Close
Faqja 18 prej 19 FillimFillim ... 816171819 FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin 171 deri 180 prej 190
  1. #171
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016

    HISTORI E SKĖNDERBEUT
    (1898)

    KREU VI



    Kruj', o qytet i bekuar!
    Prite, prite Skėnderbenė,
    Po vjen si pėllump i shkruar,
    Tė shpėtonjė mėmėdhenė
    Shqipėtarėt t'i shpėtonjė
    Nga xgjedh' e keq'e Tyrqisė,
    Edhe ty tė tė nderonjė,
    Qė je krej'i Shqipėrisė,
    Ka pas trima shqipėtarė,
    Qė s'u trembet syri kurrė,
    Ndė zėmėrt tė tij ka zjarrė,
    Ėsht' i urt' e trim e burrė.
    Mirė se erdhe, o verė!
    Qė na prure mirėsinė,
    Dhe pėr shumė vjet tė tjerė
    E zbukurofsh Shqipėrinė.
    O Shqipėrizė! gėzohu,
    Se tė erdhi prapė dita,
    Lulėzohu, zbukurohu,
    Tė zbriti nga Zoti drita!
    Edhe juve, o tė vdekur,
    Merri ngaha ky gas pjesė,
    Qė shkuatė buzėpjekur,
    Nd'atė jetė, paēi ndjesė!
    O moj vash' e Shqipėrisė,
    Qė mė rri duke mejtuar,
    Pa i xhvish rrobat' e zisė,
    Arriti dit' e uruar.
    Zbardhi fusha, ndriti mali
    Nga armėt' e trimėrisė,
    Hingėllint'e s'mbahej kali,
    Qė sill mbren' e Shqipėrisė
    Trimatė bashkė me mbretnė,
    Me nxit posi vetėtimė,
    U futn' e zunė qytetnė
    Me tė madhe kėrcėllimė.
    Turqit, q'e kishin qytetnė,
    Papandehurė e panė
    Qė u dha si drita, mbretnė,
    Pa s'hapnė goj' e gjė s'thanė
    Se fjala po q'u dėgjua,
    Qė vinte i bir'i mbretit,
    Shqipėrija u lėshua
    Edhe ju derdhė qytetit;
    Burrat trima mė s'mėnuan,
    Gjith' u mblodhė posi reza,
    Kryeqytetn' e rrethuan,
    Armikn' e preu e zeza.
    Zjente bota, tundej dheu,
    U ngrit gjithė Shqipėrija,
    Duke thėn': "Erth Skėnderbeu,
    Erdhi vetė Perėndija."
    Mysliman' e tė krishterė
    U derdhė pėr mėmėdhenė,
    E kishin tė bashkė nderė
    Si vėllezėrė qė qenė
    Pa Zoti nuk' i la shkretė,
    U bė mbret' i Shqipėrisė
    Trim'i mir' e i vėrtetė,
    U mbarua koh' e zisė.
    Pleqtė, q'e kishinė parė
    Nė kohėt tė foshnjėrisė,
    Van' e puthnė duke qarė
    Dritėzėn' e Perėndisė.
    Gjithė ē'qenė shqipėtarė
    Me rradhė mbretit i vanė,
    Si vėllezrė mė tė parė,
    E me gas tė math e panė.
    Skėnderbegu, bukuroshi,
    Burri trim pa shok nė jetė,
    Miqtė gjith' i pėrshėndoshi,
    Posi vėllath i vėrtetė.
    U sul gjithė njerėzija,
    Tė shihninė Skėnderbenė
    Pleq, tė rinj dhe foshnjėrija
    Gjith' e donin shumė mbrenė.
    Pa Skėnderbegu dėrgojti,
    Tė parin e turqet pruri,
    S'e shau dhe s'e qėrtojti,
    Po afėr soje e vuri;
    I tha: "Sulltani harrojti
    Fjalėnė dhe miqėsinė!
    Me ē'sy e faqe dėrgojti,
    Edh'e shkeli Shqipėrinė?
    E dinė bota e tėrė,
    Edhe vet' e di Murati
    Fjalėnė qė kishte bėrė
    E besėn q'i dha tim ati!
    E dini si kam lėftuar
    Pėr sulltan e pėr Turqinė,
    Dhe ajy qysh mė ka shuar
    Vėllezėrit' e shtėpinė!
    S'janė punėra tė lehta
    Kėto qė janė punuar,
    Dhe nukė rrinė tė pshehta
    As janė pėr tė harruar,
    Njeriut qė tė bėn mirė
    T'i bėsh kaqė tė kėqija,
    Nuk i bėn as nj'egėrsirė
    Kėto qė bėn mbretėrija,
    Tė isha turk edhe unė,
    Ta kisha zėmrėnė kllirė,
    Sot u bėnja tjatrė punė,
    Nuk' u flisja me tė mirė.
    E drejta vetė rrėfehet,
    E tė miratė po njihen,
    Ēdo gjėnė jetė ēpėrblehet,
    E gjėsendi nukė lihet.
    Mbret ndėr ju 'shtė djallėzija,
    Nuk' ėshtė kurr' e vėrteta,
    Dhe ligj' ėshtė ligėsija,
    Edh'e rremeja e shkreta!
    Nesrė tė ngrihesh pa gdhirė,
    Merr shokėtė edhe shkoni,
    E pa bėrė ditė mirė,
    Qafėnė ta kapėtoni;
    T'u ap njerės, t'u pėrsjellin,
    E njeri tė mos u ngasė,
    Nė mes tė tyre t'u pshjellin,
    Kurrėkush tė mos u flasė."
    Kėto fjalėz' i tha mbreti,
    Turku ndėnj e u mejtua
    Njė copė herė sė qeti,
    U vrenjt e u sgurdullua.
    Po domosdo e dėgjojti,
    Dolli me mejtim nga dera,
    Menatė u ngrit e shkojti,
    Mė s'e zuri drekėhera.
    Kėshtu e bėri Osmani,
    Q'ish nė Shqipėri i parė,
    I dėrguar nga sulltani,
    Po s'i vate puna mbarė.
    Nė fortesat gjithė ē'qenė
    Nga ushtėri' e Turqisė,
    E dėgjuan Skėnderbenė,
    Q'erth nė front tė Shqipėrisė,
    Dhe u ra gjithėve pika,
    Ikn' e lanė Shqipėrinė,
    Mė s'shikuan pas nga frika,
    Po muarrė arratinė.
    Tė pakėtė qė kuxuan
    E s'ikėnė si tė tjerėt,
    Dėm e kotė u munduan,
    E pėsuanė tė mjerėt.
    Rrėmet'i faqes sė dheut,
    Tė vij mė njė vėnt' i tėrė,
    S'ja dilte dot Skėnderbeut,
    E gjė s'kishte pėr tė bėrė.
    Menjėherė Shqipėrija
    E hoqi cipėn e zisė,
    Dolli nė shesht mirėsija,
    Ra dritėz' e Perėndisė.
    U hoq nata, erdhi dita,
    Gazi, kamja, dashurija,
    E vėrteta, miqėsija.
    Mbretėritė e dėgjuan
    Se u bė mbret Skėnderbeu,
    Mbretėtė gjith' u gėzuan,
    Kėjo punė u pėlqeu.
    Dėrguanė mė tė parė,
    Me miqėsi, me uratė,
    Njerzėt tė urt' e tė mbarė
    Te mbreti i madh jetėgjatė
    Me mėnyrė tė pėlqyer
    E me shumė nder i priti
    Mbreti, edhe mė tė kthyer,
    Gjer nė funt tė shkallės zbriti.
    Nga gjithė mbretrėt m'i madhi,
    Qė ishte burr' i vėrtetė,
    Dhe shum' i ndjerė, Hynjadhi,
    Erth te Skėnderbeu vetė,
    Pa u ngrit dhe erdhi vetė
    Dhe Vlladislla si Hynjadhi,
    Ndėnjnė ditė shtat' a tetė
    Te shpirt e zėmėrėmadhi;
    Erdh' e panė Skėnderbenė,
    Mbren e ri tė Shqipėrisė,
    Q'emėr i tij mori dhenė
    Si emėr' i Perėndisė
    Mblodhi pleqt' e parėsinė,
    Si pėrsolli dhe Hynjadhė,
    E Vladisllėn, Shqipėrinė
    E vu nė sėr' e ndė radhė,
    Mbretėri ishte lirija,
    Qė kish ēdo shqipėtar pjesė,
    Ligė ishte njerėzija,
    Vėllezėrija ish besė.
    Si e ndritoj Shqipėrinė,
    Vuri punėtė me radhė,
    Vate tė shihte shtėpinė,
    Po ē'tė shohė! njė gėrmadhė!
    Mall'i sat ėm'e tyt eti,
    Skėnderbe! atje tė shpuri,
    E madhe gjėmė tė gjeti!
    Ra qielli e tė zuri!
    Dallėndysheja kur kthehet
    E gjen prishurė folenė,
    Qysh qėndron e mallėngjehet?
    Ashtu e gjet Skėnderbenė.
    Gjėsendi s'kishte harruar
    Tė kohės' sė miturisė,
    I kishte ndė krahėruar,
    Me mallthit tė njerėzisė!
    Pa andaj shum' u helmua,
    Se s'i gjet si i kish lėnė,
    Me psherėtim' u mejtua,
    Tha: "Nukė qėnka thėnė!"
    Ja mbuloj zėmrėnė zija,
    Lottė si gurra i vanė,
    Nė gjith ato tė kėqija
    Pėrnjėherė erdh' i thanė"
    "Motėrat' e zotėrisė
    Tė gjitha bashkė po vinė",
    Pa mbreti nė mest tė zisė
    Ndjeu gaz' e la shtėpinė.
    Me vrap si qifti u kthye,
    Tė shihte motrat' e tija,
    Zėmėra ju pėrdėllye,
    I dha durim Perėndija,
    Tė gjorat motra kur panė
    Mbrenė trim tė Shqipėrisė,
    Tė vetėmėthin vėllanė,
    Ėngjėllin' e Perėndisė,
    Qė mė s'e kishinė parė,
    Si e mori penk Turqija,
    Nė foshnjėri ishin ndarė,
    Dhe q'atė dit' u ra zija;
    Pa i kishin shumė mallė
    N'ato ditėt tė kėqija,
    I kishinė sy nė ballė
    E shpresė nga Perėndija;
    Papo bashkėzė tė pesa
    Nė mest tė tyr'e rrethuan,
    U zbriti nga Zoti shpresa,
    Me mall shum' e pėrqafuan.
    Zot' i math e i vėrtetė!
    Emri yt qoft' i lėvduar,
    Tė qofshim falė pėr jetė,
    Mos qofshim teje mėrguar!
    Ti i dhe nder mirėsisė,
    Dhe zėmrės' sė mallėngjyer
    Nė vajt e nė mest tė zisė
    Ngushėllimn' i ke rrėfyer!
    Skėnderbe, pa lere vajnė,
    Se po vinė shqipėtarėt,
    Dhe burratė trima s'qajnė,
    Lėre, pa lėre tė qarėt,
    Se 'shtė nė gas Shqipėrija,
    Q'erdhe ti, mbret i vėrtetė,
    Sikur zbriti Perėndija
    Nga qiejt' e lartė vetė.
    Pa kėndo me ėmbėlsirė,
    O ėngjėll i ligjėrisė,
    Atė burrė trimn' e mirė,
    Q'i dh'aqė nder Shqipėrisė.
    Kėndo, kėndo Skėnderbenė,
    Qė s'ka pasur shok nė jetė,
    Qė lartėsoj mėmėdhenė,
    Kordhėtari trim me fletė!
    Lum ti, Shqipėri, o lule,
    Qė pate trim tė vėrtetė,
    Kurrė nė turp nuk' u ngule,
    Tė la nder tė math pėrjetė!
    Mos ki keq, se kurdoherė
    Do ta kesh ditėn' e mbarė,
    Koha ty do tė ta bjerė,
    Si ta pat prurė mė parė,
    Po tė dojė fati, plaku,
    Tė t'apė foshnjė tė rezė,
    Qumėsht tė bėnetė gjaku,
    Dhe mė s'sheh ditė tė zezė.
    O kohė, qė rrjeth si lumi
    Edhe s'rri gjėkundi fare,
    As dremit, as tė zė gjumi,
    Dhe mė t'errėt hiqesh xvarrė,
    Hapu, hapu, errėsirė!
    Tė shoh mbren' e Shqipėrisė,
    Trimn' e bukur' e tė mirė,
    Nder' e gjithė njerėzisė,
    Rrethuar me burra trima,
    Shqipėtarė tė vėrtetė,
    Me fjal' e pa blegėrima,
    Me mėnt e pa gjė tė metė,
    Nė fjalė t'urt' e tė qetė,
    Tė but' e tė kupėtuar,
    Nė luftė trima me fletė,
    Posi kuajt' e harbuar,
    Qysh duken yjtė kur erret,
    Qė ndrijnė nė hapėsirė,
    Edhe nė mes tė tė tjerėt
    Prėma ndrin shumė mė mirė, { Yll i Mbrėmjes, Afėrdita }
    Ashtu edhe ti mė ndrinje,
    Mbret i math i Shqipėrisė,
    Nė mest tė shokėvet rrinje
    Posi drit' e Perėndisė.
    Zoti dha njė vetėtimė,
    I tėrė qielli ndriti,
    Njė gjėmim, njė kėrcėllimė,
    Malet' e lart' i trėnditi.
    Oshėtimė dha Tomori,
    Edhe zjarr e flakė qiti,
    Flaka qiellinė mori,
    Gjithėsija vetėtiti.
    Kėjo shėnjė s'ish e pakė
    Qė dha Zoti mi Tomorė,
    Nxori zjarr dhe zė e flakė
    Nga majatė me dėborė!
    Hodhė syt' e panė malė
    Dhe gjithė mė kėmb' u ngrinė,
    Kur mė der u dha njė djalė,
    Tha: "Rrėmet i math po vinė."
    Se fjala kish marrė vrapnė,
    Pa kishte mbushurė dhenė,
    E hapi sa mundi ēapnė
    Dh'e dėgjuan gjithė ē'qenė
    Shqipėrija anembanė
    Ish nė dasm' e nė gėzime,
    Ditėn' e liris' e panė,
    Qė e pritin pa durime.
    O liri e shėnjtėruar!
    Ėngjėlli i Perėndisė,
    Erdhe me gėzim ndėr duar,
    I dhe dritė Shqipėrisė.
    Vallė kur do tė vish prapė,
    E tė na sjellē atė ditė,
    Pėrse rri pshjellė me napė?
    Pa hiqe, tė shohėm dritė!
    Mbreti posi Perėndija,
    Ishte mbyturė nė dritė,
    Rrij ndaj soje bukurija,
    Edhe gjithė mirėsitė
    Mejtohej si tė shpėtonjė
    Mėmėdhenė nga mynxyra,
    Ta ngrer' e ta lartėsonjė,
    Edhe i qeshte fytyra.
    Parėsin' e Shqipėrisė,
    Qė i erdhi Skėnderbeut,
    Ati' mbretit t'urtėsisė,
    Mbretit trim tė mėmėdheut,
    Ti ėngjėll, do tė ma thuash,
    E tė m'i sjellē nė mėnt mua,
    Dhe njė nga njė tė m'i quash,
    Si ē'i ka ndėr mėnt tė tua.
    Nga gjithė, q'erdhė, m'i parė,
    Dukagjini, mbret i ndjerė,
    Qė s'pat shok nėr shqipėtarė,
    Dhe Zahari me tė tjerė,
    Sicili nga vend' i tija
    U nis e gjithė u derdhė,
    Tė shumė si mizėrija
    Skėnderbeut miq i erdhė.
    Mėndjeshumi Araniti { Aranit Komneni }
    Me shumė shokė tė ndjerė
    Pej Vlore me vrap arriti,
    Edhe tė tjer' e tė tjerė,
    Tanush Topja dhe Gjon Shpata,
    Tė parėt' e Shqipėrisė,
    Erdhė edhe Lato Gjata
    Ndė rrėmet tė parėsisė,
    Edhe Maneshi nga Berati,
    Moisi Dibrani burrė,
    Shumė tė parė nga Mati,
    Trima tė patrėmbur kurrė
    Prens' i perėndishm' Urani,
    Qė kish shum' emrė qėmoti,
    Me burra nga Elbasani,
    Edhe Boshdar Nartioti,
    Palė Dushmani i ndjerė,
    Dhe bukuroshi Gjon Kokė,
    Njė i parė nga ēdo derė
    E me shumė trima shokė.
    Trimatė nga Malėsija
    Erdhė me armė tė lara,
    U ēkul gjithė Shqipėrija,
    Kshu ishin kohėt' e para.
    Gjithė erdh' e u gėzuan
    Kur e panė Skėnderbenė,
    Dhe me gas van' e qafuan
    Si vėllezėrė qė qenė
    Me zemrė tė dėshėruar
    Mbreti tė gjithė i priti,
    Me fytyrė tė gėzuar,
    I qafoj e i gostiti.
    Nė mest tė ati' rrėmėti,
    Q'ishin mbledhur tė tėrė
    E ish mbushurė qyteti,
    S'kish ku yė hithnje gjilpėrė,
    U ngrit mbreti i ndjerė,
    Fjalėėmbėli zėbukur,
    Araniti mendjegjerė,
    Q'ish i hijshėm' e i dukur,
    Gjithė trimatė pushuan,
    Vunė vesh ndė fjalė mirė,
    Plaknė me mėnt e dėgjuan,
    Qė flit me shum' ėmbėlsirė.
    Tha: "Vėllezrė shqipėtarė!
    Ju miqthit' e Skėnderbeut,
    Mbretrė, zotėrinj, tė parė,
    Gjithė djemt' e mėmėdheut!
    A e dini, sot, o shokė,
    Rrezik i math nga Azija
    Na ka ardhurė mi kokė,
    Po s'poshtetė Shqipėrija;
    Zot'i madh pastė lėvdatė
    Qė nuk e la Shqipėrinė
    Pa zot, pa mbret e pa atė,
    Kurrė s'ja zbriti fuqinė,
    Mbret i gjithė Shqipėrisė
    Sot tė jetė Skėnderbeu,
    Erdhi ng'an' e Perėndisė,
    Tė shpėtonjė mėmėdheu;
    Gjithė, ē'jemi shqipėtarė,
    Kėtė zot pėr mbret ta njohim,
    Dhe pėr tė math e tė parė,
    Pa ashtu punė tė shohim;
    Nė doni qė tė shpėtojmė,
    Ēė tė thot' ajy tė bėjmė,
    Fjalėn' e tij ta dėgjojmė
    Dhe kurrė tė mos bėzėjmė.
    Se turku kėrkon ta hedhė
    Nė robėri Shqipėrinė,
    Nė zi, nė brengė, nė zgjedhė,
    Pa rreh ta bėnjė tė tinė.
    Po nukė humb trimėrija,
    Shqipėtarėt s'e harrojnė,
    Do t'i ndritonj' urtėsija,
    Se t'urtėtė kupėtojnė."
    Kshu the, plak i perėndishmė!
    Mbret' i ndjer' e i lėvduar!
    T'ish njeriu i tanishmė,
    Mase s'tė kishte dėgjuar;
    Po ata tė gjithė ē'qenė,
    Zotėrinjt' e urtėsisė,
    E njohnė mbret Skėnderbenė,
    Mbren' e gjithė Shqipėrisė,
    Mbret mbi mbretėrėt tė tjerė,
    Mbi gjithė ē'ishin tė parėt,
    Mbret e trim e burr' i vlerė
    Pėrmbi gjithė shqipėtarėt.
    Gjithė pėrnjėherė thirrė
    Parėsija dhe rrėmeti
    Me gas shum' e me dėshirė,
    Sa u tunt gjithė qyteti:
    "Mbret i gjithė Shqipėrisė
    Do tė jetė Skėnderbeu,
    Edhe hij' e Perėndisė,
    Q'i kish mallė mėmėdheu."
    Paskėtaj tė gjithė ē'qenė
    Mbledhur atje atė ditė,
    E rrethuan Skėnderbenė,
    Ajy nė mest posi dritė
    Sė pari mbretėtė vanė
    Edhe pleqtė e tė parėt,
    Dorėn' e besėn' i dhanė,
    Pastaj gjithė shqipėtarėt.
    Papa edhe mbretėritė
    E njohnė mbret Skėnderbenė,
    Edh'e njohnė q'atė ditė
    Mė tė math nga gjithė ē'qenė
    Tė gjith' e vunė tė parė,
    Kordhėtar' e Shqipėrisė,
    Tė math mi gjith' ushtėtarė,
    Se do t'i binin Turqisė,
    Sa nder mori Shqipėrija,
    Edhe ē'emrė shqipėtari,
    N'ato ditėt tė atija,
    Q'u bė nga gjithė m'i pari!
    Ishte i par' i tė paret,
    Edhe krej'i ushtėrisė,
    Ball' i gjithė luftėtaret
    Dhe i gjithė njerėzisė.
    Skėnderbe, o jetėgjatė,
    Mė nise kėngė dhe valle,
    M'u zbavite dit' e natė,
    Me miqthit' e tu u ēmalle!
    Sa lodra e sa gėzime!
    Sa gjahe dhe bredhj' e vrape,
    Dhe kalori e dėfrime,
    Derėn' e parajsės hape!
    Kuajvet, qė hingėllinin,
    Flak' u delte nga potkonjtė,
    Dhe armėt' e lara ndrinin,
    Me vrap nxitonin langonjtė.
    O kohė qė nxiton shumė,
    Poshtė kurrė nukė bije,
    Po ikėn me vrap si lumė,
    Ato qė merr, ku i shpije?
    Shtrigė, kuēedr' e pabesė!
    Ha djemthitė q'i pjell vetė!
    Asnjė nukė munt tė mbesė
    Pa ngrėn' ajo goj' e shkretė?
    Edhe dielli, q'ep dritė,
    Edhe hėna do tė vdesė?
    Edhe yjtė nonjė ditė
    Do t'i hash me tė pabesė?
    Evropa ishte e shuar
    Edhe gjithė njerėzija
    Nga frika ishte tmerruar,
    Prit' shpėtim nga Shqipėrija.
    Gjithė mbretrėtė qė qenė,
    Shqipėris' i prunė besė,
    Dhe mbren' e saj, Skėnderbenė,
    E kishin tė par' e shpresė,
    Ē'u bė emr'i Shqipėrisė,
    Dhe liri e saj e ndjerė?
    Ajo drit' e Perėndisė
    Vallė mė s'vjen tjatrė herė?
    Nė kurt kurrė Shqipėrija
    Nukė hyri, e nė zgjedhė
    S'e ka shtėnė Perėndija
    Edhe nukė do ta hedhė,
    Po kėrkon emrin' e vjetrė
    Dhe nderė qė pat njėherė
    E s'e kish nonjė vent tjetrė,
    Zoti sėrish do ta bjerė.

  2. #172
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    HISTORI E SKĖNDERBEUT
    (1898)

