Vargje nga mërgimtari Xh.Ferizi

[angert]

--------------------------------------------------------------------------------

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Penda ime
''''''''''''''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

fajtore je ti
që je robëruesja e gjakut tim
ti je fajtore që më joshë kahdo nëpër bukuri
mbas vrapit tënd në përshkrim
---
ti po më nxitë nëpër maja
nëpër gurra e shtojzovalle
në brigje e male e pllaja
në valë e gurë e zalle
---
fajtore je ti robëruesja ime
më ke lidhë për globeve me dhe
ti më nxitë me artet e tua intime
pas kureshtjeve ndër kombe e fe
---
ti me at ngjyren tënde që nuk shterret
shekuj'tërisht më robron
me fjalen tënde që nuk djerret
joshë'sisht më hipnotizon
---
ti më nxitë të vrapoj pas detit
pas luleve e artit të jetes
ti më merr kudo pas vetit
në cak të vrapoj pas t'vërtetes
---
ti më ke lidhë me zingjirët e lakmisë
pas vrapimeve tua të pa fund
un jam rob i yti që vdes pas dashurisë
pas fjales që e fitoj nga ti me djers e mund
---
Të dua domosdo se jam rob i yti
por bukuri ka kjo robëri
vrapi pas teje nëpër djersë më mbyti
her në gaz her në gjykime e mëri
---
un të dua e her në ty zemrohem
se dua të jem zog i lirë
sa bukurisht nganjiher nga ti robërohem
o penda ime e mirë
---
se ti më ke nxitë pas dielli e hane
të vrapoj pas etikave e seciles fe
shqip më ke joshë me at gjuhë të lashtë nane
ta mbjelli mu në dashuri fjalen e shejt atdhe
---
vrapi pas teje kalon male e fusha
me zemren time fluturuese me krah
oh ti ja ma e bukura shpirtbardha ime engjëllusha
që më fluturon ngazllyeshëm gjithkah
---
të dua robërisht me kët bukuri mistere
o zot sa je ti magjike
un pas teje do të jem si nji zog vere
me cicërima kahdo poetike
---
e duam njëri tjetrin të dy jemi të beses
e di se e mbajmë të dy fjalen
sa he më ke shëndrruar lot bardhë të veses
kur thellsisht ta kam ndje poetike valen
---
ti pas fjales më tërheq më dirigjon
më tregon me gisht gjithqkajat
dhe kah menquria e kërkimet më dikton
andej ku jan thelbet e majat
---
më menquron kur un nganjëher dua të rri në cektësi
ti më zhyt thell në kërkime
në secilin detal në secilin detal ne secilen imtsi
më jep cak e spjegime
---

Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Vargu i lotit
'''''''''''''''''''''''''''''''''''
Shkruan Xhelal Ferizi,
l-i-r-i-k-u- n-ë- m-ë-r-g-i-m
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''
Vargu im shkon degë më degë
pikë mbi toskë e pikë mbi gegë
kahdo në lot si curril ari
prekë,n'për gjak,të qdo,damari
thrret,n' për,krena,e n' për,ndergjegje
rrokllisë,lotin n' gurë prej,megje
kërkon,dritë,e kërkon,shtegje
ju kërkon,bijve t'shqipnisë
n'gjuhë,amtare,të lashtsisë
nji themel,të ri,me e,nisë
me besë hane,e,rreze,dielli
me currila,që,i lshon qielli
me,erë t'freskt prej,karajfili
e porsi za që lshon bilbili
me dy krah e me dy kokë
t' mbesin vllezer miq e shokë
e t' mos kputet gJaku e fija
as aortë që e lidhë shqipnija
rrugë e,zemres n' fise t' mija
lidhnu,prore, n' fjalë,t'qelikut
n'besë e shend t'adriatikut
si ai diell që lidhë ,bregore
n' rreze e dritë,që i mbanë për dore
që i mbanë shendi i ti i dritsisë
gjithkah rrin toka e etnisë
me ato thekse e me zanore
mbane bashk zemren arbnore
porsi ylberi i bukurisë
mbajeni artin t' dashurisë
porsi harku e ngjyra e ti
që lidhë,qiellin e bjen me pi
tu i,shëndritë,currilat,n 'shi
edhe ju me gjakun shegë
lidhni pipat degë më degë
jo shqipninë për t' gjallë me e djegë
veq pse don kshtu i' far' padroni
Me u nda copash dhe i joni
mbani lidhjet porsi vlla

t' gjith damartë gjaku ku i ka
lidhni bashk si'q'lidhet ari
me kullim e gjuhë shqiptari
mos u shponi,n,fjalë e,zhgjetë
sa,nji gogel për me mbetë
n'hartë,shqipnija,mos,,me,u,gjetë
lidhni,kokrrat n'për,qdo pip
n'sy largpams,,e gjuhen shqip
me ngjyrë shege sa nji det
ti mbajmë bashk tri fe,n'nji,shtet
s'ka q'na,bën as krajl as mbret
shkrueni n' qiell,kto vargje t' mija
ti'lexojnë kur t'lindin fmija
ti,mbajnë,syt,për,kah shqipnija
jo kah greku e kah armiku
se me u thye mundet qeliku
se,na'qanë ,adriatiku
na,qanë,dheu e'na kjanë'shkolla
na,shkretohen,shegë e mollla
na,lidhë*hasmi n'pranga e,bolla
na,i nxinë,ditët që,i ka moti
na,largon prej jete e,zoti
e na djegë,me,flakë baroti
kur,njiherë n'copë,t'na ket nda

n,tre,gishtrijë,me,grek,e shkja
kur në zemer trinitrinë
te na e ngulë e t' therrë,shqipninë
me shtizë,hasmi,n,.dy barkusha
kan me kja po mali e fusha
myzeqeja e dardanija
fusha e shkodres e qamërija
mosni ,mosni,toskë,e,gegë
gjaku juaj që vlon n'dy degë
prej nji nane e nji rremë,mishi
besen tuaj vallë,kush e prishi
e ka prish thonë trinitrija
mos me mbetë nji brum vllazrija
lot me ra neper saksija
e jo ujë qe lshon currili
e jo shqip me kndue bilbili
me e gzue fleten karajfili
me lidhë ,n'gjuhë ,e, n'komb,krahinen
dialektin e mot e stinen
bashk me e mbajt shqiptart kaptinen
at kaptinë me dy kokë,nane
të shqiponjes iliriane
vargu im që pikë në vrri
majes t' pendes,n'ftue e bli
shkon tue pikë po flet më fletë
tue mbledhë ngjyrë ndër hoje e bletë
don shqipninë me e kthye në jetë
gegë e toskë me i ëmbëlsue
shkon tue marrrë currila n' krue
tue thirrë vashë e tue thirrë grue
tue marr',ari gurrë me gurrë
tue prekë gjakut djalë e burrë
kah rrijnë moshat i ri e plak
vargu im tue pikue n' gjak
tue rrshqitë ngjyra porsi shegë
sharton ëmbël toskë e gegë
pajton djemt ,t' nji nane ! djegë !
edhe moshat,lidh n' ylbera
vargun tim që e mbanë era
era e shqipes n' krih pranvere
që thrret diell e yllë dritë'vere
qe thrret shqipet,në cak,ndere
n'lidhje e punë e në asht t' skeletit
n,për,kallij të bereqetit
bardh me qeshë si vala e detit
nanë shqipnisë me i mbajtë at dinë
kryq e fe edhe krahinë
mbajë karrshi sllav e latinë
o toskë e gegë se jeni vlla
mos ndëgjoni grek as shkja
as gjarpij që,u,flasin n'vesh
tokë e dhe që u bëjn përshesh
sa per dinë e per krahinë
leni pllumba e kanarinë
le të këndojnë në gjuhë të vet
leni valët bardh mbi det
lidhni gjuhë lidhni adet
