Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

Ajo që vëren njeriu në shikim të parë është mos njohja e krijimit të vargut apo edhe të vet poezis! Unë këto që bë ky do t'i radhitja te krijimet e teksteve për rapsod popullor apo siç njihet në popull " tekste për këngë shahirash".

---------------

Gjuha e mosdijes falet e nuk prehet -
mos aftesija denohet me vulen e kohes
kokat e koritura po ashtu nuk i pret shpata
ndersa gjuha e inatit meskin esht barbare ajo prehet nga shpata e diturisë-
shpelloret dallohen nga njerzorët
per shkak se në gjuhen e tyre i ruajn ë gjurmet e errsires -
dhe origjines

-------------------

[angert]

Kur qeshni e di pse qeshni
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
---------------
e di pse qeshni kur qeshni
sepse mendoni se pas qeshjeve nuk ka re te zeza jete
sepse qeshjen e ka zbuluar zemra e iluzioneve
sepse nuk e dini
që pastaj koha që pason
qeshjen
me lotin ua ujitë
e
pauzen e qeshjes jetë
kur qeshja mbaron së lulzuari
kur keni qeshur kët nuk e keni ditë
si quhet e pastajmja ardhmëri
e larmive me ngjyra jete
prandaj keni q eshur e qeshni
që të pini lumturi si dete
e nganjiher ti derdhni me lot kah qerpiku
se jeta ka te quditshme adete

koha e sajë esht miku e armiku

që prodhon edhe shkaqe të lotit
jo vetem te qeshjes
prandaj kur qeshni nuk e dini
se
kur dollija i mbarohet zemres
vijnë vërrshime jete
qe trubullojn dollitë e qeshjeve
dhe hallet flasin vet me vete
vjen koha sterrë e reshjeve
e hallet vershojnë si dete
prandaj e di pse qeshni
se ne skenë nuk ju dalin rrisqet
ne teater te jetes qe ti shihni
nuk e dini se pas qeshjeve
në pauza të qeshjeve kohore vijnë halle
që ju bëjnë të harroni
që ndonjëher keni qeshur
kurë dhe pse keni qeshur
por qeshni i bijë te rriskut
e mos mendoni
se pas kodre vijnë re
qeshni se koha esht lotsjells i joni
nga fati i njeriut i pa fre
ma mirë te ju pushtoj iliuzioni
se sa brenga e se nesermes
e qeillit qe vjen me te zeza re
qeshni e mos mendoni
se qeshja ma e mirë ësht qeshja iluzion optimiste
e iluzionit te sigurt
që koha nuk do të sjellë ngrysje
qeshni e mos rrini te ngurt
se brenga ju rrokullisë ne përmbysje
qeshni pra ju o qenje iluzioniste
--------------
nga autori xhelal ferizi ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''

[angert]

Un do të vdes vetëm at'her kur të vdesin të gjith goj'kqijtë-
Nga autori xhelal ferizi

un jam rilindur për inatë të kohrave vyshkëse -
per inatë të hirit mbi hi
e shkrumbit e blozes
un jam mbi perseri
dhe shqiptarë do të quhem ne ballkan
jur ne europë edhe guri te quhet liri
do te vdes ather
kur do të vdes qdo tradhti
ather kur emri etnike shqiperi
do të quhet yllë qe ndriqon per her
kur brenga nuk do te me mbetet ma si nji lot me e pi
e hapur dy sytë e mjerë
do te vdes kur nuk do te kem ma dolli
per penden time te gjerë
as ngjyrë poetike me pi
kur zogu të gëzoj liri n qdo pranverë
ather do te jem i qetë
penden ma leni mbi varr
edhe nese nuk me quani poet
pshtymat mos mi lshoni si det

