Kino-ditari 2009!

[autori]

Gjithmone ne lidhje me filmin e fundit te Almodovar-it :

Rastesisht dje po flisja me nje vajze me origjine ruse, që më etiketoi me shakà si "të marrosur nga tutë" ("torturé de la cervelle"), sepse habitej qe adhuroja Paradjanov-in dhe Tarkovsky-n. E nejse.... Pastaj me thote qe Almodovar ishte nje nga dy regjizorët e saj te preferuar (tjetri, na ishte Inarritu - ose siç me vjen per mbare me e qujt, "ai m'irriton" ).

I them vajzes me origjine ruse : "Po mire qe e do kaq fort Almodovar-in, por amà duhet te pranosh që, per shembull tek "Volver" (filmi i tij i parafundit), personazhet femra jane pa piken e interesit, e qe s'bejne gje tjeter gjate dites veçse gatuajne gjellën apo shkojne tek floktorja, dhe enderrojne nje gje te vetme : te fitojne llotarine e telebingos lokale te regjionit te tyre te pjerdhur".

Dhe ajo ma kthen : "Po mirë, ndofta keshtu ështe realiteti !".

U bera gati t'ja thoja, por kuptohet, nuk ja thashe (e njihja pak kete njeri). Doja ti thoja : "Argumenti se "keshtu eshte realiteti" eshte po aq stoik e i pa-lëkundshëm sa ç'ishte dhe argumenti hitlerian. Por pa dyshim, njeri dhe tjetri duhet te kene lidhje...".


Gjithsesi, Almodovar eshte nga ata regjizorë qe te krijone pershtypjen se "i dine te gjitha keto", por per 101 arsye (per arsye financiare, per arsye te mos-frymezimit artistik... etj etj), ne jo pak raste e kane neperkembur keqazi integritetin e tyre artistik. Filmi i tij i fundit, per fatin e mire te spektatorit, konfirmon te kunderten por ç'e do, eshte shume vonë, i gjori spektator eshte mesuar te pelqeje dekoratizmat e meparshem almodovarianë dhe e ka veshtire te "ndërroje" mendje... (mikeshês ruse nuk i kish pelqyer fare-fare filmi... doemos !).

Biles, ka diçka interesante ne kete "histori" : po te shikosh trailer-in e filmit, eshte beterr !




Ne fakt, gjithshka qe shikohet ne trailer per fat te mire pothuajse nuk eshte fare ne film (eshte, por nuk duket, nuk eshte ajo qe bie ne sy). E kam fjalen per dekoratizmat qe ka zakon te aplikoje Almodovar ne filmat e tij, te tipit : "kam gjetur nje tapet ultra, do ta vendos tek skena nr.9". Kesaj rradhe, pothuaj se nuk ka fare "koncepte" te tilla.
Po ashtu, ne TRAILER shihen jo pak skena perqafimesh qe qelbin erë "WangKarWai-concept" (skena perqafimesh, taka kepuce grash mbi tapete te "bukura"...) . Asgje e tille ne film : skenat jane më se shumti subtile, te thjeshta, precise.
Dhe Penelope Cruz eshte vertet magnifique ! Në lojën e saj me dritë, aktorja eshte gjithe kohen duke bere diçka te papritur dhe sovrane. Almodovar-i duket i fashinuar pas saj, aq shume sa harron (shyqyr, me ne fund !!) dhe manjakeritë e tij qe ja njohim mire : me ne fund, regjizori e lë kameren te filmoje lirshëm aktoren, pa patur nevoje ta fokusojë atë ne raport me nje poster te vendosur majtas, ne fund te banjës se dekoruar me pllaka blu dhe te verdha

Dhe se fundi, me duket se kesaj rradhe regjizori e ka lënë menjanë dolorizmin ("dhembshurinë") e tij tipike katolike per t'u koncentruar tek rrëfimi puro. Dhe pikerisht ne ate moment dhe mua me pelqen filmi i tij : s'ka më lot, por ka jo pak kenaqesi !

