Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

Guri në asnjanësi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori në mërgim xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''
ne asnjanësi guri pezull as gjallë as vdekë
me rrudhat e,mbushura,plot
fundin,e gjykimeve,dëshprimisht tue prekë
guri që nxjerrë heshtur fjalë e lot
'''''''''''''''''''''''
guri në asnjanësi
qudi e veqan't mbi dhe
nuk bjen në tokë as ,nuk shkon në gjithsi
nuk gjenë shteg, veq n' heshtje,mbrendësinë ,rrin tue bre
'''''''''''''
guri me shum barrë n'mbrendësi
fjalen , e djegur ,në palcë
shpresen e vyshkur n'pafundsi
ecjen mbi prush e mbi gacë
''''''''''''''''''
hallin,e pakapshëm ,n'definim
as qyqet nuk rrijn mbi ty
shkulli i zi me ' mohim
të lidhi ,me shekullin dry
''''''''''''''''''''''''''''
guri me dhembje je
pa shteg në asnjanësi
në qiell e në tokë e mbi dhe
përvuajtshëm ,po dergjesh n' brejt'si
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''
shkruan xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''

[angert]

Nëse yllë ësht kjo diana
***********************

Autori xhelal ferizi në mërgim
****************************

në qoftë se yllë ësht kjo diana
pse s’ treguan kurr dielli as hana
pse s’ tregoj arti me fjalë
pse s' treguan currilt mbi valë
pse s’ treguan as moti as stina
as bilbili as kanarina
pse kan heshtur toka e deti
por me vargu s’ heshti poeti
ai e pau mshehur n’ rreztare
kah po shndriste kjo shqiptare
kah shqipninë kjo rrezanike
po e shëndriste estetike
penda ime tue ecë qiellit
gjith tue folë me rreze t’ diellit
nji ditë heret e ka pa
kur kjo n’ gurra shkoj me u la
mu në at gurrë ku pin ylberi
mija yj ranë përnjiheri
me art fjale e fenomeni
foli balli e foli gjeni
balli i qiellit i kaltrisë
edhe hana e bukurisë
gjeni i nurit i gjenetikes
foli në rreze për sharm t 'qikes
aty penda argjentare
e hetoj n’ kullim ujvare
si optika n’ mes t’ currilit
e porsi thyen zëri i bilbilit
e ktheu artin kjo n’ lakime
edhe e nisi n' fjalë rimime
siq përthyhet vala e detit
e ka nxitë në art t’ poetit
mu aty në gurrë ujvare
nisi e tha për kët ylltare
pse o qiell ju yje e hana
pse ju o zogj ju shpendë e zana
deri tani ndejtë pa fjalë
pse ju o flutra në fushë e mal
nuk treguat ju kët thesarë
pse oj shkumba mbi ujvarë
pse e msheft ju bukurinë
pse s’ tregove oj kanarinë
priti e foli at'her mbi dhe
bukuria e hanes t’ re
diije mirë ore poet
se diana ësht’ylli vet
ajo ësht margaritare
që e kan la sa shum ujvare
e kan la sa gurra zalli
prej safiri ju la balli
prej ingjije e prej biseri
me kullim ylli e ylberi
ju ka la qafa e krahnori
e prej gurrë kroni burimori
ndër diamante ku rrin kthjellur
karajfili i zotit mbjellur
edhe bilbili pika pika
thua ka zbritë nga galaktika
thua ka ardhë me nji mij lara
ylli e solli te ujvara
se kurrr syt s’ kan pa t’askujë
veq kullimi për mbi ujë
kso hjeshije magjistare
si diamantet shkëlqimtare
e kan ruajt shum'dritë pasqyra
shum reflekse e bukur ftyra
ftyra e detit e qiellorisë
edhe e lehtë era e puhisë
jan shartue shum her jan pa
rreze ari e gurrë e va
gurra e zallit e sharmi i drites
vet burimi i kolorites
koloriti në lule ere
edhe sharmi e gaz pranvere
gjith’her bashk kto jan vargisë
me i la ballin t' bukurisë
me shum art e shum kujdesë
jan shartuan qerpikt me vesë
n' vesë diamanti e dritë mahnije
e kan terë me fllad e hije
hije flete të lehtë l’mimtare
me lang t’ kuq prej shege e nare
ja kan lye buzët magjike
e kan sjellë n’ shqipni etnike
afër lumi e afër deti
ku e diktoj me pendë poeti
ky liriku kërkimtari
e qëndisi n’ gjuhë shqiptari
që nuk pyeti diell as hanë
as kullim as ujë as ranë
e nuk pyeti për sekret
e shartoj me gjuhë të vet
edhe pse e quajn poet kryeneq
ehdhe pse i than s e syrit t’ keq
e kan mshefë kahdo dianen
por poeti s’ pyeti hanen
diell as fijet rrezatare
por e nisi n’ gjuhë shqiptare
kahdo në art të bukurisë
me e shpalosë n’ kolor t’ larmisë
n 'bukuri t’ gjuhes shqiptare
n’ zanafillat magjistare
ku i ka shqipja e lashtë etnike
e qëndisi në rimë lirike
tue qëndisë si gurë biseri
si curril kur shndritë ylberi
driten t’tij’ me dritë të hanes
kur sharton optikes t’ ranes
kur ajo shndritë me zallinore
me ujë ngjyre diamantore
kur bjen poshtë valbardha varë
me shartimin qëndistarë
shartim vale e shartim rime
me valbardha gurgullime
n’ kto shartime u la diana
e kan ditë po yje e hana
edhe vet qelsi i sekretit
era në pyllë puhija e detit
por se penda e lirikut
ja zbuloj magjinë t'qerpikut
ai nder gurra tue vrapue
me pendë n’ dorë ky tue ligjrue
tu prekë gjith mbi dhe damarë
kahdo trupat rrezatarë
tue kërkue n’ për gurra e vlime
me art pende vargu e rime
nëpër vlera e hulumtime
tue marrë art prej dielli e hane
tue ligjrue shqip me gjuhë nane
kah bjen vala e bukuria
kah do lmojnë po flladi e hija
kahdo lirë shpërndehet arti
e në at lis të atij shtat larti
ky tue pa si kndojnë bilbilat
tu i pa n’ brigje karajfilat
me pendë n’dorë ky tue vrojtue
ndoj hjeshi kund me e zbulue
ku dianen yjt e hanes
n’ besë ja dhan bilbil e zanes
që ta lajnë n’ për t ‚bardha gurra
në lugje e bjeshkë ndër male e curra
ku e mahnitë toka e etnisë
vet at syrin e gjithsisë
edhe i lan ata porosi
kahdo ngjyrave n’ kolori
kahdo optikes që dridhet në ujë
të mos e shoh kund syri u kuj'ë
se mund t'merret syshë diana
mandej plast bien dielli e hana
për kët t’ shejt’ me bukuri
që e mbajnë yjet si perri
e i tha fjalt e amanetit
kahdo lugut pyllë e detit
që ta ruajn si sytë e ballit
i tha vales t’ kullim zallit
edhe i tha tokes shqiptare
që ta ruaj me besë krenare

