Në udhët e dhimbjes jetoj

[riza2008]

I trishtuar


I trishtuar lapsin shtërngoi dora
Dhe mendimet po zjehen në tru.
Në Sarandë them të shkoj nga Vlora,
Malli nënës më uli në gju.

I trishtuar puth fotografinë,
U bë viti që s'kam ardh' tek Ty.
Ti nënoke, s'ma gjën dot shtëpinë,
S'të lë dheu të shikosh me sy.

I trishtuar,por do ta bëj udhën,
Sa më shpejt se zëmra s'duron.
Përmbi varr do ta skalit rrudhën,
Se si shi syri më loton.

I trishtuar sa s'di si të shprehem
Edhe orët po më duken vit,
Errem,gdhihem,nga helmi po dehem,
Më kujtohet fjala jote : Shpirt !

I trishtuar,fëmi qeraman,
Jo si burrë nuk ndjehem fare,
Më kujtohet fjala : Po ku je Derman?!
Dhe Dermani një vit s'vjen në varre.

I trishtuar jam, për Ty ,o nënë,
Se jam larg e s'të vi shpesh tek varri,
Më kujtohet : Ku je yll,o hënë !,
Vdektë nëna tani përsëgjalli.

I trishtuar si asnjëherë tjetër,
Malli yt më ktheu në hi.
Ah moj nënë mallin hedh mbi letër,
Shpirti im jeton veç për Ty.

I trishtuar sot po shkruaj vargun,
E puth lapsin që po flet me Ty,
Ah nënoke në qafë e kam lakun,
Laku mall na mbyti të dy.

I trishtuar do vi në Sarandë,
Përmbi varr do flë tre-katër orë.
Do të them : Erdha unë o nënë!,
Përmbi varr jam kthyer meteor.

I trishtuar po shkruaj ca fjalë,
Biri yt gjithmonë ka qënë lqrg,
Sa kuptoheshim bashkë kur ishje gjallë,
Aq ky mall si furtunë na lag.

I trishtuar jam o nëna ime,
Se s'kam kujt t'ja them më fjalën Nënë,
Ndaj sot lapsin futa në mendime,
Dhe të shkrojta : Ti je Yll,je Hënë !

[riza2008]

I trishtuar


I trishtuar lapsin shtërngoi dora
Dhe mendimet po zjehen në tru.
Në Sarandë them të shkoj nga Vlora,
Malli nënës më uli në gju.

I trishtuar puth fotografinë,
U bë viti që s'kam ardh' tek Ty.
Ti nënoke, s'ma gjën dot shtëpinë,
S'të lë dheu të shikosh me sy.

I trishtuar,por do ta bëj udhën,
Sa më shpejt se zëmra s'duron.
Përmbi varr do ta skalit rrudhën,
Se si shi syri më loton.

I trishtuar sa s'di si të shprehem
Edhe orët po më duken vit,
Errem,gdhihem,nga helmi po dehem,
Më kujtohet fjala jote : Shpirt !

I trishtuar,fëmi qeraman,
Jo si burrë nuk ndjehem fare,
Më kujtohet fjala : Po ku je Derman?!
Dhe Dermani një vit s'vjen në varre.

I trishtuar jam, për Ty ,o nënë,
Se jam larg e s'të vi shpesh tek varri,
Më kujtohet : Ku je yll,o hënë !,
Vdektë nëna tani përsëgjalli.

I trishtuar si asnjëherë tjetër,
Malli yt më ktheu në hi.
Ah moj nënë mallin hedh mbi letër,
Shpirti im jeton veç për Ty.

I trishtuar sot po shkruaj vargun,
E puth lapsin që po flet me Ty,
Ah nënoke në qafë e kam lakun,
Laku mall na mbyti të dy.

I trishtuar do vi në Sarandë,
Përmbi varr do flë tre-katër orë.
Do të them : Erdha unë o nënë!,
Përmbi varr jam kthyer meteor.

