Deri Tek Jeta e Pas Vdekjes !!!

[fisniku-student]

8

Emrat e Ditës së Kijametit


Tek porta e xheneti


Prof: Mustafa Husni.

Për shkak të ngjarjeve të shumta, Dita e Kijametit ka njëzet e katër emra të ndryshëm. Emri i parë i kësaj dite, është "Dita e Kijametit" dhe kjo përmendet në Kuranin famëlartë:"
Ditën, kur të gjithë njerëzit do të dalin para Zotit të botëve?!" (Mutafifin 7)Është ajo ditë kur njerëzimi do të ringjallet nga varret dhe do të dalin para Allahut, për të dhënë llogari për çdo gjë.

Një emër tjetër është dhe "Dita e grumbullimit." Thotë Zoti në Kuran:"Dita, kur Ai do t’ju mbledhë, dita, kur të gjithë do të grumbulloheni, do të jetë Dita e humbjes dhe fitimit." (Tegabun 8)

Atë ditë, çdo njeri i mirë dhe i ndershëm do e kuptojë sa ka fituar. Po ashtu, çdo gjynahqar do e kuptojë sa ka humbur nga shkujdesja dhe dhënia pas epsheve.
Një emër tjetër është dhe Dita e Takimit.

Thotë Zoti në Kuran:" Ai është zotërues i cilësive më të larta dhe Zoti i Fronit. Ai e dërgon Shpalljen me urdhrin e Tij tek ata, që ka zgjedhur prej robërve të Vet, për t’i paralajmëruar për Ditën e Takimit me Atë." (Gafir 15-16)
Atë Ditë do të takosh të Plotëfuqishmin dhe Krijuesin suprem o njeri, prandaj duhet të pregatitesh për këtë takim.

Nëse ke lënë një takim me një mik të shtrenjtë, padyshim që do të pregatitesh, do të lahesh, do të parfumosesh dhe do të veshësh rrobat më të mira.
Një emër tjetër është dhe Ngjarja Gjithëpërfshirëse, pasi kjo Ditë do i përfshijë të gjithë. Thotë Zoti në Kuran:" A ke dëgjuar për Ngjarjen Gjithëpërfshirëse (Kiametin)?" (Gashije 1)

Një emër i kësaj Dite është edhe Ora.
Thotë Zoti në Kuran:"se Ora (e Kiametit) do të vijë, gjë për të cilën s’ka dyshim dhe se Allahu do t’i ringjallë ata që janë në varre." (Haxh 7)

Një emër tjetër është edhe Dita e shpërblimit. "Çdo lavdërim i përket Allahut, Zotit të botëve, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit, Sunduesit të Ditës së Gjykimit." (Fatiha 1-4)

Emrat e shumtë të kësaj Dite, janë tregues i madhështisë dhe rëndësisë së saj.
Një emër tjetër i kësaj Dite është Dita e pikëllimit. Thotë Zoti në Kuran:" Paralajmëroji ata (o Muhamed) për Ditën e Pikëllimit, kur do të japin llogari, ndonëse tani ata janë të shkujdesur dhe nuk besojnë." (Merjem 39)

Ne urojmë dhe e lusim Zotin që të mos ndihemi të pikëlluar atë Ditë. Pikëllimi ndodh kur njeriu e humbet diçka që shpresonte. Është njëlloj si studenti i cili mbetet në klasë, për shkak se nuk është pregatitur për provime.
Prandaj është mirë që ne t'i shfrytëzojmë këto ditë jete. Ne akoma e kemi në dorë t'a zgjedhim nëse do të jemi nga të pikëlluarit e kësaj Dite, apo të gëzuarit. Përderisa jemi akoma në jetë, le të rendim për të arritur gradët më të larta në xhenet.
Një emër tjetër i kësaj dite është edhe Dita e thirrjes. Kjo, pasi kushdo që i është bërë padrejtësi në këtë botë, do të thërrasë tiranët duke u kërkuar të drejtën e tyre.

Një emër tjetër i kësaj dite është edhe Dita e ndarjes. Në këtë Ditë, do të ndahen dhe dallohen njerëzit e ndershëm dhe të mirë, nga njerëzit e liq. Do të ndahen muslimanët nga jomuslimanët, besimtarët në Zotin e vërtetë nga jobesimtarët.

Një emër tjetër është edhe Dita e përjetësisë, pasi njerëzit do të jetojnë të përjetshëm ose në xhenet dhe ose në zjarrin përvëlues.

Në xhenet ne do të përjetojmë lumturinë e vërtetë dhe të përsosur. Aty do të kemi gjithçka që duam, pa paguar asnjë çmim, pasi çmimi i kësaj lumturie është paguar që në këtë botë, dhe ky çmim ka qenë bindja dhe respektimi i urdhërave të Zotit të madhëruar. Ne do të shijojmë çastet më të bukura duke shikuar madhështinë dhe hijeshin e Allahut të madhëruar dhe njëkohësisht, duke shijuar praninë e të dërguarit të Zotit a.s.
Një emër tjetër, është edhe Dita e të vërtetës së pashmangshme. Ajo ka marrë këtë emër, pasi në këtë ditë secili do të marrë të drejtën e tij të mohuar në dynja. Në këtë ditë, askush nuk do të ketë mundësi të bëjë padrejtësi, dhe askujt nuk do i bëhet padrejtësi.
Thotë Zoti në Kuran:"Ndërsa ai që bën vepra të mira dhe është besimtar, nuk do të druajë nga padrejtësia, as nga pakësimi i asaj që i përket." (Taha 112)

Një emër tjetër është dhe Dita e afërt. Thotë Zoti në Kuran:" Ndërsa ai që bën vepra të mira dhe është besimtar, nuk do të druajë nga padrejtësia, as nga pakësimi i asaj që i përket." (Nexhm 57)

Në Kuranin famëlartë, Dita e Kijametit përshkruhet me dy cilësi: Që është shumë e afërt dhe që do të ndodhë papritur dhe befasisht.

Dita kur do të ndodhë nuk dihet, por ajo që dihet është se të gjithë shenjat e paralajmëruara nga i dërguari i Zotit janë realizuar. Tashmë pritet të ndodhin shenjat e mëdha.

E rëndësishme është që ne të vazhdojmë të jemi robër të Zotit dhe vetëm Atij t'i bindemi. Thotë Zoti në Kuran:" Nxitoni drejt faljes së gjynaheve nga Zoti juaj dhe Xhenetit, hapësira e të cilit është sa qiejt e Toka dhe që është përgatitur për
të devotshmit." (Al Imran 133)"
Për këtë, le të përpiqen ata që përpiqen." (Mutafifin 26)

Në shumë ajete të Kuranit, Zoti e përshkruan kohën e Ditës së Kijametit si shumë të afërt.

