Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

shume e bukur kjo

-------------'
te falenderoj e nderuara bashkatdhetare
ju flisni -

kjo teke fundit esht tema ime -

ju flisni ne lidhje me temen pa dalur jasht teme tamam njerzisht me qellim te sinqert e te mirë te ndjenjave te edukimit tuaj qellim mirë njerzorë -
te gjith ata qe provokojnë ne menyrë te poshter fashiste e sadiste qe jan jasht teme i lutem stafit dhe moderatorve te merren masa ndaj tyre -

por jo ndaj qenjes njeri e mirsi e komenteve pozitive -
mund te ket edhe kritika por vetem konstruktive jo poshtrime fyerje jasht teme e rregullave te forumit -
kjo se paku mund te dallohet nga secili qka esht qellimi i mirë e qka provokimi e dashakeqsija -
masa ju lutem te mos merren nga njerzit qe duan ta ushqejn shpirtin e te ndjehen me vargun

por ndaj djajve dhe provokatorve e njerzve te dyshimt qe jan vegla te huaja qe shkelin rregullat e forumit-

q faj kan njerzt e pa djallzuar e te entuziazmuar -

per shkak se ne forum ka njerz te semurë-

q faj ka fjala e lirë -

ne shqiptarët vuajtem ne te dy anet e kufirit -

dhe patem etje te madhe per fjalen e lirë tash at te na e marrin djajt dhe satanet -pse -
kjo nuk shkon-


ju lutem leni njerzit e lirë te entuziazmuar ta thonë fjalene lirë ne forum por te edukuar pa qellime te kqija provokative provokatorve te ju terheqet vrejtja por jo qellim mirve -
dhe ndaloni ata provokatoret jasht temave dhe ligjeve e rregullave qe veprojnë -

vetem djajt ndaloni
por jo engjujt -

te gjitha provokimet qe behen jasht teme te ndalohen por jo shpirtrat e lirë qe entuziazmohen nga vargu e deshirojn te shprehen ku pastaj vijn vampirt e ua marrin gzimin ua pijn gjakun -ju lutem vetem vampiret ndiqni dhe provokatoret por jo shpirtrat me mija e mija qe mezi presin te gzohen e te shprehen per vargun qe ua ushqen shpirtin -
keta nuk kan faj sepse lidhen njerzisht me temen dhe shprehen per temen -
nuk i shkelin aspak rregullat e forumit perse te diskriminohen fjalë miret e pa djallzuar dhe te favorizohen djajt vetem djajt qe shkelin rregullat e forumit qe dalin jasht teme ata ndaloni dhe ata qe fyejn -tek e fundit fyerje ndalohet me rregullore te forumit ndalojeni at pra por jo njerzt qe duan te shprehen me pozitivizem -
nese ka dikush ndonje vrejtje püer vargun le ta thot ne menyrë konstruktivbe siq thuhet tamam si njeri ktu ktu nuk me pelqen dhe sqarohemi por jo me fyer je
dhe jasht teme sepse shkelen rrregullat e forumit vetem brenda teme dhe pa fyerje -
faleminderit per mirkuptim

[angert]

Qeveri
''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi nëpër vite me vargje shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Qeveri populli po ankohet
varfria na ësht bë kanibale
shqipëria etnike po dërmohet
vetvrasja e popullit po shtohet
rënkojnë nga varfrija fusha e male
'''''''''''
qeveri duam punë prodhim bashkim
duam kordinime kombëtare
mjaft më me hile e sabotim
thërrasin trojet shqiptare

''''''
qeveri duam të shëndosha zhvillime e binare
duam elektrikë punësim e turizëm
po thrrasin zemrat e djegura shqiptare
mjaft ma mjaft me cinizëm
''''''
qeveri duam begati urbanizem e punë
duam kujdesë maksimal për mërgimtarë
qe nga ibri semani e në vjosë e dri e bunë
po thrret një komb i stervuajtur shqiptarë
'''''''''''
qeveri nuk duam ma mergim e poshtrim
vizat na i ka vu e hekurta bota
qeveri mjaft ma në pezhgve varfrie e rrethim
mjaft ma me bjerrje të kota
'''''''''
qeveri duam perspektivë e fabrika
duam standarde e zhvillime
nuk duam të na prishet tradita e etika
varfrija po prodhon krime
'''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi shqiptari kosovarë i shqipërisë etnike
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''

[angert]

Bora e bardhë mbi shqipni etnike
'''''''''''''''''''''
Xhelal ferizi autorë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''

pse bjen bora ajo me fije

sa e,lehtë me ngjyrë bardhësije

kur bjen qetë me t' bukura fjolla

nisë zbardhon shtresat e holla

bardh mbi tokë shëndritet f'ytyra
shtrinë hjeshinë gjithkah natyra
zot i madh sa mirë e shkrinë
përmbi dhe at bukurinë
'''''
kur magjike mjeshtrija jote
i mb'lon bardh syprina toke

e un varg'shiprtin kur e nisi
mbi ato pllaja per mjedisi
mbi ato plise ku shkrehësija
shkrehë ka qehret,nga mahnija
ku shtrinë gjerë ngjyren bardhsija

qehre t' bardha që mbulojnë pllaja
dushk,e fletë qetina t' mdhaja

bora shkrinë e shëndrinë drita
mbi syprina e stalaktita

të bardhë te zgjatur si kandile
si diamanti n' gurë zmerile
'''''''''
ah q'shëndrijnë thue si, kapë dija
nuk i kapë mendja as njerzija

shum ju ,flet ah, bukurija
prandaj ne art thue nuk vargësohen
per kah dija te spjegohen


as mjeshtrorë arti dot si pershkruan
ato fjollat kur u lëshuen
bardh kahdo gjersinë shtresuen

neper pyje e neper degë
e kahdo prrojeve ne lug e shteg



e ku binte uji i bilurit
e kahdo zbardhte vala e grurit

e permbi fusha e ledina
e mbi kullime e zallina

edhe bilbilat i ka mahnitë
bora e bardhë kahdo tue shndritë

bukuri e vertet magjike
qe po i shkrinë vargjet lirike
''''''''''''
prandaj as mendja se, merr me mendë
si pershkruhet i bardhi shendë
si ti thuhet kesaj bore
qe zbardhon gryka e bregore

si ti thuhet si te vargiset
kahdo bardh ku bjeshka niset

deri poshtë ku bjen me prroje
ku bien rrjedhat nga ato kroje

edhe ujrat poshtë mbi gurë
vala vala si bilur

si përshkruhen ato vizllore
përmbi ftyrë at hapsinore

kahdo ku shtrihej ai jorgan bore

gjer e gjat shtrihet hapsira
cirimë zogjsh eshpend krahlira

përmbi ujvara të vogla e t' lira

kah shkumbardhat e ati prronit
e kah gurrat e ati kronit

me i pa fjollat si zbukuronin
kah po binin e zbardhonin
kah natyren e hjeshonin
'''''''''''''''''''''''

thue se valet gjuhë po flasin
kahdo shkumbët ku i perplasin

të shkrihej penda e poetit
e lirika e varg lehtit
me pasë fjalë sa ujt e detit

nuk ja del per me e pershkrue
gurgullimtë kah shkojnë ne prrue



eh q 'zgjerohej varg i imi
shtrihej gjerë si fluturimi
me hare po kah rimimi

sa i gjerë po shtrihej gzimi

për shkak t' pejzazhit aq magjik
dehej vargu poetik

thue se edhe zemra u zbardhue
kah po ndjente va krue

me aq kullim tu e gurgullue

kah shkon vala tue shkumbzue

mbi borë bardhen anash shkumbë
tue lakue fjollat tu i shkundë

e pisha ahu e qetina
dikun varur nder rrepina

edhe poshtë fjollat binin ne fusha
ku po do drenusha
ujë te bardhë n' kullim bardhsije
me një pamje pa djallzije

mbi kullime të asaj' bore
her ne lugje e kodrinore
shtrihej veshja e bardhë prej bore

porse bardh mee pa bradhsinë
thua se e sheh vet bukurinë
thue po e sheh me sy mahninë
''''''''''''
e ajo bora e bardhsina
sharton dritat në rrezatina
aq sa shkrihej moti e stina
aq sa shkrihej prej knaqsije
prej pejzazhi e prej gjersie
kahdo syri gjerë me pa
mal e borë e prrue e va
dushk e pisha e ato fleta
zemer t' re thue se te jep jeta

