Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

Me heshtjen ushqehem
---
Autori xhelal ferizi liriku në mërgim
***************************
me heshtjen ushqehem duke e gjykuar në bark pastaj e në zemer
e gjykoj nëpër secilin damarë të shekullit tim
heshtjen e përbij detyrueshëm dhe e quaj ferr me emer
po ushqehem me heshtjen sa ironik ky fati im
---
heshtjen pse për mua ky specialitet
kur un dua të ushqehem me hare
heshtja ushqimi im që më vret
un ushhqehem me te dytrueshëm ajo heshtë duke më bre
---
kush han ksi lloj ushqimi përveq meje
ndoshta vetëm heshtja vet
heshtja qfar gjuhe qfar formule ësht kjo q far feje
ushqim që shpirtin ma vret
---
mua ma mbollen rrisqet e rruletave të fatit lojtarë
u mbi me terrin dhe doli në skenë
un heshtjen kam dashur ta shuaj si farë
por ajo pas hapave të mi kahdo imponueshëm vjen
---
nuk e di si ta shëndrroj heshtjen në fjalë
heshtjen nuk di si ta shëndrroj në bërtimë
pasthirrmas as me artin ma te perosur nuk po ja dal
kam mbetur i sajë viktimë
---
AUATORI XHELAL FERIZI LIRIKU I VARGJEVE SHQIPTARE

[angert]

Heshtja

xhelal ferizi autori

kur heshtjen e zbërtheva,në laboratorin tim
analizë më doli,kjo e panjour prekje
dhe e quajta,me ,emër në ditarin tim
heshtja qenka një vdekje

nga xhelal ferizi
lirik nuk është në linjë

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Pa vdekjen nuk mundem

autori xhelal ferizi


Pa vdekjen nuk mundem,
mbasi preka në arsye të jetës
mbasi preka në thelb të së metes
të metes,se,cakut,dhe udhës,së gjat,të,gjakut
e pashë vërrtetë tash kur po shkundem
vetëdijsisht analitikisht kur definoj
filozofinë e vet shkakut
përse në jetëra riinkarnohem e rigjeneroj
ripërsëritem
vi nga vuajtja në stërvuajtjtje

me lëngun fenomen të gjakut
shekullsisht i rinisur
prandaj

nuk mundem pa vdekjen
përfundimisht pa riinkarnim
se un jam vdekja e vdekja ësht un
por ringjalljet të mos më vijnë
sepse matsja e arsyeve me tmerron
kur të gjitha i preka në thelb
kuptimisht
stërmundim dhe rivdekje e ringjallje ësht jeta jonë
dhe fillova teleskopisht ti rrënqethi aryset
aty pashë endoskopisht,kjartësinë analitike
se vdekje ësht magjike
nëse në hiq arrinë të behesh përjetisht
hiqit i them vdekje shuarje pa rinisje
pa riinkarinim
pa u shëndrruar neper tjera qenja
vdekja ma e mira ësht në pa kthim
në asnjë objekt a subjekt
për të vdesësh në vdeksim
i pa riinkarnim ritrajtim
në hiq në vdekje me vulë
tëjem i pa ringjalluri vdekësim
pse
sepse nuk dua mbi kët glob ma rikthim
por kam frikë se në vdekjen,
pastaj nuk ka një udhë për ikje
për ikje përtej as vdekje
sepse edhe në vdekje nuk të len ky njerzim
kohrat njerzit stërvuajtjet të shkaktojnë shqetsim
vuajtja të ndjek me pelim
prandaj e dua
që vulë vdekje të jet caku im
nuk mundem pa vdekjen pa kthim

po druaj se caku im përfundon prap në dështim
dhe vdekja
pa të cilen nuk mundem
nuk më del shpetimtari im
prandaj me fjalen mbretreshë e marrveshjes po thrras
me amanetin tim
sinqerisht po shkundem deri në thelb të sinqeritetit
nuk mundem nuk mundem pa vdekjen
o kombi im
vdekja esht shpëtim
ësht një i përjetshëm qetsim
kështu thirra apelova