I trishtuar po shkruaj ca fjalë,
Biri yt gjithmonë ka qënë lqrg,
Sa kuptoheshim bashkë kur ishje gjallë,
Aq ky mall si furtunë na lag.

I trishtuar jam o nëna ime,
Se s'kam kujt t'ja them më fjalën Nënë,
Ndaj sot lapsin futa në mendime,
Dhe të shkrojta : Ti je Yll,je Hënë !

[riza2008]

I trishtuar
( Bisedë me Nënën time )

I trishtuar lapsin shtërngoi dora
Dhe mendimet po zjehen në tru.
Në Sarandë them të shkoj nga Vlora,
Malli nënës më uli në gju.

I trishtuar puth fotografinë,
U bë viti që s'kam ardh' tek Ty.
Ti nënoke, s'ma gjën dot shtëpinë,
S'të lë dheu të shikosh me sy.

I trishtuar,por do ta bëj udhën,
Sa më shpejt se zëmra s'duron.
Përmbi varr do ta skalit rrudhën,
Se si shi syri më loton.

I trishtuar sa s'di si të shprehem
Edhe orët po më duken vit,
Errem,gdhihem,nga helmi po dehem,
Më kujtohet fjala jote : Shpirt !

I trishtuar,fëmi qeraman,
Jo si burrë nuk ndjehem fare,
Më kujtohet fjala : Po ku je Derman?!
Dhe Dermani një vit s'vjen në varre.

I trishtuar jam, për Ty ,o nënë,
Se jam larg e s'të vi shpesh tek varri,
Më kujtohet : Ku je yll,o hënë !,
Vdektë nëna tani përsëgjalli.

I trishtuar si asnjëherë tjetër,
Malli yt më ktheu në hi.
Ah moj nënë mallin hedh mbi letër,
Shpirti im jeton veç për Ty.

I trishtuar sot po shkruaj vargun,
E puth lapsin që po flet me Ty,
Ah nënoke në qafë e kam lakun,
Laku mall na mbyti të dy.

I trishtuar do vi në Sarandë,
Përmbi varr do flë tre-katër orë.
Do të them : Erdha unë o nënë!,
Përmbi varr jam kthyer meteor.

I trishtuar po shkruaj ca fjalë,
Biri yt gjithmonë ka qënë lqrg,
Sa kuptoheshim bashkë kur ishje gjallë,
Aq ky mall si furtunë na lag.

I trishtuar jam o nëna ime,
Se s'kam kujt t'ja them më fjalën Nënë,
Ndaj sot lapsin futa në mendime,
Dhe të shkrojta : Ti je Yll,je Hënë !

[riza2008]

I trishtuar
( Bisedë me Nënën time )

I trishtuar lapsin shtërngoi dora
Dhe mendimet po zjehen në tru.
Në Sarandë them të shkoj nga Vlora,
Malli nënës më uli në gju.

I trishtuar puth fotografinë,
U bë viti që s'kam ardh' tek Ty.
Ti nënoke, s'ma gjën dot shtëpinë,
S'të lë dheu të shikosh me sy.

I trishtuar,por do ta bëj udhën,
Sa më shpejt se zëmra s'duron.
Përmbi varr do ta skalit rrudhën,
Se si shi syri më loton.

I trishtuar sa s'di si të shprehem
Edhe orët po më duken vit,
Errem,gdhihem,nga helmi po dehem,
Më kujtohet fjala jote : Shpirt !

I trishtuar,fëmi qeraman,
Jo si burrë nuk ndjehem fare,
Më kujtohet fjala : Po ku je Derman?!
Dhe Dermani një vit s'vjen në varre.

I trishtuar jam, për Ty ,o nënë,
Se jam larg e s'të vi shpesh tek varri,
Më kujtohet : Ku je yll,o hënë !,
Vdektë nëna tani përsëgjalli.

I trishtuar si asnjëherë tjetër,
Malli yt më ktheu në hi.
Ah moj nënë mallin hedh mbi letër,
Shpirti im jeton veç për Ty.