prej ksaj pamje e prej mahnije
mbi keto troje bukurije

plalja e fusha e male alpike
kahdo i thonë shqipni etnike

edhe bora per mbi bari
që e i merr sytë po qdo shtetgtari
mbi hapsirë ku sheh udhtari
'''''''''
ajo te qelte me mija shije
ne emocion si art magjije

me endje thell deri në gjene
ne qeliza e në gjak vene
'''''''''''
gjithqkah shtrihej para teje
e ato pishat ne degë e neje
me at borë por si piktura
te nji va aty ishte ura
nji urë druri sipmatike
lidhte brigjet estetike
thue pikturë ish artistike
'''''''''

ajo dorë qe e ka ndertue
qoftë bekue e lumturue

por sa mirë brigjet po i lidhte
era boren ku po e hidhte

anash drurit te ures mbi ujë
as n pikturë dot se pershkruaj

artin te saj kur lidhte andej
mu n' mes fushe ujë e prrej


po aq shum art zoti aty kish shkri
t' bënte edhe n' gjak e në mushkri
me kerkue gjithfar fjalore
me i pershkrue me ndjenjë arbnore
ato pejzazhe mahnitore
'''''''''''''
po edhe vizzlima te mbushte ne shpirtë
kahdo e badrha bora e dlirtë
tgue se te jepte shpirtë flutrues
me at artin zbukureues
---
ruana zot me dalë n' alpina
ku e ka sjellë bardhsinë, ajo stina

ato borbardhat mbi qetina

t luen,n 'për gjak ajo ndjenjë mëlmesa
t' shkon nji joshje me u lidhë besa

me tu lidhë besa shpirtërore
me hjeshitë mbi shtresa bore
'''''''''''
nëse don thirr fishtë ose homer
edhe poet e shkrimtarë tjerë
edhe merr pendat botrore t' dores
por hjeshinë s' mund ti a shkruan bores
'''''''
se e ka qelsin ne art magjik
qe e hjeshon ket dhe antik

ajo ësht vet fytyrë bardhsija
që shkrinë art kah shkëlqesija
gjithkah shqip ku rrin etnija

aman zot me dalë n' për pisha
kah me gjurmë shihen do bisha

dhelper n' gjurmë kah lanë ka kambë
edhe tjerë neper qdo pllambë
ku ka lëviz ujku e qakalli
ku ka ndejt' zogu prej halli
'''''''''''''''
aty shihen këmbt e zogut
pran nji druri e strofullogut
mu ne borë kah esht mendue
kah me shkue me fluturue
a me msy ne majë dushkaje
a me msy ndoj bregu a pllaje
atje n' qerdhe n' majë me e mblue
me do fjera,qerdhen shtrue

ku i shihen këmb't n'ngjyrë t' arit
n' majë qetine n' borë t' acarit

si ta shtroj germen në at hy
qe mi merr hjeshëm dy sy
kahdo dega bjen per thy
'''''''''''''
prej nje peshe e prej bore
mi nxitë ndjenjat kulminore
bora mblue n' pikturë mbi dega
thash ti marr do fjalë nder shega

apo ingjisë ti marr hua
ose mahnisë ku do ku i ka
ne imagjinim kahdo pa nda
e te shkruaj e te pershkruej
bukurinë me borë e ujë

ta lexojn po treqind fe
se si i arbrit nuk ka dhe

a thue ylli vallë a i ka
ndjeja e fjalë me me dhënë hua
ti pershkruej vlerat arbnore
bardh me boren mbi bregore

eh me thuaj o bukuri
a mi jep ti pak hejshi
ne fjal e ne art e ne mjeshtri

edhe rimen e stilistiken
ta pershkruej shqipni etniken
''''''''''''''''''
me ja shkrue hjeshinë t' verrtetë
bores degve kah ka mbetë
ku jan mblue pipat me fletë
e me frymë shqipe kahdo ne troje
te ja pershkruej kto gurra e kroje

edhe t' ja shkruej n' zemer qetines
lot't e zogut t' kanarines
''''''''''''''
që la qerdhe e shkoj flutrue
n' dhena tjera shpirtë me pshtue

prej acari e prej ftoftesije
kaloj male e kaloj vrrije

tu e nxjerrë t' bukur kahdo prej sqepi
këngen prore bregu a shkrepi

deri sa i dit atje n' zallina
motin te nxeht ku e mbante stina

me plot mallë për at fole
te nisë këngen n; tjeter dhe
''''''''''''
ku ta gjejë nji germë ma t' miren
ku ta gjejë nji dritë safiren
ku ta gjejë mbi ujë t ë zallit
nji fuqi t' shartueme t' mallit
pak me mallë e me ndjesi
te shkruaj pa hile estetsi
qe ma ka nëna shqipni

m' kan ra ndjenjat n' pikë të hallit
të ja pershkruaj po uj't zallit

e s' po mundem me e pershkrue
hana driten kur ka lshue

permbi borë me dritë n' gjys'm vetull
edhe ti kisha mot e shekull

plot fjalore e fjalë madhore
te gjera shprehje si qiellore
ta pershkruej me dritë qiellore

nuk gjej fjalen se jam dehur
njiqind penda ,me i mbajtë mbrehur
me pershkrue e me vizzlue
porsi yllë tue zbukurue

'''''''''
se ma e thellë ësht bukurija
deri n' zemer hyn mahnija
e asnji shkrim që e,shkruan njerzija
e as vargu i lirikut
se pershkruen me fjalë poete
borë e degen e l'vizje flete

mbi borëbardhat te albanikut
leht si luen si ne art t' qerpikut

te mahnisin o poet

v'shtirë ësht fjalen për me e gjetë
per kto qehre magjistare
me i spjegue n' vargje rimëtare
'''''''''''''
se ësht shprehja e fenomenit
e kjo pamje e drujve e rremit
ësht natyrë mu n' mister t' gjenit
esht mistere e esht magjike
ku do i thonë shqipni etnike

degtë me borë e male e frymzime
e ato t' bardha valë n' kullime
që at qehre me piktura
që i lidhë zoti n' t' vogla ura

ura e ngjitje e kombinime
borë e fluska plot mahnime
kahdo shkojn dikund n lakime

si i luan era e romantika
e perzihen ne ujë me pika
thue se vijn nga galaktika

si diamante veq vizllojnë
kahdo ndjenjat peshë i qojnë

edhe te nxisin ne gjunj me ra
per tokë te parve shqip me kja
'''''''
eta bëjnë zemren shqip vulë
para sharmit me u perkulë
e me i puthë bardhsi e borë
kahdo dheut i thonë arbnorë

lidhet shpirti i dashurisë

ura ndjenjash t' bukurisë
ku fije bardhat e hjeshisë
ta shndrrojnë ndjenjen ne fenomen
nuk din forca kah te vjen

pisha e rrema si idile
edhe bora e bardhë pa hile


njera tjetren me dritë e lidhnin
ne harmoni fjollen e dridhnin


rremat levizin fjollat ngecin
erërat leht sypines ecin

edhe e marrin do borë te qetë
e ta joshin syrin vet
me i far gzimi tue t' pushtue
kahdo era lart tue que
ty shikimi ka me te shkue

thue te shtyn vet harmonija
kah romansa e bukurija

fjolla fjollen e drita driten
rryma ere nisin e rriten
thue vizllim jan si sheqere
kur i shtynë lehetesi prej ere

edhe te shprushin brushen te ballit
si u shprush era ujt e zallit

ta mbushë qehren bukuri
kuq e bardh ne qehresi

me i pa ujrat si gurgullojnë

kur ylberat e harkojnë

mbi pasqyrë mu ne ujë bore

hark e ngjyren ylberore

jet pa tekst e penda te ngrihet

thue se arti ne gjak te shkrihet

ashtu dritat n' fjolla shkojnë
thue po thyhen e po lodrojnë

dikund thehen ne rrathë magjike
duken valet elastike
e ai zalli poshtë gurëzon
bora e malit e kullon


tu u lidhë prore me vizlllimen
tue ja nxitë lirikut rimen

'''''''''''''''
nxisin t' bardha shije t' knaqsisë
si vet arti i bukurisë
me qendisë si vet kurora
'
mbi mal'bardhat ku fjollon bora

edhe e bukura kangë me gzime
kanarinat n' fluturime
kto hjeshi neper bregore
nuk i thot mendja njerzore
mbi bardhsinë ah rruzullore