deri sa fjalët e dëshirave të mia në qiell i dërgova
o vargu im që qanë,postier bote,nëpër hapsira
edhe knaqsija dhe jeta e ma e mira
nuk të përjetsojnë
jeta vet ësht një shpirtë me trazira
vdekja qenka ,mbas fundit të të gjithave
kët gjë e mësova
ajo qenka zgjedhja ma e mira
pa vdekjen nuk mundem spese në laboratoret
dinake
mësova të fshehtat e jetes
depresion i mbushur ,u bë shekulli,im i gjorë
tash i juaj do të bëhet i brezit të ri
ju do të bëheni në jetë e të jetës fli
ju mandej vet do të kërkoni e të thoni
vdekja qen ka zgjedhja më e bukur
qenka vet dashuri
se në pleqëri je ma i pa vlefshëm
mos harroni
kur të plaken e të vyshkeni
do të kërkoni vdekesi
kështu fola me vargun tim
mbasi qiellin e mbusha si fletoren e fletes
me kërkime,
qelsat e zgJidhjes se arsyeve duke i mbajtë,në dorë
dhe arrita përfundimisht
nuk mundem pa vdekjen ,
,,me than të gjitha praktikat shpirtrore me fjalë
edhe ato të praktikes veprime
kujdes vdekjen duaje më tha një
e un po ju them ktu me fakt me shkrime
se qdo gjë
ka definime
vdekja ësht zgjidhje që sjell hiq
zhbërje
por qetsi që nuk njeh i stërvuajtri
mbi dhe
vdekja sipas arsyeve që njofta
ësht ma e bukura fe
prandaj pa te nukk mundem
se perjetsia mbi glob
pa vdekjen
pergjithmonë
do t' dukej
jeta
kob

prandaj nga vet

kohrat
sot
edhe në ardhmeri
duke më dërguar,fjalë ato
drejt për drejt në gjak
mbasi dridha kodër ;
dridha qdo dru e fletë nëpër qdo mal
dhe,e pashë se blozë ësht jeta
si bloza në ogjak
perseritje me shum të meta
hidhrime knaqsi
po ne vdekje
që nuk mund asgjë të shoh të ndëgjoj
në vdekje a mund të kem qetsi
apo edhe nga vdekja duhet me ikë
,ne ,nji,tjeter
vdekje
riinkarnimisht
neper ndrrime role te detyrueshme
nga dikush që na riformson
që ne nuk arrijm sy as me prekje
ta dijm se kush kshtu imponon
me jetu
mbi glob
q ë në gjithsi ësht sa nji pikë
jo jo un nuk mundem pa vdekjense dua të lirohem
dua me ikë
nga secila sferë
e dikurë në pleqerinë e mjerë
vdekja pa te cilen nuk mundem
ësht nderë ma e bukura vlerë
e mandej

kur hiri të behet un
; e un të bëhem hi
kur vepra të bëhet,hiq
e un të ,mos,jem,veper
po qiellin ku ta lë,po diellin kuj ti a, lë
se,vargje e duan për dritë
me vargun tim ,të lotit,
shum lulet i kam ujitë
botaniken që piu etshëm e kam rritë
mbasi të gjitha i lexova në sy
qiell e gurë e dhe
arsyet thell i preka
e penda ime n' për kërkime, u thy
nuk gjeta dalje ndër kombe e fe
pse me u riinkarnuar
per se me u rikthy
vdekja ma e përfunduar
ma e bukura esht vula mbi dhe e nen dhe
vdekja më duhet dhe i duhem
se jam njeri vdekatarë
por ne vdekje prap po druhem
qetsi a do t gjejë,ne, farë