lidhni gjuhen e shekujt n'cak
shqipja jonë e ka nji gjak
lidhni shpresat,nxeht si flakë
e mos ndigjoni fjalë turrece
kah shpërdajnë shtrigat kasnece
anë e mbanë me kryq t' ballkanit
akingji të car dushanit
jeniqerë të helenisë
rus e vlleh të trinitrisë
mbani,n' cak krent e shqipnisë
mbani thumbin mirë në sy
hasmi n' tokë,kur don me msy
me tri fe,qe i keni n ,kry
me dy krena e me dy krah
mos u bëni mish për gjah
se për gjah e m'ni u kan nda
mish t' nji nane për me tha
bëhuni djem të urt për nanen
per shqipnin që e,mahnitë,hanen
që din bashk me ndejtë n'tri fe
që i gzon tokes gurë e dhe
por që gjakut ia njeh eren
se e ka nanë shqipni pranveren
prandaj kryqi kurr si ndanë
sa t' ket lulja qelë mbi thanë
ngjyren t' bardhë,e gjaku i ftonit
forcë e shqipes krah t' drangonit
kurr shqipnija s' bahet dy
se nji zemer e ka e sy
i ka bashk në shqipe të ballit
bashk e ka edhe dheune zallit
bashk e ka fushen e detin
male e ara e bereqetin
bashk e ka mishin e gjakun
bashkl e ka gjuhë e bajrakun
se e ka t' nanes veq nji mish
nuk ësht tym që del n' kamish
kah kush t'don at me e shpernda
por ësht gjak qe,vlon n'nji vlla
kot e keni o ,grek e shkja
gegë e toskë kurrë s' kan me u tha
sa të jet gjallë,moti me dhe
gurë e zalle e diell me nxe
as n' tri fe s' mbanë m'ni etnija
se at gji ju dha shqipnija
ata vrap bien n' prehen t' nanes
kur ti thrret shkëlqimi i hanes
ashti i vjeter i ilirianes
kur ti thrret nji grup i gjakut
vargu im e shekujt t'cakut
kur ti thret vargu i poetit
kan me ushtue si vala e detit
në emocione kan me u ndje
bashk me e mbajtë shqipninë me dhe
me ato fusha e maja të malit
të jet shqiptare djal pas djalit
turr e vrap po kan me vlue
gegë e toskë kan me vërrshue
n' dashuri,shqipnin me e,shtrue
edhe ne lule karajfile
e me e dashtë si nanë pa hile
deri n' dardanë e n 'mollë të kuqe
kan me i lidhë moza e burbuqe
kan me lidhë ara e ledina
fletë me shegë lisa e qetina
kan me lidhë po mote e,stina
me gjak t' kuq që ju dha nana
me at ballë,qe u shndritë si hana
fara e lasht ah pellazgiana
kah ka fis e kah ka farë
gegë e toskë që jan shqiptarë
qam dardan edhe malsorë
kan me i lidhë n' damarë arbnorë
siq lidhë besa gjak e dorë
ka me u lidhë e fortë etnija
n' det e tokë ku rrin shqipnija
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''
------------------
Autori Xhelal Ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[angert]

