Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Porsi aroma
***********

Xhelal Ferizi kushtuar mikeshes time shqiptare
***********************************

porsi lulja ajo pembëtare
ajo natyra përshëndeti
porsi vala bregdetare
bardh n' hjeshi kur ecë kah deti

porsi aroma në at agrumin
që i mbanë zogjt si dehë kah sqepi
ashtu e dehë kjo zanë forumin
kjo ka zbritë nga një majë shkrepi

erdh natyra porsi bora
si ai prroni i gurgullimes
bardh kur vlon ku nisë gurora
valbardhsisht kah bjen zallines

andej në sharm kah bjen ujvara
që mahnitë nga njimijë yje
si aromë kah shega e nara
që dehë mal zabele e pyje

erdh natyra porsi ingjija
kur bjen shtrue përmbi optiken
erdh me laps kah fjala e dija
për ta sjellë të arit etiken

ajo din si'q' din qeliku
fort miqsinë për me e kalitë
ajo ësht si ai lang fiku
që del ëmbël n' t'bardhen dritë
-----------------------------

Xhelal Ferizi autori në mërgim
-----------------------------------
---------------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

N'qoftë se e shihni se jam stërmekë
********************************

Xhelal Ferizi Autori
********************
penda mua s' po më len me vdekë
as duart lart me i que përpjetë
me ju dorzue smundjes mizore
fort tue m' mbajtë për mendje e dore
nuk po më len penda për ju
jetë t' ksajë bote për me ndrru
po më mbanë dheu gjallë në hije
për varg shqip e hirë etnije
po më mbanë lutja e qdo fije bari
me kndue në rimë e varg shqiptari

por se dijeni për jetë të motit
se un jam nji rob i zotit
i përjetshëm s' jam n' cicrrimë
as me vargje e as me rimë

e kur të vini me dorë me m' prekë
mos pandehni se kam vdekë
jam mbi dhe e jam i gjallë
jetoj n' vargje gjith me mallë
për etni për ju po mbetem
nuk po shuhem nuk po tretem
por rri prore me pendë roje
shqip me kndue për hise e troje
me mbajtë ndezë zemra shqiptare
me pendë shqip si pushkë flaktare
që ju kshilla shekujvlere
të ua jap si diell pranvere
që ti vulosni mu në zemer
kush shqiptarë në gjak e emer
don me u thirrë e don me u ndje
mos me u shitë e mos me u ble
për dy fjalë as për dy pare
por me vlue si valë shqiptare
me vlue në punë e dashuri
porsi yjet me i përtri
veprat të bardha përmbi dhe
mbi dhe t' shqipes me tri fe
me dritë shkolle e me dritë ari
ti mbrojmë trojet që i la i pari
sa të jet qehre e diell e hanes
ti mbrojmë shqip me gjuhë të nanes
ksajë shqipnije nanë etnike
mbrehni laps e armë qelike
mos ju shtroni gjallë armikut
mbani kshillat e lirikut
pë hirë të dheut ranes e detit
gdhendni fjalët e poetit
mu në zemren shqip etnike
ku do i thonë ahshqipni kreshnike
ja pra pse por rri mbi dhe
qe ti mbajë bashk kto tri fe
toskë e gegë e qdo krahinë
porsi degtë që jan n' qetinë
degë shqiptare të nji lisi
të bashkohen rreth nji plisi
rreth një gjuhe e rreth nji toke
rreth shqipnije ksaj nën lokje
ku nisë shqip te albaniku
deri në gji adriatiku
kah e bardha qamërija
të veshen shqip si bukurija
sa të jen shekujt mbani kshillë
porsi zogjt që mbanë ai prillë
plot me gaz qehre e behare
ruani prore ne gjuhë shqiptare
zemërsisht kndoni mbi dhe
shqip në zemra mbani nxe
vargje e rima e kshilla e dije
kahdo shqip vlon gjuhë etnije
se un jam për ju mbi dhe
pendë e gjak shqip jam tu i ndje
jam për ju në jetë mizore
me i kndua shqip kodra e bregore
lugje e rrafsh e ato rrëpina
rrmore e lugje e gremina
mos me lanë kund kokërr zalli
pa e lmue shqip si erë prej malli
porsi flladin me e bekue
porsi hijet përmbi krue
porsi rrjedhat e bilurit
porsi valt që dalin gurit
ashtur shprehur si burumi
shqip me i shndritë porsi ndriqimi
për ju germat si nektare
porsi mjalata ajo bletare
ëmbëlsisht si zemer kroni
do ti shkrijë kah dheu i joni
prandaj jam un ktu mbi dhe
shqip me kthjellë e shqip me nxe
deri sa gjallë të jet vetë dija
me kndue shqip me vargje t' mija
n' kshilla t 'bardha me lulzue
si bilbil me ligjërue
prandaj rrri un gjallë me shend
me lirikë e varg e pendë
e me strofa argjentare
ti vloj në art germat shqiptare
ti qëndisi porsi fleta
shqip mbi dhe sa të frymon jeta
******************************