"O besimtarë, frikësojuni Allahut dhe çdo njeri le të shikojë se ç’ka përgatitur për të nesërmen!" (Hashr 18)
Në këtë ajet, Zoti përdor fjalën "të nesërmen" për të treguar sa e afërt është ajo Ditë.
"U afrua Ora dhe u nda Hëna!" (Kamer 1)
"Po u afrohet njerëzve dita për të dhënë llogari, por ata vazhdojnë të jenë të shkujdesur e të shmangur (nga e vërteta)." (Enbija 1)

Duke qenë se vetë Zoti i madhëruar e përshkruan si ditë të afërt dhe se shumë nga shenjat e vogla janë realizuar, ne si muslimanë na del detyrë që të pregatitemi për këtë Ditë.
Në një hadith, Profeti a.s thotë:"Ditën e Kijametit do e përjetojnë njerëzit më të liq.""Nuk do të bëhet Kijameti, derisa mbi tokë të mos ketë mbetur njeri që thotë "Allah Allah."

Asokohe besimtarët do të kenë vdekur, si pasojë e erës së mirë dhe të butë që do të dërgojë Zoti për të marrë shpirtrat e tyre.

"(Allahu do t’u thotë): “O robërit e Mi, për ju sot nuk ka frikë dhe as që do të pikëlloheni." (Zuhruf 68)

Sa herë që Profeti a.s u fliste shokëve të tij mbi Ditën e Kijametit, përdorte shprehje të tilla, që i stimulon të meditojnë rreth jetës tjetër. Në një hadith, ai u thotë shokëve të tij:"Si të qetësohem, ndërkohë që meleku e ka kapur bririn dhe pret sinjalin për t'i fryrë?!"

Israfili ëshë meleku që qëndron përbri Arshit të Allahut dhe ka kapur bririn në dorë, në pritje për të marrë sinjalin që t'i fryjë për t'i dhënë fund jetës në këtë botë.

Në një hadith tjetër, Profeti a.s thotë:"Kush kërkon t'a përjetojë atë që do të ndodhë Ditën e Kijametit, le të lexojë suret Inshikak, Infitar dhe Tekvir."
Thotë Zoti i madhëruar në suren Inshikak:"Kur qielli të çahet, duke dëgjuar me bindje Zotin e vet, siç e ka për detyrë; kur Toka të sheshohet (nga rrënimi i maleve) dhe të flakë atë që ka brenda e të zbrazet." (Inshikak 1-4)Qielli dhe gjithçka tjetër janë robër të Zotit që i krijoi. Që kur i krijoi, Zoti u kërkoi bindje dhe ato iu bindën.

"Pastaj Ai iu kthye qiellit, që ishte në gjendje mjegullire e i tha atij dhe Tokës: “Ejani të dy me hir a me pahir!”. Ata u përgjigjën: “Erdhëm me gjithë dëshirë e të bindur!” (Fussilet 11)

Ajetet e mësipërme të sures Inshikak pasohen nga:" atëherë ti, o njeri, që përpiqesh shumë, mundin tënd do ta gjesh te Zoti yt." (Inshikak 6)

Ditën e Ringjalljes, ti o vëlla dhe o motër do të dilni para Zotit, i cili do u pyesi për gjithçka keni vepruar. Atë Ditë do u jepet libri i veprave.

"Ai, të cilit do t’i jepet libri i tij në dorën e djathtë, do ta ketë të lehtë llogarinë dhe do të kthehet i gëzuar te të afërmit e tij. Kurse ai, të cilit do t’i jepet libri i tij pas shpinës, do të lutet për të vdekur dhe në zjarr do të digjet, sepse ai jetonte i shkujdesur në familjen e tij, duke menduar se kurrë nuk do të kthehej (për të dhënë llogari)." (Inshikak 7-14)

Këto që folëm në këtë temë, janë fillimet e ngjarjeve të Botës tjetër.

Në fund, paqja e Zotit qoftë mbi ju!

>>>9

[fisniku-student]

9

Etapa e parë e Ditës së kijametit

Tek porta e xheneti



Prof: Mustafa Husni.

Të jesh i lidhur me botën tjetër dhe t'a përjetosh atë gjatë jetës, do të thotë të garantosh shpëtimin në çdo etapë nga etapat e Ditës së ringjalljes. Në të kundërt, nuk fiton gjë tjetër përveç humbjes, mjerimit dhe pikëllimit.
Qëllimi ynë me këto tema, nuk është që thjesht të përmendim disa ndodhi dhe histori të pritëshme, por është që etapat e jetës tjetër, t'i përjetojmë në jetën e përditshme, gjë e cila do të na ndihmojë të vazhdojmë në rrugën që përcaktoi për ne i dërguari i Zotit a.s.

Shkatërrimi i kësaj bote, do të fillojë me fryrjen e bririt (surit) nga ana e Israfilit. Madhësia e këtij briri është sa distanca mes qiellit dhe tokës. Me t'i fryrë, do të fillojnë etapat e ditës së Kijametit.
Thotë Zoti në Kuranin famëlartë:"Kur do t’i fryhet Surit, do të vdesin të gjithë ata që gjenden në qiej dhe në Tokë, përveç atyre që do Allahu; pastaj do të fryhet për të dytën herë në Sur dhe ata përnjëherë do të ngjallen e do të presin." (Zumer 68)

Thotë Profeti a.s në një hadith:"Kush kërkon t'a përjetojë atë që do të ndodhë Ditën e Kijametit, le të lexojë suret Inshikak, Infitar dhe Tekvir."

Meqë në temën e kaluar folëm rreth sures Inshikak, le të flasim pak rreth sures Infitar.

"Kur qielli të çahet dhe yjet të derdhen; kur detet të përzihen dhe varret të rrotullohen, atëherë çdokush do të mësojë për veprat që ka bërë dhe që ka
lënë pa bërë."(Infitar 1-5)

Të gjithë këto ndodhi, do të shoqërohen nga një frikë dhe panik i papërshkrueshëm.

Qielli, yjet dhe gjithçka tjetër përveç njeriut, kurrë nuk i kanë shkelur dhe thyer urdhërat e Zotit të madhëruar. Ato kanë dëgjuar dhe shikuar atë që vepronte njeriu mbi tokë. Ato janë dëshmitarë të veprave të liga, degjenerimit, vrasjeve, sharjeve dhe ofendimeve. Ato janë dëshmitarë të dërgimit të Profetit a.s, janë dëshmitarë që shumë njerëz e përgënjeshtruan, e mohuan.

Edhe pse planeti tokë është shumë i vogël në krasim me shumë planete të tjerë, sipër këtij planeti ndodhin krime monstruoze që nuk ndodhin në asnjë planeti tjetër. Për këtë, Dita e Kijametit do të ndodhë mbi këtë planet, i cili është i populluar me njerëz. Duke qenë se shkatërrimi do e përfshijë këtë planet, edhe planetet e tjerë dhe yjet do të derdhen dhe shkatërrohen.
Shpërthimi dhe vërshimi i detrave do të mbulojë dhe shkatërrojë gjithçka mbi tokë. Ne ishim dëshmitarë të vërshimit të detit, Cunamit, që ndodhi para disa vitesh, ku vdiqën mbi treqind mijë vetë. Ajo që ndodhi, sikur përmbante një mesazh të fuqishëm, që Zoti ka mundësi t'a shkatërrojë gjithçka brenda disa sekondave.
Atë ditë, të gjithë të vdekurit do të ringjallen dhe secili do të vrapojë pa e dikur ku po shkon. Kjo, për shkak të hutisë dhe panikut që i ka kapluar.

