Oda ( sofra ) Drenicake

[projekti21_dk]

Vallë, do të jetë zgjuar dikush në këto orë të vona të natës a orë të hershme të mëngjesit?
Ata që jenë zgjuar le të na përshëndesin!
Ata që janë duke fjetur gjumë të ëmbël!

[salihaj]

Shkon njani me u rrue te berberi, edhe ai berberi ish ka i habitun at ditë, e sa e rrujke, her mas here e prejke në faqe këtë burrin. Në pesë e gjashtë vena e prejti. E dikur për me habit mos mi ra nmen ktina për tpreme, ia nis muhabetin, e vet "sa vllazni jeni"...
Ky i përgjigjet.
- Paj npshtofsha prej qiti brisku jena katër, por qysh pe shoh dojn me met veq ata tre.

Sa shumë më bëre të qeshi, aq me pëlqei sepse baba im ma ka treguar pikë për pië ashtu seç e kani shkruar Ju i nderuar, ndërsa mu nuk mu kujtonte fare. Uroi edhe njëher.

Kush gjen mikun, ka gjetur thesarin.

[alibaba]

Këtë mesele e kam ni prej pleqve. Kam dit edhe mesele tjera, po spom bin nmen tash.

[salihaj]

Gjithëçka është njerëzore mund të degjenerohet, nëse nuk përparon. Eduard Gibon
Je i marrë, sepse dëshiron të, përparosh pa mund. Latine
Përpikmëria është vjedhësi i kohës. O. Uajlld

[salihaj]

Një ditë tregu i humbin duqit Nastradinit. Nastradini si ai më, e bezdisë krejt tregun, duke bërtitur: “kush mi ka marrë duqit! Ai qe mi ka marrë e nuk mi tregon do ta bëjë gurë!” Njerëzit duke kërkuar i gjejnë duqit, njëri ndër ta e pyet: “allahile Nastradinë, sikur mos ti gjetshim duqit, çfarë kishe bërë?” Nastradini pa një pa dy: “isha shkuar në shtëpi, kam një thes, e kisha nda për gjysmë dhe i kisha duqit tjerë.
Edhe unë e kam në mend që “Odën e Drenicës” me shty deri në faqen tridhjetë. Të falënderohem për mikpritjen Drenicës gjatë dimrit 2008/2009 dhe të kërkoi “Izë”

[salihaj]

Dimrin 2008/2009 n’odë Drenicës e kalova
Në vend të jastëkut Moknen e shtrova,
Në Carralevë këmbët i pushova,
Krahu i majtë o mbështetë në Sitinëc
E i djathti ne Belicë.
Kam kaluar një dimër të bukur,
Me trimëresha e me trima.
Miq të urtë dhe menalok,
Si Adema e Dorontina.
Edhe një herë do i përmendi,
Siç përmenda për pavarësi,
Ku kërkon vendi e kuvendi,
Miq më të mirë deri tani nuk di.
Yllëza, Sulioti, , Besoja e Llapi
Të gjithë VIP-a kam qellu
Shumë i kënaqur unë i ngrati,
N’gojë shikofsha tu llafu.
Në ballë të oxhakut Dorontina,
Në anën tjetër prishtinase
Shndriste oda me kandila,
Sikur të ishte natë parajse.
Të radhitura trimëreshat
Edhe trimat më një radhë
Zbukuronin si bareshat
Kur këndonin në livadh.
Njëri fliste, tjerët dëgjonin,
Fjala rrjedhë për mrekulli.
Dhe bilbilat kur këndonin,
Oda ishte për bukuri.
Këta bilbila që do radhis,
Njëri flet, tjetri dëgjon,
E në fund një mexhlis,
Në peshë të vetë gjithnjë fiton.
Me tëpanjohuren ja fillojmë,
Dhe Arbeni 30 i (tridhjetë)
E me Bili99 po vazhdojmë
Dhe Çaushi në vend të vet.
Kuvendon dhe poeti,
Roi ja thotë poezisë,
Sikur goca në buzë deti,
Kur flamurin e qëndisë.
Drejansi, në pëllëmbë kokën e ka vu,
Edhe Kreksi po mendon,
si me gjete një shkozë për hu.
Tash BEHARI e ka fjalën,
Zbukuron mal dhe fushë,
Alibaba vjen nga shpella,
na sjell lek sa të dush.
Ky Warning –u më këtë “emër”
Mua pak më ka lodhë,
Me këtë “emër” që e ka,
Shpejt na qon në Evropë.
He mor Riz2008,
Në 2009 ne kem shkelë,
Ai qe duhet mu mbushë mend,
Se ne mjaft na kanë mjelë.
Tash Barari dhe Biligoa,
“Safi” i parë është plotësua,
Do kalojmë në anën tjetër
Të gjithë trimat mi digjua.
Karkanxholli, Guri i kuq,
Me salihaj e Tesitm,
Mos na shkoftë mundi huq,
Në sofra tjera kem festim.
O Skender 76,
Nxjerr një kashtë e dalin gjashtë,
Kështu oda e ka adet,
Me kaluar dimrin e vet.
Bawarianmann e foleja,
Bashk me dokkie e Rinor-in
Në Drenicë është Epopeja
E Prekazi e mbushë oborrin.
Ardiani fillestar,
Sikur trim ka qëndruar,
Na ka pri një punë e mbarë,
Gjithë këta burra që ka nderuar.
White-knight dhe RINNA, RINNA
GREPI 25 po na pret,
Thotë Elona se ja mbërrina ,
Pas i kam edhe dy vetë.
Eagle black dhe Rrrugova,
Ja sa erdhën hynë derë,
O, a jeni ore burra,
He ju të gjithë qofshi me nderë
Ky kuvend pat dyzet vetë,
Mendje hollë e për pushkë t’lehtë.
Fjala e tyre ka pas peshë,
Për shqiptar e shqiptaresh
Shumë mesazh i qartë ka qenë,
Si gjithmonë qe është adet,
I madh i vogël në këtë vend,
mi ruajt trojet cep me cep.
Me trimëri dhe mençuri,
Të gjithë s’bashku me vepruar,
Trojet tona mi bashkuar.
Tymermeq, Drenicë Kreshnike,
Tymermeq, Baci Adem,
Ka ardhur vera me punuar,
Andaj shkova në vend tem.

