Oda ( sofra ) Drenicake

[Pa_doreza2]

Njeriu vdes tri her

Kur e humbe Lirine, kur e humbe Autoritetin ,dhe kur e mbulon dheu.

[salihaj]

Zhdrip orli poshtë n'tokë tu Zhak Marku e i thot:
- Ti si m'i ki pshtu evlad', s'kam shka t'jepi me t'ba bakshish gja, po ndihmaçar i yti jam me t'qitë n'dyje t'bardhë. N'kofsh i zoti me mi prunun tre kazana uj tre mish qitu, unë t'qes n'dyje t'bardhë. Tjetër nryshe s'kam qysh t'nihmoj.
Ka marrë rrugën Zhak Marku e po shkon nëpër t'dytën dyje. Aty ish kanë ni kulshedër e madhe. Dit për ditë ja qitshin kulshedrës nji njeri me e hangër. Mos me ja qitë e bajke bërbat krejt at dyje. At ditë i kish ardhë reni qikës mretit me e hangër kulshedra. Zhak Marku, tuj shku udhës, p'e nien ni piskamë p'e sheh çikën e mretit e po thot:
- Oj motër, çka e ki kit piskam qi po pisket?
- Qysh mos me bërtitë, more vlla, qi sod kulshedra don me m'hangër.
- Mos u mërzit, bre motër, se t'pshtoj une, - i thot Zhak Marku - Kqyre detin. Kur t'del kulshedra, brit e thuej: Oj kulshedër , hape gojën se dy vetë jemi!" e dil mas meje.
Zhak Marku ka marrë dru e ka dhezë' i zjarm t'madh. E ka shti hanxharkën n'zjerm edhe e ka kuq. Nuk vonoi kulshedra duel prej detit. Kur e pa, çika pisket:
- Oj kulshedër, hape gojën se dy vetë jem' - edhe del çika mas Zhak Markut.
Kulshedra e hapi gojën, e Zhak Marku ja mrruti hanxharkën n'gojë edhe e myti. Çka thot çika:
- Qite shuplakën n'gjak e ma vno n'gjyks e shko n'filan hanë e pritëm.
Zhak Marku e qiti dorën n'gjak e masanej n'gjyks. U fal me çikën e u nis.
Shkoi n'han e po rrin. Çika shkoj n'shpi. I briti baba:
- Pse e lshove venin si marojmë tash.
- Jo bre babë, - i tha çika e kena mytë kulshdrën.
- S'bahet me kanë e mujtne. Njerin me gjetë kush e myti kulshedrë!
- Mos koftë qashtu, babë, kryet hiqma! Çoe njerin n'filan kafe e de ta lyp ni njeri me shejin e dorës me gjak n'gjyks.
Jan shkue gjinja e mretit n'kafe e e kan gjetë Zhak Markun. I kanë thanë:
- Hej, ti jaran qi na ke mytë kulshedrën, mreti po t'thrret?! - edhe e muerën Zhak Markun e e quen te mreti.
Kur shkoi atje i thot mreti:
- Ti na ke mytë kulshedrën, bakshish t'madh due me t'dhanë. A e kie kabull çikën teme me shpija, me tokë e me krejt shka t'duhet? N'dash dukat lyp sa t'duesh me lypë për këtë t'mirë qi na e ke ba.
- Jo t'u ngat jeta, as s'due çikë, as shpija e tokë, as dukat. I dua tre kazana ujë e tre kazana mish edhe m'i çue n'bjeshkë te filan ahishta.
Mreti ja bani gati tre kazana mish e tre kazana ujë e ja ka qu te ahishta n'bjeshkë. Edhe Zhak Marku kish mrri aty tu orli. Asht zhdrypë orli n'tokë e i ka ngarkue tre kazana mish, n'njanin krah, tre kazana ujë n'tjetrin krah e Zhak Markun n'tersher, edhe i ka thanë:
- Kur t'bërtas unë "krrak", ti me M'ushqye me meish e me ujë.
U nis orli përpjetë e hajt e hajt, tuj u ngjitë e tuj lypë mish e ujë. Zhak Marku i rrike gati e e ushqejke. Dy metra pa mrri n'dyje të bardhë i soset mishi. Orli bërtet "krrak" e Zhak Marku, për mos me lanë pa mish, e preu pulpin e kamës e ja qiti n'kaqep. Orli e hetoi qi asht mish i insanit, s'e hangër, po e majti n'gojë. I dha veti zor edhe pak e duel n'dyje t'bardhë. E lshoi Zhak Markun n'tokë e i thot:
- Ec qitash, Zhak Mark!
- S'muj.
- Pse?
- Kur lype mish, s'pata me t'dhanë, e preva kamën teme e tash jam metë sakat e s'po muj me ecë.
Orli e qiti copëne mishit pej goje, ja lëpiu varrën, ja ngjiti mishin e shnoshi qysh a kanë. Dikur i tha:
- Qetash udha e marë t'koftë!
Orli teposhtë n'ven t'vet e Zhak Marku shkoi te shokët. Kur shkoi atje, shokët janë ngatrrue e hala s'kan mujtë me i da çikat se gjithcili e lypke ma t'mirën për vedi.Zhak Marku i nxuni pa i marrë çikat. Ja u hoq kryet të treve qi i kishin trethtue. I muer tri çikat: nja e majti për vedi, e dy jau çoi vllaznive te shpija edhe te tre vllaznitë me gjith grat e tyne e me nanë e me motër rrnuen si a ma mirë sa ken gjall. [/FONT]