Unë dhe hiri
''''''''''''''''''''''''''''''''
Xhelal ferizi autorë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
l-i-r-i-k-u-
'''''''''''''''''''''''''''
unë dhe hiri bëhemi nji
kur ,un të bëhem hi
un dhe hiri ,do të bëhemi fli
kur,toka ,do të kërkoj,me pi
-----------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''
unë dhe hiri jemi,nji trup
mbi ne kalojnë shkrumbet,kohore
gjakun e,kemi,me dhe ,nji grup
të lidhur ,hi,e hirësisht dor' për dore
-------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''
hiri ,dhe un ,pluhurisht
do të hyjmë,nëpër ,qeliza toksore
do të rrijmë nëpër shekuj paqësisht
në zemer e ftyren toksore

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''
---------------------------

unë dhe hiri shkruar
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '
Nga autori Xhelal Ferizi
--------------------------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Që të mos vuani
--------
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Autori Xhelal Ferizi
----------------------
që të mos vuani gjithmonë në vuajtëri
ndërtoni ura nga zemra në zemer
lidhuni me besë e përkrahje e dashuri
shqip kah frymon qdo emer
--------
që të mos vuani gjithmonë në robëri
ikni nga vetlavdija
nga vet mburrja e nga secila vetiakëri
cak i jetes tuaj le të bëhet etnike shqipëria
------------
që të mos vuani në lot
lidhuni me shpirtra si qeliku
mos rrini kurr pa barot
në gjumë të mos ju gjejë armiku
--------
që të mos vuani mbi dhe
lidhuni si damarë
shqip bashkohuni me fe
lindni dhe vdisni si shqiptarë
--------
që të mos vuani gjithmonë në mjerim
vraponi mbas pune
punoni nat e dit punoni o kombi im
që të mos shkelni prej armiku e dhune
---------
që fëmijët të mos ju qajnë prore
e gratë e dhunuara të ju dënesin
mbi dhe e tokë arbnore
largoni të ligat e vesin
---------------
që të mos vuani me shpirtë ndër dhëmb e shpërnda
bashkohuni në besë e armë e shkollë e qëllim
në thumb mbani gjithmonë grek e shkja
armatë le të jet kombi im
------------
që të mos vuani gjithmonë e të ju laget qerpiku
mbani bashk tri fe
të mos ju ndajë në hasmëri armiku
shqipërinë etnike mbane si diell me u nxe
--------
shpirtin ta keni nji e të pa ndarë
brengen për secilin bashkkombas ta keni
shpirtin për njeriun tuaj solidarë
sytë e mendjen shqip mbani bashk si kalaja e bedeni
--------
dhe për secilin shqiptarë mendoni se mund të ju duhet
mos hudhni njerz ti mbani pran me kimet
vetëm kështu qdo armik ju druhet
kur keni mbi dhe unitet
-----------
dhe mbane kahdo shqiptari shqiptarin
nëse nuk doni të gjëmoni në vuajtëri
mos e ndjeni zot metelik edollarin
por bashkimin e kultin etnike shqipëri
---------
mos lakmoni pas luksit vetmashtrim
se prap motra e fëmij ju qajnë gjith nën shkja
merrni o shqiptarë o kombi im mësim
se vuajtëria mundet përëri me të tha
----------
nëse nuk doni të tmerrshme vuajtëri
armët ti keni adhurim e dijen shkollare
me gegë e toskë mbani shqipëri
një zemër shqipëri ta keni shqiptare
----------
XhelaL-Ferizi-autorë
l-i-r-i-k-u- n-ë- m-ë-r-g-i-m-
--------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

------------------------------------------------------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '

Ah sikur të isha përkthyes i dashurisë
------------------------------
Autori xhelal ferizi
-------------------------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''

ah sikur të isha përkthyes i dashurisë
sikur të isha un vet gjuha dhe ndjenja e sajë magjike
sikur të njihja te gjitha gjuhët e gjithsisë
sikur të isha vet ndjenja e veshur me ndjenjen dashuri zbërthim'analitike
--------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '

ndoshta do të flisja me formim subjektin e ndjenjave të dashurisë
sikur të kisha në qdo mikrondjenjë nji det
dhe vet zanafillen e botkuptoimit të paranismërisë
dashurinë që e nisi ajo vet
-----------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
ndoshta qëllimit njerzorë di ti kisha ofru zbërthim
me kët gjuhë e ndjenjë laborator te kuptimsisë
me miliona gjuhë'ndjenja në secilen germë e shkrim
ndoshta e kisha thënë fjalëndjenjen e dashurisë
------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''
po ku ta marrr kët gjuhë'pasuri mbi'qiellore
kët zanafillë të para nismërisë
ku ësht ky material i syve i zemrave krijim nismëtore
e ndjenjat që jan nisë i kan mbjellë para foljoret'mbiqiellore
ndjenjat i kan mbjellë mbiqiellorë paranismëritë mahnitore

-------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

në secilen paranismëri mbiqiellore të ndjenjë dashurisë
në secilen mikrondjenjë gjuhë fenomen qudi spjegim
paraqiellori quhet kjo gjuhë që flet e para'gjithsisë
spjegim ndjenjë mahnitore që u mbjell si vlim
në paragjith'sinë e paranismërisë dedikuar për njerzim

---------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''
mahni shkencoro laboratoro zemre e ndjeshmërisë
që ësht nisë në gjakun e para gjithsisë
ndjeshmëri gjuhë mikrondjenjë në të qdo miliardten qelizë
qehreshprehje shartim gjuhë komponent fenomen habitse ësht analizë
sikur të isha përkthyes mbi qiellorë i kësajë dashuri kuptimsisë
ah sikur te isha përkthyes gjuhtarë mbiqiellorë i dashurisë
shkencë të re të përsosur për dashuri do të kisha nisë
-------------