Autori Xhelal Ferizi
------------------------------------
----------------------------------------
----------------------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

NDALE vashë qerpikun
-------------------
shkruan xhelal ferizi


.......................................

ndale oj vashë veq njëher qerpikun
shihi malet fishat me qetsi
shihe detin ma të bukur kaltrosh adriatikun
shihi trojet gjith ku i thonë shqipni
***


ndale t' diamantit aman at qepallë
që si drojshëm po qilet e mbyllet
shihi ujvarat si bien përmbi zallë
shih si lahen bregut karajfilet

ndale e drojshme mos shiko n' dro jeten
dashurinë aq ndrojtur mos e shih oj fletë
ndal qerpikun e shihe erlehten
shih pulbardhat si flutrojn mbi det
***

shihi shprehjet qe i shpalon natyra
shija fushat si i hapë t' gjelbrimit
shihja hanen naten si i shndritë ftyra
shihja krojet t 'cemta te burimit
***

shihja shpezët e ma të bukurat fole
si i mbanë etnija gjithkah në ata lisa
shih o vashë mahnitë se ka me ja vle
ndal qerpikun përmbi qiparisa
***

ndale oj vashë të ndrojturin qerpikun
e me ata sy at bukuri drojtare
që për vete e bën lule fikun
shihi të bukurat trojet gjith'shqiptare
***
pse të mbyllet qerpikut aq shpesh
oj e ndrojtur bukuri shqiptare
a thue ty mbrendija të ka veshë
e nuk beson në ndoj dashuri tradhtare
***

apo trembesh nga ndoj dorë e pa besë
a mos trembesh nga qenje e keqe
ndal qerpikun e shihe at vesë
kah po shndritet shih me sy pa leqe
***

se shum anash po i levizë ata sy
me qerpik e thue se diqka ke
a e sheh diellin kah ti si ësht kthy
dashurisht kah ti ësht nisë me nxe
***

e ty qerpiku të mbyllet shpesh'her
ndjenjë pas ndjenje aty rrahë n' kapak
mbaje ndale ah vetëm nji her
shih si ndezet ai rinori gjak
***

ndal qerpikun aman veq nji her
shih të shtruarat rudina e shpatije
shih sa bukur shpaloset n' pranverë
gjerë e gjat sharmi i ksaj etnije
***

ndal qerpikun oj bukuri mahnije
lene syrin pak ma me guxim
rreth e qark kësajë rrokullije
shih të bukuren si shpërthen n' gufim
***

shihja artin asaj qiell kaltrije
ku i thonë shqip të qelurit qiell
shihja valët të bardha bukurije
ku i lajnë faqet aty hanë e diell
***

ndal qerpikun me ato fije ari
shihi lulet si t'shtrohen me erë
para sharmit tënd me brum shqiptari
t' shkrihen n' gaz ty stinë e pranverë
***

për ty mahnitë të' gurrave n' kroje
valbardhat fjal'shprehje s' gjejnë si i thonë ksajë shndritje
as shartimet ngjyrash as gurgullimë në prroje
qe bien poshtë lmue me erë flladitje
***

as ato rrezet ku e larmojnë refleksin
kah mbi gurë sumbullbardhat ndahen
jo nuk dijnë kët të bukur t' ndrojtur vesin
me ta shprehë ty as rrezet që lahen
***

sa e bukur ajo droja jote
me at hap e qerpikun që t'levizë prej droje
njiqind shekuj ti bëj bashk e mote
ai diell qielli se gjenë me fjalë goje
***

nuk e gjen jo as hana e ylli
nuk e gjejnë jo as tjerat shprehje yje
nu e gjenë formulen as ai art pylli
se shprehje'bukurat thue i ke lidhë me nyje
***

se ti! ata sa shekujt n' mote që kan ikë
e ata që vijnë ti vetëm me një fije
që e levizë me t' krehurit qerpik
ua kalon me t' shprehur hjeshije
***

prandaj fjala sot ka mbetë tu u dridhë
nëpër arte plot me bukuri
me at qerpik të ndrojtur ja ke lidhë
shprehur fjalët s' po din si me i shkri
***

Ti mahnitë e ke edhe pikturen
të gjitha artet kahdo jan n' natyrë
ke mahnitë ylberore qiell'lidhse hark të tij' uren
ti me qerpikun e bukuri ndrojturen fytyrë
***


ndale aman vashë ti pa dro qerpikun
se po dridhen nga ky sharm qudije
gjithkah pikat mbi dhe kah po pikun
shi e currila prej ksaj bukurije
-------------------------------------------
Shkruar nga xhelal ferizi autori i vargjeve
qe u kendon bukurive shqiptare
----------------------------------------------
****************************************

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

pertej nji oh
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Përtej nji oh
....................