    KREU IX


    N'ato kohė venetjanėt
    Gjithė den' e kishin zėnė,
    E tė detit tė gjith' anėt
    Nė dor' i kishinė vėnė.
    Pa dhe nga tė Shqipėrisė,
    Ca qytete t'anės' s'detit
    Ishinė tė Venetisė
    Edhe nė ditėt tė mbretit.
    Lekė Zahari kish vdekur,
    Q'ish njė prins i Shqipėrisė,
    E Dajini kishte mbetur
    Pa zot e nė mest tė zisė,
    Q'ish qytet me shumė hije
    Dhe me gas nė Mirėditė,
    Thoshnje kurrė nukė bije
    Bukuri e tij nė shkitė,
    Aq i bukur ish Danjini,
    Pa kish dėshirė ta zinte,
    Po dhe Lekė Dukagjini,
    Q'e kish fqinjė s'doj ta linte,
    Se mėm' e Lekė Zaharit
    Zu udhėn e marrėzisė,
    S'desh t'ja linte shqipėtarit,
    Po ja fali Venetisė!
    Pa mbreti tha: "Venetija
    S'hyn nė mest tė Shqipėrisė,
    Se s'mbet shkretė Shqipėrija,
    Qė t'i mbesė Venetisė."
    Venetija e kėrkonte,
    U bė armik menjėherė,
    Skėnderbeu nukė donte,
    Puna ishte e pėrzjerė.
    Kah u bė ngalje njė plakė
    E pėrgjunjur dh'e mahnitur,
    Ndezi njė tė madhe flakė
    Me dorėzėt tė drobitur!
    Me Turqin' e me Sėrbinė
    E kish prishur Skėnderbeu,
    S'doj ta prish' me Venetinė,
    Papo puna s'i pėlqeu.
    Po domosdo do ta prishte,
    Se vu kėmbė Venetija,
    Puna rrezik tė math grishte,
    Kish dėm shumė Shqipėrija.
    Mbreti mblodhi parėsinė,
    Dhe ēelėn' e trimėrisė
    Q'e nderonin Shqipėrinė,
    Pėr punėt tė Venetisė,
    Po pshehtazi erdh' e zunė
    Venetjanėtė Dajinė,
    Ushtėtarė shumė vunė
    Brėnda nė qytet tė rrinė.
    Edhe mijė trembėdhjetė
    Dėrguanė luftėtarė
    E Danil Huriqi vetė
    Ishte pėrmbi gjith' i parė.
    N'anėt tė Drinit qėndrojti
    Ushtėri' e Venetisė,
    Fushėnė gjith' e mbulojti
    Armiku i Shqipėrisė!
    Kish italjanė, dalmatė,
    Gjithė burra luftėtarė,
    Tė mbėdhenj, te tresh', tė gjatė,
    Kombe shum' e shumė farė.
    Skėnderbe' burr'i vėrtetė,
    Dhe trimatė shqipėtarė,
    Mijė plot katrėmbėdhjetė,
    Muarrė udhėn' e mbarė:
    Pesė mijė me Hamzanė
    E rrethuanė Dajinė,
    Edhe nėntė mijė vanė
    E kapėrxyenė Drinė
    Shtatė mij' ish kalorija,
    Tė hekurt ishin tė tėrė,
    E dy mijė kėmbėsija,
    Posi pylli ishin bėrė.
    Moisiu ish mėnjanė
    Me shumė tė mirė shokė,
    Tė gjithė burra dibranė,
    Trima pėr vdekj'e pėr kokė
    M'anėt tjatėrė Tanushi
    Me dy mijė luftėtarė,
    Edhe Muzakė-bardhushi
    E shumė burra tė parė
    Nė mest ishte vetė Mbreti,
    Skėnderbegu trim e burrė,
    Pas soje gjithė rrėmeti,
    Qė s'ishte mundurė kurrė
    Dukagjini me Uranė
    Me pakė shokė tė tjerė
    Ishin hequrė mėnjanė
    E nuk ishinė pėrzjerė,
    Moisiu munt dalmatėt
    Me ata burra dibranė,
    Dhe gjithė shqeht' e harvatėt
    Dhe dolli mė tjatrėt anė.
    Pas ati' edhe Tanushi,
    Duke zhveshur jataganė,
    Kalit i ra e ja mbushi
    Dhe u fut nėr italjanė
    Ata me ushta i pritnė,
    Shqipėtarėt shpatat ēkulė
    Edhe i pren' e i shtritnė,
    Pa i bėnė fare vrulė.
    Mez'i ushtėris' s'armikut
    E pa qė anėt u thyen
    Dhe mbet nė mest tė rrezikut,
    Papo erdh' e u rrėmbyen,
    U derdhė mi Skėnderbenė,
    Si galat me sokėllimė,
    Duke shtėnė drejt i venė
    Mbreti posi vetėtimė
    U hoth pėrmbi ta me shpatė,
    Tė tėr' e zeza i preu;
    Mė ēdo herė gjasht' a shtatė,
    I pritte tė vdekur dheu.
    Erdh' u ranė shqipėtarėt,
    Nga vendi qė patn' i ēkulė,
    Pa i bėnė byk barbarėt,
    Fjamurė nė mest e ngulė.
    Po dalmatėtė u mblodhė,
    Qė kishin marr' arratinė,
    Mi shqipėtarėt u hodhė,
    Duke mbledhurė fuqinė
    Gjenė pėrpara Uranė
    Edhe Lekė Dukagjinė,
    Qė i pritn' e i pėrndanė,
    U dhanė prap' arratinė.
    Atė ditė shqipėtarėt
    Tė gjith' armikėt i shuan,
    Vetėm pak nga tė parėt
    Edhe Huriqi shpėtuan.
    Ishin dhe ca shqipėtarė
    Me armikėtė pėrzjerė,
    Punuanė si tė marrė,
    Popo, ē'bėtė, o tė mjerė!
    Nga gjith' ata tradhėtorė
    Tė kombit, tė mėmėdheut,
    Kishin rėnė nė dorė
    Dy tė parė Skėnderbeut:
    Andreu me Bolkathanė,
    Q'ishin bėrė me barbarėt
    E goditnė shqipėtarėt!
    Dukagjini desh t'i vriste
    Edhe bashkė me Uranė
    Tė hiq shpatėn' e t'i priste
    Andrenė me Bolkathanė,
    Pa u ngrit me vrap nėr shokė
    Dhe u derth tek ish Andreu,
    Po ati' dorėn mi kokė
    I vu vetė Skėnderbeu
    Edhe e shikoj Uranė
    E i tha: "Dhe ti o burrė!
    Mos, mos e nga Bolkathanė,
    Se kėto s'i bėmė kurrė
    Ne s'i kemi vrar' barbarėt,
    Q'i kemi vėnė nė dorė,
    E tė vrasėm shqipėtarėt,
    Tė prishimė dy tė gjorė!
    U mbloth i tėrė rrėmeti,
    I shikonte si armikė,
    Atyre po u thosh mbreti:
    "Perėndija s'pattė frikė?
    Ėsht' i lik e i pabesė
    Kush tradhėton mėmdhenė
    E kombinė, pa s'ka shpresė,
    Se atė gjall' nuk' e lenė.
    Qysh u ndothtė ju tė marrė,
    Ju bėt' armik kombit tuaj;
    Tek ishitė shqipėtarė,
    Pėrse u bėtė tė huaj?"
    Kėshtu u tha Skėnderbeu.
    "Mbret' i math, o jetėgjatė!"
    Tha Bolkathaj e Andreu,
    "Bėmė tė madhe mėkatė!
    Neve mė s'duhet tė rrojmė
    Me gjithė kėtė tė metė,
    Kombinė ta tradhėtojmė!
    Mė nukė jemi pėr jetė!"
    Mbreti u tha dhe ca fjalė,
    Ata shum' u mallėngjyen,
    Pastaj fajnė ua falė,
    Se tė gjorėt' u gėnjyen,
    Pa tė vėrtetėn' e njohnė,
    Ng'ajo qė bėnė mė parė,
    Me gjithė zėmr' u pendohnė
    Dhe u bėnė shqipėtarė.
    U kthye nė Dajin mbreti
    Edhe gjithė ushtėrija,
    Po dhe s'ish dhėnė qyteti,
    Ishte brėnda njerėzija.
    Parėsija e tė tjerė
    Thanė: "Tani mė ē'mėnojmė,
    T'i hidhemi menjėherė,
    Ta marrim edhe tė shkojmė."
    Mbreti u tha: "S'ėshtė mbarė
    Qė ta marrim e tė shkojmė,
    Se ka brėnda shqipėtarė,
    S'mė ka ėnda t'i lėftojmė
    Ata do t'i marr' urija
    Edhe do t'epenė vėtė,
    Pse tė vritet njerėzija
    Pa nevojė tė vėrtetė?"
    Kshu tha mbreti, pa e lanė
    Pa goditurė Dajinė,
    E pshuallė, po s'i ranė,
    Kursyenė njerėzinė.
    Mbren' e Bosnjėsė, Stefanė,
    Pėr tė ndihur Venetisė,
    E rremnė ca venetjanė,
    Edhe ju derth Shqipėrisė,
    Po Skėnderbeu s'mėnojti,
    Marinonė me Hamzanė
    I nisi dhe i dėrgojti
    Me trima pėrmbi Stefanė,
    Me t'arritur shqipėtarėt,
    Mbret'i Bosnjėsė u thye,
    Edhe iku me tė parėt
    Pa kėsul e pa qyrdye!
    Marinoja me Hamzanė,
    Me burratė shqipėtarė,
    Gjithė Bosnjės' anembanė
    I vunė flakėn' e zjarrė.
    Pastaj Marinua Leshnė
    Zuri kundrejt Venetisė,
    T'u epte mirė rrebeshnė,
    N'i derdheshin Shqipėrisė,
    Kur e mori vesh sulltani,
    Qė lėfton me Venetinė,
    Ju lėshua dhe Stefani,
    Tha: "E hangra Shqipėrinė!"
    Nisi prapė Mustafanė
    Me mijė pesėmbėdhjetė,
    Dhe nė Shqipėri u dhanė
    Luftėtarėtė si mbletė.
    Pa Skėnderbeu Uranė
    Dėrgoj, me trima tė tjerė,
    Ta ndalojnė Mustafanė,
    Po nė luftė tė mos bjerė
    Pa i tha: "Tė zini malė,
    E t'i bėni tė mėnojnė,
    Me vrap mė dėrgoni fjalė,
    Po tė zėn' e tė lėftojnė."
    Turqitė e kupėtuan
    Shqipėtarė q'ish i pakė,
    Edhe mė nukė mėnuan,
    Po e derdhė fill e flakė
    E muarrė me rrėmujė,
    Si s'e panė atje mbretnė,
    U nisnė drejt pėr nė Krujė,
    Ta zėnė kryeqytetnė.
    Po arriti Skėnderbeu,
    Erth nė fushėt tek shkon Drini,
    Udhėn' armikut ja preu,
    Duke ardhur nga Dajini.
    La Hamzan' atje tė parė,
    Q'e kish rrethuar qytetnė,
    La dhe shumė luftėtarė,
    Dhe ca u nisnė me mbretnė.
    Venetjanėt' e mėsuan,
    Q'erth ushtėri e Turqisė
    Edhe mė nukė mėnuan,
    Ju lėshuan Shqipėrisė.
    Marinoja luftoj mirė,
    Pa s'e muarrė dot Leshnė,
    Armikėtė gjith' u vdirė,
    Zot'i math u dha rrebeshnė.
    Po tė tjerė mė tjatr' anė
    Hyn' e zunė Shqipėrinė,
    Posi karkaleci ranė
    Edhe lanė vetėm hinė!
    Mbreti ish nd'anėt tė Drinit,
    Lėftonte me Mustafanė,
    Venetjanėtė Dajinit
    Ju derdh' e gjetnė Hamzanė.
    Hamzaj e ndau ushtėrinė,
    Njė anė jashtė lėftonte,
    Edhe tjatėra Dajinė
    E rrethont' e s'e lėshonte.
    Me gjashtė mij' ishte mbreti,
    Katrė mij' ish kalorija,
    Kundrejt gjith' ati rrėmeti,
    Qė kish dėrguar Turqija.
    Lufta posa ishte ngrehur,
    Shigjetatė vetėtinin
    Dhe shpatatė ishin nxehur,
    Gjak kėrkoninė tė pinin!
    Vdekj' e shkretė rrotull vinte,
    E zez' edh'e shėmėtuar,
    Nė mest tė luftės lėēinte,
    Trimat' ishin ashpėruar.
    Trim'i turqet Karakushi,
    Q'ish njė i par' i Turqisė,
    Kalit i ra e ja mbushi,
    Dolli jashtė ushtėrisė
    Dhe thirri: "O shqipėtarė,
    A ka nė ushtėrit tuaj
    Njė burrė trim e tė parė
    Tė lėftonjė me tė huaj?
    Kėtu njihet trimėrija,
    Le tė dalė, pa tė shohė,
    Njė nga gjithė parėsija,
    Vet'hen' e tija ta njohė!"
    Kėshtu thirri Karakushi,
    Pa u ngidhė shqipėtarėt,
    Me njė gas tė math Tanushi
    U nis tė dil me tė parėt.
    Nė mest tė gjithė rrėmetit
    Maneshi posi fajkua
    Erth, ju afėrua mbretit,
    I tha: "Falma lejėn mua."
    Mbreti qeshi edh'e mbajti,
    E i tha "Rri ti" Tanushit;
    Maneshi si flaka vajti,
    Dhe ndėnj kundrejt Karakushit,
    I tha: "Mė ngjan se gėnjehesh,
    Pa mburre kėshtu si gratė,
    Apo pandeh qė tė kthehesh
    Edhe ta kesh pėr lėvdatė?"
    Pas kėsaj i tha Maneshi:
    "Me ē'armė do tė lėftojmė?"
    Ajy fjalė nukė deshi,
    I tha: "S'duhet tė mėnojmė",
    Edhe njė usht' i vėrviti
    Me rrėmbim tė math armiku.
    Ky me mburronjėt e priti,
    Ashtu shpėtoj nga rreziku;
    Pa njė shigjet' i vėrviti
    Me tė madhe fishėllimė,
    Nė sy tė djatht' e goditi,
    Ja bėri tejpėrtej vrimė
    Posi rrufeja shigjeta
    E mori nė syt tė mjerėn,
    Pėrnjėherė ju nxi jeta,
    Ra nga kali, kafshoj terėn.
    Qysh erth e u ashpėrua
    Edhe mori me nxit malė,
    Iku e u egėrsua
    Aq' ajy i shkretė kalė!
    E la tė vdekur tė zotnė,
    N'anėt tė lumit arriti,
    Hyri brėnda, bėri notnė,
    Dolli tej dhe hingėlliti.
    Kur u mėrgua nga lumi,
    Hodhi syt' e mori zallė
    Dhe shkrefėtiti vrapshumi,
    Po nuk' e nxirrte dot mallė!
    Nė Adrinopoj' arriti,
    Duke ikur dit' e natė,
    I ra derės' e i ngriti,
    Edh'e zunė vajnė gratė.
    Maneshi si zok i lehtė
    Zbriti e kokėn ja preu
    Me shpatė shumė tė prehtė,
    Pa e ngriti dh'e rrėfeu;
    Armėt' e lara ja nxori,
    E la tė zinė tė nderė,
    Kokėnė nė dor' e mori,
    Pa u kthye burr'i ndjerė.
    Turqitė u ashpėruan,
    Me trimėri shum' u hodhė
    E me zėmėrim lėftuan;
    Shqipėtarėt' u pėrmblodhė,
    Pa u derdh' e i pėrpinė,
    I vranė, i ther' i prenė,
    I copėtuan, i grinė,
    I pėrhapn' u dhanė dhenė.
    Mojsi, o trimi me pallė,
    Me sa trimėri lėftove!
    Nukė le armik tė gjallė,
    U dhe dėrmėn' e i shove.
    Mustafaj be kishtė bėrė:
    Njė grusht flori do t'i ipte
    Ati trimi qė ta zėrė
    Moisinė, doj ta rripte!
    Ishte bėrė vėrtet beja,
    Po zihetė vetėtima?
    Mbahet nė dorė rrufeja?
    Mundenė burratė trima?
    Kur lėshohej vetė mbreti
    Me kordhėt tė larė xhveshur,
    E hidhej si valė deti
    Kal'i math, i bardh', i qeshur!
    Asnjė nė mest tė rrėmetit
    Nukė mundte tė qėndronte,
    E kush i dil kundrejt mbretit?
    S'kish burrė qė tė kuxonte.
    U bėnė stavė tė vrarėt,
    Gjaku rrithte si rrėketė,
    U shuan gjithė barbarėt,
    Fusha erth u bė kėnetė!
    Mbreti trim me luftėtarė
    Aqė me zėmėrim shtinte,
    Sa gjaku nga kordh' e larė
    Gjithėnjė si lumė vinte!
    "Na shuanė! po ku jini?
    Kėta qė qen' aqė pakė!"
    Tha Mustafaj, "as u bini",
    Edhe u derth posi flakė.
    "Sy e faqe mė s'na mbeti,
    Mė ē'e duamė vet'henė",
    Tha, pa ju nis pas rrėmeti,
    U derdhė mbi Skėnderbenė.
    Skėnderbeu i ra kalit
    Edhe shum' u ashpėrua,
    U bė si dragoj i malit,
    Vetėm mbi gjith' u lėshua.
    Kali q'e njih Skėnderbenė,
    U vėrvit posi hastriti,
    E mori nėr dhėmbė frenė,
    Armikėtė i mahniti.
    Mustafa pasha u thye
    Dhe gjith' ata qė kish pranė,
    Rrėmeti i tėr' u ēqye,
    Vendinė sėrish e lanė.
    Po Tanushi me Uranė
    E tė tjerė shqipėtarė
    N'anėt tjatėr' ua dhanė
    Me rrėmbim e me tė sharė.
    Mustafaj erth u bė dyllė,
    E pa pisk e s'dij ē'tė bėnte,
    Mbeti kaluar si shtyllė,
    Udhė pėr t'ikurė s'gjėnte!
    Tė shumėtė luftėtarė
    U vranė nė luft' e ranė,
    Mustafaj me ca tė parė
    Nxuarr' armėt' e i dhanė.
    Mustafa trimi me pallė
    S'e mundi dot Skėnderbenė,
    Po u zu vetė i gjallė,
    Tė tjerėt muarrė dhenė.
    Armikė plot mijė dhetė
    N'atė ditė ishin vrarė,
    E vetėm treqint e tetė,
    Kishin rėnė shqipėtarė.
    U ēlodhė njė natė mirė,
    Se burrat ishin kėputur,
    Mė nesėret mė tė ngdhirė
    Fjala erdhi posi flutur
    Edhe tha qė venetjanėt
    E mbuluan Shqipėrinė,
    U hapnė mė tė katr' anėt
    Dhe u derdhė mi Dajinė.
    Pa mbreti gėrgoj tri mijė
    Tė zėnė Maqedhoninė,
    E nė qoftė qė tė vijė,
    Ta ndalojn' atje Turqinė.
    U lėshuan si rrebeshi,
    Dy mij' ishte kalorija,
    Mi gjith' i parė Maneshi,
    Njė mij' ishte kėmbėsija.
    Me tė tjerėt Skėnderbeu
    Nė Dajin' erdhi e zbriti,
    Armikn' e zeza e preu,
    Posa dėgjoj se arriti.
    Venetjan', o venetjanė!
    Pritni Lekė Dukagjinė,
    Muzakėnė dhe Uranė,
    Tanushnė e Moisinė!
    U talli e shkreta shpresė,
    Andaj i ndihtė Turqisė,
    Ja pattė me tė pabesė,
    Mbretit trim e Shqipėrisė.
    Venetjanėtė s'qėndruan,
    Po ikėn' e u pėrhapnė,
    U frikėsuan' e shkuan,
    Sicilido mori vrapnė,
    Dėgjuanė Skėnderbenė
    Qė po vij i ashpėruar,
    S'ndėnjėnė dot, muarrė dhenė
    Me nxit e tė frikėsuar,
    Shqipėtarėt pas u ranė
    Dhe tė shumėt' i arritnė,
    E tė gjallė mė s'i lanė,
    Nė terėt pėrjet' i shtritnė.
    Me gjithė shokėt Urani
    E kish bėrė besa-besė,
    As kėmbė pej venetjani
    Nė Shqipėri tė mos mbesė.
    Ke vėnė re kosėtarė,
    Q'i hyn luadhit si flakė,
    Edh'e korr fėt-e-fėt barė,
    Pa e heth gjithė vandakė?
    Ashtu edhe shqipėtarėt
    Venetjanėtė i shtunė,
    I korrė gjithė barbarėt,
    Pėrmbi terėt stav' i vunė.
    Nė Dajin ata q'u mbyllė,
    Dalin me paq'e me fjalė,
    Ishinė bėrė si dyllė,
    Dhanė armėt' e u falė
    I pėrsuallė e shkuan
    Dhe u hodhė pėrtej denė,
    Nė Veneti i lėvduan
    Shqipėtarėt' edhe mbrenė.
    Pastaj qytetn' e Dajinit
    Mbreti burrė kordhėlarė
    Ja fali ēelė Mardinit,
    Q'e kish farefis Zaharė
    Pa e bėri dhe Mardinė
    Mbreti mik edhe vėllamė
    Me prens Lekė Dukagjinė,
    Tė dashur' e tė pandamė.
    Ushtėri' e Shqipėrisė
    Mori plaēkė nga Turqija
    Se ushtėri' e Turqisė
    Kish marrė nga Shqipėrija;
    I bėri punėt si deshi
    E si qenė pėr tė bėrė,
    Pastaj u kthye Maneshi
    Dhe luftėtarėt tė tėrė.
    E mblodhi gjith' ushtėrinė,
    Q'ish ndarė mė tė gjith' anėt
    E kish mundurė Turqinė
    Dhe Bosnjėn' e venetjanėt;
    Pa nė mest t'ati' rrėmeti
    Tė burravet shqipėtarė
    U ngrit me gas tė math mbreti,
    Skėnderbegu kordhėlarė
    U tha: "Djemt' e Shqipėrisė!
    Mėmėdhenė e nderuat,
    Me ndihmėt tė Perėndisė
    Nga armikėt' e shpėtuat.
    Ajy q'ėshtė trim e burrė
    E lėfton pėr mėmėdhenė,
    Nukė vdes, nukė vdes kurrė,
    Pėrjet' e nderon vet'henė.
    Ata vėllezėrit tanė,
    Q'u vranė pėr Shqipėrinė,
    Emrė tė pavdekur lanė,
    Gjithė bota do t'i dinė.
    Ndaj meje ėshtė i gjallė
    Gjithėnjė ajy nė jetė,
    Qė lėfton si trim me pallė,
    Shpėton nder' e bije vetė.
    I jam falė trimėrisė,
    Qė mė shpėtoj Shqipėrinė,
    I jam falė Perėndisė,
    Qė mė dha nder' e fuqinė.
    Mė ato arnėtė tuaj
    Mėmėdheu do tė mbahet,
    Kurrė nė dorė tė huaj
    Nukė bij'e nukė ndahet."
    Kėshtu u tha Skėnderbeu.
    Shqipėtarėt thirrė: "Rroftė
    Mbreti, kombi, mėmėdheu!
    Kurrė mos u varfėroftė!"
    Pastaj u ngrit ushtėrija
    Me shumė tė madhe bujė,
    Kalori' e kėmbėsija
    Me gas tė math erth nė Krujė.
    Prunė Mustafa pashanė
    E turq tė tjerė q'i zunė,
    Edhe shumė venetjanė,
    Veēan ndėr shtėpi i vunė.
    Mbret'i mbante me tė mirė
    Dhe tė lir' e me dėfrime,
    Me tė ngrėn' e me tė pirė,
    Me mėshir' e pa mundime.
    Parėsi' e Venetisė
    I dėrgoj kanisqe shumė
    Mbretit t'math tė Shqipėrisė
    E njė fort tė madhe shumė,
    I kėrkoj vetėm lirinė
    Nėpėr Shqipėri tė ketė,
    Qė tė bėnjė tregėtinė
    E tė jetė mik pėrjetė
    E lufta q'u bė mė parė,
    Paskėtaj le tė harrohet,
    Tė jenė si fis e farė,
    Gjithė puna tė mbarohet.
    Mbret'i mir' ata i priti
    Si miq e shum' i nderojti,
    U dha kanisk, i gostiti,
    E tė zėnėt' i lėshojti.
    Parėsi e Venetisė
    Pasandaj me tė vėrtetė
    Ju bė mike Shqipėrisė
    Dhe Skėnderbeut pėrjetė.
    Kanisqet, q'erdhė me barrė,
    Mbret'i math, burr'i vėrtetė,
    Gjith' i ndau nė ushtėtarė
    E gjėsendi s'mbajti vetė.
    Edhe fqinjėt' e pabesė,
    Sėrbija, Bosnja, Vllahija,
    Ju lutn' e kėrkuan ndjesė,
    Thanė: "Na vu marrėzija!"
    Nevoj'aher'e mėsojti,
    Pa nisi florinj me barrė
    Sulltan Murati, dėrgojti,
    Qė s'e kish bėrė mė parė.
    Pa dėrgoj Ahmet pashanė,
    Qė me mbrenė kishte qėnė
    Mik, e kėrkoj Mustafanė
    Dhe tė tjerėt q'ishin zėnė.
    Mbreti i bėri gostinė,
    E priti si tė vėllanė,
    Dhe bashkė hangėr' e pinė,
    Grishi edhe Mustafanė
    Dhe Tanushn' e Moisinė,
    Muzakėnė e Uranė,
    Maneshnė e Dukagjinė
    E tė tjerėt' anembanė.
    Turqitė u ngrin' e shkuan,
    Nė Adrinopojė vanė,
    Tė gjorėt shum' u gėzuan,
    "Kemi lindur sėrish" thanė.
    Florinjtė i ndau mbreti,
    I muarrė luftėtarėt,
    Pa pjes' asnjė nukė mbeti
    Nga vegjėli e tė parėt.
    Popo, ta shihnje sulltanė!
    Ishte bėrė si i marri:
    Pa pyetur, Mustafanė,
    Tė varfėrinė, e vari!
    Shqipėtarėtė fituan
    Luftėrat, emėrin, nderė,
    Pa fort shumė u gėzuan,
    Tė gjithė burrat' e vlerė
    Shpėtuanė mėmėdhenė,
    I dhanė nder Shqipėrisė,
    Lartėsuan vetėhenė
    Para gjithė njerėzisė.
    Me gjithė botėn lėftuan,
    I muntn' armikėt tė tėrė,
    I prenė, i vran', i shuan,
    Punė qė mė s'ėshtė bėrė!
    Ata trimatė q'u vranė
    Pėr shpėtimt tė Shqipėrisė,
    Mėmat' e tyre s'i qanė,
    Vanė njatė Perėndisė.
    Me gjith' atė trimėrizė,
    Me gjithė kėta tė mbarė
    E me kaqė mirėsizė,
    Me ata bij shqipėtarė
    Skėnderbeu u gėzua
    Dhe shokėt' i pėrgėzojti,
    Po s'u mburr e s'u lėvdua,
    Vet'henė s'e rėndėsojti.
    Me zėmrė shumė tė qetė
    lith duartė nė krahruar,
    Pa thotė: "Zot i vėrtetė!
    Emri yt qoft' i lėvduar!"
    Shok s'ka pasur ajy burrė
    Edhe nukė do tė ketė,
    Se si Skėnderbeu kurrė
    S'ka ardhur' e s'vjen nė jetė.
    Gjithė ē'janė mirėsitė
    E tė tėrė trimėrinė,
    Urtėsit' e dituritė,
    Bukurin' e njerėzinė,
    Duke mbledhurė me dorė,
    Gjithė tok i kish pėrzjerė,
    I kish tretur si dėborė,
    Pa kish bėrė kėtė herė
    Trimn' e mirė, Skėnderbenė,
    Zot i math e i vėrtetė,
    Qė e nderoj mėmėdhenė,
    Nė mos ishte ajy vetė.

  3. #173
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    HISTORI E SKĖNDERBEUT
    (1898)

    KREU X


    N'Adrinopojė Murati
    Me tė bir' e me tė tjerė
    Brengė tė brėndėshmė pati,
    Dhe trazim ndėr jeniēerė.
    Pastaj u hoth mbi tė tjerė,
    Andej, kėtej i pėrlau,
    Papo humbn' ata tė mjerė
    Si lėpushkat q'i ha kau!
    Njeri nukė i qėndronte,
    Aq' ish i fortė Murati,
    Tė gjithė i dobėtonte,
    I ndihte djalli dhe fati.
    Vetėm njė qė nukė mundte,
    Skėnderbe trim shqipėtarė,
    Pa qante dhe kokėn tundte,
    Nė zėmėr' e kish nakarė.
    Pa prishurė Shqipėrinė,
    Q'ish nė kufit e njė fqinjė,
    Nuk' e shtonte dot Turqinė,
    E kish nė syt si dėllinjė.
    Pa e mblodhi parėsinė,
    Bėnė fjalė gjat' e gjerė,
    Si ta prishnjė Shqipėrinė
    Edhe mė tė mos ta lerė.
    "S'ka tė mbarė, tha, Turqija,
    Sa ėshtė gjall' Skėnderbeu,
    Do prishurė Shqipėrija",
    Gjithėve kjo u pėlqeu.
    Dyqint mijė luftėtarė!
    Njėqint mij' ish kalorija!
    Gjithė t'egėr' e barbarė,
    U mbloth' e u bė gatija!
    Mi gjith' ata ushtėtarė
    Q'ishin mizėri e mbletė,
    Mi tė parėtė m'i parė
    Ish sulltan Murati vetė.
    Pa dhe djalli kėtė herė,
    Pėr tė shuar njerėzinė,
    Top e gjyle kishte nxjerrė,
    Tė vris njeriu njerinė!
    Me arm' e me ushtėtarė,
    Me kamilla e me kuaj,
    Me shumė burra tė parė,
    Me tė tit' e me tė huaj,
    Me tė madhe kėrcėllimė
    U nis i tėrė rrėmeti,
    Me zė e me oshėtimė
    Dolli me nxit nga qyteti.
    Pa Skėnderbeu i mblodhi,
    Erth e tėrė Shqipėrija,
    Parėsija me vrap rrodhi,
    Dhe pas gjithė vegjėlija.
    Fortesėn' e Sfetigratit,
    Qė prara Dibravet ishte,
    Ja la sipėrė Perllatit,
    Q'ish shumė trim e shokė s'kishte.
    Skėnderbeu dolli vetė
    E solli rreth Shqipėrinė
    Me kalorės dymbėdhjetė,
    E fortėsoj njerėsinė.
    Prap' u kthye n'ushtėresė
    Dhe pėrhapi trimėrinė,
    Dhe gas edhe bes' e shpresė,
    Gėzoj gjithė njerėzinė.
    Fjal' e atij edhe gurė
    Munt ta ngjallte me tė parėt,
    Dhe ta bėnte trim e burrė,
    Jo trimatė, shqipėtarėt!
    Fortesat' i fortėsojti,
    Pa pėrndau parėsinė,
    Nėpėr vėnde i dėrgojti,
    E pas mbajti Moisinė.
    Ishin tė zottė tė parėt,
    Burra gjith' e shumė trima,
    E tė tėrė shqipėtarėt
    Ishin posi vetėtima!
    Parėsi' e Shqipėrisė
    Ishte bėrė zjarr e flakė,
    S'i trėmbėshinė Turqisė,
    Ndonėse ishin mė pakė
    Njė lėftonte me njė mijė,
    Edhe nukė trėmbej kurrė,
    Armikėtė s'doj t'i dijė,
    Ishte kordhėtar e burrė.
    Mė trim mi gjithė tė parė
    Ishte Uran bukuroshi
    Dhe Tanushi kordhėtarė,
    Hamzaj, Muzakė djaloshi,
    Dukagjini, Moisiu,
    Maneshi shpatullgjerė,
    Golemi mjekėrėziu,
    Edhe tė tjer' e tė tjerė.
    Pa tė tėrė shqipėtarėt
    Ishin shumė trim' ahere,
    S'i ndaje dot nga tė parėt
    E nonjė pas nukė lere.
    Gjithė ē'qenė mbretėritė
    Njerės kishinė dėrguar,
    Skėnderbeu me tė titė
    I pritnė duke gėzuar.
    Tė dėrguarit' u thanė:
    "Ē'ndihm' u duhetė, na thoni,
    Se gjithė mbretėrit tanė
    Do t'u apėnė ē'tė doni."
    Skėnderbeu : "Na gėzuat,
    Miq tė mir' e tė vėrtetė!"
    Tha "dhe shumė na nderuat,
    Nder u dhėntė Zoti vetė.
    Kur t'u kėrkojmė, tė vini,
    Tani gjithė ushtėrinė
    Gati e n'armė ta kini,
    Dhe ahere letė vinė."
    Me urtėsi Skėnderbeu
    U tha vetėm kėto fjalė,
    Tė dėrguarit' i ktheu
    E dėrgoj me ta tė falė,
    Gjith' ushtėrit' e Muratit,
    E shumė si mizėrija,
    Ju lėshua Sfetigratit,
    U ēkul e tėrė Turqija!
    E rrethuan Sfetigratnė,
    Sulltani njeri dėrgojti
    Ta bindte burrė Perllatnė
    Perllati ndėnj' e dėgjojti,
    Pa i tha: "Thuaj Muratit,
    Sa tė jetė gjall' Perllati
    Fortesėn e Sfetigratit
    S'e merr dot kurrė Murati."
    Me tė msuar kėtė fjalė,
    U ashpėrua Murati
    Posi deti kur hedh valė,
    Tha: "Dal, pa mė sheh Perllati."
    Krisi topi si gjėmimi!
    Si rrufeja gjyl' e shkretė
    E rrih fortesėn, po trimi
    S'u trėmb, ish burr' i vėrtetė.
    Armikėt' u zėmėruan
    Dhe gjithė fuqin' e mblodhė,
    Fortesėsė ju lėshuan,
    Me rrėmbim tė math u hodhė.
    Menjėherė shqipėtarėt
    Ua dhanė me shigjetė,
    Stavė u bėnė tė vrarėt,
    Ranė pėrdhe posi fletė
    Tė tjerėtė u pėrhapnė,
    U trėmbn' e u frikėsuan,
    E gjithėkush zuri trapnė,
    Nga fortesa u mėrguan.
    Pas asaj gjithė tė parėt
    Thirrė dhe Murati vetė,
    Ju lėshuan luftėtarėt
    Prapė fortesės si retė.
    Po tė brėndėsmitė prushnė
    Dhe finjėn' e vajn' e zjerė
    U hodhė dhe sheshn' e mbushnė
    Me tė vdekur' e tė nderė.
    Prapė e muarrė vrapnė,
    Shoku-shoknė mė s'e panė,
    Iknė gjith' e u pėrhapnė,
    Sicili nxitoj mėnjanė.
    Sulltan Murati tha: "Unė,
    Qė njerėzit gjith' i munda,
    Tė pėsonj sot kėtė punė
    E tė mė thyhetė hunda!
    Unė kaq' kombe tė tjerė
    I prisha dhe i kam vrarė,
    E tė mos munt kėtė herė
    Ta nxjerr tej me shqipėtarė!"
    Pa tha, "Atė qė tė kthehet
    Kėtu vdekja do ta presė
    Si mjerė kush tė gėnjehet!
    Hidhuni pėrmbi fortesė!"
    Pas kėsaj, gjith' u pėrmblodhė,
    Duke shkelur mi tė vrarė,
    Dhe fortesėsė ju hodhė
    E nėpėr muret u varė
    S'vunė re usht' e shigjetė
    Si galatė u vėrvitnė
    Dhe u vranė shumė vetė,
    Po tė tjerėtė u ngjitnė.
    Mė s'bėnte punė shigjeta,
    Po kur zhveshnė shqipėtarėt
    Shpatat' e prehta tė shkreta,
    I mori djalli barbarėt.
    "Oburra!", thirri Perllati,
    "Sot ta marrė vesh Turqija
    Dhe vetė sulltan Murati
    Ē'trima djem ka Shqipėrija.
    Biruni me vrap, o shokė!"
    Tha, edhe gjithė po shtinin,
    Turqit' pa dor' e pa kokė
    Nga mur'i fortesės binin.
    Kur nj'e madhe kėrcėllimė
    E tundi tė tėrė dhenė
    Dhe ndriti njė vetėtimė,
    Turqit tė mahnitur mbenė!
    Njė zė i math po dėgjohej,
    Njė rrėmet unjej nga bregu,
    Tymi sa vinte po shtohej,
    "Popo!", thanė, "Skėnderbegu!"
    Vėrtet po vij me vrap Mbreti,
    Moisiu dhe Muzaka,
    Nė mest tė ati' rrėmeti
    U hodhė mbi ta si flaka!
    Kish dhjetė mijė tė zgjedhur,
    Tė tėrė ishin kaluar,
    Gjithė ēela ishte mbledhur,
    Vdekjenė sillnin nėr duar.
    Kalorinė e dėrgojti
    Sulltani mi Skėnderbenė,
    Mbreti gjith' i copėtojti,
    Pa u dha dėrrmėn' e dhenė.
    Armikėt' i ngau data,
    Gjith' ushtėrin' e lėshojti
    Murati, po erdhi nata
    E vdekjenė e ndalojti.
    Nga kjo punė u helmua
    Fort shumė sulltan Murati,
    N'anėt tjatrė u gėzua
    Me shokėt' e tij Perllati.
    Mbreti me shokėtė iku,
    Zuri njė vent tė mėrguar,
    Po s'e mori vesh armiku,
    Pa ndenj gjithė natėn zgjuar.
    Jashtė po rrinte Murati,
    Edh'e tėrė ushtėrija,
    Me shokėt brenda Perllati,
    Ata edhe Perėndija,
    Gjithėnjė fjal' u dėrgonte,
    E rrihte t'i mashtėronjė.
    Pun' e rremeja s'mbaronte,
    Pa mė s'dij si tė punonjė.
    Kėrkonte t'i haj mė besė,
    Po fjal' i dėrgoj Perllati,
    "Mos bjerė mė atė shpresė
    Se s'epetė Sfetigrati."
    Pshihej dielli, dil hėna,
    Shkonte nata, vinte dita,
    S'mbaron dot pun' as e thėna,
    As gėnjeshtėra, as mita.
    Armikėt' ishin radhosur,
    Nėpėr sheshe kishin rėnė,
    Tė sėmur' e tė plagosur,
    Vendin' e kishinė zėnė,
    Dhe nga vap' e zjarr'i shumė
    Ishin prer' e dobėtuar.
    Ca kishin rėnė nė gjumė,
    Tė tjerėtė rrinin shtruar.
    Hėna herė nė re pshihej,
    Herė delte e tregohej,
    Epte drit' e pėrsėritej
    Dhe prapė me re mbulohej.
    Ahere majė njė bregu,
    Me Tanushn' e me tė tjerė,
    Kishte dalė Skėnderbegu
    Dhe i pa gjithė tė nderė.
    O hėna krahrorergjėndtė!
    Ti u bėre tradhėtore?
    Zoti pėr faj mos ta zėntė!
    Tė gjorėt mė qaf' i more!
    I pa ashtu Skėnderbeu
    Dhe u fal mė Perėndinė,
    Pa shokėvet u rrėfeu,
    Tha: "E shihni ushtėrinė?
    E shihni sulltan Muratnė,
    Q'ish i patundur si shkėmbi,
    Veē kėtu s'e gjen dot fatnė,
    Pa gjithė botėn e trėmbi.
    Ajy qė nuk' u munt kurrė,
    Qė ka prishur mbretėritė,
    S'i ndėnj kundrejt ndonjė burrė,
    Ndaj nesh ka rėnė nė shkitė!
    Gjithė botėn' e ka marrė,
    S'e ka trėmburė rrėmeti,
    S'munt dot vetėm shqipėtarė.
    E shihni? Kėmbėkuc mbeti!
    Pa t'u derdhemi njė herė,
    Atje tek janė tė shtritur,
    Tė dremitur' e tė prerė,
    Tė dobėt' e tė drobitur."
    Me tė thėnė kėshru mbreti,
    Gjithė burrat' u gėzuan,
    U lėshuanė sė qeti,
    Armikut ju afėruan.
    Pa nisinė Moisinė
    Me shumė trima tė tjerė,
    E qyrė mir' ushtėrinė
    Dhe u kthyen menjėherė,
    Gjith' u derdhė mė tė qetė,
    Nė mest t'ushtėrisė vanė
    Burrat trima tė vėrtetė,
    Armikėt fare s'i panė.
    Moisiu, si turk veshur,
    U thosh mė gjuhėt tė tyre:
    "Pėrse s'flini?" duke qeshur,
    Me farė turku mėnyre!
    Ujku i urėtė shumė
    Kur futet ndaj bagėtisė
    Dhe barin' e gjen nė gjumė,
    S'ja mbyll derėn e shtėpisė
    Ashtu edhe shqipėtarėt
    Me vėrtik shum' u lėshuan,
    Pa i shuanė barbarėt,
    I therė e i rrėzuan!
    Ē'u ka bėrė Skėnderbeu
    Armikėvet atė natė,
    I griu, i shoj, i preu!
    Ish rrufe ajo, s'ish shpatė!
    Aqė ngrinte shumė shpata,
    Sa shkelte mi yjt' e shkonte,
    Me vrap nga frik' e saj nata
    Ditėsė vent i lėshonte!
    Gjaku mė gjut kish arritur,
    U mbush vendi me tė vrarė,
    Armikėtė tė mahnitur
    Po ikėnin duke qarė!
    Sa tė zgjuhetė nga gjumi
    E tė marr' armėt' armiku,
    Gjaku ish bėrė si lumi,
    Mbreti me shokėtė iku.
    Bisha duke pėrlėfytur
    Deshtė i lė mbi dhet rrahė,
    Edhe ikėn nė gjak mbytur,
    Nxiton si shqipja me krahė!
    Mė tė nesėret Murati
    U ngrit me shum' idhėrime,
    Mė anėt tjatrė Perllati
    S'e la tė bėnte fitime.
    Tri herė muarrė vrapnė,
    Tė tri herėt' i pėrndanė,
    Gjith' ushtėrin' e pėrhapnė
    Dhe shumė syresh i vranė.
    Shqipėtarėt dit' e natė
    Mė tė gjith' anėt u binin,
    Atyre u hiqninė shpatė,
    Fortesės ngrėnje i shpinin.
    Njė mėngjes gjith' e rrethojnė
    Armikėtė Sfetigratnė
    Dhe i bien' e s'pushojnė,
    Po s'e trėmbin dot Perllatnė!
    Firuz pashėnė Murati
    Me mijė tetėmbėdhjetė
    E dėrgoj me vrap lugati
    Tė zij vėnt, tė rrij i qetė,
    Skėnderbenė ta ndalonjė,
    Ta mbanj' e tė mos e lerė,
    Dhe ky vetė tė lėftonjė
    E fortesėsė t'i bjerė.
    Murati kėto po shtinte
    Dhe Sfetigratn' e shtrėngonte,
    E Skėnderbeu po vinte,
    Se tė gjitha i mėsonte.
    Kishte mijė dymbėdhjetė
    Burra trima shqipėtarė,
    Dhe sa tė gjith' ishte vetė,
    Q'ishte mi tė tėr' i parė.
    Firuz pasha mė njė gropė
    E kish ndarė ushtėrinė,
    E kishte bėrė tri copė
    Edhe po priste tė vinė.
    Mė nj'anė vete Muzaka,
    Moisiu mė tjatr'anė,
    Mbreti vet' u fut si flaka,
    Armikėtė gjith' i ranė,
    Po ajy si vetėtima
    Hyri me kordhė nė dorė,
    I ndau burratė trima,
    U dha gjithėve tėrthorė.
    Si i hapi e i prishi,
    Qėndroj e u ēloth mėnjanė,
    Tė parėtė gjith' i grishi,
    Pėr luftėnė fjalė thanė.
    Firuz pasha: "Shqipėtarė!"
    Thirri, "Ku e kini mbrenė?
    Jo mė nxjerrki ca kusarė!
    Ē'e gjet vallė Skėnderbenė?
    Ajy burri trim qė kini
    Iku vall' e mori malė?
    Pa ma bini, pa ma bini,
    N'ėshtė trim, kėtu tė dalė."
    Kėshtu u tha Firuz pasha
    Me buj' e duke lėvduar
    Dhe duke vrarė tė trasha,
    I ziu e kish tė shkruar!
    Mbreti trim, me tė dėgjuar
    Kėtė fjal', u ashpėrua
    Dhe hyri me nxit kaluar,
    Posi fajkoj ju lėshua,
    I tha: "Do ta mėsosh mirė
    Ku ėsht' ajy qė kėrkove!
    S'mė vjen keq, se me dėshirė
    Vdekjenė vetė e ftove."
    Duke thėnė kshu, e ndoqi,
    Ju hoth me vrap edh'e zuri,
    Njė kordhė tė mir' i hoqi,
    Kokėnė pėrdhe ja shturi!
    Koka ra dhe ligjėronte,
    Nuk' i kishte sosur fjalėt,
    Trup'i tij dhe po qėndronte,
    Sindėkur ishte mbi kalėt!
    Armikėtė si e panė
    Qė u vra e ra i pari,
    Gjithė ē'kishinė i lanė
    Dhe ikėnin si i marri.
    Katrė mijė luftėtarė
    Kishin rėnė posi duaj,
    Mben' ata mė vėnt tė vrarė
    Dhe gjė e plaēka e kuaj.
    Murati ish derdhur vetė
    Qė ta mirrte Sfetigratnė,
    Po la mije shtat' a tetė
    Dhe s'e mundi dot Perllatnė.
    Shtat' a tetė mij' u vranė,
    E shih q'u prish ushtėrinė,
    Mė s'e nxij dheu sulltanė,
    Pa e mblodhi parėsinė,
    Tha: "Fortesėnė ta lemė,
    Se puna nukė pronditi,
    Si druri qė s'lėshon pemė",
    Edhe ushtėrin' e ngriti.
    "T'i derdhemi Shqipėrisė,
    E tejpėrtej", tha, "ta djegim,
    Tėmerr tė math njerėzisė
    T'i apėmė e t'i ndjekim;
    Pa duke bėrė rrėmujė,
    Pėrpara gjithė t'i vėmė,
    Tė hyjmė brėnda nė Krujė,
    E gjėsendi tė mos lemė."
    Mblodhi shokė' Skėnderbeu,
    Qė hanin hekur me dhėmbė,
    Armikut udhėn' ja preu,
    Nuk' i la tė bėnin kėmbė.
    I pa qė iknė Perllati
    E ju derdhė Shqipėrisė
    Ushtėrija dhe Murati,
    Papo ju duk dit' e zisė,
    Tha: "O shokė, ne mė ēpresim?
    Po shuhetė Shqipėrija,
    Jakėni gjithė tė vdesim!
    Si ta apė Perėndija!"
    Kshu tha burri trim, Perllati,
    Dhe vuri armėt' e lara,
    Mori udhėnė nga Mati,
    Qė t'u dil turqet pėrpara.
    Fluturuanė si flakė
    Edhe nė fortesė lanė
    Nga shokėtė ca tė pakė,
    Q'ishinė gjithė dibranė.
    Shėrbėtori qė bij ujė,
    Tha: "Popo, ē'na qėnka thėnė!"
    "Ē'ėsht' ", i thanė, "kjo rrėmujė?"
    Tha: "Qeni nė pust ka rėnė!"
    Dibranėt nuk' e pinin
    Ujėt' e kėrmės' sė shkretė,
    Tjatrė pus s'kish, qysh tė rrinin?
    Pa ujė s'rrohet nė jetė.
    Njė tradhėtor, kanė thėnė,
    Pėr tė mirėt tė Turqisė
    E pat shtėnė nė pust qėnė,
    Q'i bėri dėm Shqipėrisė!
    Gjith' ata burra dibranė
    Muarrė armėt' e shkuan,
    Fortesėn, vetėm e lanė,
    Opopo! qysh u marruan?
    Ata posa kishin dalė
    E me shumė vrap po vinin,
    Muarrė tė gjithė malė,
    Kėrkonin ujė tė pinin.
    Armikėtė ishin thyer
    Dh' ata qė mbenė tė gjallė,
    Pėrsėri ishinė kthyer,
    U poqnė ballė pėr ballė.
    Kėta me vrap ua dhanė
    Edhe pėrpara i vunė,
    Njėzet a tridhjet' i vranė
    Dhe fortesėn prap' e zunė.
    Armikėtė e rrethuan
    Si mizėrija fortesėn,
    Po dibranėtė lėftuan,
    U bėnė gati tė vdesėn.
    Sulltani nukė mėnojti,
    Se i pa se s'kishin shpresė,
    Me njeri fjalė dėrgojti,
    T'ikin me arm' e me besė
    Etj' e shkret' i kishte prurė
    Afrė vdkjesė tė tėrė,
    Ishin gjithė tė sėmurė,
    Pa tė ndryshmė qenė bėrė!
    Vėndėsit dhe luftėtarėt
    Me armė nė dorė shkuan,
    Nuk' i mbajtnė dot tė parėt,
    Punė tė keqe punuan!
    Armikėtė mė s'mėnuan,
    Po fortesėsė ju derdhė
    E gjithė shum' u gėzuan,
    Se pa luftė brėnda erdhė.
    Kėshtu e mori Murati
    Fortesėn' e Shqipėrisė,
    Ra pa luftė Sfetigrati
    Q'ish nė kufit tė Turqisė!
    O fortes' e Sfetigratit!
    Rrufeja tė tė kish rėnė!
    Sa re nė lakt tė Muratit,
    Nukė je mė pėr tė qėnė!
    Ishe zonjė, zojn' tė bėnė,
    Dolle pej sėr' e pej radhe,
    S'je paskėtaj pėr tė qėnė!
    Perllati ishte pėrzjerė,
    Nėr luftėra ishte ndodhur
    Me gjithė shokėt' e tjerė,
    Pa ish kėputur' e lodhur.
    Kur e dėgjoj kėtė fjalė,
    U mahnit, mbeti si shtyllė,
    Nė zėmėrt i erth njė valė
    Dhe u verth e u bė dyllė!
    Tha: "Popo, ē'bėra qė ika!
    Tė mė mirr ushta nė ballė,
    Tė mė paske rėnė pika,
    Sot tė mos isha i gjallė!"
    Kėshtu tha ēelė Perllati,
    Nė shpirtit kish brengė shumė,
    Krahrorgjeri, leshragjati,
    I derdhi lottė si lumė!
    Nuk' e linte trimėrija,
    Pa vu kokėnė ndėr duar,
    E mundonte vetėdija,
    Ish vrėnjtur' e shėmėtuar!
    Burr'i math, i trash', i gjatė
    Ndėnji pak e u mejtua,
    Hodhi dorėnė mi shpatė,
    Mbreti trim ju afėrua.
    Foshnja kur i flet ati,
    Si e lak me lotthit dhenė?
    Ashtu dhe ēelė Perllati
    Qau kur pa Skėnderbenė!
    Dhe i thotė: "Mos mė lerė
    Tė mė vrasė vetėdija,
    Dua tė vdes menjėherė,
    Se mė s'mė nxė Shqipėrija!"
    Pa e qafoj Skėnderbeu,
    Duke thėnė shumė fjalė,
    Zėmrėnė ja pėrdėlleu,
    Q'ish plot breng' e gjithė valė.
    Foshnja, gra, pleq, luftėtarė
    Rrininė buzėlėshuar,
    Me fytyrėzė tė vrarė
    Faji i kish turpėruar.
    Mbreti u tha: "Keq mos kini,
    Pa prap' e vėmė nė dorė,
    Juve shėndoshė tė jini,
    Pa Zoti s'na lė tė gjorė.
    Kijeni zėmrėn tė gjerė,
    Kurrė mos u dobėtoni,
    Puna sido qė tė bjerė,
    Burra e trima qėndroni."
    Kshu tha, po shum' u helmua
    Nga ky dėm i math qė patnė,
    Po nukė ju zėmėrua,
    Se e doj shumė Perllatnė.
    U dha gjė, plaēkė e arė
    Tė ardhuret Skėnderbeu,
    Dhe shtėpi e qe e farė,
    Tė gjithė i ngushėlleu.
    Si u muarr Sfetigrati,
    U nis pėr n'Adrinopojė,
    Mė s'ndenji fare Murati,
    Se pa tė madhe nevojė,
    I numėroj luftėtarėt
    Si tufėn' e bagėtisė,
    Ishin shuarė barbarėt,
    S'ish as gjysm' e ushtėrisė.
    La tetė mij' ushtėtarė
    Dhe topa gjyl' e tė tjera
    Nė Sfetigrat q'e kish marrė,
    A ja la, tė themi, hera.
    Skėnderbeu e mėsojti
    Dhe dolli me dhjetė mijė,
    Mė ēdo anė i dėrgojti,
    Pėrpara, pas e nėr ijė:
    Herė vėnt tė ngushtė zunė,
    Herė nė ball' i goditnė,
    Herė pėrpara i vunė
    E herė nė prit' i pritnė.
    Kėshtu i pren' e i vranė,
    Tė shumėtė mb'udhė mbetnė,
    Tė pakėtė mezi vanė
    E zunė kryeqytetnė,
    Mbreti erth nė Kruj' e zbriti,
    Edh' e hapi ushtėrinė,
    Pas dy muaj e porsiti
    Tė mblidhetė, parėsinė.
    Mbreti pa punė po s'rrinte,
    S'lodhej kurr' e s'i rėndohej,
    Edhe nė gjumė kur flinte
    Pėr Shqipėrinė mejtohej.
    Dolli e pa Shqipėrinė
    Edhe gjyqet' e ēdo punė,
    Vuri nd'udhė mirėsinė,
    Njeri s'la nė tė pėrdhunė.
    Nė ditėt tė ati mbreti
    E sa rroj ajy nė jetė,
    Nė Shqipėri njeri s'mbeti
    Nė tė keq e nė tė metė.
    Shqipėtarėt gjith' i qitte,
    Q'i kish djem e i donte,
    Pėr luftė vet' i stėrvitte,
    Shumė bukur' i mėsonte.
    Nga ajy zot e mėsonin
    Luftėn me shumė dėshirė
    Shqipėtarėt, pa lėftonin,
    Me armikėt' aqė mirė.
    Vate vetė kėtė herė
    Skėnderbeu pa Hynjadhė
    Edhe mbretėrėt e tjerė,
    Miqt' e tij gjithė me radhė.
    Derdhi kėtė herė topa,
    Pru italjan' e gjermanė
    E ē'i duhej nga Evropa,
    Dhe fransės' e venetjanė.
    Tė gjith' i kish miq, si thamė,
    Po mė mik i Shqipėrisė,
    Q'e kish mbreti vėllamė,
    Ishte mbret'i Italisė.
    Alfonsin kish mik pėr kokė,
    Vėlla tė dashur pėrjetė
    E ballė nė gjithė shokė,
    Mbreti trim e i vėrtetė.
    Sindėkur i porositi,
    U mbluadhė parėsija,
    Mbreti me nder shum' i priti,
    Si ja epte njerėzija.
    Parėsi e mėmėdheut
    Ishte mbledhurė e tėrė,
    Pėr dasmėt tė Skėnderbeut
    Fjal' e mejtim kishte bėrė.
    Pa mbretit tė gjith' i vanė
    Me njė zė e me njė gojė,
    Pėrnjėherė gjith' i thanė:
    "Neve shohėm njė nevojė.
    Tė lutemi gjithė ē'jemi,
    N'emėrit tė Shqipėrisė,
    Njė fjalė qė do ta themi,
    U bėftė e Perėndisė.
    Kombin duhet ta gėzojmė
    Edhe gjithė Shqipėrinė,
    Andaj duam ta martojmė
    Kėtė herė zotėninė."
    Mbreti qeshi dhe tha: "Mua!
    S'mė dini qė s'mbanj dot zgjedhė?
    Tani kėrkoni njė grua
    Nė robėri tė mė hedhė!"
    Pleqėsi' e parėsisė
    Dhe mė afėrė i vanė:
    "Kjo dėshir' e Shqipėrisė
    Do tė mbarohet'" i thanė.
    "Paskėtaj mė s'tė dėgjojmė,
    Se kjo punė ėshtė jona;
    Mėmėdhenė s'e shkretojmė,
    Pėr tjatrė gjė urdhėrona."
    "U ap fjalė qė tė vlohem,
    Si tė marrėm Sfetigratnė,
    Do t'u dėgjinj tė martohem,
    Po pa tė mundim Muratnė."
    Skėnderbeu kėtė fjalė
    Tha, ata gjith' u gėzuan,
    I thanė: "Tė qofshim falė"
    E fjalė tė tjera s'shtuan.
    Ushtėrinė prap' e mblodhė,
    Tė gjithė trimatė vanė
    E Sfetigratit ju hodhė,
    Mė tė gjith' anėt i ranė.
    Fjal' e njeri dėrgoj mbreti,
    Qė tė epenė me besė,
    Po kėtė s'e desh Ahmeti,
    Q'ish i parė nė fortesė
    Tha: "Sa gjak derdhi Turqija
    Edhe prapė nuk' i mundi,
    Tė derthnjė dhe Shqipėrija,
    Pa tė shohėm mė sė fundi."
    Mė topt edhe pėr fortesė
    Shqipėtarėt s'ishin msuar,
    Nė tė huajt kishin shpresė,
    Se ata ishin tė vuar.
    Po e dinte Skėnderbeu
    Dh'e njohnė gjithė tė parėt,
    Qė s'fitonte mėmėdheu
    Pa stėrvitur' shqipėtarėt.
    Gjithė tė huajt' Turqija
    Menjėher' i frikėsonte,
    Fill e vetėm Shqipėrija
    Dhe shqipėtari lėftonte!
    Mbreti e rrethoj fortesėn,
    Qė t'i lij n'uri tė mbesin,
    Dhe Dėrgoj tanushn' e Shtresėn
    Me shok' udhėnė t'i presin,
    T'i rrinė kundrejt Turqisė,
    Asnjė armik tė mos lenė
    T'i qasetė Shqipėrisė,
    T'u apėn dėrrmėn' e dhenė.
    Pėrsėri sulltan Murati
    Me dyqint mij ushtėtarė
    Erdhi drejt posi zapati,
    Si edhe herėn' e parė.
    Andaj e tėr' ushtėrija
    Erdhi nė Krujė dhe mbreti,
    E u zunė nga gatija,
    Se kohė shumė s'u mbeti.

