Postuar më parë nga e panjohura
E panjohura, dua te te them se ashtu ndodh vertete, por duhet ta dime, ate qe eksperienca njerezore ka konstatuar prej kohesh:
Në bote ekzistojne dy gjera.
Dashuria dhe urrejtja...
Kur njera konsumohet,
fuqi merr tjetra!
Kujdes, zoti na ka pajisur edhe me harrese!
Astrit, e panjohura nuk ka konsumuar dashuri qe t'i marre fuqi urrejtja. Humbja e pesuar ne rastin e saj, eshte aq tjeterlloj, sa ne vend te venitjes, shtohet dhe dhemb njekohesisht. Per rrjedhoje s'behet fjale kursesi as per harrese.
Miqesisht, Mondi
Po ke te drejte, mbase eshte tjeterlloj humbje. Nuk e di. Ka edhe keqkuptime, nga mosnjohja reale e(i) autorit. Por kam parasysh se sot, sidomos nga vajzat trajtohet si drame e pariparueshme zhgenjimi apo humdja e nje dashurie.
Nese, kam lenduar dike kerkoj te falur.
Pershendetje Mondi dhe faleminderit!
Ndryshuar për herë të fundit nga Astrit Kosturi : 02-05-2009 më 05:42
Mondi pershendetje!Astriti nuk e njef si problem dhe ka bere nje koment siç mundet ti behet nje teme te zakonshme.Dhe si e tille nuk ka as gje te keqe pasi me sqarimin e problemit çdo gje kthehet ne normalitet.Kemi te bejme me nje njeri serioz dhe mirkuptumi eshte baza e punes se tij.Mbesoj se dhe e panjohura do ta mirkuptoj kete gje.Me shume respekt per te gjithe ju qe lexoni dhe shkruani ne faqet e mia.Miqesisht Rizai
Ndryshuar për herë të fundit nga riza2008 : 02-05-2009 më 06:10
Në buzqeshjen time
Dhembja jeton brënda.
Zgjuar në agime,
Thinjur nëpër ëndrra.
Tek rrathët e syrit,
Ngritur ka folenë,
Tek rrezet e yllit
Dhembjet zgjuar flenë.
Mos m'i lexo dhembjet
Gdhëndur për mbi ballë.
U mbushën burimet,
Nga lotët ujvarë.
E strukur në gufë,
Zemra gulçon rëndë
Dhe gjoksi si shtufë
E mendia si pendë.
Vet udha ndryshoi,
Drejtimin e jetës.
Dhembja mbretëroi...
Trungu i qan fletës...
...Sa shpesh të kam ëndërruar
dhe udhëtuar pas teje kam shumë
të hyjë në jetën tënde të diellzuar
si diell, si ajër, i vrullshëm si një lumë
Ti kurrë nuk me ke parë të ligështuar
as lotin në bebëza duke qarë për Ty
psherëtimat e mia s`i ke dëgjuar
dënesjet e heshtura që s`arrinin aty
Unë them dashuria është vetë jeta
që e ndërtojnë jonet çdo agim
e ëmbël, e hidhur ç`është e vërteta
gjëmë shpirti deri në amshim...
Respekt për muzat!!!
Ndryshuar për herë të fundit nga colombo22 : 02-05-2009 më 09:59
Përpara shkëmbit
Harroj vdekjen.
Përpara detit,
Harroj ujin.
Përpara lumit
Harroj urën.
Përpara pasqyrës
Harroj veten.
Ç’do gjë e paskam harruar,
Nga mungesa e dashurisë
Në shpirtin tuaj.
Jeta NDaRJe Ka ... Jeta PRaP Vazhdon .... Nje Njeri Pa VLeRe Si Ai/Ajo Prap TaKon
FJªLët Janë G®ā .... VeP®aT Jãńë Bų®®ǻ
Tek guri i varrit kur ofrohem
Lotin ngadale mundohem ta fshij
Nuk dua te me shofesh te perlotur
Na e vran kete dashuri!
Na ndaluan te jetojm te lumtur
Pse c'faj kishim une e Ti
Pse vepruan keshtu
Na e vran kete dashuri!
Rëndesia e një personi nuk vlerësohet nga hapësira që zë, por nga boshlleku që le kur nuk është më.
Sjell ndërmënd një thëllëzë në kafaz.
Këndonte dhe rrotull kafazit i.vinte.
Nuk dilte dot,ndaj kishte maraz
Dhe me sqep kafazin e çukiste.
I vogël i sha unë,por hallin ja kuptoja,
Dhe natës i solla dritë menjëherë..
Thëllëzën me pendët e bukura të hirta
Ja lëshova qiellit pa u ndierë.
Në se një ditë njerzit do të më pyesin:
Në jetë,a ke bërë ndo një gjë të bukur,
Unë do tu përgjigjem me njëherë;
Një thëllëzë e ktheva në jetë i lumtur.
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt