I vetmuar në atë ëndërrim - F.R.

[gjakushi]

BËHESH AFSH !


Unë i hap horizontet -
tregoj se çka dua !
Prej teje çka marr,
Ty çka të të jap !

Unë bëhem si rëra
që shtrihet në krua
e pastaj Kala jete -
në shekujt e gjatë !

Vetëm ti atëherë -
bëhesh afsh !
gulon si gurra -
e derdhesh në zemër !

Nëse del si lule
të rritesh në rrafsh
shtrij rrënjët në zemër
Se shumë të dua !

[gjakushi]

E NESERMJA PRES TE VIJ !!!


Në lotin e fjalës u përmbyta
syte e tu - vullkan blerimi!

me gërmim rreshtat në strofë u ngrita
me të dhjetën plagë si GjegjElez - trimi!

Në kuvendim me ty mu ngroh shpirti
Në Vlorë, Sarandë, në Jon bëra not !

Në varkën e fjalës ë dua! Shkoj udhëtimi
e, zbrita në stacionin : Pritja ! , sot!

Ku e di a ndjehesh mirë e ndritur
Unë parajsën në pamjen tënde e ndjej,

Befas me dalin flatra se të kam pritur
te kerkoj dhe shekujve të të gjej!

Ndaj çdo çast unë drejt teje vi
si Promethe që kërkon Euridikën e ti

Me drithma në trup me zjarr dashurie në gji
Të nesermen e pres të mos bëhem hi !

[gjakushi]

SA HERË FLAS ME TY !


Sa herë flas me ty -
në shpirt e ndjej
si yje - ndriçojnë vargjet
strofat bëhen Diej!


Dhe vullkan i blertë
ka magmën nektar !
merr hije pranvere
shndërrohet thesar!

Në drejtim t'një shtegu
me fton per qetësi !
Por s'prehet dot zemra
që ndjen dashuri...!

[gjakushi]

[QUOTE=Dorontina;2131273][B]Dashurit janê ne kriz



tani me e njof vetveten
i njof mirê dhe tjeret
jeta me esht ma e leht
vetit ja di shum vleren

kujt vall i perzihem une
kujt i intresoj une kur vuj
po kur unê dahuroj
pse shum njerz i pengoj

njerzit jan ne depresion
dojnê me kontaminu boten
dua te ik nga njerzit
qe vleren sja din as vetit.



Dorontina e nderuar te falnderoj qe bashkangjite vargjet !

[bili99]

NË PROVINCEN TIME !!!

E perhershmja jetë më djeg si furrë
Rrugëve të saj rininë e kalova !
Vashës sime në dritare i hidhja gur
sa herë dilte në krua e përgjova !

S'kishte internet në provincën time !
Me linja shikimi e kisha shumë pranë,
Ia ndjeva trokitjen e zemrës intime
Edhe pse një varg së bashku nuk e ndamë !

Sot ndryshoj moti, s'eshtë si dikur
Në linjë e kam zemrën që i perkushtohem !
por, s'kam prehje, jam shqetsuar sikur
Se nga çasti në çast vetëm pikëllohem!

I nderuar Gjakushi:
nuk je edhe aq i vetmuar pasi i mban gjalle kujtimet bile u jep edhe perjetsine me varg.
Ke shkruar vargje te bukura per dhimbjen dhe mallin,i lexova dhe u ndala tek kjo qe po e citoj ne kete postim.

Me kete varg "Vashes sime ne dritare i hidhja gur" me kenaqe ,he ... keshtu ishin mesazhet e castit perpara....he "ktyne here " do thoshte nje shqiptar i Kosoves.
Shoh qe ka kaluar mesnata ne provincen tone te dashur,te deshiroj ta kalosh naten e mire dhe te gedhishe me miremengjes dhe me motive te lumtura.

me nderime,
bili99

[gjakushi]

PA TY !


Gjithçka u zverdh sot kur s'të takova
dhe pishave u ra blerimi,
Ku shkove ? Thash se u verbova,
dhe linjat i zu trishtimi!

Pa ty ndjehem njeriu i braktisur,
Pa ty , nuk mundem të mbes më njeri !
Më mungojnë fjalët në gjuhën e stisur !
Jam një rreng i mbetur pa çati !

Në udhëkryq më ka lanë takati
për mbështetje të pres Ty të vish !
Nuk jam prej atyre që më mposht taksirati
por zjarr'i dashurisë për ty më prish !


Ky vullkan i madh , kjo magmë shpirtrore
Nuk ka një çast - sa të zgjasë shikimi!
Është bërë pika shekullore
që në vargje derdhet si blerimi!

Edhe kur bëj gjumë mbi rima pushoj
Edhe kur pres muzgun e kur del agimi!
Ku ishe, si je, çka do ?, të mendoj
se kështu më pushtoj malli dhe vegimi !


Ndaj ec i vetmuar, se gjithça më mungon
Ku e di unë zemrën a e kam në kraharor ?
Ndjej se edhe shpirti çdo çast më mërgon
ndizem edhe shuhem po si meteor !

[gjakushi]

E NIS ME TY !

[gjakushi]

MJEGULLIMË NË MUA


U ndal shiu dhe lotët reshtin
e trishtë pamja, mjegullimë në mua?
Në varreza të vdekurit sa thellë heshtin
Nuk kthejnë përgjigje pse u them : U dua!

I shkallmuar endem tek keto varreza
Se kam dashuritë që kisha jetësisht !
S'ka ngjyra të tjera zemra pos të zeza
Syve loti u shterr perfundimisht !

Ku ka force që më kthen buzeqeshjet!
Ku ka rreze qe me kthen ngrohtësinë ?
Nëse befas dalin ndonjeherë ngerdheshjet ,
s'ma kthejnë jo kurrë lumturinë !

Ndaj duhet të ik nga kjo botë e varfër
të shkoj atje ku kam shpirtin tim !
Se këtu gjithmonë e ndjej afër - sa afër
me vargje malli e marr n' përqafim!

[gjakushi]

NË VARGJE BIE HESHTJA



Nuk e di perse në vargje bie heshtja,
apokalipsi ndjehet si kur bie era
megjithse në thellësi te zemrës ec si breshka
një syth i ndjenjës që e sjell pranvera!

Në sy del si shkëndijë, si ylberi,
në rezeshpresa tunduese bëhet sfera.
Dal i plagosur nga humnera unë i mjeri
Per vargje e per shtigje të tjera!

Nuk me shtrydh ajo kllapia e muzgut
sëndertoj imazhin për buzeqeshje,
në kodrën Ftohtësinë që i shtrihet lugut
nga qielli dhurate i vijnë reshjet!

Shperthen nga nëntoka gjithkah blerimi
si zemrës sime që i ngulet kornizë një gur !
Dhe endem në shtigje të jetës - që kujtimi,
të bëjë dritë për zemrën që e pata dikur.

[gjakushi]

BUZEGREMINES

Te pashe buzgreminës,
I shashtrisur thirra:"NDAL"!
Sa u dridha prej rrepinës,
zemra plasi, nuk jam gjallë!

Sa e pash ne mundim veten?
Ty ne atë rrokullimë !
Ma mirë unë te shkoj te tretem
Se ti te behesh viktimë !

Kjo jehone qe del nga honi,
Te shfaq syrin te perlotur !.
Me thuaj zemër çka ka ndodhur ?
Ne kete jetë kaq te ndotur !!!