Si të kuptohemi - vargjet e mia

[feneri]

SI TË KUPTOHEMI - Ferit RAMADANI

[Force-Intruder]

He pra si... se nuk po te kuptoj?

[feneri]

1. L I N D I T A




LINDITA


Se di përse
çdo natë kjo vetmi
Lindita ?


A thua do të takohemi rastësisht
më mëngjesin e blertë të agimit
kur njerëzit ecin -
në drejtim të caktuar,
kur njerëzit ecin -
drejt fatit
dhe derdhin djersë
në kantierët e hapur
të ardhmërisë !


Lindita !

A thua do të takoj rastësisht
veshur thjeshtë si aksioniste
që muzgu,
të mos bijë kurrë -
në trotuarë të këtij qyteti gri
tek u lazdruan njerëzit -
me ndërgjegje të vdekur,
me ndëgjegje -
të vrarë !


Lindita !


Mes njerëzve -
sytë e mi të kërkojnë Ty
Lindita !


E botuar në Bota e Re, 15.10.1978
Prishtinë

[feneri]

2.



Shtigjet Si T'i Hap

[feneri]

Ferit RAMADANI


MË THËRRASIN


Më thërrasin shtigje të panjohura
të shkruaj për një botë
të vjetër,
me njerëz të rëndomtë !


Ndërmend e mbaj
se dikur
kanë ndodhur çudira !


Çysh të shkruaj tjetër ?

Pos shungullimave të tokës
dhe bredhjeve të njerëzve -
nëpër botë !


Duke kërkuar fatin
kanë humbur lumturinë !


Më thërrasin -
muzgje ,
dhe agime që lindin
të shkruaj -
për këtë Botë !

Zëri i rinisë, 23.12.1978
Prishtinë

[feneri]

Ferit RAMADANI :

SHTIGJET SI T'I HAP

( poezisë )


Dua të të them dy fjalë
për flokët tua të thinjura
ngarkuar me vite -
moj loke !

Durimin e ruaj lashtësive !

Dua të të puth tek sytë
që shembën errësirën
dhe i sollën pranverën çdo sythi
moj loke !

Shpresat i mbaj të gurëzuara !

Dua të preh gjymtyrët
trupit tënd të rinuar
në blerim të kallur -
moj loke !

Shtigjet si t'i hap ?

[feneri]

Ferit RAMADANI :

KU TA DI !


Ku ta di -
si ta pagëzoj këtë fjalë
i ngjan herë një klithme
pas dhembjes së plagëve
që e rrokin në gjumin e parë,
kur trupi don të prehet
për një hap -
në greminë !


Ku ta di -
si ta pagëzoj këtë rimë !
I ngjan një mallkimi
të një nëne hidhërake
për birin e lazdruar në dashuri
ndaj femrave belholla të botës
dhe bredhjeve të kota
në udhëkryqe !


Ku ta di -
Si ta pagëzoj këtë varg ?
Është helmuar në shumë zemra poetësh
dhe shartuar është -
mijëra herë me lustër
që agimit tonë të gjakosur
unazë e zjarrtë t'i mbesë
në gjuhën e mbërthyer !

Ku ta di -
çka të them për këtë udhë !
Kozmetika dhe karmini
mashtrojnë mendimet
dhe sytë tanë - verbojnë !
Fjalë e rimë e varg ,
në hermetizëm -
përmbyllen e përthajnë!

[feneri]

Ferit RAMADANI:



O POROSI !


Përse më vini kaq të shqetësuara
o porosi -
të kallura me mall
dhe më zgjoni kohërat
si skelete ?

Atëherë -
s'mund të dëgjoj
rënkimet e mia të përvëluara
në mes të tufaneve,
kërleshjeve...

Atëherë -
s'mund t'i gëzoj
tallazet e këngëve
që derdhen si dallgët
dhe i zgjojnë të vdekurit !


Diku - rreth meje
këndojnë !
E shpirtërat e kallur
mbërthejnë eshtrat
t'i bartin -
në betejat e blerimit !

[feneri]

Ferit RAMADANI :

N Ë S E...


Nëse ne nisemi
s'do të thotë se arrijmë
atje -
ku presin bardhësitë
që përkundin -
ëndërrat e mëngjesit !

Nëse ne nisemi
s'do të thotë se mbarojnë rrugët !
Muzgjeve purpur - krrokasin
sorrat e lazdruara
mbi krahët e plepave
bri mullirit!


Nëse ne nisemi
s'do të thotë se braktisëm -
shpresat !
Foshnjërinë e kaluam
dhe pas e bartim mallin -
rrugëve të jetës !


Nëse ne nisemi
s'do të thotë se plakemi
për bardhësitë !
Në djep druri përkunden
ëndërrat e mëngjesit !

Nëse ne nisemi...!

[feneri]

Ferit RAMADANI :

DUKE KËRKUAR TË VËRTETËN


U nisa të hap shtigjet
ku fundi nuk dihet,
një muzg e mbulonte
rrugën kah kish shkuar !

Ec dhe dil jashtë vetvetes !

I kërkova engjujt
dhe i gjeta xhindët !
Dëshirat e tyre -
i mësova shpejt :

- Vetëm shpirtra marrim !

Kurrkush nuk desha
gjakun të ma mposhtë !

Pastaj hyra në stinën
ku përcëllonte flaka !

Me heshtjen në gji
ku ta gjejë blerimin ?

A thua vdekjes -
i vura dry !

Fanar i kësaj rruge
ka ngel vetëm guri,
në zemrën e tij -
gurgullon gjaku im !

Të vërtetën e gjeta
vetëm të trilluar !