Thotë Zoti në Kuran:"Gjëmimi i tmerrshëm! Ç’është Gjëmimi i tmerrshëm? Kush mund të ta shpjegojë ty se çfarë është Gjëmimi i tmerrshëm? Atë Ditë njerëzit do të jenë si fluturat e shpërndara, kurse malet si leshi i shprishur." (Karia 1-5)
Njerëzit do të shpërndahen të tmerruar pa ditur ku shkojnë, ashtu siç shpërndahen fluturat e trembura nga një zhurmë e fuqishme. Malet, edhe pse madhështorë dhe hijerëndë, do të duken si fije leshi të cilët i lëviz era në të katër anët.
Atë ditë do të sigurohet indiferenti se çfarë ka neglizhuar dhe besimtari mbi veprat e mira që ka vepruar.
"atëherë çdokush do të mësojë për veprat që ka bërë dhe që ka lënë pa bërë." (Infitar 5)

Në këtë moment, njeriu pyetet:"O njeri, ç’të mashtroi ty që nuk i besove Zotit tënd bujar, i Cili të krijoi ty, të dha përmasa të rregullta dhe të harmonizoi dhe, që të ka mbrujtur në çfarëdo forme që ka dashur?!" (Infitar 6-8)

Vallë ç'të mashtroi ty o njeri? Çfarë të bëri t'a harrosh Zotin tënd, i cili të krojoi në formën më të bukur? Mos ishte pamja jote tërheqëse, me të cilën mburreshe para të gjithë njerëzve?
Ti o vëlla dhe o motër duhet t'a pregatisni përgjigjen e kësaj pyetjeje që në këtë botë. Ti duhet të jetosh në këtë botë si njeri i ndershëm, duhet t'i respektosh urdhërat e Zotit dhe porositë e Profetit a.s, me qëllim që kur të të vijë vdekja, të jesh në krahun e njerëzve të ndershëm dhe të mirë.

Kurse në suren Tekvir, Zoti i madhëruar thotë:"Kur Dielli të mblidhet e të humbë shkëlqimin; kur yjet të rrëzohen dhe malet të lëvizin tutje; kur devetë barrse të braktisen dhe egërsirat të tubohen; kur detet të vlojnë dhe shpirtrat të bashkohen (me trupat)." (Tekvir 1-7)
Të gjitha këto ndodhi rrënqethëse, do të ndodhin ditën e Kijametit. Rreth bashkimit të shpirtrave, ka dy mendime: I pari, është se do të bashkohen shpirtrat e njerëzve të liq me njëri-tjetrin, kurse njerëzit e ndershëm me njëri-tjetrin. I dyti është se bashkohet shpirti me trupin që deri tani ishte i varrosur dhe i tretur në dhe.

Më pas, sureja vazhdon me fjalët:"kur foshnja e varrosur për së gjalli të pyetet për çfarë faji ishte vrarë." (Tekvir 8-9)
Ato foshnje të cilat janë groposur për së gjalli, do të pyeten mbi shkakun e këtij krimi makabër. Përse vallë i groposi për së gjalli babai i tyre?!
"kur fletët të shpërndahen" (Tekvir 10)

Siç dihet, në këtë Ditë, do të shpërndahen fletët dhe librat ku janë regjistruar veprat e njeriut. Secili prej nesh, do e marrë librin e tij sipas veprave. Nëse veprat janë të mira, njeriut do i jepet libri në krahun e djathtë, në të kundërt në krahun e majtë.
"kur Xhehenemi të flakërojë" (Tekvir 12)

Atë ditë, zjarri i xhehnemit do të nxehet dhe vlojë dhe më shumë. Le të sjellim një shembull për t'a bërë më të lehtë. Nëse dikush prej nesh është drejtuar për në shtëpi për të ngrënë drekë, me t'a marrë vesh amvisa e shtëpisë që ti po arrin në shtëpi, ajo nxiton më shumë me qëllim që kur të hysh brenda, dreka të jetë gati.

"dhe Xheneti të afrohet" (Tekvir 13)

Edhe xheneti nga ana e tij, pregatitet dhe zbukurohet më shumë, në pritje të banorëve të rinj.

"atëherë çdokush do të marrë vesh çfarë kishte përgatitur (për këtë Ditë)." (Tekvir 14)

Secili është i ndërgjegjshëm për atë që ka vepruar në dynja.

"Po, vërtet që njeriu do të dëshmojë kundër vetvetes, edhe sikur të paraqesë shfajësimet e veta." (Kijame 14-15)

Ai është i ndërgjegjshëm për të këqijat që ka vepruar, edhe pse paraqet arsye dhe justifikime nga më të ndryshmet.
Ndërkohë që njerëzit e mirë dhe të ndershëm kanë një trajtim krejtësisht të ndryshëm. Ata nuk ndihen të frikësuar dhe as nën presion. Vetë Zoti i madhëruar i qetëson me fjalët:"O robërit e Mi, për ju sot nuk ka frikë dhe as që do të pikëlloheni. Ju që keni besuar shpalljet Tona dhe keni qenë myslimanë."
(Zuhruf 68-69)

>>> pjesa e kesaj

[fisniku-student]

<<<

Fryerja e Surit.

Thotë Zoti i madhëruar në Kuran:" Kur do t’i fryhet Surit, do të vdesin të gjithë ata që gjenden në qiej dhe në Tokë, përveç atyre që do Allahu." (Zumer 68)

Ata që do të mbeten të gjallë, do të jenë engjujt Xhibril, Mikail, Israfil dhe meleku i vdekjes.

Zoti do të thërrasë më pas: “O meleku i vdekjes, kush ka mbetur i gjallë”?
Ai do i përgjigjet: “Ka mbetur robi Yt Xhibrili, Mikaili, Israfili dhe unë meleku i vdekjes”.

Zoti do i thotë melekut të vdekjes: “O meleku i vdekjes, merre shpirtin e Xhibrilit”. Dhë kështu i merret shpirti Xhibrilit.

Zoti pyet më pas përsëri: “O meleku i vdekjes, kush ka mbetur tani”?

Meleku i përgjigjet: “Ka mbetur Israfili, Mikaili dhe unë robi Yt, meleku i vdekjes”.

“O meleku i vdekjes – do i thërrasë Zoti- merre shpirtin e Israfilit”.

Dhe i merret shpirti Israfilit.

Më pas pyet Zoti: “O meleku i vdekjes, kush ka mbetur”?

“Ka mbetur Mikaili dhe unë robi Yt, meleku i vdekjes”- do i përgjigjet.

“O meleku i vdekjes, merre shpirtin e Mikailit”- do e urdhërojë Zoti. Dhe kështu do i merret shpirti.

Përsëri Zoti do pyesë: “O meleku i vdekjes, kush ka mbetur tani”? “Unë robi Yt o Zot, meleku i vdekjes”.

“O meleku i vdekjes – do urdhërojë Zoti- merre shpirtin e melekut të vdekjes”.

