Oda ( sofra ) Drenicake

[prishtinase]

Nuk qaj se s'dua burrën, po bëj zakonë.

Qeni tund bishtin për të mbajtur miqësinë.

Rena a nana e tana të këqijave.

S'dalin dyzet ujqër nga një drizë.

Siç na dinë, qofshim, siç jemi, mos qofshim.

S'mbushet thesi me gënjeshtra.

Shakaja është gjysma e të vërtetës.

Ti kemi sahanët pa kapakë.

Ustai, ustanë e njef në zanat.

Atij i plasin sytë, e tjetri e pyet për vetullat.

Barku i gjerë, truri i ngushtë.

Budallai shkon tek e ngasin.

Burimi i mirë duket në thatësirë.

Ç'i do qeni brekët.

Ç'ke moj zemër që rënkon; koka bën, koka pëson.

Çobani i mirë e njeh bagëtinë me blegërimë.

Deshi të vej vetullat, nxorri sytë.

Deti ka ujë boll, po me u pi s'pihet.

Edhe kau ka gjuhë të mëdha, por nuk flet dot.

E mirë edhe fuqia, por ca më mirë urtija.

Hesapi nuk bëhet pa hanxhinë.

Gjej vendin e bëj kuvendin.

Gjuha dredhon se mendja e mëson.

Hekuri rrihet sa është i nxehtë.

Humbi sëpatën, i rruat bishti.

Kali i mirë shton torbën e tij.

Kalit të mirë shtoi tagjinë.

Koha vjen për atë që di ta presë.

Ku qe, asgjëkundi, çfarë bëre, asgjë.

Kur del dielli, të gjithë e dinë nga bie lindja.

Kur gabon i mençuri çuditet budallai.

Lepuri në mal, kusia në zjarr.

Mate punën jo me atë që mbjell, po me atë që korr.

Ma mirë të kesh mend se pare.

Mendja është në majë të gjuhës.

Mendja e lehtë rëndon të zonë.

Me një gur, ti vrave dy zogj.

Më bli nji kalë e nji shalë o baba, se kam gjet një patkua.

Mos bëj petulla me ujë.

Mos e humb si Xhaferri simiten.

Mos u mbyt me një pikë ujë.

Ndoqe fillin gjete lëmshin.

Në luftë duhen shtatë hile një trimëri.

Nga dy të vështira, më e lehta, më e mira.

Nuk sheh syri po sheh mendja.

Nuk të ngroh zjarri i kashtës.

Nuk të thonë: "Qysh ke qenë, po qysh je".

O djalë në vend të huaj, si të bjerë daullja luaj.

Oxhaku le të jetë i shtrembër, tymi të shkojë përpjetë.

Peshku në det, kusija në zjarr.

Për gjithë vend ka pleq me mend.

Po të mos kishte budallenj, me kë do qeshnim.

Po pate dhen gjen edhe bari.

Prishja e shtëpisë vjen nga mend.

Kam inat po nuk kam takat.

Sa të mbledhësh ti rrusht, tjetri ka ngrënë një kosh.

S'mbartet ujë me shportë.

Si është vendi bëhet kuvendi.

S'jepet një pelë për një thelë.

S'ka varfëri i mençuri.

Shtatin pyll e mendjen fyll

[Dorontina]

DUHET ME BA MUHABET EDHE ME FUKARANË
Niset Ramadan Shabani me shkue n'ni pleqnim.Udhës takohet me ni njeri qi ish fukara prej takatit.Ramadani,si kej tu shkue me shokë,u ndal dhe ja nisi e po bân muhabet me at fukaranë.Shokët e tijë ecën shka ecën e dikur u nalën n'ni ven për me e pritë.Kur erdh Ramadani,po i thot njani:
-Ramadan aga,qysh po nalesh me gjithkan qi e takon udhës!?
-Duhet me bâ muhabet edhe me fukara.Për qi s'kanë mall.edhe ata janë t'nershëm e trima.Sa herë qi rri me naj fukara,e shoh se ai dahet shumë i knaqun prej meje.

tuj ec rruges me ndali njoni me tha te lutem zonje a ki me mi thy qeto pare, une jom e bome mir si ky ramadan shabani e tuj e marr badifoken me shkoi mendja ; mos bo keq se mir mos bon mu sja vlen hiq jo jo...e i thash me fal e pasna harru badifoken ne shpi, me shkoi menja e me ma marr ai e me ik, skon shtek qe ngai mas tij une jo more per polic pot hajshin edhe macat ....jo jo ska mu burra kurku as ne shpi seki e le mu rrugve !
e kom menden me marr nji te drenices hajde ishalla del burr qeky...

[Roi]

O Drenicak A ben Jabangjija me qit naj ren ketu...


Ni far Mbreti i kish pas thirr te gjithe te meqmit e parive dhe po ju thot :
Ngoni qa po ju them, Keni dy dite dhe dy net me ma maru ni konop pi zalli kush nuk e maron ashte i vdekune kush e maron e ka qiken teme per grue.

Njani prej parive shkoj te shpija me njeqind tuta.
Po bisedon me rroktarin e vet e po i thot shko ti o rroktar se edhe ne te myte ty nuk bahet nami.
Po rroktari ish kan i zoti dhe shume i meqem.
Pas dy dite e dy nate Rroktari u vesh me tirqi e Xhurdi te Pasanikut dhe shkoj te mbreti.
Po i vet mbreti ata:
A e ka maru kush Konopin prej Zalli.
filloj me te parin . Ai i tha JO mbret u mudova po jo valla nuk munda.
Varrne urdheroj mbreti
E keshtu me radh.
Kur i erdh radha rroktarit po e vet mbreti A e ke maru ti o fis i meqem.
Rroktari i tha : O mbret efendi une Konopin ta maroj nuk ka problem po ama Yrrnekin ti.
E u que mbreti e morri rroktarin e i tha ti koke i meqem. Ja vajzen time..

Aftesija shperblehet..

[Roi]

Nasradinin Hoxhes ja thirren gruen me ni dasem.
Dhe gruja e shkret u anku se nuk kishte tesha te mira.
Nasradin Hoxha po i thot se shoqes.
Ngo bre fisnike, Shko ne dasem po kur te hysh ne mes te grave kqyre niher per para e tani per mas.
Gruaja e shkret shkoj ne dasem duke menduar se do te jet me e panlumja nga te gjitha por duke ndej aty i shkoj menja te i shoqi.
E pa nje pa dy shikoj perpara . I pa grat e stolisura me ar e argjend te veshta bukur. dhe u deshperu shume.
Po kur shikoj mbrapa i pa grat e veshura me rroba te shkyme qe disave ju kish dal jasht edhe prapanica. U rrenqeth nga pamja.
U kthye ne shpi e lumtur .
Nasradin Hoxha po e pyt?
Oj fisnike si kalove ne dasem.
Mire o njeri pash mir e pash keq e une isha ne mes lumja une..

Me ket dashta me than o burra te odes e ju o Hynesha. Se duhet me shiku para e mbrapa e jo veq ni an..

[Roi]

