Liri

[yjori]

Liri

Mendova për lirinë
dhe më erdhi keq për ne

Të tjerët janë burgu,
po dhe unë qeli atje,
Brenda numëroj ditët
që më ndajnë nga vdekja

E fundmja shpresë për diçka,
që s`di vërtet në është

Liri a lumt; dy fjalë,
Të njëjta ndoshta

Kur shpirti gufon,
si re e tjerrë nga era,
Nuk di kurrë ç`ndjenjë
është. Mbushur me lëng,
varur në degë qiellore,
pres. E çfarë? Askush
s`e thotë dot. Përtej
fjalës, tutje mendjes,
matanë horizontit është
një vrull, një forcë e fshehtë,
Perëndi a thjesht mall për të qenë
diçka ç`ka kuptim të jetë

Ndoshta jeni ju,
Gardianë të ndryrë,
Pasqyra ku pashë veten
siç jam vërtet; një pikë ujë

Që nuk di nga vjen, ku shkon,
po veç lëshohet shi përposhtë,
a kreshtë vale; lumë e mot

Nëse ëndërroj një botë tjetër,
nga vjen kjo ëndërr vallë?
Mall? Për çfarë? Kush ujit
rrënjën e burimit? Cfarë?

Ah, gjuha thahet nga fjalë e tepërt,
Petali s`mban dot vesën, e lëshon,
Ajo bie tutje e zhduket po siç erdhi,
Njomëzimë e dritës që më bën të shoh...

Qumësht dhe arra

Gjumi s`më merr,
Krahët mungojnë
Përqafimi bosh,
Ndjesi e të qenit
vetëm, vetëm fare,
në këtë atëbotë

Nga e zeza lind
një foshnjë qumështi
me sytë si arra

Lëkura zbutet,
Djersa kundërmon
trëndafil, e kuqja
derdhet mbi krye

Pagëzim me verë,
Petali veson akoma
e më njom rrënjën

Një jetë do piqemi
si bukë, kalli gruri,
Me kokën rënduar tek
tjetri,mure të rrënuar

E do mbulohemi me gurë,
rrasa larë nga lumi, bardhë
si pëllumba që flenë me kokën
futur thellë në krahun e engjëllit

Gjumi s`më merr,
Krahët mungojnë
Përqafimi bosh,
Ndjesi e të qenit
vetëm, vetëm fare,
në këtë atëbotë...

Rrudha

Një mendim dikur,
Ide a shpirt,
mbushi kupën me gjak

E pimë deri në fund
dhe u mbushëm,
Pleq e të rinj,
Kohë a hapësirë
pikëllojnë tjetrën
si gjaku jetën,
si buza frymën,
gjaku buzën

Puthmë me frymë të re,
të kuqe gjak

[yjori]

Në s`kam

Në s`kam rënë akoma në gjunjë,
S`kam ftohur ballin në dhe,
S`kam kthyer verën në ujë,
S`u kam dhënë bukë të unjëve,
S`kam parë ëndërrën e fundit,
S`kam jetuar si duhet, s`kam
më ç`të them dhe hesht; në
pyes veten pse shkruaj kur
hedh në letër këtë rrjesht,
Arsyeja është e thjeshtë

Të qenit çfarë je. Pus. Qiell, Sy
i hapur a mbyllur si dorë miku
a grusht. Pse-ja është qarku, laku
i botës që humb tek pres prej jush
të bëheni të tjerë, pres kaherë të
hidhni armët, turpin, veten,
të bëhemi prapë fëmijë

Pres t`luajmë bashkë
një lojë të re pa vrasje,
pa gjygjtarë, pa mllef,
pa para, pa ngasje

Pres dhe e di,
se bota është
zveshur në marri,
si pemë në vjeshtë

[yjori]

Shtëpi e rrënuar

Benzinë kullonin retë atë ditë marsi pas karnevaleve,
Rrugët e pafshira, mbushur me gazeta, shishe dhe
plehra, të dehurit që flinin stolave, disa faqe në rrjet
që lajmëronin zbarkimin e alienëve a fundin e botës,
mërzia, vetmia që shkakton zymtësia e dimrit, epshi
a arsye të tjera që s`i di më pas kaq shumë vjetësh,
m`bënë të shkoj në bordellin “El Paso”. I rashë ziles,
Derën ma hapi Sara, veshur me tyl të zi transparent,
poshtë sisat e varura si pula të rrjepura. Era që vinte
brenda, duhma e lëkurës përzjerë me djersë e parfum
më kujtoi vitet 90-të, azilantët, socialen dhe shqiptarët

Banonim asokohe në një shtëpi të rrënuar 30 e ca vetë,
një herë në muaj na jepnin letra, që i shkembenim me
ushqime e tesha, po disa patën filluar në punë të “zezë”,
kështu që kishim ca para; po pinim birra kur dikush tha:
“Vemi tek kurvat?” e nuk e zgjatëm shumë po shkuam,
një dyzinë burra veshur njëlloj me jeans-a të reja e çizme,
në Tiranë dikur shumica hajna e thikista, të virgjër akoma,
dhe nja dy turq që pinin hashash; bënim si të shpenguar,
por nuk qemë; Remziu shkoi me një të zezë, s`u mor vesh
nga ishte, Landi një bjonde, Titi një kineze, të tjerët bënin
akoma pazarin me gjeste kur ata dolën prapë. “Si ishte?”
“Mos harxhoni paret kot o çuna!”- thanë të dy në një gojë

