Qeveria e bumit ekonomik ngrin akcizen e karburanteve.

[juanito02]

Ja dhe pako e vitit te ri qe na dha qeveria e deshtuar e Berishes
Tani kjo akcize qe meret sot nga karburantet ku cmimi naftes eshte 1200 leke do te aplikohet njelloj edhe kur nafta te ulet ne burse.
Me nje fjale naften e lire do ta paguajme me akcize te shrenjte.

I ngecte ne fyt ky shpenzim i ri per shqiptaret kesaj qeverie me "taksa te uleta" e te bumit ekonomik nga poshte.

[Dito]

Po buxheti!


Dito.

[ai_shoku]

[QUOTE=Dito;2112870]Po buxheti!


Po xhepi thuaj!

[Duaje Siveten]

TemA

Berisha, ky “kapter” i Rezart Taçit

Nga Mero Baze

Qeveria shqiptare ka legalizuar dje politikën monopol në fushën e naftës të një biznesmeni të afërt me familjen e kryeministrit. Rezart Taçi, i cili prej 27 nëntorit është pronar de facto dhe de jure i kompanisë shtetërore ARMO dhe i kompanisë së naftës “Taçi Oil”, ka marrë dje nga qeveria shqiptare ekskluzivitetin që të tregtojë i vetëm naftën D2 në tregun shqiptar. Sipas këtij vendimi, Rezart Taçi prej datës 1 janar 2009 ka një treg të gatshëm, pa konkurrencë, duke shitur, sipas shoqatës së karburanteve, potencialisht rreth 400 mijë tonë naftë, 300 mijë nga të cilat ua ka marrë konkurrentëve dhe 100 mijë tonë i prodhon vetë. Shoqata, duke iu referuar çmimeve të tregut ndërkombëtar, thotë se diferenca mes naftës Eurodiesel D1 dhe naftës Diesel D2, kuotuar në bursë, është jo më pak se 80 USD/ton. Nga mënyra se si llogariten detyrimet fiskale për këtë produkt (75% akcizë+20 % TVSH), ARMO përfiton edhe 80 USD/ton nga kjo llogaritje. Kjo shoqatë thotë se në këtë mënyrë, qeveria, jo vetëm i jep monopol kësaj kompanie ndaj konkurrentëve të tjerë për rreth 400 mijë tonë Diesel D2, që ka të drejtë ta tregtojë vetëm ARMO, por i kursen kompanisë rreth 64 milionë dollarë taksa (400.000 tonë x 160 USD/ton = 64 milionë USD).

Pra, nga këto përfitime kompania e Rezart Taçit fiton rreth 140 milionë dollarë në raport me kompanitë e tjera, çka është e barabartë me shifrën që Rezart Taçi ka blerë pa i paguar ende paratë për kompaninë ARMO. Ky skandal shtetëror, ndoshta më i frikshmi për nga guximi i qeverisë shqiptare, përveçse hedh dyshime të forta mbi lidhjet personale dhe familjare të këtij biznesmeni me kryeministrin Berisha, fut në qorrsokak detyrimet që ka Shqipëria ndaj tregut të lirë sipas detyrimeve që rrjedhin nga OBT dhe nga Marrëveshja e Asociim-Stabilizimit.

Vendimi i djeshëm është më tepër se cinik dhe për një arsye tjetër. Në përpjekje për t’ia bërë fitimin të sigurt Rezart Taçit, kryeministri Berisha ka urdhëruar shpërndarjen e naftës D2 te gjithë shitësit e tjerë të pakicës duke e kthyer me ligj Rezart Taçin në furnitor me shumicë të gjithë tregut shqiptar me D2. Pas kësaj, tregu i naftës në Shqipëri është seriozisht i falimentuar dhe pronar i vetëm i tij është Rezart Taçi, ai që kryeministri Berisha tri vjet më parë e ka quajtur kontrabandisti më i madh i naftës në Shqipëri dhe rajon.

Kjo miqësi e re e kryeministrit Berisha me këtë “ish-kontrabandist” dhe privilegjet e forta financiare që ai po i bën me ligj, vërtetojnë më së miri kapjen e shtetit nga elementët mafiozë dhe kthimin e kryeministrit Berisha në një lodër në duart e trafikantëve.