Kështu meleku i vdekjes e merr shpirtin e tij. Më pas Zoti do të thërrasë:

“Kujt i takon sundimi sot? Kujt i takon sundimi sot”?

Dhe nuk do i përgjigjet kush.

Më pas do të përgijget vetë Allahu duke thënë: “Sundimi sot është vetëm i Allahut, që është i vetëm dhe fuqiplot”. (Gafir 16)

Ai do i kapë qiejtë me të djathtën e Tij dhe thotë:"Unë jam Sunduesi suprem! Ku janë arrogantët? Ku janë mbretërit? Ku janë tiranët?" Më pas do i kapë shtatë tokat me të majtën dhe do të thotë:"Ku janë mbretërit? Ku janë tiranët? Kujt i përket sundimi sot?"

Askush nuk do i përgjigjet kësaj pyetjeje, pasi gjithçka është e pashpirt dhe pa jetë.

Kësaj përgjigjeje do i përgjigjet vetë Zoti i madhëruar me fjalët:"Allahut, të Vetmit, Ngadhënjimtarit!" (Gafir 16)

Gjithësia do të kthehet në origjinën e saj, atëherë kur asgjë nuk ekzistonte përveç Allahut të
madhëruar.
Kur Profeti a.s u pyet se ku ndodhej Zoti para se të krijonte universin, u përgjigj:"Allahu ekzistonte, ndërkohë që asgje tjetër nuk ekzistonte."

Zoti na krijoi, na solli në këtë botë dhe na furnizon, me qëllim që të jemi mirënjohës, t'a adhurojmë dhe falenderojmë për këto mirësi.

Thotë Zoti në Kuran:"Allahu dëshiron që t’ju sqarojë, t’ju udhëzojë në rrugën e të dërguarve të mëparshëm dhe t’jua pranojë pendimet tuaja. Allahu është i Gjithëdijshëm dhe i Urtë. Allahu dëshiron që t’jua pranojë pendimet tuaja, por ata që jepen pas epsheve, dëshirojnë që të largoheni krejtësisht nga udha e drejtë. Allahu dëshiron që t’jua lehtësojë (barrët), pasi njeriu është krijuar si një qenie e pafuqishme." (Nisa 26-28)

Në një hadith kudsij, Zoti thotë:"O robi Im! Ti dëshiron dhe unë dëshiroj diçka, por nuk do të ndodhë veçse ajo që dëshiroj Unë. Nëse i dorëzohesh vullnetit Tij, unë t'a jap atë që dëshiron. Por nëse nuk i dorëzohesh vullnetit Tim, do të lodhesh t'a arrish atë që dëshiron, por nuk do të ndodhë veçse ajo që dëshiroj."

O Allah i madhëruar! Ty të takon sundimi pa kufi!

Në fund, paqja dhe mëshira e Zotit qofshin me ju!

>>>10

[fisniku-student]

10

Etapa e vdekjes ne Ditën e Kijametit


Tek porta e xhenetit



Prof: Mustafa Husni.

Pasi të gjithë njeëzit dhe krijesat të kenë vdekur, pasi të jetë shkatërruar gjithçka, Allahu i madhëruar do të ngjallë fillimisht melekun e vdekjes, i cili do të ringjallë melekët e tjerë. Thotë Zoti i madhëruar në Kuran:"Kur do t’i fryhet Surit, do të vdesin të gjithë ata që gjenden në qiej dhe në Tokë, përveç atyre që do Allahu; pastaj do të fryhet për të dytën herë në Sur dhe ata përnjëherë do të ngjallen e do të presin." (Zumer 68)

Allahu i madhëruar do e urdhërojë Israfilin për t'i fryrë për së dyti bririt, dhe këtë herë për ringjalljen e madhe. Kjo do të shoqërohet me një shi, i cili do lehtësojë daljen e njerëzve nga toka ku janë varrosur.

Thotë Profeti a.s rreth këtij fakti:"Më pas Zoti do të lëshojë një shi prej qiellit, dhe njerëzit do të fillojnë të dalin, ashtu siç mbijnë bimët."

Thotë Zoti në Kuran:"që prej qiellit zbret ujë me masë e nëpërmjet tij ngjall tokën e vdekur -kështu do të ngriheni edhe ju (prej varreve)." (Zuhruf 11)

Zoti i madhëruar e krahason mënyrën e ringjalljes, me mënyrën si mbin fara e bimës. Ditën e Kijametit, do të ringjallen të gjithë njerëzit, miliona, madje miliarda, ashtu siç mbin bima.
Të gjithë do të dalin në sipërfaqe, pa asnjë rrobë mbi trup. Thotë Zoti i madhëruar në Kuran:"Dhe vëri veshin thërritësit që thërret prej një vendi të afërt, Ditën, kur ata do ta dëgjojnë thirrjen e vërtetë, ajo do të jetë Dita e Daljes (ringjalljes). Jemi Ne ata që japin jetën dhe vdekjen. Te Ne do të kthehet çdo gjë! Atë Ditë, toka do të hapet e ata do të dalin me nxitim. Për Ne është e lehtë t’i mbledhim ata të gjithë." (Kaf 41-44)

Përveç njerëzve, do të rinjgallen edhe kafshët, shpendët dhe gjithçka tjetër.
Thotë Zoti i madhëruar në Kuran:"Kur të të pyesin ty (o Muhamed) për malet, thuaj: “Ato do t’i bëjë hi e pluhur Zoti im, ndërsa toka do të bëhet fushë e shkretë, nuk do të shohësh në të as lugina, as brigje.” Atë ditë, ata do të shkojnë pas thirrësit, pa iu shmangur dot atij dhe do t’i ulin zërat para të Gjithëmëshirshmit. Ti nuk do të dëgjosh tjetër, veç pëshpëritjes." (Taha 105-108)

Pëshpëritjet do të jenë mes njeriut dhe vetes, rreth të ardhmes së tij, do të jetë në xhenet, apo në xhehnem.

Thotë Zoti në Kuran:"e do t’i shtyjmë të ligjtë në Xhehenem, si tufë e etur." (Merjem 86)

Në një hadith, Profeti a.s thotë:"Do të ringjalleni këmbëzbathur, pa rroba në trup dhe të pa bërë synet."

Aisheja e pyeti e habitur:"O i dërguar i Allahut! Burra e gra, ku secili e shikon tjetrin?!"

Profeti a.s iu përgjigj:"O Aishe! Ata do të përjetojnë tmerr dhe panik dhe nuk do e kenë mendjen në kësi gjërash."

Të gjithë janë të angazhuar me atë që e pret, vallë do të jetë nga banorët e zjarrit apo të xhenetit?

Diçka e tillë mund të ndodhë edhe në këtë botë. Ka shumë njerëz të cilët janë të lidhur me botën tjetër dhe xhenetin. Zemra e tyre rreh vetëm për xhenetin dhe, mendja u punon vetëm për të. Kështu, atyre nuk u bëjnë përshtypje provokimet dhe joshjet e shumta që i rrethojnë.

