Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Vala valen
-----------------
shkruan xhelal ferizi
-----------------
vala valen do ta shtyjë
shekulli shekullin do e ndjekë pas
varur qiellit do të rrijnë yj
e tërmetet tu u përplasë
---------------
do të lulzojnë gjithë fusha e male
era do të lkundë gjith druj e lisa
do të ecin stin't ngadale
por do të mbes shqipnija n’plisa
----------------
e nëse motet ikun n’ breza
ecin detet me ujë e zalle
mbushet toka me varreza
e ’s’ mbarojn t’ dheut brenga e halle
-----------------
e dhe qyqet ‘t’ndrrojnë fole
karajfilat qehre ndrrojnë
sa të ket gjak ndër kombe e fe
mallë e lot për ty do t’ m’ vlojnë
----------------
do t’ më vlojnë për ty shqipni
ku t’ rrijnë t’ bardhat pllaja e vrrije
kahdo shqip me gjuhë etni
shqip ku t’ bjen flladi me hije
------------
e sa të ket trupa qiellore
që tu u endë rrijnë n’kupë gjithsije
do të buroj gjuha arbnore
si e pashtershmja gurrë mahnije
-----------------
qoftë mallkue ai në fis e farë
gjuhen të lashtë si mjaltë nder hoje
që e mohon tue kenë shqiptarë
thue se e ndrron ndoj gogel loje
----------
Shkruar nga autori xhelal ferizi në mërgim
--------------------------------------------
këngë shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Zhgënjimi
------------------
Autorë xhelal ferizi
-------------------------
ti o jeta e praktikimit
që po e prekë qenjen t 'zhgënjimit
që po prekë,n' për fenomene
ku rrijnë leqet ,mbshtjellë n' për gjene
ti moj mashtruesja , e vizllimit
që ke shkelë në kurthë t' zhgënjimit
dhimbjet jan pjesa e ksaj jete
mshhehen n' bari e lule flete
mshehen në ari e ndër kopshtije
ndër saksija bukurije
kah do egjra e zhgënjimit
mshehet në jetë me ngjyrë t' mashtrimit
----------------------------
Xhelal Ferizi autori
-----------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Malet ku e shijojnë bukurinë
------------------------
Autori xhelal ferizi liriku i vargjeve shqiptare
i kndon atdheut
---------------------
e bari e fusha veren
lulet ku e shijojnë freskinë
bilbili me lpenra ku e shijon eren
-----
brushat ku qelen shqip të lehta
ylberat ku pijnë me shije
atdhe në ty ësht jeta
aty ka vrull dashurije
-----------
aty ku hana detit i jepë melankoli
aty ku yjet naten e valët i nanurisin
aty ku flladin e shijojnë fletët shqip nën bli
etnike shqip fletët e maleve ku pëshpërisin
--------
aty dua ta kem gjakun shqip duke më qarkullue
aty dua ta kem penden e zemren shqip me rimë
aty e dua gjuhen shqip gjith me burue
aty dua të mbetem rrënjë e fletë e bimë
---------
shqipni ku i thonë me art adet e fe
shqipni ku i thonë mahni e lashtë etnike
shqipni ku i thonë me druj e gurë e dhe
aty i dua kohrat e gjuhen shqip magjike
--------
aty ku rrjedhshëm gjuha flitet si e bilbilit
aty ku ka valbardha porsi bora në maja
ku qeshet ëmbel stina e fleta e karajfilit
ku gjethet si melosi pëshprijnë nëpër duashkaja
-----------
aty o aty vetëm aty ku i thonë shqip dhe
aty ku vet zemra si lule të harlisë
aty o aty ku shqipja e shejtë si fe
aty ku filizat me krah i kam nisë
------------
aty ku zanat rrijn virgjine kahdo neper curra
aty ku gji pin gjeraqina e motit
aty ku diamantshëm shqiprojnë valë gurra
aty ku shqip'ron tokë e kastriotit
---------
aty dua ti kem në mes yjesh shikimet
aty dua gjithkah ta harlisi lirinë
neper fusha e ara ku mahnisin gjelbrimet
dua ta shtrijë lirshëm si sharm dashurinë
------------
AUTORI XHELAL FERIZI
-------------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Nëse un nuk jam ma poet
--------------------------
Shkruan Xhelal Ferizi
..........................................
nëse un nuk jam ma poet
në mesin tuaj me mallë
kush do të hyjë nëpër qdo fletë
nëpër qdo kokërr materje mbrendësije
nëpër qdo kokërr dhe zallë

