Oda ( sofra ) Drenicake

[Ardian1]

i falenderoi te gjithe pjesmarresit e odes drenicase edhe kisha dashur t'iu beje vetem nje pyetje
a nuk shkoim deri ne Mitrovice edhe ta vizitoim oden e vellezerve tane atje e mas andej nese i gjejme ne sofer te ulemi edhe ne e te hajme bashke me ta, nese i gjejme ne valle, te vallezoim edhe ne, po nese i gjejme ne lufte ..........

[salihaj]

Kishte qenë një herë një lavërtar i vyer. Të vërtetën më thënë, shokun nuk e kishte pasur në shtatë katunde. Ikte në arë me mbjellë drithë të bardhë, kur u lodheshin qetë i lëshonte, vetë marrke kazmën dhe lopatën hapte një pus për ujë. Nga kasaveti as gjumi nuk e merrte natën, duke menduar se kur do ti del uji.
Një ditë, në mëngjes, e merr zgjedhën herët në krah. Qetë i qiti përpara duke i grahë për në arë dhe mi ngjitë në parmendë. Duke shkuar i shkon mendja me shikuar bunarin mos ka filluar të rrjedhë uji, apo mos është shembë. Ku është afruar, çfarë me pa! Një ujk kishte rënë në brendinë e bunarit dhe kishte ngelë aty. Lavërtari pa një, pa dy fillon mi rënë ujkut me zgjedhë për ta mbytur. Bëhet si bëhet, zgjedha i ngatërrohet lavërtarit në qafë, bashkë me zgjedhë bie në fund të pusit të ujku. Lavërtari i shkretë gati u çmend duke menduar se do ta copëtoi ujku. Lavërtari nuk diti çfarë të bëjë, qiti zgjedhën mes ujkut dhe veti, po ja bënë ujkut me gisht duke i thënë: “heee, rri e të rrimë. As nuk po të nguci as mos me nguc!”.

[salihaj]

Dimë, si nuk dimë!
Janë një çik vulgare, por ashtu është kënduar, si të tilla janë duruar dhe si shaka janë pranuar: Ja ca që ma kanë kënduar mua personalisht. Në këtë rast unë isha i mundur, nga krahu i nipit, andaj, ja se si më kanë kënduar: “
Oho! Këqyrma dajën o si bektashi, oho! Këqyrma dajën o si bekteshi. Oho! Me ja dhënë një kaçik leshi o me ja dhënë një kaçik leshi”.
“këqyrma dajën o dorë e n’bërryl e, këqyrma dajën o dorë e n’bërryl e. Oho ja dham m... o testegjyl e ja dham m... o testegjyl e. O testegjyl e me një kokërr, testegjyl* e me një kokërr, edhe i m... dajës së vogël edhe i m... dajës së vogël”
Daja im i gjatë si plepi, o daja im i gjatë sa plepi. I mirë është për podvallë qenefi, i mirë është për podvallë* qenefi*.
*testegjyl – Kur u marrke kokrra me dhjetë pikë, maksimumi i pikëve.
*podvallë – tra për nevojtore (WC) në të cilën shkelët për të kryer nevojën.
*qenefi – nevojtore (WC) e fushës.
Kërkoi falje nëse e teprova. Kanë qenë fjalë fyese, por të lezetshme sepse për çdo mbrëmje të dimrit këto ju kthenin palës kundërshtare duke i mundur dhe atë drejtpërdrejt në sy njëri tjetrit. Të jeni të bindur që kanë qenë aq të lezetshme, kur u ndanim nga ndeja nëpër oda, përqafonim njëri tjetrin dhe mezi pritej që të vjen nata tjetër. Ky ka qenë një thesar i pa krahasuar i popullit shqiptar në Kosovë. Këtë thesar e bastardojnë vetëm e vetëm “këngët e kapuçave”që janë pa kurrfarë koncepti, e që i këndojnë politikanët tonë nëpër kuluare.

[Dorontina]

Pershendetje oda juaj
keni qka te shkruni e te thuni
pasurin me shekuj e runi
edhe trimerin me shekuj tregoni

mir se ju gjeta

[prishtinase]

Te lumt salihaj .... me interesonin si kan kendu ...se kam ndegju se kshtu kan tall humbesin po kurr skam gjet diqka te lexoj flm............

[prishtinase]

pershendetje o drenicas , pershendetjen e dergon njeri nga ju qe ju uron pune te mbare gjithe andej nga jeni, punoni e flisni shqip

mir se vjen ardian ................na nderon

[prishtinase]

I MEÇMI JA L'SHON UDHËN BUDALLËS
E veti djali babën e vet:
-Babë,mu kapë dy gjin t'mecum nër veti,shka bahet?
-Jo,-i tha baba djalit-s'ka rrezik,se gjinja e mecun e zgjidhin punën si duhet vetë.
-Po mu kapë budalla me t'mecmin,shka bahet?
-As aty s'ka rrezik,se i mecmi ja lshon rudhën budallës.
-Po,mu kapë dy budallë nër veti,shka me ba?
At'herë i tha baba djalit:
-Mus qillofsha aty.