Një natë, Sufjan Theuri, i kërkoi njërit prej shokëve të tij që t'i sillte një enë me ujë, pasi do të merrte abdes për të falur namaz nate. Pasi miku i tij, ia solli enën, Sufjani u ul duke e parë veten të pasqyruar mbi ujë dhe u zhyt në mendime të thella rreth botës tjetër. Ai vazhdoi kështu derisa hyri koha për të falur namazin e sabahut. Kur erdhi miku i tij dhe e gjeti ashtu siç e kishte lënë, i tha:"Siç të lashë të gjeta!"

Sufjani ia ktheu:"Që atëherë jam zhytur në meditim rreth botës tjetër."
Ai e shihte fytyrën e tij të pasqyruar në ujë, dhe me vete pyeste:"A është kjo fytyrë nga ato fytyra që:"Atë ditë, disa fytyra do të shkëlqejnë dhe Zotin e tyre do të shohin." (Kijame 22-23)

Apo do të jetë nga ato fytyra që:"Kurse disa fytyra, atë ditë, do të jenë të zymta, duke e ditur se do të pësojnë një fatkeqësi, që të thyen në mes." (Kijame 24-25)

Vallë si do të paraqitet Ditën e Kijametit para Zotit të tij? I buzëqeshur, krenar dhe i gëzuar, apo i nënshtruar, me fytyrë të zezë dhe gjithë turp?

Imagjinojeni veten o vëlla dhe o motër, ditën që do të dilni nga varri, do të gjeni para një mjet udhëtimi të zbukuruar dhe hijeshuar. Ai do të flasë dhe do të të thotë:"Hyp, pasi unë jam puna jote e mirë. Ti je lodhur në dynja, dhe tani ka ardhur koha të shpërblehesh dhe të gëzosh në përjetësi."

Ai do të hypë dhe menjëherë nisen drejt takimit me Zotin e madhëruar, i siguruar nga ndëshkimi dhe zjarri i xhehenemit.
Thotë Zoti i madhëruar në një hadith kudsij:"Unë nuk i mbledh dy frika dhe dy siguri tek robi Im. Nëse më frikësohet në dynja, do e bëj të ndihet i sigurtë në ahiret. Nëse ndihet i sigurtë dhe nuk më ka frikë në dynja, do e kaplojë frika dhe tmerri në ahiret."

Ndërkohë që një gjynahqar, ngrihet nga varri i plogësh dhe gjithë ankth për atë që e pret. Thotë Zoti në Kuran:" (Mohuesit do t’i thuhet): “Ti ke qenë i pavëmendshëm për këtë. Tashti ta kemi ngritur perden (e syve), dhe shikimi yt sot është i mprehtë.” (Kaf 22)

Mburoja dhe garancia jonë e vetme atë Ditë, do të jenë vetëm veprat e mira që veprojmë në këtë botë. Janë këto vepra ato që na afrojnë me Zotin e madhëruar.
Ne jemi krijuar për të jetuar të përjetshëm në ahiret. Në këtë botë do të jetojmë maksimumi njëqind vjet dhe do të kalojmë në botën e amshuar. Kështu, privimi nga shumë kënaqësi të kësaj bote, është garanci për të fituar jetën e amshuar në ahiret. Je ti o vëlla dhe o motër, ata që do e zgjedhin mënyrën e jetës në ahiret. Jeni ju që e zgjidhni që në këtë botë, nëse do të jetoni të lumtur, apo në vuajtje dhe ndëshkim.

Thotë Zoti i madhëruar në Kuran:" Ditën, kur do t’i tubojmë besimtarët te i Gjithëmëshirshmi, si të ftuar. E do t’i shtyjmë të ligjtë në Xhehenem, si tufë e etur." (Merjem 85-86)

Besimtarët do të tubohen Ditën e Kijametit të zbukuruar dhe të hijeshuar, sikur shkojnë të ftuar në një ceremoni madhështore. Ndërkohë që kriminelët, gjynahqarët dhe jobesimtarët do të shtyhen dhe grumbullohen si tufë kafshësh të etura.

Thotë Zoti në Kuran:"Ditën, kur të vijë Ora (e Kiametit), keqbërësit do të betohen se kanë qëndruar (në tokë) veçse për një kohë të shkurtër. Kështu ata shmangen nga e Vërteta." (Rum 55)

Gjëja e cila do i dëshpërojë më së shumti gjynahqarët dhe do i gëzojë pamasë besimtarët dhe njerëzit e ndershëm, është shpejtësia me të cilën kaloi jeta e kësaj bote.
Personi i parë i cili do të ringjallet nga njerëzit, do të jetë profeti Muhamed a.s. Ai është drita dhe nuri që ndriçoi njerëzinë para Ditës së Kijametit. Thotë Zoti në Kuran rreth këti fakti:" Juve ju erdhi prej Allahut dritë (i Dërguari) dhe Libër i qartë (Kurani)." (Maide 15)

Ai ishte një dritë, e cila ndriçoi errësirat që kishin kapluar botën.
Thotë Profeti a.s:”Unë jam fëmija më i mirë nga fëmijët e Ademit, pa dashur që të mburrem. Unë jam i pari që do të ringjallem, i pari që do të ndërmjetësoj dhe i pari që do i pranohet ndërmjetësimi.”

Gjithashtu, Profeti a.s do të jetë personi i parë që do të hapë derën e xhenetit dhe do të hyjë brenda.
Me t'u ringjallur Profeti a.s, do të shohë profetin Musa a.s, që është i kapur pas Arshit të Allahut. Profeti a.s thotë:"Nuk e di a është ringjallur para meje, apo është pa ndjenja që nga ndodhia në malin Tur."

Me ringjalljen e Profetit a.s, do të fillojnë të ringjallen edhe njerëzit e tjerë. Profeti Ibrahim a.s, do të jetë profeti dhe personi i parë që do i vishen rroba.
Dijetarët thonë rreth këtij fakti, se ai i frikësohej shumë Zotit dhe ishte i devotshëm.
Më pas do të vishen edhe njerëzit e tjerë. Nëse dëshiron që të vishesh atë ditë dhe mos qëndrosh i zbuluar, atëherë duhet që në këtë botë të kesh veshur veshjen e devotshmërisë.
Thotë Zoti në Kuran:"O bijtë e Ademit, Ne ju dërguam rroba që të mbuloni vendet e turpshme, si edhe për zbukurim; por, petku i devotshmërisë është më i miri." (Araf 26)
Kushdo që vesh rrobën e devotshmërisë në këtë botë, do të vishet nga Zoti ditën e Kijametit dhe do të sigurohet nga ndëshkimi i rëndë.
Devotshmëri është kur gjendesh aty ku të ka urdhëruar Zoti dhe mungon nga ato vende që t'i ka ndaluar t'i shkelësh. Ajo shtohet me dashurinë për Zotin. Sa më shumë t'a duash Zotin, aq më shumë të don Ai.
Veshja e devotshmërisë nuk është si veshjet normale, por është diçka virtuale dhe shpirtërore. Me anë të kësaj veshjeje, njeriu u ruhet gjynaheve që e rrethojnë dhe e kërcënojnë nga të katër anët. Diçka e tillë reflekton në të gjithë sjelljet e njeriut dhe sidomos reflektohet në përkushtimin e tij ndaj Zotit dhe rrugës së Tij. Nëse kjo ndodh në dynja, ç'mendon për ahiretin dhe botën tjetër?!
Edhe pse ndodhitë e Jetës tjetër, do të kërkojnë kohë të gjatë, ajo do të përjetohet shumë shpejt nga besimtarët. Ajo do u duket si dy rekate namaz të falura.
Dita e Kijametit do të jetë dita kur njeriu do të ndahet nga veprat e tij. Askujt nuk do i bëjë dobi, veçse veprat e mira që ka punuar gjatë jetës.
Prandaj, është mirë që t'a pyesësh veten o vëlla dhe o motër:"Vallë cilat janë ato gjëra që më afrojnë më shumë me Zotin?"