I trishtuar sot po shkruaj vargun,
E puth lapsin që po flet me Ty,
Ah nënoke në qafë e kam lakun,
Laku mall na mbyti të dy.

I trishtuar do vi në Sarandë,
Përmbi varr do flë tre-katër orë.
Do të them : Erdha unë o nënë!,
Përmbi varr jam kthyer meteor.

I trishtuar po shkruaj ca fjalë,
Biri yt gjithmonë ka qënë lqrg,
Sa kuptoheshim bashkë kur ishje gjallë,
Aq ky mall si furtunë na lag.

I trishtuar jam o nëna ime,
Se s'kam kujt t'ja them më fjalën Nënë,
Ndaj sot lapsin futa në mendime,
Dhe të shkrojta : Ti je Yll,je Hënë !

[riza2008]

I trishtuar
( Bisedë me Nënën time )

I trishtuar lapsin shtërngoi dora
Dhe mendimet po zjehen në tru.
Në Sarandë them të shkoj nga Vlora,
Malli nënës më uli në gju.

I trishtuar puth fotografinë,
U bë viti që s'kam ardh' tek Ty.
Ti nënoke, s'ma gjën dot shtëpinë,
S'të lë dheu të shikosh me sy.

I trishtuar,por do ta bëj udhën,
Sa më shpejt se zëmra s'duron.
Përmbi varr do ta skalit rrudhën,
Se si shi syri më loton.

I trishtuar sa s'di si të shprehem
Edhe orët po më duken vit,
Errem,gdhihem,nga helmi po dehem,
Më kujtohet fjala jote : Shpirt !

I trishtuar,fëmi qeraman,
Jo si burrë nuk ndjehem fare,
Më kujtohet fjala : Po ku je Derman?!
Dhe Dermani një vit s'vjen në varre.

I trishtuar jam, për Ty ,o nënë,
Se jam larg e s'të vi shpesh tek varri,
Më kujtohet : Ku je yll,o hënë !,
Vdektë nëna tani përsëgjalli.

I trishtuar si asnjëherë tjetër,
Malli yt më ktheu në hi.
Ah moj nënë mallin hedh mbi letër,
Shpirti im jeton veç për Ty.

I trishtuar sot po shkruaj vargun,
E puth lapsin që po flet me Ty,
Ah nënoke në qafë e kam lakun,
Laku mall na mbyti të dy.

I trishtuar do vi në Sarandë,
Përmbi varr do flë tre-katër orë.
Do të them : Erdha unë o nënë!,
Përmbi varr jam kthyer meteor.

I trishtuar po shkruaj ca fjalë,
Biri yt gjithmonë ka qënë lqrg,
Sa kuptoheshim bashkë kur ishje gjallë,
Aq ky mall si furtunë na lag.

I trishtuar jam o nëna ime,
Se s'kam kujt t'ja them më fjalën Nënë,
Ndaj sot lapsin futa në mendime,
Dhe të shkrojta : Ti je Yll,je Hënë !

[riza2008]

Kjo pamje

Kur rri syngrysur,në mendime thellë,
Ku pikëllimi bëhet shok dhe mik,
Një lot rrëshqet fare pa u ndjerë
Dhe vdekja bëhet Zot dhe vjen pa frik.

Kjo pamje që detyrë ka friksimin,
Folenë ndërton,blinduar,shpirtit tim,
Më fton si vrasës shtegut të harrimit,
Më detyron me jetën të bëj krim.

Kjo ndjenjë e zymtë,si re e zezë mbi ball',
Si gardian burgu më mbyll në qeli.
Me jetën më vendos ball-përball,
Jeto a vdis këtë vendose Ti.

Ky imponim i krisur,pa pikë shije,
Më shpie pranë greminës dhe acarit.
Më thotë : Ti s'je i zoti as për hije,,
Jetoje jetën si një gur pranë varrit.

[riza2008]

Prehu në paqe !

