Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

Pushken duajeni shqiptarë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
pushken shqiptarë mbajeni gjith nën krye
duajeni pushken me shpirtë e me zemer
ashtu si penden e punen se armkiu mund et me ju thye
kur te ua ven kemben ne fyt thundrene dhunen
''''''''''''''''
a e dini shqiptarë sa i lig ësht armiku
kur pushken te ja drejton në kokë
ai thyhet e bëhet si pula e lagur po ju tregon ju liriku
ndegjoni o miq e shokë
'''''''''''
ai vetem me ndoj djep a fmi a cucë që e gjenë të pa armatosur t ë pa faj në autoktonen voter
se me burra nuk guxon me luftue
a sa ta sheh pushken i jep nanë e bi e moter
vetem vet si i lig që ësht me shpëtue
'''''''''''
mos ju dorzoni kurr armikut
duajeni pushken atdhetare prore
barotin mbajeni gjthmonë pran qelikut
e flaken e luftes arbnore
'''''''''''''''''
gjithmonë per dheun tuaj qendroni
shqiponja ju ka etnike shqipnija
armikun si te lig ta mendoni
ju ju ka lindur trimnija
'''''''''''''''''
dhe kurr mos u hamendni e me u ligshtue per me vdekë
vdekja ësht jetë e re
mos lejoni erz e nderë as kush me u prekë
as turpin mos e pini mbi dhe
'''''''''''''''
këshillat ndigjoni të lirikut
se mirë ju bjen qe besa
me shtat zemra qendroni armikut
mos lpini qyqari e interesa
''''''''''''
por gati rrini si burrat e motit
me e shkrepë mbi armikun barotin
e flakë le te skuqet edhe qielli i zotit
qyqen mos e duani as lotin
''''''''''''''''''
se pushka ka hjeshi në mes të krismave për liri
ma e bukura rimë ësht mbi dhe
e mos ju nenshtroni poshtrimit t ë zi
zemrat me flakë shqiptare duhet nxe
''''''''''''''''
e bëhuni si ajo rrufe vetimë shkrepta
armikut suljuni me turra
ne beteja bini me kushtrime te rrepta
se shqipnija etnike gjithmonë ka pasë burra
''''''''''''''''''
mos leni kurr permbi dhe tuajin armikun
o bijtë te famshmit skenderbeut
se baroti ju kurrë nuk ua trembë qerpikun
sokola ju jeni të atdheut
'''''''''''''''''
as grek as shkja nuk matet kurr me trimrinë tuaj
se ju jeni skyftera
se gjak keni e gurra ma shum se toka ujë
nder ju ka shum jakup fera
'''''''''''''
ka shum te idht e te mbreht si tagani
si e mbrehta shpatë e qelikut
ka si Oso Kuka e si Zhuj Selmani
qe turrin ja ndalin armikut
'''''''''''''''''''
se ne gjakun tuaj rrin gjithmonë baroti
se per shqipni etnike te lashtë kapedane
porsi ajo rrufeja kur bën furtunë moti
bien djemt e tu qe jan trima zane
''''''''''''''''''
e bertasin ne beteja porsi urragani
shkja e grek tu i qitë para
ju vringllon batarja pushka e tagani
mbi armik kur hidhen permbi fusha e ara
.................
ather si duhija bertima e shqiptarit
vullkanet e luan ne det
kur i bie hasmit shkelsit grabitqarit
e turret ne beteja per t' shtrejtin dheun e vet
'''''''''''''''''''''''
qe as vullkani i tokes si zemra e shqiptarit
zjarrin nuk e nxjerr me aq vlim
porsi llava e flakes e ai turri i zharit
kur bie ne sulm me kushtirm
''''''''''''''''''''''
edhe gurë e dhe deri ne qeill qohen
kur shqipet bien si vetima
edhe toka e qielli bashk te trubullohen
nuk jan si shqiptart me bertima
''''''''''''''''''''''
ather armiku nis e kthen shpinen
gjithkah me aq lemeri
shqiptari permbrapa tue ja vu martinen
bertet per të shejten liri
'''''''''''
e themra ne vesh i prekë tue ikë armikut
kur bien si me ra termeti
shqiptart me shtat zemra e qëndresë të qelikut
thue se jan que bashk vulkani e deti
'''''''''''''
sikur bien shtërgatat me re të zeza qielli
si me ra ndoj qiell me barot e rrufe
si me u shembë mbi dhe ai i zajrrti dielli
shqiptart ashtue bien me duhi për atdhe
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

nga autori ne mergim xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''