zana pran ti rrinte pyllit
n’ vrojtim arti t’ drites t’ yllit
deri sa ajo ta lante ballin
ku e ndriqonte vala zallin
syrit t’ keq kto gjith tue rue
por poeti e ka hetue
nëpër gurra tue kërkue
tue vrojtue ky gurrra e detin
e në gurë qmue kahdo sekretin
në vetull arti të ylberit
e në ngjyrat e sheqerit
në sherbetin e kristalit
e kahdo rrin hjeshia e malit
tu e vrojtue kullimit ranen
mu n’ burim e pau dianen
Në art ja dhe pendes sekretin
peshë e qoj po dhe e detin
hanë e yje re e qiellin
edhe gjersinë kjo qe e mbanë diellin
edhe driten kullimore
kah përthyen n' bilure arbnore
ja dha kodin të bukurisë
ja shpalosi mbarë njerzisë
vet poeti këngatarë
e kahdo vargut ndriqimtarë
në vulë diamanti n’ piedestal
në yllë të qiellit ma ka ndalë
bukurinë tu ia lavdrue
para saj mi ka gjunjzue
te gjitha ngjyrat e larmitë
art e shend e t’ bardhen dritë
para sharmit tash po shtrohen
e gjith njerzia thonë betohen
me mahni me fjalë vlimtare
për dianen vashë shqiptare
aferim i thonë lirikut
që e ka nxjerrë me sharm t’ qerpikut

me sharm balli e buzë magjike
kët vashë ylli qiellorike
që ky e gjet n’ shqipni etnike
kah po lahej në buzë t’ nji ujvari
edhe e lshoj n’ kushtrim ma i pari
edhe e nxori nder visare
n’ sharm estet e n’ gjuhë shqiptare
mu në vizllimë të bukurisë
në majë arti n’ fron t’ mahnisë
me shërbye për stinë jetsore
sa të jen kohrat shekullore
sa jan bjeshkë e shekuj e mote
rrnoftë dianë hjeshija jote
tu i mahnitë gjithmonë mbi dhe
kahdo zemrat me gjak rrke
tue mahnitë fe e etni
e gurë e dhe ku i thonë shqipni
*************************

Autori Xhelal Ferizi autorë i vargjeve shqiptare në mërgim
*********************************************
Xhelal Ferizi mergimtarë shumvjeqarë në gjermani
(I njohur si Xhela i Mitrovices )
.................................................. .....................................

