Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

Prizreni
'''''''''''''''''''''
shkruan Xhelal Ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''
përmbi maja të libotenit
ku e mbanë bora atje bardhsinë
kundrojnë yjet e prizrenit
kahdo rrotull bukurinë

pëmbi fusha flladi e hieja
qe ia nxjerrë qiellit at fjalë
nepër rrafsh kah bukurija
ecin dheut mbi erë ngadal

e kto jan pra ato troje
ku vet hana ka shkrue n' brusha
kto jan lulet porsi shtroje
qe bien n 'lugje nëpër gusha

edhe mahnija e qdo vale
kah po lanë gurë e zallina
kudo vetullat përmbi male
harqe rrijnë mbi druj qetine

lumi ecë kah vet magjija
që e ka rrafshi që dehë yje
sa e gjerë shtrihet dardanija
me t'mahnitshmet t' bukura pyje

por se fjalë ktu nuk mbanë barku
as i pendes e as i jetes
se ai qielli me ballë harku
ia nxjerrë shprehjet si aromë fletes

e ato gurrat e kti vendi
me at kullim si ai lang bore
si ingjija që rrejdhë nga shendi
ashtu jan gurrat arbnore

paq lavdi o i bukuri art
o qiellorë përmbi dardanë
ty prizren si yllit lart
vargje rrezesh kam me t' dhanë

edhe luleve që i ke me shije
si mbrendija e safirit
kur shartojnë rrezet me hije
mahnit' ballin n' kupë ' t 'empirit

---
autori në mergim Xhelal Ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''
l

[angert]

Liri e buk
'''''''''''
autori xhelal ferizi me vite nëpër vargje shqiptare
-------------
duam liri buk pa lot duam paqe
këngë të vërrteta ,kulturë muzikë shqiptare
duam ,qetsi miq duam lule manushaqe
nuk duam krim tinzri plehra, e maska tradhtare
duaml mirsi harmoni,vllazri me kombe e fe
në dheun tonë ,të mos na futen rrëshanë
duam lirshëm me ecë pa sherr me shitë e me ble
duam yje qiell e diell e hanë
lule duam aromë puhi shpinen lirshëm me e kthy
këngèn e zogjve penden shkronjat me ngjjyrë
duam gjelbrim ,dashuri ,punë, e dritë për sy
duam besë etik ,drejtsi e fytyrë
nuk duam lojna t' pakufi
e tallava e fjalë kopile
dhe nuk duam
,pshtymen me lpi ,me urdhër të huej
mjaft me shekuj duruam
gjaku nuk ësht jo ujë
as lot e gjak krisma ,e ofshamë
nuk duam pasthirrë e dënesje e plasje
varfri e premtime te kota nuk duam
klane as krime e vrasje
nuk duam që gjaku të na shëndrrohet në ujë
duam liri pavarsi
nuk duam robëri e mundim tër zgjatur deri në plasje
nuk duam gjithmonë kujë vaj e gjamë
e labirinte të ferrit me pafundësi mizore
shtyrje nuk duam n' shkambij e rrëmore
e shekujt të na rrokullisen drejt gremines me rropamë

vargje nga xhelal ferizi nga Mitrovica
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''

[angert]

Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Toka e qielli le ta dijnë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''
Xhelal Ferizi autorë
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
s e mua shterrjet kurr s' më pijnë
se mua penda kurr s 'më shterrë
s e kërkimet s' me lënë vjerrë
as mbrehtsija e hulumtimit
as armiqt e mi të shkrimit
as penguesit e krijimit
e un për miq e dashamirë
do të mbetem vargu i lirë
edhe për të bukuren tokë e etni
n' gurë e dhe ku i thonë shqipni
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''
Shkruar nga autori Xhelal Ferizi

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Në masken e fjales

----------------------
Xhelal Ferizi autori shqiptarë nga Mitrovica e Kosoves
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
në fjalen vet mshehen të pa thënat shpirtrore
në fjalen vet mshefet gjuhë që nuk thuhet
në fjalë e mbas fjale mshefen qëllimet djallzore
mbas fjale mshefet ajo që për tu thënë druhet

mbas fjale mshefet nganjëher dyftyrsia
lajka e paraqitja që në shpirtë nuk qëndron
mbas fjale paraqitet shpeshher servilija
në fjalë paraqitet ajo që aktron

por në fjalë nganjëher qëndron një det
qëndron nganjë her një diell
në fjalë nganjëher një qëllim sa një betejë flet
në fjalë nganjëher flet një qiell

në fjalë nga njëher qëndron një errsirë
në fjalë mshefet nga njè her një thikë
nganjë her në fjalë maskojhet një dëshirë
mshefet aty nganjëher lojë e taktikë

në fjalë del shpeshher edhe loti
dënesja del sa deti
në fjalë i vërtetë nganjë her del moti
dhe i pastër sinqeriteti

fjala del si një maskë nga zemra
nga njiher në vizllimen e sajë mshefet krimi
në te mshefen fytyrat e shum fakte me emra
mshefet në fjalë qëllimi

fjala ësht teater nga njëher
maskë e krehur skenike
ajo faktin nuk e përmbanë gjithher
nuk del gjithmonë etike

nuk veshet gjithmonë me tesha shpirtrore
me tesha del teatrale
ajo nga njëher veshet rrezatore
por n' tinzri rrëzon kodra e male

fjala ësht e shkëlqyeshme aktore
burimin e ka në qudira
ajo hyn kudo si një mjeshtri lakore
nganjiher vret por nganjiher ësht ma e mira

në fjalë mshefen nganjiher shum prita
në fjalë ka shum peshë
fjala përmbanë art ku mahnitet edhe elita
ajo ësht një armë që veshë edhe gjveshë

fjala kur aktron nuk shihet nga mbrendija
ajo përmbanë gjuhë vizllima gjeniale mbi dhe
në fjalë mshefen tradhti e dashuria
fjala ësht gjeniu ndër kombe e ndër fe

në finesat e sajë mshefet e qenësishmja shtresë
në finsesat e sajë mshefet plani i djallit
ajo nga njiher del por nuk i shihet maska e shemtuari ves
nganjiher flet në pikë të hallit

fjala ajo nuk shihet
sa shum mshefen në të sajë shkollë
asja nganjiher caku nuk i dihet
fjala sa shkencë e hollë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''
xhelal ferizi autori në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

E keni mohuar Zotin e keni injoruar shkrimin
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''
Shkruan Xhelal Ferizi nga toka e mërgimit
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Zotin e mohuat dhe kur e vrejetët se loti nuk nuk ju ndahet
vrapuat mbas tijë rrejshëm për të hy nën mburojë
lutja juaj nuk vjen nga shpirti ! në servili ajo mbahet
formale thuhet me gojë

vrapuat mbas shpëtimit kur e vrejtët s e mbaruat fare
kur armiqt ju sollën zezonë
kur kaluat nëpër ura ferri e mbi tokë nëpër ferre llahtare
ather u lute o etnija e jonë

lutjen tënde nuk e ka pranuar zoti
se mbas llahtarit u bëre edhe ma i zi
dhe nëse ecë mbi kët pleh prap do të vij loti
nuk ecet nëpër shekuj me lavdi e servili

e mohuat shkrimin në kohrat ilire
dhe kur e vrejtët qfar fame ka mbi dhe shkrimi
ju vrapuat me vonesë drejt fames dritmire
por rrugës ju mbyti vetlavdrimi

e mohuat Gjergj Fishten për nji shekull e ma tepër
mandej kur e vrejtët se ësht homer
lavdrueshëm tash qirreni e qani mbi leter
por dukeni komik të mjerë

nuk vrapohet gjithmonë vetëm pas lavdije
etnija duhet të ket zemer
prandaj e hidhruat secilin ind e nerv perëndije
ai gati ju la pa emer

ju jeni të bijt gjithmonë të voneses
vetëm aty nuk jeni kopil
a thua aktrusheshëm hy't'ë në kult të beses
për tu dukur mbi dhe karajfil

dukja të vret e lavdija
qielli ësht pasqyra
prandaj në dhunë e gjak ju la perendija
ndryshoni o fiset e mia

lavdija e hilja ju sollen në gjygj e mëkate
mohimi e hilja që mbollët në teater
ju prenë xhelatët si të ishit qyqe nate
mos puna ju qoj në sater

mbrojeni gjithmonë kualitetin
përbuzne gjithmonë lavdinë
dhe mbajeni shpirtin të gjerë sa detin
duajeni drejt perendinë
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Autori Xhelal Ferizi liriku shqiptarë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Edhe nëse zot nuk ka