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
por ku të gjendet kjo materialo filozofi sherr'ëmbël'nisje nisje ëmbëltare
që nxiti të gjitha flakë zjarmtaro ndenjë'ndezese që qiellorisht flet
me të padukshmet spjegime vullnet formë nismëtare
paranismëri në qdo mikropikë ndjenjë nga nji det spjegimsi planet
dashuria dashuria para zjarmtare
para toksore para ujore para det
ishte nisma ishte dashuria vet
---------

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''
ku ta gjejë në ndihmë galaktiken logjiken e taktiken
e fuqishme të perendisë
ku ta gjejë gjuhë fenomene gjuhtare'ndjenjë galaktiken
që dashurinë në mbi qiell e ka nisë
kur paranisma nisi fenomen'istiken
ather edhe dashuria ësht nisë
---------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

dhe vetëm me ah e oh nuk mund të bëhem përkthyes dashurije
kur nuk kam zbërthimin të para'nismërisë
se kjo ësht mahni e forcë perëndije
që din kso qudirash me nisë
--------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

e si mud të jem un përkthyes kur në qdo ndjenjë të sajë
ësht një qudi si mister që gjuhë zemre flet
kur asnjë sekret toksorë zemërsisht si dry s' ka fuqi ta mbajë
ajo qiellorisht i ka gjeniale gjuhë e vaj
e lotët hidhrim'gzim sa nji det
----------
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

si të bëhem un përkthyes i sajë kur jam njeri i varfër - gjuhtarë
kur të thellsishmen para'nismëri nuk e njoh fare
si të jem un gjuha e intepretit për dashurinë për kët farë
që zbritë ka nga para'qiejt me drita rrezetare
------------
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Xhelal Ferizi mërgimtarë nga Mitrovica e Kosoves
autorë i vargjeve shqiptare jeton në mërgim

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''

[PINK]

mbaj kete cepin ketu dhe mos dil qe ketu, pls . Lol

[Xhuxhumaku]

me se fundi liriku gjeti toke te re.

urime,

e befsh edhe kete si tjetrin.

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Nëse vdesin shekujt
--------------
Autori xhelal ferizi
-----------------------
nëse vdesin shekujt nga mosmirnjohja 'fajtorë gjithmonë mbetet injorimi
errsira niveli i ndërgjegjes mjegulla mospërfillse mbi shpirtin knetë
nëse vdesin shekujt fajtorë ësht makutërimi
absurdi i mykut në të të kalburen jetë
----------
nëse vdesin shekujt fajtorë jan pseudo fjalët
stilizimet e tyre mu në artin e shpirtit mashtrues të interesit
nëse nga mosmirnjohja vdesin shekujt nga mosmirnjohja do të shemben edhe malet
planeti qenka si gryka e thesit
----------
se vetëm gryka e thesit mirnjohje quhet
vetëm joshja mbi thesarë
gryken e thesit gjithmonë hapur mbajtë duhet
në se don mirnjohje nga qenja lakmiqarë
-------
thesin hapur e grahzdin të ligut mbaja gati
urë e tij bëhu e vig
o shekull o shekuj mirnjohsi më i mjerë më i gjati
ësht gjithmonë zhvatsi i lig
---------

nëse vdesin shekujt edhe un nga mosmirnjohja do të pëlcas
edhe hana e dielli
yjet e toka e deti me gjasë
përbuzjes nuk i rrin ma as qielli
---------------
nëse nga mosmirnjohja pëlcasin të gjith engjujt në qiell e mbi dhe
fajtorë ësht harbuti
në fise në kombe në farë e në fe
i pari nuk duhet të prijë huti
-------------
nga mosmirnjohja mund të vyshken dashuritë
bilbilat mund të mos cicërojnë
yjet mund të shuhen në dritë
gjak'rat ma nuk do të vlojnë
------------
mosmirnjohjet jan vese barbare
jan bimë kopile të zeza
po mbjellen në trojet shqiptare
do të thajnë sa mote e breza
-----------
plast do të bien shum yje
do të vdesin shum ideale
gurgullimat do të rënkojnë nëpër pyje
lulet do të tkurren në male
------------
e diellit nuk do ti qeshet fytyra
arti do të vdes duke mallkuar
mbi dhe do të mbijë dekorata ma e ndyra
e kohë mosmirnjohse e truar
---------------
----------------------------
l-i-r-i-k-u- mërgimtarë
Autori xhelal ferizi
----------------------

