Oda ( sofra ) Drenicake

[salihaj]

Diku në forum lexova. Ishte ankuar një burrë në gruan e vet, se “mujorja” e gruas po i pengonte, gjëja se kishte potencë të madhe seksuale. Ajo ju kishte përgjigj: “mos me shurdho allahile, se me kanë i zoti i asaj pune si që je ne llafe, çirak ishim bërë na dhe komshija” Edhe ty prishtinase të paska “penguar” me shku burri dhe fëmija te tezja, por duhet pyet tezën a i prishet qefi (hahata). Ti e dinë mirë se sa përmenden tezet, si në fushë, si në zyre, si në lokale të ndryshme, me kanë ashtu nuk i kishim pasur vetëm dy milion banor, kishim pasur edhe gjashtë milion tjerë!!!. Çdo gjë shkon me ajam, pa ajam as kafja nuk pihet. Pak shaka.

[prishtinase]

salihaj jo be ama kur shkoi te tezja dua te jem rehat te pi kafe rehat te pakten nji her ne muaj jo per ndoni gje por ja qe kemi nevoj ta kemi nji or kryet rehat pa thirrjet mam , grua edhe pse i cmoj shum nganjiher e ndjen te nevojshme ...tezja me thot eh po e shkruaj tashi tamam si me thot pasi qe tezen e kom nga sarajeva (eh tetino sunce allahi t'rujt qe erdhe pa burrin se spo mundemi me bo asni muabet hec tash ti gerxhul jem dilem jasht i kthehet plakut vet hahaha)

[projekti21_dk]

Ndoshta do të ishte ide e mirë të vizitonit edhe këto tema që kam hapur:

Ta freskojmë kujtesën – Doket dhe zakonet nëpër trevat tona

dhe

Shkruaj një fjalë të bukur për fëmijën e diasporës

Deri tash pak kanë shkruar në këto tema, por lexueshmëria është duke vazhduar dhe mund të them se një nga temat më të vizituara janë.
Kujdes: Aty, sidomos në temën e dytë, duhet të jeni shumë të matur para se të shkruani!

[salihaj]

Kërkonim falje nga paria e forumit ashtu edhe nga gratë dhe burrat e odës, por ja vlen. Nga shkrimi i juaj mësova se nëna qenka myslimane. Gjenetikisht, në aspekt shkencor fëmija melez si i quajmë ne janë “mall” i parës dorë, janë të kthjelltë dhe shumë të s’quat, kjo veti po vërehet në postimin tuaj. Për më shumë, këtu është bisedë ode, ku i përmbahem rregullave. Sa për pushimin e kokës, ne kur donim ti largonim fëmijët. I qerasnim me diç dhe ata mezi pritnin të luajnë. Ndërsa Burrin tendë dhe burrin e tezës, një drekë të mirë në ndonjë teferiç afër “hanumave”, nëse doni mos me mbajt gajle për ta. e ju lajnë mjaftë me llafosë. Me një fjalë, ka kohë për çdo gjë, vetëm pak duhet kujdes në orar. Hajde odë ju vatë e mara, në Drenicë me ec përpara.

[prishtinase]

e kush qenka ai melesi ktu salihaj edhe qka esht ai se un kam ndegjju per diqka tjeter qe i thon meles hahahaha

[projekti21_dk]

MELEZ mb. 1. I lindur nga prindër që u përkasin dy racave të ndryshme, mulat; që ka dalë nga kryqëzimi i dy racave të ndryshme, i përzier; hibrid. Racë meleze. Fytyrë meleze.

RACË f. sh. 1. Secili nga grupet e mëdha të shoqërisë njerëzore, që gjatë zhvillimit historik në periudhat e lashta dhe në kushte të caktuara ka fituar disa tipare të jashtme të trashëgueshme si ngjyra e lëkurës dhe e flokëve, trajta e kokës, madhësia e trupit etj., të cilat nuk kanë asnjë lidhje me veçoritë kombëtare dhe me gjendjen shoqërore. Racat e njerëzve. Raca e bardhë (e verdhë, e zezë). Përzierja e racave.

Nuk e di a kemi të drejtë ta përdorim fjalën "melez" në këtë rast!!