xhelal ferizi nga Mitrovica e kosoves

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Ti moj lulja e bukurisë

Autori Xhelal Ferizi liriku në mërgim

Ti moj lulja e bukurisë
mos je yllë i dashurisë
a mos je si balli i arit
a mos je lulja e beharit
a mos lindë je në kopsht t' mahnisë
mos je ngjyra e rrezanisë
a mos je rreze prej shtati
a mos je ndoj lule shpati
se ty fjala të del prej flete
a mos je ndoj lule jete
ndoshta në brigje të rrin kërcylli
kah ndoj lum n' mes lugu a pylli
ndoshta je mu në buzë të zallit
të lajnë currilat n' qehre t' ballit
më thuaj moj lulja e qehre shendit
ti ma e bukura e atij vendit
a mos je ndoj curril hane
që ke pikë mbi tokë dardane
se buzqeshje kshtu s' ësht pa
qysh se shekujt në tokë jan ra
qysh se nisë jan kohra e mote
s' ësht pa art si qehreja e jote
nuk ësht pa kso bukurije
në art t' diellit as n' shend ingjije
as n'larmi ás n' lule tjera
kahdo në vise shkon pranvera
kahdo shkojnë kto stinë t' beharit
kahdo jan trojet t' shqiptarit
kahdo shkojnë yjet gazmore
matanë harqeve ylberore
nuk ësht pa lule freskije
as me gaz kshtu as me shije
as n ,mbretri të karajfilit
as ndër malet e bilbilit
nuk ësht pa kso lule shtroje
thue se rritë e le ndër kroje
aty dridhshëm ku bien biluret
vogël bardhat valë e skurret
kahdo bjen ajo skurrjela
mbi fletë tua e kordela
po ti qenke e bija e hanes
me gjuhë shqipe gjuhë të nanes
po ti qenke nën degë e pipe
ma e bukura lule shqipe
po ti e mahnitke at currilorin
valabardha e zallinorin
kur ti në breg po e kthen fletë allin
po i mahnitë currila e zallin
edhe bregun pran kullimit
za ujëbardhë të gurgullimit
po ti qenke bardhafletë
qdo ujvare që i jep jetë
ke zbritë yjet pran burimit
gurabardhtë kah vala e vlimit
që si n 'vlim derdhen bardhore
me ra n' gurra zallinore
ti me të hapura ato larmi
paske dalë sa yj me shkri
paske dalë gojë hapë me lanë
tokë e dhe e diell e hanë

autori xhelal ferizi liriku neper vite me vargje shqiptare
lirik nuk është në linjë

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Vasha në mendime

autori xhelal ferizi në mërgim

NëPëR LUM VALBARDHAT PO PëTHYHESHIN N'GURABARDHë
CURRILAS FJALëT PëRHAPUR E PëRTHYE SI ATLETE
SI ART MAHNIJE LUMBRADHIT TUE ARDHë
Që NXISNIN MENDUESHëM AQ SHUM NDJENJA JETE

PRANDAJ VASHA KISHTE DALë Në Kët NATYRë
Në VLIMIN E SAJë RINORë
ISHTE SI NJë HANë KUR DEL N' QIELL ME FYTYRë
ME SHARMIN SI ARTI I' T' SHëNDRITSHMIT METEOR

MENDUESHëM MBëSHTETUR Në KëT ART PEISAZHI
THELL DUKE KUNDRUAR E DUKE KUJTU MOTET
ME AQ SHUM DET NDJENJA E VLIME MARAZI
KU DëNESSHëM SHEKUJ' SHPIRTAS PO I SHPIRTZONTE LOTëT



HJESHI PRRALLORE KY BREG SHEKULLNDJENJASH
KAHDO MAHNI MBI DHE
E BRIGJET Në DY ANëT SI NGJYRë GëSHTENJASH
VALëT MELODISNIN Në RRëKE

ATY VASHA MBSHTETë Në NJI DRU Të MOTIT
KëRKONTE NëPëR KOHRA KUJTIME
PO UJi SHPREH'VALëS SI BILUR I LOTIT
MBëSHTJELLEJ ME Të MAHNITSHMET SHKUMBZIME

VASHA PO MENDONTE Të DIKURSHMEN DASHURI
E HANA Në QIELL VETULLORE
KISHIN DALë NëPëR VALë BUKURINë ME E PI
Të BUKURAT DHUNTI QIELLORE

SA THELL KISHTE HY Në MENDIME HANA
Në MES Të SHPREHJEVE ME DRITë
KULLIMI E VALA KOKëRRBARDHA RANA
VALBARDHAT KAH GURëT TU I SITë

O ZOT QDO NJENJA SHPREHJE Në VETE
SIKUR Të FLISNIN ME T' SHKRI
EDHE GJUHA E DRURIT E BUZë'LUMIT QDO FLETE
KëRKONTE Në KëT ART ME PI

VASHA SHEKUJT Në ëNDRRA PO I PëRKDHELTE
PRAN BREGUT ME VALBARDHAT SI LOT
Në KTO BUKURI VIRGJRORE Që ASKUSH NUK PO I SHKELTE
VEQ SYRIT Të QIELLIT N' PëR MOT

VALBARDHAT SHEKUJNDJENJA NXISNIN ME MIJA MALLëNGJIME
GURëT VALBARDHSISHT PO LAHESHIN
VASHA E TRETUR THELLSISHT Në MENDIME
VALBARDHAT NëPëR GURë PO I SHIKON SI NDAHESHIN

