Naim Frashëri

[White_Angel]

Armikete shum' u mburre
Po e liga s'del tej kurre
Trimate, qe u perndane
Sicili mori menjane
Armiket i dermuan
Dhe me cdo lufte fituan
Te shumet syresh i prene
E bene det edhe dhene
Te pakete qe shpetuan
Lane vendete dhe shkuane
Trimat' e Eba Myslimit
Shoket' e mire te trimit
Duke perhapur si drita
Mbuluane dhene si dita
menjane zune Qofene
M'anet tjatre Medinene
Punetoret e Mervanit
I tere komb' i syfjanit
Ikenin te turperuar
Njerezit e mallekuar!
Ata te pakete qe mbene
Muarre fshetazi dhene
N'ate Shamt te shkrete vane
Te piqeshin me Mervane!
Genjeshtra mbe dhet po binte
E verteta zu te ndrinte
Dimri ish ne te mbaruar
Po vinte ver' e uruar
Nata ishte duke gdhire
Po linte nje dit' e mire
Trimat' u dhane me dere
Edh' e ngrin' imam Xhafere
Ishin te tere me shpata
Edhe me ushta te gjata
Duke falure i vane
Te gjithe nder kemb' i rane
I thane: " Na dergoj trimi
Miku yt Eba Myslimi
Qe te te veme te pare
E puna te veje mbare
Se neve vec deres suaj
S'veme tjater e te huaj
Po erthme te marrim dore
Po mos na lere te gjore."
Keto keto fjal' i thane
Po kur dhe te tjer' u dhane
erdhi gjithe paresija
Dh' e rrethoj shtepin' e tija
Fjalesor' i Perendise
Shtyll' e gjithe njerezise
Me nder te math shum' i priti
Me dashuri i gostiti
Ata ne krahnor ju futne
Gjithe me nje ze ju lutne
Donin ta benin te pare
E ta vinin nene barre
Si e pa qe nuk' e lonin
Me pahir donin t'a vinin.
U tha:" Mua mos me ngini
Ne kete pune s'me kini
Po ju mua ne me doni
Fjalene te ma degjoni
Nje tjatre t'u gjej une
E te mbarohet kjo pune
Dhe une t'u ap urate."
Kshu tha zoti jetegjate
Si e bindi njerezine
U vuri te kusherine
Ay ishte Abdullahu
Ishte Abdullah Sefahu
Abaz' ish stergjysh i tija
Pa e donte njerezija
Muhamet me Aline
Abaz ungj' e kishine
Ketu u be Abdullahu
Pa gjithekush e perkrahu
Ne Qofe pastaj e shpune
Atje te pare e vune
Sylejman Ebu-Selmeja
Vu fjale, q'u tunt Qofeja
Me pare plaku i gjore
Nga te gjithe mori dore
Numeroj c'kishine bere
Syfjanasit gjat' e gjere
Njerezija vuri veshne
Ate te pare e deshne
Po punen' e beri trimi
Zot' i math Ebu-Myslimi
Te mos ish kordh' e atija
Nuke ngrihej roberija
Ay rrezoj mbreterine
Edhe nderoj njerezine
Shoj faren' e mavijese
Q'ish' e lig edh' e pabese
S'i harronte Perendija
Aqe shume te keqija
pa kush e ben, do ta gjenje
Zotn' e math s'munt ta genjenje;
S'genjen dot dhe njerezine
Q'e e njohen ligesine
Genjeshtra dhe ligesite
S'dalene kurre ne drite
pa te lene n'erresire
e verteta esht' e pavdire
Kurdohere miresite
I mundine djallezite
E drejta edh' e verteta
S'mbetene kurre te shkreta;
Tek mbreteronte urtesija
Atje eshte Perendija.