(Kushtuar mikut,poetit Jorgo Telo )

Në vënd të ngushëllimit


Sa me vonesë më erdhi lajmi
Dhe pse ky vënd është shumë i vogël,
Unë jam i thyshëm si vetë xhami,
Ndaj vdeken,konsideroj lodër.

Se si u ndjeva si në faj,
Për Jorgo Telon,Zagorjotin,
Ndaj vargu nisi që të qaj,
Poeti që adhuroj Zotin.

Një jetë të tërë e ktheu vepër,
Vepër arti, Poezinë.
Ky Jorgo Telo,Zagorjoti,
E njehësoj me Perëndinë.

Një bir Çajupi lindi nëna,
Si një rubin me gur të çmuar,
Më thanë që vdiq i pushoi zemra,
Më thanë që vdiq duke kënduar.

Më thanë që vdiq me laps në dor,
Një poezi shkruante për jetën,
Për jetën mal mbi Kristofor,
Për jetën-ëndërr,të vërtetën.

Më thanë se lot s'nxorri nga syri
Dhe amanet la : Poezinë !
Ky Zagorjot mbante tek gjiri,
Mallin e zjarrtë për Shqipërinë.

Më thanë se qau e gjithë lugina,
Qau çdo gur e çdo gëmush.
Gjer në Malëshovë vjen ulurima,
Me Malëshovitët,miq të ngusht.

Më thanë që varret çelën lule,
Sa po në portë hyri poeti.
Kjo vdekje Jorgo,një thikë na ngule,
Ti ishje dhe mbetesh lezeti.

Më thanë shumë gjëra për poetin
Dhe loti më zbriti në faqe,
Për Jorgo Telon,Zagorjotin,
Ky varg i thotë : Prehu në paqe !

[KUJTIM CAMI]

Miku im Riza me kishte munguar Forumi por me shume me paskeshin munguar poezite e tua. Vertet jane mrekulli . Faleminderit qe na kenaq me to.

[riza2008]

Malli i zemrës

Malli i zemrës,ndjenjë e pa zbuluar,
Fshihet gjakut,të del kur s'e pret.
Varr i hapur,kurrë s'pret të mbuluar,
Qëndron fshehur qoftë edhe një jetë.

Malli i zemrës,lot i pikëlluar,
Pika e vlimit nuk ka gradacion.
Mund të vdesësh herët pa kuptuar,
Malli i zemrës dhe në varr jeton.

Malli i zemrës,vetë shkretëtira,
Grryen shpirtin si një eruzion.
Malli i zemrës ,pjell çdo orë çudira,
Vdes e ngjallet,por kurrë nuk harron.

[riza2008]

Do iki

Do iki natën pa hënë,
Dy syt do ti lidh me shami,
Asgjë për ju s'kam për të thënë,
Për vdekjen, po, do ndes një qiri.

Do iki mbi rrugë e nënë rrugë,
Në tortuare,asnjëherë.
Lajthitje mos m'a quani kurrë,
Por s'kini pse ta quani dhe vlerë.

Do iki si kaçak pa maskë,
Një trastë do ta mbaj mbi kurris,
Në se më marrin, si shpend,si laraskë,
Nuk është çudi dhe, si shkurre,si murriz.

Do iki pa u menduar gjat,
Se boll jam lodhur nga kjo jetë.
Do iki pyllit i bërë tap,
Që të mos më djegin rrufetë.

Do iki,po kjo, ju nuk ju prish punë
Ndaj këtë gjë unë e quaj fat,
Me këmbë do kaloj çdo lumë
Dhe natën me netë do ta zgjat.

Do iki se kështu ndjehem mirë,
Këmbëzbathur dhe pse ka dëborë,
Kur gjërat i bën me dëshirë,
Askush nuk të quan të gjorë.

Do iki,po s'di ku të ndaloj,
Një Zot e di se ç'mendon për mua,
Do ik mund dhe të fluturoj,
Se vdekjen-jetë,kështu s'e dua.