SHKUMBZIMI I VALVE SUMBULLONTE MELODISHT
SI UJI ASKUSH SHPIRTIN NUK E LMON
VASHA MEDITUESHëM Në FLUTRIM LARGSISHT
QDO GJë THUE MBI DHE ME MALLë PO E SHPIRT'ZON

THUA SE I SHPIRT'ZON EREN E VALBARDHAT UJVARORE
MELODISHT KAH BULZONIN MBI GURë
A THUA O ZOT KëT VASHë ARBNORE
KUSH E THURI Në ART ME T' MAHN ITSHMIN NURë

AJO PO E KUJTONTE DIKUND LARG SI Në MITOLOGJI
NJë DASHURI Të PëRMALLSHME ME TIPARE
AJO Në MëRGIM TASH DIKAH NDOSHTA U SHKRI
SI KTO SUMBLLA Të KULLUARA Që SHKRIHEN N' PëR UJVARE

PRANDAJ VASHA THELLUëSHëM KUNDRONTE
BUKURINë E VETMUAR MBëSHTETUR PëR DRURI
AJO Në MIJA DëNESJE SHPIRTIN PO E LOTONTE
KUR SYRI HANEN IA ZURI

O HANë I THA NëPëRMES Të LOTIT
TI Që ENDESH NëPëR QIELL PA U NDALë
NëSE SHKON MëRGIMIT BASHK ME STINë Të MOTIT
MI THUAJ Të DASHURIT TIM SE KëTU KAM DALë

PRAN KëTI BURIMI KU LUMI PëRSHKON
VALëT BUKUROSHE MU Në MES LEDINE
I THUAJ MëRGIMTARIT SE RREZANISHT M' PëRQON
KAH TI NJI E KALUAR PLOT ME MALLëNGJIME

I THUAJ SE TA RUAJ TY SHAMINë BEQARE
I THUAJ SE TA RUAJ ZEMREN SI KRISTALI
I THUAJ SE TA RUAJ AT T' SHTREJTë BESë SHQIPTARE
SI'Q' E RUAN BILBILI DASHURINë N' DEGë MALI

I THUAJ LE Të VIJ I THUAJ Të Më KTHEHET
I THUAJ Të Më VJEN ME FLATRA NGA MëRGIMI
I THUAJ SIKUR VALA LOTI PO M' PëRTHEHET
I THUAJ SE ME SHKRIU MBI DHE MALLëNGJIMI

AUTORI XHELAL FERIZI NE MERGIM

[angert]

A ndëjgjon o det
----------
autori xhelal ferizi
-------------
në këmbë jan ngritur disa kërthi
ata më quajn mua hiq
ata pijnë ironi
dhe duan shund e kiq
--------
vargun po ma përqeshin
e stilin pa ma quajn të pa art
ata që duan edhe muzat t i gjveshin
që vet të hypin lart
----------


o det ata kush i lanë
turpin e tyre kush e lanë o valë
ata kurriz as themel nuk kan
kala të smirave po ndertojnë me fjalë
-------------

[angert]

Nëse qeshni si dielli
''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''
nëse qeshni si dielli retë e zeza do te ju ken zili
sterrat do të mbulojnë artin tuaj te buzeshur pa hile
dhe re mizore qehret tuaja diellore kan me i nxi
rrezet do te ua kpusin permbi karajfile
'''''''''''
nese qeshni si vet hana
hijet do të ju vijnë i nata
se moden e ka ne dorë satana
ne afatet kohore te gjata
-------
nese qeshni si ylli
e i ngjani ne stil te padjallzisë ndonje meteori
do te ju dalë ndonji shtrigë a shtrigar nga pylli
te ju kerkoj te qeshni ma i ngrysuri shekull i gjori
....................autorë xhelal ferizi

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

O nëna ime

autori xhelal ferizi

Në prehrin tënd mësova dashurinë
e ninullat me bibron goje

në prehrin tënd ndëgjova për shqipërinë
për etnike të lashta troje

nëna ime kosovare
ti ma mësove fjalen
dhe gjuhen e bukur shqiptare
a i ndjenë tash vargjet qe s' ndalen

te guri i vorrit tënd me kujtime
do të vijë me të zgjedhur varg
por tash o nëna ime
shekujt më treten larg

e di se më don ti te guri
ti them të bukura do fjalë
të' betohem në gjak flamuri
se lotin e mbajë të valë

e di se ishe ëngjull mbi dhe
e di se vdiqe kur un isha në mergim
por o nënë armiqt kokat kerkonin me i pre
të derdhur e donin gjakun tim

mos më gjyko o nënë fisnike
un ika nga armiku
ti ndejte gjat si qelike
por të qau i mjerë qerpiku

të qau o e mjera o nënë shqiptare
të qau se edhe tradhtari
na ndiqte së bashku me hordhitë barbare
sa i zi që ishte tinzari

o nënë te guri i varrit tënd do të sjell gojtarinë
dhe artin e të shprehurit të zgjedhur
dhe dhimbjet gjithkah kujtimet që vijnë
e lulet në trojet etnike mbledhur