un po eci neper stinë
deri sa te ket currila
e gurra ku pijnë te eturit poet
deri sa te ket servila
qe masken te ua heqi pa mshirë
deri sa te ket te vetquajtur mbret
nuk do te vdes
do te jem pendë e lirë
deri sa te ket interes
gojë zi e maskë te pshtirë
un do te jem si koha
duke ecur mbi kohra si varg
mbi të cilat po eci me pendë në dorë
me krenari autoktone -
me quani si te duani nga larg
por un nuk do te vdes
deri sa ti varrosi kohrat zezonat demone
do të vdesë kur të zhduken te gjith djajt nga dheu
kur të shterren të gjitha lotët
shkakatrët e derdhjeve te gjakut
kur do të vdesin shkaktarët e luftrave
kur do të vdesin zemërzezat robëri
kur mbi dhe nuk do të jen ma hijet mbytëse
e pluhuri i harresave që muzat i mbulon
kur popullit tim ti garantohet liri
kur nuk do të ket ma hilja shtytëse
dhe pranga e quajtur mizori
e thundra e demonit
kur nuk do te ket ma pushtime
e dhunë e pa drejtesi
kur te mos renkoj ma toka ime
kur ta kem pshty secilin faqezi
kur hilet nuk do te mbijnë ma mbi paqe
kur do të sigurohet se qielli do të mbetet i drangonit
kur kulqedrat do të hyjnë në varre
kur shkeljet do të vdesin shovene
kur bilbili do të këndojë pa dro nëpër lisa e qarre
kur të ikun nga kjo botë hilet legene
kur të vdes diktati i padronit
kur te ringjallet morali
kur ushkure ma neper këmbë kurvarësh nuk do të përthuren
kur hilet e shartuara nuk do të jen ma vula
kur nuk do të ket ma mbi dhe befasi fenomene
kur trimit do ti jepet haku
kur te ligut do ti tregohet vendi
kur nuk do të phet ma me pambuk gjaku
kur sklleler nuk do te ket mbi glob
kur te mos kalohet me hile rendi
e me brryla te mos shtyhen kohrat
kur i merituari te jet ne krye vendi
kur nuk do te ket ma padrejtesi mbi glob
e drejtesia te dal ne shesh
kur i pa fjashmi te mos bëheet rob
kur kurtha te mos jet ma modë
kur fjala te mos varroset e gjallë
kur muret te mos ndajnë zemra
e akujt te mos jen kufij
kur zemrat te behen diell
kur jeta të behet sheqer
e mjalta do të ujitë dashuri
kur njeriu do të bëhet vlerë
kur i mjeri te mos ajë ma me mallë
e thikat te mos ngulen kohrave pas shpine
kur si peshku te mos thahet njeriu mbi zallë
kur lulet do ti qelin qdo stine
kur ushujzat nuk do të pijnë ma gjak
ather un me penden time
me sy qelë nuk do vdesim
se boten nuk do e lëmë si lak
përthurje e ngatrresë bela
por paqe si lule zambak
----------
nga autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Ju kurrë nuk do të jeni të bijtë e aromes
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
----------------
ju kurrë nuk do të jeni të bijtë e aromes
sepse vnerin e pini
ju që pini vetëm ironi
që me gjarpin në një birë rrini
trupin e rrisni me të vjella gjarpijsh
ju kurrë nuk do të jeni fjalë të zemres bilure
ju a e dini
se jeni helmues të qdo zemre e emocion ure
qe lidhet me pa djallzi
nga dashuria në dashuri
ju jeni bij rruspijash të pa ushkure
ju jeni të shartuar me seclin akt të zi
ju i ndani dashuritë me të zeza mure
jargët e djallit i keni dolli
keq edhe për diellin flisni
e për muzat
se hile në vend të ujit keni pi
ju fjalen e paqes e pshtyni
se jeni të kohes rruspi
e di se me jargë ujiteni
por jo me dashuri

e di se me demonin në pazare goditeni
por jo me të dliren mirsi
tregjet e zeza i keni
si zemrat
ju te djajve jeni
djaj i keni emrat
ju kurrë nuk e njihni fjalen e lirë
se masken e keni mëmë dhe at
buzët i hani me hile
ju ju jeni nji i veqant tarikat
i pjellur në netët kopile
ju pshtyni mbi qdo adet
pshtyni mbi karajfile
e pshytni mbi paqen vet
ju nuk shihni askund ma gjat
se në shekullin tuaj smirzi
ju i doni të gjitha kohrat në pozcion pat
që të zgerdhiheni pastaj
me fatkeqsinë e tyre
me zakonin tuaj te zi
sadist e keni cakun
që ti zëni ngusht edhe muzat
me humorin tuaj të zi
tespitë i mbani si të djallit rruazat
e feja e juaj ësht demagogji
komb nuk keni as atdhe
dhe qani me djallzore nostalgji
poet nuk leni mbi dhe
-------------
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Shkela njiher mbi nji kermill
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''
shkela njiher mbi nji kermill
me hapin tim të pa kujdesë
un nuk e kisha pa
rastësisht i thash më fal pa interes
ai me qelbin pa ja nda
bertiste si i pa besë
ankohej per vlerat e ti
mi shkele me thoshte vlerat
un plasa nga ai kërmill i zi
nga qeshja e i tillë ves
kur ai lavdrohej se vlera kishte pi
nga gazi i papritur -

edhe shekulli deshti me plasë e të vdes
e shum deshmitarë në at ankim të tij
se vetja i dukej art
e qelbi i dukej ngjyrë
e era i dukej aromë
e quante veten me fytyrë
mendjen e kishte komë
dhe hunden e vjerrte lart
e trupin e tij plot zhgjyr
e quante veten vigan
hapin e quante madhorë
mundohej te quhej mbret
dhe të quhej fis me taban
por ishte kërmilli vet
me të parë e fis e farë
mundohej të quhej koder
mundohej të quhej dijetarë
por nuk e shihte se ishte i ngatht
se askush as nre kafshë nuk ja ka varë
se ishte nji kermill bizarë
aspak nuk ishte i shkatht
as si nji uri nuk ishte mbi dhe
por donte te behej sundimtarë
të dilte me qelbin rreke
të quhej i madh si ujvarë
i thash kermill je e jo tjeter
i thash se nuk je gjeraqinë
i thash nuk bën pjesë nder mbreter

pse don te jesh mbi njerzinë

autori xhelal ferizi

-----------------------------------------

[angert]

