Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Kthimi
---------------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------
nji i gjorë pas nji shekulli i kthyer në atdhe
po ecte i heshtur në trotoare
numronte vitet nëpër rrudhat me kalvare mbi dhe
ecte duke pi lot zhgënjimesh nëpër token shqiptare
---------------
gjithqka i dukej e huaj në kët hapsirë
por edhe e vetja për qudi
enigmat sikur e mbanin të lidhur në zingjirë
dhe ecte mallëngjime duke pi
--------
ecte her në nji far ringjallje e her në vdekje për së gjalli
reklamat e qytetit i ndrronin larmitë
në kohë ndjenjë si shkëndi nga i her i shkrepte malli
hapin pendueshëm duke e qitë
----------
ai ecte e ecte neper tregje me mbijetesa
egot vraponin pazarit
ndjenjat i bëheshin udhkryqe e ngatrresa
sa i ftoftë ky dheu i të parit
---------
pragu i kishte mbetur shkret
shkrumb e hi edhe toka
koha me gojë nuk flet
shqiponjat nuk shiheshin ma me dy koka
----------
mbetur kishte i vetmuar jetim
si filste ma ndonjë ringjallje
koha ishte bë biznes e zhgënjim
e ky te varret kërkonte q'mallje
----------
dashuri askund nuk kishte as për ilaqë as me ble
se le ma rasad ndjenje ndër shqiptarë
qielli i ftoft e akull mbi dhe
shpirtë diell askund s' kishte mbetur për farë
-------------
paraja ishte zot e fe
heshtja e foftësia e varrit ndrikull e kumarë
mikpirt's në krye të vendit sytë e ftoft të pa nxe
varfria shikimi i parë

------------

shpirtrat pendues prishur me shikime de'forme
servilia urrejtshëm varfër luante me bisht
qka qenka o zezonë kjo far reforme
qfar kohe e shekull i prisht

njerzit si atëherë nuk ishin ma
as këta të gjallët nuk jan si dikurë
filloj i kthyeri si nji qyqe me qa
e loti i piku mbi gurë
------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Autori Xhelal Ferizi
-----------------
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''Le të vdes shqip duke dashtë atdhe
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''
le të vdes duke dashtë atdhe
damarve duke u dhënë infuzion shqip
le të vdes shqip me fe
për secilen degë e pip

---
le të vdes shqip duke dashuruar token
shqip duke përkdhelë barin
le të vdes shqip në etnike shqipni loken
shqip duke ligjru për shqiptarin
---
shqip e dua varrin e gurin
shqip i dua yjet
shqip le të vdes duke e puthë flamurin
arat e malet e pyjet
---
le të vdes shqip duke shijuar gurrat
dhe e baltë e zalle
majat shqip ti pushtoj suka e kodra e currat
shqip dua të vdes mbi halle
---
shqip du të vdes në tokë
shqip du të vdes me zemer
shqip o miq e shokë
shqipni ku i thonë me emer
---
le të vdes nga dashuria
shqip duke shqipzuar
amanetet shqip të mia
shqip në atdheun e bekuar
---
dhe nuk dua asnjë fe tjeter
shqip dua të jemë me mushkëri
me zemer e gjak te vjeter
shqiptarë i etnikes shqipëri
---
dhe dua shqip të ndrroj jetë
shqip duke dashur atdhe
shqip në nën dhe në varr kam me u tretë
por shqipja do t' m' rrin mbi dhe
---
---
Nga autori Xhelal Ferizi liriku
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''Shqiptarë të bijtë e vuajtjeve

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''

Xhelal ferizi autorë

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''



shqiptarë të bijtë e vuajtjeve të lindur nga guri

shqiptarë të bijtë e gjamëve e dhimbjeve pa kufi

shqiptarë nëpër shekuj që laku fytin sa ngusht ua zuri

shqiptarë sa vujatjet i keni pi

''''''''''''''


o zot q' ësht ky fenomen o zot ku e ka burimin

kah vijnë kto rrisk'zeza fatale

kto mote që na shkruhen ku jeta e humbë kuptimin

e na rënkojnë fusha e dete e male

''''''''''''''''''''''''

mbytu nëpër dete mbytu nëpër lot

mbytu nëpër ikje e mërgime

si dje nëpër kohra ne shekuj edhe sot

rob të lidhur në mundime

'''''''''''''''''''