Autori Xhelal Ferizi shqiptarë nga Shqipëria verilindore (kosova)

edhe nëse zot nuk ka
krijoje ndergjegjent tënde shëndrroje në zot
mos u turr normë e etikë me vra
mirsinë krijoje si perëndi mbi botë

edhe nëse zot nuk ka mos vrit
mos thajë zemra
kultin zot dashurija lart e ma lartë le ta ngritë
mirësitë quaj zot me emra

moralin le si zot mbi qiellin e gjerë
në gjuj bjeri nderit
dhe lutu për mëshiren o njeri i mjerë
e kultit të karakterit

zoti nuk i don të nënshtruarit në egoizëm
pse ata duan parajsë pa meritë
nëse njerzit joshen në kultin e quajtur negativizëm
e luten për zot nat e dit

zot ësht vetvetja kult vetvetja ësht e pushtet
mbrendësia e kulluar
lutu e derdh lot sa një det
kot ësht nëse je në mirsi i pa dashuruar

zot ësht pushtetit yt mbi vetvete
nëse frejt i mbanë në binarë
je zot nëse etikë përmbanë në sasi si dete
dhe oqean je humanitarë

kot kthehesh me sy nga qielli
kot qanë e në gjuj bjen në kishë e gjami
zoti të bën zot nëse je si dielli
lutja nuk të bën njeri

Autori Xhelal Ferizi shqiptarë nga shqipërija etnike
Xhelal ferizi nga Mitrovica e Kosves

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Se nuk merret jo aq leht himara

xhelal ferizi

Se nuk merret jo aq leht himara
as kosova me fusha t’ bereqetit
njena shegë e tjetra porsi nara
bija e fushes edhe e bija e detit
ato gjallë ma nën thundër nuk lidhen
kto dy motra që rrijnë në një degë
se shqiptar’t në flakë t’ barotit hidhen
si dy rrfe kur bien kah dheu me djegë
por ule koken more grek e shkja
se në plaqkë syri gjithmonë jo nuk mbahet
pse ndër kombe e shekuj fort ke qitë bela
pa u nda dielli shqipnija nuk ndahet
autori
xhelal ferizi

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Kush të don ty në hi shqipëri etnike -----e shkruar per nje kohë te me hershme

Shkruan autori nga shqipëria etnike verilindore
mga Mitrovica e kosoves Xhelal Ferizi