[autori]

Lucrecia Martel e filloi krijimtarine e saj me nje film te mrekullueshem te quajtur "Cienaga" (2001), e vazhdoi me nje film goxha te mire ("La Niña Santa" - 2004) dhe "La mujer sin cabeza"(GRUAJA PA KOKE) eshte filmi i trete i saj. Problemi eshte se ne 3 filma, talenti aq premtues i regjizores ka shkuar duke u ulur disi... Ky i fundit eshte fatkeqesisht më i dobti nga te tre...

Po e fillojme nga koka : historia e "Gruas pa koke" me dy fjale eshte historia e nje mjekeje dentiste tek te 50-at, ne nje qytet provincial argjentinas, qe, nje dite te bukur, pa dashje, shtyp me makine nje djale te vogel. Duke qene se aksidenti ndodh ne nje rrugez fshati te humbur, "Gruaja pa koke" nuk e ndalon makinen. Dhe filmi tregon se si ajo "pushon" se jetuari, gjithe duke jetuar, e gerryer nga mekati qe ka bere. Qofte edhe pa dashje. Dhe akoma mê teper nga mekati i braktisjes se viktimes se saj ne mes te rruges.

Domethene, ndodhin kater ngjarje :
1. aksidenti
2. bindja se behej fjale per nje femi
3. verifikimi (pa ditur autorin e ngjarjes)
4. njoftimi i vdekjes se femijes (shume me vone, nga fundi i filmit)

Te kater keto evenimente nuk perbejne filmin, jane vetem kater kollona ku mbeshtetet filmi. Ajo qe i intereson regjizores (dhe ajo ç'ka na tregon permes filmit te saj) eshte trazimi, apatia e jetes se saj pas ngjarjes se rende dhe rrethi i saj familjar (dhe ajo vete) qe perpiqen ta bindin se nuk bejej fjale per nje femije, por per nje ... qen rruge ! Ajo qe do te na thote regjizorja eshte : borgjezët (e llojit qe ajo perfaqeson -dmth borgjezia provinciale) nuk mund (e nuk "duhet" !) te shikojne gjera te tilla, siç nuk shikone ne te perditshmen e tyre (dhe kjo tregohet qartazi ne film) pastrueset e shtepive te tyre, te varferit, personelin e ulët qe i rrethon. Pra, shenjestra ne fakt eshte hipokrizia sociale ne Argjentine dhe ne vende te ngjashme me Argjentinen, qe te kujton jo pak hipokrizine sociale qe mbreteron prej gati 20 vitesh edhe ne Shqiperi.

E mira e filmit eshte se sapo ai fillon, ndjen se ke te besh me nje regji cilesore, me film qe respekton veten, pra dhe shikuesin. Por problemi eshte se filmi nuk ja arrin qellimeve qe i vë vetes (gjithe atyre qe rrefeva më lart...). Pra e keqja e filmit eshte qe nuk arrin te permbushe objektivat qe i vë vetes...
dommage...

[autori]

Festivali i Kanës 2009 ne nje imazh te vetëm : surrati i pudrosur prej plakaruqeje-borgjezeje te liftuar per te katerten here i gruas se Michael Haneke, ne momentin qe ai fiton palmen e arte.

[korçar]

Festivali i Kanës 2009 ne nje imazh te vetëm : surrati i pudrosur prej plakaruqeje-borgjezeje te liftuar per te katerten here i gruas se Michael Haneke, ne momentin qe ai fiton palmen e arte.

Pse jo per te pesten, ku e di ti qe ... per te katerten?

Nejse. Sa per Almodovarin, po me ben "mukaet" (fjale e vjeter turke duhet te jete kjo) qe te shkoj ta shoh, se qe thua ti pikerisht kisha pare flete-rufene filmike (trailer mo trailer ; apo imazh-rufe?) dhe mu dha nje mjerim qe s'ta pret menia... Megjithese se e di mire qe s'u duhet besuar kesisoj rrugesh te shkurtra.

