Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

Të jeshë poet nuk të duan kohrat
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''
Të jesh poet kohrat nuk të duan
edhe dielli vetëm pasanikt po i nxenë
ti kot me pendë qanë për ideale e vuan
mashtruesi mbi dhe e ka fenë
'''''''''''''''''
mashtrusit si kult i luten me përulsi
kohrat e përthyera teneqe
të gjith e shikojnë si kult e shkojnë pas ti
o zot sa adhurimësi e keqe
''''''''''''''
kulti i mashtrimit pushtueshem thell ne qeliza të kohrave ka hy
kohes i ësht bë verem adhurmi në asht
edhe qastet e vizllimen e mashtuesit lakmueshem e shohin me sy
kultet i vizllimave kan hy thell ne te kohes kokë në rrasht
'''''''''''''
mashtruesit ja adhurojnë kohrat at laramani vizllime e kravate
fjalen e zieme në gënjeshtra sherbeti
dhe dehen me opium të ti kohrat e mjera qyqe nate
mashtruesi ka mashtrime sa deti
'''''''''''''''''
poetit askush nuk i servilet
se fjala e artit nuk ësht shpresë për ndoj llasë
fjalët vizlluese të mashtruesit duken si ma dehëse bukuri idilet
poeti në kohen viktimë të adhurohet nuk ka gjasë
''''''''''''''''''''''
se mbas mashtruesit për ndoj llassë kohrat vetmashtrohen me shpresë
shkojnë kohrat vetmashtruese të mjera
dhe vizllimen e lmojnë me sy lakmije e instiktin interes
presin nga hiq mos ju bjen ne sqep hise pseudovlera
''''''''''''''
mashtruesi i biri i vizllimes se rrejshme kult ësht kohorë
hipnoza e ti nxitë në instikte të kohrave servilinë
edhe pse ai ësht llafollog i pshtirë zgërdheshtarë e adhuron shekulli puthadorë
se hilja vizllimë mashtruesja nganjiher sjellë hipnotikisht shpresen e dashurinë
''''''''''''''''''
prandaj ti do të vyshkesh o poet
pas mbi varr do te ket dalë bari
koha pas teje me do pluhur vemendje do bërtet
por mbi fron e vizllimë i pari do të jet prore mashtrimtari
''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
Malllkim
'''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''
Pra mallkue ai birë shqiptari
Qoftë nder shekuj edhe nën dhe
Që n' gjuhë t' vet që e i la i pari
E shet kombin për nji fe
'''''''''''''

Edhe në t' liga kurtha t 'kqija
folenë shqipe e prenë në besë
mos e lashtë në dhe shqipnija
as në jetë as kur të vdes

ah mallkue ai bir shqiptari
në jetë të jetve ,n' qiell e tokë
që me lak, e shkollë tradhtari
ja pren shqipes krah e kokë
'''''''''''''''''''''
edhe ate e gjett mallkimi
kush ,gjuhë,t,vet,nuk, e mbanë gjallë
e n' gjuhë t' huej,për kah shartimi
mbet ë me gojë si peshku n' zallë
''''''''''''''''

e mallkimi e gjett tradhtarin
që n' kopsht t 'vet vyshkë,gjeth e bari
që gjarpijve u falë nektarin
rrshanë,tu i sjellë,në kopsht shqiptari
''''''''''''''
mallkue qoftë edhe hajduti
që rr'mon,arken ,t' atdheut t' vet
mbettë,si qyqja , e si guguti
me at kangë që i ka mbet ë-shkret

edhe ai që e shet vatanin
për pazare e për të lig ves
kush për t' huej e thirrë ezanin
për pak pare e interes
''''''''''''''''

mallkue qoftë ai bir' shqiptari
që grupon,klane mbi shtet
ndanë krahina , e luen kanari
gurë e dhe të tokes t' vet
''''''''''
ah mallkue qoft neper stina
edhe në shekuj e 'n' kohra e mot
ai shqiptarë,qe i shkrepë martina
pague n' pare me derdhë lot
''''''''''
edhe kush me maskë tinzare
qet pushkë kobi për me vra
pa i pasë hakun as dy pare
po vret foshnje burra e gra
'''''''''''''
mallkue qoftë kush metelikun
e din zot e jo lirinë
kush në thumb se kqyrë armikun
e mbi dhe t 'vet s' mbjellë dashurin'
'''''''''''
mallkue qoftë e ndoj pikë ujë
në orë te vdekjes mos iu gjettë
kush për hasëm e padron t' huej
ia prekë vendit veq nje fletë
'''''''''''''

