#14
Imam Hysejne po rrinte
Derthte lot' e psherentinte
Sa me teper mejtohej
Zemera aq' i lendohej
Tha:" E shkreta e thene
Ti njeriu s'ja ke dhene
Kete qe me dhe sot mua!
Oh! njerezija m'u shua
Nje nga nji i nisa vete
I dergova n'ate jete
Valle kaqe kush ka hequr
Nga ata qe kane vdekur
Njeri s'ka hequr sa une
Me s'eshte bere kjo pune.
Zot' i madh pse me harrove?
Valle teje me mergove?"
Kshu me zemere te qete
I tha Zotit te vertete
Po engjell' i urtesise
Erdhi ng'an' e Perendise
I pru nder zemre durime
Ja beri nga c'ish me trime!
Pa jetezen e vertete
E rremja ju duk' e shkrete
Dheu dhe pun' e tija
Edh' e tere gjithesija
I erthe fort te peshtira
Se ju cfaq ajo m'e mira
Se po rrojtja gjume quhet
E vdekja zgjuarje thuhet
Atje kishte Perendine
Kishte Muhamet-Aline
Kish Hasane' e Fatimene
Se po gjithe atje vene
Ku ngjan jet' e Perendise
Me jetet te njerezise!
Ajo jet' esht' e vertete
Eshte e rreme kjo e shkrete!
Parajsa kopsht' i ndrituar
Per te miret eshte shtruar
S'ta pret mendja, si te thuash
Me nonj' emre s'munt ta quash
Kur te shohc nje vent te gjere
nje miresi te paprere
Nje fatbardhesi perjete
Atje dhe Zotth' i vertete
Edhe gjith' ata qe vane
Te dashurit qe na lane
Dhe ata qe do te leme
Ne mos qofshine te rreme
Lum te mirete ku vene
Sa c'perblim nga Zoti gjene!
M'anet tjatere sketerra
Mbushure gjemba e ferra
Nje rripe , nje shkretetire
Nja nate qe s'ka te gdhire!
Mjere te liqt' ate dite
Djalle gjejn' e ligesite
Nje te madhe erresire
per ata po s'ka meshire
Mundonjesit' i perpshijne
Edhe ne zgjarrt' i vervijne!
Nje e drejt' e nj' e vertet
Na nderon ne ate jete
Per keto te paka dite
Pse te bejme ligesite?
Zotne atje kur ta gjejme
Nuke mundim ta genjejme;
Njeriu kur te gjykohet
Atje shume turperohet
Ne na gjykon vetedija
Me pare nga Perendija
Deshmimetaret qe rane
Dh' e nderuan Qerbelane
Gjith' u kthyhen te Zoti
S'u munduane se koti
Ata te mjere te tjere
Vinin gjithe ne sketerre!
Tani pa shih, kush fitonte
Edhe cili deshetonte.
******
Krijoni Kontakt