Oda ( sofra ) Drenicake

[salihaj]

Ujku shkon te hoxha dhe thotë: “Qysh se nga sot edhe unë kam vendosë të bëhem hoxhë”.
-Hoxha thotë: “mirë bëre, por, për tu bërë hoxhë ka ca rregulla dhe duhet ti mësosh ca lutje”.
-Ujku : “pa tjetër për atë kam ardhur”.
Hoxha fillon të mëson ujkun.
-Hoxha: “thuaj kul’auzi”
-Ujku: “qengj a juzi”
-Hoxha: “jo,jo qengj a juzi, por, kul’auzi”.
-Ujku përsëri: “qengj a juzi”
-Hoxha : “ e dijë qe ta kana qengjin, andaj qe tjetrën lutje”.
-Hoxha: “ bira binasi”
-Ujku: “ e ngrëna e më kënaqi”.
Hoxha hidhërohet i thotë ujkut: “qysh se është kurdisë dynjaja ujku nuk ka qenë hoxhë. Andaj ik në pyll e vazhdo me zanatin tendë”.

Koha nuk pret...! mu bë ujku qengj!

[salihaj]

More mysafirët e kësaj ode, a bënë të ju pyes diç, apo po na kana edhe neve vetëm, më ngrënë pastërma, mish të thatë e lakra të tharta, pite, kosë pa mazitë, djathë pa mazitë, pestil, rasoj, lakra turrshi, speca të djegës, duhan, qaj, kafe, raki, verë Rahoveci apo birrë Peje. Çfarë ngrënin këta kolegët tanë, që sëbashku kryem ndonjë fakultet, ndonjë magjistraturë, ndonjë doktoranturë etj. Kur ishim në bankat e shkollës së mesme apo edhe të universitetit, zotoheshim se do bëjmë “harakiri “në të mirën e vatanit tonë, nuk do e harrojmë njëri tjetrin, do e flijojmë jetën për vatan etj, etj. Çfarë na gjet kështu!? Kolegu im me të cilin rrafsh katër vite i kalova në një dhomë të konviktit, dy vite flija në një krevat, mbuloheshim me një batani, kur sot shkoi te ai thotë: “allahile nga te patëm” ose tjetri “qy, qy ky dreqi qe dy gur bashkë nuk i ka lanë, hiqu ti nga këtu, kush të sjelli!” Dua mi ra Trup. Nuk e dijë, a kanë faj mjekët në përgjithësi, apo ka faj ministri i tyre? Kur unë me Halitë “ukun” nga Uqa jo që e kemi kry fakultetin në një gjenerat dhe kemi qenë të pa ndarë, por edhe nuk dijë sa darka i kam ngrënë me te në kullën e babait të ti Kamerit. Ashtu edhe Haliti në kullën time. Kur sjella gruan time te miku im që e ceka për të fotografuar kokën në spital me aparatin e quajtur “CT” Haliti me tha: “Baci Hasan shko te filan mjeku, ai posedon aparatin që incizon shumë më mirë se ky”. Unë thash: “me siguri që ia aparat incizon më mirë se një incizim kushton 250 Dm, ndërsa ky i spitalit vetëm 30 DM që do të thotë tetë herë më lirë, andaj ai “më mirë” incizon”. I thash edhe këtë: “ O Halit uku! Më mirë me të pas ngrënë ujku kur të ka sulmuar, se qe ke ngel gjallë, po koka ime nuk është për atë aparat tetë herë më të shtrenjtë, kësaj pune o thonë “tu u rritë tu u çoroditë”. Ma bëni hallall burra, se sikur të ishte një Halit, unë do e kisha zgjedhë vet këtë problem, por kësaj i thonë më shumë cjap se pyll, ec e mësyja kësaj pune!

Koha na kajti n...!