Nuk e njoh bukurinë tënde
''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
--------------------------
nuk e njoh bukurinë tende o sekret
ma fal artin e aftesive gjeniale
edhe pse ngjyrë po derdhi poetik si det
un nuk ti gjej ty bukuritë ne male
--------
ti quhesh sekret
por je lumturia
ku rrin ne tokë ne mal ne lum e n e det
sa shum të kërkon poezia
'''''''''''''''''
nga autori xhelal ferizi
---------------------------

[angert]

Nëse nuk na e jepni pamvarsinë

Autori i titullit nëse nuk na e jepni pamvarsinë

xhelal ferizi në mergimi trdihjet vjet jasht atdheut

nëse nuk na e jepni pamvarsinë
dijeni do të sjellim nga qielli kometa
me dhimbjet tona do qelim vullkane
lotët tona her do të ngrihen ne rrugët tuaja
her do të vlojnë nëpër secilen bazë shpirtrore europiane
dhe nëpër të gjitha qelizat e huaja
do ti derdhim në aq të rrëshqitshme të tyre plane
do të të ju gjëmojmë deri sa dhimbjet tona shqiptare
në secilin kalli tuaj të grurit nëpër kokrra rane
nëpër secilin instikt tuajin nëpër breznitë tuaja qytetare
gjamen tonë do ta perkundni
shpirtin tonë barrë do ta keni të përjetshme
dhe nuk do t ë na lëkundni
nga caqet e idealeve të vlefshme
loti ynë do të bëhet det'vrasës për ju
do t ë bëhet top i zjarrtë me madh'si qielli
do të shëndrrohet në avull frym'marr's
në mjegull pshtjellimi që nuk e largon as dielli
do të behet kohë'marrs loti ynë i vjeter
dhe do të qajë deri sa mbi dhe të bie qielli

xhelal ferizi autori i titullit
nëse nuk na e jepni pavarsinë
e drejta e autorit xhelal ferizi

-------------------------------

[angert]

Nuk kan pa ma te poshter sytë e njerzimit se disa të ndyrë njerz që do ta befasonin edhe globin me poshtersitë e tyre te ndyra koha do e gjveshë secilin maskara

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Nga të gjitha bukuritë
----------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------
nga të gjitha bukuritë
që zemren time e kishin pushtuar
më mbeti një kujtesë si e magjikshme dritë
gazi yt i djallëzuar
-------
si mund të ket qeshje të tillë mbi dhe e në qiell
që ja kalon seciles qehre estetike
qehreja jote me gaz ja kalonte seciles qehre luleje në prillë
qfar buzqeshje artistike
---------
rob i asaj buzqeshje kam mbetur
dua të shkundem nga kjo e bukur robëri
sa her nëpër ëndrra jam tretur
nga ky art me pranga më zgjidh o perëndi
----------
qeshje të tilla vrasin
kur nuk e kan besnikrinë në zemer
qelizat e mia bërtasin
si quhet kjo buzqeshje me emer
----------
muzat e mi mos rrini rob të këti gazi djallëzorë
bukuri që vret me vizllimë
ky gaz tash ësht akull borë
un dhe zemer hapi im nga ky gaz u ngrimë
-----------
gazi i bukurisë artistikisht vret
ikni o ndjenjat e pafajshme nga ky grep i pa besë
si mund të rri pran kti gazi shkret
kur shekulli im në mua tash dënesë
----------------
autori xhelal ferizi

[angert]

Më fal o vetvetja ime
-----------
autori xhelal ferizi
------------
më fal o vetvetja ime
të gjitha lutjet do ti sjell nga qielli
me gojë me zemer e me shkrime
më fal që nuk ta solla asnjë rreze dielli
-----------
mos më akuzo në at botë
se hajdutët e rrezeve të gjith vodhen
ata natën pa hanë e për hanë dje e sot
rrezet i grabiten për vete i mblodhen
------------
un nuk vodha askund
asnjë rreze lumturije
të solla zhgënjime e mund
më fal pa pikë mërije

---------
më fal në at botë e në kët botë
edhe lulet mi vodhen tradhtarët
un ty të solla vetëm lot
dashuritë mi vodhen dinakët tregtarët
-----------
edhe lulet mi vodhen
rriskut tim si lan kund hise
të' gjitha qeshjet me maska e pa maska i mblodhen
sa grabitqare kto fise
---------
thue se kan pi kta grabits jo ujë por shpejtësi
thue se ushqehen me fat
vetëm un pse vetëm un pa pi
sa do pak uratë
----------
ah vetvetja ime e gjorë
si të jap ndonjë burim magjik
si ta ndrroj gjithqka me buton a me dorë
të mos vet'quhem ma tragjik
------------

Autori Xhelal Ferizi
----------------------------