e kur bjen ndoj zog me pi
ma ka sqepin si mahni

kur e thihë ujt e kullimit
shpalosë flatrat t zbukurimit
te len pa fjalë e penda jote
she currilat porsi lote
kah bilbili i pikon
e mbas pikave nisë ligjron
e ti leter kund nuk ke
zogu ikë n' qetinë a bre



po me dalë neper ahina
neper breshta edhe n' rrëpina

ku mbanë bora maja e shkrep
me i pa plisat kep më kep

me i pa qyqet e skyftera
me e ndje leht si lmohet era

neper majat e drujve shkrehet
me nji mallë që n' pendë nuk blehet

e as nuk blehet në qiell t' gjersisë
as n' sekret t' oratorisë

as qels zemre nuk e mbanë
emocioni e shperndanë
e ta qon peshë ty at zemer
e nuk din si i thonë me emer
kesaj ndjenje qe te shtynë prore
per me dashtë hjeshinë arbnore

si ajo drita kah ai qielli
si i shperndanë rrez artat dielli

ashtu sharmi ne ndejnja e shpirti
si vizllima a koloriti

i shprndanë oratoria

kahdo rrin ne shpirt ndjenjësia
ndezet mallë per vise te mia

prandaj ti o fjalori im
pse nuk qelesh ne zberthim

nuk po kapë dije as shkrim
emocionin e pa kufi

me e zberthye n' ket bukuri

e kahdo me te bardha fjalë
artit t ' vargut me ja dalë
''''''''''''''''
art e shend e estetikë
bukuri n' curril kur pikë

me pershkrue me at magjikë

e me art te shejt e te thellë
ne zemra shqip kahdo me e mbjellë



që të duket gjam safiri
si me shndritë guri ma i miri

'''''''
ashtu arti e lirika
le te bie pika pika
ne per ndjeja e palë shpirtore
kahdo rrin fara arbnore

kahdo i kan kta fis e fe
qe ti ndjejn shqip gurë e dhe

e le te dijn se bjeshk e pllaja

te bukura jan me akullnaja
e me boren at dimrore
si vizllima mahnitore

se arbnore ku i thonë tokes
rin ma i bukuri arti i botes

si mbi bjeshkë si ne suka shpate
si ne brifje e monopate

nder qetina e nder rrëkaja
neper fusha te gjera e te mdhaja

valorëzime shkumbe e bore
ka larmi aq mahnitore
qe ia ka toka e jonë atnore

le ta dijnë kombet me fe
se qdo stinë esht art nder ne
si askund tjeter mbi dhe

se kur bien ato fjolla bore

e shartojnë arte vizllore
porsi e magjikshmja e bardha fytyra
reflekson me sharm e ngjyra

qe levizen kah vizllima
e mua me dehet vargu e rima

kah e ndrron shkelqmin bora
bashk me fjollat kah ujë bora

qe po binin mbi ujvare

në kullim të' tok s' shqiptare

e po shkonin si melodija
me currila kah bardhsija


valë bilure tue lakue
n' mjedis pyllit tu gurgllue

e kur n'e rimë bjen n'e ujra fjolla

edhe mbi shtresat akull holla

stalaktitet varë qdo ane

kah shkon uji bregu e rane

si ta kndoj un me gjuhë nane
qe melos ma te bukur s' ka
se kur bjen vala mbi va


n vizllimë bore kryqzojnë shndritjen
thue formojnë mbi dhe mahnitjen



kshtu kah prroni n' mjedis pylli
kur bjen mbrëmbja e nxitet ylli


per me dalë me pa n' qetsi
si shkon e bardha bukuri
kahdo shqip ku i thonë shqipni

kahdo ka arar e lajthija

si i mbulon bora e bardhsija

mbi natyrë e vala n' prroje
si gurgllon po toje toje

neper akuj vjerrë shkëqlimi
ku vjen fjolla bardh prej gzimi

q' ësht ky art prej kombinimi
''''''''''''''''''''''''''''''
që ta bën shpirtin aq t gjerë
si mbi borë e bardha erë

qe te mahnitë kah romantika
kur fryn leht mbi ato pika

neper akuj e mbi borë
e mbi pjezazhin mahnitorë

q'sht ky art i bukurisë
qe e ka toka e etnisë
mëmë etnike shqiperisë

q' esht ky art i bardhë me borë
q ' jan kta trupa mahnitorë

druj e bredha e qetina
pisha e rrema e stalagni'na

gjelber anash dikun lëvore
neper lisat me bregore

edhe ne fusha ne rrafshina
ku ka mbetë neper qetina

me u mahnitë pej ksaj mjeshtrije
qe ndertue esht prej perendije

rrema kthye anash prej bore
thue se ngjyrat i kan qiellore

''''''''''''''''''''''''''''''''





si ta shkruaj më thuaj oj hanë
si ta shkruaj oj gjuha nanë

si ta shkruaj o mal e det

si ta shkruaj ah o poet

si ta shkruej ket sharm t' bardhsimit

ku e prek era majen t' lmimit

ku prekë era leht at borë

si ta shkruaj o zot me dorë

mi fal zot fshhetsitë t' natyres

t' ja pershkruajn bardhsinë e ftyres

bores t' lehtë që n' fluska t' lehta

bjen mbi ne kndej ku rrin jeta

edhe i jepë dehjen t' ngazllimit
endje e shekuj i jep frymzimit

'''''''''''''''''
per me e shprehë shpirtin e shkrimit
per me e shprehë n' fultrim at shpendë

përmbi t' bardhin hy plot shendë
thue se hyu vërrtetë ka ra

kah ajo shtresa qeillit nda

thue ësht nda me i far bardhsije
per me mblue me afsh qudije

dhe e rruzull e shtresë njerzije,

bora e bardhë me t' bardhë jorganin

mblue e ka shpirtin e gjanin

gjan e shpirtë te tokes t' vet

deri n' buzë ku shtrin ai det

dilni o engjiuj veq me pa
shihni fjollat si dijn me ra

aty n' fjolla permbi rrema
shiihni leht si mblohet pema

pemë kodrine e bregdetare
n' vrri e n mal n' koder shqiptare
'''''''''''''''''''''
dilni e shihni at bardhsinë
dilni e shihni mrekullinë

thirrne n' lutje perendinë

thirrni n' endje n' gaz e lot
gzonju bores t' bardhit mot

shihni në ara e shpatije
shihni lugjet n' valë ingjije

shihni dheun si ësht mblue me nurë

valë gurglluese shkumbzojnë n' gurë

si rrotullohen n' fjolla bore
shihni xixëbardhat zallinore
si buzqeshin n 'qdo fjollë bore

shih s i ,pijnë me gzim në shekull
shih si gzohet hana n' vetull

shihni zallet si pijnë fjolla
shuhni ujra n' shtresa t' holla

shihni boren si bjen n' ujë
hana shkruj e qielli shkruej

nuk e thonë me vjet e muej

fenomenin t 'bukurisë
as ai yllë që rrin qendisë

që ato fjalë i ka ylltare
nuk e thot hjeshinë shqiptare

as me zberthime imagjinare*

''''''''''''''''''''''
se hjeshia ësht aq e thellë
në emocione ku rrin mbjellë

e nuk ësht aq leht me e thanë
pa e pasë fjalen oqean

pa e pasë fjalen qiell të pa fund
pa ju dhanë po yjve mund

edhe fjaloeve kahdo magjike
me e zberthye shqipninë etnike
fund e krye ku ka hjeshi
ku ka art e bukuri
ku nxjerr toka ar flori

ne bukuritë kahdo qe i ka
neper lum e prrue e va

neper bjeshk e fusha te mdhaja
pyje brigje kodra e maja

neper alpe e nder lugina
neper pllaja e kodrina

grigje suka e bregore
kahdo i thonë po tokë arbnore

duhen dete me fjalore

duhen trajta plot vizllima
duhen vargje plot me rima
duhen mjeshter t' bukurisë

porsi zogj me i kndue etnisë
'''''''''''''''''
as në alpe as n ' ledina
as ne ara e as n' rrafshina

kur me borë mbulohet stina
nuk i gjendet magjike fjalë
me art fjale me ja dalë
bukurin qe e ka falë

i madhi i qiellit i larti zot
duhen vite shekuj e mot
veq me folë si ciceroni
per ket art kah dhe i joni

e si si cicërima bilbiltare
me e rimu n' vargje shqiptare
'''''''''''''''
me fjalë t'bardha si borë mira
kahdo leht e qon erëlira