Në fund, paqja e Zotit qoftë mbi ju!

>>>11

[fisniku-student]

11

Hija në Ditën e kijametit


Tek porta e xhenetit


Mustafa Husni.

Anija e udhëtimit rreth ndodhive të botës tjetër, në këtë temë do të ndalet tek një moment shumë i rëndësishëm, i cili është momenti para se të filloja llogaria.

Siç e kemi përmendur në temën paraardhëse, njerëz janë ringjallur nga varret, duke përjetuar ndodhitë e kësaj Dite të madhe.

Diku ndodhet Burimi i Profetit a.s, prej të cilit do të privohen shumë njerëz, ashtu siç do të ketë shumë të tjerë të cilët do e shijojnë ujin e tij të freskët.

Diku tjetër ndodhet tek Peshorja e veprave të njerëzve, ku i shpëtuar është ai që ka vepra të mira më shumë se vepra të këqija.

Derisa njerëzit të shpërblehen me xhenet ose me zjarr, do të qëndrojnë për pesëdhjetë mijë vite, të cilat për besimtarët do të jenë sa dy rekate namazi. Temperatura e vendit ku qëndrojnë njerëzit do të jetë e padurueshme, pasi diellin e kanë sipër kokave. Të gjithë janë në pritje të fillimit të llogarisë.

Ndërkohë që do të përmendim fragmente nga kjo Ditë, unë të kërkoj ty o vëlla dhe o motër, që të ndaleni pak me veten dhe të mendoni:"Valla me cilët njerëz do të jem atë ditë? A do të jem pranë njerëzve të mirë, sahabeve dhe profetëve, apo do të jem me njerëzit e liq, kriminelët dhe jobesimtarët?

Përse të mos jesh pranë Profetit a.s? Përse të mos jesh pranë Ebu Bekrit, Umerit, Aliut, Uthmanit etj...? Përse të mos jesh nga ata që do i kapë Profeti a.s për dore dhe do i përcjellë deri në xhenet?

Ata që do e arrijnë një gradë të tillë, nuk janë jashtëtokësorë, janë njerëz të thjeshtë si ti.

Zoti i madhëruar në Kuran dhe Profeti a.s në hadithe, na i kanë treguar këto fragmente të jetës tjetër, me qëllim që edhe ne t'i bashkohemi karvanit të njerëzve të ndershëm.

Thotë Profeti a.s në një hadith:”Shtatë veta janë ata që Zoti do i vendosë nën hijen e Tij, atë ditë që nuk ka hije veç Tij: Një udhëheqës i drejtë, një i ri i edukuar me adhurimin e Zotit, një i ri i cili e ka zemrën të lidhur me xhamitë, dy persona që duhen për hatër të Zotit, bashkohen dhe ndahen për këtë qëllim, një burrë që dha sadaka me të djathtën, pa e ditur e majta, një person që kur kujton Zotin i shpërthejnë lotët dhe një burrë të cilin e fton një grua e bukur dhe me pozitë, por që ai i thotë: Unë kam frikë Zotin."


Profeti a.s i përmend të rinjtë veçanërisht, pasi ata janë të prirur për të vepruar gjynahe, megjithatë ata e kanë ruajtur veten dhe nderin e tyre. Kështu, Zoti i shpërblen në këtë Ditë, duke i strehuar nën hijen e Arshit të Tij.

Ndërkohë që të gjithë njerëzit përjetojnë vapën, zagushinë dhe temperaturat e larta, do të thërrasë një zë nga ana e Zotit:"Ku janë ata që e kanë dashur njëri-tjetrin për hatrin Tim? Sot, kur nuk gjendet asnjë hije tjetër përveç hijes së Arshit Tim, unë do i strehoj në këtë hije."

Një gradë të tillë e arrin ai që i donte besimtarët për hatër të Zotit. Thotë Zoti në Kuranin famëlartë:"Me të vërtetë që besimtarët janë vëllezër."

Ne jemi vëllezër të një feje, gjë e cila i shton lidhjet dhe dashurinë mes nesh.

Më pas, Zoti do të thërrasë:"Çdo njeri të qëndrojë pas perëndisë që adhuronte në dynja!"

Të gjithë njerëzit do të shkojnë dhe qëndrojnë pas idhullit dhe perëndisë së tyre në dynja. Ata që kanë adhuruar diellin, do të shkojnë tek dielli, të tjerët tek hëna, yjet, idhujt e gurit etj...

Zoti do u drejtohet atyre që kanë adhuruar sende dhe krijesa të tjera veç Zotit:" Me të vërtetë, ju (idhujtarë) dhe idhujt që i adhuroni në vend të Allahut, do të jeni lëndë djegëse për Xhehenemin. Ju do të vini në të." (Enbija 98)

Duke qenë se ata që shumë njerëz kishin adhuruar nuk ishin Zoti i vërtetë, do të ndëshkohen në zjarr.

Disa njerëz, do të merren dhe do të nxirren para njerëzimit. Të habitur, njerëzit e tjerë do të pyesin:"Kush janë këta?"

Do u thuhet:"Këta janë Faraoni, Hamani, Ubej ibnu Halef të cilin e vrau vetë Profeti a.s dhe Karuni."

A pranon ti o vëlla dhe o motër që nuk faleni, që këtë Ditë të rrjeshtoheni përkrah këtyre figurave negative në historinë e profetëve?

Thotë Profeti a.s:"Kushdo që e kryen namazin rregullisht, ditën e Kijametit namazi do të jetë argument, dritë dhe shpëtim për të. Kurse ata që nuk e kanë kryer, nuk e kenë argument, as dritë dhe as shpëtim. Madje do të ringjallen përkrah Faraonit, Hamanit, Karunit dhe Ubej ibnul Halef."

Atë Ditë, do të njihen edhe ata persona të pasur, por që kurrë nuk pranonin të japin zekatin. Thotë Zoti i madhëruar në Kuran:"Ata që grumbullojnë ar dhe argjend dhe nuk e shpenzojnë për hir të Allahut, paralajmëroji me dënim të dhembshëm. Do të vijë dita, kur (thesaret e mbledhura) do të digjen në zjarrin e Xhehenemit dhe me to do të damkoset balli, anët dhe shpina e tyre e do t’u thuhet: “Kjo është ajo që keni grumbulluar për veten; pra, shijoni atë që grumbulluat!” (Teube 34-35)

Pasanikët, të cilët kanë grumbulluar ar e flori pa hesap dhe nuk kanë dhënë zekatin, do nxehet floriri dhe monedhat që kanë grumbulluar dhe do u vihen sipër trupit. Ata pasanikë që merreshin me rritjen e kafshëve, këto kafshë do i shkelin me këmbë Ditën e Kijametit, për shkak se nuk kanë dhënë zekatin.

