Oda ( sofra ) Drenicake

[salihaj]

E kishte pas rrahë njëri, njërin një herë. Ai që i rrahke bërtite: “ o mjaft he dushman bre se me lëshoi shpirti bre!” Tjetri nuk ja ndalte dajakun hiq. Pasi që u lodh i rrahuri, filloi të bërtas:
- O ndërroja vendin, bre! O ndërroja vendin, bre! se mjaftë në një vend!

[salihaj]

Dy djem të ri shkojnë në tokat Arabe me mësuar për hoxhë. Me mësuar për hoxhë u deshtë dy vite. Pasi që të dytë mësuan dy vite me një sukses të shkëlqyer, Imami i asaj shkolle ju thotë: “urime çuna, keni qenë të shkëlqyer, ju keni mësuar për këtë botë, nëse doni me mësuar për atë botë ju nevojitët edhe një vit”. Njëri nga këta u ndalë, ndërsa tjetri iku për në Ballkan.
Ky që u nisë për Ballkan, natën e parë e bëri në Stamboll. Në mbrëmje shkoi në një xhami për ta falë akshamin. Imami i asaj xhamie ishte i kthyer me fytyrë kah xhemati. Po sa e falën akshamin dhanë të gjithë selam së pari në anë të majtë, pastaj në anë të djathtë. Ndërsa i posa shkolluari nga Ballkani dha selam në anë të djathtë, e pastaj në atë të majtë dot thotë në të kundërtën e xhematit. Imami i xhamisë këtë e vërejti dhe dha urdhër që ballkanasi të mbyllet në burg një vit, sepse nuk i ka respektuar rregullat e asaj xhamie.
Ai që ngeli për të mësuar edhe një vit, përfundoi studimet dhe të parën natë e bënë në Stamboll. Kur mbërrin në Stamboll, takohet me kolegun e vet që para një viti ka shkuar për në Ballkan. Çuditërisht e pyet: “çfarë ka ndodhë që nuk je shkuar të shtëpia në Ballkan? I burgosuri i tregon fije për pe. Atëherë ky i dituri edhe i asaj bote i thotë: “eja të shkojmë bashkë po në atë xhami të falim akshamin edhe ashtu si bëjnë selam në anën e majtë, e pastaj në anën e djathtë, atëherë edhe ne dua të bëjmë selam”. I burgosuri pranoi dhe shkuan. Pasi që përfunduan me falje, i dituri i tha imamit: “I madhëruari imam, ti je aq i ditur sa që as xhemati që është falë pran teje nuk e paskan ditur. Unë jam nga Ballkani, ju lutem nëse keni mundësi vetëm një qime nga mjekra e juaj të ma jepni, ajo qime e juaja ka aq shumë fuçi, sa që i tërë Ballkani do të islamizohet”. Imami zgjati qafën, ja shtrini mjekrën dhe i dituri ja këputi një qime. Ndërsa i tërë xhemati shikonin nga kureshtja. Kur panë se çfarë ndodhi, xhemati tha, ky nga Ballkani qenka shumë i ditur, andaj edhe ne do ja marrim nga një qime. I kërcyen i tërë xhemati e ja këputen mjekrën, dhe duke shqelmuar e mbysin imamin.
Hoxhallarët e Ballkanit nisën për në Ballkan, kur hipën në anie për të kaluar Detin Mesdhe, ai që kishte këputë qime e hedh qimen e këputur në det, duke i thënë shokut të vet i dhjefsha në qime, se këtë që bëra vetëm e pata për tu hakmarrë për atë që ta bëri, sepse ai së pari i ka dhënë selam parisë së shehrit në anën e majtë, e pastaj Zotit në anën e djathtë. Ai ka qenë hoxhë hilexhinjë.

[Ardian1]

Nje njeri e kish ftu ne konakun e tij Xhemajl Obrin edhe po e porosit te shoqen e tij per te pergaditur dreken, por quditrisht i thote qe te beje nje pite te (lige). Xhemajl Obrija erdh u kthy sofra edhe asnje kafshat buk nuk e qoi pa thene diqka te meqme qe gjithmon sillte koka e tij te tilla thenje. Kur po e mer izen ai po e lavderon te shoqen e mikut per muhabetin qe ua kishte bere e sidomos per piten te cilen si duket fjalet e mira dhe konaku i ngroht ia kishin amelzuar. Kur shkoj, e shoqja po e pyet burrin se pse e lavderoi piten e lige Xhemajli? Burri ia ktheu se njeriun e menqur dhe mikun si Xhemajlin mund ta knaqesh vetem me gjera qe e prekun zemren e tij e jo gojen e tij

[projekti21_dk]

Kërkoj të falur prej jush sepse kjo pjesë më doli gabimisht këtu, prandaj shkrimin e lexoni në vazhimin tjetër.
Me respekt, Adem Gashi

[projekti21_dk]

Prandaj ju falënderoj të gjithëve për këto shkrime kaq të bukura që po sillni, me karakter edukativ e që po na ngrohni zemrat.

Edhe unë po sjell një ngjarje që ka të bëjë me gjeneratën e re - ardhmërinë e një vendi.

E kish pas thirrur një herë njëri një njeri të mençur mysafir dhe që të kënaqej llaf ( bisedë, muhabet ) me të, fëmijëve u tha:
- Sonte vjen filan filani dhe të gjithë shkoni në shtëpi atje te gratë, se unë po due me u kënaqë llaf me të.

Fëmijët vepruan siç urdhëri i zoti i shtëpisë. Mirëpo, kur erdhi mysafir dhe pa se po mungonin të rinjtë në odë, po i thotë të zotit të shtëpisë:
- Ku i ke mashkujt?
-Valla pata qejf me u kënaqë muhabet me ty,-tha i zoti i shtëpisë - dhe u thashë të shkojnë atje në shtëpi te gratë.
Mysafiri që ishte i mençur ia ktheu:
-Kur të vjen filan-filani zagarxhi, filan-filani hajn, ai tjeri plaçkitës... atëherë largoi prej ktuhit se pej tyne mësojnë veç gjana të këqija, se kur vi unë mos i largo se prej meje mësojnë veç fjalë të mira.
I zoti i shtëpisë u bind se kishte gabuar, pranadj shkoi dhe i thirri të gjithë të rinjtë për të dëgjuar fjalë të mira nga mysafiri i mençur.

Porosia: Njeriu duhet të jetë shumë i matur çka po flet para të rinjve.

[projekti21_dk]

Mirëmëngjesi, mirëmëngjesi.
A keni fjetur mirë?
Besoj të keni pirë kafenë e mëngjesit. ( Ne me mysafirët e odës sapo pimë )
Mbrëmë në "Odë" kemi pasur biseda të mira, sa nuk kemi bërë asnjë lojë "Filxhanaz". Kur "salihaj"- kushëriri ta plotësojë edhe pak teorinë për këtë lojë, fillojmë me lojën "dogërxhik".
Takohemi në mbrëmje.
Kalofshi një ditë të bukur.

Miku juaj,
Adem Gashi, Danimarkë

[salihaj]

Kishte qenë një gocë, e martojnë për një burrë. Pas pak, goca ikë nga burri i parë shkon e merr tjetrin. Pas ca ditësh len atë dhe merr të tretin burrë. Nga i treti iku e u kthye të i pari. Një ditë të përshtatshme, burri i tretë e vret atë grua. Kur del Islihati me i pajtuar gjaqet , Regjë Hyseni e vlerëson si gjysmë gjaku. Pas pesë vjetësh në atë terren del Haxhi Zeka. Me anëtarët e vet të Islihatit ku në atë Islihat ishte edhe Regjë Hyseni. Nëna e asaj gruaje që ishte vëra, është ankuar të Haxhi Zeka:
-“Qysh u bë, që të gjitha gjaqet paguhen 12 lira e i goca ime 6 lira (gjysmë gjaku?)”
-Haxhi Zeka tha: “të pastë në qafë Islihati i parë”
-Atëherë Regjë Hyseni ndërhynë dhe thotë: “ e pastë në qafë lakmia e sajë, se çdo njeri që e fshinë pëpara lakmia e vet dhe e tepron, ajo ja humb vlerën. Me qenë ajo e ndershme nuk i kishte ndërru tre burra e mu kthye te i pari. Për atë e ka humb vlerën. (vërejtja e canalushit: ja kisha bërë vlerën në lartësi prej 4 lirave haha.)

[prishtinase]

O mire se u gjeta te gjithve ne ket Ode
rrini mos levizni asnja nga vendi se do te ulem
qitu mas dere e do ti ndegjoi (lexoi) te gjithve.

prishtinase
nuse Drenice
ti ju rrin gati mysafirve ashtu qysh po i pret me ushqim e pije por kur te kesh koh na rrefen keshtu si deri me tani ndonji pleqni he te pleqnoft djali moj grue burrnore e fisnike

te falemnderit Llapi esht urim i veqant

[salihaj]

Jo bre Prishtinase , nuk koritet Drenica me të qitë pas dere. Ti ose në ballë të oxhakut, ose me na qitë qaja. Se:
- nuk kem gocë me hedhë pas dere, -
- pran këtij vimi a pranë kësaj ndere.
Më këngë në gojë me allti në shokë,
U rritë çika me emrin Shotë,
Luftoi rreptë me austriak.
Hem me pushkë, hem me shpatë

[salihaj]

As djalit të keq, as djalit të mirë mos ja le mallin. Me kanë i keq e hupë krejt, me kanë i mirë e fiton vet.
Ati që zënë në thua një herë, nuk shitët me ble gomar në vend të tijë. Se banë vaki ose e ka therë nallbani duke e mbathur, ose nuk i ke qitë taxhi.
Botën e mbajnë katër shtylla: dija dhe dijetari, drejtësia dhe sundimtari, puna e intelektualit dhe qeskinllaku i punëtorit.
Çdo sundimtar i duhen tri sende: me kanë i mençur, i drejt dhe trim. Çdo njëra nga këto me munguar , nuk meriton me kanë sundimtar.