qoft mallkue i ligu n' ,soj
që tinnzrisht prekë,n' për moral
kush erz tonin tue vu n' lojë
i shembë,vlerat,mbi moqal
''''''''''''
qoftë mallkue ai bir' shqiptari
që me laps me leter e gojë
për hesapë të qdo barbari
dheun e t' parve e shemb rrënojë
''''''''''''
edhe ai qe ia bën gjamen
vendit ,të vet,ah për do,pare
edhe dielli ia lshoftë namen
kush len deg't,pa,shpresë nektare
''''''''''''

kush e prishë folenë,që ësht thurë
at shqipni nga i madhi zot
kush ia rrmon po dhe e gurë
kush e lanë në gjak e lot
'''''''''''''''

ai malkue qoftë për kët punë
ai mos paftë hajr në asnji jetë
n' të dy botrat ,la me dhunë
në 'pellg,lotsh gjaku ka me mbetë
''''''''''

edhe ata qofshin mallkue
që hanë hise e hakun,t' huej
që si uri shkojnë tue rrmue
neper zhvatje n' vjet, e muej
'''''''''''''

edhe ata në luks q ë lahen
që vatanin e kann grabitë
bani o zot nder shekuj,t' thahen
shtegun vetes pa ia ditë
''''''''

edhe mallkue qoftë gjuhë e ligë
që ndersen qakajt nder ne
kush me sherre e me intrigë
nxitë ngatrresa n 'komb e fe
''''''''''''''
e ,mallkue ai bir shqiptari
që me hile rrin tu u veshë
e lasht zoti zbathë mbi zhari
kush don erzin me na e gjveshë
''''''''''''''''


edhe ata që doJnë n' varfri
me na shtrue nder shekuj t 'motit
që n 'rrug ë t 'ferrit me tinzri
na e shtroJnë udhen n'pika t 'lotit
'''''''''''''''
mallkue qoftë ai q ë me hile
na shet n' maskë miqsisht ,tue qeshë
e na duket si karajfile
pastaj nisë me dalë tu u gjveshë
'''''''''''
edha ata le të mallkohen
që tradhtojnë e vrasin arsye

bashkshortësinë edhe zhgjyrohen
at kurorë të shejttë ue thye
''''''''''''''
at kurorë të bashkshortësisë
veq pse egoja e joshë e ult
nuk beson n' kod t' besnikrisë
besë e nderë nuk i ka kult

'''''''''''''''''''''''
edhe ata që buken ja hanë
atdheut të vet me pa besi
mos i gzofshin diell as hanë
paqin vet kurtha e pusi
''''''''''
edhe mashtrues e karriggji
tjerë sarhosh e edhe flliqarë
të ligj dyftyrsha e fajdegji
edhe perversat me bizarë
'''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Kush e futi nji gacë në zemren time
'''''''''''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''
Kush e futi një gacë në zemren time
U dogj zemra e ime duke e mbajtë at gacë
u dogj ore u dogj
a e shihni ju si thrras në varg rime?
ajo u poq
a e shihni poetin?
askush në qiell e mbi dhe nuk u përpoq!
për të ja sjellë poetit lumin a detin
gacen me ujë për të ja shuar at gacë
as nuk u gjet në kët komb të shkretin
as kush as me nji gotë ujë
prandaj digju poet si flaka mbi bereqetin digju e i djegur shkruaj
ujë o zot ujë o shekull i heshtur mizorë
kot thirra neper kohra e thrras mos ma leni gacen!
por m' thuej o shekull kush ta hjekë gacen,kush?
ku ka tq gjerë det,shpirta që ta heqin gacen nga zemra
nuk ka ma si dikurë bujarë engjuj
as në qiell e as në tokë e në mal e as në fushë
as nuk ka ma shtigje koha tash absurde nuk gjen shteg
nuk ka ma mbi dhe as ëngjellushë
ka vetëm asi që,i fryjnë gaces që të djeg
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''
Autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

--------------------------------------------------------------------------------
Herën e fundit është redaktuar nga lirik : 06-02-09 në 01:47.

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Drejtësinë ma shkelen
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Vargje nga autori Xhelal Ferizi
---------------------------------