[angert]

Egjra e shekullit tim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
shkruan xhelal ferizi autori në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''''''
Mbiu pa pritur ,mbiu mbi kokat e barit
Mbiu si kepurdha mbas shiut
Mbi shum shpejt padukshem
I zuri te gjitha fijet e rrezeve
I mbeshtolli me shartim te egjres
Te gjitha vyrtytet
Gjithkah egjer
ne diell ne
hene
ne qiell
egjer e mallkuar
mbi shekullin tim
neper qdo gen po rritesh
po shtohesh
mbi bereqet
mbi adete
mbi zakone mbi ara
nuk len kund
fe me u rrit
as erz
as din as iman
as bes e kultur
as lot te kthjellt nuk len
as besnikri ne martes as ne dashuri
as ne mik as ne armik
as ne shok
as ne kojshi
ne kumar as ne farefis
ne kusherij as ne dashamir
gjithkund
o egjra e pamshir e shekullit tim
o egjer
ah egjer
qe mbin qdo kund
kush do te herr ty
draperit kan vdekur
kosat jan topitur
gishtat drejt turpit jan drejtuar
te ushqejn djajt me uj gjehnnemi
o egjer e shekullit tim
kush do te herr ty
edhe neper drit te syve ke mbi
oj e pamshir oj e mallkuar
edhe ne qiell don me i lshue majat
e kush do te na ndriqoj kur ti driten e diellit ta shartojsh
kur kupern e qiellit ta mbulojsh
kur ftyren e njeriut ta egjrojsh
egjer e shekullit tim
ku do te hahet buka kur ti kajzit perdhe ti rrezojsh
kur njerzit keq ti lakojsh
kur ti egjer ata ti degjenrojsh
kur ne trup te tyre te lulzojsh
ker genin me pesh ta deformojsh
kur turpi e marrja ma nuk skuqen
se ti ti vet egjer po i tjeterson
virgjrin po e sakatos
ti egjer e shekullit tim
qe me akull e mbshtjellun
po mbin po shtohesh
si fara e keqe
me ftoftsi e mbshtjellun
kush do te herr nji dit
njerzit?
A ,thua do te ndodh kjo
Duket e pabesueshme
Nga egjra
Njerzit po behen egjer
Ah egjhra e shekullit tim
Herru e ik

autori xhelal ferizi ne mergim liriku i vargjeve shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''

[angert]

12-10-2007, 05:10 #221
lirik
Anetar i Nderuar


Regjistruar: 26-05-2007
Mosha: 50
Postime: 945

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''
Bamir Topit
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Presidentit
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''
i kushtohet strukturave shtetrore shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''
nga autori xhelal ferizi 20 vite në mërgim në gjermani
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''
I brengosur per ndikimin emadh grek ne shqiperi
sidomos ne shqiperinë e jugut dhe ne himarë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Ael me vargje
nga autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

