Kino-ditari 2009!

[peoples]

vazhdim...

...Tokyo Sonata e Kijoshi Kurosawa ishte nje film qe te ben te mendosh se sa poshte ka rene njeriu. Ndoshta si teme eshte e ster perpunuar nga shume regjizore, por me la nje shije te mire. Ka kaluar pak kohe, shume detaje i kam harruar, por mbaj mend qe ishte nje film i rehatshem per t'u pare. Pse i rehatshem, per faktin se ngjarja nuk mbyt filmin, perkundrazi ne kemi shuem optimizem ne ate qe po i ndodh njeriut, qofte ne Japoni apo ne Amerike.

Irène e Alain Cavalier. Te them te drejten shkova e pashe per kritiken e mire qe i pata lexuar diku. Dhe nuk u zhgenjeva. E di se filma te tille jane te ngurte nganjehere, te veshtire per t'u tretur, por menyra sesi regjizori punon per te na dhene personazhin qe nuk jeton me nepermjet dokumentesh, filmash amatore, eshte nje kenaqesi qe nuk duhet lene pas dore.

Démineurs, me pati pelqyer po ate dite qe e pashe, dhe mbas nje jave me pas. E di qe nga filma te tille nuk mbetet gje mbrapa, perveç dridhjeve dhe historise pak a shume te kuptuar. Por kjo rryme regjizoresh qe po merr kameran dhe vrapon me te, qe krijon jo pak tension ne planin filmik, sikur edhe kaperdihet.

(rikthim) - Vincere per mua eshte filmi me i mire qe na dha 2009. Nje energji e tille, nje kombinim i tille me dokumenta, ngjarje, te cilat jane pak ose aspak te njohura nga publiku, verteton se MB eshte nje regjizor i talentuar dhe meriton me teper nga kritika. Ai ka ndertuar nje tragjedi sepse ashtu ishte koha kur BM sundonte Italine. Dhe personazhet jane te gjithe tragjike, te zgjedhur me pikatore. Ne asnje moment nuk e leshon perin ky MB, gjithnje i rri prane kameres dhe aktorit, i cili duhet te mbushi ekranin dhe jashte ekranin qe funksionon mire.

Kush mbeti? Jarmuch. S'e di nese ke te drejte qe e mbron aq shume ate film. Per mua mu duk pak boshe dhe shume me pretendime per asgje. Po nejse, ndoshta si regjizor ka shume talent dhe deshire per te bere film me çdo kusht. Ecejaket e personazhit mu duken si ecejaket e nje regjizori te madhe qe s'arrin dot t'i hape dyert dikur te kristalta per te...

[autori]

(rikthim) - Vincere per mua eshte filmi me i mire qe na dha 2009. Nje energji e tille, nje kombinim i tille me dokumenta, ngjarje, te cilat jane pak ose aspak te njohura nga publiku, verteton se MB eshte nje regjizor i talentuar dhe meriton me teper nga kritika. Ai ka ndertuar nje tragjedi sepse ashtu ishte koha kur BM sundonte Italine. Dhe personazhet jane te gjithe tragjike, te zgjedhur me pikatore. Ne asnje moment nuk e leshon perin ky MB, gjithnje i rri prane kameres dhe aktorit, i cili duhet te mbushi ekranin dhe jashte ekranin qe funksionon mire.

...

VINCERE eshte pa dyshim filmi me inteligjent (ne sensin, intelektual) i vitit. Troppo intellettuale ?? Forse...
Gjithsesi, film qe pretenton me ndergjegje te jete i Madh, qe pretendon te triumfojë, di vincere !!
Film musolinian ?? Gati-gati ! Fundja, plumbi do plumb !

Gjithmone, dy çmënduri ne filmat e Bellocchio-s : tek "Buongiorno, notte" ose "Il sorriso di mia madre" : nga njera anë, çmenduria kreative, imagjinuese, transformuese, artistike (dmth anti-çmenduri) tek personazhi i brigadistes Chiara ose piktorit Piaccifuoco; nga ana tjeter, çmendi rigjide, fashiste, religjioze, fanatike tek personazhet e brigadisteve te kuq qe vrasin Aldo Moron ose te prifterinjve (tek "Il sorriso..").

