Oda ( sofra ) Drenicake

[salihaj]

Hangrën shka hangrën për sillë at ditë e nestra Zhak Marku u nal n'shpi e i çoi ata tre n'bjeshkë. N'vakt t'sillës erdh plaku ni pllam njeri. Po munohet me hi n'shpi, po s'po munet se çobani ja kish naltësu pragun e derës. Po i ba rixha Zhak Markut:
- Hajde kapërcem t'hi mrena!
- Hiqmu qafe, - po i thot Zhak Marku - e mos m'shurdho se me t'dalë aty, tan llam t'baj.
Plaku ni pllamë njeri, kama doras hini diqysh n'shpi i thot Zhak Markut:
- Pse s'erdhe me m'kapërcy, bre gjith at rixhe qi ta bana? - e u rrokën lidhas. E rrëxoi Zhak Marku plakun ni pllam njeri e e bani llom dru.
E muer e e çoi ne bjeshkë. Ja shtini mjekrrën në dru t'shkyem e len plakun kacavar. Dikur vinë shokët pej bjeshke n'stan. I thot Zhak Marku shokve:
- He Zoti ju marroftë bre! Cicërmicri me na ba atahen; kahre me na ba! E kam ba llom; e kam çue edhe e kam lanë në bjeshkë kacavar. Shkoni kqyrne.
Jan shku katër në bjeshkë me kqyrë. Kur shkojnë, çka me pa! I ka metë mjekra dhe lkura n'lis, e plaku ni pllam njeri a lshue pej lisi e a hi n'dhe e o ra n'dyje të poshtër. I ka than Zhak Marku shokve:
- A po ma jepni besën se du me shku te plaku e du m'e mytë. Sa herë të luej konopin un atje, ju me ngrhë kanopin. Ja dhanë besën edhe e kan lshu me kanop.

[salihaj]

Asht ra Zhak Marku ne dyje t'poshtër tu shpija e plakut. Kur o ra tu shpija, Ka britun Zhak Marku. Plaku ja ka ngjoftë zanin e e kan xanë ethet prej tutes. I ka thanë çikës:
- Dil n'mujsh me m'pshtu pej ti.
Asht dalë çika e i ka thanë Zhak Markut:
- Ka po lyp ?
- Plakun p'e lypi, qitma kha!
- T'baj rixhe , qe, merrëm mu e mos ma nguc plakun.
- Jo plakun e due.
Kur i niu kto fjalë plaku, e çoi çikën e dytë. I tha kjo:
- Qe të marrim te dyja e t'bajm rixhe plakun mos na e nguc!
- Kurrqysh s'ban, e dua plakun, qitma kha!
Kur i niu këto fjalë plaku, ja çio edhe çikën e tretë. Duel çika e po i thot Zhak Markut:
- Merri t'rija e mos na nguc plakun!

[salihaj]

Zhak Marku i muer të trija e mendoi mi qitë n'dyje t'bardhë. E muer t'parën, e lidhi n'konop e e lujti konopin. E ngren konopin dhe e qitën çikën n'dyje t'bardhë. E lshuen konopin e Zhak Marku e lidhi edhe çikën e dytë e e lujti apet konopin. Kta t'tre e ngrehen edhe çikën e dytë e e qitën n'dyje t'bardhë. E lshuen prap konopin, Zhak Marku e lidhi edhe çikën e tretë, ma t'voglën, edhe e lujti konopin. Ata tre e qitën edhe çikën e tretë n'dyje t'bardhë e s'e lshuen ma konopin poshtë. Met Zhak Marku n'dyje t'poshtër. Muer rrugën e po shkon nëpër at dyje. U zatetë n'ni plakë. Po e vetë:
- Mori hallë, kjo rrugë kah m'qet?
- Qesaj rruge kah t'shkojsh janë tre desh: dy të zi e ni i bardhë. N'ardht dashi i bardhë para t'zive, dole n'dyje ku je kanë: n'ardhsin desht e zi para t'bardhve, re edhe ' i dyje ma poshtë.

[Çaushi]

.... Ju përshëndes një pushim të këndshëm dimëror në "Sofrën e Drenicës"

I dashur Mik Salihaj!
Edhe "Sofra e Drenices" nga Drenica te pershendet shume perzemersisht...
duke te falenderu shume per tregimet domethenese qe po na i sjell...
Paq shendet e qofsh jetegjate me ata qe Ty... jete te japin

Te pershendes me kete kenge Miku im!

[Xhenet.M.S.]

Pershendetje Drenicak/e,
pershendetje Caushi,ju deshiroj nje mbremje te kendshme.

