Oda ( sofra ) Drenicake

[salihaj]

Kjo ndodhi është e Rugovës afër Pejës, në kohën kur i kanë martuar djemtë e gocat përmes mesitit pa u pa fare çuni dhe goca. Prindërit e çunit fejojnë një gocë në një fshatë më të largët, mirëpo goca nuk kishte qenë as e zhvilluar, as e bukur dhe shumë e vogël. Në mbrëmjen e dasmës, dhëndëri hynë në qilar duke pritur nusen për të hyrë dhëndër. Dy goca sjellën nusen në qilar, dhëndëri shikonte nusen në mes gocave , çfarë me parë nga nusja – shëmtim! Nga dëshira e madhe që të ketë nusen e mirë, thotë me vetveten: “inshalla është nusja ime kjo goca në të djathtë, pasi që ishte shumë e bukur”. Goca në anën e djathtë, e lëshoi më parë nusen duke i thënë: “natën e mirë Ajshe!” Dhëndri thotë: “inshalla, nusja është kjo në krah të majtë!” Por edhe goca po sa është afruar pranë derës, i thotë nuses: “natën e mirë Ajshe!”. Dhëndri ngritët dhe shtangohet para derës duke mos e lënë nusen me hy në dhomë. Nusja prit, dhëndri prit duke shikuar nusen dhe duke menduar me vetveten se si do ta qoi jetën me këtë shëmtim. Më në fund dhëndri i thotë nuses: “natën e mirë Ajshe!!!”

[salihaj]

Dy goca shkojnë nuse në një shtëpi për një ditë. Njëra ka pasur shumë çejz (pajë), por e shëmtuar. Tjetra kishte qenë jashtëzakonisht e mirë dhe e bukur. Gocat të cila rrafshin defin dhe këndonin, filluan të këndonin gocën e parë të shëmtuarën por me çejz të madh.
Qekjo nuse kaq e keqe,
Paska pru o kaq shumë çejz-e
Nusja tjetër është hidhëruar th ua kthen:
Mos bani, çika, hu, hu, hu e hu, hu, hu,
Po kqyrni arkën qi s’qilet me gu.
Filluan gocat të këndojnë nusen tjetër (të mirën):
Ho, ho, ho, e hu, hu, hu,
Nusja e mirë po çejz s’ka pru.
Nusja e dytë nuk u mërzit fare, po ua kthen:
Ç’kemi çika që po thoni,
Hu, hu, hu, e haj medet.
Kçyrne nusen qysh a vet,
Se për çejz o hiq s’kam dert.

[salihaj]

Në dimër, në bjeshkën e Jerebisë KK Istog ishin tubuar trembëdhjetë kaçak të kësaj komune. Siç thonë te ne, dimër i thatë dhe me acar të madh. Tubohen në një livadh ma të përshtatshëm me ndez zjarr për tu ngrohur. Pasi tubonin një sasi të konsideruar të shkarpave të thata, plaku i kaçakëve fillon mu ulë mi bërë palë shkarpat për ti ndezë. Mirëpo, revolen që e kishte pasur në brez e pengonte. Andaj, së pari e shtrinë revolen para veti dhe mbi revole fillon të paloi shkarpa të thara. Shkarpave ua futë zjarrin. Ato fillojnë të kallen. Pasi që ngrohet plaku pak, i kujtohet që ka ngelë revolja me plot fishek nën shkarpa. Atëherë fillon të bërtas: “Ngrihuniii ! trima, ikni nga zjarri duke vrapuar dhe bëni leqe se nuk di ka ja kamë kthye gryken revoles. “Trimat” u ngritën dhe filluan të vrapojnë nëpër livadhe duke bërë leqe, deri sa plasën të gjithë fishekët e revoles së harruar nën zjarr

[salihaj]

E kish pasë Rammadan Shabani ni ndrikull. Skoi ni ditë nriklla te Ramadani se ish kanë mërzitshëm e po i ankohet.
-He bre Ramadan, i kam tre djem e s’po m’dinë qi m’kan nanë,
-Mos u mërzit, ndrikull, djemt e vaktit kshtu kan qillu.
-I kam tri reja , bre Ramadan s’ma kan hatrin.
-I ke marrë pa soj, shka me i ba?
-I kam tri motra t’shkune. Kur po vinë n’tpanë, po hahem nërmjet veti.
-A largu puna, jan ba me thmi e i kanë dertet e veta e për qato po hahni.
-E kam ni teze, a kanë disa herë te un e desh jena mytë me fjalë.
-Besa ndrikull, fajtore tek je ti, se kshtu me tanë nuk ban me u zanë.