President o tu ngjatë jeta un kam dalë ktu me nji pendë shqiptare
un kam marrë nga yjet miqsore nga secili me driten e vet që shëndritë
të fala ke nga deshirat e mia krahlehtat nga shtyrjet atdhetare flaktare
kam marrë brengë atdhetare nga secili shekull muaj nga secila e stinës ditë
me vargje poetike gjithkombtare e rimë e tinguj brengash shqiptare
un jam xhelal ferizi me pendë që rri në dorë dhe kam marrë gëzim e perkrahje nga yjet
kam marrë shpresa nga graniti e shkëmbijt e trojeve etnike
nga shpata e skenderbeut nga të majave shqiptare të lartat male e pyjet
nga vuajtja e shqipërisë mëmë nga dashuria nga zemra e sajë qelike
kam marrë nga krojet kruetane mirditore nga labëria e dangëllija
nga tepelena myzeqeja dardanija malsija nga kurbini mati e merturi
kam marrë kahdo shpresa kam pi nga trojet e shqipërisë etnike nga etnija
kam marrë krah e zemer nga shtiza nga shqiponja e flamuri
dhe dola me varg me të pershendetë ty ma të parin e urime
por edhe kryeminsitrin Sali Berisha e Zonjen Jozefina
ne secilin varg nga nji shekull thirrje ju bëj me plot emocione shqiptare
ma shpetoni shqiperinë trime nga helenia e ato asimilime
thrret e imja gjamë plot me vargje e ndjenja e imja në gjak shpirtë stina
më thuani qka ësht ky bollano kah bashkija e himres ju lutem me pendë
me thuani q’ jan kta tradhtarë që aq lirshëm me kuaj grek ne trojet tona etnike lodrojnë
më thuani ju lutem zotri president kryeminstër e ti zonjë se nuk e marr me mend
tradhtarë neper poste ne arterie shqiptare mbi gjakun e himares sundojnë
ju lutem qe apeli im te ju nxis ne nje kuvend
bollanon tradhtarë trojet etnike duan ta gjykojnë
jo un nuk mund te duroj o zotri president e ti e kuvendit kryetare
dhe ju lutem per hirë te shqiperisë mëmë e të dheut
nëse kohë do të gjeni e në shqiperinë shqiptare
më ftoni mua në nji sqarim stërnipin e skenderbeut
për hirë te tokes të secilit dru secilit rremë e degë e pip
më ftoni njiher në atdhe me nji ftesë në nji festë kombtare
dhe secili varg i imi që nxitë diell e hanë e dhe për të kënduar shqip
le të kendohet le të cicërohet ëmbel në at gjuhë shqiptare
me ftoni se un edhe nëse nuk jam poet
do ta shihni sa shum derdhi vargje shqip oqeane
dhe deshira atdhetare që valë valë si nji det
do të derdhen hjeshëm mbi token shqiptare
ma shpetoni himaren nga kthetrat greko bizantine
un per secilen pikë në at të bekuar dritë e ujë
në lindje të qdo rrezje të qdo agu e stine
jam lutur kah qielli me sy që të mos e shkelë këmbë e huaj
q’ jan kta bollano q’jan kto heleni e thurje të liga
shqpni e dashur mëmë etnike un liriku po vuaj
pse nën patriot mos me hy himara bashkija
por nga bollano ky sherbetorë i huaj
nën kthetra tradhtare pse ne të huaja intriga
pse ? me thuani pse ne secilin lot me dënesë shqipnija
aman president se ne secilen ëndërr po trishtohem
po djersitem per fatin e etnisë e per te pergjithshmin zhvillim
kur ditet atdheut ndonjeher te festohen
me thirrni ne nji ftesë ne shqiperinë’ e lashtë te bukur mua ne mergim
un jam plot ndjenja poetike që me verrshojnë si qielli
plot me te bukura shqiptare deshira
per gurë dhe etni e progres
per atdhe mua me rrehin te gjith damarët ilir
qe shqiperia etnike ne botë te jet e bukur si dielli
që kombi te mbahetë i lidhur me nji besë
himaren aman’ talen’ rrilen’ durrsin e ksamilin
amanet ti keni neper te pafundmit breza të gjakut
ujin e ftoft thethin grykat dardane e shengjinin karajfilin
mi zhvilloni mi forconi se jan ardhmeria e bajrakut
malsinë mos ma leni askund pa drita pa rrugë pa fabrika
pa te bukurit shirita kahdo me asfalt
punsoni aman kahdo shqipet gjeraqina djem e vasha e qika
shqiperia etnike esht magjike esht qiellore e shejteri e mjaltë
dhe vargjet e mia qe jan secila me shekuj gurra qellim valë
jan ma shum s e hana e dielli e toka me ujë e dhe
te mbushura me ndjenja qe mbi gjithsi kan dalë
kushtrimtare jan per komb e atdhe
shengjinin dherminë aman ato le te jenë vet jeta
le te jenë si florida bukuritë ne safari magjistare
me vija bregdetare me ato rrezelehta
të këndojnë bukuritë ne gjuhë diell’ hane shqiptare
president e ju te tjerë parlamentarë te skenderbeut sternipa
vergjet e mia ju ftojnë per te reja hidrocentrale
ju te Selam labit e te Mic sokolit nipa
duam drita duam të re nje jetë ju thrrasin etnike fusha e male
un që ktu me pendë e ne secilin varg me ndjeshmerinë
kam dalë s e ëndrrat me jan lëshua neper boten shpirtërore ne mbrendi
dua q ë ta shoh lule etnike shqiperinë
te mesmen ne jug ne dardanë qam e ne veri
te gjith i dua njejt si gjakun e damarit
dangelli qam e myzeqarë
kahdo rrin etnike dhe i lashtë i shqiptarit
kosovë malsi mertur e skraparë
kahdo kah rrin bari tue perkdhelë puhiza
kahdo kah mirdita e kah mati e laberia
un qe ma shum pika vargu leshoj se shiu e kokrriza
leshoi vargje ngjyre le ta din shqipnia
duam turizem margaritarë kah i famshmi deti
kah malet duam turizem me mahnitë botrorë
duam qe shpirti i kombit te mbeshtetet te i veti
troll i shejt i stergjyshve arbrorë
prandaj president deputet zyrtarë e kahdo ju kah etnija
un si nji vullkan si nji shekuj rrjedhë ujvarë
pashterrshem do te jehoj ne secilin varg kur e imja etnike shqiperija
preket ne dardanë ne qameri a preket ne himarë
nuk duam ma bollano do te shperthen mërija
ne ballë te ardhmerisë po duam atdhetarë

autori xhelal ferizi
shkruar nga xhelal ferizi ne mergim

[angert]