të bijtë e varfrisë të bijtë e zingjirit

të bijtë e tragjedisë

të bijtë e dramave që nga koha e ilirit

të bijtë e etnike shqipërisë

'''''''''''''''''

të bijtë e trotoareve të botes endacak

pa cak po tokë e pa dhe

te bijtë e dënesjeve në të shprishurin gjak

te bijtë e përbuzjeve nëpër kombe e fe

''''''''''''''''

të bijtë e ikjeve të bijtë e eksodit biblik



të falur mëshirave të botes

të bijtë e shërbimeve për nji metelik

nëpër duart e pa'lara të botes

o robër të planetit pa kumarë e pa mik

''''''''''''''''''

robër të kulteve robër të anarkisë

o robër të pshtjellimeve nga mjerimi të ndjekur

robër të lugetërve e të padronve të kurvrisë

o robër për së gjalli të vdekur

''''''''''''''''''



shpërnda o robër të bijtë e askundit nëpër glob

pa pikë mbështetje në atdhe

o të bijtë e vuajtjes që ju prodhojnë kob

të zezat kombe të botes shum etni e fe

'''''''''''''''''

nëpër të huaja udhë me akuj e udhkryqe

nëpër kalime tunelesh me plot mërzi ftoftësije

të mbështjellur në akuj të huaj nëpër skuta qyqe

mbi rrema rrënqethës të mbuluar me akuj hije

'''''''''''''''''''''''''''''


në atdhe të mbuluar me perde të zeza

të shtruara nga maskat mizore

si dje si sot nëpër mote e breza

o të bijt e provave botrore

'''''''''''''''''''''''

mbi ju o të bijt' e eksperimenteve bizare



kaluan shum intriga laboratore

o të bijtë e shqipërisë etnike shqiptare

ju mbyten nëpër valle djallzore

'''''''''''''''''''

luaj për djallin e luaj për miq të huaj

luaj për për europë e për grek

luaj për të huaj tjerë oh mëmë sa po vuaj

luaj o i biri i vuajtjes pa shtek

'''''''''''''''''''


të bijt' e vuajtjes të bijtë e lojes diktat

të bijt'ë e stërzgjatjeve të mbyllur në qark

të bijtë e kusuritjeve nga pakti në pakt

të bijt' e rrethit të mbyllur n' gjysëm hark

'''''''''''''''''''

të bijt' e europes njerkë që për treg

ju ka ,e për karta e kazino e zare

të bijt' e kontinentit që ju pjekë e ju djegë

e ju shuan me premtime n' pazare

''''''''''''''''''

Autorë Xhelal Ferizi
------------------------------

[angert]

T
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''
Fjala
'''''''''''''''''''''''''
Titulli fjala ësht shkruar nga Xhelal Ferizi
autori në mergim
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Fjala nuk ecë ma
Këmbët ia mori djalli
Nuk ecë ma fjala
të drejten ia mori pseudo'ligji
mbrapa'skena
kërcnuesi me maskë demokrati
krahët ia preu koha e pa kohë

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''
lirinë ia mori pranga
vendin ia zuri hiqi
vleren ia mori hilja
Nuk ecë ma fjala
Se forca ia mori erzin
Se intriga ia shtrydhi gjakun
Se lufta ia mori paqen,
se paqja ia mori vleren
vullnetin ia mori degjenerimi
fronin ia mori myku
se brerjen ia futi i ligu
koken ia kputi injoranca
e vrullin ia ndali brryltari
i padijshmie e la pa famë
me te u tall analfabeti
në gara mbeti shum mbrapa paraje
rrespektin ja vrau interesi
rrencarët e përdorodhën si njala
mashtruest e shtynë ne grenmina si vala
e poshtruan dobiqët
fjala
arsyen nuk e ka në pushtet
askund nuk pritet si mbretreshë
e shkeli paraja e korrupti
e shkelen shum luget
përthurjet ja ngatrroi laku
e loti i rrejshëm gradat ia hoqi
e shundi e kiqi lakuriq e lan
fjalen e gjveshi moda e re bizare
ajo nuk mund të ecë cullak
mbretreshë nuk ësht ma fjala
ajo nuk ecë ma as n' grada
ajo ngeci mbet
pothuajse shkret
e nëpërkëmbi koha bajate
secili nalet
mbeti fjala krahthate
paraja po bëhet mbret
nuk ecë ma fjala mbi dhe
nuk ësht ma ligj as fe
as pushtet
ajo nuk ësht ma mbret
nuk ecë ma ndër kombe e fe
fjala tash ësht paraja
aj e ka ble
fjala
nuk ësht ma ikonë kurorë
besë
fjala nuk nuk rrin ma ndër ne
hilja paraja rruleta
e rrëzuan shakull për dhe
nuk ecë ma nuk ecë ma fjala
se i ligu lirë e ka ble
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '
Titulli fjala nga autori Xhelal Ferizi
në mërgim
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Pendimi
--------------
Dikurë nuk e njihja pendimin
se shekullin e kisha të ri
por kur thellë e njoha ,përvlimin
at,her ,fillova me u shkri
-----------

kur preka gjithqka në arsye
edhe detin me pendë e,gjyqe
kur nisa buken me e thye
ndër hijet ku kndonin qyqe
----------
kur rrudhat e jetes të thella
i preka me joshje me cak
kur zemrat e zeza shpella
i pashë me të larmishmin gjak
-----------
kur këngen e msova nga djalli
kur ëngjujt i pashë si heshtin
kur preka në shekuj halli
kur pashë satanin t', kërleshtin
---------------
kur preka në teh të besprerses shpates
kur penden e futa në zhgënjime me maje
kur rashë për dhe rrokullisë monopates
pendimet mu shëndrruan në vaje
-------------
kur e pashë tradhtinë në sy
falltorin me kozmetikë
kur e pashë ,fjalen të mbyllur nën dry
fillova pëndueshëm pa takt dikah me ikë
-------------
kur i pashë lutjet jetime n', për varre
e gjamët e pa fat ,duke shkulur flok
kur pashë sa turpe fitimtare e marrre
e gjakun e pa faj mbi borzilok
-------------
kur e pashë padrejtesinë në fron e mashtrimin
në krye të vendit shpifësia ,nderohej
kur e,kam pa,të rrejshmin në lartsi betimin
brrylas mbi fron grabitsin që lartsohej
------------
kur e pashë se,mëkatarët pa meritë
e në maja kah njitet i ligu
i drejti po kjanë për qdo ditë
mu kput,nga dy brigjete e shpreses vigu
----------------
kur e pashë se fiton makutrija
fiton gjithmonë bizari
q, më duhet o qiell drejtësija
kur nga goja ma merr tradhtari
---------------
kur e pashë se se djeresen as mundin
s' ta njohin as qiell as dhe as mot
kur e pashë tragjik të drtejtit fundin
ja shkruajn dyftyrshat në qerpik e lot
-----------

i, thashë at,herë pendimit
ma heret ku ishe ti
me pendë të thellë të qortimit
e gjuajta vonueshëm në bri
-----------
kur i kam pa qeshjet me maska
zgërdhimjet e engjujve nga halli
kur kam pa duke u bë shqipet laraska
në thundër,të pa'ndershmit kah rënkojnë dheu e zalli
------------
kur shekulli im u menqurua
me thijat e tijë të vona
pendimi q ë, mu afrua
nuk ishte ma ,pranë ´´kohë e jona
------------
Shkruan xhelal ferizi
tutulli pendimi
--------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Vetmmia
--------------
Shkruan Xhelal Ferizi
---------------------
nëse ka në kët botë mjerim që nuk kapërdihet ësht ´vetmija
nëse ka kush në kët botë që ,si tmerri pihet! ajo ësht dora vet
urrejtje përmbanë ,e vujatje për kah kalorija
ajo të gJith shekujt i len shkret
-----------------
ajo të bën vet me vete me folë
ajo të nxinë si ,katrani,me ngadalë
nëse në kët jetë ndonjë blozë ka mbetë si simbol
ajo ësht vet bloza që mbi glob ka dalë
-----------
vetmija armik i mbrendshëm i shpirtit
ma i ziu satan mbi dhe
ia kalon edhe atijë akullit me të ngrirtit
hasmi ma i madh ndër kombe e ndër fe
-------------
vetmia e trembë edhe vdekjen trishtuese
ajo trembë harabele e zogj në qo degë
ajo ësht një damkë ferri shkretuese
ësht prodhim i varrit që nuk të len kund shteg
------------
urreje vetminë luftojeni me shpata,
me lule ,të rreshtueme pranë e pranë
ndiqeni me vargje me unitete të gjata
ndiqeni me yjë e hanë
-----------
ndiqeni të bashkuar si etni
bdiqeni me punë
me bashkim e me të jetes bukuri
ndiqeni se se secili shekull ju vuan
---------------

