Oda ( sofra ) Drenicake

[Warning]

Naten e mire e me te mire une do iki te beje nje sy gjume
Nje dite te mbare per te gjithe

[projekti21_dk]

Natënemirë se edhe unë ika.
Ju bëj të ditur se deri tash mbeta duke shikuar disa fotografi të Shqipërisë, para "demkracisë". Me to do ta ilustroj këngën "Me gëzim po shkoj në punë". Besoj do të ju pëqejë.

[projekti21_dk]

Mirëmëngjesi,
sot në Danimarkë paskemi një dite me diell, por të acartë!

[prishtinase]

Me ndini shoke te gjithe toke per hallin tim jo te vogel ka disa dite jam tu u merzit a do te gjeje ne lagjen time esht e nje shitore ku ka oo karramela por kryesoja eshte me punetorja me floket kaqurrela ooo krjet o dredha dredha si ajo ska tjera
te ne ne prishtin dit me diell sa u zgjova hapa dritaren ohhhh aman te kenaqet shpirti nga rrezet e diellit

si duket te gjithve na paska mar malli per ket kang

[projekti21_dk]

[B]

te ne ne prishtin dit me diell sa u zgjova hapa dritaren ohhhh aman te kenaqet shpirti nga rrezet e diellit

si duket te gjithve na paska mar malli per ket kang

Parodi e një strofe të një vjershe të Naim Frashërit:

Aje nata është tjatër natë
edhe dita tjatër ditë
(Në Kosovën e bukur)
atje rrinë Perënditë.

[prishtinase]

per at rri un ktu


nji her kam qen ne Danimark vend i mir i rethuar me uj na sjellni detin neve
Kthehuniiiiiiiiiiiiiiiii thot malsori

[salihaj]

Gjithmonë në odë gjendem diku në mes. Kur dalë nga oda, dalë i fundit duke respektuar edhe fëmijën më të ri, të cilët shumë i respektoi sepse jeta ime më e bukur ka qenë, është dhe do jetë me ta. Zoti i bekoftë! Jam relaksuar fortë me këngën që na servoi AdemGashi, edhe pse e kamë në repertorin tim këtë këngë. Mirëpo, dhurata e një miku gjithmonë ngallzon zemrat e miqve. Sa herë që kaloi nëpër rrugën Komoran drejt Skenderajt, shofë fshatin Trstenik dhe ish Kooperativën Bujqësore që më ka lanë përshtypje të madhe në vitet e ’78-ta.
Zonja e shtëpisë po kërkon ti kthehemi malësorëve.
Në vitin 1881, Regjë Hyseni i Gashit nga Podguri i kishte mbushë 22 vjet. Për shkak të mençurisë së ti të mprehtë, Islihati i Podgurit e zgjedhë për pleqnar. Për të pleqnuar fjalën e fundit e kishte pasur Islihati i malësisë së Shqipërisë së Veriut. E thërret Islihati i cekur, Regjë Hyseni shkon në Malësi. Pasi që kthehet sofra për darkë, ku kishte pasur mish e fasule. Regjës ia japin një lugë të kafes, ndërsa të tjerët lugë të rëndomta për ushqim. Regja pas kafshores së bukës për të plotësuar normën e lugës së rëndomtë i shtinte nga tri katër lugë radhazi me fasule. Pasi që darkojnë, ulen këmbëkryq, fillonin me pi kafe, kryesori i odës pyet Regjë Hysenin: “nga sa i shtini në dhe atje në nahinë e juaj?” Regja përgjigjet: “ kur janë të vegjël nga dy, tre besa edhe katër, kur janë të mëdhenj i shtiem nga një. Atëherë bien vendim që nga ajo kohë Regjë Hyseni i Gashit të ndajë pleqëri.

[prishtinase]

hahah ku i gjen aman

[prishtinase]

ket keng e kendon djali im m eshum qef haha ndodh qe ne ora 7 kur zgjoet e degjon dhe kendon me ze te lart ........

[salihaj]

Në këtë rast “sulioti” dëshiroi të më përmirëson, se këtë tregim e kam dëgjuar në jug të Shqipërisë!
Popullata e fshatrave të Shqipërisë që jetonte në ultësira kishin qenë të mëkëmbur mirë, por edhe me karakter më të butë. Ndërsa popullata që jetonin në bjeshkë kishin qenë bukur të varfër dhe janë quajtur “malok”, ndërsa me karakter një çikë më të ashpër (nuk i kanë pretuar ngatërresave). Malokët kishin pasur zakon që në ditë krize për ushqim të vjedhin bagëti, apo drithë në fshatrat e mëkëmbura. Fillimisht të dy palët nuk kanë pasur miqësi në mes veti. Mirëpo fillojnë të miqësohen. Fshatarët marrin goca të malokëve për nuse. Djemtë e fshatarëve, respektivisht nipat e malokëve rritën dhe këta marrin veti të dajave të vetë, për nga trimëria.
Një ditë dy vëllezër malok shkonin të vjedhin bagëti në fshat. Duke vjedh një cjap, nipi i malokëve merr pushkën dhe vret njërin vëlla. Tjetri ikë me cjap në krah. Pasi që arrin në shtëpinë e vet, baba e pyet: “çfarë bërë orë bir!” Djali i përgjigjet: “kokë lash, kokë mora!”