Pershendetje Zombi,
Ke shprehur nje pikepamje shume interesante, dhe i bashkohem mendimit tend ne shumicen e asaj qe ke cekur, por desha te komentoje komentin tuaj rreth te arritures tek jo ndjenja.
Pajtohem me ate se per te arritur nje pjekuri te larte shpirterore njeriu duhet te kaloje fazen e emocioneve (jo ndjenja) ne te cilen ben pjese edhe urrejta dhe te gjitha emocionet e tjera perveq asaj te dashurise.
Ne qofte se flasim per nje dashuri vetjake i bashkohem mendimit tend se edhe kjo duhet tejkaluar, por ne qofte se flasim per nje dashuri kolektive, per te gjithe njerezimin, per Natyren, qe ti shohim jeterat e njerezve te tjere si jeten tone, atehere kjo lloj dashurie sipas mendimit tim eshte medeomos e domosdoshme per te arritur ne gradat e larta te pjekurise shpirterore.
Dua te them se kjo lloj dashurie pa asnje interes personal eshte emocioni i vetem qe eshte nje mjet i domosdoshem pa te cilin natyra e njeriut nuk do te mund te perparoje shume large ne gradat e pjekurise shpirterore.
Mendoje se duhet ta ushtrojme vet-veten derisa te arrijme ne ate gjendje qe dashuria jone te mos mbetet peng apo te jete e kushtezuar vetem tek ata/ato qe na duan ne. Ne kete menyre urrejtjes nuk do ti leme vend gjekundi :-)
Patjeter Flora82, PershendetjePostuar me pare nga Flora82
dashuria jo qdo here , por ndimes eshte dhe largimi i te mendurit per ate person qe e urrejm .
Krijoni Kontakt