vetmija ësht ngjyra më e zezë e pendimit
ajo mos të raftë për hise
vetmija ësht ,nama ma e zezë e mallkimit
u shoftë si pjellë me farë e me fise
--------------
vetmija ësht terri i zi që t', kafshon
nuk kapet e gjallë me dorë
por ësht nji ,shëmtim që shekujt i lëngon
ma e ftoft se akulli me borë
---------------

vetmija ësht hije që ka lindë nga varret
dhe ndjekë gjallesa mbi dhe
e djegshin o Zot pezhgvet e zjarret
mos pastë kund vend ndër ne
-----------------
luftojeni vetminë ndërtoni kala harmonike
mos e leni nga mbrenda si krymb me ju bre
qelni sikur fletët me fije gjenerike
mbani duart shtrënguar ju kombe e fe

-------------
shkruan xhelal ferizi nga mitrovica
titullin vetmija
-------------------
Secila vjershë me vargje e titull e ka emrin dhe mbiemrin per shkaqe iudentiteti te autorit të poezive e këmngve lirike shqiptare
----------------

Identiteti emri në qdo poezi lirikë apo poemë
I AUTORIT
bëhet për shkak se autori ësht me emer të vërrtetë
dhe se i duhen punimet e identifikuara
kërkojmë mirkuptim nga lexuesit pra
ky ësht shkaku pse në qdo punim
shkruhet emri i autorit me emër të verrtetë
dhe vendlindja a autorit xhelal ferizi
------------------------------
lexojeni autorin xhelal ferizi
tregoni shoqes shokut
---------------------------
----------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

O shpirti im i dashur Mitrovicë
-------------------------------
Shkruan xhelal ferizi ne mergim
-----------------------------------
un ty të kam puthur në secilen kokërr dhe e kore
fluskat e bardha borë e shi e kahdo ti kam lmue
un ty të kam ndje në secilen pore
kur bashk jemi përqafue
----------------
un kam notuar ibrit në secilen valë
shkumbardhave që hjeshonin bardhësisht
un jam i dikurshmi i yti djalë
kur flisnim bashk rrezanisht
-----------------
un ty naten të kam përshkruar
në vargun tim bashk me hanen
kur nata ishte yjzuar
larmisht tue shëndritë dardanen
----------------
un jam biri yt i djegur larg
vargjet mi ka lidhë varfrija e zingjiri
un për ty jam bë poetik varg
fletë e paanë e qiri
---------------
un ty ti kam lëmue lulet në secilen fletë
rrugët ti kam bekue
por tash me fjalën i huaj kam mbetë
hapin n' mërgim tue lakue
-------------
un me lot ta kam la arin
nëntoken e begatinë
për ty në shpirtqiellin tim do ta ruaj ditarin
e qelizave' e si det dashurinë
------------
ti je ëndrra ime
gjandart më lan pa ty
un nuk të ndahem me shkrime
yjet kah ti kam me i kthy
----------------
Xhelal Ferizi autorë
kushtuar vendlindjes Mitrovicë
----------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Kosoves,
------------------
Shkruan xhelal ferizi në mërgim
,--------------------------------