[salihaj]

Pas një kuvendi që kishin pasur në shehër Nastradini, Hoxha dhe Popi kthehen për në shtëpitë e veta. Duke udhëtuar, nata i zënë të një shtëpi pasanike. Kërkonin konak dhe zoti i shtëpisë i pranon. Për darkë ju ka shtruar fli me mjaltë. Këta tre nuk kanë mundur me ngrënë flinë në tërësi, por ngelë një sasi e flisë. Pasi që shtrihen për të fjetur, Nastradinit, para mëngjesit i del gjumi, mendohet për ta ngrënë flinë se, për darkë kishte qenë shumë e shijshme. Ashtu ja bënë.
Në mëngjes gdhihen të gjithë shëndosh e mirë. Nastradini thotë: “burra mbrëmë flija kishte qenë fortë e shijshme. Na ka mbet edhe një copë, e cila copë të gjithëve nuk na i plotëson nevojat. Atëherë do ja bëjmë kështu! Kush ka pa ëndërr më të fortë do e ngrënë flinë e mbetur. Pajtohen Hoxha dhe Popi. Andaj, Nastradini thotë: “Pop ti ke përparësi!” Popi thotë: “unë kam pa ëndërr se kam fluturuar duke kaluar shtatë palë qiell!” Nastradini: “hallall e fortë qenka!” Hajde ti hoxhë! Hoxha: “kamë pa ëndërr qe kam depërtuar në thellësi të tokës duke kaluar shtatë palë tokë!” Nastradini: “eu! Edhe kjo e fortë!”. Nastradini tha: “un, pashë që popi shkoi shtatë palë qiell në lartësi, hoxha shtatë palë tokë në thellësi, mendoja se kur do ktheheni nga ajo largësi e madhe, u frikova se prishet flija, andaj u qova dhe e ngrëna fije në fije”. Ashtu po me duket edhe Thaqi me Ramushin janë shkuar larg, ndërsa paraprakisht UNMIK-u, tani EULEX-i bashkë me “çifçinj” tonë po e ngrënin flinë. Mysafir të dashur, mos vrava kanë me fjalë, e ma bëni hallall, se pak jam “rralluar!”

Koha e bënë të vetën...!

[projekti21_dk]

More mysafirët e kësaj ode, a bënë të ju pyes diç, apo po na kana edhe neve vetëm, më ngrënë pastërma, mish të thatë e lakra të tharta, pite, kosë pa mazitë, djathë pa mazitë, pestil, rasoj, lakra turrshi, speca të djegës, duhan, qaj, kafe, raki, verë Rahoveci apo birrë Peje. Çfarë ngrënin këta kolegët tanë, që sëbashku kryem ndonjë fakultet, ndonjë magjistraturë, ndonjë doktoranturë etj. Kur ishim në bankat e shkollës së mesme apo edhe të universitetit, zotoheshim se do bëjmë “harakiri “në të mirën e vatanit tonë, nuk do e harrojmë njëri tjetrin, do e flijojmë jetën për vatan etj, etj. Çfarë na gjet kështu!? Kolegu im me të cilin rrafsh katër vite i kalova në një dhomë të konviktit, dy vite flija në një krevat, mbuloheshim me një batani, kur sot shkoi te ai thotë: “allahile nga te patëm” ose tjetri “qy, qy ky dreqi qe dy gur bashkë nuk i ka lanë, hiqu ti nga këtu, kush të sjelli!” Dua mi ra Trup. Nuk e dijë, a kanë faj mjekët në përgjithësi, apo ka faj ministri i tyre? Kur unë me Halitë “ukun” nga Uqa jo që e kemi kry fakultetin në një gjenerat dhe kemi qenë të pa ndarë, por edhe nuk dijë sa darka i kam ngrënë me te në kullën e babait të ti Kamerit. Ashtu edhe Haliti në kullën time. Kur sjella gruan time te miku im që e ceka për të fotografuar kokën në spital me aparatin e quajtur “CT” Haliti me tha: “Baci Hasan shko te filan mjeku, ai posedon aparatin që incizon shumë më mirë se ky”. Unë thash: “me siguri që ia aparat incizon më mirë se një incizim kushton 250 Dm, ndërsa ky i spitalit vetëm 30 DM që do të thotë tetë herë më lirë, andaj ai “më mirë” incizon”. I thash edhe këtë: “ O Halit uku! Më mirë me të pas ngrënë ujku kur të ka sulmuar, se qe ke ngel gjallë, po koka ime nuk është për atë aparat tetë herë më të shtrenjtë, kësaj pune o thonë “tu u rritë tu u çoroditë”. Ma bëni hallall burra, se sikur të ishte një Halit, unë do e kisha zgjedhë vet këtë problem, por kësaj i thonë më shumë cjap se pyll, ec e mësyja kësaj pune!