Autori Xhelal Ferizi
.....................................
sa her më ka therrë nji oh
.........................................

sa her kam shkuar përtej nji oh
dhimbje mu në zemër
por nuk kam ditë si i thuhet
si quhet
si njihet
si përshkruhet
aq e paspejguar ishte
aq shum për tu thënë kishte
sa her kam mbetë në moh
kur fatet dhimbjet më godisnin
dhe më buzqeshnin
vetmashtrime të ksaj bote mashtrimtare vizlluese
maskë e bukur rrumbullake me dhe
qfar globi
vizllues nga jasht
pseudo hjeshi
i përzier me laramani mashtrimtare
oh dhe pertej oh
qeshur'qjerre'irrmë
qjerrje qeshur dhimbje pasthhirrmë
që rrin në dikundin e hapsires
pa rrënjë duke u endur
prodhimtare e së bukures maskë i quajtur detyrim jetë
i dhimbjeve prodhim
i pasthirrmave oh

dhe përtej oh
që në shekujmendje
pa fjalorë
na i thurë
qfar prodhimi që oh dhe pasthirrma prodhon
her me gaz e lot e gjak
e her me entuziazëm
e gajasje
sa oh i quditshëm
ku nganjiher biem për toke duke qeshur
pa ditur
se në rrugë ësht nisur
edhe nji oh tjeter
se
se oh ja tjeter përtej
oh' jes na pret
oh'
e përtej oh
pse me oh
dhe prap vjen gëzimi deri në qiell
aq sa mbërriijmë re të bardha
shkurt ky oh
e dalim pastaj përtej oh
kur biem pastaj pingul
prap në ngrysje
në lot në smundje në vdekje në dhimbje
dhe prap
në ahengje në oh e përtej oh
q' përjetsi bizare mashtruese vetmashtruese
e përjetshmja e njejta maskë dinake që jeten mashtron
q' paskurpullsi
që në shtratin e vdekjes dy syt ti len hapur
me oh e përtej oh
as at'her nuk e di si thuhet si përshkruhet
nuk e njoh
sa i quditshem oh
e dhimbjet
kur i sjell
qfar fenomen materie kapitale
oh
qfar lloj oh

oh e padukshme
por aq goditse
oh përtej oh
maskë që nuk shihet
përtej oh
që as ju as un
nuk e njihni
q' esht ky moh
qe nuk e njeh kush
as un nuk e njoh
sa her e kam shqiptaur në ndarjet
për se gjalli
at oh
dhe kam shkuar shpirt' kureshtarë
në strofulline e sajë
me nji kurreshtje shekull shkencore mendje
mendjekërkimtare zbulimtare
për të njoftë
aryseen esencen e thirrjes oh
dhe origjinen e sajë
oh dhe pertej oh
doja të bëhesha i kti spjegimi
me cak definimi
hulumtimi
kam shkuar
pertej oh
me shekujndjenja
e shekumnedje
e shekuj penda
shekujdhimbje shekujgzime shekujpërjetime
shekujqaste
deri në orgazmen qfrenuese nga oh në përtej oh
që vërtetë në fjalorë në shekujshprehje
nuk e njoh
jo jo më besoni
nuk e njoh
sa dhimbjet i solli
pastaj
nga oh ja deri në përtej oh
por për qudi nuk e zbërthej dot
filozofikisht nuk e njoh
në oh

menjiher mbas embelsive
nga oh
në tjetrin ekstrem përtej oh
qfar esence njeri jam por nuk e njoh
zemra gjuhë nuk ka që e zbërthen
sa e quditshme pasthirrma oh
dhe ja po flas për nji oh
nga loja e vrapimi pas flutrave

pas dasmeve
pas vllzimeve
knaqsive defrimeve argtimeve
fëmminore rinore
dashurore
papritmas
dhimbjet përtej palce
ndarjet për së gjalli
ikjet eksodet burgimet masakrat dhunimet
bërtimat
pasthirrjet grithjet nxjerrje floksh
piskamat vetvrasjet varfria
populli im
mergimet
humbjket
smundjet
tradhtia
poshtrimet papunsia
uria dredhia
mafia makutria xhelozia
hutija roberia oh oh oh

pendimet
zhgenjimet
mallengjimet tharjet
dhunimet humbjet ete dahsurve
humbjet targjike
tragjikomike
dinake
plasese
oh pertej oh
perjetsi e mallkuar e kesaj bote
na trego ku esht qelsi yt
magjija dhe ligsija jote
dhe rrota jote e gradimit
që te gradojmë ndryshe
na thuaj si quhet gjuha jote
njohja jote emri yt fjalori e
psehja jote
oh pertej oh
qe ne asnji jet ndoshta nuk do t e njoh
kush te ka ne dorë ty
zoti
engjulli
djalli
qe nga ohja jote pelcasin dheu guri e zalli

