Oda ( sofra ) Drenicake

[salihaj]

Oj e bkura More
Sikur të lash më nuk të pashë,
Atje kam u'Zotin Tan
Atje kam u'zonjën Mëmë,
Atje kam edhe tim vlla
Gjtihë mbuluar me dhe,
Oj e bukur More!
Po të flas me lotë në sy,
Oj More, o Arbëri!

Arvanitasit i këndojnë mërgimit vjet, për vjet, këthyer me fytyrë kah Poloponezi - Morea.

Ekstrakt: Shaban avdija

[salihaj]

Unë i drejtohem Loriku 11, ndërsa oda do dëgjon. Është më rëndësi të madhe që çdo prindi të edukoi fëmijën e vet. Askush nuk mund të pohoi se fëmija do e dëgjoi prindin e vet e në fazën fallike (3-6) vjeç, e sidomos në fazën adoleshente. Jo që fëmija nuk ka dëshirë të dëgjoi prindin, por ekziston një forcë më e madhe, apo mekanizëm i fortë psikologjik siç është UN-i dhe Kureshtja për të realizuar qëllimet e veta. Shembull: mos përdorimi i duhanit, alkoolit, drogës etj. Është numër i vogël që, fëmija këta këshilla të prindit të i përfillë me përpikshëmëri. Mirëpo, kur fëmija përdorë gjërat e palejuar dhe dështon në realizimin e qellim të vet, atëherë thotë: “e! Nuk e dëgjova prindin!” Ky pendim i fëmijës, vërteton të drejtën e prindit, në këtë rast prindi vlerësohet më shumë, ndërsa fëmija më lehtë përmirësohet. E kundërta. Nëse prindi nuk ja tërheq vërejtjen fëmijës për gabime që bënë, fëmija thotë: “unë nuk kam faj, sepse prindi nuk me ka mësuar!” Në këtë rast Gabimet janë më të mëdha në të dyja anët. Për këtë, në vazhdim, do e tregoi një tregim, apo histori, por jo me hoxhën, por me zabitin e turkut.

[salihaj]

Ushtria turke vjen në Rakosh, aty ku unë e kam kryer tetëvjeçaren. Pasi që mbërrin ushtria, për te demonstruar forcën dhe frikën në popull, zënë një burrë të Haxhijajve dhe e marrin në pyetje. Zabiti: “sa sharte i ka turqnija?” Ky i haxhijajve, as lidhje me këto sharte nuk ka pasur, dhe i thotë: “nuk dijë”. Zabiti përgatitë trekëmbëshin për ta varë duke i thënë: “pse ju po gënjeni se jeni mysliman e nuk i dinë shartet e kësaj feje!” Një tjetër i Haxijajve, vrapon te djali i të akuzuarit që nuk i dinë shartet. Shkon të shtëpia e djalit dhe i thotë: “nxito se ushtria turke donë me ta varë babën!” Djali ashtu i trishtuar vrapon dhe e zënë babën pa e qitë në litar. Përshëndetët me zabitin në gjuhë turke, sepse djali kishte përfunduar me mejtep. Zabiti çuditet, ja kthen përshëndetjen. Djali: “çfarë po bëni me babën tim?” Zabiti: “si gënjen baba yt se është turk e nuk i din shartet e turqnisë!” Djali i thotë: “Jo padishah, baba im nuk është fajtor, fajtor është baba i ti se nuk ja ka mundësuar shkollimin! Ndërsa, baba im ma ka mundësuar shkollimin edhe u bindët se unë i di shartet”. Atëherë e falin babën e djalit nga haxhijajt.

[rrrugova]

Drenicas e drenicase!
Eni shpejt mos bani naze
Pran oxhakut ne odat tona
Buqe kenga plot hare
Lum si ne ore lum si ne!

Te kendojm per bac Ademin
Shaban Polluzhen Shoten e Azemin
Te luajm loj qe i luajten te paret
Te kendohet te ndalen te qaret!

Jeni simpatike

[salihaj]

Dy shtresa të popullatës në Kosovë janë më të rrezikuarat: ajo sociale dhe punëtori i punësuar. Për shtresën e parë ju nevojitën 10 milion euro për tu rehabilituar, respektivisht për tu stabilizuar. Ndërsa, një ligj apo vendim i Kuvendit të Kosovës: “që çdo i punësuar nuk guxon të largohet nga puna përveç; nëse vdes, është e sëmur rëndë që nuk mund ta kryej atë funksion dhe për shkaqe kriminale”. Atëherë punëtorëve ju qetësohet shpirti. Mirëpo, të zgjedhurve tan që i kem votuar kjo nuk po u konvenon!
Ja tri kategori që e kanë punën e sigurt! Mjeku, ky pret dhe fërkon duart që edhe pse nuk është i sëmur pacienti, qëllimi tij është dikush të lajmërohet të ai, sepse është shumë i përgatitur të gjejë vetëm një diagnozë për të futë në dorë. Kur mjeku e futë pacientin ne dorë, pacienti merr epitetin e miut në putrat e maceje, pacienti i tillë me nuk del kurrë nga ato duar te mjekut deri sa të siguroi si lëndë të parë për Hoxhën apo Priftin. Hoxha apo Prifti, fërkonin duart çfarë po u sjellë mjeku, sepse janë të sigurt që ata të cilët shkonin të mjeku, janë të regjistruar për të kaluar në duart e këtyre dy “punëtorëve të sigurt”. Dhe shtresa e fundit që përfundonin këtë “odisejadë” është Varrtari (ndërtuesi i varreve). Mjafton që sot në mëngjes ja qëllova cilat vende të punës janë më të sigurta në K O S O V Ë.

[projekti21_dk]

eh salihaj unë mendoj se ose ke harruar ose qëllimisht nuk i ke përmendur lidhjet anësore. p.sh. lidhja e mjekut me një radiolog për të shpifur një sëmundje të paqenë, lidhja e mjekut me një farmacistë për të qenë efekti i barnave sa më i saktë në vdekshmëri; hoxha. Nga puna e hoxhës përfiton një shitës- qefini, .... e mjete tjera plotësuese. Pale qëlloi që "xhenazja" të jetë femër i del punë edhe hoxhonicës - gruas së hoxhës. Vetëm varrmihësi është i pakrahë, por edhe atij i del do nafakë.
E sheh si janë gjerat të lidhura. Por e sheh se burim kryesor megjithatë është mjeku: si të gjallët si të vdekurit i kanë sytë kah mjeku! Ndaj si thonë kot: profesioni më human!

( tani tek po shkruaj jam në shkollë dhe fëmijët danezë e hetuan se më ra humori, m'u prish qehreja!)

[salihaj]

Hapa PC-në, hasa në shkrimin e juaj i nderuar ademgashi. Qesha si mos te qeshi! QKU-ja, as hoxhës e as hoxhanicës nuk i kishin lënë fije nafake sa i përket larjës së gjenazës, por e kishin formuar shërbimin e vet enkas për pastrimin e gjenazë duke ja dorëzuar hoxhës dhe hoxhenicës të gatshme e të "paqetuar", eksta lek me paguar këtë shërbim. Sot në një kryeshëndosh e fola këtë "breng" që shkrova në internet. Ja se çfarë me tha hoxha: "jo bre Hasan Zeneli, spitali po na i dërgon të gatshëm, ne vetëm po ja këndojmë talkinin dhe Mevludin, për atë ne paguhem mirë, ndërsa tani janë dy mevluda, një për burra dhe një për gra. Kështu që edhe hoxhanicës i kishte dalë nafaka!" E vërtetë është që kam harruar për shitësit e Arkivoleve, qefinit dhe kurorave. Për këto gjëra domosdo gjenden lekët! Paramendo biznes he birë! Ju përshëndes.