kush ty don gjuhen me ta pre shqipni nanë
kush ty don me t'nxi qiell e diell e hanë
kush don filizat me ti pre dheun me ta grry nën kambë
kush don me gjak me lot me ta shtru qdo pllambë
pse ata vjedhurazi përvidhen territ
pse të shartojnë të mbarsojnë me hilet e ferrit
e gjith n' për faqe të ty duan gjamë! e lot n 'qerpik
pse të blejnë me fe me mafie me drogë e metelik
e punë s' të lënë me mbjellë as këngët e identitetit
pse të rrethojnë në tokë me gjarpij e kah uj't me qenë të detit
me zhgjyr të pikturojnë tue ba me gisht drejt teje
të lyejn me lloj lloj ngjyrash e me lloj lloj feje
të marrin gjak e erz për nevoja t ,epshegjive
të rrethojnë me bojkot të mbyllin n' katarr t' thive
pa punë të lënë e të gjujn me fjalë e me balt
e fjalët mashtrueshëm ti flasin si mjaltë
ata që ma t, helmosur nuk ësht as gjarpini
ruaju shqipëri etnike ruaju ati të stërholli thini
mos fol shum për,kryq mos fol shum për dinë
mos thuej jam grek as shkja as latin
thuaj se prore në, qiell e,kam perendinë
shpëtimin askund tjetër mos kërko
në punë dhe në nderë e në ari gërmo
mos qajë kur vetvetes i sjellë fatkeqsi
por provo për të mësuar prej pësimit të zi
lëshoj gjithkah në qiell pllumbat për paqe
fol për lulet tua që i ke manushaqe
me miq nëpër botë fol hapur e mirë
u thuej se shqiptari don me qenë i lirë
askujë mbi dhe as ma t' voglen të keqe
nuk ja don shqiptari e ju pse i bëni leqe
miqsinë me dorë të djatht na e ofroni
e thiken në të majten pse nuk e tregoni
pse kshtu pse deri kur ma me dy ftyra
mos na lyeni n' fe mos me lyeni n 'ngjyra
me me mbjellë varfri t'zvarritje pa'punsi
pshtjellim drogë e krim e anarki
pa më zgjatë ndojher ah doren për mik
duke më shitë plehra e duke m' ble munafik
kush t, kalon k'ndej pari mashtrues e, pasanik
por mos haroni se un jam etnike shqipërija
një ditë këto punë do i sheh perëndija
me u shemb për'dhe keni me gjith hile
me ato mashtrime me ato punë kopile
edhe do ti theni ma keq dhëmb e dhëmballë
ndoshta mbi uj do të mbesni a mbi zall
se shqipnisë shum borgje i keni e të kqija
e tash ka ardhë koha të më hiqet tradhtija
mbas shpine armik e përpara më thu vlla
her më nxitë me,grek e her më nxitë me,shkja
ma,ngarkon në shpinë kur të duhet ty
më mashtron më pshtynë kur nuk t' shoh me sy
më len të vdes në skamje pa punë
me lulzon jo n, prodhim por në krim e në dhunë
ngreh e mos këput e më ,qet qeveritarë
në krye të vendit hajdut e tradhtarë
pa mëshirë më gjveshë më mbulon me sarhosha
dyftyrsh skandaloz mashtrues e kaposha
kush ma heret t' qohet me dalë për pazarë
si me e rrejtë shqipninë si me rrejtë shqiptarë
e,bota ecë e, ecë binarve të vet
shqipnija në, varfri e, rrethuar me det
me tokë e, hasëm gjithkah n' batërdi
pran fushes pa ngranë pran detit pa pi
i ,djerret fusha e kush nuk i jepë
ndoj bimë për të mbjellë dikun në nji cep
n' konzerva greku n' fundrrina botrore
me ngranë mykun t' botes ah toka arbnore
pallavra e plehra e zbarkime e agjentura
n, një anë bëjnë fasada n' tjetren shembin ura
lidh e, tërheq e tërheq e mos kput
hypi e ´mos i zbrit shqiptari i ka sytë e butë
për mik të merr i kur i shkon n' konak
eh ndihma e juaj u la'ftë me gjak
me zorrë n'ë për këmbë e leni me fe
i mbjellni intriga e i grryeni nën dhe
e shqipnija pret e pret me muaj e mot
etnike me u bë me e bekue ai zot
me i fillu prodhimi me kenë zonjë në veti
mos me i mbajtë gjith sytë kah toka e deti
kush t' ia bjen ndoj urdhër kush ti bjen ndoj pare
kush po e mashtron e saboton ashiqare
me hajna n, qdo hap tue shartue e, n ,kumarë
her i ofrojnë lloto her i ofrojnë zarë
ndoj fall ja qesin e ia kqyrin doren
ia pshtyjnë qamërinë kosoven arbnoren
her e pshtyjnë në jug her e pshtyjnë n' veri
her i dhanë me ngranë her i dhanë me pi
po mbas do motesh kur t, vjen kohë me u pa
as nuk shihet mik as nuk shihet vlla
shqiptari gjithmonë po pret e po pret
her po mbytet n' tokë her po mbytet n' det
bota ecë me këmbë e kush s, po ja qanë hallet
se q, po digjen gurët se q po i digjen zallet
shqipnisë ah nën këmbë se q' po i digjet dheu
her e shtrojnë në shkrumb a, thu kush e preu
kush e prenë në besë shqipninë tonë shqiptare
kush vallë po i shet dokrra kush po e blenë me pare
i turren me lecka me ndihma e me fe
shum i japin fjalë e shum i bëjnë be
edh i a ndërtojnë do punë lakuriqe
i japin pak pare për do punë dobiqe
por jo për ndoj hajr për t' ja lulzu detin
as për t' ja veshë fushen e, rritë bereqetin
veq se ja ndërtojnë do hotele nate
me ardhë për luksuz gjtihfar tarikate
aty lukunitë me u mbshtjellë n' për tarifa
sarhosh bandita ganstera e sherifa
me ja lpi ndoj pjatë kta lpisat lypsarë
n ,temena e, n' lavd ndoj i zi shqiptarë
e, n' kalim me kryq me trupue ndoj grek
e tinza ndoj shkja që n'kosovë ka pjekë
me e, hudhë ndoj guri për sherr me e mshefë doren
qaje o qiell qaje ti o, diell arbnoren
se spo duket askund ndoj shpresë për dit t' mirë
qdo her e ma shum shqiptari shitet lir
rrokullisë ësht n ',batak e, n' ndyrje t' moralit
djali si flet babes e baba si flet djalit
tue ble zi e ma zi intrigen e, huej
mos thuej shqipni mbarova mos thuej se po vuej
grabitqarë hienat hajdut e meshtarë
hagji tagrambledhs e, t ,papunë atdhetarë
nga mbrenda tue t' ble qdo kush mercenarë
feregje aq lirë fundit t' bot's tue ble
dikush qanë per hogjë dikush thrret për sheh
dikush për ndoj prift qanë e bjen stërmekë
dikush qan per shkje e disa qajnë për grek
vrapojn përmbas feje e dogmes së huaj
oh mëmë shqipëri a e din sa shum vuaj
po vuaj për ty për për fatet që i pate
´të shkelen pushtues të lan qyqe nate
me qa nëpër shekuj nëpër varfri t' mjerë
me skamje e pengesa lidhur si për herë
me miq të rrejshëm që me pi mashtrim t' shesin
e ta lidhin gryken por that e ke thesin
se per ty e kan lojë gjith interesin
me u tallë me ty me loz i kumarë
kahdo sillen globit diplomat tregëtarë
për treg te stershitjes t' mashtrimit t' kan ty
përmbrasht ti shkruajn kodet shpresat me ti thy
t'Përkdhelin me lajka e të rrejnë në sy
e të nxisin blerje ti me ble veq myk
të shkelin për lojë të kan porsi byk
kur ju duhesh prore për kuaj qyryk
import njimendë moj nënë se jo mahi
kush pot don me t' ngranë kush po don me t'pi
pse kso far importesh e jo plan ma t' mirë
ti kan vjedhë edhe gurët mos me t 'njoftë ilir
edhe vlerat faktet ti kan cenzurue
me këngë jevge e sllave shum jan tue t' lavdrue
të rrahin shpinen kur pret mirë ndoj grek
por kështu shqipni druaj se mund me vdekë
prej faqes t' zezë e prej gjith ksaj tradhtije
prej udbe kgb,je e prej omonije
prej t' shtimeve t' huja prej sarhoshve tu
njeni lpis i, i zi tjetri si haru
që nuk dijnë asgja tjetër përveq temena
a nuk e sheh popullin se si ësht tue t' kja
kush pa elektrikë me smundje n, për terr
kush tu i pikë qatija e tu jetue si n' ferr
disa lënë jetim' rrugve varfanjarë
në mungesë të bukes vetvaren n'litarë
disa shesin gjakun disa vyshken n' voter
disa shesin qikë disa shesin moter
e për pak para vrasin të pa faj
shëndrrohen në bisha shëndrrohen n' qakaj
shqipni etnike o mëmë s apoo qajë
po vuaj un i mjeri për kët fat mjeran
askund mbi tokë t 'lashtë gëzim nuk na lan
as fat as fytyrë prodhim as fabrikë
mbas shpine gjithmonë të kan ngulur thikë
prishë ti kan fabrikat rrënua tekstilin
ta kan vyshkë mbi dhe gongje e karajfilin
as nuk t' shihet kund permbi dhe bujqsia
të ësht vyshkur shkola të ësht vyshkur dija
as nuk e merr,dijen jo si ,,duhet,,, shkolla
kan ardh shum agjenta me t, pi mend't , e, holla
e ti shqipni mëmë më flet ktu për paqe
po t, thahen mërgimtart e, shum manushaqe
qe iken n' për botë tash s, kan abetare
po e humbin me lot ah gjuhen shqiptare
e ti rrin me jevgj e, me janullatosa
her të sharton thika her të sharton kosa
aman nanë shqipni si thuhet kjo punë
njeni t'thrret per gjak tjetri t' thrret për dhunë
disa tjerë me ëndrra me llafe për paqe
kush me t' shkretu votra kush me t' ndalë ogjaqe
me tu shtu ndoj qyqe ndoj, barrë përmbi supe
njeni t, falë ndoj leckë tjetri t, heqë ndoj gjupe
kush të lmon në shpinë kush t' ven gjunin n, bark
e ti nanë shqipni s' shikon rreth e, qark
se si t ,kjajnë me za atdhetar't e tu
qe ti i le n, mërgim që t i, i, ke harru
kush te mblon pa gjurmë kush të mblon me harrren
kush ma i parë të qohet me t ,lanë turp e, marren
kush të luan me ftyr e kush t', luan me bisht
dikush të zgërdheshet dikush t, bën me gisht
e ti nënë shqipni e mbulueme n', hi
e, ndame n 'kosovë e, ndame n' ,qamri
kah ti shesin trojet danajt me gjith shkje
kah të vijnë latin't me shitë e me ble
e turq për miniera pë baker e qelik
disa me nga i leckë dia n' metelik
me t be e e t' shit i një tregë të mjerë
me të lë pa punë me të lanë pa nderë
e premtimet boshe ato fuqi t'mdha
ah kjani ju vasha e, kjani ju gra
se për t, gjallë me hi e shkrumb u mblue shqipnija
nuk i, shihet puna e po i, mbytet dija
vjen akademiku e shkarravit pak fjalë
turret deputeti ma i menqur me dalë
mbshtjellet parlamneti pret ndoj urdhër t, huj '
myket ardhmërija ah nanë sa po vuj'
se s, po t,,shihet rrita as në hekurudha
tradhti,qdo kund mbijnë si mbas shiut kërpudha
kush vjedhë me të djathten e jep me te majten
diten te zgërdheshen e naten të qajten
të vranë nëpër mote në kohë të qdo stine
si gjimonë me maska në kokë e mbas shpine
oh moj e mjera e mjera etni
po kush kaq pamshirshëm të ka lye me hi
me shkrumb eme shpuzë t' leckosur mbi dhe
kush të vrau me hile kush të vrau me fe
e ti ke pas qenë e bukur si hanë
ne jemë bijtë e, tu, ti, për ne je nanë

Shkruar nga autori shqiptarë i shqipërisë
verilindore(kosova) Xhelal Ferizi mërgimtarë