Na ishte nje her nje njeri i cili kishte pasuri bukur mire,
Por filloj te humbaste pasurin shume shpejt.
Babai tije para se te vdiste i tha: Biro ti me keto mend qe i ke do mbetesh pa lek nje dite po ate dite qe te mbetesh pa lek ja ketu ne ode po ta le kete varrese ne mure qe ti te beshe vete vrasje.
Djali e shikoj me habi dhe tha me vete : po kujt i plaska per fjalet e tua more plak matuf.
Pas shume pak kohesh burri i shpenzoj te gjitha parate dhe mbeti pa as nje groshe, disa miqe e ftuan ne nje dasem ,
Ai u mendua e u qmendua se qfar dhurate te shpiej ne ate dasme dhe i tha gruas te beje dias petulla masi nuk kishte para per te blere diqka tjeter.
Gruaja e shkret mezi mblodhi ca mill dhe i beri petullat dhe i la ne shkall te shtepis per tu ftohur pa prite mas aty erdhi nje qen dhe ja hengeri petullat,i gjori shkoi ne dasem pa petulla duar thate.
Atje miqet filluan ta pysin dhe te qeshin me te, Kryeplaku te oxhaku i odes e pyti.
Po qna ke sjell or mike hahahahahah?
I shkreti ju tregoj bera disa petulla por para se te vija mi henger qeni !
hahahahahahah u degjuan te qeshurat e burrave hahahahah
Fukaraja po ku i han qeni petullat more tha kryeplaku duke qeshur dhe dredhte mustaqet e kuqerremta.
Pasi burri u kthye ne shtepi ju kujtuan fjalet e te atit dhe shkoi te bene vetevrasje po kur hyri ne ate oden ku ishte varresja sapo vuri litarin ne varrese aty ra nje thesar qe i ati ja kishte fshehur dhe burri i mahnitur i morri parate dhe bleu token qe kishte shitur dhe Cete per te laveruar,
Kure degjuan miqet se ay prape kishte bere para e ftuan prap ne nje Dasem,
Por qfare beri burri i tha shoqes se do te shkojme me nje dasem por nuk bleu asgje dhe kure shkoi ne dasem ishte krejte ndryshe si i pasure qe ishte e ftuan te ulet afer oxhakut dhe filluan bisedat.
Kryeplaku e pyeti: Po qna solle kesaj radhe more i nderuar.
Burri u pergjegj: O isha duke laveruar deri vone dhe nuk pata mundesi tu blej ndonje send sepse deri sa po leveroja u lodha dhe u ula nen nje hije te nje lisi kure pa prite mas kau i zi ma hengeri pllugun e hekurt.
Kryeplaku tha: A po more burr e han kau e han.
E ky u a ktheu : e more kryeplak po kur nuk kisha para as qeni nuk mi Hajte Petullat e tash qe jam i pasur edhe kau po mundet me henger pllugun .

Me ket dashta me than" Ska rendesi paraja kur eshte mnqurija"
Bamna Hallal o burra e hynesha se ju lodha..

[prishtinase]

Ta kishe pasë ti gishtin në tâna pushkët…



Ish kanë ni burrë i zoti, trim, po pikë ore s’kish pasë edhe po i vjen shtirë qi s’kish pasë orë (autoritet). Teshet n’Sylejman agën e Batushës. Aga ish kanë çaush at’herë. I thotë:
- Lum aga, ama pak orë se s’po m’din kush qi jam gjallë.
- Qysh me ta dhanë orën? - i thotë aga.
- Une po dal me armë n’çarshi. Ti je me sejmen. Ti thum: ,,Dorzoi armët!’’ e une s’po i dorzoj. Ti mos ëm çart e hallki m’shohin qi s’mujte me m’çarmatosë e mue m’hyp autoriteti n’popull qi s’mujte me m’çarmatosë.
Aga pranoi. E lanë pjekjen t’nesret n’midis t’qytetit, ku ka popull ma shum, për me e krye at kuvên. Kur duel ky me armë, aga e rrethoi edhe i tha: ,,Dorzoi armët!’’, si i kishin pasë ba fjalët. Ky i tha: ,,S’i dorzoj’’. Aga u tha sejmenve: ,,Mos ma lshoni’’. Sejment i kthyen pushkët pej ti. Ky i dorzoi armët. Aga i tha:
- Pse, t’vraftë zoti i dorzove armët? A e di qysh i kemi pasë fjalët?
- He, more agë, ta kishe pasë ti gishtin n’tâna pushkët, s’pata me i dorzue, po ktu, dhetë sejmen, dhetë gishta n’pushkë. Bani e luejti gishti i njanit, mue m’shkoi jeta
(Padalishtë, Drenicë)

[prishtinase]

