Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

Po ecja pyllit nji her në mendime
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
po ecja pyllit nji her në mendime
më lexuan rrudhat e drurit
më vrejten degët në të thella kujtime
e palca e hallet e gurit
''''''''''''''''''
më than pse ke dalë në pyllë
pse vet me vete flet
më pyeti kureshtarë qielli e secili yllë
secili rremë druri e fletë
''''''''''''''''''
ju thash un vet me veti
pse pyesni o kureshtarë
halli im ësht sa deti
yjeve ju thash që rrijnë varë
'''''''''''''''''''
ju thash se po thellohet secili hendek
jeta e atdheut ësht mbushur me halle
tradhtarët duan që etnija me vdekë
tokes mëmë i qajnë gurë e zalle
'''''''''''''''''''''
ju thash degëve e fletëve se jan shtuar tradhtarët
mashtruesit e ndasitë
ju thash se kan filluar shqiptarët
ti humbin shpirtë bukuritë
''''''''''''''''
ju thash se jan shtuar ngatrresat
ndasitë e mëdha krahinore
ju thash se jan bë intresat
kult mbi token arbnore
''''''''''''''''''
ju thash se jan nda edhe me fe
se ka ble shum tradhtarë armiku
se me dhimbset në shpirtë ky dhe
zot k'tu ësht bë meteliku
'''''''''''''
e yjet që rrinin varë
gati u k'puten në zemer
a thua than do te ket shqiptarë
shqipni etnike me emer
''''''''''''''''''''
nuk e di thash e din zoti
u mbështeta per nji druri
dhe etnik nga qerpiku m' ra loti
rrëshqiti në mal mbi nji guri
''''''''''''''''''''
pse qanë më than yjet lirik
armiku nuk do t'ket sukses
ti ishe si qelik
penda nuk të ' prenë ty në besë
''''''''''''''''''
mos qajë më than o ideal
më than edhe të drujve shqipet lëvore
shekull'loti më tha ndal
se shqipëri do të ket arbnore
''''''''''''
qakajt nuk do ta shqyejnë
mos vuaj me hall kaq shum o lirik
as kurr' nuk do ta thyejn
tradhtari me të ziun armik
''''''''''''''''
sa të jet pushka e vashave e djemve petrita
më tha kullimi i nji prroni
armiqt me kurtha e prita
nuk mbijnë ma kah dhe i joni
'''''''''''''
dhe qava disi me gëzim
e shpresa përlotshëm mu ringjall
u bëra edhe me vullnet e ma trim
e penda mu bë e mbrehtë por si pallë
''''''''''''''''
pallë kërkohet e mbreht skenderbegiane shqiptare
shpatë e shtizë skenderbeut
që shpon zemrat tradhtare
e kushtrim atdhetarë t i l'shon atdheut
'''''''''''''''
e yjet më dhan kurajë
e krah më dha edhe qielli
e toka me dha uzdajë
shqip më 'rrezatoj dielli
'''''''''''
më than se tradhtarë e fe
as klane e as krahinorë
shqipninë se ndajnë as nuk e thyjen dot mbi dhe
sa të ket vullkan trimërije arbnrorë
'''''''''
as grek as rus e as shkja
as zemer me blozë bizare
shqipninë per të gjallë nuk ka me e nda
etnike do t' jet neper shekuj shqiptare
'''''''''''''''''''
mos qaj më than se nuk je jetim
nji dit te kuptojnë dituritë
hapin mbaje drejt mos u thyej në lakim
se ne të japim dritë
'''''''''''''''''''''
kështu më than të argjendta te qiellit yjet
e penda ime u gëzue
me vrap e shend ajo u nis kah pyjet
në shqip me këngë bardha në rimë duke cicërue
''''''''''''''''''''''
mbasi i premtuen yjet unitet
e i than se në zemra shqiptare
ku do ka kah ka male fusha e bregdet
nji fe do t ë jet kombëtare
''''''''''''''
e u gëzua me krah me penden në dorë liriku
flutroj porsi zog mbi dhe
kah jugu e veriu e kah adriatiku
këndonte me vargun rrëke
'''''''''''''''''''''
se yjet i dhan garancion
e malet ia dhanë nje besë
se nuk ndahet shqnpnija e jonë
se globi mund të vdes
'''''''''''''''''''
se nuk ndahet shqipnija etnike
kosova e qamërija
se zemrat i ka qelika
se do t' vjen e bardha lirija
''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
liriku i kengve shqiptare
penda shqiptare e diskriminuar e përndjekur nëpër mote
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Kahdo shkoj n'për lule t'mbjella
---------------