kosovë antike margaritare
dardanë e lashtë shqiptare
kullim i diellit,magjik
kullim,i krojeve me gurra
flakrim i shkëlqimit antik
ku rriten djem e burra
ti je tokë flaktare
ti je vet mahnija
ti je argjentare
në cak të shihet lirija
kosovë antike e para
me molla me rrush e ara
me rrafshina pjellore e livadhe
oj fushë e paanë e madhe
që diellit i jep knaqsi
që qiellit i jepë me pi
ti je tokë shqiptare
mbi ty hordhitë barbare
kan shkelë mbi lule e saksija
t' kan shkelë o viset e mija
sa keq të kan shkelë sa të eger
sa mish të gjakosen shkye fleger
nëpër trup t,pafajshëm tue t'shkye
por shpresat s' ti kan thye
sa ujë të ecë mbi zallina
sa gjak ke derdhë nëpër stina
ti je një tokë ylltare
me gjurmë të lashta shqiptare
ti je vet ilire
shartuar me brumësi ,er'ëmire
kristalet i ke nën dhe
në besë gjithmonë të kan pre
e shejtë je nanë për ne
kosovë e urtë dardane
me shqipen e lashtë gjuhë nane
e bukur si dritë hane
kur del ndër ujna të qeta
kosovë ti je vet jeta
të bukura grunaja t' kallirit
ma e lashta tokë e ilirit
kosovë o dritë ëngjëllore
që flet at gjuhë arbnore
qdo kokërr e dheut e lule me erë
qdo pllambë e ke me vlerë
ti je me besë e nderë
ti pate të lashtin kanu
ti shqip gjithmonë ke lulzu
fletët të flasin n' qdo dru
ti shqipen eke karajfil
n'per shekuj cieroi si bilbil
kjo gjuë e shejt e bekue
zogjt me dashuri e kan kndue
kur të preket hjeshia me ndjenjë
dukesh si lule gështenjë
dukesh si lule me fletë
që tokes me dhe i jep jetë
kur leht mbi ty ecë puhiza
mbi lulet e bardha n' murriza
mbi lulet mbi molal e dardha
me ngjyra mbi degë të bardha
mbi të bukura të kuqe qershija
ti je mbi dhe vet hjeshija
kosovë oj bi shqiptare
me shkumbardhat në për ujvare
me të bukurat ugare
me ftoj e shege'nare
ti je joshje e zaptuesit
je cak mbi dhe i pushtuesit
ti je viktimë nder qakaj
të shyen o engjellushë pa faj
ti je synim i veseve të huaja barbare
e botes ziliqare
ti je copë e lakmuesit
ti je viktimë e sunduesit
e botes grabitqare
gjithmonë ke qenë shqiptare
te dua o i shejti dhe
për ty un gjithmonë rrëke
e l'shoj at lot e ngjyrë
përkulem me buzë e fytyrë
ta fali shpirtë e gjak
kosovë ti je bajrak
të dua edhe nga larg
të shkruaj në prozë e varg
ti dua të bukrat stina
mbi ujnat e tua n' zallina
ku pijnë ato kanarina
gjithkah kullueshëm me sqep
të në dua qdo vrri e shkrep
o i lashti ilirian djep
të dua e imja dardanë
ku lindin dielli e hanë
o tokë e bekuar mbi dhe
të dua si deillin që nxe
ty re të zeza me rrfe
të mbuluan vërshuese si she
nga sibiri ardhë me akull
të deshtën për dhe si shakull
të sollën të zeza ogure
të rrenuan kala e mure
t' përgjaken të lashten hjeshinë
dhunen ta mbollen e zi,në
të preken nderin ndër vasha
her krajli her mbreti her pasha
her shkelsi e gospodari
her dhunuesi e barbari
her sulltani e cezari
her duka vojvoda e cari
o nanë sa shum durove
sa shekujt i mallkove
a e din sa shum të dua
ti je shejtni për mua
ti dua buzët t' vajtimit
ti lmoj me shpresa t' pajtimit
ti lmoj me vargje të shkrimit
si ti je nanë e ime
ti je kosova trime
se nuk bjen nën hasmin e zi
pa u bë krejt globi hi
pa u shkrumbue europa e ballkani
s'të shkelë ma ty sllaviani
ti je vet si feniksi
që ngritesh përsëri
e lashta toka ime
pse un nëpër kërkime
kahdo n' për dhena tjera
nuk gjeta asnjihera
si ty me fllad puhije
si ty oj bi shqipnije
si ty oj tokë me lulkuqe
që plumbat nuk i huqe
për hasmin e për armik
por e ëmbël ishe për mik
vërtetë ti je trimneshë
që kohrat deshten me t' gjveshë
me kulqedra ti m' je ndeshë
se pate djem sokola
që un një ditë me shkrola
të gjith kam me ti shkru
kur koha t' jet afru
pse ti me gjoks e ballë
n' për luftra flakë je kallë
ke ngjeshë shum rrethatore
me besë je lidhë arbnore
ke ndejtë nëpër llogore
ke mbajtur istikame
je ndje larg preJ gjame
prej masakre e loti
deri në vesh zoti
kur fmijtë ti prenë n' për djepa
t' kan kja qyqet n 'për shkrepa
kur bijat t' jan dhunue
kur gjaku t' ka skurrue
kur pre jan edhe gri
moshat me gjini
pa faj pa faj oj nanë
i pau qdo yllë e hanë
e shkrue i ka ai qiell
n' dëshmi i ka ai diell
O toka ime e bukur
ku n' krah të shkruar qdo flutur
flutron hiq pa djallzina
dritëson n' për rrezatina
e brushen n' fllad valzorë
ta lmon era me dorë
me ty mahniten detet
me ty mahniten fletet
me ty mahniten verat
mbi ty kan pi ylberat
mbi ty jan shua shum vapë
mbi ty n' valle jan kapë
shum t, shndritshëm yj'ze e yje
shum fletë e lule n'ë pyje
të dua shum të fala
mbi ty yjet i ndala
me shkronja plot me ari
me gjuhë të lashtë shqiptari
po shkruaj me plot kurorë
me rrezet ´dorë për dorë
t' qëndisa në krahrorë
ah ty ta krehja ballin
me lot për ty e kam mallin
ti je etja ime
je kosova trime
u fusha e paanë
n' qdo pyllë e ke nga i zanë
e zana ke n' për maja
në brigje e male e pllaja
krishkruara në t' bukura gusha
belholla neper fusha
plot vasha engjellusha
plot djem e dritë diellore
ti je mahni qiellore
per ty gjith kam me shkrue
nder kombe me t' pershkrue
me u thanë kombeve tjera
se je e,lehtë si era
si ti je nji nënë për ne
se ti je i lashti dhe
ku prehjen e gjejmë ne
ku mbshtesim shpresë e faqe
per ty ne biem në gjaqe
ne ty ka manushaqe
ne ty ka lule tjera
ne ty ngazllon pranvera
ne ty vrapon bibili
ne ty ,lind karajfili
e hapet n' dritë me fletë
ti tokes i jep jetë
kosovë o gji prej nane
n' ty rriten lule thane
n' ty rritet ,gjylbehari
n 'ty rritet komb shqiptari
n 'ty rritet zemra e diellit
n' ty rritet gruri i miellit
n dy rrite edhe tershana
n' ty rriten diell,e hana
n'ty gzohet shqipni nana
se t' ka të bukuren bi
te mbanë per jetë në gji
-------------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