drejtësinë ma shkelen menjëher mbi tokë
sa po e solla nga dielli u turren mbi te sy nxjerrsit me krraba dinake
merreni me mendë e dogjen o miq e shokë
drejtësinë e dogjen e shkrumboj e ferr globit flaka
---
drejtësisë ju turren shpirtrat gjithfare
kush me thundra e me këmbë shkels mjerë
edhe te ne në token shqiptare
nuk e lan të lulzoj si vlerë
---
Autori Xhelal Ferizi
----------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Humbja e dashurisë
******************
Autori xhelal ferizi
------------------------
humbja e dashurisë ësht humbje e të gjitha luleve me fletë
humbj e të gjitha qehreve ndjenjëtare
humbja e dashurisë ësht humbja e të gjitha bukurive qehlibare
humbja e diellit vet
---
humbja e dashurisë ësht si humbje hane
si humbje yjesh me dritë
humbja e sajë ësht humbje si shkrirja e qirijve mbi zandane
si të gjitha mbi dhe e në qiell bukuritë
---
humbja e dashurisë ësht humbja në jetë
hummbje që quhet kob
të humbësh dashurinë je humbja vet
dashuria ësht bukuri mbi glob
---
Xhelal Ferizi autori në mërgim
-----------------------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Deshta të jem i ëndrres
---
Deshta të jem i ëndrres
që të mos prishen idilitë iluzionet e mbretërive mbi maja
buzve të mjaltes të ndërtuara nga shekuj qastet e lumturisë
nuk deshta të prishi me zhgjëndrren llahtare fluturimet e dashurive ma të mëdhaja
që ka njoftë gara e zemres epokale e dashurisë
---
nuk deshta të ua prishi foletë qelizave iluzionare të dehura nga mahnija
as shijeve eren aromtare përkundse
nuk deshta ti shoh realisht zhgjëndrrat kur lakuriq zgërdhihej zhgënjimsia
u bëra kohë djeptare e dashurisë leht tundse
---
as lotin e zemres nuk kam mundur ta nxjerrë
duke dashur që të jem ëndrra e pa zgjim
nuk doja ti shoh ata sy zhgjëndërrsisht të shpuar nga e pamëshirshmja therrë
nuk mund të quhesha pendim
---
dhe zhgjëndrra ishte vdekja ime e gjallë
prandaj ëndrroja jetë
nuk deshta të mbetem si një peshk mbi zallë

robi i tharjes vet
---
dhe mbeta ëndrra me sy hapur e pa fund
mbeta bilbil i plagosur
zhgjëndërrsisht quhem mund
ngrihem e bie plandosur
---
Autori xhelal ferizi

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

E di o penda ime
''''''''''''''''''''''''''''''''

nga autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

e di o penda ime se edhe ngjyren sarhosht e hileve kan me ta pshty
ty që fjala të mbajti si ikonë
jo vetëm ata që ti ke mendue serbisht folsat e greqishtfolsat mbi ty
të pshtynë ty shqipfolsat e perbuzsat tonë
''''''''''''''''''''''
të pshtyu shqipfolsi i pa cipë e i pa fe
të pshtyu shqipfolsi pasanik
brrylalgjiu karriggjiu tarikgjiu të lan pa atdhe
shkruaj e mos qajë o lirik
''''''''''''''
të pshtyu o penda ime edhe mediokri i tredhur
te pshtyu edhe dredhari e lakuriqi
te pshtyu kah frynë era i pa kurrizi i dredhur
te pshtyu i ligu e hiqi
---------
kan me të pshty edhe shum tjera mohime
e shtëpia tjera me lavire publike
por mbaju në strofat magjike me rima
në vargjet e bardha lirike
''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Të dua o varg
'''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''
të dua o penda ime e ty o varg
secilen germë shekull dashurie e kam
e di se ty e mua ziliqarët na mbajnë larg
por ti je diell e un qielli i pa fund i pashterrur i vargut jam
''''''''''''''''
mos prit asgjë kurr nga harbutëria
shkruaj për bilbila të pa djallzi
shkruaj për karajfilat që i shpalosë idilia
por jo për satanin e zi
'''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Humbja e dashurisë
******************
Autori xhelal ferizi
------------------------
humbja e dashurisë ësht humbje e të gjitha luleve me fletë
humbj e të gjitha qehreve ndjenjëtare
humbja e dashurisë ësht humbja e të gjitha bukurive qehlibare
humbja e diellit vet
---
humbja e dashurisë ësht si humbje hane
si humbje yjesh me dritë
humbja e sajë ësht humbje si shkrirja e qirijve mbi zandane
si të gjitha mbi dhe e në qiell bukuritë
---
humbja e dashurisë ësht humbja në jetë
hummbje që quhet kob
të humbësh dashurinë je humbja vet
dashuria ësht bukuri mbi glob
---
Xhelal Ferizi autori në mërgim
-----------------------------------------------

[angert]

Me diell,në dorë
autori xhelal ferizi
e mora njiher diellin,ne dor,
dhe deshta njerzimit rrezet nga afer me u dhënë
atyre mbi glob
po kujt ti ja jap se
njerzit sa e panë nga afer diellin
e pshtynë me mosmirnjohje diellin,
ja ky ësht njeriu
kur te ngopet me pergdhelje
edhe diellin e pshtynë
liriku ne mergim
xhelal ferizi autori