Poema e dhimbjes

[Agim Doçi]

Kushdo mund te vendos vargjet e veta ketu ne kete teme. Ju perqafoj te gjitheve.

Seç më ikën dhe më lanë
Ata që aq shumë i desha
Ikën larg dhe më s’u pamë
Më pllakosi keqas vjeshta...

U thanë lulet, u thanë pemët
U thanë pishat në një majë
Të më hanë po presin vemjet
Shokët presin të më qajnë...

Them të iki, arratisur
Ku s’më njeh, s’më flet njeri
Mbi vetminë seç jam vidhisur
Si lypsar pa plang e shpi…

Ku të vete…ku të futem?!
Pyes erën edhe hënën
Para Zotit, natën lutem
Fat i keq më bëre gjëmën

Nuk e di se sa do zgjasë
Nuk e di sa do zvarritem
Vargu – vargun do të vrasë
Poezisë i ka zënë pritën

Shkruaj, ndalem mbi një rimë
Gris fletore e radhua…
Humba gjithë dashurinë
As një gjë s’më ngeli mua

Ti m’i more, të gjithë endrrat
Më ke marrë dhe shpresën peng
Zot i Madh, merri dhe vjerrshat!
Gjithë kjo jetë qenka një rreng…

[Besoja]

Dhimbjes kush s'i ka kënduar
Ne...të gjith' pa përjashtim
Her' afruar her' larguar
Na ka mbajtur nën përgjim

Dhe ka pritur vec një herë
Të na shohë të përlotur
Por dhe loti ka një vlerë
Kur del nga sy i pandotur

[Besoja]

Përshëndetje Gimi!
Hodha dhe unë dy vargje e të udhëtojmë së bashku por jo në udhët e dhimbjes.
Me respekt për gjithcka që ju keni krijuar në sofrën poetike shqiptare!

[Agim Doçi]

Beso.
Faleminderit dhe te lumte. Dy strofat e tuaja jane fantastike. Urime miku im.
Qafime

[riza2008]

Kushdo mund te vendos vargjet e veta ketu ne kete teme. Ju perqafoj te gjitheve.

Seç më ikën dhe më lanë
Ata që aq shumë i desha
Ikën larg dhe më s’u pamë
Më pllakosi keqas vjeshta...

U thanë lulet, u thanë pemët
U thanë pishat në një majë
Të më hanë po presin vemjet
Shokët presin të më qajnë...

Them të iki, arratisur
Ku s’më njeh, s’më flet njeri
Mbi vetminë seç jam vidhisur
Si lypsar pa plang e shpi…

Ku të vete…ku të futem?!
Pyes erën edhe hënën
Para Zotit, natën lutem
Fat i keq më bëre gjëmën

Nuk e di se sa do zgjasë
Nuk e di sa do zvarritem
Vargu – vargun do të vrasë
Poezisë i ka zënë pritën

Shkruaj, ndalem mbi një rimë
Gris fletore e radhua…
Humba gjithë dashurinë
As një gjë s’më ngeli mua

Ti m’i more, të gjithë endrrat
Më ke marrë dhe shpresën peng
Zot i Madh, merri dhe vjerrshat!
Gjithë kjo jetë qenka një rreng…

Pershendetje Z.Doçi!Resapekte per ty dhe vargun tend te mbrekullueshem.Po i bashkengjitem temes tende me nje krijim te çastit te frymezuar nga poezia jote:"Poema e dhimbjes."

"Kthyer në grehinë"

M'u thanë lotët,m'u zu zëri,
Vetëm dhimbje ndjej në shpirt.
Jam përvëluar i tëri,
Kthyer në grehinë-meit.

Ikin ditët si të marra,
Dikush qesh e dikush qan.
I vetmuar si më para
Dhe putanat s'më kanë xhan.

Në rrëmujë i hallakatur,
humbas veten,diçka ndjej.
S'di ç'far paska ndodh'-jam plakur,
kthyer në poet rrebel.

Arratisem brënda vetes,
Por dhe vetia s'më pranon,
Vdekur,ngjallur me rrëmete,
Të hutuar më shikon.

Ditën kaloj mbi tastjera,
gërmat, fjalët ngatërroj,
Nga lëviz ndeshem me plehra
Dhe të mirën s'e dalloj.

Lutem Zotit,Perëndisë,
S'ka i laç që më shëron.
Vetëm shpirti i poezisë,
Shpetimtare e natës von.

[Dorontina]

Bota mister

bota mister jetojmê si ne ferr
mergimtari njeri… pa sherr
punon ter jeten veshtir
i lidhur me rrogê si me zingjir

jeta po iken vitet po ecin para..
jeta e pa shijuar mbetet ne êndrra
endrrojn te kthen ne vendlinje
kan pergaditur pleqrin me shum shije

por jeta e ben te veten
fati me qekan jau shkurton jeten
me kufoma shum shkojn ne atdhe
me vazhdu jeten ne vendlindje te lirê dhe te Re...

ne vendlindje per jetê, pa marr me veti asnji leckê
duke lan mbi tokê punen e viteve te shkretet.
Nj sot iku sikur ikun te gjith nji nga nji
mendo per kend punon para se ta marresh ket drejtim pa kthimê...

mergimtar,shqiptar,gazepar,monetar, i pa lumtur i pa parê....rrugê te mbarê....