I vetmuar në atë ëndërrim - F.R.

[gjakushi]

KËSHTU VRITET PAFAJSIA !


S'ka çast që s'lindin vargje
jam rob i varur per poezi,
kerkojnë keto vise e keto pragje
te shkruash e të bësh risi !

Tek ecja ne rrugë me makinë
me lindi befas një varg pshertimë!
Nje drenushe e pafajshme si vetetime
u ndesh perpara e ra n'lendinë

Një deng lotesh se di nga erdhi
sa shpejt në gjendjen time nderroj stina !
Vërshimlot dhe drenusha derdhi
më shurdhoj atë çast oshëtima!

Në shpirt ndjeva një barrë të madhe
Ishte plaga e viteve të mia
E barta me vite deri në këto çaste
Te shkruaj se kështu vritet pafajsia !

[gjakushi]

PA TË - JAM I GJALLË - I VARROSUR !


Shkojnë ditët, netët unë sërish në vetëmi
Me vargje zbus mallin, pikëllimin!

Ka mbetur shumë në këtë tirani
në këtë shtërngatë e bëj udhëtimin!

Endem rrëpirës të ngjitem në majë
atje ku shqipet mund të ngjiten ,

Vetëm një shpresë më krijon uzdajë
më thotë do te vij të të bashkangjitem!

Cilën pergjigje të jap ! Jam i paditur!
Ajo - akuzën time nuk mund ta kuptojë !

E ndjej! Është yll që ndez një zemër të fikur
Në udhën e jetës sërish të rrugëtojë !

Ndaj ndjehem i vrarë , ndjehem i plagosur
Për Të ! E, pa Të, jam i gjallë -i varrosur !

[gjakushi]

NUK JAM...


Nuk jam Lasgush qe flet per shije
As t Nafija - poeteshe dashurie !

Nuk jam Mitrushi qe klith nga qelite :
- Eftipise e dashur - te lutem mos prit!

As Petro Marko s'jam Heminguej i pashem,
Me Safon e dashur - kipce te ngjashem !

Nuk jam Dhimiter qe shenjezon ne qark
As ti Munevere qe me rrin perqark!

As Kadare se bej dot veten
Elena - Ti qe me fal gersheten !

As Dritero qe ngrit dolli Devolli
perse Sadija dashuri i mbolli!

Une jam Pirg i dhembjes qe e ndjeva jeten
dashuria e vrare - me ndez veten !

Haperoj mes vuajtjes - s'kam cast gezimi !
Vetem kur del E.., si enxhull vegimi !

Dhe endem ne linje padurim e pres
cdo fjale e e saj - i blerte mengjes!

[gjakushi]

QENIE E RRALLË


Në boten time je qenie e rrallë
edhe pse si frymemarrje - të mendoj shpesh
Je bere shi vere qe thatesirën ringjallë
del ylber që pas rrëmetit buzëqesh!



Pa fjalën tënde paskëtaj nuk e di
Do t'më mbese fije gëzimi në vepër ?
Mos nis rrëmeti i pikëllimit - orgji,
të ringrisë tendat në pikëllimin e vjetër !


Je berë diell për mua , më bleron trupi
Edhe vargjet e kengëve - dashuri kanë per jetën !
Në ëndërrën mrekulli që sa shpejt humbi
në parajsë si shenjt të dy ramë e fjetëm!


Te shikoja butësinë që e pate mbi çepalla
dhe buzëqeshjet e gjumit si margaritari !
Sa i lumtur isha, sikur sërish u ringjalla
dhe dola nga ëndërra sikur dal nga varri !

[gjakushi]

PA TITULL !

Ku ngeli përgjigja që une e vonova
Kjo kurrë ne jetë s'kish ngjarë !
Sikur një shekull në varr u shtrova
per te berë nje itinerar!

Në botën e ndërgjegjes hyra vrap
Ajo u kthye nga heshtja në jehonë,
Në horizontin e jetës nje dritë u hap
u zbeh në shtigje një zezonë !

[gjakushi]

KËRKOJ...!


Kerkoj të them një fjalë
që skalit një zemër !

T'ia hapë horizontin që ka blerimi !

Ajo nuk është ëndërr
është qenie me emër

bëhet yll agimi në shtigje gëzimi!

Një buzëqeshje e saj
e shuan etjen time,

në shpirtin shkretëtirë prej zjarri !