kam thirrë shekujshprehjet ne ndihmë
por nuk e kam gjetë mendjepalcen
diagnozen formim fjalë të enigmave pertej oh
edhe pse qiellin e kam pergjakur trazuar
hallakatur
ne kontrollim egersisht
neper fjalorë te pafund
plot lot e mund
duke e shprishur
kur nevrik
ndezesha hallakmë kontrolli
dhe kur problemin nuk e zgjidhja
kthehesha ne oh
e pastaj ngadal
i lodhur ne ringjallje
deri sa sa vinte nji buzqeshje
knaqsi e sterknaqsi dhe prap oh
e pertej oh
dhe
keshtu vinin me radhë ne ket jet provokuese
her nxeht e her ftoft
te kilmave
e stinve mashtruese
oh e pertej oh
qe akoma
ne shekuj kerkimet e mia
ne fakt
nuk di si ti quaj
me penden tieme shekujshkencorë
te shtrenguar ne dorë
nuk e di
as me majen esaj te gjeniut shkollorë
si quhet ky fjalor jetsorë
perjetsorë
nuk di ku mbjelllen keto shprehje
ku i kan rrenjet
folozofike
jetsore qiellore gjaksore
lot burimore gzim qudije mahnije
dashurije
te gjitha keto vijn me oh
qe un akoma ne ngjyr as brum nuk po i njoh
qudi prejardhjesh fenomene
oh e pertej oh
nga dhimbjet pastaj
duke e shkyer token me thoj
nga dhimbjet goditse
sa her pertej oh
kam shkuar se paku ta kisha gjet spjegimin
pertej oh
pse me derguat
kush me dergoj
sa her kam pyetur
shekuj gjygjet qiellore
a e meritoj
oh ket lojë
lojë pafundsi
pakuptimsi
oh te perzierera dhimbje e dashuri
jeta katran i perzier
me sherbetet me te bukura
dhe pelime te zeza
ku secila ne oh dhe pertej oh e ah
pasthirrma marramendse
qudi vlime
te padukshme
qe as fjalori i gjakut te damarve
nuk i njeh
edhe pse direkt me lmim
e pelim e gezim
i nxjerr me ah me oh
q' esht ky fjalor
qudije
qe mbjellet pa pyetur në ne
dhe nuk pranon njohje vetem moh
si ta them si ta njoh
parajs ferr legurë
qudije
q' formulë
Q# ekuacion i panjohur
kob gezim maskaradë
kombinim me gjurm te padukshme
por ndikim qudites
enigmë e kendshme e pakednshme laramane
oh pertej oh
sa esa her mi ka thyer shekumendjet
me ka zbrapsur
dhe pendat e holla te mia plot ngjyrë
e lotet ndermjetsuese
e lutjet
e majat mendjeholla
mi thermoj mi dermoj
o zot
por kot
ne te gjitha kohrat e mot
nuk enjoha ket pasthirm oh e pertej oh
mbeti kokforti moh
oh pertej oh
qe ne fjalorë te
pendes time nuk e njoh
nuk e njoh
jo jo nuk e njoh

a thua pikrisht mua mi mbollet oh et
nga kjo torturë shekuj kopshtesh pa gjurmë
ngjyrpadukshmet vepruese pse
o epoka qiellore pse pse
me q'drejtpse pa afat
pse me perjetsi
u nisa per ket spjegim
ne rruget e gjata diagnsotike kerkim shpetimi
zgjedhje te ketij problemi global
qfar aventure e shekullmendjes time e pednes time
dhe adresen qiellore nuk ia gjeta oh es as pertej oh es pasthirrmëfilozofi e mallkuar komplikim imagjinare
fjalor fenomen natyror
dua te iku nga burgu i perjetsisë tende
kam hy pertej oh eve sa e sa her
deri ne te heshturin gurë
me penden time plot kurreshtje
sa shekujt i kam pergjakë duke i shtryrdhur
origjinen e dukuris pertej oh
e fjalen per ta gjetur
si quhet
kurreshtje e quditshme kjo
sa shum me shtynë
te dij kah dhe pse vinte te un
e si quhej
qe as ne fjalorin e qiellit nuk po e gjej
oh dis a e her e kam gjetur
por jo
asnjiher pertej oh


oh ,jetë oh bukuri oh dashuri
oh penda ime
oh dhimbjet e mia
oh nëna ime
oh rrisku im
oh e paarritshmja ime
oh imagjinata ime
oh pervlimi im
në vetedijen time dhe nënvetedijen
në lakmi shtytse dhe në vdekjen e nënës time
oh
nëna ime
oh e dashura nënë
ne palcen e dhimbjeve
dhe ne vuajtjet e sajë
ne dhimbjet e pergjithsme
ne vdekjen e vllaut
ne vdekjen e babait
te shokut tim te ngushtë

ne dhunimet e femrave shqiptare
ne masakrat e kombit tim
ne lotin gjakun
ne humbjen e atdheut
ne lindjen dhe humbjen e dashurisë
ne shpresate rrejshme ne mashtrimin e zhgenjimit
oh dhe pertej oh sa e sa her per tej oh
si ta quaj
me ndihmoni dikush nga engjujt e qiellit
si ta njoh
qfar pasthirrme kjo
permbajtje e quditshme

kjo
sa her oh
ah kjo oh
sa her lotin tim e ka derdhë
nganijher e kam njkoftë ket oh
ne esencë
por pertej oh kur kam shkuar
ne mosnjohje pa gjetur shprehje kam ngecë
ket pertej oh
me thuani o engjujt e qiellit
si quhet kjo enigmë si emrohet
si ta njoh
oh dhe pertej oh
më mirqenjen e kombit tim ne mirqenjen time dua ti njoh
''''''''''''''''''''''''
xhelal ferizi autori ne mergim
krijuesi i vargjeve qe nga rinija
i mallengjyer per atdheun e vet
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

#641 lirik

Anëtarësuar: 09-02-07
Postime: 1,420


Titulli: lirik
Lumi Iber



-------------------------------


Autori Xhelal Ferizi
-------------------------------
o i lumi zot që na ke falë
shih lum bardhin me t' bukura valë
të bardhë ibrin e bukurisë
që rrjedhë ballit të shqipnisë
në mes shale e drenice
mes për mes shkon mitrovice
vala e tij ësht valë mahnije
kah larmon mbi rreze e hije
zot ma falë mua nji fjalorë
të gjerë sa të qiellit mahnitorë
ta hjeshoj me kangë shqiptare
e ta nxis zemren vlimtare
per me e vlue siq vlon vullkani
në flakë përthye si flakadani
varg e rimë kshtu me dalë gjakut
kuq si ngjyra e bajrakut
në dashuri si ngjyra e diellit
e me art si lulja e prillit
e me kangë si zogu i veres
si cicrima shpernda eres
ti kndoj të bardhit lum n' dy brigje
kah bjen ibri në fusha e shtigje
ah m'ndihmo bardhsija e bores
ti kndoj vales zallinores
vet hjeshisë n' mjedis t' ballkanit
falma zot nji ujvarë t' dardanit
ma bën zemer gurrë shkrimtare
me rrjedhë vargje argjentare
prej damarve me burue
per kët tokë në shqip me shkrue
me ja thurë hjeshinë kti balli
ku lmojnë bashk dheun vala e zalli
mitrovices gjevahire
në mes kalaje në bjeshkë ilire
falma zot ndjenjen e eres
edhe shijen e pranveres
edhe sharmin që e mbanë pylli
edhe tingujt që i ka fyelli
e ato dridhjet e qiftelisë
që ti shkrij' n' ballë t' bukurisë
mitrovices ballinore
rrema rrema tok's arbnore
ku shperndahet vala ilire
porsi drita n' gjevahire
gurabardhë n' qehre kristale
që i lanë ibri në fusha e male
rrezja e bukur diellatare
edhe qehreja shqip kombtare
e në kët gjuhë të lashtë kreshnike
ta këndoj n' vargje lirike
ta shpirtzoj un kah lakesa
ibrin të bardhë me t' bukura kthesa
kahdo ecë ai me ato lmime
e puthè buzët si rimime
si ato rimat vargatare
ashtu valet qehlibare
puthin ibrin me zallina
ku me u prehë bien flladi e stina
ku me u prehë zemra njomzakut
bilbil bardhit fluturakut
bjen me pi e me u freskue
kur lanë sqepin nisë me u gzue
nisë me kndue mandej n' hare
mandej msynë n' qetinë a bre
neper bredha ne ah e lisa
kah rrejdh ibri në tokë me plisa
me plisa të bardhë mbi tokë shqiptare
mitrovices argjentare
------------------------------------------------------
Autori nga Mitrovica e kosoves Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------
********************************************

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Përse nuk pëlcet guri
.......................................

Autori Xhelal ferizi
-----------------------------
përse nuk pëlcet guri e fjala nuk i del
kur e sheh se kërdi bën padrejtësia
kur fjalen e lidhin me pranga gjemba e tel
satani hajduti e mizoria
"""
guri në heshtje bluan mendimin
palca i dënesë në mbrendi
të heshtur e mbanë përjetimin
heshtur vuan për drejtësi
''''''
Autori Xhelal Ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Rruga e Lotit
************

Shkruan Xhelal Ferizi
******************
---------------------------------

nëpër rrugen e lotit un i pa'fundmi
nëpër secilin lot ankim sizifi
un me shpresa që nuk shihen i lëkundmi
kët fat për mua kush e shpifi
***

dua të dal nga ky rreth i kuq
zhgënjim nuk dua se shekujve ju teket
që un të jem gjithmon nji huq
dhe caku gjithmonë të më stërmeket
***

pse ti o fatshekull kët rrisk nuk e ndale
po e lshove dikund nga tinzria
a thua un paskam rrafshu kodra e male
që të mbajë haraqe ,ku pin gjak mërzija
***

un qiellin nuk e kam përmbysë me re e kaltri
un nuk i ndala yjet
gjaku im paguan tash akuj e neveri
un nuk i vrava as lulet as pyjet
***

depresion pse më mbjellni e rrisk mërgimi
që të mos kem mbështetje në shteg
as shpresë ringjallje as horizonte gëzimi
pse vetëm mërgim shkrumb e prush që djeg
***

un as diell as hanë nuk kam pshty
as qiellin nuk e kam sha
bukurinë e kam ushqyer me ndjenja e me sy
sa vargjet nga shpirti i kam nda
***

un në secilin ind të qiellit
kam mbjellë gjallërime hare
e kam argtuar secilen rreze të diellit
dhe për fatin e tyre jam bre
***
pse pra pse ky dënim
pse në shpirtë ky dry
un nuk mbolla luftra as vaje as krim
paqen e kam thirrë me lot ne sy
***

un tash që nëpër të ftofta trotoare
ditët e ngrysura numroj
ah sikur të kisha një pendë magjistare
në gjuhen e sajë të lotoj
***

ku kah cila anë të lutem! kah cili drejtim!
kah meka kah roma e stambolla
kah athina ,kah lindja kah jugu a n' perëndim
sa shum fe o zot trullosin mendt e holla
***

ku gjendet ilaqi im
ku shkela me hapin e padjallzuar
pse ma quani jetë! e jo 'fund e krye pendim!
fatin që djajt ma paskan shkruar
***

në qoftë se ësht siq than pleqt e vjetër
se shtat dit jan në kët botë
gjashtë jan hidhrim të shkruara në jetë'leter
e një ësht gëzim'ditë edhe kjo e kotë
***

pse at'her paskemi ardhë në kët rrubullak me dhe
q'na duhet mbi kët lëmsh dheu buka me gzim'lot
hyn kah të duash në secilen fe
por vuajtjet nuk shuhen në kohra as mot
***

Autori Xhelal Ferizi
***

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Loti mbi gurë
::::::::::::::::::::

Shkruan Xhelal Ferizi
...................................

fola njiher me nji gurë
sa i heshtur që ishte
kur heshtja e ti me dha spjegim
ma shum se shum shekuj
ia dhash lotin
e shekujt duke ecur nëpër at heshtje
shkruan aq shum nga ai lot
deri sa e shëndrruan në lot të përgjakur
dhe e quejten loti i përgjakur mbi gurë
********************************

Autori Xhelal Ferizi
*****************
..................................
................................

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Nëse yllë ësht kjo diana
***********************

Autori xhelal ferizi në mërgim
****************************

në qoftë se yllë ësht kjo diana
pse s’ treguan kurr dielli as hana
pse s’ tregoj arti me fjalë
pse s' treguan currilt mbi valë
pse s’ treguan as moti as stina
as bilbili as kanarina
pse kan heshtur toka e deti
por me vargu s’ heshti poeti
ai e pau mshehur n’ rreztare
kah po shndriste kjo shqiptare
kah shqipninë kjo rrezanike
po e shëndriste estetike
penda ime tue ecë qiellit
gjith tue folë me rreze t’ diellit
nji ditë heret e ka pa
kur kjo n’ gurra shkoj me u la
mu në at gurrë ku pin ylberi
mija yj ranë përnjiheri
me art fjale e fenomeni
foli balli e foli gjeni
balli i qiellit i kaltrisë
edhe hana e bukurisë
gjeni i nurit i gjenetikes
foli në rreze për sharm t 'qikes
aty penda argjentare
e hetoj n’ kullim ujvare
si optika n’ mes t’ currilit
e porsi thyen zëri i bilbilit
e ktheu artin kjo n’ lakime
edhe e nisi n' fjalë rimime
siq përthyhet vala e detit
e ka nxitë në art t’ poetit
mu aty në gurrë ujvare
nisi e tha për kët ylltare
pse o qiell ju yje e hana
pse ju o zogj ju shpendë e zana
deri tani ndejtë pa fjalë
pse ju o flutra në fushë e mal
nuk treguat ju kët thesarë
pse oj shkumba mbi ujvarë
pse e msheft ju bukurinë
pse s’ tregove oj kanarinë
priti e foli at'her mbi dhe
bukuria e hanes t’ re
diije mirë ore poet
se diana ësht’ylli vet
ajo ësht margaritare
që e kan la sa shum ujvare
e kan la sa gurra zalli
prej safiri ju la balli
prej ingjije e prej biseri
me kullim ylli e ylberi
ju ka la qafa e krahnori
e prej gurrë kroni burimori
ndër diamante ku rrin kthjellur
karajfili i zotit mbjellur
edhe bilbili pika pika
thua ka zbritë nga galaktika
thua ka ardhë me nji mij lara
ylli e solli te ujvara
se kurrr syt s’ kan pa t’askujë
veq kullimi për mbi ujë
kso hjeshije magjistare
si diamantet shkëlqimtare
e kan ruajt shum'dritë pasqyra
shum reflekse e bukur ftyra
ftyra e detit e qiellorisë
edhe e lehtë era e puhisë
jan shartue shum her jan pa
rreze ari e gurrë e va
gurra e zallit e sharmi i drites
vet burimi i kolorites
koloriti në lule ere
edhe sharmi e gaz pranvere
gjith’her bashk kto jan vargisë
me i la ballin t' bukurisë
me shum art e shum kujdesë
jan shartuan qerpikt me vesë
n' vesë diamanti e dritë mahnije
e kan terë me fllad e hije
hije flete të lehtë l’mimtare
me lang t’ kuq prej shege e nare
ja kan lye buzët magjike
e kan sjellë n’ shqipni etnike
afër lumi e afër deti
ku e diktoj me pendë poeti
ky liriku kërkimtari
e qëndisi n’ gjuhë shqiptari
që nuk pyeti diell as hanë
as kullim as ujë as ranë
e nuk pyeti për sekret
e shartoj me gjuhë të vet
edhe pse e quajn poet kryeneq
ehdhe pse i than s e syrit t’ keq
e kan mshefë kahdo dianen
por poeti s’ pyeti hanen
diell as fijet rrezatare
por e nisi n’ gjuhë shqiptare
kahdo në art të bukurisë
me e shpalosë n’ kolor t’ larmisë
n 'bukuri t’ gjuhes shqiptare
n’ zanafillat magjistare
ku i ka shqipja e lashtë etnike
e qëndisi në rimë lirike
tue qëndisë si gurë biseri
si curril kur shndritë ylberi
driten t’tij’ me dritë të hanes
kur sharton optikes t’ ranes
kur ajo shndritë me zallinore
me ujë ngjyre diamantore
kur bjen poshtë valbardha varë
me shartimin qëndistarë
shartim vale e shartim rime
me valbardha gurgullime
n’ kto shartime u la diana
e kan ditë po yje e hana
edhe vet qelsi i sekretit
era në pyllë puhija e detit
por se penda e lirikut
ja zbuloj magjinë t'qerpikut
ai nder gurra tue vrapue
me pendë n’ dorë ky tue ligjrue
tu prekë gjith mbi dhe damarë
kahdo trupat rrezatarë
tue kërkue n’ për gurra e vlime
me art pende vargu e rime
nëpër vlera e hulumtime
tue marrë art prej dielli e hane
tue ligjrue shqip me gjuhë nane
kah bjen vala e bukuria
kah do lmojnë po flladi e hija
kahdo lirë shpërndehet arti
e në at lis të atij shtat larti
ky tue pa si kndojnë bilbilat
tu i pa n’ brigje karajfilat
me pendë n’dorë ky tue vrojtue
ndoj hjeshi kund me e zbulue
ku dianen yjt e hanes
n’ besë ja dhan bilbil e zanes
që ta lajnë n’ për t ‚bardha gurra
në lugje e bjeshkë ndër male e curra
ku e mahnitë toka e etnisë
vet at syrin e gjithsisë
edhe i lan ata porosi
kahdo ngjyrave n’ kolori
kahdo optikes që dridhet në ujë
të mos e shoh kund syri u kuj'ë
se mund t'merret syshë diana
mandej plast bien dielli e hana
për kët t’ shejt’ me bukuri
që e mbajnë yjet si perri
e i tha fjalt e amanetit
kahdo lugut pyllë e detit
që ta ruajn si sytë e ballit
i tha vales t’ kullim zallit
edhe i tha tokes shqiptare
që ta ruaj me besë krenare