[salihaj]

Pasi që shtrohej rruga me asfalt, pyesin Niman Salihin, bari duke ruajtur dhi buzë rrugës: “si po të duket axhë, a po të pëlqen kjo rrugë?” Nimani: “e more birë, kur ka dashtë me ra “CrnaGora në rrafsh të dukagjinit, ne kanë lajmëruar dhe kemi dalë me pritë në Bjeshkë të Rugovës, e tani edhe gratë na i zënë në shtrat duke fjetur!”

[salihaj]

Arësimi është aftësi për t'ia dalë në çdo situatë.
Don mazën, mos trazo qumshtin.
Kritika nuk çbind, por shtynë në arsyetim.
Më pak rrezik e më shumë vlerë ka përsosja e vetvetës, se sa ndryshimi i të tjerëve.
Puna vret mërzinë, mbrapshtinë e skajme. (Volter)
Sqaro si të duash, fëmija pyet.
Po se pate djalin në luftë nuk e njef atë. (Zh. de Master)
Gjykimi mohohet, paragjykimi kurrë. (Eshenbah)
Miqësia, si dashuria ndodhë. (Mesha Selimoviq)
Përvoja arrinë pastaj. (Korn)
Jemi vëllezër, por paratë tona s'janë motra. (Bullgare)
Sa të përkulesh, aq të shifet shpinda. (Arabe, Turke)
Për armikun mos fol keq, por mendo! (Latine)

Përmbledhje nga: Shaban Avdijaj

[salihaj]

Do betohem para mysafirëve të odës së Drenicës që, kompjuteri më i përsosur në botën ku njeriu jeton është vet njeriu. Kur them këtë, jo që njeriu e ka konstruktuar këtë mrekulli siç është kompjuteri, por mesatarja e shfrytëzimit të trurit nga ana e njeriut është, as më shumë se 4 %. Sikur, njeriu të shfrytëzoi trurin 100 %, ka gjasa që kishte zotëruar me terë universin. Kam shkruar dukuni statistikën e shfrytëzimit të t trurit marrë nga Radio Dukagjinit, më kujtohen vetëm këta emra: Anshtajni 7 %, Njutni %, Juzusi (Isaja) 11 % dhe Muhamedi 13 %.
Për Lorikun! Deri sa shkenca dhe kompjuteri nuk vërtetojnë saktësisht ekzistencën e Shpirtit, do shërbehemi me Vedën Induse, me Adapamen e Budës dhe me katër libra tjera të shenjtë: Teuratin, Zeburin, Unxhillin dhe Kur’anin, si dhe me zbulimet më të reja shkencore. Njëkohësisht, do dëgjojmë: hoxhallarët, priftrinjët, popat, shkencëtarë e tjerë dijetar që mirën me shpirtin, lindjen dhe vdekjen e njeriut. Sepse të gjithë që i përmenda jo që janë të thirrur për dukuri të tilla, por me siguri janë më të mençur se çdo njëri që blenë gazetën për të shuar kureshtjen për politikë ditor, e mos të flasim për një ushtri të madhe shqiptare analfabetësh, apo që nuk lexojnë fare. Në këtë rast shumë, shumë përshëndes Lorik 11 që ne biologët themi: “çdo materie posedon enzmin e vet për ta shpërbërë”. Më bënë përshtypje se edhe Lorik 11 ja ka zgjatur jetën Odës së Drenicës, se ne Drenica e kemi një çikë më të gjatë dimrin, për arsye se ne nuk kem toka pjellore me na brengosë puna. Marrim trastën, fusim ca bukë e djathë në te, një pushkë gjahu ne krah, ruajm bagëtin dhe helbete del farë lepuri dhe në mbrëmje sjellim mish në shtëpi si “kinezi”. Do ju tregoi edhe historinë e kinezit.