Koha na kajti n...!

Valla baca Canë, këtë shkrim e lexova dy-tri herë e gjithmonë duke thënë "ishalla nuk është kështu sic po thotë baca Canë". Dhe e di pse? Sepse dr.Halitin ( nëse është ai i radiologjisë. Them të jetë ky, meqë e përmende edhe "ukun") e njoh edhe unë dhe kam pasur bindje të mirë, madje shumë të mirë për të... E cka të them.... prapë po them: Ishalla nuk është kështu sic po thua ti!!

[projekti21_dk]

Pas një kuvendi që kishin pasur në shehër Nastradini, Hoxha dhe Popi kthehen për në shtëpitë e veta. Duke udhëtuar, nata i zënë të një shtëpi pasanike. Kërkonin konak dhe zoti i shtëpisë i pranon. Për darkë ju ka shtruar fli me mjaltë. Këta tre nuk kanë mundur me ngrënë flinë në tërësi, por ngelë një sasi e flisë. Pasi që shtrihen për të fjetur, Nastradinit, para mëngjesit i del gjumi, mendohet për ta ngrënë flinë se, për darkë kishte qenë shumë e shijshme. Ashtu ja bënë.
Në mëngjes gdhihen të gjithë shëndosh e mirë. Nastradini thotë: “burra mbrëmë flija kishte qenë fortë e shijshme. Na ka mbet edhe një copë, e cila copë të gjithëve nuk na i plotëson nevojat. Atëherë do ja bëjmë kështu! Kush ka pa ëndërr më të fortë do e ngrënë flinë e mbetur. Pajtohen Hoxha dhe Popi. Andaj, Nastradini thotë: “Pop ti ke përparësi!” Popi thotë: “unë kam pa ëndërr se kam fluturuar duke kaluar shtatë palë qiell!” Nastradini: “hallall e fortë qenka!” Hajde ti hoxhë! Hoxha: “kamë pa ëndërr qe kam depërtuar në thellësi të tokës duke kaluar shtatë palë tokë!” Nastradini: “eu! Edhe kjo e fortë!”. Nastradini tha: “un, pashë që popi shkoi shtatë palë qiell në lartësi, hoxha shtatë palë tokë në thellësi, mendoja se kur do ktheheni nga ajo largësi e madhe, u frikova se prishet flija, andaj u qova dhe e ngrëna fije në fije”. Ashtu po me duket edhe Thaqi me Ramushin janë shkuar larg, ndërsa paraprakisht UNMIK-u, tani EULEX-i bashkë me “çifçinj” tonë po e ngrënin flinë. Mysafir të dashur, mos vrava kanë me fjalë, e ma bëni hallall, se pak jam “rralluar!”

Koha e bënë të vetën...!

Rastisi një herë të qëllojnë në një konak hoxha dhe popi. I zoti i shtëpisë për darkë u solli kaçamak. Po bëri vaki dhe krejt yndyra ishte nga ana e popit. (Aso kohe nuk kanë ditur për kolesterolin dhe cdo "jemek" sa më i yndyrshëm që ishte e konsideronin më cilësor). Hoxha kur e pa këtë u mendua se si me "tertip" t'ia merrte yndyrën popit. E mori një lugën dhe e vendosi në tepsi kah ana e popit edhe po i thotë:
- Valla more pop, m'u ka mbushë mandja në këtë dynja gjysma janë myslimanë e gjysma tjetër të krishtërë, - dhe bëri një vijë me lugë në kacamak nga popi në drejtim të vetin.
Kështu nëpërmjet vijës që bëri luga rrodhi yndyra dhe krejt u grumbullua te hoxha.
Popi e kuptoi hilenë e hoxhës dhe pa një pa dy mori edhe ai lugën dhe e përzjeu kacamakun duke i thënë hoxhës:
- Jo valla more hoxhë gabim e ke se u përzie... në tana anët!