zana pran ti rrinte pyllit
n’ vrojtim arti t’ drites t’ yllit
deri sa ajo ta lante ballin
ku e ndriqonte vala zallin
syrit t’ keq kto gjith tue rue
por poeti e ka hetue
nëpër gurra tue kërkue
tue vrojtue ky gurrra e detin
e në gurë qmue kahdo sekretin
në vetull arti të ylberit
e në ngjyrat e sheqerit
në sherbetin e kristalit
e kahdo rrin hjeshia e malit
tu e vrojtue kullimit ranen
mu n’ burim e pau dianen
Në art ja dhe pendes sekretin
peshë e qoj po dhe e detin
hanë e yje re e qiellin
edhe gjersinë kjo qe e mbanë diellin
edhe driten kullimore
kah përthyen n' bilure arbnore
ja dha kodin të bukurisë
ja shpalosi mbarë njerzisë
vet poeti këngatarë
e kahdo vargut ndriqimtarë
në vulë diamanti n’ piedestal
në yllë të qiellit ma ka ndalë
bukurinë tu ia lavdrue
para saj mi ka gjunjzue
te gjitha ngjyrat e larmitë
art e shend e t’ bardhen dritë
para sharmit tash po shtrohen
e gjith njerzia thonë betohen
me mahni me fjalë vlimtare
për dianen vashë shqiptare
aferim i thonë lirikut
që e ka nxjerrë me sharm t’ qerpikut

me sharm balli e buzë magjike
kët vashë ylli qiellorike
që ky e gjet n’ shqipni etnike
kah po lahej në buzë t’ nji ujvari
edhe e lshoj n’ kushtrim ma i pari
edhe e nxori nder visare
n’ sharm estet e n’ gjuhë shqiptare
mu në vizllimë të bukurisë
në majë arti n’ fron t’ mahnisë
me shërbye për stinë jetsore
sa të jen kohrat shekullore
sa jan bjeshkë e shekuj e mote
rrnoftë dianë hjeshija jote
tu i mahnitë gjithmonë mbi dhe
kahdo zemrat me gjak rrke
tue mahnitë fe e etni
e gurë e dhe ku i thonë shqipni
*************************

Autori Xhelal Ferizi autorë i vargjeve shqiptare në mërgim
*********************************************
Xhelal Ferizi mergimtarë shumvjeqarë në gjermani
(I njohur si Xhela i Mitrovices )
.................................................. .....................................

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Rruga e Lotit
************

Shkruan Xhelal Ferizi
******************
---------------------------------

nëpër rrugen e lotit un i pa'fundmi
nëpër secilin lot ankim sizifi
un me shpresa që nuk shihen i lëkundmi
kët fat për mua kush e shpifi
***

dua të dal nga ky rreth i kuq
zhgënjim nuk dua se shekujve ju teket
që un të jem gjithmon nji huq
dhe caku gjithmonë të më stërmeket
***

pse ti o fatshekull kët rrisk nuk e ndale
po e lshove dikund nga tinzria
a thua un paskam rrafshu kodra e male
që të mbajë haraqe ,ku pin gjak mërzija
***

un qiellin nuk e kam përmbysë me re e kaltri
un nuk i ndala yjet
gjaku im paguan tash akuj e neveri
un nuk i vrava as lulet as pyjet
***

depresion pse më mbjellni e rrisk mërgimi
që të mos kem mbështetje në shteg
as shpresë ringjallje as horizonte gëzimi
pse vetëm mërgim shkrumb e prush që djeg
***

un as diell as hanë nuk kam pshty
as qiellin nuk e kam sha
bukurinë e kam ushqyer me ndjenja e me sy
sa vargjet nga shpirti i kam nda
***

un në secilin ind të qiellit
kam mbjellë gjallërime hare
e kam argtuar secilen rreze të diellit
dhe për fatin e tyre jam bre
***
pse pra pse ky dënim
pse në shpirtë ky dry
un nuk mbolla luftra as vaje as krim
paqen e kam thirrë me lot ne sy
***

un tash që nëpër të ftofta trotoare
ditët e ngrysura numroj
ah sikur të kisha një pendë magjistare
në gjuhen e sajë të lotoj
***

ku kah cila anë të lutem! kah cili drejtim!
kah meka kah roma e stambolla
kah athina ,kah lindja kah jugu a n' perëndim
sa shum fe o zot trullosin mendt e holla
***

ku gjendet ilaqi im
ku shkela me hapin e padjallzuar
pse ma quani jetë! e jo 'fund e krye pendim!
fatin që djajt ma paskan shkruar
***

në qoftë se ësht siq than pleqt e vjetër
se shtat dit jan në kët botë
gjashtë jan hidhrim të shkruara në jetë'leter
e një ësht gëzim'ditë edhe kjo e kotë
***

pse at'her paskemi ardhë në kët rrubullak me dhe
q'na duhet mbi kët lëmsh dheu buka me gzim'lot
hyn kah të duash në secilen fe
por vuajtjet nuk shuhen në kohra as mot
***

Autori Xhelal Ferizi
***