Shkruaj një fjalë të bukur për fëmijën e diasporës

[salihaj]

Folni Gjuhen e gjyshve Ton Te Bukur .
Mesoni E Studioni Sa Me Shume Historin E Kombit Ton.
Duajeni Shqiperin Me Shume Se Gjithcka Ne Bote.
Vetëm të bashkuar jemi më të fortë dhe bëjmë punë të mëdha!
Mos ju frigo feve dhe dialekteve ato jan tonat
krenohu me kulturen qe ke dhe qe ke kriju ne diaspor.
puno per me dit e jo veq me ngranê
mos puno me ndertu mure dhe pullaze por per te ndertu dije.
mos i ve havale dijes as avlijes.
sa gjuhê din aq njerz vlen.
Shqipja asht baza tjerat jan kate...
…
Koha ndihmon punëtorët, shkel përtacet!
Hmmmm nuk mendoj se asht e sakt….parja shkel njerzit, por jo trimat.

Ju lumtë e madhja Dorntina! Ashtu është siç keni cekë në këtë shkrim. Ama unë jam ithtarë dhe duke punuar me vite të gjendet mënyra, apo, mekanizmi se si më i edukuar fëmijët tanë për të arrit atë që shkruani Ju. Në këtë rast pasojnë shembuj konkret me tregime të vërteta dhe joshëse për rininë e sidomos për adoleshentët. Përzemërsisht Ju përshëndes.
Sa i përket pjesës së dytë: është bërë fjalë për punëtor dhe përtac, e jo për trima. “pushka e trimit e dora e gjymertit nuk ndalët kurrë” ndërsa paraja shkelë qyqaret si: Al Kapone e Sllobodan Millosheviqin që kanë menduar të shkelin në gjakun e popullit, për pasuri dhe vetëkënaqësi!

[salihaj]

Ninulla është tradita fundamentale e sugjeruese që ja sugjeronin nënat fëmijëve të vet.
Në atë kohë:
- “nina nana në djep të drunit, ti mu bëfsh plak i katundit”
- “nina nana more birë, flijë se gjumi të bënë mirë”
- “nina nëna biri im ti mu bafsh ma i miri trim”
- “nina nana flutur, flutur, ti mu bëfsh qikë më e bukur”
Unë mesës edhe nipit tim:
- “gjyshi e thërret pëllumbin, m’ja sjellë Erzës gjumin”
- “Pëllumb, pëllumb, pëllumb, sjelli Erzësh gjumë”
- “gjyshi e thërret pëllumbin, m’ja sjellë Malit gjumin”
- “pëllumb, pëllumb, pëllumb, sjelli Malit* gjumë”
- “Gjumi do ju rritë, botës mi jap dritë”
- “gjumi ju forcon, prindit e juaj i gëzon”
- “flini, flini loçka ime, nga ju presim, vetëm gëzime”
- “presim gëzime e hare, jetë të gjatë bashkë me ne”
- “me ty gëzohet bjeshkë e det, ti mu bëfsh ma i miri mbret”
- “ti mu bëfsh dijetar, krejt vatanin me kthye mbarë”
- “Erza ime flije tu qesh, në këtë vend u bëfsh mbretëreshë”
- “më e bukura në këtë anë, me dashtë prind e vatan”
Sugjestioni hipnotik është faktori më i fortë për: shëndet, arritjen e qëllimeve për të mira, po ashtu edhe të kundërta. Me stërvitje permanente sugjestive krijohen njerëz të mëdhenj në Botë.
Atëherë çfarë mendoni kur tërë një vit, apo dy vite i sugjeroni fëmijës gjëra të mira, apo të kundërta?
Këtu ja fillova nga djepi. Uroi që të i plotësohet dëshira gjthë andej që kërkon të mirën dhe që i shërben të mirës.

[salihaj]

Hajt se po jua shkruaj nja dy-tri fjale femijeve te diaspores:
O fëmi te diaspores folni vetem shqip ne shtepite apo banesat e juaja dhe mos lejoni te ju asimiloj dikush, nese ai njeri qe mundohet te ju asimiloj eshte prindi juaj, atehere kundershtojeni me kembngulje dhe vendosmeri, se edhe pse eshte prindi juaj, ne kete aspekt e keni te drejten nga Zoti te mos e ndegjoni at prind.

Tung

Ju lumtë për këtë sugjerim. Sepse behuni të bindur, se fëmija më shumë dëgjon fjalët e një mikut se të një prindi. Prindi është i përditshëm, në një mënyrë kalon në monotoni, ndërsa miku më i rrallë, miku zgjidhet, prindin ja cakton Zoti. Prindi duhet të bëhet shokë e përtej shoku me fëmijë për të dëgjuar dhe respektuar fëmija. Prindi duhet të bëjë investim të madh të fëmija, ndërsa miku, mësuesi, pedagogu, me një investim më të vogël këshillues arrinë efekte të mëdha.