******

[White_Angel]

# 23


Mervani mbledh ushterine
Te tere, q'e kish te tine
Erdhe derdhet te leftonje
Mbreterine t'ja mburonje
Ishte posi mizerija
E shum'ushteri e tija
Po ishte per te rrezuar
Ay fron' i mallekuar
Q'e kish ngrehur djallezija
Dhelperi e ligesija
Ishte frin' i Mavijese
I bushtrese se pabese!
Ajo mbreteri e shkrte
Sa dem kish bere ne jete!
Nje Mervan e pat filluar
Nje Mervan e pat mabruar!
Duke shuare Syfjane
Zot' i math, edhe Mervane
Perhapi gjith' erresiren
Pruri driten' e te miren
Zot' i nir' imam Xhaferii
Shpirtmadhi e zemergjeri
Nder punera s'ish perzjere
Dhe s'perzjehej ndonjehere
Po i thoshte njerezise
Edhe gjithe miqesise;
"C'ben ata, ju mos e beni
Njeriu , kur e ha qeni
Kur e ha qen' i terbuar
Me dhembe duke kafshuar
Ay po s.munt ta kafshonnje
Fajne duhet t'ja dhuronje
Se e liga edh' e mira
Njeriu dhe egersira
Qysh munt te ndahet ne jete
Ndaj njeriut te vertete?
I pari yne ka thene:
"njerezija cdo q'u bene
Juve duhete t'i ndjeni
Dhe miresi te rrefeni."
Kshu the me zemre te qete
Te qofshim fale perjete!
Abdullahu, zot' i ndjere
Qe kish nip imam Xhaferre
Ish i par' i urtesise
Dhe i gjithe njerezise;
Shume trim ish Abdullhu
Pa mi krye' e kish Sefahu
Ky burre trim u leshua
Mi Mervane si dragua
Ra pas ushterija
Gjithe njerezi e tija
Porsa ishte bere dite
Kur u poqne ushterite
Nd'anet te Fratit te shkrete
Opopo, Zot' i vertete!
Ne anet te ati lumi
Tek shkon ulerimeshumi
Sa pune kishine ngjare!
Gjakerat dhe s'ishin thare!



******

[White_Angel]

N'danet te Fratit nje here
Njerezija ish perzjere
me nj'ane ish Aliu vete
Zot' i math e i vertete
Edhe gjithe urtesija
Miresi e njerezija;
Me nj'ane ish Mavije djalli
Qe boten ne breng' e kalli
Ish bashke me djallezite
E me gjithe ligesite!
Atje kordha vetetiti
Edhe kali hingelliti
Pa ra siper rrufeja
Andaj u tremb Mavijeja
Ahere rrefeu fene!
Shiko dhelperine c'gjene!
Mi ushtet vuri kurane!
Dhelperite gjall e lane!
Ah, o shtrig, o moj e thene
Valle ti ta kishe vene?
Punet ti t'i kesh gatuar
Apo keshtu ishte shkruar?
O Fat , o plaku syflake
Nuke je dhe ti i pake!
Ne anet te ati lumi
Qe s'e ze te shkreten gjumi
N'ato cuka , n'ato maja
Atje eshte Qerbelaja!
Nde ate vent eshte bere
Ajo pun' e madh' e tere!
Nd'anet t'atit Ibrahimi
Kishte marre shpage trimi!
Njeri nder ment s'munt t'i bjere
Gjithe c'ngjan atje njehere!
Edhe tani m'ate ane
I shpu e thena , pa vane!
Se gjithe c'kishine ngjare
Tashti ishin per te lare!
Prap'Aliu ish menjane
Se djali po ngjan me t'ane
Ay ishte Anbullahu
Burri trim , i lumte krahu!
Lulja prishet' e del prape
kur vjen vereza me vape!
Ish bashke dhe Perendija
edhe gjithe miresija.
Djallezi e Mavijese
ishte Mervan' i pabese
Me te gjitha ligesite
edhe dita ajo dite!
Vjen rreth e rrotulle jeta
po puna ajo esht' e shkreta!