Ndaj unë krijoj vargje
që shfaqin shumë gëzime

si lulet e pranveres - ugari!

Janë rima, simbole, janë kurorë
arrijnë t'ia stolisin bukurinë

per mirësinë që ka, per vepren që bën !

Ashtu dalin yjet në aurorë,
dhe grinden me errësirën ,

si unë që me shpirt i bëhem kurban!

[gjakushi]

NËSE METAFORAT TE DUKEN KONTRASTE !


Sa herë nga malli më përloten sytë....
Aq herë dal të të shikoj në dritare,
je bërë për mua - një befasi e dytë,
që shëron dhembjen si magjistare.

Nuk je fajtore ti per plaget e shkreta,
E di se te takon çdo uratë,
Çdo herë në meditime për Ty perse mbeta
pos vargjesh s'kam tjeter dhurate !

-Përse s'kam gjume nga frymëzimet
s'të bëj me faj ty që tani fle në qetësi !
Vetëm të them se më kaplojnë mjerimet
pa ta thenë një fjalë , dot nuk rri!


E si te te shikoja atë çerpik syri si liqeni
atë ballë që ndriçon si dielli n'agim !
Per buzën , edhe vargje të shkruaj - si Migjeni,
Per ty është pak dhe - pranvera në blerim!


Ndaj, më ndjej se si jam këto caste
per ty se di cilin varg te bej me rime!
Nëse metaforat të duken kontraste,
ashtu e shikoj jetën - me oshëtimë ...!

[KUJTIM CAMI]

PA TË - JAM I GJALLË - I VARROSUR !


Shkojnë ditët, netët unë sërish në vetëmi
Me vargje zbus mallin, pikëllimin!

Ka mbetur shumë në këtë tirani
në këtë shtërngatë e bëj udhëtimin!

Endem rrëpirës të ngjitem në majë
atje ku shqipet mund të ngjiten ,

Vetëm një shpresë më krijon uzdajë
më thotë do te vij të të bashkangjitem!

Cilën pergjigje të jap ! Jam i paditur!
Ajo - akuzën time nuk mund ta kuptojë !

E ndjej! Është yll që ndez një zemër të fikur
Në udhën e jetës sërish të rrugëtojë !

Ndaj ndjehem i vrarë , ndjehem i plagosur
Për Të ! E, pa Të, jam i gjallë -i varrosur !

Përshëndetje Gjakushi!
Më pëlqyen poezitë tuaja.
Ju uroj vazhdimësi e muzë pa fund.
Me respekt për Ju.

[gjakushi]

Pershëndetje Kujtim CAMI !


PËR NJË SHPIRT SI ZANA!

Në rrjedhen e Lanës vargjet dhe rimat i ndaj
Per hirin e blerimit , i them zjarr Asaj!

- Jam ujëvara ! Thotë. Nuk dua te te shuaj !
Beru zjarr që s'shuhesh dhe per mua shkruaj!

Ia kthej nje pergjigje por, del e përmbytur
se me mbulon malli në atë mrekulli të ndritur!

Ndaj ndjehem i dehur! Jo ! S'më ka zënë rakia!
Është urragani rrëmbyes me kodin : Dashuria!

Ka vërshuar përmasën me vargjet përkushtime
Si Lana që nuk ndalet në pranverë nga vershime!

Ndjej dhembshuri që nuk jam pranë saj
çdo çast ta sodisja e sytë kurrë mos ia ndaj !

Ta ndjente Tomorri , ta ndjente edhe Lana ,
përse ndjenja ime zjarr - për një shpirt si Zana!

[gjakushi]

TË DAL NË PRITA!


Mesnatë! Jashtë dhomës grindet janari
Një llavë vullkani më ndez kraharorin,
Ka mbuluar fushat dhe malet acari
në shenjester është vënë dhe koftori!

Në vargjet e mia ringritet një kor
simfoni e fjalëve koordinon dashurinë
Se gjumi i natës s'më zë me zor
Dirigjenti i frymëzimit më sjell ndjesinë !

Derdhet ajo si pikat e shiut nga qielli
i lagur nga djersa kridhem në kërkim !
Më del nga majëmalet Ajo si Dielli
Shkarkon gjithë dritën sikur vetëtin!

Përflakem nga zjarri ! Digjem behem hi !
Dhe marr një ngjyre blerimi si rrita !
Buzëqeshja e saj më bën të ri
Te dal në beteja ! Të dal në prita!