Dhe nje gje tjeter qe harrova ta cek tek posti i 3D-se : "çallenxhi" (ça fjale e shpifur) i 3D-se, me duket mua, do te jete pozicionimi i spektatorit ne imazh, per nje arsye te thjeshte, sepse sapo te ndiesh iluzionin e te qenit reale, e vertete, te imazhit do te duash me patjeter te levizesh, ekrani nuk te dikton dot me, te pakten jo njesoj si 2D, se ç'duhet te shikosh. Pra cili eshte pikeveshtrimi, vend-pozicioni i spektatorit, etj. Te gjitha keto kane te bejne dhe me 2D, sidomos me 2D, por ne 3D pikepyetja do te marre nje tjeter forme. Sepse fundja 3D-ja ka si qellim, ne fakt nuk ka akoma nje qellim te mirefillte, por gjithesesi ka si qellim "jo-distancen" e spektatorit me ekranin, dhe kur nuk ka distance nuk je me spektator, te pakten duket e veshtire te jesh vetem spektator, por "aktor", veprues. "Kjo eshte pse-ja pse thone" se 3D-ja do te jete pike-se-pari nje revolucion per lojrat on-line. Dhe deri tash nuk e di mire se ç'kane te perbashket lojrat on-line dhe kinemaja. Jam skeptik megjithate pres te shoh filmin e James Cameron "Avatar". Gjithe kjo per te thene mbi te gjitha, edhe pse duket absurde, se ka akoma shume per te bere me 2D-ne, s'eshte filluar mire akoma. Me Kinemane pra.

[autori]

S'kam pare as dhe nje film ne vetem ne 3D. Jam vertet akoma tek 2D-ja...

[autori]

Kur qenka keshtu puna, nje regjizor, më mire te beje ne fillim te karrieres se tij nje bataljon (rreth 30!) me filma popullorë me gangsterë apo me Kung-fu e pastaj më vonë te beje filma te mrekulleushem ("Exiled", "Sparrow" ose ky i fundit, "Vengeance") siç eshte rasti regjizorit Hong-kongez Johhnie To, sesa te beje ne fillim te karrieres dy-tre filma te mrekullueshem (Happy Together, Ashes of Time) dhe pastaj te beje filma gjithe e më te keqinj (siç eshte rasti i tjetrit Hong-kongez te njohur Wong-KarWai).

Historia e filmit, ne aparence, eshte hakmarrja qe kryen nje francez tek te 60-at (interpretuar nga Johhny Hallyday, kengetari me i njohur rrok francez), ne Hong-Kong, ndaj vrasjes se familjes se vajzes se tij, qe jeton e punon prej vitesh ne kete qytet kinez. Ndersa ne te vertete, behet fjale per nje film mbi kujtesen, ne sensin më te parë te fjales : memorjes. Dhe vizualizimit te saj permes shenjave, dmth permes imazheve, fotove, "kush eshte kushi", "ç'fare ben kush-i" etj etj. Me nje doze te mire burlesku.
Ndofta fundi i filmit mu duk me pak i arrire se gjithe pjesa tjeter, por qe prej se parit, kam filluar te nderroj mendje...

"Hakmarrje" (Vengenace), edhe ky i prezantuar ne Kanë kete vit, i ka gjithe atributet e nje filmi qe do meritonte Cmimin e Mizaskenes (regjisë me te mire), e ç'te merituar biles : leksion i vertete regjizorial (por jo profesoral, alla-Haneke )

web-site i filmit : www.vengeance-lefilm.com

[autori]

Sam Raimi eshte regjizori i filmit kult "Evil Dead", te cilin e pat realizuar ne 1982, ne moshen 20 vjeç. Dhe sigurisht, regjizor i "Spider-Man"-it.

Me "Drag me to Hell" ("Merrmë ne ferr"), Sam Raimi i eshte kthyer dashurise se pare, dmth filmit horror. Ne qender te filmit eshte nje vajze e re amerikane punonjese banke, jo pak arriviste, e kompleksuar nga origjina e saj fshatare.