---------------
lulet do të bërtasin do të qajnë
kur un ma nuk shkoj me aty në mberndinë e tyre me pendë
nektarshëm me dije shekullmendjesh thelbësisht duke prekë
edhe mikropikat e padukshme të gjitha me nga njimij shekuj mend
metaforisht do të qajnë
kush do ti shqtetsoj me tru pende n' kërkime rendë me rendë
kush do ti zberthej e përkdhelë kur un një ditë të kem vdekë
---------------
kush zërin e bilbilit me miliona spjegime
nëpër mendjependë do të ua shtjelloj
kush me shekuj fenomene ato qudi zë formuese cicërime
në miliona zbërthime mendjesh zanafillen do të ua përceptoj
-----------------

ndoshta ndonjë pendë tjetër më menqurake që nëpër rrudhat mendjeqeliza
ku qdo rrudhë me miliona botkuptime paraqet
kush do të ju thot në esencë se q' jan vetlevizëset era e puhiza
e të shkencë mahnitshmit ballancusit det
--------------
detin që i lëngshëm me avull bëhet nji hiq dhe nji plot
nëse dielli në mendje e nxenë
ata të gjith me penden time në nji marrveshje përjetësije spjegim lot
kan ra në marveshje për ta spjeguar bashkarisht fenomen cak' pse'në
-----------------
penda ime ësht veshë me nji tru magjepstarë
që nuk e sheh syri i zakonshëm njerzorë
përveq nji mendjequdije largshekuj udhë qe jan imagjinarë
në pakapshmëri kuptim thjesht' vetëm në të veqant përthekues supermendorë
------------

ku do të gjeni ju pendë supermendore
që supermendjet i tejkalon
në kërkime paranismash formim toksore e jasht toksore
kush kaq bukur nismave në zanafillë do të ju gjëmon e këndon
------------------
penda ime supermendje e din kur' hiq
ishin lulet.......!
dhe u bënë pastaj forma mbi dhe
penda ime e din si u krijua i paqenshmi frut bimë e fiq
kur u formua nga zoti nga nji plan i padukshëm mbasi dielli nisi me nxe
------------
penda ime e din për të gjitha krijesat
kërkuese ësht kjo supermendore
e din edhe gjuhen e nismen kur e filluen ekzakt gjallesat
dhe objektivat e dukshme të prekjeve toksore
----------
nëse un nuk jam ma poet qdo të thonë karajfilat
kur damarin e kënges nuk ua njeh qdo kush
qdo të thonë yjet që kur ngjyrë mendjet si currilat
nuk do të dalin ma për ta' në diturinë e paanë fenomen dije fushë
-------------
un në varr do të jem e penda pa mua nuk ecë
un vetëm me një të thjeshtë mbuluar me dhe hije
ju në merak pastaj të gjthve ka me ju ngecë
me i shku të përgjithshmes në thelb fjalorë dije
------------
edhe rimes së larmishme me ja njoftë tingllimen
që un e di si flet
kush do të ua tregoj kodin për të lakueshmen rimen
që këndon ajo' vala mbi det
--------------
ku do të më gjeni mua kur un ma nuk flas
kur mua më keni përbuzë
kur ju mendje? e pakuptueshme! të shihni duke plasë
gjallesat e të qen'shmet duke ju gjuajtë me akuzë
-------------
ju do të mendoni se ato vetëm gjallojnë fryjnë
e yjet ashtu dalin siq i shihni me nxe
nuk e dini ju sa gjuhë dijesh fjalë shekujsh ato mbrenda ndryjnë
qfar te foluri lëshojn përmbi dhe
---------------
ju nuk e dini s e edhe vala flet
por gjuhen nuk ja kuptoni
bilbili mbas drit'rrezeve kur nget
se ju' n' kët gjuhë nuk ligjroni
------------
ndoshta ju do të gjeni tjera pendë mendtare
që do ti quani poet
për të hy n' kto gjuhë mahni planetare
në gjuhën e vales mbi det
------------
cicërima e shpërndarja e currilit n' shartim
qfar gjuhe ësht për ju
në penden time supermendje shkrim
n' ligjërim e kam deshifru
--------------
ndoshta nuk do të vuani për supermendje poet
për supermendje pendë
por dijeni vështirë ësht me hy në shprehje det
në ujin e kripur me mendë
--------------
ajo gjuhë në vete ësht ku në qdo ujë pikë ka shekuj fjalë
të pazbuluara nga dija
dhe flitet me enigmat vetëm me kërkim stërthellim
atje supermendjet në ato komplikime dijesh akoma s'ia kan dalë
poet as ndonjë shkencë me shkrim
------------------
a e shihni se jeni në fjalore materjesh të pa thelluar
në statusin poet për mua shum të vonuar
vetem për nji vulë tuajen formale kot
kur të vdes un me gjuhë s' keni për t' kuptuar
se q' ësht ai që flet bora rrezja shiu në' planet si lot
----------------
ju që nuk ndëgjuat gjuhen time pendëtare
kushtrimin e qdo germe me materjen që flet
dhe jeni nënshtruar nën urdhrat mospërfillse barbare
që urdhëruan të mos quhem poet
------------
q' do të bëni tash kur lulet llogari nga ju të kërkojnë
e fijet e barit me shprehëse fletë
nga ju me ju që në gjuhë të komunikojnë
pa përkthyesin poet kur ju të keni mbetë
--------------
a do të kërkoni ndoshta supermendje
më të hollë ndonjë pendtaro mendtarë
kahdo nëpër qielle dhe e tokë n'ngarendje
me gjetë të kjartë zbërthyes materje elementesh spjegimtarë
bimorë e frymorë që flasin transparent me mendje
------------

un nuk do të jem për ju i elementeve përkthyes
se ju më keni perbuzë
do të jem vetëm nisësi me pendë akullthyes
që më deshtën vrastarët shkrumb e shpuzë
--------------
ja ku e keni dëshiren vrastarë
vraponi pa ndihmen time
dhe gjeni formulat mbi fjerë e mbi barë
qfar thonë në pranveren me gëzime
-------------
a e shihni s e nuk e dini
dhe më keni pengu
tash do ta kishit a e shihni
sa keq që më' keni ndalu
-------------
at'her kur ishte koha
kur un me secilen bimë
në mikroskopikë sa koha
doja të hyja me shkrim
-------------

e ju o të sakatosur
sa keq më keni djegë
kush flet tash ma përsour
me druj e fletë e degë
-----------


se un në fjalë të damarit
sa her kam hy nën lëvore
unë me gjuhë të shqiptarit
kam hy në kuptim në qdo pore
------------
them se do të gjeni poet
kur un ma të mos jem
do të flasin me tokë e me det
me perime me bimë e me pemë
----------
me rrudhat e tyre e shije
që un kam folë me ngazllim
sa her kemi shartuar dije
e ju s'keni ditë kombi im
---------

botanika nuk do të ju len të qetë
do të kërkojnë nga ju të më ringjallni
për fajin që ju e keni vet
po me digjni të gjallë po më kallni
-----------
ato pastaj ju sulmojnë
me gjuhë nuk ju lënë të qetë
se mua me lot më kujtojnë
cicrueshëm kur flisnim në jetë
----------
se un ather në rini
poet kur isha nisë
kam vu veshin n' freski
si e lmon shprehur era at fletë të bimsisë
------------
dhe deshta me e' shkrue n' superpendë
që ju ta njihni me mendë
por s' më lan langojt e qapojt
që shpejt mi kan vu pranga e vargojt