U ndjeva si atëhere tek po zhvishesha, shtrati qe i gjerë,
një pasqyrë e madhe po na vështronte vëngër. Pa formë,
e disi të enjtur gjinjtë e varur të Sarës, si pula të rrjepura
që ziejnë, pa kokë; më erdhi keq për të, botën dhe veten,
nuk e zgjata shumë; pastaj bëra dush, pagova e dola në
ferr; cepat e mprehtë të çative dhe qosheve më trembën,
fërkova sytë, ngrita nga qielli, mbuluar me shtëllunga resh,
Asnjë rreze. Veç era që merrte tutje plehrat. Ca pastrues
i ndiqnin pas, i kapnin në thes si kobra e mbushnin me to
gojën e hapur të përbindëshit që i printe e hungëronte tym

Lodhur, sykuqe zvarritej kuçedra mbi asfalt e shfrynte kob,
“Jurasic Park” dhe sure Kurani: tutje oxhaqet villnin vrer, zi
dritaret qorre dhe qentë e hijeve që lehnin frikë. Pata mall,
për dritë, të bardhë pelenash e vello nusesh a thinjë plaku,
për kohë të shkuara, harruar e stisur si shtëpi e rrënuar, që
zvogëlohet përditë si kolibe, kuvli, koracë rrudhash, hallesh,
Pata mall për këngë jugu, qeleshe, kafe turke, përqafime nëne,
për ata që s`janë më e që ndoshta nuk e dinë, ullinjtë në zgrip
çarë në gjoks si unë,fillikat anash shtegut ku shkojnë tek tuk
të vetmuarit a ku luajnë fëmijët, që të çon drejt e në asgjëkund...

[macia_blu]

ku te le ti te lesh duhanin!!!
po e ndez nje atehere,
edhe pse me shume se dhjet dite ka
qe bej sikur nuk e pij.
Keshille e mjekut per te shpetuar koken
koken qe me duhet cdo dite e me pak!!!

[yjori]

Ciklopi

Ciklopi me syrin qiell fle,
Qerpikët re dridhen në erë,
Ç`ëndërr vallë sheh?

Bebëza gjigande duket për pak,
hëna zbulon kofshën e bardhë
nga çarçafët e zinj të natës

Më vjen keq për të. Lodhur,
shtrirë anës zjarrit në terr,
trembet në gjumë e hov

Frikë dhe ankth kam dhe unë
kur mendoj pafundësinë,
të madhen dhe të voglën

Nuk di pse jetoj, pse dua,
Rrethoj kokën me duar
e i falem kot një të huaji

Se asgjë s`bëra, veç qeshë
dhe jam gëzim a brengë,
që s`ka çfarë bën tjetër

Të rëndë plumb kur bie,
Të lehtë, të qetë pastaj
si hije që prehet nën këmbë

Kur i zoti fle rrëzuar
e harron kush është,
ciklop plak ëndërruar...

[KUJTIM CAMI]

Bravo yjori.
S'gjej dot fjalë tjetër poezinë tuaj.
Ju uroj muzë pa fund dhe vazhdimësi.

[macia_blu]

Ti me tregon thjeshtesine e te vertetes
te cilen , gjithe kete jete te larget tonen
e mbulon me hirin -mish akoma te trupit
me hirin -mish te heshtjes.
Te dhemb pse bej sikur nuk e di te verteten
pse une nuk e pashe te verteten
te verteten qe e jetova ne enderr
Edhe enderra fragment i te vertetes eshte!


Besova ne nje-sojshmerine e te vertetes tone
qe hiri-mish akoma, i trupit tim nuk e mbulon dot te gjithen
dhe heshtja ime , e vrare me plumba dembele e prap vrases
e paditit gjithe te verteten time....
dhe ti s'u trishtove
dhe ti s'u gezove
-U lodhe!
...
Per ty ishte akt i perseritur...
zhveshja e hirit- mbulues, me fryme
te ndizej , te digjej thenxhilli
derisa t'u shuante.
Nese shuhet ndonjehere e verteta
e verteta e padobishme!
..
Ne krahet e mije bosh
po , po bosh si dege te thata peme
var veten pernate nje enderr e vjeter
Ndersa une genjej diten me nje deshire
te merdhitur...
Ta filloj jeten , jeten tjeter
edhe nje here nga fillimi
Nga fillimi deri ne fund me te verteta te besuara.
...
Eshte e vertete qe ti je...
edhe gezimi edhe brenga
qe i pashe per here te pare
qe per here te pare i preka.
...
ja , kjo eshte e verteta...
e zbuluar si thengjill i harruar
qe digjet e hi nuk behet!

Dhashuri te verteta
jane vetem ato dashuri
qe nuk ndodhin!

[macia_blu]

Gjume:

Fle ne nje balle te gjere
pa asnje rrudhe,
si udhe e pashkelur.
Asnje nga mendimet pertej ballit
nuk me zgjon.
Me dine te vdekur!

[mondishall]

Mërmëris...

Më mirë kështu dua...
Mërmëris...
Veshët e botës shurdhuar
T'i bezdis!

As më parë s'më dëgjuat...
Në klithmë!!!
Zërin humnerash dëbuat
Më vdiqtë!

Unë megjithatë vazhdoj...
Mërmëris...
I gjallë, i vdekur, njëlloj
T'ju bezdis!
--------------------------------------------
Të krijosh domethënë...të krijosh.

[riza2008]

Mërmëris...

Më mirë kështu dua...
Mërmëris...
Veshët e botës shurdhuar
T'i bezdis!

As më parë s'më dëgjuat...
Në klithmë!!!
Zërin humnerash dëbuat
Më vdiqtë!

Unë megjithatë vazhdoj...
Mërmëris...
I gjallë, i vdekur, njëlloj
T'ju bezdis!
--------------------------------------------
Të krijosh domethënë...të krijosh.

Shume e goditur kjo Mondi.Me terhoqi shume.Me kete rast dua te pershendes dhe autorn e temes e pergezoj per krijimtarine dhe i uroj suksese.Me respekt rizai2008