Oda ( sofra ) Drenicake

[salihaj]

Ja sot me 17. O2, 2009, para ditë një deklaratë e Daut /Hilmi/ Haradinit: “të gjithë anëtarët e UÇK-së, janë ardhur në luftë në mënyrë vullnetare, andaj gjatë kohës së tanishme nuk ka nevojë që në mënyrë të veçantë shteti apo qeveria të kujdesët për ta. Ata të cilët kanë farë profesioni apo zanati janë sistemuar në punë ashtu siç kanë muajt, ashtu edhe kush ka muajt është gjend ashtu siç është gjend. Ndërsa, për ata që nuk janë punësuar dhe anëtarët e TMK-së që janë larguar nga radhët e sajë duhet gjet vetën ashtu siç munden shteti dhe qeveria ndaj tyre nuk ka kurrfarë obligimi!
Kur hapa këtë bisedë në rrethin tim, nipi mu përgjigj: “Dajë kur Legjia Franceze kanë krye shërbimin e vet, pasi që kanë vdekur janë pensionuar”.
Sikur mos të ishte kjo përgjigje e nipit tim dhe atë që më parë shikoja me fatin e ushtrisë Ruse të cilët pas përfundimin e luftës shtrini dorën si lypsar nëpër rrugë të qyteteve Ruse, me siguri nuk isha pajtuar as me deklaratën e Dautit, as me fatin e ushtrisë Ruse, por as me mesazhin e një shkrimtari Portugez që ka thënë: “Vetëm i krisuri shkon në luftë”
Unë në vitin 1998, duke shkuar për në Glloxhan me dy djemtë dhe nipin tim për tu kyçur në UÇK, thosha me vetveten: “Portugezi nuk ka dit të vlerësoi luftën e drejt sepse nuk ka luftuar kundër serbit, por aty ka mbretëruar luftë civile (vëllavrasje).
Sipas këtyre që dëgjova, më parë lexova dhe çfarë kam parë në ushtrinë Ruse, nga sot edhe unë po them: “vetëm i krisuri shkon në luftë” Do pajtohem edhe me një thënie te të madhit Konfucie kur thotë: “Çdo mbret që vjen nga radhët e luftës, ai shtet kurrë nuk do të përjeton qetësi e as prosperitet. Ndërsa, çdo mbret që vjen nga radhët e popullit të paqes që nuk kanë marrë pjesë në luftë, ai shtet gjithmonë ka me qenë i qetë dhe do të ketë progres të pa mohuar”. Kështu e kalove Ditën e PAVARËSISË nëpër lokale publike duke pi dhe duke kuvendu me farefis, miq dhe dashamirë. Përsëri, kërkoi falje se jam i dehur duke shkruar këto rresht gjatë ditës së PAVARËSISË. Ju përshëndes dhe njëherë uroi PAVARËSINË! Së shpejti do bashkohem dhe atëherë me zemër do ua uroj SHTETIN ETNIK SHQIPËTAR.

[prishtinase]

heh salihaj nganjiher te dehur tregoim te vertetn cka na thot zemra

[sulioti]

GEZUAR PER SHUM VJET O DRENSAT E MI.

RROFTE KOMBI SHQIPTAR RROFT DARDHANIA.

ju pershendes dhe uroj tja kaloni sa mire.tung te gjithve

[riza2008]

GEZUAR NJE VJETORIN E PANVARESISE SOFRA DRENICARE.Ju uroj nga zemra gezuar kete feste te perbashket.Gezuar gjithe shqipfolesit kudo ne bote.GEZUAR, GEZUAR per jete e mot.Rizai

[salihaj]

heh salihaj nganjiher te dehur tregoim te vertetn cka na thot zemra

Jo, i tillë kam qenë gjithmonë! Përkundrazi, nuk kam pi se nuk e kam në qefë alkoolin, por mos me ja prishë "odës" rendin, e pijë ndonjë birrë kur e kërkon momenti, siç e ka kërkuar Përvjetori i Pavarësisë. Por pas deklaratës së Dautit të cilin e kam pasur komandant gjatë viti 1998, as që me ka befasuar shumë. Por me qiti në dilemë a të përdori mekanizmin e psikanalizës së Frojdit:

1. A është reale dhe progresive që Çlirimtarët, ashtu siç kanë luftuar vullnetarisht të gjejnë vetën edhe në liri në formë vullnetare, apo institucionale?
2. A është në rregull, thënia e Portugezit " vetëm i krisuri shkon në luftë?"
3. A është në rregull, që legjionari pasi që të vdes të pensionohet?"
4. A është në rregull, një i vrarë, jo në linjë të frontit, jo në fushë betejë, ose edhe duke ikur apo tradhtuar shokët e vet, të ngritët në piadestal të heroizmit? Ndërsa Luftëtari i lirisë, që ka shkuar vullnetarisht me luftu, i ka pri fati i madh edhe e ka sakatuar armikun qysh nga ditët e para të luftës e deri në ditën e fundit e sot i pa punë, apo edhe i larguar nga TMK apo FSK quani si të doni?

Më duket sot kam "përsheshë" shumë për të pleqëruar në këtë odë, është deshtë të pleqërohet vetëm njëra nga këto që i parashtrova. Më në fund do e api edhe opinioni tim në bazë të psikanalizës. Urime "caca-caca" e Kosovës së Lirë.
-----------------------
Koha nuk pret...!

[Testim]

Salihaj e ke nxeh atmosferën me këtë poezi.

Hajt ka i birrë për pavarësi

[salihaj]

Salihaj e ke nxeh atmosferën me këtë poezi.

Këtë punë nuk e kam zanatë, vetëm zemra ime i ka fajet. Fort e dua zemren se thuhet: "zemra ime, loçka e zemrës, mu kënaq zemra, zemra po ma ndinë etj". Të kundërta do ua "dhuroi" delegacionit të Mitrovicës të datës 17 shkurt. Ju përshëndes.
----------------------
Ec me kohen, koha nuk pret, koha e bënë të vetë...!

[salihaj]

Natën e krishtlindjeve si është zakoni, janë tubuar të gjithë anëtarët e familjes. I Zoti i shtëpisë fillon me njëjësuar të mirat që duhet të vijnë në shtëpi gjatë vitit të ardhshëm. Merr një arrë dhe fillon të bekoi shtëpinë duke krahasuar me arrën dhe duke thënë: “O! Zot! Mbushe shtëpinë plotë siç është e mbushur kjo arrë me thelbinjë! O Zot! Bënë shtëpinë me harmoni si është kjo arrë! O Zot! Bërë shtëpinë e fortë siç është i fortë mbështjellësi i kësaj arre! Pasi që i zoti i shtëpisë thyen arrën, arra del e zbraztë. Atëherë i Zoti i shtëpisë thotë: “MOS E DËGJO ZOT BUDALLEN”
-------------------------------
K o h a n u k p r e t...!

[prishtinase]

salihaj na knaqe me kto tregimet tua meselet vazhdo ........

[Brari]

per cilin daut po flet o sali?