[salihaj]

Njeriu vdes tri her
Kur e humbe Lirine, kur e humbe Autoritetin ,dhe kur e mbulon dheu.

Sa herë vdes njeriu qe nuk ka Liri, nuk ka autoritet edhe e mbulon dheu ? Pas lufte i kam mbledh do fishek pusheke mi vra njerëzit me autoritet, qe dhjetë vite u lodha duke i mbajtur e asnjë nuk e harxhova!!! Edhe një pyetje: "kur do i harxhoi këta fishek?"

[Kreksi]

Zhdrip orli poshtë n'tokë tu Zhak Marku e i thot:
- Ti si m'i ki pshtu evlad', s'kam shka t'jepi me t'ba bakshish gja, po ndihmaçar i yti jam me t'qitë n'dyje t'bardhë. N'kofsh i zoti me mi prunun tre kazana uj tre mish qitu, unë t'qes n'dyje t'bardhë. Tjetër nryshe s'kam qysh t'nihmoj.
Ka marrë rrugën Zhak Marku e po shkon nëpër t'dytën dyje. Aty ish kanë ni kulshedër e madhe. Dit për ditë ja qitshin kulshedrës nji njeri me e hangër. Mos me ja qitë e bajke bërbat krejt at dyje. At ditë i kish ardhë reni qikës mretit me e hangër kulshedra. Zhak Marku, tuj shku udhës, p'e nien ni piskamë p'e sheh çikën e mretit e po thot:
- Oj motër, çka e ki kit piskam qi po pisket?
- Qysh mos me bërtitë, more vlla, qi sod kulshedra don me m'hangër.
- Mos u mërzit, bre motër, se t'pshtoj une, - i thot Zhak Marku - Kqyre detin. Kur t'del kulshedra, brit e thuej: Oj kulshedër , hape gojën se dy vetë jemi!" e dil mas meje.
Zhak Marku ka marrë dru e ka dhezë' i zjarm t'madh. E ka shti hanxharkën n'zjerm edhe e ka kuq. Nuk vonoi kulshedra duel prej detit. Kur e pa, çika pisket:
- Oj kulshedër, hape gojën se dy vetë jem' - edhe del çika mas Zhak Markut.
Kulshedra e hapi gojën, e Zhak Marku ja mrruti hanxharkën n'gojë edhe e myti. Çka thot çika:
- Qite shuplakën n'gjak e ma vno n'gjyks e shko n'filan hanë e pritëm.
Zhak Marku e qiti dorën n'gjak e masanej n'gjyks. U fal me çikën e u nis.
Shkoi n'han e po rrin. Çika shkoj n'shpi. I briti baba:
- Pse e lshove venin si marojmë tash.
- Jo bre babë, - i tha çika e kena mytë kulshdrën.
- S'bahet me kanë e mujtne. Njerin me gjetë kush e myti kulshedrë!
- Mos koftë qashtu, babë, kryet hiqma! Çoe njerin n'filan kafe e de ta lyp ni njeri me shejin e dorës me gjak n'gjyks.
Jan shkue gjinja e mretit n'kafe e e kan gjetë Zhak Markun. I kanë thanë:
- Hej, ti jaran qi na ke mytë kulshedrën, mreti po t'thrret?! - edhe e muerën Zhak Markun e e quen te mreti.
Kur shkoi atje i thot mreti:
- Ti na ke mytë kulshedrën, bakshish t'madh due me t'dhanë. A e kie kabull çikën teme me shpija, me tokë e me krejt shka t'duhet? N'dash dukat lyp sa t'duesh me lypë për këtë t'mirë qi na e ke ba.
- Jo t'u ngat jeta, as s'due çikë, as shpija e tokë, as dukat. I dua tre kazana ujë e tre kazana mish edhe m'i çue n'bjeshkë te filan ahishta.
Mreti ja bani gati tre kazana mish e tre kazana ujë e ja ka qu te ahishta n'bjeshkë. Edhe Zhak Marku kish mrri aty tu orli. Asht zhdrypë orli n'tokë e i ka ngarkue tre kazana mish, n'njanin krah, tre kazana ujë n'tjetrin krah e Zhak Markun n'tersher, edhe i ka thanë:
- Kur t'bërtas unë "krrak", ti me M'ushqye me meish e me ujë.
U nis orli përpjetë e hajt e hajt, tuj u ngjitë e tuj lypë mish e ujë. Zhak Marku i rrike gati e e ushqejke. Dy metra pa mrri n'dyje të bardhë i soset mishi. Orli bërtet "krrak" e Zhak Marku, për mos me lanë pa mish, e preu pulpin e kamës e ja qiti n'kaqep. Orli e hetoi qi asht mish i insanit, s'e hangër, po e majti n'gojë. I dha veti zor edhe pak e duel n'dyje t'bardhë. E lshoi Zhak Markun n'tokë e i thot:
- Ec qitash, Zhak Mark!
- S'muj.
- Pse?
- Kur lype mish, s'pata me t'dhanë, e preva kamën teme e tash jam metë sakat e s'po muj me ecë.
Orli e qiti copëne mishit pej goje, ja lëpiu varrën, ja ngjiti mishin e shnoshi qysh a kanë. Dikur i tha:
- Qetash udha e marë t'koftë!
Orli teposhtë n'ven t'vet e Zhak Marku shkoi te shokët. Kur shkoi atje, shokët janë ngatrrue e hala s'kan mujtë me i da çikat se gjithcili e lypke ma t'mirën për vedi.Zhak Marku i nxuni pa i marrë çikat. Ja u hoq kryet të treve qi i kishin trethtue. I muer tri çikat: nja e majti për vedi, e dy jau çoi vllaznive te shpija edhe te tre vllaznitë me gjith grat e tyne e me nanë e me motër rrnuen si a ma mirë sa ken gjall. [/FONT]

Nuk di sesite falenderoj ndryshe o imadhi salihaj por qe shkruhet meshkronjate vogla, ndashtnedrenica nukluftojmpermenete madhe jo...
Ia ke bà si burrat.... o trim...nuk e paske harrua por pote tregoj se do
evendosi ne blogun tim..;
tastjeret nuk
mepunojne fare...jam bllokua medeshir do ksiha shurdhue po edhe njehere
te falemenderit e kalofshinje dite te mireatje ku jeni!
shendet

[Pa_doreza2]

Sa herë vdes njeriu qe nuk ka Liri, nuk ka autoritet edhe e mbulon dheu ? Pas lufte i kam mbledh do fishek pusheke mi vra njerëzit me autoritet, qe dhjetë vite u lodha duke i mbajtur e asnjë nuk e harxhova!!! Edhe një pyetje: "kur do i harxhoi këta fishek?"

Po m'vjen mire si koke ''trim'',se veç trimat vdesin per trima!!!

[Pa_doreza2]

Mulla Ramushin e Tomocit , me ni tubim, njani p'e dvete Ku i ka pase dajte hazdrti Ajshja !! N'Qubrel ! Qysh more n'Qubrel ? Une ta dhashe pergjigjen ashtu qysh m'vete ti, e mos besofsh vet edhe ne n'gjeti!!!

[salihaj]

Po m'vjen mire si koke ''trim'',se veç trimat vdesin per trima!!!

Për trimni i kam pas lanë teneqet nëpër Leqinë, Likovc, Malishevë, Kralan, Gllogjan e deri në Kosharë. Ndërsa për "trimëri" të sotit ua kem lënë atyre qe ju kanë tepru fishekt nga koha e "Dasmes së madhe!" të cilët po na rrëmbejnë Lirinë dhe autoritetit ja kanë "mbledh" betë. Dheu i pranon edhe ata, edhe këta, çfarë nuk pranon dheu!!!
Mulla Ramushin e kam njoftë fortë mirë, besa edhe amel kam da me te.

[ganimet]

Qojau burrave ka i cigare per selam prej meje, se pom duket kokan hi ne ode turli fisi..thuju ua ka ba nji tvetmeGanimeti ,me ma pleqnu nji pune.
Ai qe esht mas dere e di se e din.Sa metra i ka qajo ode e juaja Miku Adem
Ju ban selam me te madh e me te vogel se i kom lan do lop vetem e po mi ha vuka se pata me ardh nja dy llafe me i ndrru.

[salihaj]

Qiriu kish pas "folë": "Fitili mu dogj e vjami mu shkri. Bani hall për dritë se po jitni n'terr. (prozë popullore nga drenica)

Në kohën e tanishme:

Vjam sa të duash, por fitil hiq!!! Çfarë do të thotë: Shkolla (fitil) sa të duash, por ekspert (vjam ose lek për ekspert) hiq !!!

[salihaj]

Ish kan ,ledh shpenija edhe kan marrë bisedë: Çdo mahlukat e ka bajraktarin e vet e na s'kemi bajraktar hiq. Duhet me zgjedhë nja. E vendosin mi thirrë gjitha shpenitë. Të gjitha shkuen e shotani nuk shko. Prap quen me thirrë. Shotani veti.

- Për çka po thrrasin ?
- Të gjithë mahlukatet kan bajraktarin e vet, edhe na po menojmë me zgjedhë ni bajraktar.
- E çfarë kushtesh duhet mi pasë bajraktari ?
- Duhet me kanë n'tesha t'mira, me kanë i hjeshëm, me kanë i madh...
- Eh, n'koftë ashtu, para meje s'po vika kërkush.
Edhe, n'at qejf i ujdisi lpendrat, i paloi mirë, i lau kamët, e lau kaqepin edhe shkoi n'at tubim t'shpenive. Fillun me bisedue çfarë kushtesh duhet mi pasë bajraktari i tyne. Kur i kallzuen të gjitha kushtet, shotani u çue e tha:
- Qysh p'i lypni ju kushtet, për bajraktar unë duhet m'u kanë. Kaçepin e kam t'arit, teshat i kam t'mira shum, i madh jam, i hijshem...
Gjith shpenit pranuen për m'u ba bajraktar shotani. Por, koxha si larg kajusha u çue me ato kam t'gata edhe po thot:
- Une nuk pajtohna me kanë shotani bajraktar.
- Pse nuk pranon ? - e pveten.
- Pse e shtien kaçepin gjithkun.

(Atëherë e ka shti kaçepin gjithkun !!! E tani...("jem të mdhenjë, lpendrat i kem të mira, sçepin e kemi të arit, vetëm një na ka ngelë halllig!) shtypi i Kosovës në vendi 92... !!!)