******

[White_Angel]

Abdullahu , me te pare
Armiket tek kish rare
Tha: " Ketu donja dhe une,
Se ketu u nis kjo pune
Ketu dhe fundin t'a gjejne
E gjithkush ta rrefenje'.
keshtu tha dhe ngriti syte
Drejt Zotit, qe s'ka te dyte
Pastaj mblodhi ushterine
E te tere paresine
Sicilin ne vent e vuri
Dhe fjale t'embelt zuri
Tha:" Vellezr' e mi, e shoke
Zoterinj , q'u kam mi koke!
Sot i tere kombi yne
Ner ne ka shpresen e syne
Se e lodhi roberija
E keputi ligesija
Po tani rreh te shpetonje
e pastaj te lulezonje
Te shpetonje roberije
E te dale djallezije
Se dit' e bardh' e lirise
Esht' urat' e Perendise
Te liruare e lane
Kete vent prindite tane,
Po ra nder thonj te Mervanit
Ne urdherit te Syfjanit
Ne zgjedhet te Mavijese
Qe s'kish njerezije pjese
E di njerezi e tere
C'te keqija kane bere
memedhene e shkretuan
Kombine e varferuan
Me nje lufte te paprere
E lane that' e te mjere
E perzune miresine
Pa kalle jeziterite
Njerine e kane lidhur
Ne nje kurt shume te hidhur
kane ngritur njerezine
Kane vene ligesine
Miresin' e shperqendruan
E dhelperine mesuan
Kane shkelur zoterine*
Duke kallur djallezine
Me s'njeh as biri t'ane
As i vellaj te vellane
Se turp ne faqe s'ka mbetur
Pun' e madhe na ka gjetur;
Kane bere tjatre bese
Njerezi e Mavijese
Bese kane marrezine
per gje s'e zene njerine
Vune lig'armiqesine
permbysne vellazerine
per zot te math zune djalle
Edhe ne mest ten' e kalle
Zune djall' e djallezine
S'e kujtuan Perendine
Kombine ne kurt e vune
e ne hekura e shtune
Marjen' e makuterine
prishjen' edhe babezine
te keqijat gjithe c'jane
e te ligat anembane
Ne mest tene na i prune
me ato shikojne pune
E vune kombin ne zgjedhe
Sa me s'munt te mendte t'i mbledhe!
Ne s'e drome kete pune
pa armikeri na zune
Per te vene roberine
Jane prishur me Aline!
Kane share Fatimene!
Per te ndryshuar fene
Per te mare kombine brane
Helmuane Imam Hasane!
S'lane gjall njeri te mire
pa prune ket' erresire
Te gjithe prindite tane
Per nje te vertet' u vrane!
Per te mire u perpoqne
e brenge te madhe hoqne!
e kam ner ment dit' e nate
Kur me rrefente im'ate
Dhe shoket e tij e tane
me syt te tij i kish pare
Ne Qerbela c'kishin ngjare!
dhe ate se mos e lane!
Duke qare Qerbelane
Shume mundime i dhane!
Apo mos lane te bire
Imam Muhamet Bakire!
Pas ati dhe te vellane
Zejdin e tim nip Jahjane
Edhe te tjere e te tjere
te tere kombin' e mjere
Leftuane te verteten
E vune lige* te meten!
Kjo brenge s'thuhet e tere
Vet' e dini c'kane bere!
Tani, zoterinjt' e mire
Neve me zemre te ngrire
Gjer kur te rrime te qete
E ne roberi te shkrete?
Yll' i tyre esht' i shuar
Yll' i shkret' i mallekuar
Njerezija po na presne
Se nder ne e kane shpresen;
Kjo eshte nj' e madhe dite
Njerezis' i bije drite;
Ne u prishe sot armiku
Dit' e zeze vate, iku
Ne mbette serish ne jete
Mbet kombi per jet' i shkrete;
Fluturoj perjet' e mira
ndenj e liga dhe erresira!"
kshu tha me ze t'embek plaku
Mendje shum' e fjalepaku
Shoket shum' i benin ndere
Se kishte nip imam Xhaferre
Abdullahu jetegjate
Ay zot i mire , ate
Kishte Zejnel Abidine
P'andaj ngjante me Aline
Gjysh kishte imam Hysene
Q'e kish meme Fatimene
Paresija shkoi ne balle
Thane": S'kthehemi te gjalle".
Plaku kur hipi ne kale
Dukej i ri posi djale
Pas i bije kalorija
Pa u ckul kembesija!
Gjithekush kordhene xhveshi
Pa u derdhe si rrebeshi!
Po armikete qendruan
Vendine nuk' e leshuan
pa erth u ndez luft' e shkrete!
Luftetarete si mblete
Gjithe binine te vrare
Ndeheshine posi trare!
Vinte gjaku si rrekete
Duke derdhur tatepjete!
Frat' i shkrete, duke shkuar
Vij ne dett i trumbulluar!
Pluhuri ngrihej perpjete
edhe bashkohej me rete
Luft' e zez' e mallekuar
Ishte shum' e temerruar!



Zoterine*----- Besimin tek zoti
Lige*---- Ligj

[White_Angel]

Abdullahu ndenj menjane
se shume shoke j'u vrane
papo tha:" Zot i vertete
Do te na lesh rop per jete?
Yll' i liftes se pabese
Mos rreh t'i ndrihc Mavijese?"
Keshtu tha dhe u leshua
Mi armiket si dragua!
Shoket trima bashke vane
Me te math vertik u rane
Dhe ate serish i pritne
Dhe shtun' e shume goditne
Po keta ne mest u rane
edhe kohe me s'u lane!
Ahere ish trimerija
me ate behej cudija
S'kishte dale plumb' i shkrete
Q'e vuri ne dhet perjete!
Pa i can' e i perndane
Dhe i thyen' e i vrane!
Mos u prishte ushterija
Pa iken si bagetija!
Mizerit e ushterise
Si tufet' e bagetise
u perhapne' eu perndane
Po i ndoqne' e gjall s'i lane.
Mervani shpetonj dhe iku
Vetem nje shigjet e pshiku
i ra kalit edhe humbi
Iku me vrap posi plumbi
Te tjeret te gjithe u vrane
Djalli e shpetonj Mervane!
Pa u arratis e iku
Nuke ra ne dor 'armiku
Sa leftonj mir' Abdullahu
O trim , me te lumte krahu!
Rrith gjaku nga kordh' e lare
Si shi perdhe duke rare!
Armikete si i preu
Gaz te math ne zemere ndjeu
Me gjunj unjet trim' i mire
Me nje te madhe deshire
Pa ngre syte drejt perpjete
Thote:" Zot, Zot i vertete!
Zot' i madh' te qofsha fale!
Qeshe plak, me bere djale
Sa nder te math me dhe mua
Armiku yne u shua
e more shpagene vate
Zot i math e i vertete!
Me kete vend, te ky lume
Qene bere pune shume
Keta sot te gjithe c'qene
Ate qe bene e gjene!
S'te shpetuane nga dora!
Ti more shpag', une s'mora
veteze gjith i cperbleve
Neve kurre s'na genjeve!"
Kshu tha dhe u mallengjye
Pa nga shoket u kthye
Tha:" Ju, trimat' e vertete
Late mere perjete
Nderuate perendine
Shuate jeziterine".
Tha kshu edhe qau shume
Lotte ju derdhe lume!
Po Mervani s'ra ne dore
Iku e mori terthore!