  4. #174
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    HISTORI E SKĖNDERBEUT
    (1898)

    KREU XXI



    Mbreti priti miqėsinė
    Dhe i pėrcolli tė tėrė,
    Q'i nderuan Shqipėrinė
    Dhe punėtė qė kish bėrė
    Pa i erdhi parėsija
    Nga ēdo an' e Shqipėrisė,
    Edh'e tėrė zotėrija,
    Se ish hij'e Perėndisė.
    Tė gjithė duke nderuar,
    Mbret'i priti shumė mirė,
    I pushtoj nė krahėruar
    Me gas shum' e me dėshirė.
    Kėtej mbret'i Shqipėrisė
    Edhe e tėrė Shqipėrija
    Kish gazet' e Perėndisė
    Q'i do gjithė njerėzija;
    Andej sulltan'i Turqisė
    Vate shum' i zemėruar,
    Sepse dėmn' e Shqipėrisė
    Zot'i math e kish ndaluar;
    Po ra nė shumė lėngime
    E nė smundje tė kėqija,
    N'idhėrim' e nė rėnkime,
    I dha brengė Perėndija.
    Shihte ėndėrr' e thėrriste,
    Thoshte: "Po vjen Skėnderbeu!"
    Dhe dridhej e angulliste,
    Sikur do ta pinte dheu!
    U tremb shumė kėtė herė
    Sulltani nga Skėnderbeu,
    Se ja shtu nė baltė nderė
    Dh'e vėrteta s'e gėnjeu.
    Pas ca muajsh u shėrua
    Dhe u ngrit si nga qivuri,
    Ndėnji pak' e u mejtua,
    Pa Ali pashėnė pruri.
    I tha: "Ali pashė, ē'thua?
    Si t'ja bėjmė Shqipėrisė?
    Qė nukė mė la nder mua
    Dhe faqe ndaj njerėzisė."
    Ali pasha ju kėthye,
    Fjalėn' e kishte ndėr dhėmbė,
    Pa njė her' u kapėrxye
    Dhe u ngrit me nxit mė kėmbė,
    I tha: "Unė tė kam thėnė
    Qė mos e nga Shqipėrinė,
    Se Zot'i math s'e ka thėnė
    Ta bėnjė njeri tė tinė.
    Ne tė zėmė miqėsinė
    Me tė zon' e Shqipėrisė
    Dhe ta kemi Shqipėrinė
    Njė fortesė tė Turqisė.
    Kshu them e kėshtu kam thėnė,
    Fjala s'mė ėshtė dėgjuar,
    Po jam prapė tek kam qėnė
    M'atė fjalė kam qėndruar.
    Kaqė herė qė lėftuam
    Ne kurrė s'kemi fituar,
    E sa ushtėri dėrguam
    Shqipėria i ka shuar.
    Edhe ta marrē Shqipėrinė,
    S'bėnetė rob shqipėtari,
    Po pyet ata qė dinė
    E mos puno si i marri;
    Ata nė dorė tė huaj
    Kurrė nukė kanė rėnė
    Dhe s'bijenė, po mos vuaj,
    Se s'hyjnė nė zgjedhėt tėnė.
    Nukė merret Shqipėrija
    Si thoni, me tė pėrdhunė,
    Po pėrjetė miqėsija
    Do tė na hyjnė nė punė."
    Kėshtu i tha Ali pasha,
    Pa u bint sulltan Mehmeti,
    Q'i vrit mė parė tė trasha,
    Se tė vėrtetėn' e gjeti,
    Pa Ali pashės i thotė:
    "Fjala jote ėsht' e mirė,
    Gjer mė sot vuamė kotė
    Si tė marr' e si ė pirė.
    Tani pa merr ushtėrinė
    Dhe mos mė dėgjo as mua,
    Po hiq e zėrė kufinė
    Edhe bėj ashtu si thua."
    Kshu tha dh'e nisi Alinė
    Me mijė pesėmbėdhjetė,
    Vate dhe zuri kufinė,
    E punoj si deshi vetė.
    Zu paqėn' e Perėndisė,
    Q'ėsht' e lartėr' edh'e mirė,
    E ju bė mik Shqipėrisė
    Me besė e me dėshirė.
    Pa nisi pesė tė parė,
    I dėrgoj me vrap te mbreti
    Me qėllim shumė tė mbarė,
    Miqėsisė udh' i gjeti,
    U bė mik me Skėnderbenė,
    Mik me shpirt edhe me besė,
    Se e donte shume mbrenė,
    Kishte njerėzije pjesė.
    U poq edhe shumė herė
    Me mbren' Ali pasha vetė,
    Q'i bėnte si duhej nderė,
    Se e dij q'ish i vėrtetė.
    Miqėsi shumė rrėfyen
    E bėnė vėllazėrinė,
    Edhe kanisqe ēkėmbyen
    Mbret'i urtė me Alinė.
    Koha me paqė po shkonte
    Duke rrjedhurė si lumi,
    Gjėkundi nukė qėndronte,
    Dit' e natė s'e zij gjumi,
    Papo koha duke shkuar
    Pėrsėritet gjithė jeta,
    Gjėsendi s'le pa ndryshuar,
    Gjith' i merr me vet'h'e shkreta!
    Lulevet nuk u le erė
    E drurėvet s'u le fletė,
    Njeriut tė zi, tė mjerė,
    Ja nxin tė shkretėnė jetė!
    Sjell thinjėt' e pleqėrinė,
    Fishk faqen, kėrrus kurrisnė,
    Shtije poshtė dhe fuqinė,
    Njerin' e than si murrisnė!
    Lulenė q'e ēeli vera.
    E prishi dimėr' i shkretė,
    Po sėrish kur i vjen hera
    Lulėzohet' e nxjerr fletė.
    Kshu vdes edhe koha vetė
    Edhe dimėri dhe vera,
    Po ngjallen sėrish nė jetė
    E dukenė si tė tjera.
    Kėshtu e tha Perėndija,
    Andaj po plakej dhe mbreti
    Dhe gjithė shokėt' e tija,
    U plak dhe sulltan Mehmeti.
    Dimėr'i lij vjeshtėtė prapa
    E atė e ndiqte vera,
    Pas verėsė vinte vapa,
    Pa vinin vjeshtėt' e tjera.
    Bilbili zij' e kėndonte
    Ndėr lule m'er' e nė fletė,
    Pa pastaj sėrish pushonte
    Dhe rrinte ca koh' i qetė.
    Moti shkont'e pėrsėritej
    Edhe paqa fortėsohej
    Fuqija nuk' i venitej,
    Gjithėnjė mė shum' i shtohej.
    Ish nė prehje Shqipėria
    Edhe gjithė shqipėtarėt,
    Mbretėronte urtėsija,
    S'kishin tė bėnin tė marrėt.
    Mbreti shpirtmath me Alinė
    Piqeshinė kurdoherė
    Dh'e shtoninė miqėsinė,
    Nuk' e lininė tė bjerė.
    Dhe vėndetė qė kish zėnė
    Rreth Shqipėrisė Turqija,
    Gjith' ishinė mė tė dhėnė,
    Se i donte Shqipėrija.
    Tėrėsin' e Shqipėrisė
    Edhe mbren' e mbretėrinė
    Do t'i njih mbret'i Turqisė,
    Kshu e bėnė me Alinė.
    Po djajtė e djallėzitė
    E ēmėntnė sėrish Mehmenė
    Dh'e prunė mė atė ditė,
    Q'u bė prap' armik me mbrenė!
    Nga Jeziti, nga Mervani,
    Nga Mavij' e mallėkuar
    Mori mėsime sulltani,
    Udhėn e gjet tė punuar!
    Pa s'e donte Shqipėrinė,
    Nuk' e donte Skėnderbenė,
    Sepse kishte urtėsinė,
    Pėrpiqej pėr mėmėdhenė.
    E ngriti me vrap Alinė,
    Se u bė me shqipėtarėt,
    U pėrpoq pėr Shqipėrinė,
    Nukė lėftoj si tė parėt!
    Qėllimet qė zu Mehmeti
    Dhe udhėn' e mallėkuar
    E kupėtoj mirė mbreti,
    Qė rrij gjithėnjė i zgjuar,
    Pa dolli me parėsinė,
    I erth rrotull Shqipėrisė
    E pa gjithė njerėzinė
    Mbret'i math i urtėsisė.
    I dha fuqi Shqipėrisė
    E fortėsoj ēdo fortesė,
    Po mė shumė njerėzisė
    I dha trimėri e shpresė.
    Dimėri qė helmon dhenė,
    Ēvesh drurėt' e s'u le fletė,
    Lulet i bėn sikur s'qenė
    Me ftohtėsirėt tė shkretė
    Me atė tė thatė dorė
    Qė shtije gjithė thėllimnė,
    Shtron dėborė mi dėborė,
    Heth helmin' e idhėrimnė
    Me atė dorė tė shkretė,
    Sė largu duke qėlluar,
    Hodhi me fort njė shigjetė,
    Oh, shigjet' e mallėkuar!
    E pa tė dirsurė mbrenė,
    Qė pėrpiqej e punonte
    Gjithėnjė pėr mėmėdhenė,
    Edhe gjumi s'e qetonte,
    Pa shigjetėn' e vėrviti
    Me fuqi tė madhe shumė,
    Mbren' e mirė e goditi!
    Ē'bėre, o dimėr', o lumė!
    Mbret'i math e i vėrtetė
    Ndjen brėnda nė krahėruar,
    Nga e nėmura shigjetė,
    Njė tė shkretė tė sėmbuar!
    Atė qė s'e zinte shpata
    Edhe ushta e shigjeta,
    Smundja me duar tė thata
    Ndėr rroba e shtu e shkreta!
    Mbreti me shokėt zu Leshnė,
    Atje ethetė ja dhanė,
    Shėronjėsit' u pėrveshnė
    E tė gjithė bashk' i vanė.
    U ēkul gjithė parėsija,
    Njeri pa ardhurė s'mbeti,
    Rrodhi gjithė Shqipėrija,
    Erth' aty tek ishte mbreti.
    Mbreti thirri parėsinė,
    U dėrgoj me vrap njė djalė,
    Tha: "Gjithė kėtu tė vinė,
    Se kam t'u them shumė fjalė."
    Kshu tha, pa erth parėsija
    Edhe pleqtė mėndjeshumė,
    Se kish njerėz Shqipėrija,
    S'kishte mbeturė pėr lumė.
    Maksimi q'ish i dėrguar
    Te mbreti, nga Italija,
    Dhe Jasafi i lėvduar,
    Qė ishte nga Venetija,
    Hynė tok me parėsinė
    Edhe me pleqt tė uruar,
    Q'e mbaninė Shqipėrinė
    Si lulen' e lulėzuar.
    Ata hynė me gjak ngrirė
    Edh'e pėrshėndoshnė mbrenė
    Gjithė me zėmrė tė mpirė,
    Tė sėmurė shum' e gjenė!
    Pa Skėnderbe bukuroshi
    Gjithėve u bėri nderė,
    Sicilin' e pėrshėndoshi
    Dhe zu fjalėn menjėherė,
    Tha: "Erthmė e do tė vemi,
    Mase prapė do tė vimė,
    Se kėtu pėrjetė s'jemi,
    E nukė mundim tė rrimė.
    O vėllezrė shqipėtarė!
    Ju tė jini tė bashkuar,
    Sindėkur qetė mė parė,
    Qė tė jini tė nderuar;
    Mos e lini trimėrinė
    Dhe bashkimnė nė mest tuaj,
    Po ta kini miqėsinė,
    Se nukė jini tė huaj,
    Jini gjithė shqipėtarė,
    Kini mėmė Shqipėrinė,
    Jini njė fis e njė farė
    E besoni Perėndinė
    Pėrpiqi ditė edhe natė,
    Mėmėdhenė ta shpėtoni,
    Armikut hiqini shpatė,
    Kurrė mos u frikėsoni;
    Sindėkur kini lėftuar,
    Ashtu prapė tė lėftoni,
    Qė tė jini tė shpėtuar
    E tė kini gjithė ē'doni;
    Mos e humbisni lirinė
    E mos bėhi rob nė jetė,
    Po tė doni mirėsinė,
    Ua ep Zotth'i vėrtetė.
    Im bir sot foshnj' ėsht' e djalė,
    Nukė munt tė mbretėronjė,
    Se nė luftė s'munt tė dalė,
    Mėmėdhenė ta shpėtonjė
    Se ka vetėm njėmbėdhjetė
    Vjet e nukė ka mė shumė,
    Qė ka lindurė nė jetė,
    Vėrsa s'u poq, ėshtė brumė
    Sė pari do tė mėsonjė
    Qysh mbahetė mbretėrija,
    Pa pastaj tė mbretėronjė,
    N'e ka thėnė Perėndija;
    Ato ditė sa tė vinė,
    Ju tė njihni pėr tė parė
    Ēelė Lekė Dukagjinė
    Gjithė ē'jini shqipėtarė,
    Ajy nė kėmbėt tė mbretit
    Tė gjykonj' e tė lėftonjė,
    Tė jet' i par'i rrėmetit
    E ēdo punė ta mbaronjė,
    Kur ka luftė Shqipėrija,
    Pas fjalės qė kemi bėrė,
    Do t'i ndihnjė Venetija
    Me fuqit tė saj tė tėrė
    Nė ardhtė vetė sulltani,
    Veē ndihmes sė Venetisė,
    Do tė ndihnjė Ferdinani
    Me ushtėrit t'Italisė
    Ashtu edhe Shqipėrija
    Do t'i ndihnjė Venetisė,
    N'i arthtė siprė Turqija,
    Sindėkur dhe Italisė.
    Im bir e ka mbretėrinė,
    Me t'ėmėnė pėr ca kohė
    Le tė zėrė Apolinė, { Napolin }
    Sa tė rritet' e tė shohė."
    Kshu tha mbret'i Perėndisė,
    Ajy zot' i zotėruar,
    Mbret'i urt' i Shqipėrisė,
    Dhe i mir' e i lėvduar.
    Pa u kthye mė tė birė,
    I tha: "Ti, o jetėgjatė!
    Vėshtro tė bėhesh m'i mirė
    E m'i urtė nga yt atė."
    Nga fjalėtė qė tha mbreti,
    Shkronjėsi shum' i mėsuar,
    Bardhuli, q'ishte si deti,
    Asnjė nukė la pa shkruar.
    Mbreti ish mė kėtė fjalė,
    E tė tjerėtė dėgjonin,
    Kur mė der' u dha njė djalė,
    Nukė muntnė ta ndalonin,
    Tha: "Armikėtė po vinė,
    O burra, o shqipėtarė!
    Nxitoni, se na pėrpinė,
    Delni, sa muntni, mė parė!
    E kapėrxyen kufinė,
    Mijė plot tetėmbėdhjetė
    Me Ahmet pashėn po vinė
    Duke unjur tatėpjetė."
    Kshu tha, pa me tė dėgjuar
    Kėtė fjalė shqipėtarėt,
    Muarr; armėtė nėr duar
    Dhe duallė me tė parėt.
    Skėnderbeu zgjeth tė parė
    Dh'e vu nė kėmbėt tė tija
    Tanushnė mi luftėtarė,
    Se ishte bėrė gatija.
    U ngrit edhe vetė mbreti:
    "Armėt e kalėnė!" thirri,
    Po fuqi mė nuk' i mbeti,
    E zunė miqt' e i biri.
    Posi lisi duke rėnė:
    "Zot'i math e i vėrtetė!
    Le tė bėhet ē'ėshtė thėnė,"
    Tha, "se unė s'rronj pėr jetė
    Po mė ki kujdes, Ti vetė,
    Shqipėtar' e Shqipėrinė,
    Mos m'i lerė kurrė shkretė,
    Se Ti e do mirėsinė
    Nė dorė tė huaj kurrė
    Shqipėrija tė mos bjerė,
    Shqipėtari trim e burrė
    Tė jet' e ta ketė nderė
    Mbaje Shqipėrinė zonjė,
    Tė ketė gjithė tė mirat,
    Tė rronj' e tė mbretėronjė,
    Tė mos ta han' egėrsirat,
    Fali lirinė ta ketė
    Edhe gjithė mirėsitė,
    Tė jetė m'emrė pėrjetė,
    Epi jet' e dit' e dritė!"
    Kėto fjal' i tha dy herė
    Me zėmrė shumė tė qetė,
    Pastaj ra ndė gjum' i prerė!
    Oh, moj sėmundj'e shkretė!
    Ėngjėlli i trimėrisė,
    Fytyrė pej djalė mbreti
    Dhe gjuhėn' e Shqipėrisė
    Duke marė, erth e gjeti,
    Dhe i tha: "Mos ki keq kurrė,
    Se s'i shtije Perėndija,
    Shqipėtari ėshtė burrė,
    Do tė rronjė Shqipėrija;
    S'ja ngre dot njeri lirinė,
    Se ja dha Zot'i vėrtetė,
    Edhe gjithė mirėsinė,
    Ja ka falurė pėrjetė."
    Kshu tha ėngjėll'i uruar.
    "Fort mir' ", i tha Skėnderbeu,
    "Unė vete i gėzuar,
    Ndryshe nukė mė tret dheu."
    Shqipėtarėt u pėrveshnė,
    Pėr shpėtimt tė Shqipėrisė
    Jetėnė mė nuk e deshnė,
    Dėrrmėn i dhanė Turqisė.
    Hynė n'ushtėrit si flakė,
    Njė tė gjallė nukė lanė,
    Me Ahmet pashėnė pakė
    Te sulltan Mehmeti vanė.
    Pa kur erdhė shqipėtarėt,
    Skėnderbenė keq e gjenė,
    I mori gjithė tė qarėt,
    Se e donin shumė mbrenė.
    Mė nesėret duke ngdhirė
    Mbreti la jetėn' e shkretė!
    Shpirt'i math e shum' i mirė
    Vate te zot'i vėrtetė!
    Me gjėmim, me vetėtimė
    Reja poshtė shin' e shtije,
    Pa lumi me ngashėrimė
    Prapė nė det vet'e bije,
    Dhe sėrish ngrihet pėrpjetė
    E lėēin ndė hapėsirė,
    Prap' atje e hedhin retė,
    Se ajy ėsht' i pavdirė.
    Kur deshi Zot'i vėrtetė,
    Qė ka kryer gjithėsinė,
    Tė delte faqeza vetė,
    Tfaqi nė jetė njerinė,
    Neve Atė burim kemi,
    Detnė pa funt e pa anė,
    Andej vim' e atje vemi,
    Ajy ėshtė gjithė ē'janė.
    Trup'i mbretit ishte shuar!
    Mjekr' e bardhė si dėborė
    Ish hapur mbi krahėruar!
    Popo, njeriu i gjorė!
    Gjashtėdhet' edhe tri herė
    E kish parė Skėnderbenė
    Nė jet' e bukura verė,
    Qė vjen e zbukuron dhenė.
    Dolli Lekė Dukagjini
    Mė derėt, q'ishte rrėmeti,
    Tha: "Shqipėtarė, ku jini!
    Se na la tė shkretė mbreti!"
    Kur dėgjuan kėtė fjalė
    Tė idhurė shqipėtarėt,
    Thanė: "Mbret, tė qofshim falė!"
    Dhe gjithė i mori tė qarėt!
    Mbretėresha edhe gratė,
    Burratė dhe djal'i mbretit
    Me lot qanė dit' e natė,
    Se mė s'dukej mėng' e detit!
    Me nder tė math njerėzija
    Nė Lesh Skėnderben' e vunė,
    Shpirti shkoj te Perėndija,
    Se kėtu mė s'i mbet punė.
    U vesh gjithė Shqipėrija
    Nė tė zi e zuri zinė,
    Parėsi e vegjėlija,
    Q'e donin si Perėndinė.
    Qaje, moj Shqipėri, qaje
    Atė njerin' e vėrtetė!
    E zinė pėr jetė mbaje,
    Se shok mė s'i vjen nė jetė.

  5. #175
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    HISTORI E SKĖNDERBEUT
    (1898)

    KREU XXII



    Me zėmėrė plag' e flakė
    Shqipėtarėt mbanin zinė,
    Se nuk' ish mynxyr' e pakė
    Kėjo q'e gjet Shqipėrinė.
    Mbretėreshėnė sė pari
    Nisin' bashkė me tė birė,
    Qė s'pushoninė sė qari
    Edhe zėnė far'e ngjirė
    Nė lundrė brėnda i vunė
    E shumė nga parėsija
    U nisnė bashk' e i shpunė
    Dhe shumė nga vegjėlija!
    Edhe grat' e parėsisė
    Me mbretėreshėnė vanė,
    Pas udhės sė Shqipėrisė,
    Vetėm fille nuk e lanė
    Vanė e ndėnjnė pėr jetė,
    Mbretėreshėsė s'ju ndanė,
    Ishin njerės tė vėrtetė
    Qėmoti prinditė tanė.
    Mbretėresha psherėtiti,
    Duartė nė gji i vuri,
    Sytė plot me lot i ngriti,
    Tė qarėt' e vajnė zuri,
    Tha: "Zotthi im i vėrtetė!
    Mos e prish, ti, Shqipėrinė,
    Si ka qenė le tė jetė
    Mos ja ngrerė mirėsinė."
    Pa tha: "Jet', e zeza jetė,
    Qysh mbete pa Skėnderbenė!
    Mė dukesh fare e shkretė!
    Unė sot le mėmėdhenė!
    Le shtėpin' e njerėzinė,
    Me zemrė tė pėrvėluar!
    Le miqthit' e Shqipėrinė
    Nė rrezik e tė helmuar!
    Mė s'e shoh dot me sy mbrenė!
    Nė kėtė tė shkretė jetė!
    E po vallė mėmėdhenė
    Do ta shoh dot sėrish vetė!
    A do ta shoh Shqipėrinė
    Dhe miqt' e farėn' e fisnė!
    Kryeqytetn' e shtėpinė!
    Ah, pėr ku, pėr ku mė nisnė!
    Mbrenė s'e kam pėr tė parė
    Un' e zeza, un' e mjera!
    Po tė mos i shoh as varrė!
    Kėshtu tha zonj' e vėrtetė,
    Pej flake njė ngashėrimė,
    Pa dashurė fare vetė,
    I dolli si vetėtimė!
    Duke qarė i dėgjonin
    Gra e burra kėto fjalė,
    Zėmrat' e tyre rėnkonin,
    Posi deti kur heth valė.
    Pa u mblodh' e pėrdėllenin
    Mbretėreshėnė fatzezė,
    U pėrpoqnė ta dėfrenin,
    Se nė shpirtit kish njė rezė.
    Zot'i math', q'ep idhėrimnė,
    E helmon njerin' e gjorė,
    I fal edhe pėrdėllimnė,
    Se ēdo gjė e ka nė dorė
    Mė nj'an' i ep idhėrimnė,
    Mė nj'anė durim e shpresė,
    M'anėt tjatėrė mundihmė,
    Pėr ēdo derė ka njė lesė.
    "Zot' i math e i vėrtetė!"
    Tha mbretėresha: "Kam shpresė,
    Bėj si tė duash ti vetė,
    Se tė kemi prurė besė."
    Kėto fjalė ishin thėnė,
    Lundra po e ēante denė,
    Shumė kohė nd'ujė s'bėnė,
    Po ēpejt terėnė e gjenė.
    Van' e zunė Apolinė,
    Dolli gjithė njerėzija,
    Me nder tė shumė i prinė,
    Ish e tyre mbretėrija.
    Djalėn' e mbretit e panė
    Nė Itali njerėzija:
    "Qėnka Skėnderbeu, thanė,
    Pa nukė vdes Shqipėrija."
    N'Apoli e ngrehnė fronė,
    Ndėnji mbret'i Shqipėrisė,
    Qė kish pėr t'ardhur mė vonė,
    Se ish shpres' e njerėzisė.
    Po zoti s'e kshte thėnė
    Qė tė ngrihej mbretėrija,
    Punėtė ndryshe u bėnė,
    Se ashtu desh perėndija!
    Ng'ajy fis e ng'ajo derė
    Nxori njerės trimėrija
    Tė mbėdhenj shum' e tė ndjerė,
    Q'i trashėgoj Italija!
    Skėnderbeu tė na vdesė,
    Zot' i math e i vėrtetė!
    E Shqipėria tė mbesė
    Pa mbret, pa zot, si e shkretė!
    Ta mbulojnė ligėsitė!
    E t'i ngrihetė e mira!
    Dhe tė vinjė mė njė ditė,
    Qė ta shkelnjė egėrsira!
    Kjo fjalė s'ėsht' e vėrtetė,
    E kurrė mos e besoni,
    Se Shqipėria ndė jetė
    S'ka mbetur kurrė si thoni;
    Nukė ka mbetur' e shkretė,
    S'e humbi kurrė lirinė
    Dhe pėrjetė do ta ketė,
    Si dhe gjithė mirėsinė
    Shqipėtari s'u mposht kurrė,
    Pat ngaherė lartėsinė,
    Se ka qėnė trim e burrė,
    Pandaj s'e humbi lirinė.
    Dėrguanė mbretėritė
    Njerės tė mir' e tė parė,
    Pa shkuarė shumė ditė,
    Nė Krujė ndėr shqipėtarė,
    Njohnė Lekė Dukagjinė,
    Q'ishte nė kėmbėt tė mbretit,
    Pėrdėllyen Shqipėrinė
    Gjithė, veē sulltan Mehmetit.
    Pa edhe n'Apoli vanė
    Gjithė tė parėt te mbreti,
    E ngashėllyen pėr t'anė,
    Pėr mynxyrėt qė e gjeti;
    Ish nė front tė Apolisė,
    Se e kish dh'atė tė tinė,
    Po ish mbret'i Shqipėrisė,
    Ashtu e kishte porsinė.
    Kur dėgjoj sulltan Mehmeti
    Tė kėqijatė qė ngjanė,
    Qė e la jetėnė mbreti,
    Vu kėsulėnė mėnjanė!
    Pa nisi shumė tė parė
    E ja dėrgoj Shqipėrisė
    Me mijėra ushtėtarė
    Armiku i Perėndisė!
    Shqipėtarėtė u mblodhė,
    Kordhėt' e lara i zhveshnė,
    Pėrmbi armikėt' u hodhė,
    Jetėnė mė nuk' e deshnė.
    Armikėtė kur i panė,
    Q'u vėrvitnė si fajkonjtė,
    Posi zogjtė u pėrndanė,
    Nxituanė si langonjtė
    Mė nj'anė u ra Tanushi,
    M'anėt tjatėrė Urani,
    Leka, Zaka e Malushi
    Manul Pika e Tushani,
    U lėshuanė si flakė,
    Tė gjith' armikėt' i vranė,
    Shpėtuanė ca tė pakė,
    Te sulltan Mehmeti vanė.
    Kur e pa sulltan Mehmeti
    Qė s'e munt dot shqipėtarė
    Pa qėnė dhe vetė mbreti,
    Si s'e mundi dhe mė parė,
    Ndenji pak' e u mejtua,
    Tha: "Kjo punė kshu tė mbesė!
    Opopo! ē'mė gjeti mua!
    Unė kisha tjatrė shpresė!"
    Kėshtu tha i zėmėruar,
    Dhe bėri sėrish gatinė
    E nisi pėr tė dėrguar
    Nė Shqipėri ushtėrinė
    Po dhe ata dhe tė tjerė
    Shqipėtarėtė i muntnė,
    Lėftuanė shumė herė,
    Gjithė jetėnė e tuntnė!
    Nj'ushtėri kthehej, njė vinte,
    Pas asaj tjatrė dėrgonte,
    Nė prėhje kurrė s'i linte,
    Se luftėnė s'e pushonte,
    Po shqipėtarėt si flakė
    Hynin nė mest t'ushtėrisė,
    Sado q'ishin mė tė pakė,
    Dėrrmėn' i epnin Turqisė.
    Ndihte edhe Venetija
    Edhe mbret'i Italisė,
    Po dhe vetėm Shqipėrija
    S'i trėmbej kurrė Turqisė.
    Trimatė duke lėftuar
    Si u thoshte trimėrija,
    Sa armikė kanė shuar
    E di vetė Perėndija!
    Hije e mbretit e mbante,
    Nuk' e linte Shqipėrinė,
    Tė huajtė i pėrndante,
    Pa merrninė arratinė.
    Lėftoninė dit' e natė
    Pėr shpėtimt tė Shqipėrisė
    Burratė trima me shpatė,
    Nukė ju falė Turqisė.
    U ther', u pren' e u vranė
    Dhe ranė dėshmimėtarė,
    Po vėndinė nuk' e lanė
    E njeri s'guxoj ta marrė.
    Sa pėrpiqej Shqipėria,
    Se robėrinė s'e donte,
    Aqė mė shumė Turqija
    Luftėn' e shkret' e shtrėngonte.
    Egėrsir', o egėrsirė!
    Mė qafė pėrse i bije?
    A s'munt tė bėnē kurrė mirė?
    Se e mira s'tė ka hije!
    Nukė tė le ligėsija
    Qė tė duash mirėsinė,
    E ē'tė bėri Shqipėrija
    Qė kėrkon t'i ngresh lirinė?
    Sa qe gjall' sulltan Mehmeti,
    Lufta ishte e paprerė,
    Njė ditė pa luftė s'mbeti
    Shqipėrija, zonj' e ndjerė
    Po Evrop' e shkret' u shua,
    Papo ra dhe Venetija,
    U prish e u dobėtua,
    Sindėkur dhe Italija;
    Gjithė puna u ndryshua,
    I vate mbarė Turqisė,
    Liri' e mjer' u ēalua,
    Mė s'i mbet vent mirėsisė,
    Se dragoj i Shqipėrisė
    Mė nukė ishte nė jetė.
    Q'i rrinte kundrejt Turqisė,
    Mbeti Evropa e shkretė!
    Pa ishte thėnė tė venė
    Turqitė duke lėftuar,
    Tė hyjnė brėnda nė Vjenė,
    Se Evropa ish e shuar!
    Shqipėria s'hyri kurrė
    Nėnė zgjedhė tė Turqisė,
    Shqipėtari ishte burrė,
    E mbajti nder' e lirisė.
    Tė gjithė kombetė ranė,
    I dobėtoj robėrija,
    Shqipėtarėt' armė s'dhanė,
    Pa i nderoj Perėndija.
    Mė pastaj si vdiq Mehmeti,
    Vėrtet e njohnė tė birė,
    Po veē nj'emrė kishte mbreti,
    Shqipėria ishte mirė.
    Mbretėronte shqipėtari,
    Urdhėronte parėsija,
    Punėt' ishinė sė mbari,
    Se gjykonte njerėzija;
    Mirėsija ishte besė,
    Ligė ishte urtėsija,
    Trimėrija ishte shpresė,
    Dhe udhė vėllazėrija;
    Tė huajtė lark qėndronin,
    S'i qaseshin Shqipėrisė
    Dhe sė largu e vėshtronin,
    P'afėruarė kufisė.
    Kurdoherė Shqipėrija
    Me ligė tė saja punonte,
    Pleqėsi' e parėsija
    Gjykonte dhe mbretėronte.
    Kurrė djemt' e Skėnderbeut
    S'ja kanė harruar mallė
    Kombit edhe mėmėdheut,
    Pa nė kurt kurrė s'e kallė,
    Se kanė pasur' at' Atė,
    Q'i fali nder njerėzisė,
    Armikėvet u dha datė,
    I vu vjeftė Shqipėrisė,
    Gjithė bota po e dinė,
    Q'ajo Shqipėri e ndjerė
    Kurtin' edhe robėrinė
    S'e ka hequr' asnjėherė.
    Mė pastaj u bė m'e ndjerė
    E mė shum' u lartėsua
    Dh'e shtoj e s'e humbi nderė
    Dhe emėri ju madhua.
    Q'aher'e t'hu sa ka nxjerrė
    Trima m'emr' e tė dėgjuar
    Shqipėrija nga ēdo derė
    Ata kanė mbretėruar.
    Sa ishinė shqipėtarė,
    Ishin burra tė vėrtetė,
    Tė bashkė e tė pandarė,
    Tė dashur' e miq pėrjetė
    Andaj kurrė Shqipėrija
    Nė jetė s'u dobėtua,
    Miqėsi' e mirėsija
    Dhe lirija s'ju mėrgua;
    Se kish djem tė paēėmuar,
    Tė zot e t'urt' e tė mirė,
    Pa ka qėn' e lulėzuar,
    Kurrė s'ka qėn' e vėshtirė.
    Shqipėtarėtė s'e lanė
    Nėnė zgjedhė Shqipėrinė,
    Gjithėnjė pėr ta u vranė,
    E deshnė si Perėndinė
    Pėr shpėtimt tė Shqipėrisė
    Gjithėnjė janė pėrpjekur
    Dhe n'udhėt tė Perėndisė
    Kanė rėn' e kanė vdekur;
    Pa Shqipėrija s'ka rėnė,
    E mbajti Zot'i vėrtetė,
    Ėshtė sindėkur kish qėnė
    Dhe pėrjetė do tė jetė.
    Edhe nė Turqit tė tėrė
    Shqipėtarėt kurdoherė
    Punėtė i kanė bėrė,
    S'i kanė bėrė tė tjerė.
    Kė tė zėsh ngoje mė parė
    Ng'ata burrat' e vėrtetė,
    Q'ishin vėrtet shqipėtarė,
    Shokė s'kishinė ndė jetė!
    I dhanė nder Shqipėrisė,
    Mbajtnė dhe Turqin' e shkretė,
    Oh, i dhanė shpirt Turqisė!
    Ata trimat e vėrtetė!
    Trimėrinė nuk' e pshehnė,
    Andaj e mbajtnė Turqinė!
    Dhe m'anėt tjatėrė ngrehnė
    Mynxyrėnė! Grekėrinė!
    Mbajtnė plakėn' e pabesė!
    Atė dhelprėnė dinake!
    E nuk' e lanė tė vdesė
    Posi shtriga varfanjake!
    Ngrehnė, popo, njė mynxyrė!
    Nė kufit tė Shqipėrisė
    Njė dosė, kurvė tė ndyrė!
    Burimnė e ligėsisė!
    Kėto bėri trimėrija,
    Se i ra pas marrėzisė,
    Nuk' ish bashkė urtėsija,
    Q'i ep dritė trimėrisė.
    Ca kapėrxyen denė,
    Egjyptėnė van' e zunė,
    Ngrehnė fron' e vunė mbrenė
    Edhe bėnė shumė punė
    Ca bashkuan Italinė,
    Si tė tjerėt qė punonin
    E vriteshin pėr Turqinė,
    Po gjėsendi s'trashėgonin!
    Po edhe pėr Shqipėrinė
    Shqipėtarėt' u pėrpoqnė,
    S'e harruan' urtėsinė,
    Soje kurrė dorė s'hoqnė
    Dhe pėr tė huaj lėftuan
    Edhe pėr vet'he u vranė,
    Tė tjera punė mbaruan
    Dhe mėmėdhenė s'e lanė.
    Po ka njė kohė ēdo punė,
    Pa thėnė Zot'i vėrtetė,
    S'bėhetė me tė pėrdhunė,
    Pema s'lėshon lul'e fletė.
    Shpirt'i Skėnderbeut thotė:
    "Djemt' e mij trima, ku jini!
    Mos mundohi mė pėr botė
    Atė marrėzi e lini!
    Bėhuni bashkė tė tėrė,
    Madhojeni miqėsinė,
    Vėllezėrė duke bėrė,
    Pėrpiqi pėr Shqipėrinė
    Po tė jini tė bashkuar,
    Ėsht' e bėrė Shqipėrija,
    Dhe puna gjith' e mbaruar,
    Si do vetė Perėndija;
    Fortėsoni dashurinė
    Dhe bashkimnė, sa tė muntni,
    Lini nakar' e zilinė,
    Nga e drejta mos u tuntni;
    Bėhuni miq nė mest tuaj,
    Si ėsht' udh' e urtėsisė,
    Mos pėrpiqi pėr tė huaj,
    T'i mėrgohi marrėzisė
    Njėri-tjatėrinė doni,
    Se kini gjithė njė shpresė,
    Tė huajtė t'i mėrgoni,
    Q'e kanė me tė pabesė
    Tė gjithė njė gjuhė kini
    Dhe njė bes' e njė mėnyrė,
    Djemt' e mėmėdheut jini,
    Kini njė gjak, njė fytyrė
    Kini besė Perėndinė
    Gjithė ē'jini shqipėtarė
    Edhe mėmė Shqipėrinė,
    Si e pattė dhe mė parė
    S'jini grekėr' as bullgarė
    As turq as tjatėrė s'jini,
    Jini fjeshtė shqipėtarė,
    Pse gėnjehi tek e dini?
    Selanik e tatėpjetė
    Ėshtė vėnd'i Shqipėrisė,
    Kjo fjalė ėsht' e vėrtetė,
    Ėshtė fjal' e Perėndisė.
    Perėndija Shqipėrinė
    E bėri pėr shqipėtarėt,
    S'e bėri pėr djallėzinė,
    Pėr tė liqt' e pėr kusarėt;
    Zot'i math vėndinė tuaj
    E bėri pėr ju tė tėrė,
    Pėr fqinjė e pėr tė huaj
    S'e ka bėrė, s'e ka bėrė.
    Zoti kombet' i ka ndarė
    Edhe gjuhėtė me kohė,
    Pa u dha sy pėr tė parė
    Dhe mėndjenė qė tė njohė
    Tė lesh vėllanė s'ka thėnė
    E tė bėsh vėlla njė tjatrė,
    Qė s'ka as gjuhėn' as zėnė,
    Ta marrē e ta vėsh nė vatrė!
    Po shtoni vėllazėrinė,
    Ecėni pas urtėsisė,
    Madhojeni miqėsinė,
    Q'ėshtė udh' e Perėndisė
    Hapni sytė dhe punoni
    Tė gjithė pėr Shqipėrinė,
    Tjatėrė gjė mos kėrkoni,
    Ajo e sjell mirėsinė.
    Dashurin' e mėmėdhethit
    Dhe zogu s'e harron kurrė,
    Qė lėvrin nė mest tė gjethit
    E s'e le folen' e gurė.
    Pėr lirit tė Shqipėrisė,
    Pėr shpėtimt tė shqipėtarit
    Po vjen ndihm' e Perėndisė,
    Q'i ep dritė punėmbarit,
    Po ju zini miqėsinė,
    Bėhi tė zottė tė rroni,
    Tė shpėtoni Shqipėrinė,
    Paskėtaj tė mbretėroni.
    Kini besė miqėsinė
    Edhe ligė mirėsitė,
    Udhėzė vėllazėrinė,
    Urtėsitė ndihm' e dritė,
    Zot'i math e i vėrtetė
    Do t'i apė Shqipėrisė
    Shpėtimn' e lirinė vetė
    Dhe dritėn' e njerėzisė."
    Kshu thotė shpirt'i uruar,
    Nuk' e harron Shqipėrinė,
    Se pėr atė ka lėftuar,
    I la nder' e mirėsinė.
    Shpirt, o shpirt, ta dėgjoj zėnė,
    Fjala jote poshtė s'bije,
    Bėhenė gjithė ē'ke thėnė,
    Ky ėshtė zė Perėndije!
    Zot' i math! Zot' i vėrtetė!
    Fali, fali Shqipėrisė
    Gjithė ē'i duhet nė jetė,
    Se je mbret' i gjithėsisė.
    A e shihni Skėnderbenė?
    Mbren' e mirė, trim e burrė?
    U pėrpoq pėr mėmėdhenė,
    Pa s'i vdes emėri kurrė.
    Skėnderbeu ėsht' i gjallė,
    Rron e mbretėron pėrjetė,
    Kjo fjalė s'ėshtė pėrralė
    Ndaj t'urtit ėsht' e vėrtetė.

  6. #176
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    BAGĖTI E BUJQĖSIA


    O malet' e Shqipėrisė e ju o lisat' e gjatė!
    Fushat e gjėra me lule, q'u kam ndėr mėnt dit' e natė!
    Ju bregore bukuroshe e ju lumenjt' e kulluar!
    Ēuka, kodra, brinja, gėrxhe dhe pylle tė gjelbėruar!
    Do tė kėndonj bagėtinė qė mbani ju e ushqeni,
    O vendėthit e bekuar, ju mėndjen ma dėfreni.

    Ti Shqipėri, mė ep nderė, mė ep emrin shqipėtar,
    Zėmrėn ti ma gatove plot me dėshirė dhe me zjarr.

    Shqipėri, o mėma ime, ndonėse jam i mėrguar,
    Dashurinė tėnde kurrė zemėra s'e ka harruar.

    Kur dėgjon zėthin e s'ėmės qysh e le qengji kopenė,
    Blegėrin dy a tri herė edhe ikėn e merr dhenė,
    Edhe nė i prefshin udhėn njėzet a tridhjetė vetė,
    E ta trėmbin, ajy s'kthehet, po shkon nė mes si shigjetė,
    Ashtu dhe zėmėra ime mė le kėtu tek jam mua,
    Vjen me vrap e me dėshirė aty nėr viset e tua.
    Tek buron ujėt e ftohtė edhe fryn veriu nė verė,
    Tek mbin lulja me gas shumė dhe me bukuri e m'erė,
    Ku i fryn bariu xhurasė, tek kullosin bagėtija,
    Ku mėrzen cjapi me zile, atje i kam ment e mija.
    Atje lint diell' i qeshur edhe hėna e gėzuar,
    Fat' i bardh' e mirėsija nė atė vėnt janė mbluar;
    Nat'atje'shtė tjatrė natė edhe dita tjatėr ditė,
    Nė pyjet' e gjelbėruar, atje rrinė perėnditė.

    Mendje! merr fushat e malet, jashtė, jashtė nga qyteti,
    Nga brengat, nga thashethemet, nga rrėmuja, nga rrėmeti.

    Tek kėndon thėllėza me gas edhe zogu me dėshirė,
    E qyqja duke qeshur, bilbili me ėmbėlsirė,
    Tek hapetė trėndafili, atje ma ka ėnda tė jem,
    Bashkė me shpest edhe unė t'ia thėrres kėngės e t'ia them;
    Tė shoh kedhėrit' e shqerrat, deshtė, cjeptė, dhėntė, dhitė,
    Qiellin' e sbukuruar, dhenė me lul'e me dritė.

    Vashė bukurosh'e bariut! qė vjen me llėrė pėrveshur,
    Me zemėrė tė dėfryer e me buzėzė tė qeshur,
    Me dy shqerėza ndėr duar, tė bukura si dhe vetė,
    Nė sythit tėnt e shoh gazė, qė s'e kam gjetur ndė jetė.
    Dashi sysk e me kėmborė, q'e ke manar, po tė vjen pas,
    Dhe qeni me bes' i larmė tė ndjek me dėshir' e me gas.
    Dashē Perėndinė, pa mė thua, a mos na pe bagėtinė?
    - Pash' atje pas mė tė gdhirė,... ja atje pėrtej tek vinė!

    O! sa bukuri ka tufa! Sa gas bije bagėtija!
    Vinė posi mblet' e plotė! I bekoftė Perėndija!
    Nėpėr shesh' e nėr bregore janė pėrhapurė shqerrat,
    E kecėrit nėpėr rripat dhe nė gjethet e nė ferrat;
    Sa me vrap e me gas bredhin edhe lozin shok me shok,
    Aty pėrhapenė me nxit aty mblidhenė prapė tok,
    Edhe prapė tufė-tufė pėrhapenė duke bredhur,
    Duke ikur me vrap shumė, duke lojtur, duke hedhur.
    Nxitojn' e s'lodhenė kurrė edhe, kur i merr urija,
    Secili futet nė tufė, suletė ne mėm' e tija,
    Posa gjen mėmėn e dashur edhe me vrap i hyn nė gji,
    Rri mė gjunjė dhe zė sisėn e qumėshtin e ėmbėl pi;
    Pa e ėma me mall shumė, ndo dhi qoftė a ndo dele,
    Bir' e vetėm e merr nė gji me gas e me pėrkėdhele.

    Sa tė mirazė ke dhėnė, Zot i math e i vėrtetė!
    E ē'nom tė bekuar vure pėr ēdo gjė q'ėshtė nė jetė!

    Sa mė pėlqen blegėrima, zėr'i ėmbėl' i bagėtisė,
    Qėngji edhe kec'i bukur, qė rri mė gjunj' e pi sisė!
    Pėrhapurė bagėtija nėpėr sheshe, nėpėr brinja,
    Nėr lajthi e nėpėr dushnja, ndėr murriza, nė dėllinja;
    Bijen zilet' e kėmborėt e fyelli e xhuraja,
    Dheu bleron e gjelbėrojnė fusha, male, brigje, maja,
    Edhe gjithė gjė e gjallė ndjen nė zemėr njė dėshirė,
    Njė gas t'ėmbėl' e tė shumė, o! sa bukur e sa mirė!
    Pelėn e ndjek mėz'i bukur, lopės i vete viēi pas,
    Dellėndyshja punėtore bėn folenė me tė math gas,
    Ogiēi ikėn pėrpara, i bije tufės nė ballė,
    Me zemėr tė ēelur shumė vete si trimi me pallė,
    Zoqtė zėnė kėng' e valle dhe po kėrcejn' e kėndojnė,
    E nėpėr dega me lule si ėngjėllit fluturojnė,
    Larashi ngrihet pėrpjetė, thua q'i shpie Perėndisė
    Njė lėvdatė tė bekuar pėr gėzimt tė gjithėsisė,

    Qielli sa ėsht' i kthiellt e sa ėshtė sbukuruar!
    E dielli sa ndrin bukur mbi lulet tė lulėzuar!
    Gjithė kėto lule ē'janė, qė u ngjallė menjėherė?
    Ngaha qielli ke xbritur? Ver', o e bukura verė!
    Ēdo lulezė ka me vehte njė emėr e njė fytyrė,
    Njė bukuri, njė mirėsi, njė shtat, nj'erė e njė ngjyrė,
    Si dhe ēdo dru e ēdo pemė, edhe ēdo bar e ēdo fletė;
    Sa ėshtė e bukur faq' e dheut! S'tė zė syri gjė tė metė.

    Gjithė kjo bukuri vallė nga dheu tė ketė mbleruar,
    A me tė matht tė ti' Zoti pej parajs'e ka dėrguar?

    Veē njė njeri shoh pa punė dhe tė mjer' e tė brengosur,
    Tė kėputur, tė mjeruar, tė grisur e tė rreckosur;
    Lipėn i gjori pa shpresė, se atje e pru pėrtimi,
    S'i ka mbetur gas nė zemrė, se s'i la vėnt idhėrimi.
    Eshtė njeri, si dhe neve, po epini, o tė pasur,
    E mos e lini tė urėt dhe tė mjer' e buzėplasur,
    Se pėrtimn' e zi, q'e pruri tė gjorėn mė kėtė ditė,
    Nuk' e dimė vet' e zgjodhi, apo ia dhanė Perėnditė.
    Edhe pėr njė mizė, kur heq, i vjen keq njeriut tė mirė,
    Zėmėra s'thuhetė zėmrė me mos pasurė mėshirė.

    Ah! edh' atje tej mbi udhė i duket i shkreti varri,
    Rrethuar me lul'e me bar, njė tė gjori udhėtari,
    Qė ka vdekur i ri shumė e ka rarė lark shtėpisė,
    Mėrguar nga mėm' e motrė dhe pej gjithė njerėzisė;
    Njė zok i helmuar mi varrt i rri si mėmėzė dh'e qan,
    Ndarė nga tė gjithė shokėt edhe zi pėr tė mjerė mban.

    Tomor! o mal i bekuar, fron i lartė, qė rrij Zoti,
    Pas fesė vjetrė qė kishinė shqipėtarėtė qėmoti,
    Dhe ti Mali-Plak i lartė, qė me syt' e tu ke parė
    Luftėra tė mėdha shumė e punė qė kanė ngjarė.
    O malet' e Shqipėrisė, qė mbani kryet pėrpjetė,
    Tėmerr e frikė pėrhapni, pėrpini qiejt e retė!
    Tė patundurė pėrjetė jini, pa, kur oshėtini,
    Udhėtarit nė zemėr frikė tė madhe i vini;
    Keni shkėmbėnj, gėrxhe, lisa, lumėnj dhe dėborė ndė gji,
    Pėrsiprė lulez' e gjethe dhe brėnda ergjėnt e flori,
    E ju fusha bukuroshe edhe tė majm'e pėllore,
    Ju sheshet e lulėzuar, ju bregore gjelbėrore,
    Q'u fali Zoti tė mira, u mba me shumė pekule,
    U dha bar e gjeth e veri, zoq e flutura e lule,
    Zemėrn' e varfėrė time aty ndėr ju e kam mbluar,
    Tek buron nga gjithi juaj uj'i ftoht' e i kulluar;
    Jam lark jush i dėshėruar edhe s'e duronj dot mallė,
    Po s'e di si dua unė do t'u shoh njė herė vallė?

    Tė paskėsha vrapn' e veriut, tė kisha krahė pėllumbi,
    Nxitimn' e lumit me valė, q'ikėn me vėrtik si plumbi,
    E tė vija nė gjit tuaj, nj' ujė tė ftohtė tė pinja,
    Edhe nėpėr ato hije njė copė herė tė rrinja,
    Syt' e ballit t'i xbavitnja, zėmėrėnė ta dėfrenja,
    Gazė, qė paēė njėherė, prap' aty ndėr ju ta gjenja.
    Opopo! Kshu pse mė vini pėrpara syve pa pushim,
    O ditėt' e djalėrisė, o moj kohėz' e tė rit tim?

    O flutura krahėshkruar, qė fluturon nėpėr erė,
    As merr dhe zėmrėnė time me vehtezė dhe ma shpjerė
    Nėr malet tė Shqipėrisė, tek kullosėn bagėtija,
    Tek i fryn bariu xhurasė, tek mė rrinė mėnt' e mija,
    Ku shkon me zile tė madhe ogiēi pėrmes lajthisė,
    Pa zjen e oshėtin mali ngaha zėr'i bagėtisė;
    Marrėnė vrapn' e nxitojnė, derdhen nė gjollė pėr kripė,
    Dhėntė ndėr shesh'e ndėr brigje, dhitė nė shkėmb e nė rripė.

    Bariu plak krabėn nė dorė edhe urdhėron tė rinjtė,
    E ata gjithė punojnė, ngriturė mė bres pėrqinjtė;
    Ca bėjnė vathėn e shtrungėn, ca ngrehin tėndėn e stanė,
    Kush sjell gjeth e karthj' e shkarpa, sicilido ndih mė nj'anė;
    Kush pėrvjel, kush qeth sheleknė, kush mjel dhitė, kush mjel dhėntė,
    Njėri merr ushqen kėlyshnė, jatėri pėrgėzon qėntė.
    Stopani, bėr'i zi sterrė, shikon bulmetn' e bekuar,
    Tunt, bėn gjalpė, djathė, gjizė edhe punon pa pėrtuar;
    Udhėtar' e gjahėtorė, q'u bije udha ndėr male,
    U ep mish, qumėsht, kos, dhallė, ajkė, djathė, bukėvale...
    Kec'i mbeturė pa mėmė dhe i varfėr' e i shkretė
    Mėnt mėmėnė, qė ka mbetur pa bir e pa gas nė jetė.
    Dėgjohet nga mez'i pyllit krism' e sėpatės s'druvarit,
    E sharrėsė qė bėn lėndė, edhe fyell'i shterparit.

    Shterpari s'i qaset stanit, po nėr pyje bij'e ngrihet,
    Nėpėr maja, nėr bregore, rri, kėndon a gdhėnt, a shtrihet;
    S'i trembetė syri kurrė, vetėm ajy dit' e natė,
    Nga ujku e nga kusari s'ka frik', as nga lis'i gjatė,
    As nga shkėmbėnjt' e nga pylli, as gogolėtė s'e hanė,
    Armėtė ka shok e vėlla, mėm' e motėrė xhuranė;
    Miqt' e ti shqeratė janė, kecėrit, dhitė, dhėntė,
    Cjeptė, ziletė, kėmborėt, deshtė e mė tepėr qėntė,
    Qė s'flenė, po rrin' e ruajn bagėtinė dhe barinė,
    Kur e shohin, tundin bishtin dhe me gas tė math i vinė;
    S'e hanė njerin' e mirė edhe mikun' e udhėtarė,
    Se i njohėn; po tė liknė, egėrsirėnė, kusarė.
    Vjen nata, e lė nė t'errėt, del hėna, i pėrhap dritėn,
    Vjen mėngjesi, sbardhėllehet, lint' dielli, i bije ditėn.
    Yjtė, hėna, dielli, shėnja, lindin e prapė perėndojnė,
    Gjithė ē'lėvrijnė nėr qiej, pėrpara syvet i shkojnė.
    Mblidhen ret' e hapėsira bėnetė e zezė sterrė,
    Vetėtimat e gjėmimet nisin e shiu zė tė bjerė;
    Bariu vė gunėn nė kokė, z'eshkėn me herėt tė parė,
    Ndes shkarpat sakaqėherė, e lisnė fyl, dhe bėn zjarrė;
    Fishėllen e thėrret qentė sicilin me emėr veēan,
    Pa, kur derdhetė Baliku, ujkun' e zė edh'e pėrlan,
    Se bisha, qė bije dėmnė, errėsir' e mjergull kėrkon,
    Papo bariu shum' ahere vė re dhe mba vesh e dėgjon,
    Dhe sokėllin me zė tė madh, tunden malet e shkėmbenjtė,
    Gumzhitin pyjet' e veshur e oshėtijnė pėrrenjtė!

    Esht' e lehtė dhi e stanit, qė kullot gjethen e malit,
    Dhe bij'e fle majė shkėmbit e pi ujėthit e zallit;
    Dhi e shtėpis' ėsht' e plokshtė, fle nė vath' e nėnė strehė
    E pi ujėt e rrėkesė edhe shtrihetė nė plehė;
    Esht' e butėz' edh'e qetė dhe e urtė si manare,
    Nuk' ėshtė si malėsorja, andaj i thonė bravare.