Arrogantët dhe mendjemëdhenjtë do të kenë një ndëshkim të veçantë Ditën e Kijametit. Ata e mendonin vetem mbi këdo tjetër. Për këtë, ata do të ndëshkohen duke u zvogëluar sa milingonat dhe do të shkilen me këmbë nga njerëzit.

Një fragment tjetër interesant, është edhe prania e disa njerëzëve të cilët shkëlqejnë nga drita, ndërkohë që para tyre është errësirë. Sa më shumë afrohen, e largojnë errësirën para tyre. Këta janë njerëzit e mirë dhe të ndershëm, kurse drita që lëshojnë janë veprat e tyre të mira, është ecja në errësirë, për të kryer namazin e sabahut dhe të jacisë në xhami.

Thotë Profeti a.s:"Përgëzoji ata që ecin natën në errësirë për në xhami me dritë të plotë Ditën e Kijametit."

Thotë Profeti a.s në një hadith tjetër:"Tre personave, Zoti nuk do u flasë, nuk do ua hedhë sytë, nuk do i pastrojë nga gjynahet dhe për ta ka pregatitur ndëshkim të rreptë: Ai që e shet mallin duke u betuar rrejshëm, ai që sillet keq me prindërit, ajo grua që vishet dhe sillet si burrë dhe brinari."

Një ndër melekët që mbajnë Arshin e Allahut, është aq i madh dhe madhështor, saqë distancën mes dy veshëve, një zogu i duhet t'a përshkrojë për shtatëqind vite. Ky melek, thotë mbi madhështinë e Allahut:"I pa të meta je Ti o Allah! Sa madhështor që je!"

Zoti i përgjigjet:"Madhështinë time e injoron vetëm ai që betohet rrejshëm."

Një ndër ata që do të ndëshkohen këtë Ditë, është dhe një njeri që shihet duke ngrënë mishin e një kufome të vdekur. Vallë kush është ky njeri? Çfarë ka bërë?

Ai është një njeri që gjatë jetës merrej me përgojimin e njerëzve të tjerë.

Fjalët që themi, ose i themi për mirë ose për keq. Profeti a.s thotë:"Kush beson Zotin dhe botën tjetër, le të flasë mirë ose më mirë të heshtë."

Ebu Hurejre thotë:"Ai që e përgojon vëllanë e tij gjatë jetës, i ofrohet mishi i tij i vdekur dhe i thuhet:"Haje mishin e tij të vdekur, ashtu siç e hëngre të gjallë."

Thotë Zoti i madhëruar në Kuran:" O ju që keni besuar! Mënjanoni shumë dyshime, se, vërtet, disa dyshime janë gjynah. Mos e spiunoni dhe mos e përgojoni njëri-tjetrin! Mos vallë dëshiron ndokush prej jush të hajë mishin e vëllait të vet të vdekur?! Sigurisht që ju do ta urrenit këtë! Kijeni frikë Allahun! Me të vërtetë, Allahu është Pranues i pendimit dhe Mëshirëplotë." (Huxhurat 12)

Do të ketë njerëz të tjerë që mbartin me vete shumë vepra të mira. Ata janë të gëzuar me këto vepra të shumta, por për një çast, ato u zhduken. Këta njerëz janë ata që veprat e mira i bënin sa për sy e faqe. Ata do të hidhen dhe ndëshkohen në zjarrin e xhehnemit.

Një moment tjetër interesant është edhe paraqitja e njerëzve të drejtë. A ta do të vijnë në podiume që shkëlqejnë dritë dhe qëndrojnë në të djathtën e Allahut të madhëruar. Gjatë gjithë jetës së tyre, ata janë përpjekur të vendosin drejtësi në familje dhe kudo tjetër.

Atë Ditë do të dëgjohet edhe një zë që kërkon ndihmë nga Profeti a.s. Për këtë, Profeti a.s thotë:"Mos vijë askush Ditën e Kijametit me dynjanë mbi kurriz dhe të thotë:"O Muhamed!" Unë do i them:"E ke arritur atë që deshe."

Do të ketë njerëz të cilët mbajnë flamurë të shkruar sipër:"Ky është mashtrimi i filanit." Pasi kanë mashtruar njerëzit në dynja.

Në çastet më të vështira dhe të sikletshme, do u bëhet vend disa njerëzve të qëndrojnë nën hije dhe dritë. Ata njerëz që do të përfitojnë nga kjo ofertë, janë ata që u kanë larguar njerëzve brengat dhe hallet e jetës.

Thotë Profeti a.s:"Kush i largon një besimtari një brenga nga brengat e dynjasë, Zoti do ia largojë brengat e botës tjetër."

Njerëz të tillë, u kanë ofruar ndihmën e tyre atyre që kishin nevojë për të holla, për kurim në spital, u kanë gjetur punë kur ishin të papunë etj...

Thotë Profeti a.s:"Kush ia lehtëson hallet një hallexhiu në dynja, Zoti do ia lehtësojë atij hallet e botës tjetër. Kush ia mbulon të metat një muslimani në dynja, Zoti do ia mbulojë të metat në botën tjetër. Allahu është në ndihmën e robit, përderisa ky i fundit është në ndihmën e vëllaut të tij musliman."

E lusim Zotin që të na bëjë nga këta njerëz të cilët ua lehtësojnë hallet të tjerëve, ua mbulojnë të metat dhe gjenden në ndihmën e tyre.

Xhenetin do e fitojë ai që bën vepra të mira dhe ai që e posedon çelësin e tij dhe çelësi i xhenetit është fjala:"La ilahe il-lallah."

Shkarko nje Ligjerat te Shefqet krasniqit falas>>

http://www.tuuba7.com/Download/Ligje...e%20xhenet.mp3


Paqja e Zotit qoftë mbi ju!

>>>12

[fisniku-student]

12


Fillimi i llogarisë Ditën e kijametit

Tek porta e xheneti





Anija e udhëtimit në Botën tjetër, këtë herë ka ndaluar në stacionin e fillimit të llogarisë.

Në këtë moment, secili nga njerëzit do të thirret me emrin e tij për t'u paraqitur para Allahut të madhëruar. Çdo njeri, i mirë apo i keq, i ndershëm apo i pandershëm, muslimani dhe jo muslimani, besimtari dhe ateisti etj... do të dalin para Allahut, i cili do u flasë pa ndërmjetës.

Thotë profeti Muhamed a.s:"Secilit prej jush, do i flasë Zoti direkt dhe pa ndërmjetës."

Kur themi që Zoti do i flasë direkt, kjo nuk do të thotë se njeriu do e shohë Zotin. Allahu i madhëruar do i flasë direkt, por pa ia mundësuar shikimin.