Kushtuar nënës time që vdiq kur un isha i mërguar


autori xhelal ferizi në mërgim

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Un dhe koha dëshmitare

shkruan autori xhelal ferizi liriku


Un dhe ti kemi pa llahtarin
kemi pa vdekjen me sy
kemi pa të pa besi 'n kemi pa bizarin
që donin në shpresë me na thy

ne kemi pa gjak kemi pa kufoma
kemi pa vrastarë me thika
ne kemi pa dhe shohim akoma
sa poshtë po bie etika

ti ke pa masakra ke ndëgju bërtima
un kam ndëgju nga largsia
ti ke pa shum trupa të shpuar me vrima
un kam qa për fiset e mia

ti e ke pa armikun e ke pa edhe tmerrin
e ke pa qetnikun duke gjveshë vashë shqiptare
un kam pa at terrin e të ftoft metelikun
duke ble tradhti mercenare

sytë e mi e tu kan pa shum pispillosa
kan pa servil e lpisatarë
kemi pa shum krena për te cilt qanë kosa
shërbtorë shum të ligj e t' pa farë

ti i ke pa nga afër si i rjepin të gjallë
n' masakër të mjerat fise
un jam tha mbi dhe përmbi gurë e zallë
zgërdheshjet duke i pa e servilitë l'pise

ti e ke ndëgju britmen kur ka ra ndoj grua
a vashë e virgjër shqiptare
porse un nga larg e kam përjetua
dhe tha jam në trotoare

ah ti i ke pa gjakpirsat e krimit
me syt e tu prej qielli
e mua më kan djegë ndërgjegjet e kushtrimit
por shtegun s' ma hapi dielli

un dhe ti kemi pa hallet mbi dhe mbi toksore
un dhe ti jemi shokë dëshmitarë
ti ke pa mjerimet përmbi tokë arbnore
e un në dhe të 'huej rob në vargje varë

ti je ma ndryshe ke tjetër pozitë
ti ecë se nuk të duhen pare
un jo se kjo jetë u bë depozitë
flliqsirë kjo grabitqare

autori xhelal ferizi shqiptari kosovarë ne mergim

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

LULE

autori Xhelal Ferizi liriku i vargjeve të lira

lule të bukura më paske dërguar me të kuqe fletë
në një shportë të bukur të lidhur vegen me kordele
ato më dhan gjallëri më dhan gëzim e jetë
ju nuk më leni në të mërzisë mërgim,i mallkuar varur në qengele

lulet i paske zgjedhë edhe fjalët zoti të gëzoftë ty
në secilen lule aty me shikim harmonik ndjenja shpalosë
i kam shikuar nëpër fletë qehret e luleve me sy
ato më dhan ilaqë mu në zemër të mërgimit ku jam plagosë

ato sikur nuk më lan në mërgim
sikur u bënë krah fluturuese më zbriten të atdheut ledina
sikur më rikthyen në një rigjallërim
andej kah ligjërojnë e këndojnë shqip të bukurat stina

lulet secilen aty në at shportë e kam përkdhelë me miqsi
ato ishin shprehjebukura me sharm rendisur
o zot sa përmbanin të atdheut dashuri
dheu i të parve i kishte qëndisur

un para tyre në gjunj kam ra
se ishin të tokes time
etnike’ ´ qfar dhurate ! dhe lotoja pa pra
dashurisht me mallë mbi kto qehre magjike

i dua shum lulet nuk më thonë kot poet
zoti ty të bekoftë për kët dhuratë
thua se i paske mbledhur në arat shqiptare plot me bereqet
e paq jeten të gjatë

autori në mërgim xhelal ferizi përshëndes lulen bashkatdhetare
që më gëzoi me kët dhuratë
lirik nuk është në linjë Gjej të gjitha postimet nga lirik