I varur në varg
'''''''''''''''''''''''''''''''''''
Xhelal Ferizi autori
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
-------------------------


Në varg u vara me nji shpresë kohore
me thirrjet ,në varg
me një njgyrë të pendës,me një shpresë diellore
me cakun e syrin larg
--------------
u vara në varg un i mjeri i përjetsisë
un i biri i pengut peng i joshjeve të larmishme
un i varuri mbi pendë mbi varg të së shëmtuares e bukurisë
dhe të përgjithshmeve gjithqkaja
rob i tyre në mënyrë te vetëdijshme
sa mëkatarë jam i skllavruar i llasësisë
------------

un i varuri në varg nuk kam liri
rob pende lakmije jam shtyrje nga furia e trurit mendjehollë
un i varuri në secilin varg me pangopësi
i urituri i të gjithave i varur mbi të gjitha me penden time shekuj shkollë
-------------
a e shihni si tundem i varur nëpër kto të pa fundme komponime
në secilin varg dhe në secilen fjalë
me shekuj njohje dijet nëpër t' stërmundme thërmime
duke u munduar me penden time
me shpirt ndër dhëmb për t' ia dalë
-----------------
i varur nga njiher rrijë edhe në thënjet e vargut
ngjyra ësht litari im kohorë
që më përthuret nëpër fytin e dashurisë krijim vargorë
e ju s' po e shihni prej së largut
q'më bëre ti o lak dijetarë që më varë mbi varg me pendë në dorë
--------------------
litarin nuk ma këputni dot
se dijet aq shum më kan lidhë
se un mbi vargun rob i varur rri mbi të vargut lot
e gaz e fenomene që as enigma nuk i zgjidhë
përse je mbi qiell o zot
---------

prandaj nga vargu nuk mund të më lironi
i përjetshmi jam i varur mbi varg poet
nëse doni të më ndihmoni
lexoni germat shekuj vlime si det
----------------------
Autori xhelal ferizi
-----------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Kam ngritë dolli,me djallin

shkruan xhelal ferizi

kur ngrita njiher në nji shekull dolli me djallin
duke qeshë me rrudha
mandej në lot e mbusha gurë e dhe e zallin
kah themrat ku më digjte udha
---------------------
sa dolli mjerane kupë, e pa shërim
qe hyri,nëpër kthina,të pa fajshmit fyt
kur e ngrita vrullshëm paska qenë përvlim
që shekujt në djersë po m i mbytë
------------------------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------