Me doli edhe mua tė them pak fjalė rreth kėsaj teme. Ne kur kem mėsuar pėr qelizėn kemi thėnė se: “qeliza ėshtė njėsi themelore dhe funksionale pėr ēdo qenie tė gjallė”. “Organet” qe cekėn nė citoplazmė ne i kemi quajt organele apo edhe mikroorganele (qeliza vet nuk ėshtė organ edhe nuk janė tė gjitha qelizat njėsoj). Nuk do hy nė kėtė shkėmbim mendimesh. Sepse te shkencat natyrore, nuk ka kurrfarė hamendjesh, duhet kėshtu apo duhet ashtu, aty e ndahet shapin nga sheqeri me masa konkrete: kohore, gjatėsi, peshė, madhėsi, temperatur, valė etj, aty nuk ka “tha Sala kėshtu e tha Thaqi ashtu”, por ēdo gjė ėshtė e saktėsuar . Por kėrkoja ēfarė ėshtė shkuar pėrtej hulumtimeve dhe zbulimeve tė deri tanishme. Sepse ato qė janė zbuluar deri me tani tė gjitha gjenden nė internet apo libra shkencore. Mė interesonin edhe gjėrat e ilustruar mirė me foto si dhe vidioklipa. Gjithėashtu, duke e njohur anatominė, fiziologjinė, mikrobiologjinė e shkencat tjera qė mirėn me njeriun mė intereson: a janė diku afėr tė konstatojnė apo zbulojnė shpirtin i cili gjendet nė ēdo qenie tė gjallė, nė kėtė rast shpirti i njeriut nė bazė shumė shenjave a ka mundėsi tė jetė materie? E jo diē enigmatike, siē ėshtė sot e kėsaj dite.