[Kreksi]

Shkon njani me u rrue te berberi, edhe ai berberi ish ka i habitun at ditë, e sa e rrujke, her mas here e prejke në faqe këtë burrin. Në pesë e gjashtë vena e prejti. E dikur për me habit mos mi ra nmen ktina për tpreme, ia nis muhabetin, e vet "sa vllazni jeni"...
Ky i përgjigjet.
- Paj npshtofsha prej qiti brisku jena katër, por qysh pe shoh dojn me met veq ata tre.

Disa here e kam cekur se kur ne drenicaket kemi ditur te citojmi homerin para homerit askushi nuk me besonte, vertete eshte çudi me kete popull, as shkrim e as lexim nuk kane ditur mirepo po ti degjoje bisedat e tyre ne oda nuk te nevojitej fare as nje universitet, te gjithe filozofet i gjeje aty kembe kryq ne ms te drenices, per ate edhe une nganjehere mburem qe jam idrenicas por nuk dua te behem lokalist si gjyshi im...nganjehere duhet me sakrrrifikue....

pra, ju ngjatjeta miqë drenicak,
e mirupafshim vlleze tiranas...! e di se nese jeni prej drenice keni me kuptue...

[alibaba]

Ranë në bele Bajraktarët e Baicës. U mshel në kullë edhe Mulla Sherifi prej ni katuni tjetër, po edhe ky e kish mbiemnin Bajraktari. E vetën, se "çka u ba, pse je mshel në kullë?". Hoxha i përgjigjet me kajkë: "Mulla Sherifi në xhamadan, a ra në bele, pa e vra kurrkan"

[alibaba]

Disa here e kam cekur se kur ne drenicaket kemi ditur te citojmi homerin para homerit askushi nuk me besonte, vertete eshte çudi me kete popull, as shkrim e as lexim nuk kane ditur mirepo po ti degjoje bisedat e tyre ne oda nuk te nevojitej fare as nje universitet, te gjithe filozofet i gjeje aty kembe kryq

Edhe ni filozofi masi ra llafi saj.
Njani po i thotë Canë Çitakut: Tash asht ma mirë se sa nat Jugosllavinë e parë, se tash pushtetin e ka Partia Komuniste. Cana e pyet: Prej arpanxhikut, çka mun del? Ai shoqi i përgjigjet "Kepë",

Cana i thotë: Eh kjo Jugosllavia e sotit, nryshon prej asaj të përparshmes, sa nryshon kepa prej arpanxhikut, si do të bahet kepë.

[Kreksi]

Dashuria qorre...

Niset njani, nje halleli, per rruge me mmarre kshilla tek Xhemal Abria.
Shkon tuj vete ku e ka shpin pleqnari dhe zatet ne ni bari tuj rujt lopet e po e vete; ku i ka shpiat Xhemajl Abria ?
Bariu i thote une jam vete Xhemajl Obria, kallxo çfare halli ke.
Ky hallegjiu ja nis e po ja tregon dertin bariut...e i thote;
- E kam pas nje grue po me pat ikur me njanin nje jav por tash me ka que fjale i ati i saj hajde merre, e thash due me vete Xhemajl Abrin se çka menon per kete rast temin...se kam ra ne dert shume, spo di kah me ja majt,- keshtu i thote hallegjiu...
Dhe pa e perfunduar mire fjalen i thot bariut; a ma ndegjo, gruja iime eshte shume e bukur !

Bariu kishte qellua bash djali i Xhemajl Abris dhe pa nja pa dy, kur e shef ashtu te hupun njerin i thotë; une jap pergjigjeje, shko merre gruan tande neser masi qenka e bukur... ske pse i ndegjon fjalet e hallkut !

Ai dosti nxjerr kuleten e don te shperbleje prej gezimit por bariu nuk pranon...
Afer tij nje tjeter bari i thote, po pse e rrejte njerin, ti je djali i Xhemajl Abris ama s'je Xhemajl Abria, çka eshte ma keq, e more ne qaf njerin, i the shko merre grun e perdhunueme ?
- Po, a se pe se qashtu e lypte, qashtu edhe do ta gjeje, ia kthen djali i Xhemajl Abris...
Ai njeri ishte i qorrum prej dashuris...

-