[salihaj]

Valla baca Canë, këtë shkrim e lexova dy-tri herë e gjithmonë duke thënë "ishalla nuk është kështu sic po thotë baca Canë". Dhe e di pse? Sepse dr.Halitin ( nëse është ai i radiologjisë. Them të jetë ky, meqë e përmende edhe "ukun") e njoh edhe unë dhe kam pasur bindje të mirë, madje shumë të mirë për të... E cka të them.... prapë po them: Ishalla nuk është kështu sic po thua ti!!

Ju po thuani ishalla Iishalla është fjalë e papërcaktuar ose mundet me kanë e mundet mos me kanë). E unë e kam ngrënë flinë. Dhjet vite kam punuar, vepruar me te dhe vëllëzërit e ti. Me baben Kamer të tyre kam qenë mik i mirë. Dasmen e parë që e kemi bërë pa këngëtar e kemi bërë në shtëpinë e babës së ti. Sepse dy netë para dasmës, njëri nga një fshat tjetër duke depërtuar nëpër avlinë e kushëririt të Halitit, kushëriri i Halitit e godet ne qifte dhe at me plumb ideal të ariut, e len qenin coftë aty. Mos me zgjatë shumë. Sa i përketë shkrimit që kam shkruar ashtu me ka ndodhë në vitin 2001, kur e kam sjellë gruan te Haliti. Për 30 DM e kam paguar ortakun e ti 250 DM. Fare nuk kam dashtë të "qpurdhi". Por më këtë desha të arsyetoi dy ndodhi: 1. grevat e mjekëve vetëm po sjellin përfitime përsonale, duke i orjentuar pacientët në klinika private dhe duke marrë tetëfishin e asaj që e marrin në qendër medicinale dhe 2. Djali im Fatosi, ja ka filluar lojës me pushkë në radhat e UÇK_së me 15 mars të vitit 1998 deri në përfundim. Ka qëndruar i mobilizuar dhe e ka deshë uniformën me vrejtjen e parë që e ka vërejtë se janë duke manimpuluar me njrëz që nuk kanë qenë fare në luftë. Ushtar i linjës së parë të frontit, dy herë i plagosur, djalë dhe vëlla i dy ushtrëve të UÇK-së. Sot ka një cpirrë granate në këmbë e cila ka filluar ti pengoi. Goca ime ka lidhje me Halitin dhe i ka treguar për Fatosin.
Gocës sime Haliti i thotë: "pse nuk po vjen baci Hasan!". Andaj ia cakton ditën kur duhet të incizoi këmbën në CT. Kjo ka ndodhë javen e kaluar. Kur Fatosi shkon te Haliti me termin e caktuar nga Haliti. Në vend qe ta pyes se si është baci Hasan, ai i thotë: "çka po ban ai dreqi". Fatosi ja tregon ca pasqyra që ja kanë dhën mjekët tjerë para ca vitesh. Haliti ndryshon menden dhe i thotë: "Unë nuk muj me të fotografuar, pasi ke qenë te ai tjetri!" Fatosi: "jo bre axha Halit, këto janë incizime para 7-8 vite, vetëm të trgova se çfarë me ka ndodhë". Haliti i thotë: "del e mos me pengo se nuk bënë të incizohesh këtu!" me një arrogancë. Kjo me ka ndodhë edhe me Mehmet Magjunin me të cilin katër vite nuk jem ndarë duke u shoqëruar në konvikte studentore dhe Xhavit Bicin. "ademgashi" shkurtë; 1.mos u bëfsh me të kuru mjeku i Kosovës, 2. mos u bëfsh palë e gjyqit, dhe 3 palë e policisë. Unë kam 2/3 e mjekve të Kosovës miq, dashamirë dhe bashkëvendas, të gjithë diellin edhe Zotin e shikonin përmes Euro-së. Ja sa me erdhë, lajmi që gruan time nuk e pranuan në spital me analiza të Pejës, duhet bërë analizat në Prishtinë me shtru në spital për operim. Me qëllim kam shkruar. Nëse e dijnë Hasanin si dreq, duhet me shku në Serbi të cilët më kan quajtur " opasan je oanj Gjavo"! Me kët plotësisht përkrahu qëndrimet e Ministrisë. Më kët ty të informova, për tu infromuar opinioni i gjër. Ju përshëndes.