****

[MICHI]

Ku i ke marr kto moj? W A

[White_Angel]

Djalli pshihej si lugati
Po s'i kishte ndire* fati
Ngado shkont' e tekdo vinte
Nje brenge udhen i zinte
pruri rreth gjithe Sirine
Egjypten' e Arabine
Here si lipes shendinie
Here neper male rrinte;
Pshihej ner pyj' e ner vrima
ikente si vetetima
Dhe gjum' i zi kur e zinte
Me nje sy hapure flinte
Si ariu flete hante
Shpirtin me pahir e mbante!
Edhe thoshte:" Une! Mbreti!
Te benem kshu, oh c'me gjeti!"
Po me se fundi e gjene
Edhe kokene ja prene
Abdullahut ja derguan
Punene kshu e mbaruan
Po nga fisi i Syfjanit
Edhe nga far' e Mervanit
Ketu ketje kishin mbeture
Te gjithe s'ksihine vdekur
Ata te tere u ngrine!
S'e linin jeziterine
S'e linine marrezine
Po bota u ashperua
Rrodhi gjaku si perrua
Sa s'mbet fare prej Syfjani
Prej Jeziti e Mervani
Te gjallete gjith' i shuan
Edhe varret' i rremuan!
Eshterat' e Mavijese
Te Jezitit te pabese
T'ati Mervanit te pare
Q'e kish nip Mervane gomare
Te gjithe fisit t'atyre
Q'ish ngaj' e asaj mynxyre
Ne zgjarrt i hodh' e i doqne!
Se nga ata shume hoqne!
U shua jeziterija
P'ashtu shpetoj njerezija
Gaz te madh dergoj ne jete
Zot' i madh e i vertete;
U shua armikerija
Dhe djalli e djallezija
Kombi shpetoj roberije
Dhe cdo fare ligesije
C'do te benje njerezija
Shpejt e gjen nga Perendija
Edhe e mira s'harrohet
Dh' e liga nuk menohet
Genjeshtera s'munt te rronje
Nuke munt te trashegonje
Se mbreteron e verteta
Kshu eshte qekur jeta.
Te ngjarat e Qerbelase
Punet e Ali-Abase
Jane per jete pasqyre
Rrefejne kete menyre!
Zoti , mesim per te dhene
Neve, ato i pat thene!
E verteta esht' e vertete!
Ay mbreteron per jete.
Shoke , juve mos u ndani
Kete fjale ment ta mbani!
E pate fundi si dolli?
Zot' i math ketu e solli,
Erth urat' e Perendise
I dha drite njerezise
Kupetuan c'vlen lirija
Q'e humbne nga e padija;
e muarre vesh te tere
Mavijeja c'u pat bere
Dhe Jeziti me Mervane
e shokete qe u ngjane
Ishin ne gjume e u zgjuan
Te miren e kupetuan
Ahere e deshn; Aline
Deshne Zejnel Abidine
Edhe Hasan' e Hysene
Deshne meme Fatimene
Edhe Muhamet Bakire
E njohne q'ishin te mire
Deshne dhe imam Xhaferre
I bene si duhej ndere.
Sylejman Sardi se pari
Pastaj burr' i madh, Myhtari
Trim i mire , Ibrahimi
Zot' i ndjer' Eba-Myslimi
Abdullahu e te tjere
Qe dualle shume here
Burrate trima me bese
Bene te madhe sherbese
Sherbese per njerezine
Shtune poshte ligesine!
Shpetuane memedhene
Duke shtene Mavijene!



Ndire*---- Ndihmuar

[White_Angel]

#24


Po Sefahu s'rrojti shume
Oh! moj jet' e shkret' , o lume!
Ndenj ne vent te tij i pare
I vellaj , po s'vate mbare!
Ay ish Ebu-Xhaferri
Qe pat zemere prej derri!
Duke prishur paresine
Ngreh ne Bagdat mbreterine
Dhe i shton dite me dite
Shtrigerit' e ligesite!
Me Abdullahne e prishi!
Ligesi te madhe grishi!
Pa ngrehu edhe mejtimne
Ve ne dor' Eba-Myslimne
E vrau me te pabese!
Si Jezit' i Mavijese!
Si qeni, kur te ha zotne
Qe u ushqen gjithe motne!
Po dhe jeta ju shkurtua
Ligesija u mbarua;
Erth Mehdiu me Hadine
Q'e kujtuan Perendine
Pas atyre erth Haruni
Ndenj ne fron posi beguni
edhe mori shume pjese
Nga punet e Mavijese;
Abazajt' u turperuan
Me punerat qe punuan
Te tere faren' e tyre
S'mbajtne nje fare menyre
U zune nga shtrigerite
Prune gjithe ligesite
Udhen' e paudhe zune
Nder e tyre posht' e shtune!
Ndoqne gjurmet' e Mervanit
Edhe rrugen e Syfjanit!
Haruni, mbret' i pabese
Zu udhen e Mavijese
Vu nakar m'imam Xhaferre
Q'ish i mir' e shum' i ndjere
I bente nder njerezija
Se ish vete miresija
C'bente mbreti , s'i pelqente
Se jashte udhes i gjente
Po kurre nuke perzihej
Me te tjeret s'shembellehej
Ay ish njeri i qete
I urte e i vertete
Pa njerezija e donin
Te mirate s'i harronin
Mbreti per faqe e donte
Kurdohere e nderonte
Dhe imami jetegjate
Mbretit i jepte urate
Po mbreti shih njerezine
Q'e e donin Perendine
Papo nakari e cponte
E shpirtine ja lendonte
Se s'kish dashuri me bese
Per shtepit te Fatimese;
Per faqe imamn' e donte
Pshehtazi varr' i rremonte!
Esht' i keq shume nakari
E ndjek zemerene zgjarri
Kish dhe njerez q'e xegitnin
Nakare ja perseritnin.
Hiqeshine si te mire
Po ishine shpirtshellire!
Pshehtaz' ishin te pabese
Pun' e keqe, qe s'ka ndjese,
Nuke ishine te mire!
Ishine zemre-kellire!
papo kaqe dh'e helmuan
Njerezine e shkretuan!
E nderroj jeten i miri
Ndenj ne vent te tij i biri
Ky isht' imam Musa Qazimi
Qe e kishte shoq nga mesimi
Ay ish i ati vete
Shum' i mir' e i vertete
Haruni ishte pendohur
Fajn' e tij e kishte njohur
E qau imamn e mire
Dhe e desh shume te bire
Imam Musan' e doj aqe
Sa shume vjet shkoj ne paqe
Ahere dhe diturite
Dualle shume ne drite
Gjith fis' i Fatimese
Ishin njerez me bese
Shembellenin me Aline
Kishine gjithe urtesine
Dhe mizen' ata s'e ngisnin
Fjaleze te keqe s'flisnin
Dhe atyre , q'i mundonin
E zemren' u pervelonin
Ata u benine mire
Me zemere e me deshire
p'andaj i kane levduar
e kurre s'jane harruar
I do dhe sot njerezija
Se mbahet ment miresija
Mbreti sa plakej , marrohej
Papo ligesija shtohej
Ze vrit e prit njerezine
Te huajne dhe te tine!
Njeriu s'i sillte bese
Si dhe fis' i Mavijese
Njerez nuke kish te mire
Dhe vet' ishte egersire
Pa imam Musan' e vune
ne burk, pa faj e pa pune!
Dhe e mbajtn' e s'e leshuan
Me se fundi e helmuan!
O njerezit' e pabese!
Mos pacin ndaj Zotit pjese!