Ajo qe eshte interesante eshte se çdo skene e filmit eshte e ngritur mbi principin e te kundertes se asaj qe mund te pritej: filmi fillon keshtu : nje meksikan i vogel vjedh tek nje familje... ciganësh ! Humori shpesh eshte i zi, klishetë jane më së shumti ato te "B movie", por efikase. Duket qe regjizori eshte argetuar duke realizuar filmin e tij, dhe mua po ashtu me argetoi (per mire), shpesh u tmerrova : shpesh qesha me gjithe zemer ! lol

[kino]

Festivali i Kanës 2009 ne nje imazh te vetëm : surrati i pudrosur prej plakaruqeje-borgjezeje te liftuar per te katerten here i gruas se Michael Haneke, ne momentin qe ai fiton palmen e arte.

hehe, gruaja e profesorit, njekohesisht dhe sportiste e apasjonuar pas lifting-ut, e kapur gafil ne nje poze groteske. po per filmin e Haneke c'thuhet? s'besoj te jete aq i keq sa portreti i zonjes.

[autori]

po per filmin e Haneke c'thuhet?

Thuhet se nuk eshte aq profesoralo-filozofik sa zakonisht. Pra jo kinema konceptualiste. Se zakonisht, filmat e tij jane si ndeshkime, si denime me vdekje

E kam serizoisht !

[autori]

U bë ca kohe qe shikoj filma qe fillojne mire, jane shume premtues, pastaj magjia fillon e zbehet... Ndofta regjizorët bejne nje fare perpjekje per ta filluar mire ( ils se sont gratté la tete...), pra e kane vrare mendjen per ca kohe, pastaj...

Ndofta duhet te mesohemi qe brenda nje filmi, jo gjithshka eshte ose e persosur, ose zero me bisht. Por kjo puna e fillimit mirë, biles shume mire, dhe me pas zbehja e cilesise... sikur me inatos ca.

Jean-Claude Brisseau eshte regjizor shume shume i lëvdueshëm, shume biles. Une i dua fort filmat e tij. Por ky i fundit sikur vuan ca nga "semundja" e cituar me siper. Pa ja hequr asnje fije floku vlerat e here pas hershme.

Brisseau edhe kesaj rradhe shtron ne filmin e tij pyetjen e famshme mbi kenaqesine femerore, ne sensin seksual te fjales. Por kete rradhe duke shkuar me larg, duke u aventuruar ne fushen e psiqikes, dhe me sakt te hipnozes.

Sandrina eshte nje vajze e re qe fati i jep nje trashegimi jo te neglizhueshme financiare. Dhe qe prej atij momenti ajo vendos te braktise punen, te dashurin e saj (me te cilin gjerat nuk shkonin aq mire...) per te eksploruar forma te reja seksualiteti. Behet fjale per lirine, por dhe kufijte e saj, limitet e trupit (fizik) dhe misteret e botes. Te gjitha keto, jo si nje traktat konceptualist (alla Haneke), por permes rrefimit (nje nga skenarët më interesante qe me eshte dhene te shikoj keto kohet e fundit), dhe permes mizaskenes (regjizures).

Por regjizori Brisseau s'ka parà, askush nuk do ta financoje. Dhe filmat e tij dallohen nga 100 metra larg si filma "varfanjakë". Per disa filma, nje gje e tille kthehet ne force. Tek filmat e Brisseau, ajo kthehet deri diku ne handikap (eshte ca e ngaterruar pse eshte keshtu... flasim nje here tjeter). Ndofta dhe titulli ka nje doze nga ironia e regjizorit : "Në aventure".

ps: duke shkruar te gjithe keto, po kam ndjesine qe filmi me ka pelqyer shume me shume se sa ndjeva kur dola nga kinemaja. Aq me mire !

trailer i filmit : http://www.dailymotion.com/video/x7t...-fr_shortfilms