Vargu im o zot e fe
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
vargu im o zot e fe
gjithmonë thrret per gurë e dhe
per ato male me ledina
per ato prroje e lugina
per ato fllade aq magjike
per shqipni ku i thonë etnike
per ato perla e per himarë
ne qdo pllëmbë ku ka shqiptarë
qe ta ruani si dy sytë
greku e serbi te mos e mbytë
perlen tonë andej kah deti
as kosoven kah bereqeti
se jan dy bija te nji nane
jan dy perla iliriane
jan dy pjesë te bukura ne emer
mëmë shqiperia i mbanë ne zemer
si kosoven si himaren
siq mbanë dega shegë e naren
ashtu i mbanë me embelsi
e i ka rritë me dashuri
e ju dha kurajo e gji
te dy jan te bukura qe mahnisin
te dyja fillin kah e nisin
himara andej me gurë e zalle
që ka te bukura si shtojzovalle
vasha të detit e djem pran vale
si skyfterat neper male
edhe te bukura ato zana
qe mi ka mbi fushë dardana
jan dy anë barkusha ari
si dy rreze ne diell shqiptari
qe mahnisin me ato fleta
ne druj kur frynë shportrish erlehta
ato e kan magji hjeshinë
e g'zojnë prore nanë shqipninë
por ti ruajm dy perla te zotit
o sternipa te kastriotit
te mos na msyj kurr trintrija
shkja as greku e as rusia
e te na derdh ma lot e gjak
ndoj bullgar as ndioj romak
siq derdhenata dikurë
esht pergjakë vala n' bilurë
e kan vuajt shum ato anë
e dijnë prore diell e hanë
edhe qielli lot ka pikë
kur jan pre me shpatë e thikë
kur ka ra gjaku si prrue
kyr te dy bijat kan renkue
esht skuqë deti kah himara
me gjak mblue esht karbunara
edhe vershue kah kah kanina
kah qamerja e janina
e kosva ne gjak esht la
se ja derdhen grek e shkja
si himares si dardanes
te dy bija te ilirianes
prandaj mirë ju tash ti mbani
mos i thyeni mos i thani
por ushqeni ne shpresa te reja
mos i ndani per kafeja -
per kah gjaku ato jan motra
prandaj mirë te ruhet votra
te mos preket ndoj kokerr dhe
as ndoj shkja as grek me e ble
veq ta ruani si qerpikun
te mos e leni askund armikun
per me e msy adriatikun
as ne dardanë e llogara
te mos marr erë ndoj grek a shkja
por ti mbani si dy shegë
shqip n' shqipni të rrijnë n'nji degë
siq rrin ne zemer flladi i malit
te rijn shqip kto djal pas djalit
e te knaqen e te shtohen
neper shekuj te trashgohen
si kah arti e bukurija
se dy perla i ka etnija
qe si ka mbi dhe njerzia
as ne art ne pikturë dore
nuk i gjenë si kto arbnore
si u kullon vala kah kah buza
e bjen mbi deti rruza rruza
bardh si kokrra e mahnisë
si currila te bukurisë
qe shkojnë bien porsi ndoj rimë
ku kndon zogu ne cicrimë
si ne fushë e si ne shkrep
ku bjen shqip tue kndue me sqep
ruane ruane se esht e bukur
aty shkojnë po fllanzë e flutur
aty shkojnë shpend me larmi
tue flutrue me nji lehtesi
thue se jan shpendë te mahnisë
zbrite prej artit e perendisë
e ne tjera kombe kshtu nuk ka
as nuk ka kshtu pru as va
si kthjellimi i bardhë mbi prrue
qe shkon shqip tue grugullue
'''''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Un kam shkruar kam apelue
''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
un kam shkruar kam apelue
kahdo shqip po kam jehue
si me varg e me prostesta
edhe ne bina eneper festa
ne demostrata e trotoare
per ket tokë te lashtë shqiptare
edhe zërin e kam ngritë
kur ka dalë e bardha ditë
per tokë te parve e per atdhe
pa dallim n krahinë e fe
kam dashtë pllambë e gjevahir
gjith ku i thonë vendit ilir
per qdo lug e per qdo prrue
per qdp pllëmbë un kam mendue
te mos i mbetet ne kthetra armikut
e me ka dalë loti qerpikut
kur ne gjak u la shqipnija
më ka dnesë gjaku e dhimbsuria
e me ka shkue ndjenja ne zemer
gjith ku i thonë shqipni me emer
nuk kam dasht kund as pak dhe
per me mbetë nen grek e shkje
as nodj fletë a fije bari
kahd shqip luenne erë shqiptari
as luginë po as kodrinë
as ndoj prrue as ndoj jazbinë
as ndoj llugë askund m rremë
ndoj fletë dushku as ndoj pemë
as nodj kumbull as ndosj shegë
te mos ma pres hasmi ndoj degë
se ne trup o doja prore
te gjitha ne gji te nën 's arbnore
per ti mbajtë ajo rreth veti
si kah fusha e si kah deti
si kah e brdha kohë me dritë
i ne net e te bardha ditë
edhe te buzkura ato pyje
shqip me u nxe me rreze e yje
deri ku bjen buza e tivarit
deri ne molë tkuqe andej merdarit
e andej poshtë po kah kosturi
gjith ku flet shqip dheu e guri
kah vardari e kah sangjaku
shqip n' damarë kah rrjedhet gjaku
shqip ku flasin diell e erë
tej sjenice e n e peshter
gurë më gurë andej pazarit
shqip ku i thonë tokë e shqiptarit
ku kla shty megja sllaviani
kur ish ne troje iliriani
ne mesjeten kah antika
ku sllaviant kan pre me thika
un kam thirrrë per me u bashkue
ne nji shqipni kto me lulzue
e te duken bukuroshe
kahdo ne skaj e kahdo ne qoshe
shqip te shndriten si ingjija
deri mbi tuz ku shkon malsija
se jan trojet tona ilire
i kan kokrrat gjevahire
si mbi zalle e si mbi dhe
kah ju shkon vala me rrke
e kan qehren qehlibare
jan me nder shekuj gjith shqiptare
troja tone shekullore
qe e kan vulen e lashtë arbnore
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''
autori xhelal ferizi
xhelal ferizi i biri i shqiperisë etnike
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Bukuria e maleve shqiptare
************************
shkruar nga autori xhelal ferizi
*************************

