Në udhët e dhimbjes jetoj

[riza2008]

Ditënndërraçelur...
Natënndërravrarë...
Jetë moj,
pse më ke qeshur?!
Jetë moj,
pse s'më ke qarë?!

[riza2008]

A e dëgjoni shpirtin tim
Që flet në heshtje me potere?
Vjen si dallgë si psherëtimë,
Si një trokitje mbrapa dere.

Nga dhimbja vjen krejt i drobitur,
As buzët nuk i lag burimi.
Si zogu i lodhur nga furtuna,
Dhe s’di se ku ta bëjë ndalimin.

Endiej dhe vetë shpirtin e tretur,
Tek psherëtin mbi një gëmushë,
Sikur të jetë një zë i mekur
Si një kazan që vlon me musht.

Më parë se shpirti im të iki,
Diku në qiell a në hon,
Si shkallë që yjet ti çukiti,
Do t’i vë vargun që gulçon.,

[riza2008]

As dallgë, as det,
As kodër, as breg,
As lumë, as përrua,
As burrë, as grua.

As lis, as shkurre,
As top, as kobure,
As hiç, as gjë,
As fjalë, as zë.


As erë, as furtunë,
As zgjuar, as gjumë,
Të jetosh, s’ke punë,
Të vdesësh është pak.
TE NGORDHESH, S’ESHTE SHUME.

[Agim Doçi]

riza2008
Urime. Urime.Urime.

[riza2008]

Pershëndetje Z.Doçi! Ndjej kenaqesi kur me vizitoni.Prezenca juaj eshte vleresim.Ju faleminderit.

E kam lart pasqyrën time,
Nuk shikohem dot në të.
Mbi krevat nisin zhgënjimet
Dhe puth kryqin pa bërë zë.

Nga krevati shikoj botën
Dhe me kryq botën e kap.
Më duket në mes të kryqit,
Sikur jeta më zë mat.

[riza2008]

E dini apo nuk e dini,si qesh,si qaj,
Si gëzohem,si hidhërohem e si vuaj?
Si këndoj në dasma,si vajtoj në vaj,
Si e hedh në varg,dhimbjen si e shkruaj?!

E dini apo nuk e dini,si i pres mëngjeset,
Si e filloj ditën,si i kaloj vitet ?
Me shpirt nëpër dhëmbë, shuhen buzëqeshjet
Dhe plaga në zemër çdo minutë më rritet.

E dini apo nuk e dini,si e prita Marsin?
Pa nënë,pa manushaqe….- me dëborë.
Dëgjoj,dëgjoj, britma,aq sa më gajasin
Dhe puthje të ëmbla,veç kur vë kurorë.

E dini apo nuk e dini që vuaj?
Dhe orët e natës nuk gjëjnë rehat.
Përpiqem që dhimbjen në varg ta rishkruaj
Dhe ngihem i çmëndur,i lojtur në shtrat.

E dini apo nuk e dini, që ndjehem i huaj?
Jeta s’më pranon të jetoj i lumtur.
Në udhët e dhimbjes me vdekjen po luaj,
Dhe kam për ta mbytur me këto dy duar.

[riza2008]

Në këmbën e majtë,
Dy kallo kanë mbirë.
M’i kanë bërë dhuratë,
Rrugët netëve nxirë.

Mbi supe mbaj çantën,
Supet veç rënkojnë.
Eci monopateve,
Rrugët s’më pranojnë.

Brenda shpirtit tim,
Gjithë botën e mbaj.
Rrugët që më lodhën,
Me to dhimbjen ndaj.

[Çaushi]

E dini apo nuk e dini,si qesh,si qaj,
Si gëzohem,si hidhërohem e si vuaj?[/COLOR]
Si këndoj në dasma,si vajtoj në vaj,
Si e hedh në varg,dhimbjen si e shkruaj?!

E dini apo nuk e dini,si i pres mëngjeset,
Si e filloj ditën,si i kaloj vitet ?
Me shpirt nëpër dhëmbë, shuhen buzëqeshjet
Dhe plaga në zemër çdo minutë më rritet.

E dini apo nuk e dini,si e prita Marsin?
Pa nënë,pa manushaqe….- me dëborë.
Dëgjoj,dëgjoj, britma,aq sa më gajasin
Dhe puthje të ëmbla,veç kur vë kurorë.

E dini apo nuk e dini që vuaj?
Dhe orët e natës nuk gjëjnë rehat.
Përpiqem që dhimbjen në varg ta rishkruaj
Dhe ngihem i çmëndur,i lojtur në shtrat.

E dini apo nuk e dini, që ndjehem i huaj?
Jeta s’më pranon të jetoj i lumtur.
Në udhët e dhimbjes me vdekjen po luaj,
Dhe kam për ta mbytur me këto dy duar.

Riza i dashur!
Sa me mall lexoi dhuntin e te shkruarit qe Ti ke...dhe na e sjell ketu, me kaq ndjeshmeri...permes vargut Tend...thell preku dhimbjen Tende !
Faleminderit...edhe per fjalet te reputacioni!

[riza2008]

Riza i dashur!
Sa me mall lexoi dhuntin e te shkruarit qe Ti ke...dhe na e sjell ketu, me kaq ndjeshmeri...permes vargut Tend...thell preku dhimbjen Tende !
Faleminderit...edhe per fjalet te reputacioni!

Pershendetje Çaushi!Ju falenderoj per pjesmarrjen dhe mendimet qe jepni.Respekte

[riza2008]

Malli i zemrës,burim jete.
Malli i vëndit, pikëllim.
Sjell me vete rrëke lotësh,
Për mbi faqe,breshërimë.

Pikë e lotëve,kristali,
Nga burim i shpirtit del.
Dhe ky mall i mërgimtarit,
Djeg si prush e djeg si djell.

E kujton vëndin e dashur,
Larg e larg përtej atje.
Ku ka lënur zemërplasur,
Nënën e tij kallogre.

Ku pikon pika e lotit,
Nga çdo pikë,del një mallkim.
Për atë që e largoi,
Të ik larg nga vëndi im.