[salihaj]

Pas një viti që ju janë sugjeruar gjërat më të mira përmes ninullave në djep (djep i thjeshtë shqiptar) jo këto mjete të sofistikuara dhe bashkëkohore, në të cilat kurrë nuk mundet fëmijë të rehatohet, e sidomos fëmija i kombit shqiptar. Nuk ka dilemë që fëmija të e pranoi në tërësi këtë sugjerim se në trupin dhe qenien e vet e ka gjenin që ja pranon këtë lloj sugjerimi.
Tani në vitin e parë, fëmija fillon të mundohet me ecë por edhe me fol ndonjë fjalë që nuk kuptohet. Çfarë ndodhë? Nëna që është gjithnjë me fëmijën e vet, patjetër duhet folur sa më shumë dhe duhet lozë më te. Sa më shumë komunikim, dhe afërsi me fëmijë, fëmija më herët fillon me ecë dhe me folur. Andaj duhet theksuar përsëri, se kjo është kyçe për të edukuar fëmijën në frymën kombëtare (PREZENCA PËRMANENTE E NËNËS, POR EDHE E BABASË, ME FËMIJËN E VET DUKE PËRDORË VETËM GJUHËN SHQIPE) gjatë vitit të parë, dytë dhe tretë. Sepse fëmija 75 % të inteligjencës e fiton gjatë tre viteve të para. Çdo fëmijë që rritet jashtë gjirit të prindit të vet në këto tre vite, apo viteve adoleshente, por me aksent të posaçëm ditët adoleshente, me plotë kuptimin e fjalës ju thamë se fëmija i tillë nuk do i rehaton prindërit e vet. Për sonte kaq! Në vijim një propozim Forumit gjithëshqiptar për një hap që duhet marrë si hap konkret për ndihmën e kësaj çështje.
----------------------
Koha nuk pret...!

[hope31]

Gjuha jone sa e mire!
sa e embel, sa e gjere!
sa e lehte, sa e lire!
Sa e bukur, sa e vlere!

[have]

RAPSODI PLAK DHE RAPSODI FEMI

Permbi telat e qiftelise
dridhen gishtat e gjyshit plak,
tingujt rriten e jehojne
per ca luftra lare me gjak.

Neper rrudha ngrysen ngjarjet
dhe levizin tehe e shpata,
kush me shume do te kete vuajtur;
GJyshi kur ishte femi
apo ne moter Renata?

...DHe fillon Renata kengen,
qe pikon nga shpirti i njome,
veq ti shihje vajzes ballin
me te gjyshit si gjason.

Po, po, ne te vertete,
dhe nga pamja
dhe ne jete
ka diqka qe aq shume ngjet.

Ne i beme vetes pyetje,
por pergjigjje nuk u gjet;
Pse aq shume u desh te vuajm,
pse me gjak ne te paguajm
kete liri qe n'a perket.

per femijet ne diaspore dhe kudo qe jane e lexojne materialet qe permban ky forum
pershendetje te perzemerta nga KOSOVA, u dergoj une mikja e juaj HAVE LIPA-OSMANAJ.

[salihaj]

Propozoi që të ndërtohen dy qendra për fëmijët e diasporës. Një qendër në Shqipëri, në një vend turistik dhe një qendër në Kosovë, po ashtu vend turistik. Gjatë verimeve, sidomos në muajin korrik- gusht, të tubohen adoleshent nga diaspora me moshë 12-17 vjeç. Gjatë asaj kohe, në qendrat e cekura, të përgatitën njerëz me kualifikime dhe struktura kualifikuese të ndryshme siç janë, poet, prozator, romancier, muzikant, sportist etj. Për të mirëprit këta çuna dhe goca nga diaspora. Njerëzit e cekur duhet me qenë nga radhët e veprimtarëve më të njohur nga opinioni në lëmin e vet. Kështu që kur çunat dhe gocat e diasporës vijnë në këto qendra, të qëndronin mpaku një deri dy javë. Përgatitja duhet të jetë në atë mënyrë që fëmija të përjetonin ngrohtësinë e atdheut të vetë, ashtu siç kanë dëgjuar apo lexuar nga librat tona shqiptare.
Sa i përket sponsorëve, sa jam i informuar që “forumishqiptar” ka dyzetmijë anëtarë, nga dy euro bëhen tetëdhjetëmijë euro. Jam i bindur që do ja kishim dalë kësaj ideje. Njëkohësisht, propozoi që çdo anëtar i këtij forumi të jap mpaku një propozim apo ide për këtë qellim. Ju përshëndes.
------------------------
Koha nuk pret...!