Tema: lirik Përgjigju Temës
Jeni identifikuar si lirik Titulli:
----------------------------------


''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Mesazh: lexoni vargjet e autorit në mërgim
tregoni shokut shoqes
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''
--------------------------------------
-----------------------------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mërgimtari Xhelal Ferizi

---------------------------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''
-----------------------------------------------

Shkruan Xhelal Ferizi nga Mitrovica e Kosoves
------'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''
Në qoftë se në botë ka ujë si ari
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''

Autori xhelal ferizi
---------''''''''''''''''''''''''
në qoftë se në botë ka ujë si ari
si kaltri margaritari
si biluret me safire
dilni e shihni në tokë ilire
kah dhërmia e kah himara
ujë të detit për kah fara
thua se valë ësht qiellorike
mbi himaren perlë antike
e krijoj vet perëndia
thue se në lot ësht shkri ingjija
ashtu shkrinë artin vizllimi
ujë e zallë për kah shkëlqimi
aty shkrihet bukurija
llogaraja e kah dhërmija
shkrinu shkrinu ndjenja t'mia
vuaj poet se penda jote
lot po derdhë në epoka e n' mote
kah jan turrë kah toka jote
grek e sllav e tjerë me plane
kush me grup e kush me klane
ata ujë e duan n' at m'nyrë
për me e shprishë atdheun n' fytyrë
shqipërinë nënën t’poetit
duan ta vrasin ujt e detit
ata ujë shtri buzës t' bregut
kush kah vjen me plane shtegut
kush kah greku e kah sllaviani
kush me plan e helm dushmani
për me i qthurë të bukurat male
q' po m’qanë penda n' shkumbë t’qdo vale
se un andej me art jam shkri
kam ra me valë në dashuri
e me kaltrinë të ati deti
e me fusha bereqeti
e ka folë me ndjenjë me valen
i kam dhanë besen e fjalen
kam me mbrojtë peshkun e njalen
kam me e mbrojtë ekologjinë
kam me i mbrojtë atdheut virgjrinë
do të shkruaj në yje për lirinë
për himarë të shqipërisë
me palcë ndjenjash të bukurisë
kam me mbrojtë gjithmonë o zot
her me fjalë e her me lot
m'fton kushtrimi e dashurija
ah me dhimbje më fton etnija
mëmë e dashur shqipërija
e toskëria e dashur moter
fton kosoven në at votër
fton e bukura vala në det
me pendë timen si poet
se un vuaj shum për himaren
i kam shiju un shegë e naren
mbi ujë të shndritshëm kam ra në shpinë
ah me not e ndjeshmërinë
kam ndrrue fjalë me qdo zallinë
ju nuk e dini o fise të mija
si më shkrinte në shpirtë knaqsija
si kam ndejtë un mbi at ujë
n’ njiqind penda se përshkruej
as nuk ka mbi globe e dhe
si himara n' shpirtë me t’nxe
deri poshtë ku bjen ksamili
kam mbjellë vargje karajfili
ju betohem në kohra e stinë
vet kam qa për qdo zallinë
nga ajo droja për dhërminë
vet kam qa si zog shqiptarë
për ksamil e për himarë
se mos vallë ma merr armiku
si kah joni e adriatiku
e na nxitë ndoj sherr me fe
e na e mbytë hjeshinë mbi dhe
fort shtrëngue e kam himaren
e kam marrë penden shqiptaren
e kam shtrydhë me fjalë fishtiane
kam marrë ngjyrë prej diell e hane
jam ra në gjuj në kullim rane
e jam lidhë me shpirtë shartimit
me shum ndjenja e germa t’shkrimit
me ndjenjë dheu të përmallimit
per tu lidhë me bukurinë
me e bashku me dashurinë
me ato brigje argjentare
shqip ku shndritë qehre shqiptare
në llogara e tokë himare
mandej ujin e kam nda
n' për currila kthjellt tue pa
mbi shuplakë bilur kah rrshqet
kam shartue lotin me det
lot i g'zimit e i rrezikut
për at perlë t’adriatikut
për at perlë të detit jon
mos na e sheh thash ndoj demon
mos don kush me na e grabitë
e kam qa për bukuritë
gjith tu m' pikë shum lot qerpikut
duke u trembë planit t' armikut
e i kam lshue po sytë kah moti
në shum lutje n’ qiell kah zoti
shum jam lutë për brigje e detin
me ja ruajt integritetin
edhe tërsinë ksaj bukurije
kah shqipni i thonë etnije
m' ja ruaj fisin edhe faren
shqip kullue ma ruaj himaren
i kam nda currila e zallin
edhe qiellit i nxita mallin
shum kaltri m' kan kuptu hallin
ma kuptoj hallin kaltria
tue përkdhelë me vargje t’ mia
se tu i mbajtë un sytë kah qielli
shqip tu veshë me rreze dielli
tue veshë ndjenjen shqip me emer
nanë shqipninë tue mbajtë në zemer
kshtu jam lutë për tokë e dhe
shqip m'kan ra lotët si rrke
se më pushtoi shum bukuria
emocioni e dashuria
për himarë margaritare
tokë shejtërie bregdetare
shqip ma ruaj o zot me fe
plani i hasmit mos me e bre
shum jam dridhë nga përkushtimi
nga hjeshia e ledhatimi
i ksaj toke aq magjike
shqip himara rrnoftë etnike
kshtu jam lutë me emocion
se m' ka shkri ai deti jon
me kaltri e bukuri
prandaj thrras me ndjeshmëri
un i biri i dardanit
prekur thell në gjen të ’gjanit
se m' frymzoj qdo pikë me ujë
rrshqitja e notit s’ mund t' përshkruaj
si kam rrshqitë un porsi njalë
mbi kaltri n' shkumbardha e valë
se n' qfar ndjenje në ujë me pika
shihej fundi si optika
edhe zalli në qehre dritë
por si qelqi n' margaritë
mandej shpinen e lash të lirë
më mbante uji plot dëshirë
shqip më fliste toka e qielli
rrezja e arit e i famshmi dielli
më mbante uji i himares
për'gjat bregut të nënë shqiptares
e knaqsija prekë kah qielli
kah m' ngacmonte n' rreze 'dielli
e kah bregu një erë ftoni
shkrinte aromë kah det i joni
deti jon deti i magjisë
n' shkumbë magjike m 'ka harlisë
se' q' m 'ka l'muar në valë të gjakut
kur me not trupin n'rreth t' lakut
në nji lak që e thente vala
e kam kthye knaqsisht si njala
jam shëndrru në të dashur lojë
s’ mund ta them me shkrim as gojë
kur mbi det pushoja në shpinë
m' pushtoj loti për shqipërinë
se ma nxiti dashurinë
edhe m' perfshiu në emocion
shqip kaltroshi deti jon
ma përziu ndjenjen e lotit
e ' m' ka nxitë me thirrë drejt zotit
un shqip i biri kosovari
kam thirrë shqip me theks shqiptari
siq thirr shendin drita e ari
e jam lutë për valë ujvare
shqip t' shkumbzoj mbi tokë himare
valabardha e gurgullima
shqip me qiell e gjeraqina
shqip ti qelin karajfilat
shqip ti kndojn gjithmonë bilbilat
e jam lutë për komb për mshirë
për me mbetë shqiprija e lirë
mos me e nga kush me e trazue
thirra shekujt me e lulzue
në megjë etnije kah qdo shteku
të mos e prekë as shkja as greku
ma ruaj zot gjithmonë etninë
shqip mbi dhe m' ja ruaj tërsinë
e bekua i kam shegë e nara
shqip mi pastë shekujt himara
mandej dola n' shkëmb e guri
uj kah lmonte si biluri
thue zallina si gurë qmue
leht optikes tu u ngacmue
po lëvizte e nanurisë
me plot art të bukurisë
thua reflekset jan valëzue
thue se dielli ish tu i shkrue
thue se ari e kaltrija
ishin shkri kah rrezanija
edhe përplasjet tingull'tare
valabardhas në tokë shqiptare
shqipron vala në tokë himare

e damartë e gjirit t' detit
e kallijt e bereqetit
e ulliri lmuar në faqe
e ato lule manushaqe
bashk me eren bregdetare
mbanin art mbi tokë himare
zemren të luanin si violina
thue se sharm po shkrinte stina
tinguj t’ leht vala përthye
uj't syprines tu e ngazllye
un mendoja me pendë n’ dorë
si ta shkruaj poeti i gjorë
kët pasqyrë porsi kristali
kur ai shkëmb valen e ndali
me stërkala përplasë n’ pika
thue platina ktu po u shkrijka
me diamantin e gurë tjerë
nisa në vaj me u zhgrehë si i mjerë
se nuk gjeja të duhuren fjalë
me e lidhë shqip për uj e valë
detit jon për me ia thurë
perlë e art ndjenjë e bilur
prandaj thirra un naimin
thirra ndihmë lshova kushtrimin
thirra fishtë mjedë e shiroken
t' gjith poet në shqipri loken
edhe kërkova varg hua
te' t'gjith shqiptart kah jem një vlla
si bilbili degë degë më degë
kahdo rrijnë po toskë e gegë
për himarë të shqipni nanes
t'ndihmojnë vargjet e ilirianes
ta përshkruaj si driten t' hanes
ah kët vlerë ingji magjike
thash po e msynë llava armike
thash te mbrojë me një magji
t' mos e shkelë klan as orgji
t' mos e sheh i lig ndoj sy
se mandej mundet me e thy
then krahinen perlë shqiptaren
lulë ksamilin e himaren
ishujt t'jonit margariten
ku e merr shndritshëm vala driten
ku të mbanë në shpinë e n' bark
ah valbardha n’ gjysëm hark
thue se shtrat ësht qehlibari
uj e zallë në at dhe shqiptari
prandaj m' qanë mua sot kjo pendë
kur himara më bjen ndër mendë
me ato male prekë në qiell
llogara që flet me diell
ah turizmi një kryevepër
n'pika ari po e shkruaj n'letër
e po e shkruaj me pika ylli
flladin t' detit n' breg kah pylli
me gështenja man e bli
shegë e agrum edhe bojli
dardhë e rrush të shijshme mollë
edhe hijet mbi fletë'hollë
qe i lshojnë drujt kah bregu i detit
a ato fusha t’ bereqetit
që deri n' buzë tu e ndërpre malin
nganjëherë n' lugina dalin
ndërpejnë shkëmbin bardh e shkurre
tu u përpjekë me kullim gurre
ku ato kthjellshëm derdhen n'deti
si valbardha në mes veti
gurgullushëm kah shkumbzojnë
bukuritë thua po këndojnë

kur përplasen kah ujvara
kush bilur me dalë ma e para
ashtu shndritë me sharm himara
ashtu shndritë kjo ndriqimtare
qoftë mbi dhe gjithmonë shqiptare
--------------------------

Xhelal Ferizi nga Mitrovica e Kosoves i shkruan bukurive
të atdheut shqipërisë etnike vargjet i keni nëpër
forumet shqiptare '''''''''''''''''''''
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''
Të dashur lexues
lexoni vargjet e autorit shqiptarë në mërgim
xhelal ferizi nga mitrovica tregoni shoqes shokut të afërmve
---------------------------------

[angert]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Duke vrapuar
-----------------
Shkruan Xhelal Ferizi

l-i-r-i-k-u
-------------------------
duke vrapuar ,mbas pendes time të etur
shterra shi qielli e re,të bardha e të,zeza
pas hapit,të pendës thellsitë mendueshëm duke i tretur
i preka thekshëm ,materjet nëpër breza
po penda ime ,nuk ndalej,e penda duke ndjekë, kohrat në,hap
kudo vrap mbas shekujve labirinte pa mbarim
një ditë penda,grepas,mbi lakmi u kap
e un paarritshëm,po i shkoja në secilin lotim
në secilin meditim krijim imagjinim
ma mirë thash një mollë,a shegë ta kisha mbërri
se penden që qenka shekuj e qiell, pa fund
sikur të kisha fyellin,e pa brenga të dal në vrri
do të kisha ndrruar tingujt leht në fyell këndshëm e pa mund
përse të jem rob i pendes në kërkim
gjahtar i mundimeve qdo kund

------------------------
vargje shqiptare
nga autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
---------------------