kur me fjolla e puhi t' lehta
lvizë n' për degë dimrorja fleta

aty ajri t' dehë si hana

ta nxitë gjuhen qe e flet nana

nanë shqipnija n' kreshta , e shega
kur me borë i mblohet dega
'''''''''''''''''
po me i pa ah deg'ët malore
qarre e shkoze e bungë' drurore
edhe rremat mbushë bardhsi
boren t' malit n' bukuri
edhe arrat me levore
zot q 'hjeshi përmbajnë arbnore

aman zot i thuej kanarines
le t' ma falë nji za, t' cicrimes
mi thuej zanit te currilit
e melosit te bilbilit
'
edhe ujvare s' n' rrjedhë t' zmerilit

se ata gurë qe i ka t' bardhsisë
jan zmerile t' perendisë
ti rimoj si zemra e ngjyres
si poeti i shembelltyres
qe frymzohet tu i shijue
bukuritë mbi va e prrue

kah shkon vala ne brigje bore
neper pyll me rrugë lakore
dilni o djem e vasha arbnore
dilni dilni kah natyre
le te ju qeshet gjaku e ftyra

ju rini n' kto kohë kohore
shihni ëmbël qdo fjollë bore
edhe bardhësinë ju ta ndjenjësoni
kahdo rrotull ta shijoni

tue jetësue ne dritë t shikimit
art e vlerat t zbukurimit

qe mi ka kahdo shqipnija
kah do i shtrihet rrokullija



e kur t' flisni me qdo fjollë
merrni dijet n' shpirtë e shkollë

edhe thithtni bukuritë
mbani fort ju dashuritë

mbani bashk kombin me fe
mbani shqipninë në nji fole

kah etnike ësht me dhe

se ka shum kjo fjolla ari
se e ka fjollë qdo germë shqiptari

se esht fjollë edhe mirsija
si borbardhat n' vise t' mija

kah ecë pernda e bukurisë
me yllsi me shpirtë t' thellsisë
nuk ja prekë fundin hjeshisë
''''''''''''''''''''
ah hjeshisë që bjen nder male
ku rrjedhë uji e ecë ngadale

dikund rrept e dikund rrmye
ne gurë te bardhë me valë perthye


ne mes bore e qetine
kur bjen sqep prej kanarine

me pi ujë aty ne at va
n' permes bores kah shkon nda

n' dy tre rrema vizga e vija
ku e ndanë valen ajo kthejelltsija

se shqipnija esht mahnija
esht mahnija e kullimit


porsio vala kah shkon drinit

qe shkambijve ecin n' vala,
kund n' curril kund n 'per sterkala

kah i ecin peshq e njala

edhe bora ku shkrinë hjeshinë
ku e puthë vala fjollë 'bradhsinë
si ne breg si ne luginë

as gjeniu qe e sht ma i thellë
mbi ket valë ndjenjat si mbjellë

per te arrit fundin t ndjeshmerisë
ku shkrin arti i bukurisë

ku ai art magjikshem flet
kur pikon vet fjolla e lehtë

valë e borë ku shartojnë jetë

i sheh rrudhat te bardha gurit
valtë larmi ndrique prej bilurit

zot i madh kur bora e parë
mblon hapsirat n' fushë e arë

edhe bjen syni n' lugina
bjen ai cak,me nxjerrë deh'sina
ushqim shpirti romantike
me i vargisë n' vargje lirike

ato deh'je kerkon malli
shpirt e ndjenj si rimë kavalli
kah bien kthjellt ujrat kah zalli
si za i fyellit që e ndrron damarin
ashtu e prekë ndjenja shtegtarin
kur del bores e sheh gjahtarin

kah ne bjeshkë ne fushë e vrri
gjurmë ka lanë gjahun me e mbrri

e ato gjurmë ai ferkemtare
thue jan vija bardhtare

qe e ndanë boren e rrafshinen
n pa,anësi tue pa ledinen

ta ndanë shpirtin n' dy knaqsi
ti nxitë art e bukuri
ta joshë syrin ne pafundesi

per me i nxitë kahdo qe i ke
gzimet t' mbrenshme bardh si rrke

edhe hapet syri gjerë
me lakmi me kapë qdo her

gjer e gjat e rrokulli
kahdo shihet bukuri


kahdo t' sillet e hapet rrotull
sheh gjahtarin kah msynë n'strofull

me gjetë leper e fllanxë mali
ku ai dre vrapin e ndali

ku ka ndalë vrapin drenusha
me shikim tue pa kah fusha

ajo pendushem me do lot
qe i rrjedhin neper mot

se ajo t' ftoftit e tinzrinë
i pergjojn vesht lart i rrijn

edhe qanë se nuk ka besë
n' ket hjeshi nuk don te vdes

edhe kercimet e ferkemit
madej kraht e kaqadremit

shihen ne jaze ne mes ledine

ne dy brigje me kullime

kah vazhdon uji valorë

neper rrafsh kahdo fushorë

veq me i pa o i madhi zot
permbi uj t' kulluem si lot
si shkojn fjollat e bardhsija
kah shkumbardha e kullimsija
e si pin bilbili ne lara
kur bjen ne brigje fusha e ara
ku ai rrin se esht vonue
nuk ik larg per me shtegtue
por se rrin nga i her nder kroje
kur bjen bora toje toje
edhe i sheh valoret shkrue
fjollat t' bardha shkri e shtrue

pergjat bregut tue hjeshue
permbi rrejdhë e permbi va
e ai leqe bën pa nda

pse e mahnitë ai uj mbi dhe
fluskë bardhsije e bores t re.

zot i madh me pa hjeshinë
kur n' livadhe bora shkrinë

sharm e fluska permbi bari
n' per qdo fije e fletë damari

prej bardhsije e sharmimi
edhe fleta ku bjen dimri


e do lule qe jan dimrore
qesin krye mbi shtresa bore
qe bardhsisht ngazllejn me fjolla
ku e nxjerr koken lulebora

edhe tjera kercyell holla

lue dimri e lul kertolla

me marr hov neper shpatije
se i dehë bora bukurije

t' gjitha kto jan lule te vona
zbukurojnë nder viset tona

por se u thonë lule dimrore
qe hjeshojn n' troje arbnore


sa e bardhë esht nanë shqipnija
ujrat me valë kur ndahen ne vija

ne mes bore kah kthejelltsija

vala vala nga i her shtrembrohen
ne trup te kthjellun kah lakohen

nji e mahnitshme gurgullimë
bashk me t' zogut cicerimë

zogj te' vonë qe i ka joshë bjeshka
ujë i e borë qe i hjeshon kreshta

si ti them ksaj bukurije
ksaj mbulese ngjyr bardhsije

hana e yjet le ta dijnë
ne at pasqyrë me shend kur vijnë


me i pa vetull e bukuri
si kan trojet n per etni


ata dijn gjuhen t magjisë
si ta thonë n gjuhë t bukurisë


qe u dha dija e perendisë

ata e dijn neper qdo pore
si ta shprehin at art bore
me at shtresë kahdo bardhore

neper bjeshk t bardha arbnore

neper prroje me qetina
me ata akuj e ledina

me ata rrema e krah ne pisha
me ato gjurmë kah shkelin bisha

ujk qakall dhelper e ari
zogj e shpend plot bukuri


me ata druj me ato shkurre
me at mahni ujë prroni e gurre

qe as pendat e poetit
sikur t e ken sa faqja e detit

fletë e fjalë e dije prore
nuk e gjejn neper fjalore
fund ekrye hjeshin arbnore

kurrë n mbrendsi me art se thonë

ah hjeshinë e vendit tonë

se ngjyrbora te perfshinë

ta shterr artin pednen t shkrinë


ti shterr shprehjet varfanjare
se e ka hjeshinë n thesare

qe se njjeh gjuha kombtare

as njerzore as alfabete
se hejshija esht gjuhë n vete

duhet art e shembuj jete

me ja nxjerrë pak kuptimsinë
kur shpalosë bora bukurinë
kur n bardhsi e mblon shqipninë

si ne male si ne prroje
si mbi valë e si nder kroje

si nder rrëkaja e nder shkurra
si ne bjeshkë ne vrrija e curra

si ne n zabele e si ne maja
neper dushk nder t' larta pllaja
nder valbardhat kah bien tue kcye
mbi syprinat pikash thye
kur kthjelltsinë ngacmojnë permbi
kah vjen uji me mahni
mbi zallinë e bukuri

ather pikat e vala bardha
kah shperndahen su´´i shkumbardha

ne hjeshi bore anëve te shtrue
bien si rima tue piklue
ngapak vrimat tu i rimue
ne za magjik qe melodia
din me i nxjerr si vet shpirtsia

trrr e vrrrrr pikat mbi vrima
dikund shum e dikund t e ima
bien sypirenes mbi kullima

mbi ujë borë optikë te zallit
tue vrimue syprinen ballit

me do tinguj krejt gjuhsorë
qe shkrin yj e meteor

e nuk mbahen knaqsitë qiellore
per pa ardh ne ujë prrue bore

per me pa e per me ndje
si bien valë në art e rrke

se si i zbardhë bora në dy anë
kan zbrit qiellit rreze hanë
per me me pa shartim e ranë

se si optika si gjam ksritali
e then valen n' mjedis mali

kah kalon prroni me ujë
don vet qeilli ta pershkruej

por as ai gjuhë s' po gjenë t' pasur
bukuris per te ju qasur
edhe sharmit e atij shendit
kahdo e ka shqipnija vendit

qasjuni ju o tjerë qiellorë
panteon e meteor

kush ma parë me pendë ne dorë

edhe ti o madhi det
ju shkrimtarë e ju poet



ksaj hjeshije permbi borë
qe ma paska dheu arbnorë
shqipni etnikja engjellushë
kahdo i ka po mal e fushë
kahd esht e mirë e gjerë
qe po i krehë brushat me erë

erë qe i ndanë fjollat ne ajrije
n'pikatore bukurije

kah bardh bora nder shpatije

qe vet qielli tu i vrojtue
nisë n gjuh t vet per me i lvdrue



se ato fjollat fije fije
qe shkojn ne male fusha e vrrije
kahdo n' shpate t' albanikut
e t'ë bien n' fije t' qerpikut
e ta lagun flokun e ballin
e ta nxisin ndjenj e mallin

ti luen gzimi dejt si t' fikut

kur luejn embel plot embelsi
ne erë te lehtë ne harmoni


ashtu rrathat qerpikore
luejn me gzim me pika bore

qilu e mshilu syri i drites
kah hapsira e estetikes

gjer e gjat neper gjersina
ku i lshon kraht bjeshk s gjeraqina

qe ndoj gjak kerkon n' vrojtime
permbi erë me fluturime

ajo ne mal tue marrë fuqi
permbi qiell me dy krah shtri
fluturon permbi shqipni

kundron boren e pa anë
ne mal e vrri e del ma tanë

hap e krah tue fluturue
se mos sheh kund shpend t,vonue

mandej ne sulm per me ju lshue

mbasi ne sy ta ket diktue

ne curra mali e nder shkurre
ta ket pa kund afer gurre

ndoj te vonë zog mahnitë prej bore
nder shpatije a nder bregore

ku bardhsija shndritë e shtrohet
ku ai zog shum dashurohet

mbi gjersi te bardha shtrojes
ku ia thot po kanges t gojes

me at sqep te bukurisë
mbi bardh trojet e etnisë

mbi vargmalet t bukurisë

kur dimroret ato stina
i zbardhojn ah e qetina

te bardha quka suka e vrrije
ara e fusha prej bardhsije
ku do ne fush e mal shqipnije


'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''
xhelal ferizi autori në mërgim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''

[angert]

Pse pse nga jeta ty të ndanë
—————–
Autori xhelal ferizi
——————–
Kushtuar poetit të vrarë Havzi Nela
————————
Havzi Nela poet i vrarë nga regjimi komunist Enverian
dikatatorial në Shqipëri
————————————–
Pse të lidhen pa dalë n’ cak
pse t’mbuluan me kob e gjak
pse ti mbshtjellen,rrug’t me lak
pse të thyen kafken mendtare
pse nuk të lan me pendë shqiptare
———

pse ta thyen at pendë për dhe
pse ta prenë moshen e re

pse të ndanë prej diell e hane
pse t’ larguan prej shqipni nane
——–
pse të martuan me tokë të zezë
pse të ndanë nga i yti brez
pse nga vargu i poezisë
të kan nda n’lule t’rinisë
——–
pse të ndanë nga moti e stina
pse të ndanë nga gjeraqina
pse të ndanë nga bankë shkollore
pse ti thanë vargjet arbnore
———–
pse të shkelen pse të kan mbytë
pse poemes ia thanë sytë
pse nuk të lan me dalë në binë
si bilbil me cicërimë
——-
të kan lidhë me pranga e tela
por ti ishe Havzi Nela
ishe yllë mbi dhe poeti
shum ma i gjerë se qielli e deti
———
ti kan vra vargjet shqiptare
fjalen të lirë e atdhetare
ti kan vra rrokjet me rima
por ti ishe si vetima
———
se ti ishe si ligjërimi
urragan prej vargu e shkrimi
fjalen të zjarrt ma kishe trime
por ti vyshken këngë e shkrime
———–
si vetima fjala jote
për ty qanë shqipnija loke
kahdo i thonë ksajë albanike
në gurë e dhe ku i thonë etnike
———–

Xhelal ferizi nga Mitrovica kosoves-

shqiperi etnike verilindore-

i kendon poetit Havzi Nela -

poet kuksjan i vrarë nga regjimi komunist-

për shkak të fjales së lirë në at kohë -

ne kohen e regjimit enverian-

që rrallë kush kishte guxim ta shprehte fjalen e lirë


si trimi poet Kuksjan Havzi Nela lumjan
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
———————————–

[angert]

Pabesi
------
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''
thikë e keqe mbas shpine
kohrat tu hakmerrshin ty
gjithmonë je dinake
cakun mbarapa shpine e ke ne sy
vrafsh veten ti
moj maskë demoniake

kush në kët skenarë djajsh të ka shty
ti që mendon vetem zi
tehun ti e mbanë kthy
kahdo sillet kahja jote
lakmi e ego han e pin

sillesh me plane rreth bote
kujt ciles kohë e mot
do ti ngulësh at gjaprorë thin
si dje si neser si sot
gjak me tinzri po pin

ti gjithnji nuk njeh tjeter ne stinë e mote
per veq kurrrize kohrash me thy
me vra shpresa e me derdhë te shekujve lote
me mbyllë zemra stinesh me dry-
kush ësht kodësia jote
ku je ndertuar ti
kush të ka thurë ty me krrabza hilesh
qfar uji ti ke pi
aht ti je bi dhelprash e skilesh
shpirtin e veshë gjithmonë zi
ti nuk len zemer lulesh as karajfilesh
pa i tha me pa besi -
sa e mallkuar je
kush te ka ndertue cili arkitekt
ti je ma ekeqja mbi dhe
je thikë helmi per secilin qast
secili trembet nga ti
ti ne secilin rast
din me maskë me u zgerdhi
autori
xhelal ferizi liriku ne mergim

[angert]

Të injoruan o varg
''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''
të injoruan o i dashuri varg
fijet e ngatrruara të përthurura
edhe ty o bilbil deshten të ngatrrojnë

të përbuzën të mohuan të lan nga hisja larg
me hi të zi të mbuluan
ata që edhe diellin e pshtynë e mallkuan
shtyllat e liga të kohrave
ata që edhe lulet i abuzuan
që asnji kurriz vlere nuk e mbajnë
të mohuan ty
ata që hanë e pijnë debiili
qe mendjen e kan ne gjah qejfi
ata qe ushqehen me kopili
ndergjegjen e plehnojnë me myk
mos qaj o varg
ëndrrat tua do ti nxej nji dit dielli
mos u brengos
se ata ngrisin te pa lara dolli
e ti ne shpirtë mos u sakatos
se ata rriten me servili
ti mbaj fe e atdhe
mbajë emocion
se ata nuk njohin komb e atdhe
as te vertetë miqsi as dashuri

ata mbajnë miqsi me demon
e ti kendon per jetë e bukuri
e ti gjithmonë je freski e re
që shekujt nga kllapija i zgjon-
'''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Vargu im idhnak
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
shkruan xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''
nuk jam un k'tu per qeshtje personale që kam dalë
ndoshta mendon kush ndonje lëmoshë kam dalë me kërku
as më ka shkuar mendja mua në at drejtim ndonjeherë
dhe kushdo që mendon se un për l'moshë jam duke shkru
gabon rënd me gjithqka ka me shkrim e me mendim e me fjalë
e kush mendon
se un nuk kam mbetë ne duar te huaja si i mjerë
gabon se pse un mbijetesave gjithmonë ua kam dalë
e luftoj me penden time per drejtesi e per vlerë
prej dritave te mirsisë pra mar shprehje e fjalë
as nuk jam ziliqarë nëse dikush ma kalon me varg e me dije
as nuk jam dalë këtu për të shitë në vargje vetem helm e vnerë
por kam dal me pendë që vajton me ngjyrë ore lum zotnija
kam dalë per hallet qe i ka shqipnija etnike e mjerë
se ngjyra e pendes time po qanë për shekujt dhe thundrat kohore te pamëshira
neper te cilat tmerre e shkelur e trishtuar e sakatosur kaloj nanë shqipnija
kam dalë këtu për qëllimin e mirë me dritë të kësajë pende për caqe të e qellime te dlira
se shqipnija a nuk e shihni o të uruar qe sa shekuj e epoka
pushtues qe ndrroj e mbytur ne gjak në dhimbje neper kob e lot
sa shum i vuajti i renkoi dheu e toka
neper shekuj etnikja gjëmoi neper kohra e mot
sa shum u pergjak e perflak ne luftra e barot
sa shum i ka ra hiri e shkrumbi nga shkelsit dhunues e hordhi barbare
kahdo etnike kjo ishte dikurë me kufij shtri plot larmi e bukuri buzë deti
e vuajtur e shkelur ajo me kokë në hi po dergjet edhe sot
e me mundime po kalon neper dhimbje aq shum etnija shqiptare
kur han e pin i pa ndërgjegjshmi pushteti e deputeti
pa kqyrë aspak për bijt e vet e gjakuin shpernda anë e mbanë botes
a nuk e ndjeni dënesjen si qanë dhe e shtresat e tokes minierat e kromi
a nuk e ndjeni ju se kjo ka mbetë ne bisht te pameshirshmes rrotes
e gjveshur neper loit e skamje e trullosur me klane duke folë vet me veti
e ne shum rryma perqa esht etnija kombtare
as grunë nuk ka as miser neper ara të mbjellura të vetat
i rrijn te djerra fusha e toka e ara të pa ana
lodrojnë hafijet per hesap te grekut e serbit dhe diktati e mvarsija-
nga varfria e korrupcioni esht bë gazi i botes
etnike kahdo lot e mjerim po derdh etnike shqiperia
po më o kohë thuaj në qfar seksioni sot shqipnija etnike vendosë vet
për të saj fat e zhvillim e ecje perpara
i pa zhvilluar e i pa gdhendur po i rrin pa infrastrukturë bregdeti
e kosoves në të gjitha anët i kan pre copae i kan rrudhë shtatin
nuk ndjehet sot kund mirësija veq mjerimimit neper fise të tana

se paret kurr nuk dihen kah shkojnë e ato fonde t' grumbullimit
se arat kan mbetë pa spec pa laker pa grunaja pa pjepen e pa shalqin
Kërdi po bën klani e forma e hajnisë e krimit
me thueni si jetohet sot në shqipërinë etnike për veq me shkollen e mashtrimit
e krimi po e prishë si myk dal ngadal shpirtin e kombit tim
më thueni si jetojnë shqiptarët në kosovë në mal të zi-
në maqedoni e në shqipëri e në troje tjera etnike
kush ju jep me ngranë nga cila duar ushqehen
kur papunsija e anarkija e ekstremja e mjeera varfri
kerdi bën e fise te tana ne shpresa emoral thehen
vetvrasjet droga e hashaashi ka fillue me u pi
merituesit e atdheut askund nuk shperblehen
as ata qe te drejtes kan prirje me i pri
e kahdo pas dore atdhetarët e vertetë po lehen
kahdo fiset në nji kulturë tjeter koha absurde ësht duke i shkri
shumshtreasa te varfra e te mjera keq po ndjehen
atdhue si dikurë nuk po ka ma dashuri
shqiptarë nga te huajt kan fillue e po blehen
po shitet si ne treg kahdo rrena me tradhti
kohrat te kqia e ma te kqia e klanet po ndersehen
vendi u mbushë me krim e papunsi
femra me u shitë duhet lirë per nji punë qka do
sa do vend te jet ai vend pune i ligë
prandaj o vargu im me rimë dil sot e renko
se toka esht mbushur me premtime te kota e me intrigë
punsim nuk ka varrfria po vret njerz te gjorë
ne litar per pak buk po bjen qytetari
po tjetersohet edhe shpirti arbrorë
gjithnji ma ne modë po del i keqi e barbari
para po ecë ai qe i ka dy fytyra e dy bigë
i thyeshmi i pa kurrizi e ligu rrogtari e puthadori
visaret e vyrtytet askush ma po thuajse nuk i qmon
renkon toka e mjerë me shkretira e djerrina me bari
nuk mbjellet kund ara nuk shihet kund bujku as traktori
i djerrë mbi dhe thua se mbet shqiptari
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''


keto vargje te lira shqiptare vazhdojn ne pjeset tjera
nga autori xhelal ferizi ne emrgim
pjesa - II-

[angert]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

a nuk e shihni se anë embanë me mjegull po mbulohet me pshtjellim nanë shqipnija
pjesa - II- nga autori xhelal ferizi
në fe e grupe e klane pameshirshëm e tarikate jan duke e gri
nuk duket e emebel sot as kjo gjysem liria
kamata e banka jan fut të huaja kolonizuese shkelse kahdo kobndjellse
që të na lën me zorr' nëper këmbë në ekonomi të përjtshëm rrogtarë
ka mbetë hutuar gjithkah intelekti e perpjekja e të vërtetit e dija
nuk ka njeri të pamvarur po thuajse njerz
e në asnji cep të dheut nder shqiptarë nuk shihet puna
dikush percjellë fjalët e huaja e artin e huaj kunder shqiptarë identitetit
tallavat e kenget jevgjite kahdo bëjn kerdi
maska e krimi e mashtrimi e plaqkitja e dhuna
dikush rogtarë për telekom e akcione padrone pa kufi
dikush shet tarifat e kartave kahdo dheut e anes s e detit
që buken në darkë me shum mud ta siguroj per fëmi
nuk ka fusha te mbjellura as ara te bereqetit
asfalt as dritë as nuk sheh bukuri
qe tremij vjeq etnija qysh ne formim të qelizes e bërthames shqiptare
renkoi ne dhimbje e lot e thundra te huaja e roberi
kur erdhi i huaj ne voter per te na shkelë e per te na koritë
pellazget qe në embrion kur nisi krejtsisht me i humbë e me i qit fare
rrogtarë e shërbtorë regrutoi mercenarë i pa shpirt heleni qe filloi me u rritë
e tjerë shkelsa gjahtarë pastaj që msynë te shtyrë kah lakmija barbare
tremij vjet nuk u ndal as loja as krimi e refreni
e pushtimet neper token e pa faj shqiptare
gjithfar shkelsi e pushtuesi e shoveni
fiset na i dhunoi e na qiti fare
e ne pushtet e vuri gjithfar rrogtari e legeni
qe kryente neper shekuj punen mercenare
per hasmin punonin disa e grryenin ne te shtrejtin atdhe
tremij vjet hasmi me forma barbare
njerz ka shit e per qellime te ti ka v ble
ka renkue neper shekuj e gjëmua toka shqiptare
armiku cili vinte na ndrronte me fe
kn renkue pyje gurë e dhe e zalle
e loti e gjaku ne vise ka shkue rrke
po sot shqipni me thuej si je me ato halle
kahdo që me rrin buz detit pothuejse moqal me miza e mushkaja
a s më thue si i ke gurë e dhe fusha e dushk e bari e zalle
disa ne regrutime ne spiunime te vogla e të mëdhaja
disa pa kurriz ecin e disa per fe
ku vjen i huaji me pak pare qorba te prishura me zie me gatue nder ne
regrut me gjetë per ndoj pare hekur për ndoj fundrrinë me e shitë
me tarifa e kamata me na shkelë dhjetfishit modernisht me na okupue
prodhim nga dora e vet nënë shqipnija etnija e mjerë pa qitë
konsumues te harrnave e të lavdeve të huaja shërbtorë mjeran
ne lartsi hyp leht i pa meritori e pa ditë
vetem pse te huajit i sherben si zandan
ku i huaj si lemoshë na e falë ngapak dritë
po vyshket ne varfri kombi ilirian

i mvarur qytetari nga myku e paketa
qe ndihmë dikah i vjen me skadim e afate
shqiperisë etnike me lemosha po i shkon jeta
disa dorene shttrijnë si qyqe nate
e disa bien detit e disa litarit
nda jan ne shum fe e grupe e tarikate
nuk esht si dikurë ma etnija e shqiptarit
as gaz as besë nuk shihet ma ne fytyra
po e luan tash lojen maska e mercenarit
te huajt kahdo po na japin detyra
po vyshket kahdo e mjerë qendresa e atdhetarit
pengesat po aktrohen ne mija menyra
teater llafesh kjo drama e shqiptarit
sa kohra te zeza erdhen e te pa ftyra
po behen plane penguese afatgjate
ndryshku ju ka ra importeve e kamiona


nga te ndryshkurit ne varrzea te mjera me makina
e traktorrat ne ara nuk shihen neper zona
e djerrë bujqsisë i shkon moti e stina
varfria kerdi bën e skamja kahdo duar lypsare
mbi dhe nuk shihet ma askund drejtesi
po degjenrojn veset po behen barbare
me na e ujitë token kan ardh me dredhi
qe vijn nder ne naga ane e anes ne te mjerin vatan
grupe te ndryshme me aq shum ide
qe veq lalfe pshtjellse asgjë tjeter nuk jan
me na vyshkë te mjerë e te gjallë mbi dhe
mbeturina skeleta qe mandej hudhen skavatorë
kahdo e ndryshkur teknika
po vuan ne mjerim ky komb i lashtë arbnorë
rinija ikun djem e qika
dikush i bjen detit nepe rreziqe te mdha
vdesin disa ne qellime
qajnë nënë e bi kur nisin me u nda
rënkon kahdo toka ime
kahdo sheh te krrusura te vyshkura fusha e male
hekur te grumbuluar importi
varreza per te krijuar anë e mbanë atdhuet e tokes
po vyshket etnija ime ngadale
se këmben në fyt ja ka vu i forti
e lotin po e pin kjo tash te mjerimit
shqipni etnike ku i thonë
e ka mbulua padrejtesia edhe shkolla e krimit
po qanë kahdo toka e jonë
tue pi gjithmon langun e huaj plot ndryshk e gjellen e prishur stershitse
sherbim duke raportuar padronve per qdo imtesi qe atdheu te mos zhvillohet
askund ne nji cep i nanë shqipnisë qe te mos vihet dorë
por ne shum sektorë qellimisht me shekuj te varfrohet
me vasha duke i shitë nga varfria paranë me e nxjerrë e me u bë horë
per pak zhgjyr me ja marr temenanë shqiptarja n e harem sulltanve modern
qe vijn me koncerne e fjalë breshkane tue shitë për meditje
pedofil laraman e hafije te mbshtjellur me gjybe fetare
disa me llafe te bukura boshe plot renditje
tue mashtrue shqiptarin disa per pak pare
dervish e kadi anadollak per ndoj hajmalli mashtruese me fe
vehab tarikgji e stershits kalirues mbi populll
harrnat duke shitë t e dyshimt qe te vdekurve ua kan kan gjveshë
fundrrina të depova të huaj plot myk duke ngrënë etnija
pse liri miqsi knaqsi dashuri mi thue ti ksaj pune mbi dhe
pse pse o zot keshtu dënohet e imja etnija
vrapojnë para e mbrapa kush me anije të mykura
me bajtë disa fundrrina mallra te skaduara per padronin matanë deti
koridor droge e kalim për rrospija botrore ka mbet e gjora shqipni nanë
ne halle kahdo etnikja duke fol vet me veti
e kahdo andej kah enden diell e hanë
askund mbi fusha e ara nuk shihet bereqeti
as pemë askund nuk mbillet as perime
ne shitje e stershitje pshtillete sillet mileti
mashtrim kush kut ka te mundet me i lshue
sa shum po renkojn andej toka e deti
shqipnia ne varfri permbi dhe u shtrue
vazhdon ne pjesen - III-
nga autori xhelal ferizi ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

SHQIPNIJA ETNIKE tue qa e tue folë gjithmonë vet me veti
vazhdon pjesa -III-
nga autori xhelal ferizi
bregdeti plot miza mushkonja qe sa shekuj te mjejrimit
i pa zhvilluar ne asnji aspekt turistik pa plane urbane
shtepia pa plan a pa fusha bereqeti
me disa hotele qe i mbaruan shpejt e shpejt disa aktorë te krimit
kapobanda grupime hafije prej t ë gjitha ane
dhe nuk mud me i besu kuj mbi dhe se rrënjët nuk ja din
a ësht mafje apo vrasës i porositur nga demonë e armiq
dikurë shqiptari i padjallzuar mik e engjull ishte si nji fiq
kultur kishte por e prishen e prishen sllav helen e latin
mafioz lidhje e rrjeta kurthesh qe per pak paree shperblim
vepruan me plane te kqija e me shum dredhi
po ku dinte shqiptari të keqe mbi dhe perveq beses e padjallzisë
e fjales se dhanun e shoqerisë e bilure besë
po ju a e dini kush ishte djali e vasha e shqipnisë
per fjalen e dhanun dashuri e gatshme gjithmon te vdesë
per mik e korrektsi dalluar nder kombe e fe
dashurin e ndihmen ta jepte pa interes
sot mbushë jan kado maska me prapësisë
po ne e dijm se jemi deshmitarë kohorë
kur vajza arbnore e djali vdiste per besene dhanë

e tash si lopen per litari e terheqin me dorë
nder grek e talian dikund peng per ta lanë
si treg u krijua pazari mizorë
meshirë nuk mbet kund as emocion
u shtuan tash edhe servil mashtrues e puthadorë
pse liri i thue ti ksajë maske o mik-
kur ne qdo hap ndryshk sheh e myk e pislliqe
dhimbje e lot ku qenja njerzore po shitet per pak metelik
penda ime sheh po kto jan lot shkrimi qe lapsi nuk i duron
si dje si ne kohra si gjithmonë por edhe sot
per ne u konstruktua vetem plani i prisht
etnija ne ket myk në qdo anë po gjemon
nuk mbet ma vlla kumarë a shok as mik
dheu i ynë nga varfria e zhgenjimet po renkon
po anuk shihet s e kund fabrikë nuk ka te kromit e te zinkut
shkritoret kan mbetë skelete
elbasani tymosë tmerrsisht ku gjallesat vdesin edhe bari
e droga shperndahet flliqsirat neper bregdete
vashat transport vizash lop bizare quhen kafsh seksuale
po degjeneron gjithnji e ma shum per pare i mjerë shqiptari
po merr vese krime e te zeza adete
krimi mbi dhe gjithnji ee mma shum po lulzon dal nga dale
kahdo ne ne shkollë e jetë e fe rrol po luan euro e dollari
e femra po behet ne shum vende e pa moral e perdal
padronet e tyre me syze ne ballë shesin mend me foristrada
po a nuk e shihni s e si q ajnë fusha e male
se ndrue shqiptarit sot i jan shum adete
pse liri e kala te fortë ma quan ti mik ket ndertim
ku askund muri te hajrit nuk gjenë
ku shtof pelhur as kmishë nuk prodhohet
mos o njeri mos shit opium mashtrues per kombin tim
koha e atdhetarve askund nuk duket nuk po vjen
mbret po behet ai q emerret me krim
''''''''''''
se penda ime dhimbshem po ankohet


se njerz jan bë mbas interesi si dele
etika gjithnji e ma teper po largohet
po vjen kohë e ligë teveqel e
jeta me maskë e llafi tregtarë kahdo po aktrohet
i ndershmi ne fron nuk po ka kah del
shqipnija etnike prej etike duket s e po gjymtohet
dilni e shihni anë e mbanë shqipnisë etnike
si duket si e mjerë ne pranga e tel
diktatin kahdo kolonial e politik etnisë ja imponojnë
qe nga qamerija plagë qe renkon nen dhunë
kahdo neper arat tona te djerra albanike
nuk sheh plan as mbjellje te ndoj lakre as punë
nuk jan bë vijat ktarore ashtu si un dua
qe nji pemë e vogel me nxjerrë kokrra shum
e specat vargisur me i pa neper ara vashat e gra shqiptare
duke qesh pa djallzi te embla si llokum
nuke dua o lum miku haramin
as pshtjellimin e fitimin e dyshimt nga dora e huaj
se agjenturat gjithkah ja duke e ba namin
a nuk e shihni vllezer se sa shum po vuaj
dua q e fabrikat me ken krejtsisht tonat
dua prodhim vendas te vet te baterive
te qelqit punimeve e te shtofit me pelhurë
nuk dua me kja si qyqet te vonat
ne duar te qakajve e te fajdegjijve
te mna rrijn gjithmonë mbi krye zezonat
e katarri e toka e jonë te behet livadh i te lloj lloj thive
te hauj e tjerë qe vijn me qit pengesa
falltorë e grupe e klane te fajdegjijve
qe kurr nuk dijn qka esht fjala e besë

nuk dua qe te me shesin per pak interesa

kahdo tu u tall me ne loja e e smirzijve


e te vuajn kahdo te mjera te varfra popullore shtresa


veq pse edashka prore qejfi i faqezijve

e zemra ta ndryshme katarane e katila
e per shkka te mashtruesve sarhoshve e dilingjijve
mos me pasë ma koha djem e vasha karajifla


---------
nuk dua q e bullgare turq e pronarë tjerë kahdo mbrenda nate
te vijn te mbshtjellur me maskuese te dyshimta kuleta
te dyshmimta pare qe fitojn tenderin e shqipnis etnike krahthate
mandej vijn pasojat e nxihet e jonë jeta
u pa nder shekujs e i mjerë shqiptari as mik as nuk ka as kumarë
po shtohen dallime me fe e tarikate
nuk luhet kjo lojë ma pse tallje gjith me shqiptarë
disa qthuren vyshken vetvriten porsi qyqe nate
veshtirë pewr tu gjetur dikund e verteta
vazhdon ne pjesen- IV-
Nga autori xhelal ferizi neper vitet e gjata ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

na u nxjerrë pamëshirshëm plumbi e zinku e ari
e tjera kahdo minerale
vazhdon ne faqen- V-
nga autori xhelal ferizi ne mergim
-----------------------------
me u grrye gjithkah xehet kahdo pernjiher
deri ne themel me u shfrytzue fusha e mali
nga te juaj kolon te pa mëshirë zhgrryes te pa fytyrë
kolonial feudal te zi barbar nxitsa okupimesh te pa nderë
nxitsa luftrash te ardhur me agjentura te caktuaraen me zhgjyr
e anti shqiptare deytyrë
e ne te vuajm te shfrytzuar gjithmonë ne varfri si skllever te mjerë
vajtoj gjithmon fusha e ara e shpatije
me mija vasha sot neper drita neone
te kesaj te mejere etnike shqiperie
kalojnë ne per duar te flliqure padrone
presin me u zbrazë seks zhgjyrin gjithfar llumi
neper te botes vende ku shitten e trotoare
peshperistshëm duke u gajasë shum grupe demone
vijn duke ba me gisht drejt vashes shqiptare
''''''''
e un me pendë në dorë ktu plas e loto
lotin e pendes pa ma pa kush me sy
nuk ësht ligshtim loti o mik mos harro
por shpresë për të gjallë per etninë time që ësht thy
a nuk i shihni djerrinat kahdo të shqipnisë etnike
djerrë ara ku rrin ferra e djerra
perpspektivat shqiptare te mbyllura me dry
laodrojn lakuriq ne klane grupe zgjyri e seksi loj lloj derra
etnija jonë u bë si portë publike ku qdi kush mund me dal lirshem e me hy
kamatat fajdet bankare deri në fyt që na kan nxanë frymë
të huajt duke alarmuar për kisha e prralla e mite
na mbushin me perbuzje mohime sharje e pshtymë
na rrejnë me gjithfar maskash e premtimesh boshe ne pik dite
e pansllaviane presione na e mbushin kohen tonë me poeterë
e nder ne shperndajnë zhgjyr bertasin per te serbve mite
fundrrina ushqiimesh na i sjellin te skaduara me pleshta e morra
nuk lënë ne jeten tonë askund me mbi punë a nderë
na duan te gjallë per se gjalli si vorrra
na duan te pa prodhim pa shkollë pa sistem e pa vlerë
ushqimet me myk transport pseudomiqsije
humanitarë gjoja te magazinave agjentureske
ku mijt kan pshurr morra e te zi pleshta elastik
llafet na i shesin kahdo bulevardeske
toka na esht mbushur kahdo tradhtarë e munafik
a nuk e shihni s e nder ne dergojn vetem ftyr vorra
shpirtzij shitsa myku te maskuar armik
miqsija jonë humbi prej pëshperitjeve vesh më vesh
ku si kruvat shiten e blehen qenjet e liga per pak pare
punet na jan bë kahdo etnisë per shesh
po del nji modë etredhur per etni shqiptare
llumi po delë neper parada e shesh
sundojn kahdo mbi dhe te ligat barbare
jevgjitët e serbo kapratian na i futen ne parlament
gjithqka vlelh kucovlleh qerkez e minoritarë
e punet kahdo na i kan bë lëmsh e lesh
nuk lan kund mbi dhe patriot shqiptarë
kahdo etninë tonë si ne teater vesh e gjvesh
koha po tallet me ne e tallsit e zi barbarë

na vejn gjithmon kukulla me pri
hyp nji e dil tjetri qysh se u lind e jonë etnija
na japin premtime e hile kahdo me pi
po vyshkut ne anarki e mjerë e lashtë etnija
ne arat tona po mbillet sherr i zi
por jo pema perima e buqjsia
te njejtat zhurma e pshtjellime e rrrena gjithnji per reforma
po vendnumron mëmë e mjera tokë e lasjht etnike
neper pleshta e morra agjenturesk e morra te ardhur
kahdo e mjerë e jonë etnike shqipnija shqipnija
as kund dit as fat nuk i lan te zbarrdhur
ne dukje aktron nji far pseudoliria
po shkelet etika e vlera e norma
askund nuk shihet anija e shpreses
lavdrohen me letra vizlluese e do vizita
miqsore gjoja e me te prera mbas shpine beses
që i bën përdit njifar tinzarja e msheft suita
po del loti i penses time rrokullis si pika e veses
pendes time tue vuajt po i shkon moti e dita
fshatrat mbeten të izoluara ikë e shpërnda kahdo malsija
fshatari në dimer vdes në izolim nga bora
mandej vijn do ndihma dikund nga fundrrinë helm'ësija
myk e buzqeshjet-- shihni shqiptarit si ju ofru dora
shqiptari e shqipnija jan poligon ushtrimesh nderkombtare o mik
për jashtqitjet gjithkah botrore
per jargë e lojra tallje e metelik
pedofili e trajtime tjera sabotime mizore
silen kah toka e jonë unmik agjent e armik
qe sa vite e kohra vuan toka arbnore
qe sa shejkuj na blejnë me lecka e me metelik
grupe e mercenari te ndryshme klanore
i mirë ësht vetëm i vdekuri shqiptarë
ose ndonjë i varfer leckman i mjerë
qe gjoja e dhimbshurojnë nga njiher në ndonji media e gazetë
aktirme shtypi per te mbushur faqet me kotsira
kshtu shqiptarit po i shkon e mjera jetë
po quhet etnije demokrate pseu do e lira
por toka ka mbet pa punuae ee arat shkret
nuk shihen rrall kund punet e mira
shqipnija etnike ne sabotime ka mbetë
po vuan kahdo nga mizore papunsia
e lihen pas dore shum atdhetarë
qe nuk i jan dasht askujt per rrogtarë
keshtu mot e shekuj po i qon e mejrë etnija
keshtu vuan i mjeri shqiptarë
ne sherbim te gjith nuk hyjn ne per padronët mizerjan
prandaj dora shtrihet ne papunsi lypsare
vuan etniku i lashtë ilirian
vuan etnija shqiptare
u be ky plan që tena prishet vetëdija
që të qthuret gjithkund fisnikrija shqiptare
me buzë në pleh që të bie shqipnija
nga i karrotë e shkop na japin nga plehu
kue kan pas mbjellë njiher edhe pesticid
dhe thikat mbas shpine i kan gati prej tehu
te na i lshojnë grek e shkje per gjenocid
kur do që ju vjen qejfi e orgjija
me nxjerrë ndoj orgazëm psikopat dhunueso sadist
ta dini se shtrue ka me ra shqipni nanë etnija
nder grupe e manjak të zi e te pist
un dashta prodhim qelqi e gotash-
deshta prodhim shtofi e pelhure
un deshta qe vet firmat tona me hapë tunele
ingjnjer tanë q e bëjn projekte ure
kahdo deshta te na vlojnë fabrika
te behet jeta e jonë si bukuri pikture
te punsohen burra e gra e mosha e djem e qika
te mis vuaj kshtu ma toka e jonë arbnore
''''''''''''''''''''''''''''''''
nga autori xhelal ferizi
vazhdon ne pjesen -VI-
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''