[salihaj]

Kanë thënë: “qeni i keq ta sjellë ujkun në torishtë”. Kush na e sjelli neve serbin në Kosovë? “Qeni i keq”, zemërgjerësia jonë, mikpritja jonë, mosdija e jonë, apo edhe përçarja e jonë familjare dhe ajo kolektive. Vallë, cili është faktori kryesor që në vitet e shtatëqindta, pranoi shqiptari serbin të dyndet në këto troje. Një e di se vendi joshës dhe i begat e ka sjellë edhe Anglinë në Trepçe, por serbi si erdh? Ju garantoi se serbi si forcë nuk ka ardhur në Kosovë, sepse ne shqiptarët jemi shtri rrafsh deri në NISHË. Me ka thënë një “plak” “kur kruhet atëherë shkruhet”

[RINAA]

Miredita e mire se ju gjeta
kalova knej pari e pa ju pershendet sun eca
do rri pak, se shume s'kam kohe
po te isha ketu sun durova, te mos vi t'ju shof.

Shpresoj te ju gjej, e te ju le mire
dera e kesaj ode eshte gjithmon qel, dhe ende mire a u gdhire
ketu gjen qetsin,pushon trupi, pushon shpirti
se Drenca gjithmon miqte mire i priti.

.................................................. ........

Gjitha t'mirat juve...
Rrespekt...

[salihaj]

Njeri! – sa krenari tingëllon. Gorki
Njeri! – i keq është tjetri. Sartri
Homo homini lupus. Hobbes
Janë të atillë çfarë do t’ishim ne në rrethina të tilla. Linkoln
Bëhu më i mençur se tjetri, por mos ja thuaj.
Mos qaj borën në çati të komshiut, pa e pastruar tendën.. Konfuçie
Adhuroje peshkimin dhe pëlqeje luleshtrydhen, por kur peshkoi në grep var krimbin, që e donë peshku. Pra sepse njeriut nuk i afrohen sipas shijes së tij. Dale Karnegie
As perëndia vet nuk e gjykon njeriun para vdekjes.
Buka është shujtë, lëvdata është ushqim, pra lëvdo punën para oreksit.
E keqja rrjedh nga ai që nuk ngushtohet për vetën, pra as për të vetin.
Buzëqeshja nuk i duhet kujt më tepër se atij që nuk ka me çka tjetër të ta kthen.

Përmblodhi: Shaban Avdijaj

[salihaj]

Ma unë, tue pasunë malln'e shtampesë,
gjithë atyneve u ktheva faqenë, veçë ju
lutshe të më shtampohej libri, ashtu qi,
kur të këthenje prej dheut sinë, të
keshe nji qirij ndezunë n'dorë,
për të ndritunë atë të vobek dhe
t'Arbënit e të shërbijsë, e silli e
madhe pjesë flet qrbënisht, tu kjenunë
dalune dheut së Arbënit e mbjellë
shenjtënë fee ndë dhee
të Despotit: prashtu shqetë, për
antonomasinj, feesë katolike i thonë
"Arbanashka vera!" - Nga Meshari (Pjetër Bogdani)

Ekstrakt: Shaban Avdijaj