Kryeministri Berisha vendosi në vitin 2007 që të mos tregtojë naftë D2 në vitin 2009, por, pasi ARMO-n e fitoi Rezart Taçi, ai ndryshoi mendje dhe lejoi vetëm ARMO-n të shiste naftë D2. Vendimi i sotëm e vulos këtë kapje të shtetit prej mafies, pasi prej sot jo vetëm që naftë D2 do të shesë vetëm klienti i Argita Berishës, dhe donatori i Liri Berishës, por do të detyrojë dhe gjithë shitësit e tjerë me pakicë të tregtojnë naftën e tij të Ballshit mbushur me squfur dhe standard të papranueshëm duke shkatërruar tregun e naftës, cilësinë e karburantit dhe duke hedhur në erë lirinë ekonomike dhe konkurrencën e lirë në Shqipëri. Dhe të mendosh që në fillim të vitit 2009, ai që në vitin 2005 ishte kontrabandisti më i madh, sot është i preferuari më i madh i Sali Berishës, e kupton lehtë se nga kemi ardhur dhe ku kemi përfunduar.

[goldian]

ne kemi hallin e luftes palestine -izrael ju merreni me qeverine lol

[marangozi]

TemA

Berisha, ky “kapter” i Rezart Taçit

Nga Mero Baze

Qeveria shqiptare ka legalizuar .....

WOW!!!
Vetem ne Shqiperi!!!!

Vertete i ka dhene monopol vetem nje firme?

Per mua s'ka shume rendesi kush eshte ky personi apo lidhjet me Berishen, por ne 2009 te lejohet karburanti monopol?!



Dua te them dy fjale dhe pse ndoshta jashte teme per dinamiken Baze - Berisha.

Nje gazetar opinionist, nuk mund te kete aleanca, as me nje parti apo personalitet apo nje tjeter.

Nese dje ai lavderonte Berishen, sot eshte detyrim per te te behet mbikqyres i punes se qeverise, dhe nese Berisha (apo kushdo) shkel ligjin, atehere gazetari e ka per detyre te ngreje zerin e te informoje publikun.

Nuk i ka borxh asgje Berishes apo Rames apo Nanos nga ana profesionale. Ata mund te jene dhe miq personalisht, por puna dhe pikepamjet jane dicka tjeter.

Kete dallim duhet te kuptojme ne Shqiptaret.

Me falni per daljen jashte teme...

[Duaje Siveten]

Gazeta Shqip

ARMO ose privatizim me mashtrim

Andrea Stefani

Ka një tendencë të qeveritarëve të sotëm që të justifikojnë praktikat korruptive me "patriotizëm" apo me interesat e "popullit". Kështu ndodhi me skandalin e rrugës Rrëshen-Kalimash dhe kështu po ndodh edhe me atë që mund të cilësohet skandali i privatizimit të kompanisë publike të naftës ARMO. Por as deklarimet populiste të Kryeministrit Berisha për "mbrojtjen e prodhimit vendas" as ato të ministrit të tij Ruli që "merakoset" për 6500 punëtorët e sektorit të naftës, nuk e fshehin dot dhunimin që vendimi i fundit i qeverisë për lejimin edhe një vit të tregtimit të naftës D2, i ka bërë parimit të barazisë në tenderimin e ARMO-s. Dhe aty ku nuk ka barazi konkurrence ka privilegjim. Dhe aty ku ka privilegjim, aty duhet kërkuar korrupsioni qeveritar.

***

Duket është duhma e korrupsionit që do të ndotë më shumë mjedisin shqiptar sesa squfuri i D2-shit të prodhuar nga ARMO. Dhe ja sepse: Në maj të vitit 2008, qeveria "Berisha" hapi ofertat për tenderin e privatizmit të ARMO ku ishin ftuar investitorë vendas dhe të huaj. Ndërkohë, ishte bërë publik edhe një vendim i qeverisë, i marsit 2007, që shpallte ndalimin në tregun shqiptar (duke filluar nga 1 janari 2009) të përdorimit të naftës D2 për automjete dhe gjeneratorë. Një vendim i tillë ka qenë pa koment, shumë i rëndësishëm në formulimin e ofertave për pjesëmarrësit në privatizimin e ARMO-s. Tjetër ofertë bëhet kur produkti i objektit që privatizohet është i shitshëm në treg (pra që mund të kthejë shumë shpejt një pjesë të parave të shpenzuara për blerjen e tij) dhe tjetër ofertë (kuptohet shumë më e vogël) bëhet për një objekt produkti i të cilit është i ndaluar me vendim qeverie të tregtohet. Kompanitë, konkurruese në privatizim, duhet të bënin llogari që nëse fitonin të drejtën e blerjes, duhet të investonin për përmirësimin e teknologjisë së përpunimit të naftës, për të dalë më pas në treg me një gazoil që ndryshe nga D2-shi, përmbush më mirë kërkesat për ruajtjen e mjedisit.