--------
e sot s po më lënë shpirtzijtë
teë gjysëmvdekurit që gjallojnë
sa të kqi që jan derëzijtë
se flas me lule s' më kuptojnë
-----------
Xhelal Ferizi autori
-------------------------
lirik

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Që nuk mund të thuhet
-----------------------
Xhelal Ferizi autori i vargjeve shqiptarre
------------------------------
ajo qe nuk mund te thuhet me esht bë psheretimë
nuk thuhet sa e pa thanun esht sa vret
nese thuhet te gjith yjet mund ti ngrinë
kur deshta ta them se ajo e vrau dashurinë
habíja vetem nga dashja akoma pa u thanë
nisi vet me vete po flet

--------------------------
pse nuk thuhet
se gjuha shpirtrore nuk mund ta përcjelllë se diqka e mbytë
ate vetëm shpirti i stërvuajtur e mbanë
ajo e pa thënun dot që se shohin sytë
armët shpirtrore dot nuk e vranë
--------------
strukë thell në përjetsi të vetëdijes
apo nën vetëdije fshehur vepron
sa do që i kam thirrë qëllimit e hijes
as pesha e loti nga zaptimi se largon
-------------
zaptim a thua ky sekret për jetë qerdhe aty gjeti
si hyri aty u përvodh
dhe loti im me pasthirrmë i shkreti
sa her të pa'thënures iu drodh
----------
nuk e gjet as loti qels fjalen as dijen
as shteg dalje me formulë
nëpër shekuj ndoshta s' kan me ia pa hijen
prirjet e jetës me lot vulë
---------------
ja kjo ësht ajo që ju nuk do ta kuptoni
përvjedhur ësht vulë vaujtje që mbeti aty marrëzisht
nuk thuhet mos pyetni se kur se mendoni
se kush në kët plojë ka gisht
----------------------
e pa thënun quhet e mjerë ësht qyqare
as gjallë që rrin e skllavruar as vdekë
e mjerë ësht që shpirti e quan gjynahqare
u mboll e ka nisë si rrënjë hise përejtsisht me u pjekë
------------------
nuk thuhet pra ju nuk e besoni
nuk mund të thuhet se qka e pret
ndoshta ju kur të vdisni nga dikush e ndëgjoni
se ajo nuk vdes ka dy jetë
------------------
as pushkë nuk kam ta vras as fuqi
se them dot se ësht e pa thanë
nuk ësht as art as nuk quhet dashuri
nuk thuhet me gjuhen nanë
----------------
nuk ka fjalorë që më ndihmon
si ta them kur ësht vrastare peshë
kur nisem kah jeta ajo më gozhdon
s' më len me jetë me u veshë
----------------
Xhelal Ferizi autori i vargjeve shqiptare
afro tridhjet vjet larg atdheut në mërgim
-------------------------------------------
Lexoni autorin e vargjeve shqiptare
mërgimtarin xhelal ferizi
-------------------------------------------------

[AnaH_M]

flm per postimet tua te ketyre poezive te bukura gezohem qe kemi keshtu njerez ne mesin tone ´vetem vazhdoni

[angert]

flm per postimet tua te ketyre poezive te bukura gezohem qe kemi keshtu njerez ne mesin tone ´vetem vazhdoni

-------------------------
Ju falenderoj që më lexoni i nderuar

[angert]

Mos rri aty ku nuk rrin dashuria
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Nga autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
mos rri aty ku nuk rrin dashuria
aty ku nuk ka fat
mos rri aty ku pihet mërzia
ku qasti ësht shekull i gjatë
'''''''''''''
rri aty ku qeshë dielli
aty mbajë prore adresë
ku ballin e drejtë e mbanë qielli
kullimi ku rrin si vesë
''''''''''''''''''
Nga autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '

[angert]