    Nė pshat, posa sbardhėllehet, sheh njė plakėzė tė gjorė,
    Ngrihet, hap derėn ngadale, e del me kusi nė dorė,
    Rri nė derėzėt tė shtrungės, dhe djali duke dremitur
    I nget bagėtin' e delen, i mjel plakėz' e drobitur.
    Plaku lė shkopnė mėnjanė e bėn gardhin a zė shteknė,
    Bariu vė tufėn pėrpara, vasha pėrkėdhel sheleknė,
    Nusja pshi e ndreq shtėpinė edhe bėn bukėn e gjellėn,
    I shoqi sheh kanė, lopėn, viēnė, demnė, kalėn, pelėn,
    Mushkėn, qė ėsht' e harbuar edhe bashkė me gomarė
    Rrahėnė tė hedhin murė, tė hanė bimėn a barė.
    Njė grua vete nė krua, e jatėra zė tė tuntnjė,
    Njė sheh pulat, miskat, rosat, dhe tjatėra bėn ētė muntnjė.

    Na hyjnė shumė nė punė kafshėtė dhe bagėtija,
    Na i dha nė kėtė jetė shok' e ndihmės Perėndija.
    Tė mos ishte gjė e gjallė, njeriu s'rronte dot nė jetė,
    Do tė vdiste nga uria, do t'ish lakuriq e shkretė;
    Gjė e gjallė na vesh, na mbath dhe na ushqen e na xbavit,
    Kur shtohet e vete mbarė; jetėnė tėn' e pėrsėrit.
    Edhe dheu, qė na ep drithė, sido ta kemi punuar,
    Nukė pjell mirė si duam, po s'e patmė plehėruar.
    O shokėtė e njeriut, Zoti u shtoftė e u bekoftė!
    Dhe shpirti im mik pėrjetė, sindėkur ka qėn' u qoftė.
    Kafshėt, edhe bagėtinė, qė u ka kaqė nevojė,
    Njeriu duhetė t'i shohė, t'i ketė kujdes, t'i dojė.
    Tė mos t'i mundojmė kurrė, po si fėmijė t'i kemi,
    Eshtė mėkat edhe fjalė tė ligė pėr to tė themi.

    Dellėndyshe bukuroshe, qė thua mijėra fjalė,
    Dhe tė k'ėnda vahn' e lumėn, qė vjen me vrap e me valė,
    A mos vjen nga Shqipėria? Eni vjen pej Ēamėrie
    Me kėto milėra fjalė e me gluhė perėndie?
    Apo vjen nga Labėria, pra mė duke kaqė trime,
    Edhe fjalėtė qė thua mė gėzojnė zėmrėn time,
    Q'ėshtė thier, bėrė posi njė pasqirė,
    Duke kėputur nga cmagu, qė s'e kanė vartur mirė,
    Apo vjen nga fush'e Korēės, nga vėnd'i mir' e i gjerė,
    Pej zembrėsė Shqipėrisė, qė del gjithė bot' e ndjerė?
    A mė vjen pej Malėsie, pej Skrapari, pej Dobreje,
    Nga Vijosa, nga Devolli, pej Vlor' e pej Myzeqeje?

    Tė munjam tė fluturonja e tė kishnjam krahė si ti,
    Me gas tė math do t'i vinjam Shqipėrisė brėnda nė gji!
    Pėr me marrė drejt Shkumbinė edh' Elbasan' e Tiranėn,
    E me ardh ke ti, o Shkodrė, tė shof Drinin e Bujanėn,
    Kostur, Pėrlep, Fėllėrinė, Dibrė, Ipek e Jakovėn,
    Mat' e Ysqyp e Prėshtinė dhe Mirėdit' e Tetovėn;
    Krojėnė e Skėnderbegut, q'i ka pas dhan ner Shqypnisė,
    Tue bam me trimni luftė, e m'e munt mren e Tyrqisė.

    Durres, o qytet i bukur, qė je kėrthiz' e mėmėdheut!
    Edhe ti Leshi me emrė, qė ke eshtrat e Skėnderbeut!
    Burrat tuaj aqė trima do ta lenė vall' Ylqinė
    Edhe gjithė shqipėtarėt ta mbanjė armiku ynė?
    Nukė mė ngjan e s'e besonj, kam te zoti shumė shpresė,
    Shqipėria kėtej-tutje kshu po nukė do tė mbesė.

    Dua tė dal majė malit, tė shoh gjithė Arbėrinė,
    Vėllezėrit shqipėtarė, qė venė nė pun' e vinė,
    Burrat trima me besė dhe shpirtmir' e punėtorė,
    Dhe fushatė gjithė lule e malet me dėborė.

    O fushazėtė pėllore, qė m'ushqeni Shqipėrinė,
    Do tė kėndoj bukurinė tuaj edhe bujqėsinė.

    Ti perndi e ligjėrisė, qė rri nė malt tė Tomorit,
    Unju posht' e mė ndih pakė, o motra im'e tė gjorit!
    Mė ke leshrat tė florinjta e tė ergjėndtė krahrorė,
    Ball' e gush' e faq'e llėrė dhe kėmb' e duar dėborė;
    Sikundėr do malėsorėt dhe pyjet e bagėtinė,
    Duaj edhe fusharakėt dhe arat' e bujqėsinė,

    Edhe ti, o mėmėz' e dheut, q'i fale dheut aq' uratė,
    Sa pjell mijėra tė mira e kurrė s'mbetetė thatė,
    I dhe lul'e bar e gjethe, bim' e drith' e pem' e drurė,
    Mlodhe gjithė bukuritė edhe kanisk ia ke prurė.

    Tė keqen, o symėshqerė, shikomė njė herė nė syt!
    Si lulet' e si bilbili edhe unė jam djali yt.

    Gjithė kėto farė lulesh e kėtė tė bukur erė,
    Kėtė mblerim, kėto gjyrė vallė nga ē'vent'i kesh nxjerrė!
    O sa e madhe bukuri! As mė thua ku e more!
    O bukuroshe, t'u bėfsha, ngaha gjiri yt e nxore?
    Apo me dorėt tė bukur e more nga gjir'i Zotit,
    Nga qielli, nga parajsa, nga prehėr' e plotė i motit?
    Kudo shkel kėmbėza jote, gėzohet vendi e mbleron,
    Tekdo heth sythit e qeshur, bukuri' atje lulėzon!

    Ti zbukuron faqen' e dheut, ti do e ushqen njerinė,
    Mė tė gjallė, dhe pas vdekjes e pret duke hapur gjinė!
    Vjen dimėri, t'i than lulet, ti me njė frym' i ngjall prapė,
    Napėnė q'u heth pėrsiprė, ua heq me ver' e me vapė.

    Bujkun e xgjuan me natė edhe vė pėrpara qetė,
    Nisetė pa zbardhėllyer pėr punėzėt tė vėrtetė;
    Mer pluarin e parmėndėn, zgjedhėn, tevliknė, hostenė,
    Kafshėn, farėn, shoknė, bukėn, trajstėnė, lakrorė, qenė...
    Shėrbėtor'i mėmės' sė dheut, q'e ka zėmrėnė plot shpresė,
    Del kur hapet trėndafili dhe bari 'shtė gjithė vesė;
    I falet Zotit t'vėrtetė dhe zihet nga pun' e mbarė,
    Zėmėrzėn e ka tė bardhė dhe tė qruar e tė larė.

    Pa lodhur e pa kėputur, pa djersė e pa mundime,
    Njeriu i gjorė nė jetė nukė gjen dot as thėrrime,
    Si tė punosh dit' e natė e tė bėsh ē'duhenė gjithė,
    Ahere kėrko nga Zoti tė t'apė bukėz' e drithė.

    Njeri, puno, mos psho kurrė dhe lark nga makutėrija,
    Zėmėrnė kije tė gjerė, mos ki keq, pa t'ep Perndija.

    Puna ka duk e uratė, Zot'i math e ka bekuar,
    Njerinė mi faqet tė dheut e dėrgoi pėr tė punuar.

    Ver' o e bukura verė, qė na vjen nga i madhi Zot
    Me mirėsi, me bukuri, me gas tė math, me duar plot,
    Sindėkur ēel trėndafilė, e i fal bilbilit zėnė,
    Ashtu na bije nga qielli njė gas nė zėmėrt tėnė.

    Zot'i e i vėrtetė pėr tė ushqyer njerinė,
    Pėr tė zbukuruar dhenė, pėr tė shtuar mirėsinė,
    I dha zjarr e flakė diellit, i fali dhe shinė resė,
    Bėri dimėrin e verėn dhe zemrės san' i dha shpresė.

    Pėr tė arriturė rrushnė ē'ka punuar Perėndija,
    Qielli, dheu, dielli, shiu, njeriu, tėrė gjithėsija!
    S'ėshtė ēudi pse na dėfren ver' e bukur zemrėn tėnė;
    Ē'ka punuar Perėndija edhe njeriu, sa e bėnė!
    Ju shokė, kur pini verėn, mos dehi, mos zėmėrohi,
    Mos u zihni, mos u shani, mos lėvdohi, mos qėrtohi,
    Se pėrēmoni Perėndinė, q'i ka falur hardhisė rrush,
    Edhe kėrkon dashurinė e ndodhet pshetazi ndaj jush;
    Po gėzohi, prehi, qeshni, duhi, xbaviti, dėfreni,
    Flisni fjalė tė pėlqyer, loni, kėndoni, kėrceni,
    Bėjeni zėmrėn tė gjerė edhe shtoni dashurinė,
    Mirėsinė, njerėzinė dhe besėn e miqėsinė,
    Se nė breng' e nė tė keqe, nė punė e nė tė pirė,
    Mirretė vesh njeriu i lik, njihetė njeriu i mirė.

    A e shihni gjithėsinė, yjtė, Diellinė, Hėnėn,
    Dhenė, erėn, retė, kohėn, Kashtėn' e Kumtėrit, Shėnjėn,
    Si janė pėrveshur gjithė edhe lėēijn' e punojnė,
    Njėri-tjatėrit i ndihin, ashtu punėn e mbarojnė.
    Nė mest tė kėti rrėmeti, tė punėtorėve shumė,
    Njeriu duhet tė lėēinjė, apo tė bjerė nė gjumė?

    Mundohetė punėtori, po nė zemėrzėt tė qetė
    Sa gas tė math ndjen, kur njėra qė hoth, i pjell dymbėdhjetė!
    Kur e sheh kallin' e plotė tė kėrrusurė nga barra,
    Dhe parajsėn e vėrtetė tė tfaqurė nėpėr ara,
    Kur heth lėmėn e mbleth toknė, ndan bykn' e kashtėn mėnjanė,
    U heth kuajve e qevet, qė janė lodhur, tė hanė,
    Kur e pėrmbush plot shtėpinė me drith' e me gjė tė gjallė,
    Shtrohet me uri nė bukė e ha me djersė nė ballė.

    Sheh pjergullnė, manė, fiknė, thanėnė, arrėn, ullinė,
    Mollėn, dardhėn, pjeshkėn, shegėn, vadhėnė, ftuan, qershinė,
    Kumbullatė, zerdelinė, ngarkuar me pemė gjithė,
    Oborrė plot gjė tė gjallė, shtėpinė mbushur me drithė,
    Dhe zėmėra i gėzohet, pa i faletė Perėndisė,
    Q'e ēpėrblen punėn e djersėn e mundimn' e njerėzisė.

    Qysh rroit mblet' e uruar dhe ven' e vin e lėēijnė,
    Ca huallinė ndėrtojnė, ca nėpėr lule shėndijnė.
    O ē'punė me mėnt punojnė, sa bukur e bėjn' e mirė!
    N'apin dyllėtė, q'ep dritė, dhe mjaltė fjesht' ėmbėlsirė.
    Dhe punėtorėt' e mirė m'atė mėndyrė punojnė,
    Edhe gjithė njerėzija me mundimt t'atyre shkojnė;
    Njėri mih, jatėri lėron, njėri mbjell, jatėri prashit,
    Kush t'harr, kush korr, kush mbledh duaj, kush shin, kush sharton, kush krasit,
    Njė bėn pluar' e sėpatėn, njė parmendėn, njė shtėpinė,
    Njė pret e qep, njė merr e ep, njė mbath, njė shikon mullinė,
    Ēdo njeri njė farė pune bėn nė mest tė shoqėrisė,
    Kjo ėsht' udh' e Perėndisė, ky ė nom i gjithėsisė.
    Edh' ajo miza pėrdhese, ē'i duhetė pėr tė ngrėnė,
    Eshtė rrahur e pėrpjekur e me kohėz' e ka vėnė.
    Ka njė punė tė punonjė si ēdo gjė q'ėshtė nė jetė,
    Kshu e ka thėnė me kohė Zot'i math e i vėrtetė.

    Bujku mundohet nė verė, po nė dimėr rri e prėhet,
    Sheh shtėpizėnė mė kamje, edhe zėmėra i bėhet,
    Gratė tė gjitha punojnė n'avlėmėnt e nė tė tjera,
    Edhe jashtė fryn e bije, por kur na trokėllin dera:
    Eshtė nj'udhėtar i gjorė, qė ka mbetur nė dėborė,
    I kanė ngrirė tė mjerit vesh' e goj, e kėmb' e dorė;
    Ngrihet i zot'i shtėpisė edhe tė huajthin e merr,
    E vė nė kryet tė vatrės me njerėzi, me tė math nder,
    Posa e shohėnė qė vjen, i ngrihen gjithė fėmija,
    Se tė huajnė mė derė na e dėrgon Perėndia,
    Pa i bėjnė zjarr e ngrohet edh'e mbajnė me tė mirė,
    I sjellin shtresė tė flerė edhe tė ngrėn' e tė pirė.

    Kėshtu tė huajt' e miqtė njeriu q'ėshtė i uruar
    I pret me krahėror hapur e i pėrcjell tė gėzuar.

    Nė verė qė ēelen lulet, qielli ndrin si pasqyrė,
    Sbukurohetė faq'e dheut e merr mijėra fytyrė;
    Pa ngjallenė mė ēdo lule, mė ēdo bar e mė ēdo fletė
    Gjėra tė gjalla me mijė, rroitin nga dheu si mbletė.

    Shpest' e mizatė kėndojnė e kuajtė hingėllijnė,
    Lulet' e bukura m'erė si ar e si flori ndrijnė,
    Bujku nget pėndėn e lėron, mbjell a bėn gati ugarė,
    Kalorėsi i shkon njatė dhe i thotė -- puna mbarė --
    Papo merr anėn e lumit me zėmėrė tė gėzuar,
    Kėndon, fishėllen e vete ngadalė, duke mejtuar;
    Vė re lumėn e kulluar, qė ikėn me ligjėrime,
    E ndėr ment tė ti i bije ca t'ėmbla shumė mejtime.
    Vashazėtė bukuroshe, posi shqerratė manare,
    Si kapėrollet e malit, si thėllėzatė mitare,
    Venė tė lajnė nė lumė gjithė tok duke kėnduar,
    Me gas nė sy e nė buzė e me lulezė nėr duar;
    Pėrveshin llėrėt' e bardha dhe tė majm'e tė perndijta,
    Pulpazėtė bukuroshe e kėmbėzėt' e kėrthijta.
    Dellėndyshja qė fluturon e ndehetė pėrmi lumė,
    U afrohetė si mike e u thotė fjalė shumė,
    Dhe mėshqer' e pėrkėdhelur vjen nė lumė tė pij' ujė,
    A tė prėhetė nė hije, a tė bėnjė gjė rrėmujė.

    Bari, bima vatur mė bres e bujku shum' i gėzuar,
    Si bariu kur merr kėrthinė edh'e pėrkėdhel ndėr duar.

    Bilbili ia thotė bukur, lumi vete gjithė valė,
    Ep erėn e Perėndisė trėndafili palė-palė.

    Veē njė vashėz' e mjerė qan tė motrėnė, q'e ka lėnė,
    O! ėshtė mbuluar nė dhe vashėza fytyrėhėnė!
    Mėma dhe motėra mbetur nė zi e nė vaj tė shumė,
    Dhe shqerra manarez' e saj, e pėrzieshmez' e pėr lumė!
    Tė kėput shpirtinė plaka, kur zė dhe nėmėron e qan,
    Ah, i ziu njeri nė jetė sa heq e sa duron e mban!

    Vashėn vėrtet e mbuluan, po shpirt'i saj nė qiej shkoi,
    Hapi krahėthit e lehtė, nė hapėsirat fluturoi;
    Bukuri e saj u pėrzje me bukurizėt tė prillit,
    Me fjalėzėt tė bilbilit, me erėt tė trėndafilit,
    Gjėsendi s'humbetė kurrė e gjė s'vdes me tė vėrtetė,
    Mase ndryshohenė pakė, po janė nė kėtė jetė;
    As shtohet, as pakėsohet, as prishetė gjithėsija,
    Vdesėn e ngjallenė prapė si gjith' edhe njerėzija.
    Kėtu janė gjithė ē'janė e gjithė ē'gjė munt tė jetė,
    Engjėllitė, Perėnditė dhe ajy Zot'i vėrtetė!
    Se njė trup e njė shpirt ėshtė gjithėsia, qė s'ka anė,
    Tė gjallė edhe tė vdekur gjithė brėnda nė tė janė.

    Perėndija njerin' e parė e mori prej dore vetė,
    E zbriti mi faqet e dheut, q'ish me lulez' e fletė,
    Mė tė drejtėnė tė themi, mbi faqet tė dheut e ngriti,
    E bėri tė zotthin' e dheut edhe kėshtu e porsiti:

    Nga kjo baltė tė kam bėrė, rri kėtu, mė paē uratė,
    Mos u loth e mos psho kurrė, po pėrpiqu dit' e natė,
    Sheh si punon gjithėsija? Ashtu tė punosh edhe ti,
    Tė mos rrish kurrė pa punė e tė vėsh duartė nė gji.
    Mos u bėj i lik e i keq, i paudh' e i pabesė,
    I rrem, i ndyrė, i dėmshim, i rėnduar e pa shpresė,
    Mėrgohu nga tė kėqijat, pej ēdo farė ligėsije,
    Pej nakari, pej lakmimi, pej vjedhjeje, pej marrėzije,
    Mos vra, mos merr tek s'ke vėnė, edhe ki nom dashurinė,
    Bes' e fe ki urtėsinė, tė drejtėnė, mirėsinė.
    Nė bėfsh mirė, liksht s'gjen kurrė, po, nė bėfsh liksht, mos prit mirė,
    Ki dėshirė pėr tė mirė dhe nė zemėrė mėshirė,
    Ji i but', i urt', i vyer e mos u bėj kurrė makut,
    I egėr e i mėrzitur dh'i mahnitur si madut,
    Mos ju afro dhelpėrisė, po sė drejtėsė iu nis pas;
    Nė dėgjofsh fjalėt' e mija, do tė jesh gjithėnjė nė gas.

    Nga gjithė ē'pat gjithėsia, tė kam dhėnė dhe ty pjesė,
    Nė u bėfsh si them, i mirė, emr'i math do tė tė mbesė.
    Tė kam dhėnė mėnt tė mėsosh, tė vėrtetėn me tė ta shohē,
    Dhe zėmėr' e vetėdijė, tė mir' e tė drejtėn ta njohē,
    Do tė tė lė dhe nevojėn, udhėn tė tė tregonjė,
    Tė tė ndihnjė mė ēdo punė, tė tė psonj' e tė tė zgjonjė.
    Gjithė tė mirat qė janė, kėtu nė dhet i kam mbuluar,
    Po gjėsendi nė shesh s'nxjerr dot pa dirsur e pa munduar;
    I gjen tė gjitha me kohė, po rrėmo thell' e mė thellė,
    C'do gjė qė tė duhet, kėrkoje, barku i ti do ta pjellė.
    Sa gjėrėrazė tė vlera do tė gjesh ti kėtu brenda,
    Edhe pėrsipėrė soje, e sa do tė t'i ket ėnda!

    Me fuqit qė tė kam dhėnė, them qė tė vinjė njė ditė
    Tė marrē udhėn e sė mirės e tė gjesh tė madhe dritė,
    Tė marrē vesh dalengadalė sa punėra qė kam bėrė,
    Diell, hėnė, yj, dhe, qiej e gjithėsinė tė tėrė!

    Po qė u bėre i urtė, mua mė ke afėr teje,
    Ndryshe, qofsh i mallėkuar edhe mėrguar prej meje!

    Tė parit tėnė perndia kėto fjalė vetėm i tha,
    I fali gjithė tė mirat, i dha uratėn dhe e la.
    Det i p'an'i mirėsisė, q'emrin tėnd s'e zė dot ngoje,
    Qysh e ngrehe gjithėsinė pa lėnė farė nevoje!
    Fali njeriut urtėsinė, mirėsinė, njerėzinė,
    Butėsinė, miqėsinė, dashuri, vėllazėrinė;
    Epu sheshevet lul' e bar dhe pyjevet gjeth e fletė,
    Resė shi, aravet bimė e mos lerė gjė tė metė,
    Fali erė trėndelinės, manushaqes, trėndafilit,
    Kalliut bukė, mizės pjesė, zogut ngrėnie, zė bilbilit,
    E drurėvet epu pemė dhe uratė bagėtisė,
    Dėrgo dhėmbj' e kujdes pėr to nė zėmėrt tė njerėzisė;
    Epi pjergulls' e vėshtit rrush dhe vozėsė fali verė,
    Mos e lerė pa tė kurrė, kurrė thatė mos e lerė;
    Fali diellit flak e zjarr dhe hėnės e yjet dritė,
    Edhe detit uj' e kripė, gjithėsisė jet e ditė.
    Yjtė le tė vinė rrotull dhe njerėzit tė punojnė,
    Tė dėfrejn' e tė gėzohen dhe si vėllezėr tė shkojnė.

    Tregomu dhe shqipėtaret udhėn e punės sė mbarė,
    Bashkomi, bėmi vėllezėr edhe fjeshtė shqipėtarė,
    Falmi, falmi Shqipėrisė ditėn e bardh' e lirisė,
    Udhėn e vėllazėrisė, vahn' e gjithė mirėsisė.

    Nxirr tė vėrtetėn nė shesht, paskėtaj tė mbretėronjė,
    Errėsira tė pėrndahet, gėnjeshtėra tė pushonjė.

  7. #177
    Shpirt Shqiptari Maska e Albo
    Anėtarėsuar
    16-04-2002
    Vendndodhja
    Philadelphia
    Postime
    33,379
    Postimet nė Bllog
    22
    Ministri Mustafaj peruron ne Bukuresht bustin e Naim Frasherit. Poeti Kombetar prane Emineskut e Balzak

    Pėrurohet nė Bukuresht busti i Naim Frashėrit

    BUKURESHT-TIRANE (1 Tetor)- Ministri i Puneve te Jashtme, Besnik Mustafaj, ka peruruar ne Bukuresht te Rumanise bustin e poetit kombetar Naim Frasheri.
    Busti ne bronx i poetit tone kombetar, riprodhim i vepres se skulptorit te mirenjohur Odhise Paskali, u vendos ne parkun qendror Herastrau te kryeqytetit rumun, krahas disa prej shkrimtareve me te shquar te njerezimit si Honore Balzac, Sandor Petoffi, Mihai Eminescu, etj.

    Kjo ceremoni u zhvillua dy dite me pare ne kuadrin e veprimtarive me tematike “Bukureshti Frankofon” qe u zhvilluan paralelisht me punimet zyrtare te Konferences se Kryetareve te Shteteve dhe Qeverive te Organizates Nderkombetare te Frankofonise. Zyra e shtypit prane MPJ-se beri te ditur sot se ne fjalen qe mbajti me kete rast, ministri Mustafaj evokoi simboliken e dyfishte te ketij gjesti te madh kulturor. Duke falenderuar autoritetet rumune per ndihmesen e vyer qe dhane ne realizimin e shpejte te ketij projekti dypalesh, ai u shpreh se vendosja e bustit te poetit kombetar te Shqiperise ne kryeqytetin e Rumanise deshmon per lidhjet e panderprera te miqesise tradicionale qe ekzistojne midis dy popujve dhe qeverive, ne baze te te cilave ka qendruar gjithmone nje komunikim i perhershem kulturor. Ne kete kontekst, Ministri Mustafaj vecoi rolin e shqiptareve te Rumanise si nje ure e qendrueshme per cimentimin e ketij komunikimi dhe nxitjen e kultures se prejardhjes, permes veprimtarise se shoqatave patrotike, te cilat, nder te tjera, kontribuan edhe per botimin e veprave te Naim Frasherit, qe pane driten e botimit per here te pare ne Shtypshkronjat e Bukureshtit dhe Konstances.

    Ministri Mustafaj vleresoi se “vendosja e bustit te Naim Frasherit ne Bukuresht perben gjithashtu nje shenje te mirefillte te diversitetit kulturor, si nje realitet qe zgjeron dhe afron kufijte e kulturave drejt vlerave te perbashketa universale”.

    Ne ceremonine e perurimit ishin te pranishem autoritetet e larta te Bashkise se Bukureshtit, perfaqesues te diaspores shqiptare te Rumanise, te Shoqates se Miqesise Rumani-Shqiperi, emra te njohur te kultures dhe artit rumun, diplomate dhe miq e dashamires te vendit tone

  8. #178
    i/e regjistruar Maska e Eda64
    Anėtarėsuar
    01-09-2006
    Vendndodhja
    eda_19642000
    Postime
    104
    SHPREH NGA NAIM FRASHERI
    kAMSHUM SHPRES TE PERENDIA
    QE TE MOS JES KESHTU SHQIPERIA
    PO TE NDERTOHET TE LULEZOHET
    pa vjen nje dite qe te na sjell te madhe drite q'ajo pjell
    qytetarin fatbardhesine,vellazeria edhe bashkimi
    e njerzira eshte shpetimi ,lum kush te arrij pa do te vij


    Qe shqiperia do te ndritohet dhe ligesira do te mergohet
    jake e vertet , pse rri e qete?
    Per shqiperine ditet e mira pasketaj vijne
    shkoi erresira lum kush te rroj ta shohe zonje.
    se shqipetari e gjuhe e tija
    vene se mbari dhe shqiperia
    lum kush ta shohe per pak kohe.
    pa diturit dhe mbrithtesia,e meresite
    dhe njerezia do te burojne nuk do mendojne.

  9. #179
    fushori Maska e Ermal 22
    Anėtarėsuar
    19-07-2005
    Vendndodhja
    Itali
    Postime
    549
    NAIM FRASHERI, apostulli i shqiptarizmes

    Naim Frasheri eshte poeti me i madh i Rilindjes Kombetare shqiptare, atdhetar mendimtar dhe veprimtar i shquar i arsimit dhe kultures shqiptare. Me veprimtarine e dendur letrare dhe me punen, si nje nga udheheqesit kryesore te levizjes per clirim kombetar, ai me te drejte eshte cilesuar "frymezues i te gjithe Rilindjes", dhe si "apostull i shqiptarizmes".

    Naim Frasheri lindi me 25 maj te vitit 1846 ne Frasher te Permetit ku kreu shkollen fillore dhe nisi te mesonte persishten prane teqese bektashiane. Me 1865 familja e tij u shperngul ne Janine ku, se bashku me vellane e tij Samiun, mbaroi gjimnazin grek "Zosimea". Aty ai pati mundesine te njihej me letersine klasike greke dhe romake dhe me historine moderne te Evropes. Mbi kete baze, Naimi percaktoi dhe themelet e botekuptimit te tij. Ne vitin 1870 u kthye ne Shqiperi dhe nen ndikimin e bejtexhinjve u dha pas vjersherimit persisht, duke botuar me vone edhe nje permbledhje lirikash "Tejhyjylat" (Enderrimet, 1885).