Eshtë e kuptueshme se këta konkurrentë do ishin të gatshëm të investonim miliona euro apo dollarë më shumë, nëse do ta kishin ditur se në prag të firmosjes së kontratës e me fituesin e shpallur të tenderit për privatizimin e ARMO, qeveria "Berisha" do të merrte një tjetër vendim që, ndryshe nga ai i vitit 2007, lejon përdorimin e D2-it të prodhuar po nga ARMO. Padia e të gjithë konkurrentëve mbi një ndryshim të pritshëm të vendimit të qeverisë lidhur me D2-shin, do të fliste gjithsesi për barazi. Por kush siguron se informacioni nuk ka rrjedhur diku? Kush siguron se kompania fituese e tenderit, nuk ka pasur dijeni për një ndryshim radikal të rrethanave ekonomike të ARMO-s pas privatizimit? Të gjitha kompanitë, vendase apo të huaja, konkurruese në tenderin për privatizimin e ARMO-s, nuk kanë sesi të mos ndihen të mashtruara nga qeveria shqiptare.

***

Vendimi i vonuar i qeverisë "Berisha", që ndryshon një vendim më të hershëm, gjithashtu të qeverisë "Berisha" për ndalimin e gazoilit D2 në tregun shqiptar, ka hedhur hije të mëdha dyshimi për kapjen e gjithë procesit të tenderimit të ARMO-s. Nëse legjitimohet një praktikë e tillë, atëherë çdo qeveri mund të përkeqësojë artificialisht situatën e një objekti në privatizim dhe më pas, ta përmirësojë atë duke lënë kështu shtigje të hapura për shkatërrim të barazisë së konkurrimit, privilegjim dhe diskriminim të subjekteve konkurruese, si dhe korrupsion. Është e vërtetë se, sikundër thotë edhe ministri Ruli, ta bllokoje përdorimin e D2-shit nga 1 janari, "do të thotë të bllokojë të gjithë sektorin e nxjerrjes dhe përpunimit të naftës, që sot punëson 6500 punëtorë".

Por mos vallë kjo është një e vërtetë që ministri e zbuloi vetëm pasi u privatizua ARMO? Dhe kush na siguron se pas një viti nuk do të kemi një vendim tjetër qeverie që po për interesat e "prodhimit vendas" dhe "popullit" nuk do ta shtynte përsëri ndalimin e gazoilit D2 edhe për më tej? Gjithsesi, edhe nëse e pranojmë se Berishës apo Rulit u ndizen me vonesë llambat e inteligjencës apo "interesit publik", ka mjaft mënyra të tjera që edhe punëtorët e prodhimit vendas të mbrohen, edhe privatizimi i ARMO-s të mos komprometohej.

Mjaftonte që qeveria bashkë me vendimin e saj për lejimin e D2-it, të anulonte edhe procesin e privatizimit të ARMO-s. Aq më tepër që kontrata me fituesin e shpallur (Taçi Oil) nuk ishte firmosur akoma. Qeveria pra, i kishte të gjitha mundësitë të organizonte një tjetër proces privatizimi për ARMO-n ku të gjithë pjesëmarrësit në tender, do ta dinin se D2-shi i ARMOS do të vazhdojë të tregtohet edhe në 2009-ën dhe për rrjedhojë, do të bënin ofertat për blerje të ARMO-s mbi këtë rrethanë ekonomike. Pas kësaj, pa dyshim që jo vetëm më shumë miliona do të derdheshin në buxhet, por edhe duhmës së squfurit në atmosferë do t‘i shtohej më pak nga duhma e një korrupsioni që po na mbyt.

[Albo]

Eshte afer mendjes, qe qeveria shqiptare do te mbroje prodhimin vendas, naften e nxjerre ne Ballsh, nga fluksi i naftes se importit. Suksesi i ARMO tani qe eshte kompani private nuk mbush vetem buxhetin e shtetit me taksa dhe tarifa, por puneson edhe dhjetra punetore me te ardhurat e te cileve mbahet me buke familje te tera.

Prodhimi i ARMO luan edhe nje efekt tjeter ne treg, konkurencen me cmimin e naftes se importit qe leviz perdite ne bursat nderkombetare. Ben qe edhe kur nafta shkon $140/fuci ne tregun boteror, shqiptaret vazhdojne te paguajne shume here me pak se cmimi qe paguajne tregjet e tjera qe nuk kane nje industri nafte ne vend.

Kuptohet, privatizimi i ARMO dhe mbrojtja fiskale e qeverise per prodhimin e vendit, demtonin monopolin e naftes se Anastas Angjelit e kompani. Monopoli i Anastasit mbante me buke edhe disa gazeta e gazetare ne Tirane, qe me sa duket u eshte prekur direkt interesi.

Albo