[angert]

Kur shekullit i dridhej buza shqip me qa
----------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------
kur shekullit i dridhej buza shqip me qa
un me vargun tim e kam përkdhelë
shekulli u mbështet dèneshëm në shpirtin tim dridhej pa ja nda
vargu im mundohej at'her të mbinte por nuk kishte kah del.
-------
un dhe shekulli e kuptonim njëri tjetrin
të dy ishim bijt e diskriminimit
askush nuk fliste me ne na mohonin pyetne kohorin më të vjetrin
fakt ësht se të dy ishim të bijt e harrimit
---
ai qante se i hynin kuajt e drurit pushtues në shpirtë për ta robruar
un qaja për atdhe për fjalen e lirë
të dy përvajshëm të lënduar
shkëmbenim shpresat për ardhmëri më të mirë
---
shekulli qitte gjak i plagosur
thundrat e mbanin për tokë
un me varg i plandosur
të dy ishim të shtypur në kokë
---
të dy ishim të lidhur në pranga kohore
të dy në buzë dridheshim për liri e fjalen
ai qante për reformat njerzore
un qaja se lirinë fjalen ma ndalen
---
të dy ia dinim njëri tjetrit hallin
shikonim me shpresa kah dielli
ai të përgjakur mandej e pat dheun e zallin
un mbeta i varuri i vonë me sy kah qielli
---
un dhe shekulli miq të pa ndarë ishim me vite
bisedonim fshehurazi mbanim besë e sekret
un cicëroja fshehurazi si zog dite
ai dridhej nga kërcnimet me siklet
---
të dy dridheshim nga diktatura
nga prangat e poshtrimi e kërcnimi
të dy ishim të lidhur dashuruaras me ideale si ura
të dy vuanim nga mohimi
---
shiprtin njëri tjetrit ia shpalosnim
shekulli trembej nga gjaku lufta e baroti
të dy kur flisnim pëshpërisnim ëngjëllsisht yjet dhimbshmërisht i plagosnim
ai druhej nga gjaku un druhesha nga loti
---
kur na u burgosen gjysëm liritë
të dy flisnim në burg në errsirë
ai më fliste për ardhmëritë
un i flisja për atdhe e vargun e lirë
-------
miq e vllezër të pa ndarë ishim ne të dy
edhe sot kështu jemi në at besë
kur shihemi sinqert në zemër e në sy
në heshtje themi të dy lidhja jonë nuk vdes
---
Autori xhelal ferizi
------------------------

[angert]

--------------------------------------------------------------------------------

Zakonet e tradhtarit
--------------------

kordinon me thinin e gjarprit në levizjet instikt
zvarritet si ai palohet rrathatarë
me ves gjarpri rrin kur i mbyllë e i hapë qerpikt
me cakun e vet tradhtarë
---
sytë i bëjnë dritë për tradhti
vesi i zi e joshë si magnet
hilja i jep me pi
etja për tradhti ja shterrë lum e det
---
ushqimin e ka tradhtarë
si tigri kur paloset në fjerë
ai mish të pa faj gjueton si gjuetarë
etikë nuk ka as nderë
---
tradhtin e han me buk gjithmonë
lavirëse e ka mënyren
ai ngjanë në njeri por nën lëkurë ësht demon
si maskë e ka fytren
---
ai gjuan kahdo pa mëshirë
tradhtarë me emer i thonë
zemren e ka të pështirë
tugu në vend t' gjakut i vlon
---
e prenë secilin në besë
si takti i vampirit shpirtëron
për një mikro interes
dhe e fe tradhton
---
e komb e fis e farë
e grua e fmi e fis
se gjeni i tij tradhtarë
nuk mbanë në mish kurriz
-----
ai vret edhe diell e stinen
ai vret bilbila të lirë
ai vret edhe kanarinen
veq gjahu me i dalë i mirë
---
Nga autori xhelal ferizi
-------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

E mora një mëngjesi vesen në duar
--------
e mora një mëngjesi vesen në duar
e rrokullisa nga e lules fleta
fjalorin e zemres e nxita në shprehje vesen ´për të përshkruar
si kush ishte kjo vesë në krahasim dot nuk gjeta
po e shikoja në rriskune shuplakes time
nëpër të dores vija
më dukej dënestare vizllimë
më dukej si e dikurshmja dashuria
dhe pas shum përpjekjeve shpirtëzuese nga burimi im në meditim
pas shum mundimeve shekuj'fjalësh në kërkim
ma në fund e gjeta
e gjeta në krahasim
pafajsisht në palcë jete e definova me përkushtim
si quhej kjo dënestare
si quhej ky kullim
e kërkova nëpër secilen filozofi të rriskut tim
vesa mbi lule në fleta
ishte pa faj pa djallzim
ishte i si loti im
si loti i kombit tim
----------------------

Nga autori xhelal ferizi në mërgim
-----------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Mbajeni fjalen dhe besen
---
Autorë xhelal ferizi
---
fjalen mbajeni dhe besen
mbajeni fort dashurinë
mbajeni amanetin atdhe
mbajeni bukurinë
kulluar si embanë lulja vesen
mbajeni në sy e zemer
etnike mëmë shqipërinë
mbani komb e fe
mbani zemer ilire
mbani fort gurë e dhe
mbani zakonet gjevahire
mbani farefisin
mbani fort traditen
mbani ruani tirqit xhubleten e plisin
cicëroni si zogjt diten
duani tuajin identitetion
qëndroni shqip si gurë
duani lumin tuaj e detin
lidhni nga zemra në zemer shqip urë
lartsoni gjithmonë fisnikërinë
lartsoni me famë shqipërinë
amanet artin muziken
ti ruani si sytë e driten
ti ruani si margaritare
runi ju shqip kto visare
ruani diamantërisht kto tipare
duani ju vlla e tuajin gjak
duani shqipni e bajrak
duani kala e bedena
shqipen e famshme n' dy krena
duani gjithmonë atdhe
lindndni e vdisni shqip me një fe
një fe ruani në secilen degë e pip
feja kombtare shqip
vraponi gjithmonë pas mirsisë
punoni për hirë të etnisë
punoni për hirë të shqipnisë
o djem e vasha stërnipa të kastriotit
punoni për hirë të zotit
për hirë të emrit shqipni gjenetike
për hirë të ksaj perle etnike
për hirë të yjve të hjeshisë
për hirë të artit t' lirirsë
për hirë të sharmit t' ylberit
për hirë të etikes e nderit
për hirë të stinve e motit
për hirë të mshires së zotit
mbajeni fjalen dhe besen
mbajeni e kurr mos e lshoni
mbajeni të bukur jetesen
shqipërinë mëmë ta gëzoni
lirinë shqip ta lulzoni
---------------------
Nga autori xhelal ferizi liriku
--------------------------------

[angert]

Ah sikur t'ë më kuptonin
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''