    Nen ndikimin e ngjarjeve historike, sidomos te Lidhjes Shqiptare te Prizrenit, njeri nga udheheqesit e se ciles ishte Abdyli, vellai i tij i madh, Naimi braktisi vjersherimin persisht dhe iu kushtua letersise shqipe. Virtytet, zakonet dhe menyra e jeteses se popullit te tij, gjuha, qene nje shkolle e vertete per te dhe do t'i jepnin vepres se tij nje karakter te theksuar kombetar dhe popullor.

    Mergimi i gjate, bashke me mallin per Shqiperine, i dhane rruge dhe punes se tij ne dobi te ceshtjes kombetare dhe veprimtarise se tij poetike. Poema e tij e pare e re ishte "Shqiperia" ku Naimi shpalli krenarine per te kaluaren e shqiptareve, gjendjen e mjeruar ne te cilen ndodhej vendi i tij si dhe deshiren per ta pare ate te lire. Ne Stamboll Naim Frasheri ka qene nder botuesit kryesore te revistave "Drita" e "Dituria", ku u botuan shume vjersha te tij, proza e vargje per shkollat e para shqipe. Ai i kushtoi vemendje dhe perpjekje te vazhdueshme, orientimit ideologjik dhe politik te intelektualeve shqiptare, organizimit te levizjes kulturore patriotike te mergimit shqiptar ne Turqi. Naimi ka qene anetar i Komisionit te Botimeve prane Ministrise se Arsimit ne Stamboll dhe me pas kryetar i saj.


    Ne vitin 1886 Naimi botoi poemen e tij te famshme "Bageti e bujqesi", "Deshira e vertete e shqiptareve", nje poeme ne greqisht, kater libra per shkollat; "Vjersha per mesonjtoret e para", "E kendimit te cunavet kendonjetoreja" (ne dy vellime, me poezi, lexime te ndryshme). Me 1890 doli permbledhja e lirikave "Lulet e veres", "Mesimet", proza poetike "Fjala fluturake", vjersha dhe se fundi me 1898 poema e madhe epike "Historia e Skenderbeut". Per kohen dhe shendetin e Naimit kjo ishte nje pune teper e madhe dhe shume e mundimshme, te cilen mund ta kryente vetem nje njeri me vullnet te pathyeshem.

    Poeti i madh Naim Frasheri luajti, perkrah Samiut e pas Kristoforidhit, nje rol themelor per shqipen e re letrare, te cilen e shkroi me nje pasuri te vecante fjalori e sidomos frazeologjike, duke u mbeshtetur kryesisht ne gjuhen e popullit. Te shumte qene shqiptaret qe banonin ose shkonin ne Stamboll dhe qe e kishin per gezim te njiheshin e te takoheshin me te. Njeri prej vizitoreve e shprehu keshtu mendimin e te gjitheve: "I varfer vinja tek Naim beu, i pasur shkonja; i uret vinja, i nginjet shkonja; pa shprese vinja, kur shkonja ndjenja vetehene te gjalle dhe me shpirt."

    Ndersa Sevasti Qiriazi e ka pershkruar Naimin, "me shtat te mesem dhe te imet, por me nje fytyre te qete dhe me ndjenja te larta, te cilat vetem nje vjershetor i lindur mund t'i kete. Pamja e tij ishte ajo e nje intelektuali te cuditshem, ai ishte magnet dashurie..." Naim Frasheri, ka qene preokupim i perhershem i nje numri te madh studiuesish, te cilet kane prekur ceshtje te larmishme qe kane te bejne me jeten, vepren dhe shembelltyren e tij ne pergjithesi. Si i tille, Naim Frasheri sot eshte nje simbol i vecante kombetar, qe vazhdon te jetoje ne kujtesen e shqiptareve kudo qe jane, ne vetedijen e shume breznive te lexuesve, studiuesve, kritikeve, jeteshkruesve, historianeve, esteteve etj.

    Edhe nje qind e gjashte vjet pas vdekjes se tij, ai jeton shpirterisht, ashtu sic thoshte edhe vete: "Kur me shihni se jam tretur, mos pandehni se kam vdekur".

    Studimet e deritanishme qe jane bere per jeten dhe vepren e tij deshmojne qarte se eshte krijuar nje tradite e lakmueshme, aq me teper kur merret parasysh fakti se krahas shume emrave te studiuesve shqiptare sic jane: Mali Kokojka, Jup Kastrati, Dhimiter Shuteriqi, Alfred Uci, Qemal Haxhihasani, Shaban Demiraj, Rexhep Qosja, Ali Aliu, Nasho Jorgaqi, Sabri Hamiti, Ibrahim Rugova, Sali Bashota etj., ka dhe mjaft emra te studiuesve te huaj, sic jane: Norbert Jokli, Nexhip Alpan, Agnia Desnickaja, Robert Elsie etj.

    Disa aspekte qe lidhen me vepren e Naim Frasherit, sic jane krijimtaria poetike e tij, veprimtaria pedagogjike, botekuptimi panteist, filozofik, fetar, kombetar, ndihmesa ne fushen e gjuhes, ne fushen e perkthimit, lidhjet nderkulturore, permasat humaniste, iluministe, ndikimi i krijimtarise gojore etj., jane vetem disa shtylla kyc, te cilat vazhdimisht sillen nga studiues te ndryshem.

    Dhe sado qe rreth tij jane shkruar dhjetera e qindra studime, perseri figura e tij nuk eshte permbushur teresisht. Ndaj dhe kjo figure e kultures shqiptare gjithnje e me teper behet gjithekohore dhe gjithejetesore.

    ATSH

  10. #180
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    22-03-2003
    Postime
    10,240
    Naim Frashėri

    Poeti mė i madh i Rilindjes Kombėtare, atdhetar, mendimtar dhe veprimtar i shquar i arsimit e i kulturės shqiptare.

    Lindi mė 25. 5. 1846 nė Frashėr tė Pėrmetit. Pasi kreu shkollėn fillore nė qytetin e lindjes, mė 1865 u shpėrngul nė Janinė, ku bashkė me tė vėllanė mė tė vogėl Samiun , mbaroi gjimnazin Zosimea (1869).

    Ai jetoi e punoi jashtė atdheut, ku u pėrpoq me tė gjitha forcat, sė bashku me gjithė atdhetarėt e tjerė, pėr ēlirimin e Shqipėrisė nga zgjedha osmane.

    Poema e parė e tij ishte « Shqipėria » (1880, botuar mė 1897). Nė Stamboll ka qenė ndėr botuesit kryesorė tė revistės « Drita », mė pas « Dituria » (1884-1885), ku u botuan shumė vjersha, proza e vargje tė tij, pėr shkollat e para qė do tė hapėshin. Ai shėrbente si anėtar i Komisionit tė Botimeve pranė Ministrisė sė Arsimit, kurse mė vonė kryetar.

    Mė 1866 botoi poemėn e tij tė famshme « Bagėti e Bujqėsia », atė greqisht « Dėshira e vėrtetė e shqiptarėve » dhe katėr libra pėr shkollat: « Vjersha pėr mėsonjtoret e para », « E kėndimit tė ēunavet kėndonjėtareja » (nė dy vėllime, me poezi, lexime tė ndryshme) si dhe njė « Histori tė pėrgjithshme ».




    Mė 1888 vijoi me « Dituritė » (ribotuar mė 1895 me titullin « Gjithėsia »,-shkenca tė natyrės). Mė 1890 doli pėrmbledhja e lirikave « Lulėt e verės », pastaj « Mėsimet » dhe « Fjala flutarake »(vjersha, 1894) dhe sė fundi poema epike « Historia e Skėnderbeut » dhe poema fetare si « Qerbelaja » etj.





    UJKU DHE QĖNGJI


    Ujku pa fe
    Erth nė kope
    Dhe, si s'pa qėn,
    U fut nėr dhėn,
    Njė qėnq zuri
    Zėmėrguri.
    Qėngji i tha:
    "Ore vėlla?
    E po pėrse?
    As mė rrėfe
    Se ē'faj tė kam?
    I vogėl jam."
    Ujku i tha:
    "Do tė tė ha!
    A e mba mėnt
    Mė kėtė vėnt
    Kur mė shave?
    Mė the xhave!"
    Qėngj' i thotė:
    "E ke kotė,
    Unė sivjet
    Jam pėrmbi dhet."
    "Mase, i tha,
    Qe yt vėlla."
    "Vėlla, tha, s'kam,
    I vetėm jam."
    "Fort mir', i tha,
    S'paske vėlla,
    Po jot ėmė
    Ē'pati prėmė
    Qė mė qėrtoi
    E mė kallėzoi?
    Do mė zinin,
    Tė mė vrinin!"
    Qėngji i tha:
    "Dy muaj ka
    Qė s'mė rron mė,
    Ah, ah, im mė!"
    Dhe s'duroi dot,
    Po qau me lot.
    "E yt atė,
    Njė brigjatė,
    Mė pat vrarė
    Mon' e parė,"
    Tha makuti,
    Shpirtladuti,
    Dhe mė s'mėnoi;
    Mė s'e mundoi,
    Po posht' e vu
    Edhe e zu
    Nga lėfyti
    Edh' e mbyti,
    Se tė ligut,
    Zėmėrshtrigut,
    Nuk i vjen keq
    Pėr njė qė heq.}







    GJUHA JONĖ

    Vėllezėr shqipėtarė!
    Tė prekim urtėsinė,
    Tė zėm' udhėn e mbarė,
    Tė ngjallim Shqipėrinė.

    Shqipėria ka qėnė
    Edhe po do tė jetė,
    Po sot nė ditėt tėnė
    Tė metė tė mos ketė.

    E ka nderuar zoti
    Gjithėnjė Shqipėrinė,
    Ish fort mirė qėmoti,
    Do bėhet dhe taninė.

    Sa ishte trimėria
    N'atė kohė tė vjetrė,
    Kish emrė Shqipėria,
    Sa s'kish nonjė vėnt tjetrė.

    Sa burra kordhėtarė
    Ka nxjerrė Shqipėria
    Mė pastaj e mė parė,
    Q'i shkruan istoria!

    Ajo ish koh' e zjarrtė
    Dhe kish mundime tepėr,
    Po sot pėndė dhe kartė
    Na duhet, nukė tjetėr.

    O burra, shqipėtarė,
    Tė marrim dituritė,
    Se s'ėshtė koh'e parė,
    Tani lipsetė dritė.

    Tė shkruajm' gjuhėn tėnė,
    Kombinė ta ndritojmė,
    Gjithė ē'ėshtė e ē'ka qėnė
    Ngadalėzė ta msojmė.

    pa shihni ē'gjuh' e mirė!
    Sa shije ka e hije,
    ē'e bukur'edh'e lirė,
    Si gjuhė perėndie.

    Shum'e bardhė kjo ditė
    Pėr gjithė shqipėtarėt,
    Do na sjellė njė dritė,
    Qė s'e kishin tė parėt.

    Kjo dritė do na bjerė
    Tė gjitha mirėsitė
    Dhe gjithė do t'i ngrerė
    Dėmet e marrėzitė.

    Si lum kush zė tė mbjellė,
    Lum kush vė kėtė pemė!
    Se kjo ka pėr tė pjellė,
    S'mbulohetė me remė





    TRATHĖTORĖTĖ

    Shokė, kemi ne mest tėnė
    Shum' armik' e trathėtorė!
    Popo! mos u qoftė thėnė!
    Veē qė s'kanė gjė nė dorė.

    Harruanė mėmėdhenė
    Dh' e lanė kombinė tėnė
    E njė tjatėrė na gjenė!
    Popo! mos u qofte thėnė!

    Lanė zonjėn e lėvduar
    E zunė njė kurvė shtrigė,
    Tė ndyr' e tė mallėkuar,
    Tė fėlliqur e tė ligė.

    Lanė mėmėn tė xhveshur
    Dhe mundohenė pėr botė,
    Pa dhe bota duke qeshur
    U thotė: mundohi kotė!

    Qysh u bėnė Efialtė
    E nuk e njohin tė mirėn,
    Uthullėn pandehin mjaltė
    Edhe dritė errėsirėn!

    Buk' e mėmėdheut zėntė
    Tradhėtorėt e pabesė!
    Dhe Zoti dėrrmėn u dhėntė,
    Kurrė mos paēinė pjesė!

    Miqt' armiq i kanė bėrė,
    Armikėtė miq i zunė,
    Qysh janė fyell tė tėrė!
    Ē'ėshtė kjo e madhe punė!

    Fajn' e math kur do ta njohin
    Njerėzit e mallėkuar?
    Dritėnė pse nuk e shohin,
    Apo janė tė verbuar?

    Janė sė gjithash tė marrė
    Dhe tė liq me tė vėrtetė,
    Mėmėdheut bėjnė varrė,
    Po do tė bienė vetė,

    Se mbretėron e vėrteta,
    S'del kurrė gėnjeshtr' e shkretė
    T'ish ashtu, qe prishur jeta,
    S'kish mbetur gjė e vėrtetė.

    Ata turpinė fitojnė,
    Nderr' e tyre posht' e hedhin
    Dhe armikėtė gėzojnė
    E nė errėsirėt bredhin.

    Nuk ėshtė kurrė haruar
    Dh'e mira dh'e lig' e shkretė,
    Tė gjitha janė paguar,
    S'ka mbeturė gjė nė jetė.

    Lerini, pa do ta gjėjnė,
    Tė vėrtetėn do ta njohin,
    Se tani s'e dinė c'bėjnė,
    Janė tė verbėr e s'shohin.

    O, popo ē'turp kanė marrė!
    Janė bėrė tradhėtorė
    Dhe s'janė mė shqipėtarė,
    Se nga kombi hoqnė dorė.

    Me tė huajnė u bėnė,
    Me armikn' e Shqipėrisė,
    S'duanė gjuhėnė tėnė
    Armikėt' e Perėndisė!

    Ndjej, o Zot, se nukė dinė
    Se ē'bėjnė, janė mahnitur,
    Rrahin tė prishin shtėpinė
    Pun' e lig' edh' e mėrzitur.

    Tė gjorėt janė nė gjumė,
    Tė vėrtetėnė s'e dinė,
    Do tė mundohenė shumė,
    Pasdaj mėnttė do t'u vinė.

    Vėllazėrin' e harrojnė
    Dhe kombin e mėmėdhenė,
    Dhe armikėtė dėgjojnė
    Edhe s'dinė se ku venė.

    Hiqni dorė, hiqni dorė!
    Mblithni mėntt' e tupėrohi,
    Mos u bėni trathėtorė,
    Se pasdaj do tė pendohi.











    DĖSHIRA



    Zot!
    Sot
    Jam,
    Kam,
    Shoh,
    Njoh,
    Rronj,
    Shkonj;
    Kam gas
    Dhe flas
    E them
    Tė kem
    Ditė,
    Dritė,
    Jetė,
    Vetė,
    Ah, dua,
    Qė thua,
    Tė mos vdes,
    Po tė mbes
    Pėrjetė
    Tė ketė
    Shpirti im
    Pa mundim
    Shėndenė
    Tė jenė
    Me mua
    Sa dua.
    Sonte jam gjall',
    E jam mirė,
    Po kam dhe mall
    E dėshirė,
    Zot i vėrtetė
    I gjithėsisė!
    Tė rronj pėrjetė
    Ndaj njerėzisė!
    Ti ke nė dorė,
    Ēdo gjė qė tė duash;
    Nukė je i gjorė,
    Arrin qė tė thuash;
    Pa bėhenė gjithė ē'dua,
    Po tė mė dėgjosh mua,
    Le tė bėhetė thua,
    Dhe gjithė janė bėrė!
    Atė qė thua ti vetė,
    Zot i math e i vėrtetė!
    Ajo bėnetė nė jetė,
    Edhe mbaronet' e tėrė!
    Ti epi jetė njerėzisė,
    Shto e beko dhe bagėtinė,
    Se ti je Zot' i gjithėsisė,
    Nė dorėz' e ke mirėsinė
    Njerėzis' epi jetė tė gjatė,
    Mundimet fare nga jeta ngreji,
    Djepinė shkret' e lugėnė thatė
    Mos e shih kurrė, po mbushur leri.
    Fal
    Dhe ep
    Gjithė ē'ke
    Nga tė mirat,
    E tė pėshtirat
    Hidhi kėtje,
    A vari mė ndonjė grep,
    A mbuloji mė ndonjė mal,
    E lėrė vetėm mirėsitė,
    Fal edhe dritė e jet' e ditė
    Le tė prėhet gjithė njerėzija
    E tė mos ketė kurrė tė kėqija;
    Ligėsitė, djallėzitė e marrėzitė
    Le tė mos rrojnė paskėtaj edhe njė ditė
    Veē mirėsija nė kėtė jetė tė mbretėronjė,
    Urdhėri yt, puna jote, Zotth' i math e i vėrtetė,
    E vėrteta le tė rronjė, gėnjeshtra le tė pushonjė
    Bėj si tė duash, ē'tė them unė Zot i vėrtetė? Ti e di vetė!












    BAGĖTI E BUJQĖSIA

    O malet' e Shqipėrisė e ju o lisat' e gjatė!
    Fushat e gjėra me lule, q'u kam ndėr mėnt dit' e natė!
    Ju bregore bukuroshe e ju lumenjt' e kulluar!
    Ēuka, kodra, brinja, gėrxhe dhe pylle tė gjelbėruar!
    Do tė kėndonj bagėtinė qė mbani ju e ushqeni,
    O vendėthit e bekuar, ju mėndjen ma dėfreni.

    Ti Shqipėri, mė ep nderė, mė ep emrin shqipėtar,
    Zėmrėn ti ma gatove plot me dėshirė dhe me zjarr.

    Shqipėri, o mėma ime, ndonėse jam i mėrguar,
    Dashurinė tėnde kurrė zemėra s'e ka harruar.

    Kur dėgjon zėthin e s'ėmės qysh e le qengji kopenė,
    Blegėrin dy a tri herė edhe ikėn e merr dhenė,
    Edhe nė i prefshin udhėn njėzet a tridhjetė vetė,
    E ta trėmbin, ajy s'kthehet, po shkon nė mes si shigjetė,
    Ashtu dhe zėmėra ime mė le kėtu tek jam mua,
    Vjen me vrap e me dėshirė aty nėr viset e tua.
    Tek buron ujėt e ftohtė edhe fryn veriu nė verė,
    Tek mbin lulja me gas shumė dhe me bukuri e m'erė,
    Ku i fryn bariu xhurasė, tek kullosin bagėtija,
    Ku mėrzen cjapi me zile, atje i kam ment e mija.
    Atje lint diell' i qeshur edhe hėna e gėzuar,
    Fat' i bardh' e mirėsija nė atė vėnt janė mbluar;
    Nat'atje'shtė tjatrė natė edhe dita tjatėr ditė,
    Nė pyjet' e gjelbėruar, atje rrinė perėnditė.

    Mendje! merr fushat e malet, jashtė, jashtė nga qyteti,
    Nga brengat, nga thashethemet, nga rrėmuja, nga rrėmeti.

    Tek kėndon thėllėza me gas edhe zogu me dėshirė,
    E qyqja duke qeshur, bilbili me ėmbėlsirė,
    Tek hapetė trėndafili, atje ma ka ėnda tė jem,
    Bashkė me shpest edhe unė t'ia thėrres kėngės e t'ia them;
    Tė shoh kedhėrit' e shqerrat, deshtė, cjeptė, dhėntė, dhitė,
    Qiellin' e sbukuruar, dhenė me lul'e me dritė.

    Vashė bukurosh'e bariut! qė vjen me llėrė pėrveshur,
    Me zemėrė tė dėfryer e me buzėzė tė qeshur,
    Me dy shqerėza ndėr duar, tė bukura si dhe vetė,
    Nė sythit tėnt e shoh gazė, qė s'e kam gjetur ndė jetė.
    Dashi sysk e me kėmborė, q'e ke manar, po tė vjen pas,
    Dhe qeni me bes' i larmė tė ndjek me dėshir' e me gas.
    Dashē Perėndinė, pa mė thua, a mos na pe bagėtinė?
    - Pash' atje pas mė tė gdhirė,... ja atje pėrtej tek vinė!

    O! sa bukuri ka tufa! Sa gas bije bagėtija!
    Vinė posi mblet' e plotė! I bekoftė Perėndija!
    Nėpėr shesh' e nėr bregore janė pėrhapurė shqerrat,
    E kecėrit nėpėr rripat dhe nė gjethet e nė ferrat;
    Sa me vrap e me gas bredhin edhe lozin shok me shok,
    Aty pėrhapenė me nxit aty mblidhenė prapė tok,
    Edhe prapė tufė-tufė pėrhapenė duke bredhur,
    Duke ikur me vrap shumė, duke lojtur, duke hedhur.
    Nxitojn' e s'lodhenė kurrė edhe, kur i merr urija,
    Secili futet nė tufė, suletė ne mėm' e tija,
    Posa gjen mėmėn e dashur edhe me vrap i hyn nė gji,
    Rri mė gjunjė dhe zė sisėn e qumėshtin e ėmbėl pi;
    Pa e ėma me mall shumė, ndo dhi qoftė a ndo dele,
    Bir' e vetėm e merr nė gji me gas e me pėrkėdhele.

    Sa tė mirazė ke dhėnė, Zot i math e i vėrtetė!
    E ē'nom tė bekuar vure pėr ēdo gjė q'ėshtė nė jetė!

    Sa mė pėlqen blegėrima, zėr'i ėmbėl' i bagėtisė,
    Qėngji edhe kec'i bukur, qė rri mė gjunj' e pi sisė!
    Pėrhapurė bagėtija nėpėr sheshe, nėpėr brinja,
    Nėr lajthi e nėpėr dushnja, ndėr murriza, nė dėllinja;
    Bijen zilet' e kėmborėt e fyelli e xhuraja,
    Dheu bleron e gjelbėrojnė fusha, male, brigje, maja,
    Edhe gjithė gjė e gjallė ndjen nė zemėr njė dėshirė,
    Njė gas t'ėmbėl' e tė shumė, o! sa bukur e sa mirė!
    Pelėn e ndjek mėz'i bukur, lopės i vete viēi pas,
    Dellėndyshja punėtore bėn folenė me tė math gas,
    Ogiēi ikėn pėrpara, i bije tufės nė ballė,
    Me zemėr tė ēelur shumė vete si trimi me pallė,
    Zoqtė zėnė kėng' e valle dhe po kėrcejn' e kėndojnė,
    E nėpėr dega me lule si ėngjėllit fluturojnė,
    Larashi ngrihet pėrpjetė, thua q'i shpie Perėndisė
    Njė lėvdatė tė bekuar pėr gėzimt tė gjithėsisė,

    Qielli sa ėsht' i kthiellt e sa ėshtė sbukuruar!
    E dielli sa ndrin bukur mbi lulet tė lulėzuar!
    Gjithė kėto lule ē'janė, qė u ngjallė menjėherė?
    Ngaha qielli ke xbritur? Ver', o e bukura verė!
    Ēdo lulezė ka me vehte njė emėr e njė fytyrė,
    Njė bukuri, njė mirėsi, njė shtat, nj'erė e njė ngjyrė,
    Si dhe ēdo dru e ēdo pemė, edhe ēdo bar e ēdo fletė;
    Sa ėshtė e bukur faq' e dheut! S'tė zė syri gjė tė metė.

    Gjithė kjo bukuri vallė nga dheu tė ketė mbleruar,
    A me tė matht tė ti' Zoti pej parajs'e ka dėrguar?

    Veē njė njeri shoh pa punė dhe tė mjer' e tė brengosur,
    Tė kėputur, tė mjeruar, tė grisur e tė rreckosur;
    Lipėn i gjori pa shpresė, se atje e pru pėrtimi,
    S'i ka mbetur gas nė zemrė, se s'i la vėnt idhėrimi.
    Eshtė njeri, si dhe neve, po epini, o tė pasur,
    E mos e lini tė urėt dhe tė mjer' e buzėplasur,
    Se pėrtimn' e zi, q'e pruri tė gjorėn mė kėtė ditė,
    Nuk' e dimė vet' e zgjodhi, apo ia dhanė Perėnditė.
    Edhe pėr njė mizė, kur heq, i vjen keq njeriut tė mirė,
    Zėmėra s'thuhetė zėmrė me mos pasurė mėshirė.

    Ah! edh' atje tej mbi udhė i duket i shkreti varri,
    Rrethuar me lul'e me bar, njė tė gjori udhėtari,
    Qė ka vdekur i ri shumė e ka rarė lark shtėpisė,
    Mėrguar nga mėm' e motrė dhe pej gjithė njerėzisė;
    Njė zok i helmuar mi varrt i rri si mėmėzė dh'e qan,
    Ndarė nga tė gjithė shokėt edhe zi pėr tė mjerė mban.

    Tomor! o mal i bekuar, fron i lartė, qė rrij Zoti,
    Pas fesė vjetrė qė kishinė shqipėtarėtė qėmoti,
    Dhe ti Mali-Plak i lartė, qė me syt' e tu ke parė
    Luftėra tė mėdha shumė e punė qė kanė ngjarė.
    O malet' e Shqipėrisė, qė mbani kryet pėrpjetė,
    Tėmerr e frikė pėrhapni, pėrpini qiejt e retė!
    Tė patundurė pėrjetė jini, pa, kur oshėtini,
    Udhėtarit nė zemėr frikė tė madhe i vini;
    Keni shkėmbėnj, gėrxhe, lisa, lumėnj dhe dėborė ndė gji,
    Pėrsiprė lulez' e gjethe dhe brėnda ergjėnt e flori,
    E ju fusha bukuroshe edhe tė majm'e pėllore,
    Ju sheshet e lulėzuar, ju bregore gjelbėrore,
    Q'u fali Zoti tė mira, u mba me shumė pekule,
    U dha bar e gjeth e veri, zoq e flutura e lule,
    Zemėrn' e varfėrė time aty ndėr ju e kam mbluar,
    Tek buron nga gjithi juaj uj'i ftoht' e i kulluar;
    Jam lark jush i dėshėruar edhe s'e duronj dot mallė,
    Po s'e di si dua unė do t'u shoh njė herė vallė?

    Tė paskėsha vrapn' e veriut, tė kisha krahė pėllumbi,
    Nxitimn' e lumit me valė, q'ikėn me vėrtik si plumbi,
    E tė vija nė gjit tuaj, nj' ujė tė ftohtė tė pinja,
    Edhe nėpėr ato hije njė copė herė tė rrinja,
    Syt' e ballit t'i xbavitnja, zėmėrėnė ta dėfrenja,
    Gazė, qė paēė njėherė, prap' aty ndėr ju ta gjenja.
    Opopo! Kshu pse mė vini pėrpara syve pa pushim,
    O ditėt' e djalėrisė, o moj kohėz' e tė rit tim?

    O flutura krahėshkruar, qė fluturon nėpėr erė,
    As merr dhe zėmrėnė time me vehtezė dhe ma shpjerė
    Nėr malet tė Shqipėrisė, tek kullosėn bagėtija,
    Tek i fryn bariu xhurasė, tek mė rrinė mėnt' e mija,
    Ku shkon me zile tė madhe ogiēi pėrmes lajthisė,
    Pa zjen e oshėtin mali ngaha zėr'i bagėtisė;
    Marrėnė vrapn' e nxitojnė, derdhen nė gjollė pėr kripė,
    Dhėntė ndėr shesh'e ndėr brigje, dhitė nė shkėmb e nė rripė.

