Xheladin Hamza

[riza2008]

Me rënkim të shpirtit
kohën në ikje
shikoj

Në ujvarën ku takohen
lindja dhe vdekja
pamëshirshëm shkel
mbi vitet e mia

Dielli i zbehtë
muzgun e natës puth

Në nusërinë e hënës
takova imazhin tim

Me një drithërimë zërin e pyeta:
-Përse flokët më janë zbardhë?
-Ku ikën vitet e mia?

[riza2008]

Nga unë
mundohem t'i fshehë
ëndrrat e mia

Mbi ballin tim
çdo ditë shtohet
nga një rrudhë

Në fytin e tharë
mbi buzë të plasaritura
era pëshpëritë agoninë e jetës

Kthej shikimin pas horizonteve
sytë e përlotur kërkojnë
lumturinë e zhdukur në errësirë

Delli ballit pëlcet
si qielli gjatë vetëtimës
që lexon ëndrrat e vjedhura

[riza2008]

Mora kohën time dhe ika
qerpikët i shtrëngova fortë
shikimin e fundit lamtumirës
nuk dëshirova ta laj me lot

Shpirti filloi gjëmimin e tij
loti rrëshqiti mbi fqe
e zbrita me gjuhë mbi buzë
ithtësinë e tij të pelimtë shijova

Ula kokën drejt rrugës pa kthim
zemra shumfishoi të rrahurat
sa e vrazhdë është kjo kohë
kur zemra në ndarje më pëlcet

[riza2008]

Ca pika loti u rrukullisën faqeve në abuzim
andej,bash andej ku ke shuar zjarrin e tyre.

Ndjenjat zbehen si mbrëmja në muzgun e ikjes
me drithërimën e vdekjes në pritje

Bebëza e syrit tim larë në lot dhembjeje
rënkon luginës së heshtjes që po vdes

Në mëshirën e shpirtit që rënkon
në flakë e zjarr xhehenemi...kërkon

[riza2008]

Mbi gotën e kristaltë
Mbushur me verë bojëgjaku
Hëna e zhveshur hareshëm buzëqesh

Sytë më mbetën të habitur
Mbi virgjërinë e saj
Të bukur!

[riza2008]

Shkruaj këto vargje
mbi shpirtin e thyer
që të përplasin
si valë deti mbi të

Në çdo varg
fshihet nga një ndjenjë
që ngjan
syve tuaj qiellorë

E di se bëhem poet
i vjeshtës së vonë
me inspirimin e parfumit
së një pranvere të hershme

[riza2008]

Ndjenjat bashkohen në kupën të qiellit
vallzim kodrash pa mbarim
brigjet e qytetit derdhen si dallgë
në luginën e heshtjes

Peisazhet që kujtojnë
bukurinë e diellit në agim
zhduken nga piktura e qiellit

Megalomania e përbuzur
në gjumë të thellë fle
çmenduria e kohës
vjedhë ditët në ikje

[riza2008]

Mbi qytetin tim
mbretëron terr i rëndë Ballkani

Si në ëndërr shikoj imazhin e tij
tek valvitej në ankthim
përpiqem ta përkëdhelë
me duar ta shtërngoj

Shpirti m'u shndërrua
në copëza xhevahiri
të shkëputura nga një meteor

Në këtë qytet të shurdhër
flokët mu zbardhën
veshët dëgjimin e humbën
sytë mu verbën nga lotët

Aty reflektohej jeta ime
herë pa peshë
e herë me peshë!

[riza2008]

Dielli i zbehtë
shpalos ditën e tkurrur

Shpresa humbet në kujtimet
e i luzioneve të pavdekshme

Mes gishtrinjëve
shpalosi qiellin palë palë

Qetësia që këndon
lexon në ballin tim
këngët e plagëve

Në rrudhat e fytyrës
mbeti e shënuar ditë e zymtë
dhjetë shkurti dymijë e shtatë
e larë me gjakun e njomë

Mbi trungun tonë
djajtë edhe njëherë
hodhën vallen e çmendurisë

[riza2008]

Përplasen shkëmbinjtë të vjetër shekullor e toka ndahet
Ata që me gjakun e tyre të kuq e lagën dheun e saj të
bekuar
Varret e tyre përgjithmonë ndrisin dritë hyjnore për ne
Aurora me ngjyra të kristalta mbi shpirtra të tyre shkëlqen
Ranishtës me trëndafila të kuq rrugëtojnë botën hyjnore
Endrrave që syhapur shtegëtonin- u realizua përjetësisht
Sofrën me bukë,kripë e zemër e shtrojnë tani pa frikë në
liri
Ikonë e Kosovës së pavarur e sovrane
Ashtu si e dëshiruar tani Jeni dhe përjetësisht mbeteni
JU!