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Vajzat;e Dhunuara Shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''
Shkruan autori shqiptarë në mërgim
xhelal ferizi nga Mitrovica e shqipërisë verilindore (kosova)
N; Zemër Shpue U Rrin Nga I Zhgjetë
Nga i Vulë Loti Ju Ka Mbetë
Përjetsisht për me ju vra
Caku i Jetes n’ ju ësht tha
Ju Për t’ gjallë që u Shtruet Nën Shkja
Por Se Fjalen Se Ka Loti
Duhej t Fliste At’her Baroti
Në erë Moj Motra Në At Qiell Zoti
SiKur N’ Copa Të Ishit Nda
Shum Ma Mirë Se Gjveshë Nën Shkja
Ma mirë N’ copa N’kodra e suka
Si q’ Ra i her ai Oso Kuka
Dikurë motit te vranina
Që i ka dridhë po shkje e shkina
Edhe knjazin kah cetina
Që i ka dridhë liqe e det
Që i njdeu zanin krajl e mbret
Shkoj për nderë e troje t’ veta
Me mbrojtë troje e shqipe t ‘lehta
vasha t’ bukura e nuse e gra
N’dorë të shkjaut për mos me ra
Pra ju Osa ju ka msue
Përmbi flakë si duhet shkue
Si me e gzue qiellin e zotin
Tue mbrojtë nderë me e ndezë barotin
Mos me e dhanë nderin për jetë
Si robinë për mos m e mbetë
Mos me u ndejt ju shkjau përmbi
Ma mir vdekja e dheu i zi
Shum ma mirë ju mori nuse
Se të dhunue e të gjalla në puse
Mbasi u flliqi keq ai shkja
Mbasi ndje jeni tue kja
Me kokë poshtë n’ puse tue ra
shum ma mirë mbi flakë t’ barotit
Me shkue paster n’ parajsë t’ zotit
Se me u ndy e flliqë me zhgjyre
Pse e ndëgjuat ju gjithfar ftyre
Gjithfar soji e zhgjyr qyqari
KUR AI OSA AI ZOG SHQIPTARI
Ju la shembull përmbi dhe
Sa t’ ket diell e hanë me nxe
Pse moj motra me u shkretue
Kund barot pa grumbullue
Se me fjalë ndera nuk mbahet
Se me fjalë nderi nuk lahet
E la zoti e qielli i vjeter
Gjithqka n’ tokë me u krye me veper
Kush Ju Msoj Qyqe Me Mbetë
Pa Barot oj Shqipja E Lehtë
Kush Ju Msoj Me Duar Mbi Krye
N’ Për ViRgjri E Shpresë Me U Thye
Jo Ju Faj Aspak Nuk Keni
Pse Ju Lidhë Kah Cungu E Neni
Keni Mbetë Për Faj t’ Qyqarit
Për Faj t’ Jargve t’ Hyzmeqarit
Që Shkoj Mote Kohë e Bjerre
Tue Kja Qyqe n’ Maje therre
Ju La Keq Ndër Ujq Si Berre
Pa Ju Lidhë Për Shtat Barotin
Tue Pasë Gjak Ju kastriotin
Pa Ju Lidhë Mjedisin N’ Tel
Dinamitin Lidhë Për Bel
E Ju Shqipe Gjeraqina
Per Me Vdekë Si Heroina
Por Shum Grupe Ah Klanore
Ju Kan Lidhë Ju Këmbë e Dore
Me i Mashtrim Me Prrallë Paqsore
Deri Sa Shkjau Ju Zu Të Gjalla
Me Na Kja Tash Guri e zalla
Sa Të Jenë Shekujt N’lot Me U Kallë
Pse Ai Ne Na Ka Turpnue
Fis E Erz Na Ka Shkretue
Sa Të Jen Shekujt N’ Gjak Me Vlue
Rrota E Diellit Deri Sa T’ Sillet
VueJtja E Zezë Nder Ne Do t’ Mbillet’
Sa Her Bjen Nder;ne Kujtesa
Kur Ju Ra Loti Si Vesa
Rrokullisë N’ Dhimbje Pa Shpresa
Mbledhë e Kruspull Thye Nën Shkja
Zot Pse e Lshove Kët hata
Fletë e Bimë Pse Me Na i Tha
Pse Me Ra Vashat Robina
Me Ushtue Thekshëm Lugina
Me U Shterrë Lotit Kanarina
Me Ra Copash Qiell e Dhe
Se Kto Vasha n’ Besë Jan Pre
Nuk Pat Mendë as Dije Shqiptare
Që i Shpëton Kto Shegenare
Nuk Pat Kokë Në At Kosovë
Nuk Pat ;kush Që E Ndalë At Hov
Të Partisë Të Urtë Mjerane
Që i Mashtroj Vashat Dardane
Në Optimizëm Pa Mbulesë
Që i Ka Prishë e Pre Në Besë
Pse Ai Hasmi Kanibali
Kshtu e Deshti e Kend Se Fali
Vashë As Nuse Qikë As Grue
Lakuriq Mbi Dhe Pa E Shtrue
Me Na e Prishë Pse Desht Europa
N’ Dhunë Të Gjveshur Me Ra N ‘Copa
Shkye Prej Mishi Derdhur Gjak
VARë N ‘Për Druj Lidhur Me Lak
Pre N’ Masaker Rjepë e Gjallë
Shpërnda Copash N Gurë E Zallë
Mbasi Epshet t’ Ja Ket Kallë
Mbasi shkjetë me te t’ken lue
treqind vetë po tue poshtrue
kjo tue kja e mjerë lakurique
njeni duart ja mbante t’ mjeres
treqind shkje n’ bërtimë t’ poteres