Po ku mbete moj amazonë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''
kushtuar një mikeshe shqiptare-
nga mitrovica venndase e imja
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
ku je tretë nga toka e jonë
po t' kërkoj kahdo me varg
si nji lule dikund larg
ylli i parë që del me dritë
kureshtarë ësht për me e ditë
se ku rrin e ku je tretë
mbas sa male e uj e det
ku je shkri atje nga mërzia
ku të vlon malli e dashuria
per atdhe e për kujtime
fol njiher vendasja ime
më thuaj pse male ke kalue
më thuej pse rrin tash tu u kujtue
a mos në mendë t' ka mbetë ndoj shije
a ndoj yllë kund bukurie
që ti e le dikurë në atdhe
në troje tua n' dritë tue nxe
më thuaj me vargje e me ngjyrë loti
si po t' shkon në dhe t' huaj moti
a mendon për të bukura vise
për at farë e tua fise
për të afërm e për diell jete
për ndoj degë e ndoj copë flete
varur në lisa ku bën hije
që rrin varë si art hejshije
e ja lmon zogut at sqep të arit
kur ai kndon me gjuhë t' shqiptarit
më thuaj oj vashë pse nuk ke valë
me vrull gzimi nxeht me dalë
me gaz ylli e qehre jete
me qeshë ëmbël si sherbete
me ju kthye me gaz lirisë
mu në troje të dardanisë
mu atje ku ësht mirsia
ku luftoj me gjak djelmnia
në ato fusha aq të gjera
si askund ku qeshë pranvera
më thuaj pse strukë je në ato hije
në t' huaja mote prej mërzie
rrin si akulli përmbi shtresa
e të vret malli e kujtesa
mbi dhe të huaj të shkojnë sa epoka
ktheu në atdhe te ato boka
te ato bjeshkë te ato lugina
ku gazamue je mbi ledina
kur vrapue ke persi era
si i larmi zog kur i vjen pranvera
ku ke qeshë me plot hare
ku ke shndritë si hanë e re

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''
Nga autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

U NGATRROVA ME MATERIET
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Shkruar nga autori Xhelal Ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
me diellin qe gjithmonë mirë e kam pasur u ngatrrova
dhe nji dit atij i hidhrueshem i thash
pse e nxenë ti tradhtarin
ndoshta ngutshem i thash gjaknxehtë veprova
por dieli diell ësht
me tha un nxej se program nuk kam te veqant
rrezet nuk i kam menduar para se te dal tradhtija
butsisht me tha
mu duk sikur u nxitova
pa faj qenkam nevrikosë
dielli per te gjith qenka nda
sa keq
denim nuk paska per tradhtarin
dhe prap u shtrengova
e tokes i thash pse e mbanë
ti tradhtarin
pse i jep me pi ujë dhe gji per te ndanë
pse lisat tu nuk e varin
sa esa pyetkje shtrova
si duket toka
poashtu armë nuk kishte as qels per ket dukuri
edhe ajo me tha ashtu u krijova
nuk me ka shkuar mendja kah koka
sa per tradhtarin qe do te ecë mbi mua nuk mendova
dhe vrapova e i thash hanes
pse ti pse i jep dritë
pse i jep tradhtarit
dhe ma ktheu me gjuhë te rrezanes
se as ajo nuk e paska ditë
por te gjitha me than
sikur ta dininim
per tradhatrin do te krijonim nji anë
ku vetem errsirat do te rrinin
mandej
do te kishim lanë
per tradhtarin disa nej
nej errsire te medhej
qe ai dritë mos me zanë
dhe duke u nevrikosur vazhdova
me pyet oqean e det
per se ju e leni me u la tradhtarin
dhe me than ata vet
nuk elajmë ne bizarin
ate e lanë nji dit
vetem ferri i vet
u grinda edhe me lumej
me ujë e me gurra
me bjeshk me lugje mevrrije
me fllad e me lule eme curra
te gjith i pyeta pse
perse i jepni aromë e qehre o fletë
perse mbi ty me ecë e len o dhe
perse i jepni jetë
dhe than
ne jemi kshtu siq jemi
krijue per keto detyra
po ju qe njerz jeni
pse nuk gjeni menyra
me ndalë tradhtarin
me pyeten perse pra s po e ndaloni
un thash
nuk e di
pyetne plumbin pyetne barotin
perse rrin kot
pytne zotin
neper shekuj e mot
pse tradhtari
pse
nuk herret nga toka dot
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''