GJINJA SHKOJNË MAS GJINE
Bajram Halitin e kishin pasë vetë:
-A shkon oda mas gjine,a gjinja mas ode?
-As nuk shkon oda mas gjine,as gjinja mas ode,po gjinja shkojnë mas gjine-tha Bajrami.

N'U KRYMTË KRYPA PJELL EDHE MUSHKA
-Latif Matoshi i Gmicës shkoi niherë musafir n'Moravë tEpërme.Kur e kthyen darkën,
corba ish kanë pa krypë.I zoti i shpisë,kren i Moravës t’epërme,priti e foli:
-Bujrum Latif aga,mirë se ke ardhë e mirë se t'pru zoti,po dishka sivjet nav ka krrymë krypa e s'po dimë shka me i bâ.
-Milne mushkën,e stërpikne krypën me tamël t'mushkës se kurr ma ska me ju krymë krypa-i tha Latif aga.
-A ke ni nojherë qi pjell mushka,o Latif aga!?
-Paj,n'u krymtë krypa,pjell edhe mushka,hej-ja kthei Latif Matoshi i Gimcës,e ja msheli gojën krenit t'Moravës t'Epërme.

A MA MIRË ME KANË I MEÇEM A I DISHËM
E dvetën niherë Mulla Sherifin:
-Lum hoxha,a mâ mirë â me kanë i mecum a i dishëm?
-Jo,ma mirë â me kanë i mecum,se i dishëm,sebeb qi i dishmi edhe qi din i punon do punë t'pamecme,
e i mecmi edhe mos i dit do punë,i mson,e tana i punon me men.

MILLNE EDHE URTËSINË
Ni i barilevas,n'ato ditë si dojke me dekë,i thirri t'bijt e po u thotë:
-A po millni edhe dicka n'bahshqe,bre bir,vec k'tyne zarzavateve tjera,speca,patlixhana,lakna,purri....?
-Po babë,-i thanë djemt-cka t'na thuesh ti.
-Millne,bre babë,edhe urtësinë,e vaditne n'bramje e sabah.

POROSITË E CANË BEKËS PARA SE ME DEKË
Canë Beka pej Ratishi t'Gjakovës, me fis i Berishës, ish kanë smutë për dekë. U çon fjalë nja katër-pesë shok've t'Berishës, shpi oxhaqe besa.
-Hajdeni shihem bashkë, se une jam tuj dekë.
E nien at fjalë; u çuen edhe shkuen m'e pa. Kur shkuen, Maxhun Limani i Bècit i ra sipri tuj kajtë. Ky ja noj dorën n'gjyks e i tha:
-Largou, more, qanej, se nesër m'kajnë gratë boll. Une ju kam thirrë m'u pa edhe me i folë nja dy fjalë t'urta me ju.
Edhe u largue Maxhuni e u ungjën. I tha njani:
- Eh Canë Beka, koke ma mirë. Ishalla ban edhe ma mirë! Ishalla je n'dorë t'zotit e ta largo' zoti ket dhimtë!
- Paçi faqen e bardhë, ore shokë, - tha - pra, ju kam thirrë për nja dy fjalë me m'i majtë mèn.
- Fol, Canë!
- Amaneti i zotit ju koftë, punët e mdhaja bani t'vogla (të kqijat e mëdha) ngatrresat e vogla hupni krejt!

SA ME I MARUE SHPIJAT LARGAZ?
Dy vllazën t'ânës Gollakut ishin ka da edhe ranë n'dert ku me i marue shpijat.E vetën ni plak t'mecum;
-A po na kallxon,bre mixhë,sa me i marue shpijat largaz pej shojshojt?
-N'kofshi vllazun t'dashtun,n'u pas met hala dashnija edhe pse ini da,largonu me shpija sa nihet zani kut t'thirrni,a, n'u pastë hupë dashnija,largohuni me shpija sa nihet pushka.

[prishtinase]

DIJA E ZBULUEME DHE E PAZBULUEME
Ish kanë dalë ni njeri me shetit.Shkon deri n'stom detit.
Aty ish kanë ni pemë e madhe.N'at pemë ni shpen i bardhë.Ai shpen e kish pas ni pikë ujë n'kaqep.
Ky njeri cuditet shka ish ajo pemë aty e ai zog me ni pikë ujë n'kaqep.
Kah kthehet,n'kujtim,teshet n'ni plak t'mrrinë.E veti plaku:
-Çka ki qi je kshtu menueshëm, more bir?
Ai u përgjegj:
-Kshtu e kshtu e pashë ni pemë n'stom t'detit e ni zog n'pemë me ni pikë ujë n'kaqep.
S'po di se cka domethanë kjo punë.
-Po t'kallxon plaku.i tha i mrrini.
-Pema n'stom âsht dyjeja.Shpeni n'pemë âsht insani-
Pika e ujit n'kaqep t'shpenit âsht dija sa kan mrri njerzit,e ata ujt tjetër t'detit âsht dija e pazbulueme.

KAN E KA NJERI MA TË NGAT?
Ish kanë ni tubim.N'at tubim ish kan qillu edhe Xhemajl Obrija.E vet aty njani:
-Xhemajl aga,du me ma da nji punë.
-Ta daj,n'dijsha.
-Po,po,munesh...Kan e ka njeri ma t'ngatë n'jetë?
-Ma t'ngatin n'jetë njeri e ka ayâ me t'cilin munet me umarrë vesh me dy fjalë,-ja ktheu meniher Xhemajli.

N'SITË E N'SHOSHË
Ishin kan tu udhtue n ishkolluem e ni fukara.Fukaraja po i thot t'shkolluemit:
-Edhe zoti po punojka me pajë ,bre burrë.
-Pse bre?
-Qysh more pse?Ty t'ka falë kaq t'mecëm e mue jo sukur ty.
-Jo,bre burrë,zoti,kur na ka falë,na ka falë barabar si mue si ti,
po une i kam t'qitne n'sitë e n'shoshë ment e ti i ke lanë aty ku ti ka falë zoti.

[prishtinase]

QEHRJA NUK HAHET
Bân darsëm Kadri Morina i Sverkës s'Gashit. Kur shtrohet darka, i vllai, Laha, po i thotë:
- Qehre, baba Kadri, se s't'kena ardhë me zor!
- Ha, more, mish e pite se qehrja s'hahet, - ja kthen Kadrija

[salihaj]

Deri në çlirimin e Kosovës ka pasur censurë Komuniste. Çdo shkrim që është bërë në kundërshtim me interesat e komunizmit nuk është shkruar, apo edhe ai që ka shkruar është marrë në pyetje. Shembull ka qenë një shkrim i një autori serb që kundërshtonte regjimin titist. Më kujtohet kur një gazetë ilustruese e quajtur “Çik” e ka pasur vendin e rezervuar për publicistin Momo Kapor. Kur ky publicist ka prekë interesat e partisë së atëhershme komuniste, dy faqet e rezervuara për të cekurin nuk janë prekë fare, kanë qenë “blanko” të pa shkruara fare. Pasi që u çliruam lindi një censurë e re që unë e quaj “AUTOCESNURA”, kjo ishte më e rrezikshme se censura shtetërore. Në këtë periudhë, mund të shahej, të ofendohej deri në atë masë sa njeriu pak a pak me qenë i ndjeshëm mund të vjellë edhe mund të mos flija me ditë. Mirëpo më bërë me prekë në interesin e “disave”!? mund të vritesh, apo së paku të ngrëniesh dajak të fortë.
Më këtë desha të informoi të nderuarën Prishtiinasën, se në forumin e Istogut i pranuan vargjet e këngëve për kapuça, origjinal ashtu si ishin, ndërsa në foruminshqiptar në vend të fjalisë shkruan yj (***). Për atë gjithnjë aludoi që të zhduket tabu tema dhe çdo gjë të emërtohet me emrin e vet në gjuhën përkatëse. Emri i çdo organi të njeriu, apo emri i çdo sekreti të njeriu shumë më shumë ka vlerë të përmendet në emrin e gjuhës që komunikohet, sesa në atë latin. Për mua është tragjike, apo katastrofave kur bëhen ofendime të haptë ndaj njeriut që atë nuk e meriton. Mirëpo, edhe ajo shitet, se ai që ofendon është i tillë, por ai që e kthen më të njëjtën masë është po i njëjti kalibër, ndërsa ai që nuk fletë duhet me ditë se është njeri i madh. “Çdo njeri e pastron prapanicën e vet dhe nuk i vjen gërdi, po ta pastroi të tjetrit i vjen gërdi. Kur jashtëqitja (m...) e vete ka të njëjtën përbërje kimike si jashtëqitja (m...) i të tjetrit ( Sigmund Freud).
Ju falënderim për idenë për të shkruar këngë kapuçash. Po që se nuk e pranon opinioni, do e mbajë fajlli im në PC-në time, përmbledhjen që do ta grumbulloi nga populli që ende e ka të freskët këtë pjesë të thesarit.