****

[White_Angel]

Kur e mbyll'imam Musane
La te bir' Ali Rizane
Ahere vdiq dhe Hatuni
Erth Emini , pa Memuni.
Memuni zu Horasane
Dh'e e desh shum'Ali Rizane
Imam Ali Rizaj rrinte
Me mbrene bashk' e s'e linte
Qe te bente te keqija
E te dil nga njerezija;
Pa keshtu shume vjet shkuan
Te mirete u gezuan
Po te liqte mbren' e talle
Me te rreme djall' i kalle
Pa u zu nga ligesite
E nga demi nat' e dite;
Erth u perzje njerezija
Shum' u bene te keqija
Pa imam Ali Rizane
Dhe Abaze , te vellane
I vrane me te pabese!
Mos pacin nga Zoti ndjese!
Fajne s'e ka njerezija
E ka vetem ligesija
Andaj t'i rrime merguar
Se eshte shum' e mallekuar!
Imam Rizaj la te bire
Ne vent te tij , q'ish i mire
Nuke kishte shoke ne jete
Isht i urt' e i vertete
La shtylle per njerezine
Imam Muhamet Tekine
Qe e donte njerezija;
Gjith' ishin miqt' e tija
Me pastja vdiq edhe Memumi!
Ndenj Ebu-Ishak beguni
Pa si e pa njerezine
Q'e e doj Muhamet Tekine
E helmoj me te pabese!
Njerezin' e la pa shprese!
I ri e la kete jete!
Vate te Zot' i vertete!
La ne vent te tij te bire
Q'ish si drita n'erresire;
La imama Ali Nekine
Bari permbi njerezine
Drit' e Zotit ish i mire
Po mbret' i lik , Mystensiri
Qe s'pat prej njerezije pjese
E vrau me te pabese!
Zot' i mire e plot meshire
la ne vent te tij te bire
Imam Hasan Asqerine
Te kish kujdes njerezine
Udhen e drejte t'u thote
Te mos mundohene kote;
Udh' e drejt ish njerezija
Urtesi e miresija
Po bota ish n'erresire
S'e shihte udhen' e mire!
Mbretrete shum' u mahnitne
Dhe nga kombi u merzitne
Ishte fron' iMavijese
Ngrehure me te pabese!
Atje kushdo qe te rrinte
Djallezine do te zinte!
Ushterija mori buje
E beri boten rremuje
Se mbret nuke kish te mire
ishine gjith' egersire
Pa i nxuar' e i vrane
Ne prehje po nuk' i lane
Pastaj vune Mysteine
Dh' e marruan faqezine
Pa njeri nuke besonte
Edhe andaj nuk' e donte
Imama Hasan Asqerine
Se mos i ip arratine
E te rrinte ne front vete
Po kjo s'ish fjal' e vertete.
Kshu edhe fis' i Syfjanit
E gjithe far e Mervanit
Dhe Abazajt' e pabese
Qe vane pas mavijese!
Kurr' imamet nuke donin
Mbreteri e gje s'kerkonin
N'ate fron te mallekuar
S'rrinte njeri i uruar
Po s'u dil e shkreta frike
U rrij ne zemre si thike
Se shihnin njerezine
Q'i kishin si Perendine
Pa s'i lij edhe nakari
I pervelonte si zgjarri
Dhe te liqte nuk' i linin
I cponin' e i xeginin!
E prishene mensht Mysteine
Dhe i kalle djallezine
Sa te liq' e te pabese
Qe kishine soje shprese


********

[White_Angel]