të gjith me radhë mbi vashë shqiptare
tue bertitë me gjuhë barbare
thue po bëjnë trimri kta shkje
treqind vetë me i vashë të re
me i shqiptare kanarinë
shkje që i polli e zeza shkinë
hasmi i zi i koh’s shekullore
tu i qnjerzue vashat arbnore
pse i qnjerzoi po gra e qika
Kshtu Kët Lojë E Luajti Klika
Me Ra Keq Ndër Thoj Kto Qika
Ajo klika karrieriste
Me programe pacifiste
Se Partija Me Program
N’ Grupe E Caqe N’ Hile E Klan
Ty Pa Mbrojtje Të Ka Lanë
Të Kan Lanë Pa Strategji
Pa U Bë Gati Me U Bë Hi
Ma Mirë N’ Dhe Se Kshtu Qikni
Me Humbë Keq Nën Hasëm t’ Ndytë
Sot Me Turp Na Jan Mblue Sytë
Pse Su Gjet Kund Dinamiti
Pse Su Gjet Ndoj Djal’ Petriti
Me Pa Larg Planet Sllaviane
Me Marrë Masat N’ Tokë Dardane
Qka ësht Qikë E Qka ësht Grue
Gjallë N’ Dorë t’ Hasmit Mos Me U Shtrue
N Dinamit;po Me U Shtrëngue
Dinamiti Lidhur Për Shtati
Që Qdo Vashë Ta Kishte Gati
Edhe Kshtu Do t’ Mbrohej Nderi
Por Su Gjet Plumb Revolveri
As Barot Për Ilaqë s’ Mbeti
T’ Pakten Vasha Me I Ra Veti
Kur Ai Shkja T’ Gjallë Ta Ket Nxanë
Kadal Shkja Në Shqip Me i Thanë
Se Jam Shqipe Se Jam Zanë
Se Jam Mbesë E Oso Kukes
Qe Barot Ha N’ Vend Të Bukes
Por Mjerisht Shum Llafazana
Keq Nën Shkje JU Lan oJ Zana
He Mallkue Ata Të Urtsisë
Qofshin N’ Shekuj T’ Përjetsisë
Si Nuk Gjetët Shteg Për Gra
Veq Si Turmë N’ Kthetra Me Ra
N ‘kthetra t’ shkjaut që e polli shkina
Me ra zana e gjeraqina
Sa shkurtpams ishit o vlla
Përtej Bregu Kush nuk Pa
Shkurt tue Pa Medet Një Meter
Me Ndoj Prrallë Tue Shkrue N’ Për Leter
Dialog Tue Përsëritë
A su ngopët me lavditë
AS Për shkje Planin Pa E Ditë
Qka Për Ne ësht Pregatitë
Që Për Dhunë Shkjetë Jan Bë Gati
Me Na i Lidhë Vashat Për Shtati
Ju Dy Sy Në Ballë si Keni
Veq Për Prralla u Ecë Refreni
Por Se Vashave Borgj U Keni
Sa Të Jenë Shekujt E Njerzimit
Pse Ju i Lat Në Duar Të Krimit
Vashat t’ Reja Si Sorkadhe
Per Me U Nxanë N ‘Fushe e Livadhe
N’ Bari e N ‘Mal N’ Ledina E fjera
Me U Dhunu Ndër Shkja E Mjera
Qikë Shqiptare E Pa Mburojë
Lot E Gjak Tu i Dalë Për Gojë
Mosni Mosni O Demagog
Se Kshtu S’ Mbahet Front As Log
Me Fjalë t’ Kota Por Me Punë
Se Na Bien Vashat Nën Dhunë
Na Shkon Ftyra e Vjen Poshtrimi
Kur Ju Mbani Kah Mashtrimi
S’ Merrni Masa As Strategji
S’ Leni Kokë Me Dalë Përmbi
Tue nxanë prore n’ lavd e hije
nuk e leni me dhanë dije
Me pa Plan E Me Udhheqë
Se Paqsorë Edhe Kryeneq
Jan Shartue Djalli Me Dreq
Kund S’ Po Leni Qikë As Grue
Me E mbrojt Veten Tue Mashtrue
Mosni He Turpi E Mkati E Sherri
Ju Nxaft Ju O Pjellë Prej Terri
Se Kshtu S’ Duhej Strategjija
Lakuriq Me Ra Virgjrija
n’ vulë turp jete t’ mbes etnija
Po A Su Gjet Kund Ndoj Strateg
Që Njeh T’ Pakten Dalje A Shteg
Me i Qitë Vashat Për Shqipni
Mos Me i Nxanë Po Shkjau i Zi
Me Prekë Erz Me Prekë Virgjri
Me Lshue Jargë Me Na Koritë
Thue Se Rrugë Kush s’ Paska Ditë
Me Gjetë Udhë Për Pa Ra N’ Pritë
Me u Lidhë n’ Trup Me Dinamit
Për Masakra Kjo Punë Dihej
Po Pse Femra Kshtu Të Lihej
N’ Dorë Sllaviane Pa i Far Plani
Pse Kshtu E Deshti Gjithmonë Klani
Shum Hafije e Llafazani
kshtu e deshti ai klanori
me ra ne turp kahdo arbnori
kshtu e deshten kta paqsorë
kta mjeran t’ pa kurrizorë
Veq pse shkrihen për lavdi
jan për post e për hjeshi
e kta jan paqsorë të mjerë
që nuk pyesin kurr pë r nderë
as per turp që bjen në voter
përmbi grua a nanë a moter
kta ma shum e duan timonin
binat fjalen mikrofonin
kta ma shum duan llafe t’ kota
duan rreth tyre me u sjellë bota
me shkëlqye n’ maje t lavdisë
pa mendue për hall t’ etnisë
Po kta jan ata ustallarë
që hjynë n’ poste si t’ pa farë
Qe Hyjnë Brrylas Në Parti
Per Me Mbjellë Sherr e urti
Pa Pas plan Për Ndoj Ushtri
Pa Pasë Plan Në Rast Shpërthimi
Tue Përdorë Një Dogmë Mashtrimi
Me Shpresue Vashat Shqiptare
N’ Dofar Mbledhjesh ëndrrimtare
Mjeri Un Motra Për Ju
Se Mua Kurr Fjala S’ M ‘ Ka Shku
Se M’ Kan Lanë Kshtu Izolu
As Me Dalë Kurr Në Gazetë
As Me E Folë Ndoj Fjalë Në Jetë
Se Un i Mjeri N’ Dushk E Fletë
Plan Me Shokë e Kisha Krye
Ju Nën Shkja Gjallë Mos Me u thye
Qka ësht Qikë e Qka ësht Grue
Me Kohë Shkjaut Kisha Largue
N’ Strategji A Me Luftue
Ose Lidhë Me Dinamit
Me Nga I Fije Zjarrë N’ Qibrit
N’ Shkrepsë Me Flakë Që I Thonë Morale
Ah Me U Djegë Vasha Nder Male
Por N’ Dor T Shkjaut e ka pjellë Shkina
Mos Me Ra kurr Gjeraqina
Por Q’ e do se s’Pat Ide;
T’ Gjith Si Hutat Tue Ba Be
N’ Politikë Thue se ;jan Le
Pa Pas Dije As Vizion
Shteg As Dalje Për Komb Tonë
Kush Me Sy Pa E Parapa
Se serbiant Kan Synin N’ Gra
Mjeri Un Motra Shqptare
Fort Po M Kjan Penda Shkrimtare
Fort Po M’ Kjanë Mjerimi E Loti
Që Nuk Isha Atij Moti
Në At Tokë Ah Kastrioti
E Me Pasë Ndoj Fjalë Që M’ Ecë
Besa Motra S’ Kishit Ngecë
N’ Dorë Të Hasmit Tue Bertitë
Veq me Zjarrë E Dinamit
Shteg Më Shteg Ah Tue Zan Pritë
Por Largue M’ Kan Karriggjitë
M’ Kan Largue M’ Kan Lanë Të Mjerë
Me I Varfri N’ Mërgim E Djerrë
Halle E Lot N’ Varfri Tue Tjerrë

me i far t’ mohi e i far gjaku
tue ttjerr motet te ogjaku
si me kenë ndoj gjyshe e keqe
veq pse koha me bani leqe
e s punoj ma kurr per mue
prandaj ju jeni robrue
se qe besa te isha athere
kur kam qenë si ujk pranvere
fjala ime kur ka shkue
ju do te ishit bashk me mue
komandante eme brigada
kush me vrull e kush me grada
shkjaun tue ndjekë neper llogore
gjeraqina ju arbnrore
por medet se koha m shkeli
m lidhi pranga em lidhi teli
hallet mosha e varfrija
e mbsa dore me la etnija
si t’mos isha nga shqipnija
nga shqipnija nanë etnike
per me i veshë armet qelike
per me i veshë me rrethatore
per me dalë ne brigje rrmore
per me u nda neper taborre
veq n’ dhe t’ huaj mbeta n’ mjerime
Tu Bjerr Kohen Me Mendime
E Tu U Marrë Me Lot E Shkrime
mbasi s m deshti ora e malit
per me u ba un pika e djalit
me e fut n’ thumb njiher at shkja
BASHK ME JU O VASHA E GRA
Se Un O Gra e Njoh Armikun
E Njoh Hasmin Munafikun
Strategji Që Vjen Shum Leht
E Njoh Para Njiqind Vjet
Se Shqiptart Në Kohë T’ Milloshit
Ranë Udhheqjet N ‘Duert Sarhooshit
T Gjithfar Hajni E T’ Keq Kaposhit
Prandaj Zija E Mbloj Dardanen
drenicë llap shalë e besianen
edhe u nda me lot qdo guri
kahdo n’ dhunë tu u zgjedhë ushkuri
Se Ra Vendi N’ Pacifista
Nder Urtak e Ftyrë Lekista
Qe Jan Marrë Me Punë Të Pista
Jo Kullueshëm Për Atdhe
Tue Mendue Pare Me Pre
Kund Ndergjegje Per Pa U Bre
Un I Mjeri S’ Pata N’ Dorë
Mbeta N’ Dhena T’ Huaja i Gjorë
Lidhun këmbësh Lidhë Me Dorë
Të Hollla S’ Kisha Shoqe as Shokë
As ndoj Grup As Mik Për Kokë
Veq Pshtjellana e do Urtak
Qe t Mërdhitë Ishin Me Gjak
Disa Qyqe E Kund Pa Ide
Disa Pshtjellë Ishin Me Shkje
Kshtu Q ë mbeta n’ Diasporë
Me e pa Vendin Tu u Ba Horë
Zbathë Tue Ikë Populli n’ Për Borë
T’ Gjallë Tu u Nxanë Vashat Me Dorë
Prishë Serbijani Me Virgjri
Pse Su Gjet Kund Strategji
Su Gjet Burrë As Djalë i Ri
Me Barot Vehten Qe e Djeg
A s që Gjenë Me Dalë Ndoj Shteg
Me Dal Vashat Pa Therr N’ Kambë
Mirë Tue Ecë Tokes Me Pllambë
Kush Me Dalë në mal a vrri
Kush Me mbet Si Vashë n’ ushtri
ME I SHTRENGUE ARMET SHQIPTARE
ME USHTRIN PO QLIRIMTARE
Por Shpernda Si Esht Ma Keq
Jo n’ Llogore e n’ Hendeq
Por Nën Shkje Rrxue Nën Tereq
Me Lue Shkjau Si Ti ia Do Zari
Me Qikni;e Gjak Shqiptari
Me E Prishë Erzit N’ Fjerë e’ n’ Bari
Se Pasiv’t Ju Kan Premtue
Veq Me Fjal Me Ju Qlirue
Por Me Fjalë S Qlirohet Qika
Duhej Lidhë Baroti e Thika
N’ Bel T’ Qdo Qike Ah Shqiptare
Per Me Ndje Fiset Barbare
Se e Gjallë Ajo s Dorzohet’
E Nën Dhunë Shqipa s Shnderohet
As Nuk Preket Nuk Poshtrohet
As Nën Shkja Gjallë Nuk Nënshtrohet
At’her Bota E Kish Pleqnue
Kush Jan Shqipet Qik E Grue
Kur Baroti Të ish Flakrue
Kur Shqiptarja N’ Flakë Te Nxetë
T’ ish Shkye Copash për me mbetë
heroinë për mot e jetë
por ne ajr t barotit rrfe
bashk me u hjedh me treqind shkje
porsi osa ne at vraninë
me emarr vesh mirë shkja e shkinë
se shqiptarja s’ jepë virgjrinë
Për pa shkue n’ barot të zjarrit
me ja rue nderin shqiptarit
per pa shkue me flaken vet
Por Në Ajr t’ Kish Marrë Tetdhjetë
Tetdhjet Shkje Rashke Me Veti
Gjak Me Derdh Sa Ka Ujë Deti
Nam TE Madh Me I Pas Lanë Veti
Kishin Shkrue TremiJ Gazeta
KA H RRIJN KOMBET N’ TROJE T VETA
kishin shkrue ishin mahnitë
e jo n’ turp sot me u venitë
thye prej nderi e prej morali
e nuk ndjehesh shqipe mali
E jo Sot Kshtu Po i Shkon Jeta
Veq Me Lot Në Troje t’ Veta
Krejt Pa Shpresë Krejt Pa Vullnet
Tue Kja Prore N’ Prag Të Vet
Si Ato Qyqet N Lis e Plep
Mjerë Ky Popull Si Udhheqet
Mjerë Kush Mases i Pergjegjet
Asnjiher Jo i Verrteti
Veq Mashtruesi e Hijaneti
Veq Brryltari e Karrigtari
Tagra Vjelsi e Taksidari
Kush Tue Msy At Punë të Ligen
Kush Tue Msy Gjithmonë Karrigen
Kush Tue Pjellë të Mjerë Intrigen
Kush Tue Shkelë at Atdhetarin
Kush Tue Msy Lek a Dollarin
Prandaj Kshtu i Kem Pun’t Oj Motra
Pse n’ Shkretim Ne Na Rrin Votra
Se Rrencak Si Kerr Me Llotra
Na ësht Mbushë Dheu e Vatani
Ble An i Kan Shkja e’junani
Rus Franqezi e italiani
Por Se Her Tjetër Ju Bija
N’ Shkrim Ju Thrret Ju Porosija
Ndjeni Mirë kto Vargje t’ Mija
Nuk i Dihet Kurrë Tradhtis
Punes t’ Keqee Pabesisë
Rrini Gati Vetes Mirë
Nderë e Erz Mos Shitni Lirë
Tash Që Shkruaj Në Internet
Se Mua Varg s’ Më lanë n’ Gazet”
Rrini Gati Dinamitit
Lidhne Shtatin Për Shiritit
e mos rrini tue besue
as ne rrena kohë tue shkue
as me kremna e zbukrime
sepse bini prap n dhunime
e ju nxen po dhuna e deka
tu u perdedhë n’ per diskoteka
se qdo hasem që na vjen
per mbi gra e vasha bjen
merni masat rrini gati
dinamit lidhni per shtati
le ta din pushtuesi e shkja
se me u tallë me vasha e gra
kurr nder shekuj turk as shkja
as latin e as ndoj grek
mbi barot po per pa vdekë
per pa u kall plumb e fishek
pa gajret pa flakë e zhare
s ka me ra ma qikë shqiptare
as ne dorë te shkjaut t e zi
a s n psuhtues në ndoj ushtri
as nder cuba e militarë
per pa u ndez barot ma parë
per pa ndje vjena elondona
si bien n’ flakë po vashat tona
Heret Heret gati rrini
mirë me kohë gjithmonë ta dini
se mashtrimet nuk jyn fryt
mbani hapur vesh e sytë
t mos ju rrejn klanet paqsore
as ty vashë as grue arbnore
dinamitin gati mbaje
me shkua ne ajr ti mendjen ndaje
shum ma mirë n copa me u nda
se për t gjallë me ra nën shkja
tash nuk dihet prap si shkohet
S’ Dihet Mjegulla Si Mbulohet
Prap Kosova Mund T’ Pushtohet

MUND T PUSHTOHET EDHE SHQIPNIJA
MUND T TURPROHET PRAP ETNIJA’
se po luhen lojë bizare bizare
me i poshtrue fiset shqiptare
E Ju Prap Nën Hasmin Shkja
N’ Lote Gjjak Keni Me U Tha
Nëse U VjeN Ndoj Her Ajo Ditë
Jo Mos Thoni Tash s ’ Kem Dit’
rrini gati n’ dinamit
KUSH DON FTYRë ME MBAJT E NDERë
MOS ME RA NEN SHKJA E MJERë
Leni T’ Kuq N’ Për Buzë E Taka
kpuca t’ larta ju dalt flaka
n gjendje lufte salltanetin
sepse e derdhni n lot sa detin
Veshni Mirë Bomba e Patllaka
rrini ndezur porsi flaka
gjithmon gati pran barotit
ësht ma mirë qe besa e zotit
Dinamit E Municion
se me u gjveshë gjith nen demon
hapur këmbsh e shkye e shprishë
her nen zhgjyr e her nen bishë
thue damarë askund nuk t’ rreh
SHQIP ME U TURRë NJIHER SI RRFE
a ma mir n barot me u pjekë
e me nder paster me vdekë
e per t gjall n poshtrim me u thye
gjith nen hasem me u perlye
rrini rrini ma mir gati
n dinamit lidhur per shtati
N’Varakinë a Trinitol
mos ndegjoni taravol
e mashtrues por jeten tuej
mbrone gjith nga cubi i huej
ma mirë pini varakinë
se nën shkja që e puell ajo shkinë
me ra gjallë me u ndy robinë
ndersy prindi me u dhunu
me t pa fmijt e tue vajtu
gjveshur prish nder sy të burrit
treqind shkje pa u ndalur turrit
kap per barku e kap per gji
kush ma i par me ra ne orgji
me u tall shkje me utall gagji
her qerkez e her bullgar
gjithfar jevgu me barbar
po pse i thua vetes shqiptarë
po pse bën hije mbi dhe
pse me ra nenshtrue nen shkje
bini ne flakë e kush n’ Tymnajë
Vraj at Shkja e Vehten Vrajë
e për t’ gjall nen dhunë mos kjajë
s e me lot nuk vjen liria
me mbrojt nderin thrret trimnia
edhe varri te behet dritë
kuir ndezë bombë a dinamit
le ta dijn kombet mbi dhe
se nuk tallen gjith me ne
Se Kjo Botë Ndryshe N’ Krye Nuk Del
Se Duan Prap Në Pranga e;tel
Me Na Lidhë e Me Na Mjelë
Si Bagti Me Na Lan Rob
Kqyrne Pra Vasha Kët Kob
Mos Percjellni Veq Modele
Kush Llastic Kush Teveqele
Por Me E Mbrojt’ Tash Nderin Vet
Kurr Ndoj Besë Mos Nxeni N’ Jetë
Se Mashtruesi N ‘Besë Ju Pret
Rrini Gati Situates
Se Do T’ Mbesni Qyqe T’ Nates
Hapni Sytë E Hapni Vesh
Jo Veq Kremna E Qesh E Ngjesh
Se Kjo Botë Esht Shum Mizore
Nuk Esht Jeta Loj ë Fminore
nuk ësht jeta luks e ari
por ma shum ka lot e zhari
dhimbje e gjamë mjerim e ploje
prandaj rrethin mir shtrengoje
me barot e rrethatore
rrini gati ju arbnore
vasha egra e nuse e qika
se ju shtron prap politika
edhe hasmi e shkjau i shkines
ja mer nderin gjeraqines
Jeta Esht Nji Luft Ditore
merrni vesh vasha arbnore
Luftë Gjithmon’ Nji Garë Qmendie
Nji Mashtrim E Lojë Tradhtije
ME PRISH VASHA SHQIPTARIJE
Rrini Gati Neper Vjet
Shihni MIRë Si Ecë Kjo Jetë
N’ Qoftë Se Plan BëjN ndërkombtart
Me i Robrue Nën Shkja Shqiptart
Dijeni Mir Se Prap Nën Shkja
Vasha E Nuse ;kan Me U Tha
At’her Vet Merreni N’ Dorë
Mbrojtjen Tuaj Në Shi e’ n’ Borë
Bëni Planin Vet Ju Gra
Qika E Nuse Krah Për Krah
Vet e Zgjedhni Prijataren
Veq Ta Lidhni Bestaren
Fjalen t’ Fortë Armen Për Brezi
Le T Din Bota Si Din t’ Ndezi
Vashë Shqiptare e Nuse e Re
N ” Flakë Baroti POR Si Rrfe
Se Ma Kurr Per Jetë Të Jetes
Gjallë Nuk Nxinet N’ Prerje T’ Beses
As Nji Nuse As Qikë Shqiptare
Pa Ra Flaka Ajo Batare
Dinamitet Shkatrrimtare
S KAN Me U Kapë vashat Robina
Tue Kenë Shqipe Gjeraqina

xhelal ferizi autori shqiptarë i shqiperis etnike
nga mitrovica e kosoves shqiptare
kontaktoni me autorin
ne ket email
integro_fat@hotmail.com

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Jam shqiptarë

shkruan xhelal ferizi neper vite me vargje shqiptare
(autori njihet si xhela i Mitrovices )

