Miniatura Poetike - Ferit Ramadani

[gjakushi]

5.





Megjithatë, me një ngrysje vetullash më ngrin
si acari që sjell ortekët e akullnasë,
në brendinë e zemrës sime atë çast
ngrijnë shpresat e sevdasë!

[gjakushi]

JANË LOT DASHURIE...!

[gjakushi]

1.





Mesnatë! Errësira shtrihet në pafundësi
gjithçka ka rënë në gjumë për pushim e rritë!
Unë tretem për vargun poetik në vetmi
Për Ty që më vë zjarrin në pritë!

[gjakushi]

2.





Edhe zërin, edhe buzëqeshjen, haprimet
i dëgjoj se si më mbesin peng pushtimi!
Sërish ndjejë në shpirt shamatë
Më ndizen ndjenjat si rreze zgjimi!

[gjakushi]

3.





Përballem pa gjumë në shtrat
në pafundësi më enden vargjet e frymëzimit,
Ti shndërrohesh në dashuri të gjatë
të mbushish përmasat e rrëfimit!

[gjakushi]

4.





Për puthjet, ledhatimet, qesënditë,
edhe për xhiron në shesh e për udhëtimet,
Ka mbetur një shteg misteri pa dritë
në zezonë ka flakur vlimet.

[gjakushi]

5.





Prandaj, në mesnatë, në këtë vetmi
përherë në vargje më del rimë stuhie!
Një vetëtimë oshëtin e fillon shi në sy
Janë lot dashurie...!

[gjakushi]

NË KËTË KOHË KUR BISEDOJMË

[gjakushi]

1.

Në pritje mbes e ngrij si magma
sytë më erren kur shikoj mbi xhama !
Ishe ti Zhulijeta që e ndoze siparin,
apo, unë Romeo - aktor në drama ?!

[gjakushi]

2.


Eja ! Çdo çast të pres ! Të pres !
Si rrezen që e pret lulja e pranverës !
Fjalkalimin e di për ta hapur linjën
s'ka mur kinez në pragun e zemrës !