[salihaj]

Më vjen keq që tema ngeli këtu ku jemi. Kjo ngelje në një mënyrë po tregon se kur bëhet fjalë rreth leku, edhe aktivitetit konkret për të ndërmarrë që të vetëdijësojmë fëmijët tanë në diasporë ne frymën kombëtare gjithnjë ka ngecje. Unë në mënyrë kategorike e mohoi këtë që e thash. Se thellë jam i bindur se asnjë popull në botë nuk është më solidar se populli shqiptarë anë e këndë trojeve shqiptare. Kjo nuk është legjendë, por vepër të cilës ende nuk u janë tharë shkronjat. Më kanë treguar: “Në Bosnjë popullatës myslimane ua epshin armën për të luftuar ja hidheshin te dera armën, ndërsa ata kthenin armën mbrapsht duke i sha dhe duke i thënë: “miqi to govna sa mojih vrata” që në shqip do të thotë: “hiqma atë m... nga dera ime!” Ndërsa shqiptari dyzet deri në pesëdhjetë orë ka udhëtuar në këmbë nëpër bjeshkë të rrëpinjëshëm e me lartësi të madhe bregdetar, shkëmbi të thepisur, që ka pasur rast të prehet këpuca e ushtarit si me shpatë, duke kaluar minimumin e dy tri pritave serbe, vetëm për të siguruar një kallash. Ju lutëm, vetëm ata që kanë përjetuar këtë odisejadë e dinë çfarë do thotë ky heroizëm i pa përshkruar. Sa që unë përcjellësit e kolonës i kam quajt me plotë kuptimin e fjalës “engjëj”, sepse kolona lëvizte me shumë vështirësi, ndërsa përcjellësit fluturonin duke vrapuar sa në ballë të kolonës sa në fund të kolonës duke pyetur: “A ka diç, a ka farë problemi ne do ju ndihmojmë”. Udhtimet bëhëshi natën! Skena rrëqethëse apo, Jo! Po ashtu unë jam mahnitë kur kam parë sjelljen e parave nga diaspora për nevoja ushtarake: ushqim, veshmbathje, armë e nuk dijë të përshkruaj se nuk jam as poet e as romansier. Tregim i veçantë ka me qenë përjetimi im në Mamurras.
---------------------
Koha nuk pret...!

[salihaj]

Mbledhja e krerëve të krahinës Plavë Guci që u mbajt në qytetin e Plavës, pati jehonë në të gjithë viset e rrafshit të Dukagjinit dhe të Kosovës... Ndërsa në rrafshin e Dukagjinit lajmet për sulmin e pritshëm të Malit të Zi mbi Plavën e Gucinë kishin elektrizuar situatën. Në çdo katund njerëzit e thjeshtë u drejtoheshin bajraktarëve me pyetje dhe kërkesën për të vepruar, por merrnin përgjigje se Haxhi Zeka dhe Sylejman Vokshi ende nuk kanë marrë thirrjen e Ali Pashë Gucisë e të Jakup Ferit. Prandaj, të gatshëm, duhej me pritë “kushtrimin”.
-----------------------
Koha nuk pret...!

[salihaj]

Ishte muaj mars i vitit 1999. Në Durrës me lajmëruan që një familje e të njohurve të mijë, ka hyrë në Shqipëri, por është ndarë në tri pjesë dhe nuk dinin asnjëri për tjetrin. Unë më kushëririn tim shkuam në Lezhë dhe Laç për ti kërkuar. Nuk gjetëm asgjë, andaj u kthyem në Mamurras. Sepse pamë duke ecë një kolonë autobusësh dhe kamion me plot refugjat. U vendosëm në qendër, aty ku pritnin tre fugon dhe makina policie. Ashtu të emocionuar pritnim dhe ja për një qastë kjo dukuri që plotësisht me dërmoi në aspekt shpirtëror. Frojdi kishte me thënë moment ambivalente. Po sa hyri kolona në qendër, në mënyrë të rrëmujshme dhe shumë të ashpër policia ndaloi kolonët. Për momentin gati u çmenda, se si policia ashtu veproi. Por, për një qastë të shpejtë dhe të pa përshkruar kolonët me një shpejtësi të madhe ndaluan. Burrat e përgatitur edhe të organizuar mirë, hapen dyert e autobusëve, ju afruan kamionëve dhe ju shpërndanin ndihma me një shpejtësi të rrufeshme, me fjalë më të ngrohta që ka njeriu në zemrën e vet duke u thënë: “Vllëzër e motra! Çfarë keni nevojë! Tregoni! Çdo gjë që është e mundur do ju ndihmojmë! Mirë se keni ardhur ne vatrat e ngrohta të vëllezërve dhe motrave tuaja. Kjo ishte mahnitëse për mua, sa edhe shpërthimi i bjeshkëve të Nëmura përmes shtrigave serbe për një kallash. Atëherë qava dhe tani qajë duke shkruar këta rreshta dhe duke përjetuar ditët më madhështore të humanitetit shqiptar. Shqiptari kur s’do të vdes do rroj ashtu siç ka rruar gjithmonë në mënyrë më stoike. Shqiptari jap dhe do jap shembull krejt botës për nga durimi, urtia, mençuria e çfarë është më madhështore si simbol i pa tjetërsuar i shqiptarizmit është B U J A R I A!
---------------------------------
Koha nuk pret...!