QITMA ZOT NJI KALI
Ish kanë ni drumtar kah shkon vetun për shehër.Dikur po e sheh ni përpjeze e po thot:
-Qitma,zot,ni kali e t'kapërcej qeket përpeze teri n'qat kodër se jam lodhë e kputë.Nuk shkon nja pesdhjet hapa e zatetet n'ni zabit t'mretit.Zabitit i kish pjellë atkija.Mazi i vogël nuk mujke me ecë e zabiti me pritë s'kish vakt.Kur e pa zabiti drumtarin,i tha:
-Paja kâ!-Drumtari ju afrue.
-Kape ket maz,qite n'shpinë se s'po munet me ecë e qitma n'kodër.
-Vallahi jam lodh e s'muj.-i tha drumtari.
Zabiti ja qiti alltin,ja drejtoi e i tha:
-Kape mazin qite n'shpin se t'vrava.
S'pat cka me ba drumtari,e ngarkoi mazin n'shpinë.Po i n'gjitet kodrës përpjetë me gjith maz e po flet me vedi:
-Hej more zot,une t'thash:"Qitma 'i kali t'i hipi n'shpin e t'dal n'kodër",se jo me m'hipë mue kali n'shpinë e m'e qitë une kalin n'kodër.

[Roi]

Shkaut Bes mos mi zan..

Ramanan Dermani e Jovani ishin pas rrit bashk,
Dhe kishin pas nje jarani te mire , Ishin pas thirrr ne Dasma e Deka. Keshtu qe vitet shkonin dhe ata u plaken..
Kur nje dite Ramadani niu nga dikush qe Jovani ish i smur per vdekje!!
Menjeher shkoj te shpija dhe i tha Shoqes.
Oj Fisnike me ma pre ni pul e me skuq ner sagj se ish Jovani i smut e po du me shku e me pa.
Gruja shpejt e shpejt ja preu pulen e skuqi mire e mire dhe ja dha Ramadanit.
Ramadani shkoj te Jovani dhe hyri ne shtepi si te nje mik i mire dhe u ule e pe ngushllon Jovanin.
O Jov Bre shoq po kadale bre burr se nuk lihet dynjaja kaq kollaj. Ti je i fort e i ri besa bes.
Deri sa po bisedonin Jovani nxorri nje sopat te re fare qe e kishte ne Jastak dhe i tha Ramadanit...
O Ramadan a pe shef qete sakic ??
Po - ja ktheu Ramadani..!!
E Pasha Kishen more Ramadan per koke tane e kam rujt i tha Jovani..
Ramadani u qu iku pa e thene as nje fjal.
Po kur Doli jasht tha: EH une pulen aj Sakice..

[salihaj]

Kishte pasur nëna një djalë. Gjithmonë pike raki e djali ishte qejfli. Një ditë deshi të shkoj në mal për dru. I tha nënës:
- Nënë, ja ku po e la këtë shishe. Mos të ma pinë kush se këtu e kamë barin e shpirtit.
Djali shkoi e nëna ngeli në shtëpi. Po thotë me veti: “Pse nuk e kërkoi unë pakë, për të pa qysh është ky bari i shpirtit?”
Ja nisi halla e po pinë raki. Pak nga pak u bë qejfli. Dikur i ra ndërmend që duhet me gatu. E mur siten e nisi me sitë miellin në koritë se nuk kishte pasur magje. Tu sitë e duke zënë edhe më fortë pija, ja nisi po sitë nëpër tokë, kështu që e përhapi miellin në tërë shtëpinë. Erdh djali nga mali. Hyri në shtëpi pa nënën duke sitë mare e mbrapshtë nëpër shtëpi. E pyeti:
- Oj nën, çfarë je duke bërë kështu?
- Jam duke sitë, more birë.
- Ku po sitë, bre nënë?
- Po siti në koritë.
- Jo bre nën ti po sitë nëpër tokë!
- E more bir, kam pi do bari të shpirtit e j ka bërë nënës krejt koritë.

[prishtinase]