[prishtinase]

ne oda nganjiher ka edhe perralla pranadaj me pelqen ta shkruaj nji



Nji djalosh kishte dalë për gjah ne malet e Shqipnisë. Nji shqipe fluturoi sipër tij, dhe u ndal në majë të nji shkrepi. Shqipja ishte jashtëzakonisht e madhe dhe mbante në çapojt nji gjarpën. Mbas pakë shqipja fluturoi prej shkrepit ku kishte çerdhen.

Djaloshi u ngjit atëherë në majë te shkrepit, dhe gjeti në çerdhe zogun e shqipes qe po luente me gjarpënin e mbytun. Por gjarpëni nuk ishte vërtetë i mbytun. Befas ai lëvizi, ngrejti kryet, nxori thimthin dhe bani me pickue zogun. N’atë ças djaloshi nxori harkun, dhe vrau me shigjetë gjarpënin. Mandej ai mori zogun e shqipes dhe u nis kah shpia e vet. Befas ai ndigjoi mbi krye zhurmën e krahëvet te shqipes.

“Pse ma grabite foshnjen?” thirri shqipja.

“Foshnja asht imja, sepse unë e shpëtova nga gjarpëni që ti nuk kishe mbyte” përgjegji djaloshi.

“Jepmë foshnjen time, dhe unë të jap si shpërblim mprehtësinë e syvet të mi dhe fuqinë e krahëvet të mi. Ti do të jeshë i pamposhtun dhe do të quhesh me emnin tim!”

I riu i dha shqipes zogun e vet. Kur u rrit zogu, ai i sillej mbi krye djaloshit, që tash ishte ba burr. Me harkun e vet ai mbyti shumë bishë të pyllit, dhe me shpatën e vet preu shumë anmiq të vendit. Ndër të gjitha këto vepra shqipja i printe dhe e drejtonte.

I çuditun nga këto punë, populli e zgjodhi mbret gjuetarin trim. Ai e quejti Shqiptar, që do me thanë “Bir i Shqipes”, dhe mbretnia e tij mori emnin Shqipni, që do me thanë “Vendi i Shqipevet.”

[salihaj]

Më parë thash dhe citoi: “ Për ma shumë, këtu është bisedë ode, ku i përmbahem rregullave”. Ju falë nderit i zoti i odes ademgashi, për shpjegimin që ja bërë të zojës së odes prishtinases. Asht qëndron në fjalor. Unë mungoja dhe po sa hyra në odë (PC). Vërejta se është bërë sqarim i qëlluar për fjalën “melez”. Edhe unë jam me të njëjtin status, melez apo diç tjetër (kjo histori rrjedh nga lufta e Jenipazarit). Se vërtetë është që kam dajë në Sanxhak, Por ata kanë prejardhje nga Rugove, e kujtoi gjyshin tim (baba i nënës sime) fliste shqip, ndërsa gjeneratat pas gjyshit asnjëri nuk din shqip. Dua të shtoi, se përveç melez, kryqëzimi midis dy specieve të njëjtit lloj quhej “hibrid”. Sikur të thosha hibrid, pata frik se mos po e bëjë farë misri apo diç tjetër, andaj me aq e lash. Përndryshe, lëndën shkencore “gjenetika” e kam pasur për qefi, e kam njohtë edhe e njoh fortë mirë se nuk është vetëm lëndë shkencore për çfarë unë e kam mësuar vetëm për botën bimore dhe atë shtazore, po shumë tipare të njeriut varen kryekëput nga radhitja e gjeneve në ADN. Njëkohësisht, këtë lëndë ma ka ligjëruar një profesor nga Sarajeva dhe ja ka filluar më këtë thënie: “Pela e bardhë ka vrenjt qenin laraman dhe e ka pjellë mazinë e larmë”. “Çfarë hamshorë edhe çfarë pela po sillen vërdallë nëpër Kosovë, ka filluar të vërehen “mëza (melez)” me ngjyra që nuk i përkasin racës sonë” Sa do që ne të jemi internacionalist, natyra me ligjet e veta nuk falë gabime. Edhe amebën si gjallesë njëqelizore natyra e përcjellë. Tregimi me pëlqej shumë, sepse nuk e kisha dëgjuar as lexuar asnjëherë.

[prishtinase]

[projekti21_dk]

Eh warning s'dole sonte fare.
S'besoj të kesh fjetur.