Edhe kesaj rradhe, dy çmenduri : nga njera ane Ida Dalser, e marrosur pasionante, ish gruaja ilegale e Musolinit, dhe ne anen nje i marrë i rrezikshem, Mussolini. Por, ne ndryshim nga filmat para-ardhes, kesaj rradhe, e mira nuk eshte ne anen e atij qe ndryshon, dmth Mussolinit, por ne anen e atij (asaj) qe mbetet rigjide deri ne fund e qe nuk mund te mendoje gje tjeter ne kete bote perveç se Dashurise se saj per Duçen. Dmth, kesaj rradhe e mira eshte ne anën e rigjiditetit, mos-ndryshimit, metafizikes. Ndryshim jo i vogel ky, per filmat e Bellocchio-s !!! Vertet i komplikuar Bellocchio ! Dmth, pasionant ! Nje shembull : skenat e seksit, ne fillim te filmit, ndofta jane te rendesishme, ok, por mbi te gjitha, jane shqetesuese (disturbing...).

[autori]

Titull ironik per nje film te ri rumun : Nje vajze e re provinciale rumune, fiton nje veture falas, falë grumbullimit qe i ka bere etiketave te nje lengu frutash ! Prinderit e shoqerojne ne kryeqytet, Bukuresht, ku do xhirohet rekama qe do ti beje publicitet vetures, e cila menjehere pas xhirimit, do ti jepet dhurate vajzes se re. Ne te njejtin moment, prinderit e vajzes se re, perpiqen ta bindin atë qe... ta rishesë veturen !

Dmth, behet fjale per xhirimin e nje reklame, gjate te cilit vajza e re duhet te buzeqeshe dhe te thote se eshte vajza me e lumtur ne bote. Dhe te gelltise gllenka pas gllenkash te lengut te frutave, fale te cilit fitoi veturen !

Filmi eshte interesant, por per fat te keq, skenari e ngrin mizaskenen ne disa skema socio-psikologjike jo pak skematike dhe cinike (psh: skena kur prinderit nderrohen ne W.C-në e nje stacioni servisi, duket se na thote : "E shikoni ? Te varferit jane po aq budallenj sa dhe te pasurit, kur behet fjala per parà ! Dhe pranojne ti nenshtrohen te plotfuqishmëve, biles pa u perpjekur ta fshehin poshtërimin".
Ok, e dime se keshtu jane ish-Vendet e Lindjes aktualisht, keshtu jane dhe shqiptarët per shembull, por pikerisht, pse e dimë, nuk kemi nevojë te na e rithotë ironikisht me gjuhe cinike nje veper filmike ! Ose ndofta, e kemi per "rracë" ne ballkano-lindorët cinizmin (bej shakà !!).


Ka disa momente vertet humoristike ne film ("ba ba ba ba ba " (pij, pij, pij, pij" - thirrjet e regjizorit gjate xhirimit te reklamës; ose gjuha qe perdor i ati i vajzes, gjuhe po aq sa fyese sa dhe dipllomatike). Sikurse ka dhe skena te tjera qe nuk jane bindese (sherri i pafundem ëmë-bijë).

Ne fakt ne fakt, problemi i filmit eshte se nuk eshte fort... delirant ! (kuptohet, pa rënë ne gracken e filmit-skeç, të jemi dakort !!).

[peoples]

Filmi perurues, i ketij edicioni, nuk mund te ishte tjeter vecse bashkepunimi i 1-re kinematografik shqiptaro-serb "Honeymoons" , nen regjine e te talentuarit Goran Paskaljevic dhe skenar te Genc Permetit, njerit nga programuesit dhe drejtuesit e festivalit ne keto 5 vitet te fundit.

Një tmerr do të thoshja nëse s'do kisha pak mëshirë për dy tre skena që qëndrojnë në këtë ortek gafash kinematografike. Nuk e kuptoj pse-në e një filmi të tillë në një kohë kur mund të bëjmë mirë gjëra të tjera, gjithmonë me kameran e kam fjalën.

Filmi fillon shumë keq. Për ne, si publik shqiptar dhe që kemi parë BL e YM në shumë filma, biles prej rinisë së tyre, nuk ka asnjë sens nën titulli "Kukës". Se aty flitet me një gjuhë standart e kaluar standarti. Dikur kishte një Ndrek Luca apo Ndrek Shkjezi që t'i afroheshin roleve të malësorëve të Veriut, por ndoshta GP e ka shkruar skenarin duke e menduar Rrokun si një ish oficer dhe gruan e tij si një ish arsimtare! Po të na kishte dhënë një sinjal sado të vogël të paktën, se ajo që thotë fuoeisync qëndron. Gjuha në gojën e aktorëve është skandal fare. Tek skenat shohim të njohur të kinemasë si TF me shokë, por që nuk i japin asgjë më shumë filmit që kërkon të filmojë Tiranën pak live.

Më vjen keq për Pascaljeviç-in, se thonë se ka talent dhe i beson asaj që bën. Por, ai tradhtari i kombit serb (kështu ia kanë vëne kohë më parë serbët titullin) sot duartrokitet në Tiranë e Serbi, arrin që të shpërndahet edhe në Francë (gjë jo e vogël) ku edhe jeton. Problemi i filmit është se dy historitë nuk arrijnë të na japin asgjë, se kur ne fillojmë të hulumtojmë diçka, aty skena ndërpritet.
Pastaj, e vështirë t'i besosh se një regjizor me eksperiencë dhe që mirpritet në Cannes, të mos e dallojë cliché-në që janë me thasë.
Loja e aktorëve është skandaloze. YM nuk besohet me rolin e saj, asaj të një nëne që kërkon djalin e saj. Apo BL që hesht e hesht, dhe që na mërzit me atë pesimizmin e tij, i cili është si virus për të gjithë të tjerët.
E lehtë të thuash se shqiptarët fejohen, martohen e pastaj hop... në trotuar. E dimë! Ka vite që na e thonë mediat italiane! Nuk ka më nevojë të na dalin lakuriq të vërtetat, jo në këtë mënyrë.
Nuk bëj të pakënaqurin. Aspak. Fundja, seicili e mendon sipas kushteve. Ndoshta me këtë lloj palaçollëku, GP i ka marrë fondet (financiare) për të filmuar.

Skenat që më pëlqyen janë: dasma serbe (prandaj pjesa serbe qëndron më lart se ajo shqiptare ku 15 katëshi fundos ahengun shqiptar-e pabesueshme të lejohet të qëllosh me kobure në mes të Tiranës ashtu sepse filmi ka shumë të vërteta dhe kundër të vërteta të supozuara) dhe ai emigranti që grabit Majlindën tek porti dhe që i thotë ato fjalë që i shkojnë për shtat.

autori, të këshilloj ta evitosh si film, se do nervozohesh dhe s'përfiton gjë, më mirë shko e shih Tetro dy herë.

[autori]

autori, të këshilloj ta evitosh si film, se do nervozohesh dhe s'përfiton gjë, më mirë shko e shih Tetro dy herë.

Jo jo, do doja shume ta shikoja "Honey moons", jam kurioz. Nuk dalin perdite filma ku flitet shqip, aq me pak nje bashkepunim shqiptaro-serb.
Problemi eshte se filmi ka dale me pikatore ne France, 5-6 kopje gjithesej; per momentin, nuk eshte i programuar "chez moi". Ndofta nga fillimi i janarit; shancet jane te vogla...

E lehtë të thuash se shqiptarët fejohen, martohen e pastaj hop... në trotuar. E dimë! Ka vite që na e thonë mediat italiane!

Une nuk e kam pare filmin, por nuk me duket problem pse thuhen te vertetat ne kinema; problemi eshte si thuhen. Mu kujtua filmi rumun qe komentova me lart : "une e di se keshtu jane ish-Vendet e Lindjes aktualisht, keshtu jane dhe shqiptarët per shembull, por pikerisht, pse e di, nuk kam nevojë te ma rithotë me gjuhe cinike nje veper filmike !".

[PINK]

Keto filmat kinez, japonez, indian etc ... nuk i shikon ne kinema ti Autor apo jo ? Besoj i renton dvd ?


.. e ne lidhje me Avatar, duhet ta kishe pare te pakten ne 3D. Do kishe pershtypje tjeter, mendoj. LoL

[autori]

Keto filmat kinez, japonez, indian etc ... nuk i shikon ne kinema ti Autor apo jo ? Besoj i renton dvd ?

Po, ne kinema i shikoj. Mund te ndodhe nje ne 100 qe ta rentoj ne dvd.

.. e ne lidhje me Avatar, duhet ta kishe pare te pakten ne 3D. Do kishe pershtypje tjeter, mendoj. LoL

Po, e pashe dje ! do te them pershtypjet e mia paaaaak me vone, se po me bertet shefja tani !

[autori]

.. e ne lidhje me Avatar, duhet ta kishe pare te pakten ne 3D. Do kishe pershtypje tjeter, mendoj. LoL

Siç te thosha me lart, mbreme shkova ripashë AVATAR, kesaj rradhe ne 3D.

Ne komentin tim per filmin, pasi e pashe heren e pare ne 2D, une nuk kam shkruar pershtypje te keqija, kryesisht ato jane te mira. Dhe qe as nuk permiresohen, as nuk keqesohen, tani qe e pashe ne 3D. Mbetem pak a shume me te njejten shkalle pelqimi e me te njejtin opinion per filmin.

Ne fakt, më ndodhi ashtu siç i kish ndodhur nje mikut tim : ne krye te 10-15 minutave, i harrova syzet, dhe kjo eshte shenje e mire sepse konfirmon se filmi eshte interesant, me ose pa 3D.

Megjithate, kam disa rezerva per realizimin ne 3D :
per shembull, mu duk paradoksale qe, nje film i xhiruar ne 3 Dimensione, te kete nganjehere "turbullire" (blur- ne ang.; flou - ne fr.), sepse si tri-dimensional qe eshte, ai supozohet te shfaqe relievin sa më te qarte, pa "trubullire".
Ja nje shembull: tek fotoja e meposhtme, njeri nga dy futbollistet, duket turbull, dhe ky efekt behet per te dhene pershtypjen se ai eshte larg.



Por kjo eshte nje foto 2 dimensionale, pra "turbullira" justifikohet; ndersa ne 3D, normalisht, relievi duhet te zevendesonte "turbulliren" !!

E njejta gje edhe per perdorimin e fokusimit (focal). Nuk me kujtohet skena, por mbaj mend qe, ne nje moment, ne te njejtin plan, kemi edhe reliev, edhe focus !! Si duket, ndaj dhe kisha nganjehere dhimbje te vogla koke... lol

Ne fakt, qe te jemi te sinqerte : AVATAR te jep efektin e nje filmi me aventura, ngjyra fluo te lezeçme, e gjitha kjo e shoqeruar me nje nen-tekst politik (ekologjik, mbi te gjitha), por qe nuk shkon fort larg, nuk na mrekullon.

Konkretisht : qe filmi te me mbante lidhur më fort pas vetes, do doja qe heroi i filmit te ishte më i dyzuar (lekundur) se anen e cilit do mbante : anen e civilizimit nga vinte (planeti Tokë) apo ate te planetit Pandora. Ndersa ne film, qe ne minuten e 9-te, e kemi te sigurt qe heroi kryesor "eshte çun i mire" - manikeizmi eshte total, ndarja me thike midis te mires dhe te keqes eshte foshnjerore... Per shembull, per asnje sekonde te vetme, nuk me hyri dyshimi se ai do ti tradhetonte Na'vis-ët, banoret e plantetit Pandora ! Edhe pse filmi, ben gjoja sikur "nuk i dihet, edhe mund ti tradhetoje, keshtu qe, kujdes spektator, ki mendjen ke filmi !" lol

Por ajo qe me bezdisi me shume, eshte mungesa e nje reflektimi estetik, per shembull nje reflektim se ç'fare te reje mund te sjelli 3D. Ndaj e mora shembullin e "turbullirave" dhe focus-eve ne film, sepse me duket disi e pafalshme per James Cameron qe ti "shpetojne" gjera te tilla... Edhe behet gjitha jo zhurme mbi 3 dimensionalen, edhe... perdoren turbullira dhe focus si ne 2D !!

Pastaj edhe diçka, se per pak harrova : behet fjale per nje film qe flet per shamanizmin (shamanism), dmth per mardhenie dhe rite spirituale midis njerezish dhe shpirterash mbi-natyrore. Gje më te paqme, nuk ka ! Po mire, po pse atehere regjizori i pershfaqë vizualisht keto ceremoni, si ceremoni gjigande naziste (hitleriane) apo fashiste (musoliniane) ?? ! Shume shemtuar ! Kjo gje, s'me pelqeu hiç hiç !
Ose, meqe normalisht në shamanizem degjohen zerat e stergjyserve (do ishte gje shume e bukur te degjonim zerat e stergjysheve te banoreve te ketij planeti !), pse degjojmë muzike te tipit "Indian Sacred Spirit" apo zerin e Maria Carey-t ne sfond ??? Faqja zeze !! Nuk mund te gjente James Cameron diçka më origjinale per te reprezentuar (pershfaqur) keto rite (nga ana vizuale) dhe keto zera (nga ana fonike) ??


Por si duket, te gjitha keto vijne nga nje fare strukjeje e filmit ne vetvete : te rralla jane momentet kur bota Tokesore vihet ne kontakt me irrealen, me ate te planetit Pandora. Dhe ato jane momentet më te bukura te filmit. Gjynah qe regjizori nuk eshte treguar me i hapur ne kontaktin e dy boteve mes tyre !!!

Shkurt, gjynah qe ka gafa te tilla, sepse qellimet regjizoriale jane fort pozitive : nje grup te rinjsh amerikanë qe ishin ngjitur me mua ne kinema, shperthyen ne te qeshura, kur koloneli i Ushtrise amerikane ulerin ne film : "Te luftojme terrorin me terror !". Sigurisht, te rinjve amerikanë ne salle, u eshte kujtuar George W. Bushi !!
Po aq pozitiv sa eshte dhe qellimi regjizorial i Cameron-it per te larë hesapet me amerikanët, qofte historia aktuale (Bushi), qofte ajo e kaluara (Indianet e Amerikes). Pra, nga kjo ane, s'ke ç'i thua !

[PINK]

Autor, LoL
Ku kish turbullire ? Mos i kishe gjyzlyqet te pafshira mire
Se bej shaka. Psh une si kurioze, i hoqa syzet desha te shikoja ndryshimin si do dukej pa dhe me syze. Dhe eshte goxha ndryshim. Ty vertete te krijohet ajo ideja qe si ke me syzet, sepse i ke dhe po e shikon me ato, pa provo ti heqesh nejhere. lol
Film eshte, mbase nga buja qe u be .. prisnin njerezit ndonje shpikje te re. 3D per mua nuk ishte hera e pare. Po dhe historia disi e vecante kesaj rradhe . Megjithate mua me pelqeu. Muzika nuk ishte e keqe per mendimin tim. Megjithate varet si e perjeton cdo kush.

p.s. Do ishte me mire akoma ta shikoje ne IMAX 3D.
personalisht do e kisha pare ne IMAX, po ora qe jepej ishte 12 e nates, shume vone.

[peoples]

Filmi i dytë i regjizores së re franceze Mia Hansen Love, doli në ekranet e Francës. Edhe pse i rethuar me filma 3D e vizatimorë, ai po arrin të takojë publikun e vet.
Ngjarja e ndodhur para pesë vjetësh ku një produktor vetë vritet meqë nuk arrin t'i financojë filmat siç ai e mendonte, trajtohet me nota të theksuara optimizmi në filmin e MHL, si për t'ia dedikuar filmat e saj (2) këtij produktori që nuk arriti t'i shohi filmat (fëmijët) e MHL sa ishte gjallë. Pra, ai produktor (burrë) që sa ishte në jetë i besonte një vajze të re, e cila vetëm një film me metrazh të shkurtër kishte bërë në atë epokë, i premtoi vajzës se ajo mund të bënte filma (fëmijë). Dhe deri më sot kjo vajzë e talentuar ka bërë dy: Tout est pardonné dhe ky i fundit.

Një produktor ndiqet nga kamera për gati 20 minuta kudo, në makinë, zyrë, shtëpi, derisa policia e ndalon për disa thyerje rregullash.
Sohim, ndjejmë, se si mund të ndërtohet një film. Ndërthurja e ashpërsisë së financierëve, atyre që japin drita të gjelbërta për projekte filmike, me embëlsinë e një darke në familje, apo loje me fëmijët, nuk tregon gjë tjetër veçse jetën tragjike të njeriut, çfarëdo qoftë profesioni i tij.
Në këtë rast kemi të bëjmë me një prodhues filmash (Humbert Beslan) që ka ekzistuar në realitet, por që MHL e përzien pak me ngjarje që nuk kanë të bëjnë shumë me realitetin, por me fuqinë e një regjizori për të mbushur një kohë filmike.