    Bariu plak krabėn nė dorė edhe urdhėron tė rinjtė,
    E ata gjithė punojnė, ngriturė mė bres pėrqinjtė;
    Ca bėjnė vathėn e shtrungėn, ca ngrehin tėndėn e stanė,
    Kush sjell gjeth e karthj' e shkarpa, sicilido ndih mė nj'anė;
    Kush pėrvjel, kush qeth sheleknė, kush mjel dhitė, kush mjel dhėntė,
    Njėri merr ushqen kėlyshnė, jatėri pėrgėzon qėntė.
    Stopani, bėr'i zi sterrė, shikon bulmetn' e bekuar,
    Tunt, bėn gjalpė, djathė, gjizė edhe punon pa pėrtuar;
    Udhėtar' e gjahėtorė, q'u bije udha ndėr male,
    U ep mish, qumėsht, kos, dhallė, ajkė, djathė, bukėvale...
    Kec'i mbeturė pa mėmė dhe i varfėr' e i shkretė
    Mėnt mėmėnė, qė ka mbetur pa bir e pa gas nė jetė.
    Dėgjohet nga mez'i pyllit krism' e sėpatės s'druvarit,
    E sharrėsė qė bėn lėndė, edhe fyell'i shterparit.

    Shterpari s'i qaset stanit, po nėr pyje bij'e ngrihet,
    Nėpėr maja, nėr bregore, rri, kėndon a gdhėnt, a shtrihet;
    S'i trembetė syri kurrė, vetėm ajy dit' e natė,
    Nga ujku e nga kusari s'ka frik', as nga lis'i gjatė,
    As nga shkėmbėnjt' e nga pylli, as gogolėtė s'e hanė,
    Armėtė ka shok e vėlla, mėm' e motėrė xhuranė;
    Miqt' e ti shqeratė janė, kecėrit, dhitė, dhėntė,
    Cjeptė, ziletė, kėmborėt, deshtė e mė tepėr qėntė,
    Qė s'flenė, po rrin' e ruajn bagėtinė dhe barinė,
    Kur e shohin, tundin bishtin dhe me gas tė math i vinė;
    S'e hanė njerin' e mirė edhe mikun' e udhėtarė,
    Se i njohėn; po tė liknė, egėrsirėnė, kusarė.
    Vjen nata, e lė nė t'errėt, del hėna, i pėrhap dritėn,
    Vjen mėngjesi, sbardhėllehet, lint' dielli, i bije ditėn.
    Yjtė, hėna, dielli, shėnja, lindin e prapė perėndojnė,
    Gjithė ē'lėvrijnė nėr qiej, pėrpara syvet i shkojnė.
    Mblidhen ret' e hapėsira bėnetė e zezė sterrė,
    Vetėtimat e gjėmimet nisin e shiu zė tė bjerė;
    Bariu vė gunėn nė kokė, z'eshkėn me herėt tė parė,
    Ndes shkarpat sakaqėherė, e lisnė fyl, dhe bėn zjarrė;
    Fishėllen e thėrret qentė sicilin me emėr veēan,
    Pa, kur derdhetė Baliku, ujkun' e zė edh'e pėrlan,
    Se bisha, qė bije dėmnė, errėsir' e mjergull kėrkon,
    Papo bariu shum' ahere vė re dhe mba vesh e dėgjon,
    Dhe sokėllin me zė tė madh, tunden malet e shkėmbenjtė,
    Gumzhitin pyjet' e veshur e oshėtijnė pėrrenjtė!

    Esht' e lehtė dhi e stanit, qė kullot gjethen e malit,
    Dhe bij'e fle majė shkėmbit e pi ujėthit e zallit;
    Dhi e shtėpis' ėsht' e plokshtė, fle nė vath' e nėnė strehė
    E pi ujėt e rrėkesė edhe shtrihetė nė plehė;
    Esht' e butėz' edh'e qetė dhe e urtė si manare,
    Nuk' ėshtė si malėsorja, andaj i thonė bravare.

    Nė pshat, posa sbardhėllehet, sheh njė plakėzė tė gjorė,
    Ngrihet, hap derėn ngadale, e del me kusi nė dorė,
    Rri nė derėzėt tė shtrungės, dhe djali duke dremitur
    I nget bagėtin' e delen, i mjel plakėz' e drobitur.
    Plaku lė shkopnė mėnjanė e bėn gardhin a zė shteknė,
    Bariu vė tufėn pėrpara, vasha pėrkėdhel sheleknė,
    Nusja pshi e ndreq shtėpinė edhe bėn bukėn e gjellėn,
    I shoqi sheh kanė, lopėn, viēnė, demnė, kalėn, pelėn,
    Mushkėn, qė ėsht' e harbuar edhe bashkė me gomarė
    Rrahėnė tė hedhin murė, tė hanė bimėn a barė.
    Njė grua vete nė krua, e jatėra zė tė tuntnjė,
    Njė sheh pulat, miskat, rosat, dhe tjatėra bėn ētė muntnjė.

    Na hyjnė shumė nė punė kafshėtė dhe bagėtija,
    Na i dha nė kėtė jetė shok' e ndihmės Perėndija.
    Tė mos ishte gjė e gjallė, njeriu s'rronte dot nė jetė,
    Do tė vdiste nga uria, do t'ish lakuriq e shkretė;
    Gjė e gjallė na vesh, na mbath dhe na ushqen e na xbavit,
    Kur shtohet e vete mbarė; jetėnė tėn' e pėrsėrit.
    Edhe dheu, qė na ep drithė, sido ta kemi punuar,
    Nukė pjell mirė si duam, po s'e patmė plehėruar.
    O shokėtė e njeriut, Zoti u shtoftė e u bekoftė!
    Dhe shpirti im mik pėrjetė, sindėkur ka qėn' u qoftė.
    Kafshėt, edhe bagėtinė, qė u ka kaqė nevojė,
    Njeriu duhetė t'i shohė, t'i ketė kujdes, t'i dojė.
    Tė mos t'i mundojmė kurrė, po si fėmijė t'i kemi,
    Eshtė mėkat edhe fjalė tė ligė pėr to tė themi.

    Dellėndyshe bukuroshe, qė thua mijėra fjalė,
    Dhe tė k'ėnda vahn' e lumėn, qė vjen me vrap e me valė,
    A mos vjen nga Shqipėria? Eni vjen pej Ēamėrie
    Me kėto milėra fjalė e me gluhė perėndie?
    Apo vjen nga Labėria, pra mė duke kaqė trime,
    Edhe fjalėtė qė thua mė gėzojnė zėmrėn time,
    Q'ėshtė thier, bėrė posi njė pasqirė,
    Duke kėputur nga cmagu, qė s'e kanė vartur mirė,
    Apo vjen nga fush'e Korēės, nga vėnd'i mir' e i gjerė,
    Pej zembrėsė Shqipėrisė, qė del gjithė bot' e ndjerė?
    A mė vjen pej Malėsie, pej Skrapari, pej Dobreje,
    Nga Vijosa, nga Devolli, pej Vlor' e pej Myzeqeje?

    Tė munjam tė fluturonja e tė kishnjam krahė si ti,
    Me gas tė math do t'i vinjam Shqipėrisė brėnda nė gji!
    Pėr me marrė drejt Shkumbinė edh' Elbasan' e Tiranėn,
    E me ardh ke ti, o Shkodrė, tė shof Drinin e Bujanėn,
    Kostur, Pėrlep, Fėllėrinė, Dibrė, Ipek e Jakovėn,
    Mat' e Ysqyp e Prėshtinė dhe Mirėdit' e Tetovėn;
    Krojėnė e Skėnderbegut, q'i ka pas dhan ner Shqypnisė,
    Tue bam me trimni luftė, e m'e munt mren e Tyrqisė.

    Durres, o qytet i bukur, qė je kėrthiz' e mėmėdheut!
    Edhe ti Leshi me emrė, qė ke eshtrat e Skėnderbeut!
    Burrat tuaj aqė trima do ta lenė vall' Ylqinė
    Edhe gjithė shqipėtarėt ta mbanjė armiku ynė?
    Nukė mė ngjan e s'e besonj, kam te zoti shumė shpresė,
    Shqipėria kėtej-tutje kshu po nukė do tė mbesė.

    Dua tė dal majė malit, tė shoh gjithė Arbėrinė,
    Vėllezėrit shqipėtarė, qė venė nė pun' e vinė,
    Burrat trima me besė dhe shpirtmir' e punėtorė,
    Dhe fushatė gjithė lule e malet me dėborė.

    O fushazėtė pėllore, qė m'ushqeni Shqipėrinė,
    Do tė kėndoj bukurinė tuaj edhe bujqėsinė.

    Ti perndi e ligjėrisė, qė rri nė malt tė Tomorit,
    Unju posht' e mė ndih pakė, o motra im'e tė gjorit!
    Mė ke leshrat tė florinjta e tė ergjėndtė krahrorė,
    Ball' e gush' e faq'e llėrė dhe kėmb' e duar dėborė;
    Sikundėr do malėsorėt dhe pyjet e bagėtinė,
    Duaj edhe fusharakėt dhe arat' e bujqėsinė,

    Edhe ti, o mėmėz' e dheut, q'i fale dheut aq' uratė,
    Sa pjell mijėra tė mira e kurrė s'mbetetė thatė,
    I dhe lul'e bar e gjethe, bim' e drith' e pem' e drurė,
    Mlodhe gjithė bukuritė edhe kanisk ia ke prurė.

    Tė keqen, o symėshqerė, shikomė njė herė nė syt!
    Si lulet' e si bilbili edhe unė jam djali yt.

    Gjithė kėto farė lulesh e kėtė tė bukur erė,
    Kėtė mblerim, kėto gjyrė vallė nga ē'vent'i kesh nxjerrė!
    O sa e madhe bukuri! As mė thua ku e more!
    O bukuroshe, t'u bėfsha, ngaha gjiri yt e nxore?
    Apo me dorėt tė bukur e more nga gjir'i Zotit,
    Nga qielli, nga parajsa, nga prehėr' e plotė i motit?
    Kudo shkel kėmbėza jote, gėzohet vendi e mbleron,
    Tekdo heth sythit e qeshur, bukuri' atje lulėzon!

    Ti zbukuron faqen' e dheut, ti do e ushqen njerinė,
    Mė tė gjallė, dhe pas vdekjes e pret duke hapur gjinė!
    Vjen dimėri, t'i than lulet, ti me njė frym' i ngjall prapė,
    Napėnė q'u heth pėrsiprė, ua heq me ver' e me vapė.

    Bujkun e xgjuan me natė edhe vė pėrpara qetė,
    Nisetė pa zbardhėllyer pėr punėzėt tė vėrtetė;
    Mer pluarin e parmėndėn, zgjedhėn, tevliknė, hostenė,
    Kafshėn, farėn, shoknė, bukėn, trajstėnė, lakrorė, qenė...
    Shėrbėtor'i mėmės' sė dheut, q'e ka zėmrėnė plot shpresė,
    Del kur hapet trėndafili dhe bari 'shtė gjithė vesė;
    I falet Zotit t'vėrtetė dhe zihet nga pun' e mbarė,
    Zėmėrzėn e ka tė bardhė dhe tė qruar e tė larė.

    Pa lodhur e pa kėputur, pa djersė e pa mundime,
    Njeriu i gjorė nė jetė nukė gjen dot as thėrrime,
    Si tė punosh dit' e natė e tė bėsh ē'duhenė gjithė,
    Ahere kėrko nga Zoti tė t'apė bukėz' e drithė.

    Njeri, puno, mos psho kurrė dhe lark nga makutėrija,
    Zėmėrnė kije tė gjerė, mos ki keq, pa t'ep Perndija.



    Puna ka duk e uratė, Zot'i math e ka bekuar,
    Njerinė mi faqet tė dheut e dėrgoi pėr tė punuar.

    Ver' o e bukura verė, qė na vjen nga i madhi Zot
    Me mirėsi, me bukuri, me gas tė math, me duar plot,
    Sindėkur ēel trėndafilė, e i fal bilbilit zėnė,
    Ashtu na bije nga qielli njė gas nė zėmėrt tėnė.

    Zot'i e i vėrtetė pėr tė ushqyer njerinė,
    Pėr tė zbukuruar dhenė, pėr tė shtuar mirėsinė,
    I dha zjarr e flakė diellit, i fali dhe shinė resė,
    Bėri dimėrin e verėn dhe zemrės san' i dha shpresė.

    Pėr tė arriturė rrushnė ē'ka punuar Perėndija,
    Qielli, dheu, dielli, shiu, njeriu, tėrė gjithėsija!
    S'ėshtė ēudi pse na dėfren ver' e bukur zemrėn tėnė;
    Ē'ka punuar Perėndija edhe njeriu, sa e bėnė!
    Ju shokė, kur pini verėn, mos dehi, mos zėmėrohi,
    Mos u zihni, mos u shani, mos lėvdohi, mos qėrtohi,
    Se pėrēmoni Perėndinė, q'i ka falur hardhisė rrush,
    Edhe kėrkon dashurinė e ndodhet pshetazi ndaj jush;
    Po gėzohi, prehi, qeshni, duhi, xbaviti, dėfreni,
    Flisni fjalė tė pėlqyer, loni, kėndoni, kėrceni,
    Bėjeni zėmrėn tė gjerė edhe shtoni dashurinė,
    Mirėsinė, njerėzinė dhe besėn e miqėsinė,
    Se nė breng' e nė tė keqe, nė punė e nė tė pirė,
    Mirretė vesh njeriu i lik, njihetė njeriu i mirė.

    A e shihni gjithėsinė, yjtė, Diellinė, Hėnėn,
    Dhenė, erėn, retė, kohėn, Kashtėn' e Kumtėrit, Shėnjėn,
    Si janė pėrveshur gjithė edhe lėēijn' e punojnė,
    Njėri-tjatėrit i ndihin, ashtu punėn e mbarojnė.
    Nė mest tė kėti rrėmeti, tė punėtorėve shumė,
    Njeriu duhet tė lėēinjė, apo tė bjerė nė gjumė?

    Mundohetė punėtori, po nė zemėrzėt tė qetė
    Sa gas tė math ndjen, kur njėra qė hoth, i pjell dymbėdhjetė!
    Kur e sheh kallin' e plotė tė kėrrusurė nga barra,
    Dhe parajsėn e vėrtetė tė tfaqurė nėpėr ara,
    Kur heth lėmėn e mbleth toknė, ndan bykn' e kashtėn mėnjanė,
    U heth kuajve e qevet, qė janė lodhur, tė hanė,
    Kur e pėrmbush plot shtėpinė me drith' e me gjė tė gjallė,
    Shtrohet me uri nė bukė e ha me djersė nė ballė.

    Sheh pjergullnė, manė, fiknė, thanėnė, arrėn, ullinė,
    Mollėn, dardhėn, pjeshkėn, shegėn, vadhėnė, ftuan, qershinė,
    Kumbullatė, zerdelinė, ngarkuar me pemė gjithė,
    Oborrė plot gjė tė gjallė, shtėpinė mbushur me drithė,
    Dhe zėmėra i gėzohet, pa i faletė Perėndisė,
    Q'e ēpėrblen punėn e djersėn e mundimn' e njerėzisė.

    Qysh rroit mblet' e uruar dhe ven' e vin e lėēijnė,
    Ca huallinė ndėrtojnė, ca nėpėr lule shėndijnė.
    O ē'punė me mėnt punojnė, sa bukur e bėjn' e mirė!
    N'apin dyllėtė, q'ep dritė, dhe mjaltė fjesht' ėmbėlsirė.
    Dhe punėtorėt' e mirė m'atė mėndyrė punojnė,
    Edhe gjithė njerėzija me mundimt t'atyre shkojnė;
    Njėri mih, jatėri lėron, njėri mbjell, jatėri prashit,
    Kush t'harr, kush korr, kush mbledh duaj, kush shin, kush sharton, kush krasit,
    Njė bėn pluar' e sėpatėn, njė parmendėn, njė shtėpinė,
    Njė pret e qep, njė merr e ep, njė mbath, njė shikon mullinė,
    Ēdo njeri njė farė pune bėn nė mest tė shoqėrisė,
    Kjo ėsht' udh' e Perėndisė, ky ė nom i gjithėsisė.
    Edh' ajo miza pėrdhese, ē'i duhetė pėr tė ngrėnė,
    Eshtė rrahur e pėrpjekur e me kohėz' e ka vėnė.
    Ka njė punė tė punonjė si ēdo gjė q'ėshtė nė jetė,
    Kshu e ka thėnė me kohė Zot'i math e i vėrtetė.

    Bujku mundohet nė verė, po nė dimėr rri e prėhet,
    Sheh shtėpizėnė mė kamje, edhe zėmėra i bėhet,
    Gratė tė gjitha punojnė n'avlėmėnt e nė tė tjera,
    Edhe jashtė fryn e bije, por kur na trokėllin dera:
    Eshtė nj'udhėtar i gjorė, qė ka mbetur nė dėborė,
    I kanė ngrirė tė mjerit vesh' e goj, e kėmb' e dorė;
    Ngrihet i zot'i shtėpisė edhe tė huajthin e merr,
    E vė nė kryet tė vatrės me njerėzi, me tė math nder,
    Posa e shohėnė qė vjen, i ngrihen gjithė fėmija,
    Se tė huajnė mė derė na e dėrgon Perėndia,
    Pa i bėjnė zjarr e ngrohet edh'e mbajnė me tė mirė,
    I sjellin shtresė tė flerė edhe tė ngrėn' e tė pirė.

    Kėshtu tė huajt' e miqtė njeriu q'ėshtė i uruar
    I pret me krahėror hapur e i pėrcjell tė gėzuar.

    Nė verė qė ēelen lulet, qielli ndrin si pasqyrė,
    Sbukurohetė faq'e dheut e merr mijėra fytyrė;
    Pa ngjallenė mė ēdo lule, mė ēdo bar e mė ēdo fletė
    Gjėra tė gjalla me mijė, rroitin nga dheu si mbletė.

    Shpest' e mizatė kėndojnė e kuajtė hingėllijnė,
    Lulet' e bukura m'erė si ar e si flori ndrijnė,
    Bujku nget pėndėn e lėron, mbjell a bėn gati ugarė,
    Kalorėsi i shkon njatė dhe i thotė -- puna mbarė --
    Papo merr anėn e lumit me zėmėrė tė gėzuar,
    Kėndon, fishėllen e vete ngadalė, duke mejtuar;
    Vė re lumėn e kulluar, qė ikėn me ligjėrime,
    E ndėr ment tė ti i bije ca t'ėmbla shumė mejtime.
    Vashazėtė bukuroshe, posi shqerratė manare,
    Si kapėrollet e malit, si thėllėzatė mitare,
    Venė tė lajnė nė lumė gjithė tok duke kėnduar,
    Me gas nė sy e nė buzė e me lulezė nėr duar;
    Pėrveshin llėrėt' e bardha dhe tė majm'e tė perndijta,
    Pulpazėtė bukuroshe e kėmbėzėt' e kėrthijta.
    Dellėndyshja qė fluturon e ndehetė pėrmi lumė,
    U afrohetė si mike e u thotė fjalė shumė,
    Dhe mėshqer' e pėrkėdhelur vjen nė lumė tė pij' ujė,
    A tė prėhetė nė hije, a tė bėnjė gjė rrėmujė.

    Bari, bima vatur mė bres e bujku shum' i gėzuar,
    Si bariu kur merr kėrthinė edh'e pėrkėdhel ndėr duar.

    Bilbili ia thotė bukur, lumi vete gjithė valė,
    Ep erėn e Perėndisė trėndafili palė-palė.

    Veē njė vashėz' e mjerė qan tė motrėnė, q'e ka lėnė,
    O! ėshtė mbuluar nė dhe vashėza fytyrėhėnė!
    Mėma dhe motėra mbetur nė zi e nė vaj tė shumė,
    Dhe shqerra manarez' e saj, e pėrzieshmez' e pėr lumė!
    Tė kėput shpirtinė plaka, kur zė dhe nėmėron e qan,
    Ah, i ziu njeri nė jetė sa heq e sa duron e mban!

    Vashėn vėrtet e mbuluan, po shpirt'i saj nė qiej shkoi,
    Hapi krahėthit e lehtė, nė hapėsirat fluturoi;
    Bukuri e saj u pėrzje me bukurizėt tė prillit,
    Me fjalėzėt tė bilbilit, me erėt tė trėndafilit,
    Gjėsendi s'humbetė kurrė e gjė s'vdes me tė vėrtetė,
    Mase ndryshohenė pakė, po janė nė kėtė jetė;
    As shtohet, as pakėsohet, as prishetė gjithėsija,
    Vdesėn e ngjallenė prapė si gjith' edhe njerėzija.
    Kėtu janė gjithė ē'janė e gjithė ē'gjė munt tė jetė,
    Engjėllitė, Perėnditė dhe ajy Zot'i vėrtetė!
    Se njė trup e njė shpirt ėshtė gjithėsia, qė s'ka anė,
    Tė gjallė edhe tė vdekur gjithė brėnda nė tė janė.

    Perėndija njerin' e parė e mori prej dore vetė,
    E zbriti mi faqet e dheut, q'ish me lulez' e fletė,
    Mė tė drejtėnė tė themi, mbi faqet tė dheut e ngriti,
    E bėri tė zotthin' e dheut edhe kėshtu e porsiti:

    Nga kjo baltė tė kam bėrė, rri kėtu, mė paē uratė,
    Mos u loth e mos psho kurrė, po pėrpiqu dit' e natė,
    Sheh si punon gjithėsija? Ashtu tė punosh edhe ti,
    Tė mos rrish kurrė pa punė e tė vėsh duartė nė gji.
    Mos u bėj i lik e i keq, i paudh' e i pabesė,
    I rrem, i ndyrė, i dėmshim, i rėnduar e pa shpresė,
    Mėrgohu nga tė kėqijat, pej ēdo farė ligėsije,
    Pej nakari, pej lakmimi, pej vjedhjeje, pej marrėzije,
    Mos vra, mos merr tek s'ke vėnė, edhe ki nom dashurinė,
    Bes' e fe ki urtėsinė, tė drejtėnė, mirėsinė.
    Nė bėfsh mirė, liksht s'gjen kurrė, po, nė bėfsh liksht, mos prit mirė,
    Ki dėshirė pėr tė mirė dhe nė zemėrė mėshirė,
    Ji i but', i urt', i vyer e mos u bėj kurrė makut,
    I egėr e i mėrzitur dh'i mahnitur si madut,
    Mos ju afro dhelpėrisė, po sė drejtėsė iu nis pas;
    Nė dėgjofsh fjalėt' e mija, do tė jesh gjithėnjė nė gas.

    Nga gjithė ē'pat gjithėsia, tė kam dhėnė dhe ty pjesė,
    Nė u bėfsh si them, i mirė, emr'i math do tė tė mbesė.
    Tė kam dhėnė mėnt tė mėsosh, tė vėrtetėn me tė ta shohē,
    Dhe zėmėr' e vetėdijė, tė mir' e tė drejtėn ta njohē,
    Do tė tė lė dhe nevojėn, udhėn tė tė tregonjė,
    Tė tė ndihnjė mė ēdo punė, tė tė psonj' e tė tė zgjonjė.
    Gjithė tė mirat qė janė, kėtu nė dhet i kam mbuluar,
    Po gjėsendi nė shesh s'nxjerr dot pa dirsur e pa munduar;
    I gjen tė gjitha me kohė, po rrėmo thell' e mė thellė,
    C'do gjė qė tė duhet, kėrkoje, barku i ti do ta pjellė.
    Sa gjėrėrazė tė vlera do tė gjesh ti kėtu brenda,
    Edhe pėrsipėrė soje, e sa do tė t'i ket ėnda!

    Me fuqit qė tė kam dhėnė, them qė tė vinjė njė ditė
    Tė marrē udhėn e sė mirės e tė gjesh tė madhe dritė,
    Tė marrē vesh dalengadalė sa punėra qė kam bėrė,
    Diell, hėnė, yj, dhe, qiej e gjithėsinė tė tėrė!

    Po qė u bėre i urtė, mua mė ke afėr teje,
    Ndryshe, qofsh i mallėkuar edhe mėrguar prej meje!

    Tė parit tėnė perndia kėto fjalė vetėm i tha,
    I fali gjithė tė mirat, i dha uratėn dhe e la.
    Det i p'an'i mirėsisė, q'emrin tėnd s'e zė dot ngoje,
    Qysh e ngrehe gjithėsinė pa lėnė farė nevoje!
    Fali njeriut urtėsinė, mirėsinė, njerėzinė,
    Butėsinė, miqėsinė, dashuri, vėllazėrinė;
    Epu sheshevet lul' e bar dhe pyjevet gjeth e fletė,
    Resė shi, aravet bimė e mos lerė gjė tė metė,
    Fali erė trėndelinės, manushaqes, trėndafilit,
    Kalliut bukė, mizės pjesė, zogut ngrėnie, zė bilbilit,
    E drurėvet epu pemė dhe uratė bagėtisė,
    Dėrgo dhėmbj' e kujdes pėr to nė zėmėrt tė njerėzisė;
    Epi pjergulls' e vėshtit rrush dhe vozėsė fali verė,
    Mos e lerė pa tė kurrė, kurrė thatė mos e lerė;
    Fali diellit flak e zjarr dhe hėnės e yjet dritė,
    Edhe detit uj' e kripė, gjithėsisė jet e ditė.
    Yjtė le tė vinė rrotull dhe njerėzit tė punojnė,
    Tė dėfrejn' e tė gėzohen dhe si vėllezėr tė shkojnė.

    Tregomu dhe shqipėtaret udhėn e punės sė mbarė,
    Bashkomi, bėmi vėllezėr edhe fjeshtė shqipėtarė,
    Falmi, falmi Shqipėrisė ditėn e bardh' e lirisė,
    Udhėn e vėllazėrisė, vahn' e gjithė mirėsisė.

    Nxirr tė vėrtetėn nė shesht, paskėtaj tė mbretėronjė,
    Errėsira tė pėrndahet, gėnjeshtėra tė pushonjė.
    #VamosArgentina

Faqja 18 prej 19 FillimFillim ... 816171819 FunditFundit

Tema tė Ngjashme

  1. Naim Frashėri, aspostulli i shqiptarizmės
    Nga Brari nė forumin Elita kombėtare
    Pėrgjigje: 6
    Postimi i Fundit: 27-05-2025, 11:52
  2. Mid'hat Frashėri, themeluesi i Balli Kombėtar
    Nga shendelli nė forumin Elita kombėtare
    Pėrgjigje: 14
    Postimi i Fundit: 25-08-2010, 11:39
  3. Pėrgjigje: 6
    Postimi i Fundit: 07-02-2009, 16:10
  4. Ambasadori egjiptian nė Tiranė, pinjoll i vėllerėzve Frashėri
    Nga Xhuxhumaku nė forumin Elita kombėtare
    Pėrgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 21-07-2005, 19:13
  5. Kur dashuronte Mit'hat Frasheri
    Nga Albo nė forumin Historia shqiptare
    Pėrgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 10-12-2002, 23:56

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •