.
Për habinë e autoriteteve të NATO-s dhe të strukturave të tjera ndërkombëtare, që merren me sigurinë në Kosovë, procesi i shkatërrimit të TMK-së ishte kryer pa asnjë vështirësi, edhe pse ishin shprehur pakënaqësitë e disa grupeve të vogla, apo të kuadrove të caktuara.
Pakënaqësitë dhe kundërshtimet pritej se do të shpërthenin me rastin e përzgjedhjes dhe selektimit të kuadrove, sepse shumica dërrmuese e pjesëtarëve të TMK-së kishte besuar dhe ende beson se FSK-ja megjithatë do të jetë bërthamë e një ushtrie të ardhme të Kosovës. Duke besuar në këtë gënjeshtër, të kurdisur mirë nga faktori ndërkombëtar dhe të improvizuar me mjeshtëri nga ai vendor, të mbeturit jashtë radhëve të FSK-së kanë filluar të protestojnë, jo me kërkesë për ta bërë ushtrinë e Kosovës, por me kërkesa për t’u futur vetë në FSK.
Protestuesit, ankohen duke paraqitur edhe fakte reale ku janë shkelur kriteret e parimet bazë të përzgjedhjes, mbase edhe pa e kuptuar se pikërisht ky ka qenë edhe synimi kryesor i përzgjedhësve, të cilët e dinë mirë se me veprime të tilla nxisin urrejtje, zemëratë dhe mllef në mesin e pjesëtarëve të TMK-së. Kjo është bërë me qëllim që edhe struktura e ruajtur për dhjetë vjet e ish UÇK-së, brenda TMK-së, të marrë goditjen e fundit, duke e përçarë dhe duke e yshtur njërën pjesë kundër tjetrës. Kështu ishte krijuar edhe FARK-u gjatë kohës së luftës, me qëllim që ta thyente nga brenda e UÇK-në. Atë, që një segment i faktorit ndërkombëtar dhe vendor nuk kishte arritur ta bënte, me UÇK-në, e cila ishte shtrirë në terren dhe kishte marrë armët në dorë, tani, mjerisht po e realizon, me qëllim për ta varrosur përgjithmonë karakterin çlirimtar dhe fitimtar të UÇK-së emblematike dhe historike për shtresat liridashëse të popullit tonë. Nuk ka nevojë të komentohet ky qëllim i disa segmenteve të faktorit ndërkombëtar, meqë është i tejdukshëm.

Përçarja e madhe e pjesëtarëve të ish-TMK-së, dorëheqja nga FSK-ja e një segmenti të eprorëve me shumë ndikim, lënia anash e një segmenti tjetër të pjesëtarëve, që kanë kredibilitet dhe që familjet e tyre kanë pësuar nga lufta, nxjerrë në sipërfaqe realitetin faktik, mjaft të tensionuar, me qëllim që përplasjet të shtrihen brendapërbrenda luftëtarëve të lirisë.
Po ashtu një pjesë e opinionit nuk ka sa duhet informacione lidhur me mosmarrëveshjet, pakënaqësitë dhe mos pëlqimet që kanë ndodhur në mes një segmenti të kreut politik të Kosovës dhe autoriteteve të NATO-s gjatë muajve të fundit, në drejtim të përzgjedhjes së kreut të FSK-së. Shtyrja e zgjedhjes së komandantit të kësaj force, nuk ishte bërë vetëm sa për ta shtyrë procesin, ashtu sikur nuk ishte bërë me këtë qëllim, as shtyrja e zgjedhjes së kreut të Agjencisë së Inteligjencës. Këto kompromise janë bërë duke peshuar raportin e forcave edhe në kreun e institucioneve, të cilat me siguri se do të tronditen rëndë dhe do të fillojnë të përballen me pasojat e politikës së kompromiseve të dhembshme e të padhembshme.

Si mund të dilet nga kriza?