Pa pshehtazi kall'e vrane
Zotn' e mir' imam Hasane!
Ay la per njerezine
Imam Muhamet Mehdine
Qe ishte i bir' i tija
I dashur te Perendija
Imami ish djal' i qete
Kish vjet vetm dymbedhjete
Po ih prishur njerezija
Ish prishur dhe mbreterija
Qeni s'e njihte te zotne
Keshtu shtynte moti motne.
Koha me deme po shkonte
Njeriu ment po s'mesonte
Andaj Abazajt' u rpishne
Se rrezikne vet' e grishne
Me ne funt' shtrenj' e paguan;
Cingjizasite i shuan!
Se nuke do Perendija
Te heqene njerezija
P'andaj nuke le dhe plage
Pa pagese e pa shpage!
Njeriu c'gje ben ne jete
Ate do t'a heqnje vete
A i biri a e bija
Se nuk' e le Perendija!
P'andaj na dha ne vetije
na fali dhe vetedije
Qe ajo te na mesonje
Ajo dhe te na gjykonje
Te na jape dhe gezimne
Edhe brengne e mundimne.
Te gjitha na i ka dhene
I kemi ne doret tene!
Bene shume te keqija
Pa i prishi Perendija!
Mbreterite e pabesa
Humbn' e vane posi vesa!
Pastaj erdhe mbretre shume
Po nga tjatre lend' e brume,
Si Selcok' e me te ndjere
Dhe Osmanas e te tjere.
Imam Muhamet Mehdine
Engjellit me krah' e ngrine
E hoqne nga njerezija
E shpune te Perendija!
Njerezija rrahne dhene
E kerkuan, po s'e gjene
Ne te gjithit te Perendise
Hyri drit' e njerezise!
Eshte gjall , eshte ne jete
Prane Zotit te vertete!
Qe nga Muhamet Aliu
Gjer te Muhamet Mediu
Erdh' imame dymbedhjete
Gjithe njerez te vertete!
Ata zoterinj te mire
Jane gjall' e te pavdire
Dhe foshnja katrembedhjete*
Si engjellit' e vertete
Armiket i kane vrare
Pa rane deshmimetare!
Gjith'ate brenge qe hoqne
Per ne te zest' u perpoqne
jane, pra, si kane qene
Ne shpirtt e ne zemret tene
Atje eshte edhe vete
Zot' i math e i vertete.
Na lane vellazerine
Miqesin' e urtesine
Edhe gjithe miresite;
Na hoqne nga djallezite.
Edhe nuke na harruan,
Po pas syresh na derguan
Shume njerez te vertete
Q'e ndrituan kete jete
Na dhane udhen' e mire
S'na lane ne erresire
Zoterinj, u qofsha fale!
Pa ju s'rrefehi me fjale
Bes' e udh' e Perendise
Q'i duhete njerezise
Eshte vetem e verteta
Me ate mbahete jeta.
Pa qasuni , shqipetare
Zot' i math e sjellte mbare
te zeme vellazerine
Miresin' e miqesine;
jemi te gjithe nje fare
E nuke jemi te ndare
Vellezre te tere jemi
Nje shpirt e nje zemre kemi
Gjithe rrojme me nje shprese
Dhe kemi gjithe nje bese.
Bes' e mbar' e Perendise
Udh' e mir' e urtesise
Eshte vetem miresija
E verteta , njerezija
Zemr' e bardhe , shpirt' i mire
Me meshir' e m'embelsire;
E drejta , vellazerija
Dashurija , miqesija
Gjithe besete qe jane
Vetem kete udhe kane
Kete thote besa jone
Dhe te tjerat kete thone;
Se nde jete s'ka dy bese,
Nje esht' e nje do te mbese
Bese eshte Perendija
Dhe udh' e saj njerezija
Ay qe do njerezine
Ka besuar Perendine
Kush ka ne zemre meshire
Thuhet njeri i mire;
Cdo njeri vellath e kemi
Gjithe nga nje balte jemi
Kemi nje shpirt, nje vetije
Jemi gjithe nje femije
Nje mem' e nje ate kemi
Ne nje fytyre po jemi.
Pa kur desh Zot' i vertete
Te cfaqej ne kete jete
Nxori ne jete njerine
Atje e gjen Perendine.
Cdo gje qe shohem ne jete
Na rrefen Zotn' e vertete
Me cdo ane qe shikojme
Ate fytyre veshtrojme.
Nje zemere te qeruar
Na kerkon Zot' i levduar
Edhe punezen' e mire
Dhe njerezi e meshire
Dhe te madhit t'i benc ndere,
Dhe te vogelit ngahere;
Na dha mendjen me koke
E na beri miq' e shoke
Ate qe s'te vjen ty mire
Po te duket' e feshtire
Mos e bej dhe ti ne jete
Ne je njeri i vertete.



Katrembedhjete*--- 14 vjec