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''
Hanë e diell thonë q 'paskan dalë
Për me i lshu rrezet mbi mal
me i shpernda neper bregore
neper dheun e tok,s arbnore
gjithkah shtrihet uj e,deti
kah shtrin gruni e bereqeti
po ne at stinë t qelun gjelbrimit
ku bien ujnat bardh burimit
qe i bien fushes trup lakue
nanë shqipninë ah tue hjeshue
lulet shtri e hapë n' per fleta
flutrojnë shqipet n' troje t veta
mirë po shndritshin t' lartat maja
Mbi shkambij mbi kreshta e pllaja
mbi vargmalet e shqipnisë
për nën qiell qe rrijnë vargisë
thue kaltrisë po i prekun ballin
per me t' ngjallë ndjenjen e mallin
edhe majat n' valë n 'uj t' kthjellun
siq valzon era n' grunë t' mbjellun
ashtu leht bjen tue u perthye
n,uj,zallinash fund e krye
kah ajo gryka n dri t 'komanit
n' alpe t ' lashta t 'ilirianit
kur kalon fushen nën shkoder
nisë e bjen mbi male e koder
per me u nisë lugut t' malsisë
ku nisë ajka e bukurisë

sytë e mi n' pamje s' po ngihen
lot e mallë disi po m' shkrihen
edhe rri tue sodisë n 'shkrepa
neper lugje brigje e thepa
ne ato shkurre n' per gurina
n' ato t' rrmyshme prroje e,rr'pina
kah po shkrihej flladi i eres
bukurija e stines t' veres
'''''''''''''''''''''''''''''''''
balli e i kreshtes n' lug t' kanjonit,
ku kan ndejt burra t 'zakonit,
atje mbrapa bjen malsija
n' za gjithmon per kah trimnija,
per kah pamja e kah krahnori,
si ndoj shkamb n' majë vizitori,
bukuri ne ato male
s her hanë e ylber i ndale
per me pi per me sodisë
artin tend te bukurisë
o e bardha shqipni etnike
malet tua idilike
i ke mahni e lasht ilirike