Autori xhelal ferizi
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
tue shetit nder lule te mbjella
shoh një lule si estella
ajo dukej e qelë me ngjyrë
trandafil dukej n fytyrë

----------------
ajo ishte fenomen
bukurinë e kishte në gjen
para saj shkrihej vizllima
zogu shkrihej n: cicërima
------------
para saj arti ma i dliri
edhe vargu ai ma i miri
shkrihej në shprehje vet lirika
kah përshkruhej estetika
-------------
porsi ari e bukur vella
dukej n 'shndritje e bardhë estella
si ajo drita reflektare
ma kish qehren magjistare
------------
thue se kjo po e qelka qiellin
thue se kjo i gzon hanë e diellin
ashtu gazin në buzë ma qelte
si nji yllë me drit kah delte
-------------
sa shum fjalë kan shkrue gjenitë
ja pershkruan kto bukuritë
sa poet me pendë magjike
ja kushtuan vargjet lirike
-----------
sa jan shkrue fjalë gjeniale
sa jan shprehur flladet në male
për të saja fije të flokut
si sharm fijesh t #borzilokut
---------------
Autori xhelal ferizi
liriku i vargjeve shqiptare ne mergim
-----------------------

[angert]

Nëpër djeg'je

::::::::::::::::::::
Shkruan autori Xhelal Ferizi
-------------------------
Nëpër djeg'je me shpirtë ,në gji
duke ecur trup flakes lakuriq
zbathur pa mburojë e këpucë shprese un hallegji
pa mbrojtje shpirti as solidariteti në thelb e lekurë si të isha dobiq
------------------
trup zjarrit nëpër përcëllim,duke kërkuar në hiq mëshirë
e mbrojtje nga engjujt e zoti
mundimet e mia e gjithqka ,ishin pazare shum lirë
thue se fare nuk mi njihte mosmirnjhsi moti
---------------
kështu flaka e mundimit më digjte e gazrat sadiste nën këmbë nëpër prush
djeg'je nëpër jetë ishte përjetimi shekull'kallje në'qdo qelizë
dhe ëndrroja borbardha nëpër pllaja e her lulet fushë
mu në mes djeg'je ëndrroja sikur jam mbi krihleheten puhizë
-----------------
kështu po ëndrrojka njeriu i djegur në zjarrë
duke menduar që të shpëtoj pa u djegë
duke mbrojtë lirinë dashurinë djajt për të' mos ia marrë
satanët e feshehur ,nën lule e pip'shegë


ujvara indiferente nuk më jepte shkumbardhë
aty në at përcëllim
as dorë nuk më jepte ndonjë ditë e bardhë
kahdo zjarrë ecje kalvare mbi flakë e përvlim
----------------

un kërceja nëpër flakë nëpër gaca e shkëndija
me lëkuren time të pa mbrojtur mbështjellë
o zot pse po më digjej kështu rinija
e qielli qfar gjygji ky mbi mua kto zjarre pse i vjellë
--------------

zjarr në tokë e zjarrë e prush mbi kokë
kahdo e prush ferri përmbi dhe e qiellë
i mbetur në kët zjarrë pa miq e pa shokë
nëpër kohen mjegull hi tym nuk shihet as dritë as diell

