U banė katėr e po shkojnė n'bjeshkė. E bajnė ni stan. I thot Zhak Marku, qi ish i pari i tyne, lavėrtarit:
- Rri ti tu shpija e na shkojmė e t'biem mish e ti zina e bana gati sillėn.
I vnoi lavėrtari gjasht kazana me zi mish n'ta e po i ruen. I shkoi ni plak, ni pllamė njeri e dy pllamė mjekėrr. Po i thot lavėrtarit:
- Puna e marė, bre vlla! Ēka je tu ba, bre burrė ?
- Jam tu zi gjasht kazana mish.
- A munesh, bre burr, me ma dhanė noj kafshatė me hangėr ?
Menja e lavėrtarit qi nuk ha ky ma shumė se ni copė mish. E la plakun me hangėr mish e s'pe kqyr. Plaku ja nisi e po i han t'gjashtė kazanat me mish. Kur e pa lavėrtari, i briti:
- He plak, t'vraft Zoti! Ti do mi hangėr gjashtė kazanat mish - e jan rrokė lidhas.
Plaku ni pllam niri e rrxoi lavėrtarin. Nisi me mytė!
- Aman, - tha lavėrtari, lshom bre, mos ėm myt!
- S'po te mys , n'ma dhash fjalėn qi m'len mi hangėr krejt kto gjasht kazana mish edhe nestra n'kit vakt, kur t'vie, me mi ba gati gjasht kazana tjerė mish.
- Sall lshom se po t'i jepi edhe kto gjasht kazanat mish qi jan kėtu, edhe nestra t'i baj gati gjasht kazan mish tjerė.
E lshoj plaku e hangėr krejt mishin e shkon n'shpi t'vet. Kur erdh Zhak Marku me shokė me hangėr sillė, buka s'ish ba gati. I bėrtiti lavėrtarit:
- Ku a silla?
- Vallahi. Zhak Mark, kesh smuet, m'zuen ethet e qe sa e shtina mishin me e zie.
- Lavėrtar, kie me shku n'bjeshkė e s'kie me zie ma ti.
Hangrėn qysh hangrėn at ditė e nestrit e muer lavėrtarin me vedi e e la vodeniēarin.
E shtini mishin me zie vodeniēari, kur qe, ja mrrini plaku ni pllam niri. Po i thot:
- Si je, bre jaran? A m'i ke ba gati gjasht kazana mish qysh ma ki dhanė besėn dje?
- Kur ta kam dhanė fjalėn, more burr i fortė? - ja kthei vodeniēari.
- A ki harru qi nisa me t'mytė dje e qi ma dhe besėn e m'the "Lshom se i kie gjasht kazana mish sod e gjasht kazana mish nesėr !"
- Ahi - , i paftyrė bre, a ti kanke qi na ke lanė pa sillė dje a? - edhe i ra pehar plakut e jan rrokė lithas.
E rrxoi plaku vodeniēarin e po do me mytė. Vodeniēari po i ban rixhe:
- Aman bre lshom!
- Tjetėr pshitm s'kie sall n'ma dhafsh besėn qi mi jep gjashtė kazana me mish qitash edhe gjashtė nesėr.
Ja ka dhanė besėn vodeniēari edhe plaku e lshoi. I hangėr gjashtė kazana me mish edhe shkoi. U ēue erdh Zhak Marku me shokėt e vet dhe po don me hangėr sillė.
- Hajde vodeniēar, - po i thot - me na ba sillėn gati.
- Valla Zhak Mark, nuk e kam gati sillėn.
- Pėr shka bre?
- Valla m'dhimti kryet e qitash sa e shtina mishin. - A s'po kallxon edhe kyse shka e ka gjetė.
- T'marroft Zoti, vodeniēar, mos me kan i zoti me na ba sillėn gati ! Nestra ki me ardhė ti me ne n'mal e ēobani ka me ndejt n'shpi me na ba gati sillėn.
Hangrėn qysh hangrėn edhe at ditė e nestra e le ēobanin n'shpi e vodeniēarin e muer, e shkuen n'bjeshkė.
P'e zien mishin ēobani n'shpi. Po afrohet vakti i sillės. U ēu e erdh plaku ni pllamė niri . Po i thot:
- A e ki besėn qysh ma ke dhanė dje?
- Pėr shka, bre vlla?
- A di qi nisa me t'mytė e t'lshova gjallė kur ma dhe besėn qi m'i jep ato gjasht kazana mish dje edhe gjasht kazana mish sod?
Ēobani e pa qi s'munet mu rrokė me ta ja dha me t'mirė gjasht kazana me mish. Plaku ni pllamė niri e hangri mishin e shkoi.
Ēobani, para se me ardhė shokėt e ti prej bjeshke, muri ni prag t'naltė edhe ja vu derės qi mos me mujtė me hi tjetėr herė ni pllamė niri. S'vonoi shum e Zhak Marku erdh me shokėt e vet me hangėr sillė.
- Ēoban bre, hajde sillėn me na pru!
- Valla jam kanė i smuet e m'ka dhimtė kryet. Qe sa shtina mishin e nuk a ba gati buka.
- T'marroft Zoti se s'kanke i zoti me punue e me vy gja as ti! Nestra ju tre keni me shkue n'bjeshkė e unė due me u nalė m'e zie mishin se ktu ka dishka.
Hangrėn shka hangrėn pėr sillė at ditė e nestra Zhak Marku u nal n'shpi i ēoi ata tre n'bjeshkė.
Pėrshėndetje Dardan. Me kėtė po mė bėn me dije se qenke nip i Mujė Loshit. Po them kėshtu sepse njė shok i tij i kish pas thėnė njė herė: "Allahile Mujė, a po m'i mėson edhe mua do mesele". Muja i pėrgjigjet:"Po bre unė t'i kallėxoj edhe kollaj asht me i mėsue, por droj se nuk din kur dhe ku me i pėrdorė".
"Projekti 21" nuk i bėn reklamė vetes, afirmon tė tjerėt!
o Dardan, s'ka gajle nėse bėjmė edhe ngapak humor, ndoshta edhe tė pakripė. Kėrkoj tė falur prej tė gjithėve, por po e tregoj njė ngjarje qė ma pati treguar njė mik imi nė Sankovc. Nuk po e pėrmendi me emėr, por ka qenė shumė humorist i mirė dhe ka ditur, mbase edhe ka krijuar vetė situata qesharake.
Po shkoj njė ditė dhe pasi i pėrshėndetėm, pasi e pyeta pėr shėndetin ai e filloi njė tregim qė ne pastaj qeshėm shumė. Tha:
Isha metė ni ditė vetėm me plakėn se djemt ishin dalė nė punė edhe po i tham plakės:
- Valla bre grue shyqyr prej ZOtit qitash je mirė me shėndet, besa edhe ke nisė me u trashė pak"! Kur e bija e qenit t'ma kthej: "Po de po, qishtu tana vejushkat trashen"!
Qa kemi qeshur pastaj. Eh, rahmet shpirti i pastė, se ka vdekur ky miku.
"Projekti 21" nuk i bėn reklamė vetes, afirmon tė tjerėt!
Pėrshėndetje Salihaj e gjithė miq tė tjerė dhe mirė se keni ardhur nė Odėn tonė.
E paske nisur mirė me kėtė tė Zhak Markut. Mė keni pas habitur nė fillim kur pyesnit pėr kėtė personazh, sepse ju e kėrkonit si libėr. Nė fakt kjo gjendet nė Pėrralla, por nuk jam i sigurtė nėse ėshtė nė blenin 1 a 2.
"Projekti 21" nuk i bėn reklamė vetes, afirmon tė tjerėt!
Plotė gjashtė muaj kėrkova, nėpėr librari dhe biblioteka, duke menduar se ėshtė ndonjė vepėr e ndonjė autori franēez. Duke kėrkuar pėrralla pėr fėmijė, nė blenin njė (1) tė Anton Ēetės, nė librin Proza popullore nga Drenica, hasa nė kėtė pėrrallė apo aventurė tė Zhak Markut. Atėhere kėtė shkrim e mora si njė obligim miqėsor ndaj Kreksit, njėkohėsisht si njė relaks apo pushim para se tė ja filloi me shkru gjėra mė me vlerė pėr qenien njerėzore. Ju pėrshėndes njė pushim tė kėndshėm dimėror nė "Sofrėn e Drenicės"
Krijoni Kontakt