sa ti dua me ato shikime
rrnofsh kreshnikja malsi trime
ujrat te bardha q e t bien prronit
ti ke pas po djem t' drangonit
edhe vasha porsi zana
me gjubletë e me fustana
djemt kreshnik me gjamadana
porse ty aq shum t' pat hije
ah blegrima e deleve n' vrrije
neper male e lugut t' zallit
dridhja e fyellit e kavallit
edhe e dhive ajo kumona
anë e mbanë kanga e jehona
''''''''
malet tua kan prekë qiellin
joshë e kan po hanë e diellin
me ato rreze me t' pershkrue
ah valbardhat n' per qdo prrue
e kur ndegjohet hingllima e kalit
edhe cicrimë bilbilit t'malit
...
fllanzat te lehta neper pyje
kur të shkruan nata me yje
o zot sa hije te ka n' per prroje
vala e bardhë po toje toje
naten me drita ato yjore
kur kcejn valet n' për gurore
shkumba shkumba curriltarë
si bien bardh neper ujvarë
o zot i qiellit art vertetë
kah bjen uj't me ra tatpjetë
Guri lahet bardh si drita
lahen rrënj edhe rekita
posht e druj shelgje e ahina
te dehë flladi n' per lugina
thue po te flet vet ajo larmia
thue po te dehë ajo bukuria
thue n' rrëmbim me krih të lehtë
po shkon vales për tatpjetë
tue ndjekë valen gurë më gurë
kah nuk ngopesh me kët nurë
para e mbrapa të ndjek knaqsia
vrap me ra porsi lehtesia
permbas valve e kah qetinat
porsi zogjt e kanarinat
kshtu e ka sharmin malsia
kshtu etnike ësht shqipnia
lumja zemra e vizitorit
qe sheh dhe po te arbnorit
qe sheh fletë qe i dridh era
qe sheh lule kur qelë pranvera
që sheh male mblue gjelbrimit
që sheh valë tu u rrotllue drinit
që sheh dhenë e që sheh dhi
mal e koder lug e vrri
që sheh shtrue natyren para
fusha te gjera megja e ara
gurë shkambij e valë burimi
edhe ranen prej kullimi
rrjedhat gjam porsi biluri
valen te kthejllt tue dalë prej guri
zogun etshëm neper pika
shiun mbi valë porsi optika
flaldin te leht tu u shpernda malit
edhe hingllimen me trok t' kalit
edhe stanet me baresha
te bukura suka e brigje e kreshta
dhi e dele tue blegrue
zogj mbi degë ah tue cicrrue
kahdo te kuqe ati thana
nepr maja k'solla e t'bana
qumsht te bardh me pi bagtije
me e ndegjua zogun nën hije
vrullin t' bletve atij zgJoni
gurgullimë qe bjen kah prroni
me ja ndjekë zemres deshiren
tu e shijue o at ermiren
aromë lulesh qe shperndahet
rrema lisi aty ku ndahet
me dy degë mbshtjell me levore
ku rrijn shpend te bukura malsore
lara lara tue flutrue
qiellin te kthjellt tue zbukurue
e ty s te len kund emocioni
te vehen flet porsi drangoni
te behet zemra sa nji koder
kue sheh qingjat kah bejn loder
tue blegrue tufa blerimit
qingjat te bardh me gjuh t' blegrimit
qukapikun e sheh me sqep
fllanxa te bardha shkrep me shkrep
zogj qe shkojnë me plot larmi
shpend me brusha plot hejshi
edhe aroma te qelë te ngritë
thue dyfish me trup je rritë
thue t e jep fuqi krahnori
si ajo zana ne majë qakori
kshtu pra e bukur esht etnija
kahdo male ka shqipnija
i veesh arti e bukuria
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''
autori xhelal ferizi në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''

[angert]

Atdhe
''''''''''''''''''''''''
shkruan xhelal ferizi autori në mërgim

---
Me secilen epokë për ty kam folur atdhe
me dekadat me decenjet
me secilen tënde qelizë e fe
për ty kam shkundë mahnitë ëndjet
''''''''''''''''''''
i kam ftuar dhe kam folur qëndismërisht
me të gjitha si ëmbelsorë dialogtarë
për ty sa e s a her vendomsmërisht
kam folur si i yti biri shqiptarë
'''''''''''''''''''
nuk e di a më ke dëgjuar ti atdhe
për ty kam shkuar te majat
kam shkundë yje erë druj e qiell e dhe
kam dridhë jehueshëm bjeshkët malet pllajat
''''''''''''''''
atdhe nuk isha vetem mbrojts avokat për ty
as vetëm mburojë
por isha brenga vet në gjak'shpirt'ndjenja,në rrashtë e në sy
isha bilbil ciceron kahdo me kengën për ty në gojë
'''''''''''''''''''''''
nuk e di atdhe por edhe sot
e di se ti në token e të parëve nuk po më pranon fare
por un në secilin shekull në secilin mot
do të menodoj për ty dhe trojet shqiptare
'''''''''''''''''''
un për ty atdhe me madhsi deti jam dridhë i emocionuar
aq det'risht thue s e po dridhet vet deti
bilbilat me vargje per ty i kam nxitë për të kënduar
kur ka kan ikë diell e hana per ty kam folë vet me veti
'''''''''''''''''
asnjiher nuk e more vesh sa të dua
ti më le mua mbi dhe të huaj si nji kopil
un për ty kam nxitë shtrydhshëm ëmbël të lëngësojnë qershi dardhë e ftua
un per ty kam nxitë aromen të flas në lulkuqe e karajfil
''''''''''''''''''''''
ani ti mos më le mua atje në tëndin dhe
un me pendë do të qajë
kahdo nder kombe ne gjuhë kultura e fe
do të ndihet i imi vaj
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi në mërgim
te drejtat e autorit jan te drejtat e pa cenuara
-----------------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Un i biri i dashurisë
--------------------------

Autori Xhelal Ferizi liriku në mërgim
----------------------------------------

un i biri i dashurisë nuk u shpërbleva nga shekujt asnjëher
a thua gjenetika gjykon pa drejtë
a thua dashuria nuk qenka vlerë
kti kopshti nuk duhet mirsisht me ujitje me i ndejtë
---
ndoshta vallja qiellore kobshëm ndryshe luhet
atje te qendrat vendosëse të rruletes së qiellit
sikur të shpërblehej shërbimi e të paguhet
pse ndruhet ather të më vijë shpërblimi nga arka e fatit të diellit
---
asnjë arkë nuk hapet për mua e fatit të bardhë
asnjë shpërblim për mua edhe pse un i kam shtrydhë të gjitha bukuritë
qenka punë e kotë të jeshë burues i dashurive shpërblimet pa të ardhë
kot paskam lotuar ujitshëm dënes'shëm djersitshëm për dashuritë
---
un i biri dashurisë thua kam lindur vetëm shërbtorë
rrogtarë i dënuar me punë sizifi
mosmirnjohs u treguan hana dielli yjet secili meteor
kët fat për mua me dyer të mbyllura kush e shpifi
---
kush si ! pse un gjithmonë në shërbim të dashurisë
i udhve e i përpjekjeve mundimtare
un në shërbim gjithmonë të pa fundme të pashterrshme sasisë
e koha më tallë grabitqare
---
un në shërbim të dashurisë me pendë kujdestare
un jezu krishti nuk jam
shërbej bukurisë shërbej fjales përkushtimtare
as diell as dhe nuk kam
---
un nuk kam as mirnjohje nga era
as nga lulet as nga balta
kot jam bilbil që shërbej për stinë e pranvera
për mua nuk qenka krijuar shpërblimi as mjalta
---
as kombi im as gurë e dhe
as druj e bari e qetina që ju fala dashuri
as krojet që burojnë në atdhe
nuk mbollen për mua mirsi
---
e vashave belholla e kahdo rinisë
i kndova me art ylltarë
detit e malit e kahdo etnisë
por në grep të mjerimit të gjith më lan varë
---
për mua dhuratë nuk u gjet mbi dhe
për mua nuk shtrydhi kush aromë as fjalë
për mua nder kombe e nder fise e fe
nuk paska dashuri sa një valë
---
atdheu më mohon e fise e krahina
toka shqip nuk më flet
un në kafaz porsi kanarina
dashuri e lot po buroj si det
---

Autori në mërgim Xhelal Ferizi
Liriku në mërgim
---------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Fjala

Titulli fjala ësht shkruar nga Xhelal Ferizi
autori në mergim

Fjala nuk ecë ma
Këmbët ia mori djalli
Nuk ecë ma fjala
të drejten ia mori pseudo'ligji
mbrapa'skena
kërcnuesi me maskë demokrati
krahët ia preu koha e pa kohë

lirinë ia mori pranga
vendin ia zuri hiqi
vleren ia mori hilja
Nuk ecë ma fjala
Se forca ia mori erzin
Se intriga ia shtrydhi gjakun
Se lufta ia mori paqen,
se paqja ia mori vleren
vullnetin ia mori degjenerimi
fronin ia mori myku
se brerjen ia futi i ligu
koken ia kputi injoranca
e vrullin ia ndali brryltari
i padijshmie e la pa famë
me te u tall analfabeti
në gara mbeti shum mbrapa paraje
rrespektin ja vrau interesi
rrencarët e përdorodhën si njala
mashtruest e shtynë ne grenmina si vala
e poshtruan dobiqët
fjala
arsyen nuk e ka në pushtet
askund nuk pritet si mbretreshë
e shkeli paraja e korrupti
e shkelen shum luget
përthurjet ja ngatrroi laku
e loti i rrejshëm gradat ia hoqi
e shundi e kiqi lakuriq e lan
fjalen e gjveshi moda e re bizare
ajo nuk mund të ecë cullak
mbretreshë nuk ësht ma fjala
ajo nuk ecë ma as n' grada
ajo ngeci mbet
pothuajse shkret
e nëpërkëmbi koha bajate
secili nalet
mbeti fjala krahthate
paraja po bëhet mbret
nuk ecë ma fjala mbi dhe
nuk ësht ma ligj as fe
as pushtet
ajo nuk ësht ma mbret
nuk ecë ma ndër kombe e fe
fjala tash ësht paraja
aj e ka ble
fjala
nuk ësht ma ikonë kurorë
besë
fjala nuk nuk rrin ma ndër ne
hilja paraja rruleta
e rrëzuan shakull për dhe
nuk ecë ma nuk ecë ma fjala
se i ligu lirë e ka ble

Titulli fjala nga autori Xhelal Ferizi
në mergim