----------------
dashurinë shpresë kapjen në breg e kërkova por nuk e gjeta
thash se ajo do të më mbrojë
a thue veq zjarr na qenka kjo jeta
nji fjalë aktruese sa për me la gojë ,
nji zjarrë që djeg si lojë
---------------------------
titullin nëpër djeg'je
Shkruar nga autori në mërgim
xhelal ferizi
--------------------
në secilen poezi vargjesh poemë apo lirikë
emri dhe mbiemri i autorit vendoset me qëllim identiteti
të poezisë
që të dihet identiteti i poezis i vjershave dhe autorit
për shkaqe që
lexuesi sigurisht i kupton vet
---------------------------------
-------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Arsyes i kam thirrë m nga e mundshmja
---
Nga e mundshmja i kam thirrë arsyes
të mundshmes i kam thirrë nga arsyeja
u bëra logjikë u bëra gjykim i të mundshme pasqyres
që ti thrras në qendër të vetdëdijes të dyja
---
kur mbjellja kët farë në cak
mbihej arsyeja në të mundshmen lulzonte
dhe lëmueshëm e mundshmja ecte nëpër gjak
arsyeja në të mundshmen ligjëronte
-----
por kur i thirra të mundshmes mbi arsyse
e arsyen mbi të mundshmen ndoj her
kam mbetë si caku i përthye
qëllim i munduar i mjerë
---
Autori xhelal ferizi
-----------------------

[angert]

Titulli: Vargje Nga autori Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Po pse

shkruan xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
po pse ti oj fletbardha e g'zume
nuk ma hodhe nji ylber
lidhë për zemre ditve t' lume
në at kosovë dikund n'pranverë
po pse ti oj shkrirja e ngjyrë bardhes
nuk ma hodhe ´k'ndej me nxe
ndoj copë dielli a ujë t' shkumbardhes
kah etnisë i thonë atdhe
po pse ti oj fjalbardha e motit
s' ma dërgove nje të falë me hije
a' s' mi sheh qeprikt e lotit
Kah po m' pikun n'mallë etnije
po ti shpirtë a ke e zemër
a ke gjak që të ecë n' damarë
po për shqipni at t' lashtin emër
digjem i mjeri mërgimtarë
po a se sheh ti oj oj drit'gzume
e ju tjerë o të bijtë e hirit
pashë at rreze t' reflektueme
pse s' çonë sh'ndritje n' gjak t' ilirit
po un ilir jam këtu i mundimit
po un jam vet nga i lashti dhe
nën sa thundra të sundimit
mbetë kam shkelë nder kombe e fe
po ti ku e ke moj karajfilin
qe s' kërkon nga ai ndoj fjalë
ku ma ke ti at bibilin
qe pin ujë mbi shkumbë e valë
po a' s' ja merr atijë prej sqepi
ndoj cicrrimë shqip nder zallina
kur bjen poshtë prej maje shkrepi
për me pi nëpër kthjelltsina
po pse ti oj karajfile
kurr s' ma dhe ndoj shpresë vlimtare
po un në gjak n' mergim s' kam hile
pse ktu vlon dhimbja shqiptare
mos ma qoni mos m' dërgoni
se ju me djegë fort jeni msu
por se këtu gjëmim i joni
nëpër breza ka me ushtu
e ju tjerë që flisni arbnore
gjuhën të lashtë atje mbi baltë
lanë na keni fort mbas dore
tue lpi lukset n' llump e mjaltë
veç ta dini mërgimtari
nuk harron si ju n' harresë
e ju ai fieri edhe bari
do të ju kjajnë në të pikshmen vesë

autori i vargjeve xhelal ferizi nga Mitrovica
mergimtarë shumvjeqar
ose xhela siç njihet nga shoqerija dhe emri përgdhels nga fëminija
përndryshe njihej si xhela i mitrovices

kontakti me autorin integro_fat@hotmail.com
autori shqiptarë

[angert]

Kërkim
---------------------
shkruan xhelal ferizi
AUTORI Në MëRGIM
------------------------
kahdo me krah,imagjinarë kërkova
si krojet e mia nuk gjeta
kahdo mbi rreze të huaja,udhtova
sa shumë rrug'tova e u,treta
--------------------------------
ku ta gjejë nje shije skur të fijeve të mia
të barit të fjeres që më flet
ku ta gjejë nji vend siq' ësht dardania
ku dheu ,e hisja ,jan jetë

---------------------------------------
Autori xhelal ferizi
-------------------------

[angert]

E bardha ikë nga te zezat-
'''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''
e bardha ikë nga te zezat
kahdo hapsirave e qiellit
e perndjekur neper shekuj

ikë dhe ikë qysh se njihen brezat
ikë e pa faj ne drejtim te diellit
---
nga kthethtrat e zeza e bardha pse ikë
nga mbrapa gjithmonë te zezat e nxira
te bardhen hijet e zeza duan ta therrin me thikë

e shekujt e zi mizorë


qe ajo të mos jet ma e bardha ma e lira
ajo edhe si shi i bardhë kahdo nga qielli pikë
e maskat e zeza e ndjekun me zgerdheshje te pshtira

secili shekull sa cinik
kush jan te zi me krah ata gjakpirsa te namur vampira
qe te bardhen e ndjekun me krah

kahdo ajo ciceron krahlira
kah do ajo ligjeron urtesisht gjithkah
kahdo do ajo shembull ësht e bardhë zemermira

kush jan këta përndjeks të zi demon
që e ndjekun kahdo paqsore te bardhen
shekujve kohrave e hapsirave kohore

e ku do duan ta fusin në të pa'mëshira kthetra
sa të pa mshirshme te zazat jan
e bardha ikë nga te zezat mizore

o bardhë edhe sikur ti kesh njiqind jetëra
duan ti marrin ty të zezat gjaksore
ato nuk i duan bardhesitë tua as engjelloret vepra

sepse ata jan krimogjenetik satan
ato të zeza jan
të zezat i duan në te bardhat letra

ato kahdo ideale kriminele kan
ato i duan vetem kohrat lakore
por nuk e duan asnjiher zemerbardhsinë

se paqen ato me hile e hanë
e buken ! e ujin me tradhti e pijnë
ato nuk e duan lirinë

te zezat jan shum ! e krah po kan
ato e duan tiraninë

o bardhsi e dashur kush do ti jap ty edhe nji palë krah
edhe nji palë sy
e forca te reja

qe te mos jeshë viktimë perndjekje e të zezave qe dalin gjithmonë per gjah
qe te mos munden me te thy
qe te jeshë ma e rrept se rrufeja

e bardhë ti je krahlehtë
te zezat te ndjekun prore
ti je per globin jetë
e bardhë sa shum je vizllore


ti je e verteta vet
e bardhë si pellumb dukesh
e ndjekesit jan si lakuriqa nate
e bardhë ti dukesh si liri
ti ne labirinte te reve nganjiher humbesh

ti dukesh nga njiher krahthate
ti dukesh si bukuri

e bardhë ti je si drita
ti je si margaritari
ti je si fjala paqsore
ti je per ne shpresa e rrita
ti je si kaltersia qiellore
ti je e kulluar si a ri

te zezat kan krah e ngatrresa
ato te ndjekun ty
ato jan te pa besa
ato duan me te thy

fluturo e bardhë ne krah te shekujve te mirsisë
dhe mos bjer ne kthetrat e zeza hijanete
ne duart bastarde te thojve te pa ngirë

ik kah arti i bukurisë
kalo male e dete
dil te j hemisferes se ngrirë

andej shko nga gjithsija e paqes
mbaje zemren si te karajfilit
duku si qehre e manushaqes


e gjuhen ligjeroje si t' bilbilit

ik bardhsi se te zezat jan shum
ato kan thonj barbar
ato te shkyejn ne zemer
kalo breg e shteg e lum
e kur te vijsh ne trollin shqiptarë
bëhu shqipe me emer .
autori xhelal ferizi
-------------------

[angert]

Un nuk jam i yti
'''''''''''''''''''''''''''''''''
vargje kushtuar anonimësive
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
un nuk jam i yti
as si personifikim
për se të jem

kur shekulli pa mshrishëm caqet mi mbyti
për se o fati im-
---
nuk dua te jem i yti as si metaforë
as si shembull e varg
as si pronë

un nuk dua te jem i yti as si qast e as si shekull i gjorë
perse te jem i gjorë
nuk dua qe vargu im të gjëmon

nuk dua te jem mjet i yti as nga afer e as nga larg
nuk dua të mbajë per ty vetem kumonë
me më mbajt ti si dekoracion

e ti me më qaujt mua pronë
ti e pa meritë
nuk dua se nuk e di a je qenje apo demon

thell ne metaforen time ket vulë e kundershtoj
aty ne mbrendesi te shpirtit do të bëhem dry
muri proteste heshtur ne seclin emocion do të ndertoj

që nga ti e virusi yt mashtrim hyrës në përjet'si të mos lëngoj
nuk dua që thehem me qeliza në ty
nuk dua të pseudo'dashuroj
---
përse të jem pronë e yte
e mall i yti qe ti me më ble
per se te jem rob

ti gjithqkajat vet i mbyte
ti je art i kthetrave mbi dhe

ti qe je maskë bukurije e lindur per kob


un nuk do t e jem i yti
edhe pse per ty paskam le
edhe pse magjija e jote me mbyti
nuk dua te jem loti rrke

---------
nuk jam i yti asnjiher
heshtja do te jet i imi murë
ti nuk ke me e kalu protestë kundershtuese timen at të granitit sekret

un do te bëhem perseri zog i lirë si në dikurshmen pranverë
nuk do te jem i plagosuri gurë
nuk do të jem gjith lot det-

nuk jam i yti mbaje në mend
se ti per këptutjet e shpirtrave ke faj
e shkyerjet e zemrave me thoj te pa besisë

un do të shpalosem nji dit ne nji te drejtë kuvend
nuk do te mbetem mish per qakaj
do te shihni ket fakt kur te vjen ora e mirsisë-

un nuk dua ma vet mashtrueshëm e zhgenjyeshëm të qajë


nuk dua të mbajë hilet tua te shekullit ne mendë-

dua te shapllem i lirë i pa faj
'''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Kur un kam dashur ta them nje fjalë
'''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''
kur un kam dashur ta them nje fjalë
prangat me lidhen me dry
hijet me mjegulla me mbulonin

balta pa mshirshem , me gjuante

shekulli i hileve nuk me lente askund ne siperfaqe me dalë
koha hijanete nuk me shikonte drejt në sy
penda ime vuante
rrethi i ferrit me flakë me rrethonte
plumbi i kohes me kercnonte
ne vend te engjullit rastet ma sillnin demonin
sa keq neper caqet jam ringjallë e jam thy
atdheu ather renkonte
koha me sillte dry
penda ime gjëmonte
sa her jam njitë e ri thy
sa her ne jet jam ri'kthy
fati per mua qalonte
ne te bardha perpjekje djajt mundoheshinn me më ndalë
qe un te mos arrij ne te dashurin cak e hak


me emrin liri mos me dalë
ujin ata qe e quanin gjak
e gjakun e kishin ujë
ata kurriz nuk kishin neper kohra deprtotnin si njalë
ata quheshin lak
e un mbi token time gjithmonë i huaj
rrezja nuk flsite me mua aspak
e tash sa përmallshëm po shkruaj
''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Ata kurr s' më dërguan të fala
------------------------------
xhelal ferizi autori
--------------------
as përgzim as ftesë s' kan shkrue
vargu im tash porsi vala
përmbi ta ky ka me u lshue
--------
ka me u derdhë mbi ta akuza
ka me ra porsi vullkani
qe sa vjet i dridhet buza
me shpërthye si urragani
--------
e do të shpërthen sí loti i detit
porsi rryma bregdetare
me varg të vrulshëm n' turr t' poetit
me lirikë e gjuhë shqiptare
------------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------