[burimix]

-pershendetje per gjith lexuest... dhe ne veqanti i pershendes ata qe shkruajn dhe na kujtojne nji te kaluar te begatshme per te mira shqiptare qofte me "alegori" qofte edhe me ngjarje te ndodhura.
-ne veqanti pershendes nismetarin e kesaj teme.
do perpiqem edhe un te ju bashkangjitem me nji tregim te shkurte qe e kam ndigjuar prej nji miku nga nekovci i drenices.
nji dite vere te hershme, tahir berisha prej berishe, i njohur si nji dijetare dhe patriot i kohes se tije, ishte ne konakun e sali miftarit nga nekovci, ku edhe sali miftari bente pjese ne gfrup individesh ashtu si edhe tahir berisha. tahir berisha ishte ne konakun e sali miftarit per nji rast te nji mosmarrveshje qe kishte ndodhe ne mes dy familjeve ne fushtice. per te shkuar ne fushtice prej nekovci, duhej pa tjeter te kalohet lugina e lumit "drenica" qe pershkonte at pjese natyre te bukur.
para se te shkojne tek lumi ne fjale rruga kembesore pershkonte nji are te mbjellur me miser, ku ne fakt qe asaje are i kishte munguar perkujdesja e punes, dhe misri ishte ne gjendje te mjerueshjme. tahir berisha e pyet;
sali, e kuj ashte kjo are me kallamoq?
salihi; e jemja o tahir.
pas pak mbrrijne tek lumi drenica ku per ta kalu lumin ishte nji vig i thjeshte dhe shum i pa pershtateshem, megjith at tahiri e kalon, por saliut i nevoitej ndihma e tahirit.
salihi; tahir, merre qat dru e zgatma te mahem se pom mirren mete.
tahiri; pot mirren met?
salihu; po.
tahiri; aiii sali, kalo he burre se me pas pase men e kishe prashite kallamoqin...
per sot kaq. burimix

[salihaj]

Te pershendes me kete kenge Miku im![/B]
http://www.youtube.com/watch?v=76_0UfmmqdQ

Sikur të kisha armiq, me siguri kisha me jetuar më "gjatë"! Në këtë rast të jetoja vetëm pesdhjet vite, ish duk si të jetoja pesqind apo pesmij vite si njerëzit parahistorik. Me të vërtetë mu kishte duk se kam jetuar shumë gjat!

Po mor miku im i dashur, Ti dhe të tillët si ti po ma "shkurtoni" jetën duke imagjinuar ditën vetëm kur të më hapet dera për të dalë nga kjo jetë. Imagjinoni! A largohet kush nga kjo jetë duke lënë miq dhe mikesha të tillë?a siç jeni Ju!!! Unë thëmë Jo! se Jo!!!

Me këtë dhuratë qe ma dërgove të Uroi shumë, shumë! Mi përkujtove ditët e mia rinore kur punoja në Drenas, po ashtu me miqet e mi të mëdhenjë dhe merrja pjesë në Koncertet Folklorike të Drenasit (atëherë të Gllogovcit) e qe sot nuk janë në mesin tonë.

[salihaj]

Shko e shko, i duelen desht e zi ma përpara, e Zhak Marku ra n'dytën dyje ma poshtë. Kur ra n'dytën dyje, shkon e hin n'ni ahishtë me fjetë. Aty orli n'at ahishtë kish qelë nanqin vjet e dajma ja kish hangër bolla zojt. At ditë orli kish dalë me i pru idare zojve. Zhak Marku ner ahishtë, kur qe, po katrriset bolla lisit përpjetë m'i hangër Zojt, kur e panë bollën, piskaten e ja nxjerrin gjumin Zhak Markut. E nien piskamën e zojve Zhak Marku, çohet e nget e e myt bollën hanxhar e bje ner hije apet. Nuk vanoi shumë e po vjen orli te zojt me ja pru idaren. Kur e sheh nër hije Zhak Markun orli, thot me veti: "Qeky m'paska lanë pa evlad qe nanqin vjet e mi paska myt zojt". Kthehet prap e shkon e e merr ni guri t'madh sa ka mujt me çue e po do me ja lshue Zhak Markut e me myt. Zojt, kur e shohin bërtasin:
- Mos, oj nanë, mos e myt se aj na ka pshtue, po kqyre stërvinën si e ka mytë, nanë krena gjarpnin.

[Pa_doreza2]

I MJERI BURRI

Ni i qubrelas e kish pase ni grue per qefi po,mas ni kohe t'shkurte,i diq.E murr tjetren si s'la shoqe ma budallice.Ni dite po i thote Ti njeri,qyshe duhet me i kenue bletes kur t'leshon,e m'e shti n'koshiqe,se nuk po di? Merre koshiqen n'dore edhe thuej.Blete mori blete,kuku per burrin tem çka e ka gjet,me ke ka jetu e me ka u mete,edhe bleta hyn n'koshiqe.

[Pa_doreza2]

Mursel Kapiti i Medvegjes e mer ni mjeshter,meia gedhende do lane ,per ni shpi . Mjeshtri me ''bysmylahi' i rake lanes ni here a dy, edhe u ulke e rrike!
Murseli i tha o njeshter! A po mi gedhende keto lane apo i le krejte ^N'menofsh me i gedhende lanet rralloje pak ''bysmylahet'' se s'po maroj xhami po Shpi !!!!