[projekti21_dk]

E kish pasë Rammadan Shabani ni ndrikull. Skoi ni ditë nriklla te Ramadani se ish kanë mërzitshëm e po i ankohet.
-He bre Ramadan, i kam tre djem e s’po m’dinë qi m’kan nanë,
-Mos u mërzit, ndrikull, djemt e vaktit kshtu kan qillu.
-I kam tri reja , bre Ramadan s’ma kan hatrin.
-I ke marrë pa soj, shka me i ba?
-I kam tri motra t’shkune. Kur po vinë n’tpanë, po hahem nërmjet veti.
-A largu puna, jan ba me thmi e i kanë dertet e veta e për qato po hahni.
-E kam ni teze, a kanë disa herë te un e desh jena mytë me fjalë.
-Besa ndrikull, fajtore tek je ti, se kshtu me tanë nuk ban me u zanë.

Të faleminderit salihaj.
Sa shumë i shkon për shtati kësaj ngjarjeje një aforizëm i Sami Frashërit: “ Është e dyshimtë ndershmëria e atij që thotë se s’ka njeri të ndershëm në botë”.

[Çaushi]

Kur s'ke çka ban, trimnia ma e madhe osht me ikën.

Faleminderit alibaba me 40 hajdute!
Faleminderit Behar, Mik nga Shkodra!
Faleminderit Kreksi i nderuar!
Faleminderit billi99 Mik nga Ilirida!
Faleminderit salihaj (sdo shtoja me shume se sa thenja e z. Adem per Ty!)

Faleminderit Miq te dashur qe vizitoni Oden tone-Tuajen!
Nga zemra u pershendes te gjithve....vizita Juaj i ben nder Odes.....
Mire se vini e mire se rrini .......vetem per Ju kjo kenge:

[Kreksi]

YouTube - Kenge e Kamber Loshit - Dervish Shaqa Mbylle
2You need to upgrade your Flash Player2

Kan than moti pleqt;
-si eshte moti kthe edhe gzofin...
Pra edhe drenica duhet ta dije e ti qoje met se kene e kemi anmik apo si thuhet, me shume kemi armiq se sa miqe ne bote...
Pastaj duhet kuptu njeri modern sot;
A ma shumë vretnjë imazh i keq apo nje fjale e keqe ?
Prandaj, imazhet tona te se shkumes futen ne arka me 7 dryna, veç mos me ia plotsue deshiren anmikut shka !
Yutyba nuk eshte per ne njehere se e kemi shkaun ne der....

[alibaba]

Kreks shka dashte me thanë pashë besën?

[salihaj]

Ish kanë dalë ne arë me livru Bajrami. Ara ish kanë rrajë xhades . Tri ditë kishte livru vetun. Njerëzit, tuj kalu xhades , kush “puna e mbarë!” nuk i tha. Të katërtën ditë e kish marrë gruan me u pri kijeve. Gruan e kishte pasë të re e të mirë. Atëherë udhëtarët, kah kalojshin anej pari, i thojshin:
-O puna mbarë, o Bajram Haliti!
Bajrami nuk bënte zë hiq. Gruaja i tha njëherë
-Po të thotë “puna e mbarë” qaj udhëtar o Bajram.
-Hajt ore grahi kijet, - ja kthej Bajrami – se për ty e kanë. N’daç mu thanë thuaju ti “Mbarë paq!”. Unë qe tri ditë qi po livroj n’arë e askush “puna mbarë!” nuk me tha.

[salihaj]

Pas një kohe të gjatë, vendosë një e vejë dhe një vejan të martohen. Pasi që martohen, nuk kalon muaji, Shtrihen në shtrat për të fjetur. E veja fillon të flasë e para: “e more njeri, e kam pasur një burrë që askush në këtë rreth nuk e ka pasur”. Vejani e vëren për çfarë është fjala dhe i thotë: “e mori gruaja ime, e kam pasur gruan e parë që kush në këtë rreth nuk e ka pasur”.
Këtyre llafeve së pari ja ke filluar vejusha, duke menduar se kur e ka marrë vejanin e ka marrë djalë të ri me ja luajt naret, siç ja ka luajt ai.