Shkruan Xhelal Ferizi
..............................................
po sikur të ma kuptonin të gjith hallin
guri dheu e kokrrat e ima
edhe rrjedhat e lotët që e përfaqsojnë mallin
e loti i vargut e rima
---

oh sikur të ma kuptonin rrudhen
që as me germa nuk mund ta them
edhe të hallit tim peshë udhen
ndoshta i improvizuari i lumtur do t' jem
'''

lumturija kush ësht vallë ajo e ëndrruar
pse gënjen o jetë
kush ësht ai që thell e ka provuar
sa e shkurtë në epoka ka mbetë
---

e' q' na duhet ne lumturija
kur ësht sa një pikë vesë
kur në jetë për kah gjatsija
vuajtja e' mbulon me shtresë
---


e' q' na duhet një pikë si ujë
qe etjen nuk na e shuan
se jeta ësht lindë q ë të vuaj
lumturinë vuajtjet e mbuluan
---


ah sikur të ma kuptoj hallin
ndonjë kohë sublime
dhe të ma njoh penden e mallin
ndonjë zog me cicërime
---

un dhe penda ime
që e kemi bashk një zemer
ndoshta mi kupton kto lotime
që majes së sajë kan emer
---

ah sikur të më kuptoj hallin tim
dielli e toka me kore
ah sikur të kisha përshkrim
e stërnjohje në gjuhë arbnore
---

ndoshta do ti 'a thelbsoja zallit
kët hall disi në zbërthim
e gurit palcen e mallit
e cakut në meditim

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Xhelal Ferizi Autori
---------------------------------

[angert]

Loti me një det dhimbje
------------------------
Autori xhelal ferizi
................................
kur e takova lotin me një det dhimbje
mendova se ësht dollija e kullimit
kur e pashë në disa qerpik duke dënesë
u bëra vet bindje
u bëra pastaj kohë e pendimit
u bëra vet mbijetesë
---
isha naiv at'her
detet nuk i njihja shpirtrore
u bëra pastaj pendë e mjerë
valë e pandalur jetsore
---
u bëra edhe iluzion
u bëra dhimbja vet
u bëra ngjyrë që gjëmon
lotdhimbja u bëra vet
..................................

Autori Xhelal Ferizi
............................

[angert]

Pse e nxora fjalen nga guri
.........................................
Autori Xhelal Ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''
fjalen e nxora nga guri se e kërkonte moti
e kërkonte shekulli e stina
e kërkonte vet qielli e zoti
loti e vërteta e kaptina
***
e nxora se e kërkonte epoka
zemra e vet dashurisë
dheu e zalli e toka
e shpirti i vet bukurisë
***
fjalen e nxora nga guri
se e kërkonte etja vet
e kërkonte biluri
e vala e bardhë mbi det
***
e kërkoj edhe vet metafora
e kohes! e shum të materjes mistere
e penda që mbahet nga dora
e zogu në shtegtim vere
***
e kërkoj edhe dënesja pa hile
e kërkuan edhe shpërgajt e mërisë
e qehret karajfile
epoka shqip e lirisë
******************

Autori xhelal ferizi mërgimtarë shum vjeqarë
---------------------------------------------
-----------------------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Kur i thash shekullit mos qajë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''
Autori Xhelal Ferizi
:::::::::::::::::::::::::
kur i thash shekullit mos qajë pa shpresë
i dhash nga zemra e lirisë vullnet me pi
i thash të mbahet me besë
në artin magjik të dashurisë
***
i dhash gjak dielli si infuzion
i dhash lëmim puhije në brushë
i dhash aromë të tokes tonë
ja thash fjalen e gjerë si fushë
***
shekulli tash pse nuk flet
a thua gjuhë nuk ka e sy
un fushë i dhash e det
ai fjalen tash e ka ndry
***
Autori Xhelal Ferizi
..................................

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Loti u bë bë fjalë
-----------------------

Autori në mërgim Xhelal Ferizi liriku
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''
loti u bë fjalë e fjala u bë gurë
pastaj në heshtje u bë rrudhë
nga heshtja pastaj doli u bë murë
murueshëm mbeti në udhë
***
udhë loti e fjale
si ta quaj kët shekull fat
ndale o kohë ndale
të mos dënesë murushëm aq gjat
***
Autori Xhelal Ferizi liriku në mërgim
..................................................