Ata që do ta neglizhojnë situatën e krijuar në relacion TMK-FSK, me siguri se të parët do të përballen me pasojat, të cilat do të bartën edhe në tërë Kosovën, në këto momente tejet të rënda për gjendjen e sigurisë, të cilën e rëndojnë veçmas shantazhet dhe kurdisjet e përditshme të Beogradit zyrtar. Opozita, sikur po shihet, nuk do të zgjedh mjete për të arritur qëllimet e veta. Ajo, do të përpiqet ta shfrytëzojë pakënaqësinë e pjesëtarëve të përjashtuar të TMK-së, ndërsa tashmë ka dhënë sinjale në këtë drejtim dhe është në përgatitje të thellimit të krizës, duke shfrytëzuar pasojat e politikave të gabuara të së kaluarës, ku kishte marrë pjesë edhe vet, por duke u distancuar tani me mjeshtëri dhe hipokrizi. Të gjitha partitë politike të Kosovës, pa dallim, e kanë përkrahur planin e Ahtisarit dhe janë pajtuar të shkatërrohet TMK-ja. Këtë nuk duhet ta harrojnë forcat e vërteta liridashëse të Kosovës dhe aq më pak pjesëtarët e TMK-së, të cilët do ta bënin gabimin e tyre fatal, nëse bien në kurthet e kurdisura të grupeve dhe klaneve, që synojnë ta marrin qeverisjen e pushtetin dhe jo t’i zgjidhin problemet e njëmendta të Kosovës. Opozita do të mundohet të manipulojë edhe me gjendjen e rënduar sociale dhe me problemet e shumta që mbretërojnë në vend, në mos ka filluar manipulimin. Nga kriza nuk mund të dilet duke krijuar mjegull, duke gjuajtur gurin dhe duke fshehur dorën, duke synuar me çdo kusht pushtetin, pa marrë parasysh format e metodat për ta arritur këtë.

Koalicionit qeveritar i mbetet barra, jo vetëm për ta ruajtur unitetin sa për sy e faqe, jo vetëm duke bërë deklarata pa mbulesë dhe performansa kortuazie, që krijojnë edhe më shumë huti, jo vetëm duke rrahur gjoks dhe duke ironizuar, përbuzur dhe stigmatizuar opozitën, por duhet vepruar me maturi dhe gjithsesi me qëllim për të përmirësuar shumë nga gabimet, që edhe mund të përmirësohen, nëse ka vullnet, gatishmëri për sakrificë, tolerancë dhe nëse fillojnë të vihen në jetë veprime të matura në këtë drejtim.

Nëse Qeveria nuk merr masa urgjente, nëse lejon që pjesëtarët e përjashtuar të TMK-së, mllefin dhe zemërimin e tyre ta derdhin nëpër protesta e demonstrata, duhet ta dijë fare mirë se nuk do të arrijë ta kontrollojë situatën. Pjesëtarët e TMK-së të mbetur rrugëve, nuk janë aktivistë paqësorë të Lëvizjes “Vetëvendosje” që mund të vriten në rrugët e Prishtinës dhe askush, askurrë, të mos japë përgjegjësi për ta. Pjesëtarët e TMK-së, të gjithë pa dallim, janë “gjeneralë” të luftës, sepse ata karrierën e tyre ushtarake e kanë kryer në frontet e luftës çlirimtare, dhe jo në kushte paqe, nëpër akademi e katedra ushtarake, sikur e kanë kryer forcat paqeruajtëse ndërkombëtare, që ndodhen të dislokuar në Kosovë. Nëse 2000 pjesëtarë të TMK-së organizohen seriozisht, duhet ditur dhe duhet besuar fort se prapa tyre do të gjenden edhe ish 30 mijë luftëtarë e dikurshëm të UÇK-së. Ata që e neglizhojnë këtë situatë, mund të befasohen për të keq, por nuk mund të ndreqin asgjë, nëse nuk arrijnë të parandalojnë shpërthimin e situatës, duke vepruar me shumë maturi dhe duke vënë në lëvizje tërë mekanizmin që kanë në dispozicion.

Paraqet,Sabri Selmani

[ARIANI_TB]

Vetëvendosje: Anamorava në rrezik!
Lëvizja “Vetëvendosje” alarmon për rrezikun që po i kanoset rajonit të Anamoravës. Në një komunikatë shtypi, thuhet se Serbia synon të konsolidohet në Anamoravë dhe rajone të tjera, ashtu siç ka bërë me veriun e vendit.
“Për t’i kapërcyer problemet në terren, njerëzit duhet të vetorganizohen për t’i mbrojtur fshatrat e banuara me shqiptarë që të mos kalojnë në ato serbe, të parapara me planin e Ahtisaarit”, thuhet në komunikatë.

Lëvizja sugjeron që organizimet të jenë të paqësore si peticionet, protestat e demonstratat masive në Prishtinë. Por edhe në të gjitha qytetet e tjera. “Vetëvendosja” ka shtuar aktivitet në rajonet që pritet t’i nënshtrohen planit të decentralizimit dhe ku do të formohen komuna të reja me shumicë serbe. /ktv/