jam shqiptar,lindur ,n’ gjak,rrke
s’ kam me u shitë as s’ kam,me u ble
as me joshje t’ metelikut
as ,n’dhelpri,e shkollë,t’armikut
kam me , e mbajtë besen,lidhë,toke
ku e kam pi po at gji lokje
kam me u lidhë me rreze hane
me gjuhë shqipe t, lashtë prej nane
kam me u lidhë me besë të arit
me traditë ,,që ,e kam prej t’ parit
kam me dhanë gjith për atdhe
për armiq do,t’ bahem rrfe
jam shqiptarë po thot shqiptari
në europë un jam ma i pari
kur erdh dielli ktu m, ka gjetë
me dy kren dy krah të lehtë
pyetni gurë e pyetni dhe
kur nuk kish ktu kombe as fe
kam pas kombë nën diell tu u nxe
e kam pasë at,diellë e hanen
shtet e,komb ah ilirianen
e kam pasë ,at pelerinen
kam kndue bashk me kanarinen
ajo n, gjuhë t’ vet e, un n, gjuhë time
pyetni qyqet nder vajtime
pyetni trungjet pyetni ara
gjuha shqipe ish ma e para
ktu n’ kët dhe,ku ,e vloj zoti
ku kan vlue po stina e moti
ktu ka vlue gjaku i shqiptarit
pytni fletë e fije t’ barit
pyet oj botë qeillin pasqyrë
pytni yjet t’ shndritshme, n, ftyrë
kqyr ,varreza e kqyr skeletin
pytne ujë e dhe e,detin
ktu shqipnija e pat adetin
jam shqiptarë pra ktu ndër shekuj
e nuk jam ndoj rriqen rrekur
siq kan ardhë ,e siq jan rrekë
n,per lakmi,të huaj tue vdekë,
ardhacakt,n,për lug e shtek
edhe n,për fusha e n për rrafshina
me na i marrë ara e ledina
blij e ftoj ah e qetina
me na i prishë t’ lashtat fole
me na nda n,krahinë e fe,
gjak e lot me na derdhë rrke
jam shqiptarë ,qe lidhun n’ gjak,
kam pas nderin,n’ trollë e prak
kam pasë gjuhë kam pasë lashtsinë
lidhë me diell kam pasë,hjeshinë
kam pasë vetull,,si ai hark
zhgjetë e shtizë e kam pasë qark
edhe trimrinë e kam pas n’ gjene
plot kala,rrethue n’ bedene
kam pasë vasha vetullholla
që lakmue i ka lule molla
edhe pipat,e pranveres
fija e rrezeve n’ puhi t’ eres
me at bel,ma holl ,se thuper
me dy krih të shkrue si fluter
që pranvera ju ka kndue
mote e stinë ato i kan gzue
jam shqiptari moj europë
që ma deshte trupin n’ copë
edhe shpirtin ,n’ lot përvlue
mua ktu hana m’ ka gatue
kur ka sitë ingji prej ylli
kur kan kcy currilt kah pylli
mbi valbardhat ah shkumbzore
m’ ka shartue me nderë arbnore
jam shqiptarë oj botë e gjakut
nuk i shtrohem karadakut
e serbijanit,mish që han
as rusisë ,me at junan
tokë e dhe që duan me i nxanë
pse un tash per t’ lashtin dhe
ku,tash jeten me tri fe
e kaloj,lidhur me vlla
në nji besë,qe s, ka m e u,tha
sa t’, ket bota lum,e va
sa t’ ket bota lot prej qielli
rreze e dritë qe vijnë prej dielli
un shqiptarë jam me tri fe
kur nder hile s’ kam me u ble
as për kryq e as per dinë
kot e kan po shkja e shkinë
kot e ka kinë e rusija
se nji gjak e ka shqipnija
gjaku jonë nuk ësht katran
me ngjyrë t’ zezë ,e demonian
por ai kuq qe rrJedhë nder vena
n, zemër t, fortë si gurë n’ bedena
që ,e,ndriqon humaniteti
që i jep shpresë po toka e deti
jam shqiptari jam shqiptari
moj e mjera botë prej zhari
që po mbahesh mbi shkëndija
qe po vlon,kah shkenca e dija
a ma sheh tue vlue dëshiren
shih shqipni at zemërmiren
si po digjet ,nga ,lakmija
bashk me i ndeJtë n ,tri fe etnija
jam shqiptari jam shqiptari
kuq më, ecë gjaku kah damari
jam për gjuhë e jam për dhe
,s,kam,me u shitë as s,kam me u ble,
as për pare e joshje n’ leter
kam me e,ruejt besen e vjeter
kam me mbajtë duart prej martine
laps e shkollë n’ për shekuj stine
jo nuk ndahem n ‘gurë e dhe
edhe n’ m’mbjellshin n’ treqind fe
pse nji zot ësht për t ‘gjith ne
ai s, na len në dorë t’ , krajlisë
me ia prishë hjeshinë shqipnisë
ai na e mbanë diellin me hanë
gjuhë të lasht e shqipninë nanë
kod e ligj e shkollë e cak
na e,mbanë shqipen lidhë me gjak
kta damarë që jan si rrjeta
nuk do t’ zgjidhen s a,t’ jet jeta
kan me ecë ujnat ndër gurë
besa e jonë nuk ka me u qthurë
se ne jemi djem t’ nji nane
kemi gji ,po te nji zane
jem gatue prej asaj hane
kur ka shndrit ktu n’ shpirtë t ballkanit
n ‘gjysëm hark,të ilirianit
bashk me pi ndër t’ lashta troje
me ylbera ra nder hoje
në hoje tona,ku ish balta
tokë e dhe ,ëmbël si mjalta
ku ish foleja e,guximtarit
e qëndisi në rreze t’ arit
jam shqiptari jam shqiptari
që ju nda ,m ‘keni n’ tri fe
ktu ku m’ la n’ shekuj i pari
s, kam me u shitë as, s ,skam me u ble
as për zhele ,as,për,,premtime,
as me u ,joshë,me pabesi
se mua nana shqipni trime,
m’ ka dhan,gji, t, kulluem me pi
e ti moj botë qe sillesh kobit
që rreziku t’ rrin mbi krye
mos mi lsho qakajt e lobit
me kto lojë shqipninë me e thye
se shqipnija ësht etnike
kah i ka po gurë e dhe
gjuhë besë i ka magjike
lidhë i mbanë ,për deje nxe
jam shqiptari jam shqiptari
qiell e dhe le t’ marrin vesh
se në europë un jam ma i pari
e nuk dua n ‘mjerim me u gjveshë
nuk i dua kto sabotime
nuk i dua nderskamcat n ‘fe
mos mi mbjellni kobe e,krime
se un reflekset, i kam rrfe
jam shqiptari jam shqiptari
n’ mes t’ europes afer deti
nuk dua luftë as s, dua zhari
nuk m, ka shtrua as krajl as mbreti
por i dua punë e,paqe
edhe botes ia dua t’ miren
pse m’ ngatrroni n’ fe e gjaqe,
a,thue bot’ë ma njeh deshiren
se un dhunen se kam ,kult
as nuk lutem n’ pushkë e thikë
as nuk jam ndoj soj i ult
i kam t’ drites djalë e qikë
i kam planet si i ka dielli
që ne ag t’ mjesit n’ shpresë të re
del me nxe ai për kah qielli
gaz e shend me lshue mbi dhe
jam shqiptari jam shqiptari
jam i lashtë përmbi argjil
ku ka toka plumb e ari
ku lshon erë ai karajfil
ku lmon era fletë larmije
ku sharton qielli mahni
ku bjen uji shkumBe e vije
me stërkalat plot ingji
o jam shqiptari jam shqiptari
botë e tretur n’ për lakmi
a s’mi sheh fijet me bari
edhe gjelbrimet,n,për agni
në at agni kur lshohet dielli
që bjen shndritshëm përmbi vesë
a’ s’ mi sheh re t, bardha qielli
a’ s,ma sheh t’ stërlashten besë
a ,s, mi sheh fusha e,bregore
a, s,mi sheh vashat plot nurë
pse ti caqet m’ len pas dore
don e,m m lanë qyqe mbi gurë
jo he botë europë luksoze
se t ‘dy sytë dielli ti merr
mos ma luaj kët lojë,bigjoze
pse ballkani shndrrohet n, ferr
e mandej ndahet baroti
mblon gjelbrim e,mblon ,at fushë
,n’ lot e dhimbje gjamë lshon moti
ikë ,qdo paqe e ëngjellushë
nuk jet ëngjull nuk jet paqe,
përveq tymit mjegullimit
ke me u la edhe ti n’ gjaqe
jo në ujë n ‘paqe t,kullimit
ps e ti tash po e lidhë shqiptarin
për nji pune jo fort t’ mirë
kob mbi krye edhe zharin
po i sjell hile me zingjirë
pranga t’ rejea e dofar ligje
qe si njeh sot kohë e re
keq po i mbyllë do rrugë e shtigje
n’ hasëm t vejter n’ hile e fe
edhe grupe më ke mbjell ë sherre
thue s e,kopsht ktu paske gjetë
dy gisht diellin n ‘Me e vjerre
sy as vesh s, na len për jetë
jam shqiptari jam shqiptari
kah po thrras n ‘qdo kontinent
mbi barot me una zjarri
po na mbajn ë me parlament
po na mbajnë me t’ mbjella t’ kqija
paqe kurr në shteg pa thurë
sot n’ tri fe po kjanë etnija
pamvarsi s’ po ka n, flamurë
as dardana e lashtë e vjeter
,as etnija që na u tha
lidhë na e kan me do lugeter
her nën grek e her nën shkja
po ia gjuajn ,joshjet për rrotull
her rmjedisit mu në shkollë
si ata juqt që permbi strofull
ulërijnë me nji za t ‘hollë
ashtu ne na sillen planet
kush tue rrejt kush tue bertitë
ndoshta prap ne shpija e stanet
me flak lufte kan me i shndritë
ps e kshtu nuk ec ma kjo e,keqe
prish me fe e prish me ,n qdo udhë
jo fabrikë ,po krim e leqe
n ‘ball t ’shqipnisë i kan shkrue n ‘rrudhë
jam shqiptari jam shqiptari
i due kombe e paqe e fe
dua laps e,jo at zhari
pse po i digjni gurë e dhe
ps e,po digjni pse kurthoni
ps e po shitni gjak për ujë
pse në mes rruge na hutoni
kur shqiptari ,s don t ë,vuej
dua buk dua edhe punë
dua vllezer nëpër botë
n, gjak si kam as krim as dhunë
dikush tjetër m’suell kët rrotë
dua pun e dua fryt
nuk dua pleh as myk e lot
as n, për,dete s’ dua me u mbytë
m’ lshoni diell pash’ t’ madhin zot
ah mi hiqni kto sanksione
kto varfri kto blerje ,n, hile
e mos m’ flisni n ‘kto zhargone
me nji gjuhë që,e flet qdo skile
pse mua koka m’ punon n ‘paqe
me e pa boten rruzullore
pa grupime n’ fe e gjaqe
t ‘lidhur n’ gaz e dorë për dore
jam shqiptari jam shqiptari
nuk dua armë nuk dua hi
a s nuk dua shkrumb as zhari
dua jetë e dashuri
po pse ju m’ doni n’ për rrmore
thepash pre e zbathë mbi akull
a thue kujt fara arbnore
i ka rrxue planetin shakull
besa prekë s’ kemë n’ fis a s’ n’ fe
as s ‘kem pre as foshnje as djep
e ju n ‘besë na keni pre
na kan kndue qyqet n’ qdo shkrep
buk e,lot na keni dhanë
diellin n,gjak keni skurru
thye na i keni yj e hanë
kan ec shekujt n ‘gjak e prru
na kan ecë po diell,e hanë
përmbi gjak me rreze thye
edhe e lashta gjuha nanë
përmbi trajta shum ësht thye
thye n’ latin e thye n’ junan
thye ndër kelt thye ndër ,bullgar
n ‘rus sherrgji e serbijan
n ‘tjerë pushtues e n’ tjerë barbar
tash pak dritë për shkollë e fletë
për me lshue do pendë me ngjyrë
po na duhet oj bot n’ kët jetë
mos na e le kobin detyrë
mos na e l e varun at shpresë
përmbi ferr me t’ holla fije
pse un n ‘ty e kam do besë
ndoShta zoti ,t ‘dha pak dije
për me e pa ku ësht drejtsija
edhe etika e normë mbi dhe
bashk , e jon ë kërkon etnija
me jetue n’ paqe n, tri fe

vargjet ,,, jam Shqiptarë
i ka shkruar MERGIMTARI xhelal ferizi
nga Mitrovica
Mitrovica e kosoves ësht pjesë e pa ndarë e shqipërisë etnike
kontakti me autorin xhelal ferizi integro_fat@hotmail.com