Llogaria do të fillojë kur njerëzit i kanë varur shpresat, kur djersa i ka mbuluar gjynahqarët sipas gjynaheve që kanë vepruar. Kur dielli është ulur mbi kokat e tyre, kur të gjithë ndihen të raskapitur, pa shpresë dhe të dëshpëruar. Jobesimtarët dhe gjynahqarët fillojnë të thërrasin:"Më mirë na hidhni në zjarr, se të vazhdojmë të qëndrojmë në këtë gjendje! Nuk dëshirojmë të dalim para Zotit me gjithë këto gjynahe që kemi vepruar."

Të gjenduar para një tmerri dhe paniku të tillë, njerëzit do të fillojnë të kërkojnë dikë, i cili do të ndërmjetësojë tek Allahu i madhëruar, që të fillojë llogaria.

Personat më të përshtatshëm për këtë mision, do u duken profetët dhe të dërguarit e Zotit.

Duket qartë që nevoja për profetët është shumë evidente, jo vetëm në këtë botë, por edhe në Botën tjetër. Ne nuk do të mund të kalojmë nga një stacion në tjetrin, pa ndihmën e profetëve dhe të dërguarve të Zotit.

Janë ata profetë të cilët kanë vuajtur, janë sharë, ofenduar, keqtrajtuar, madje herë të tjera edhe janë vrarë, nga popujt e tyre.

Janë pikërisht këta njerëz që i kanë torturuar dhe keqtrajtuar, që sot do kenë nevojë dhe do i kërkojnë profetët, për të ndërmjetësuar dhe për t'i shpëtuar nga kjo situatë e rëndë në të cilën ndodhen.

Vallë cilit grupim do i përkasësh ti o vëlla dhe o motër atë Ditë? A do jesh me ata që ndihen të sigurtë dhe të qetë nën hijen e Arshit të Allahut, apo do të jesh nga ata që bredhin nga njëri profet në tjetrin?!

Me kë dëshiron të jesh o vëlla dhe o motër? Ju e keni në dorë të zgjidhni prej sot, pa vdekur dhe pa arritur në atë pikë ku nuk e ç'bëni dot atë që keni bërë, ku nuk e ktheni dot kohën mbrapsht. Ju e keni në dorë të mos jeni nga ata njerëz, të cilët Zoti në Kuran i përshkruan:" Ditën (e Kiametit), kur të zbulohen shumë ngjarje të frikshme, ata do të thirren që të përulen në sexhde, por nuk do të munden! Të ulura do të jenë shikimet e tyre dhe do t’i mbulojë poshtërimi, sepse kanë qenë të ftuar të përuleshin në sexhde, sa qenë shëndoshë (dhe nuk kanë pranuar)." (Kalem 42-43)

Të lodhur e të raskapitur, njerëzit do i drejtohen babait të njerëzimit, Ademit a.s dhe do i kërkojnë të ndërmjetësojë tek Allahu për fillimin e llogarisë. Por Ademi a.s do u përgjigjet:"Nefsi, nefsi (vetja ime, vetja ime)."

Të hutuar dhe të sfilitur, do të nisen tek Nuhu a.s dhe do i thonë:"A nuk e shikon në çfarë gjendjeje ndodhemi! Shko dhe ndërmjetëso tek Allahu që të fillojë llogaria!"

Por edhe Nuhu a.s do u përgjigjet:" Nefsi, nefsi (vetja ime, vetja ime). Shkoni tek një profet tjetër, shkoni tek Musai!"

Me t'a gjetur Musanë, i kërkojnë të ndërmjetësojë tek Allahu, por ai ua kthen:"Shkoni tek një profet tjetër, shkoni tek Isai!"

Kur e gjejnë Isain a.s, i kërkojnë të ndërmjetësojë, por ai i drejton tek profeti Muhamed a.s.

Kështu, shkojnë tek i dërguari i fundit i Zotit dhe i kërkojnë të ndërmjetësojë tek Allahu, për t'i dhënë fund atyre vuajtjeve dhe për të filluar llogarinë.

Profeti a.s u përgjigjet:"Unë jam për këtë çështje."

Profetit Muhamed a.s i janë falur të gjithë gjynahet, është profeti i fundit, është i dashuri i Allahut dhe robi i Tij.

Thotë Profeti a.s:"Atëherë do të shkoj tek Arshi i Allahut dhe do të bie në sexhde. Zoti do të më frymëzojë lëvdata, të cilat kurrë më parë nuk më kanë shkuar ndërmend. Pas kësaj, Zoti do më drejtohet:"O Muhamed! Ngrije kokën, kërko ç'të duash se do të të jepet dhe ndërmjetëso se do të të pranohet ndërmjetësimi!"

Unë do i them:"O Allah! Umeti im! Umeti im!"

Zoti do më thotë:"Merr një turrmë nga umeti yt dhe dërgoji të hyjnë në xhenet nga dera e djathtë, pa llogari."

Kështu do të hyjë një numër i madh muslimanësh në xhenet. Ata do të zgjidhen nga vetë i dërguari i Zotit a.s dhe do të hyjnë në xhenet nga dera e djathtë e tij. E lusim Zotin që edhe ne të jemi nga këta njerëz.

Më pas, Profeti a.s do të shkojë sërish poshtë Arshit dhe do të bjerë në sexhde, duke e lëvduar dhe madhëruar Allahun. Zoti do i thotë përsëri që të marrë një numër tjetër njerëzish nga umeti i tij dhe t'i fusë në xhenet nga dera e djathtë. Derën e djathtë të xhenetit, Profeti a.s e përshkruan:"Pragu i kësaj dere, është sa distanca mes Mekes dhe Basra-s (në Irak)."

Ti o vëlla dhe o motër, duhet t'a pyesni veten:"A e meriton ky Profet të ndiqet, të duhet dhe të respektohet suneti i tij?!"

Gjatë jetës, ai është keqtrajtuar nga fiset arabe, është goditur, sharë dhe ofenduar, me qëllim që kjo fe të arrijë tek ne. Ai e kaloi jetën në vuajtje dhe durim. Ai gëzohej dhe ngazëllehej kur dikush pranonte islamin dhe dëshpërohej kur dikush vdiste si jomusliman.

Një herë, Profeti a.s lexonte Kuran dhe qante me ngashërime. Xhibrili a.s zbriti nga qielli dhe e pyeti Profetin a.s përse qante.

Profeti a.s ia ktheu:"Umeti im, umeti im! Kush do e ndihmojë umetin tim Ditën e Kijametit?!"

Atëherë Zoti i madhëruar iu përgjigj:"Do të t'a bëj qejfin për umetin tënd Ditën e Kijametit, o Muhamed!"

Më shumë se kaq, Zoti i madhëruar i ka premtuar Profetit a.s s se nuk do merren për bazë, bisedat negative me veten. Thotë Profeti a.s:"Zoti ia ka falur umetit tim, bisedat me veten."

Nëse Zoti i madhëruar do të na ndëshkonte edhe për ndjenjat, mendimet dhe bisedat me veten, atëherë asnjë prej nesh nuk do të shpëtonte.

E lusim Zotin e madhëruar që Ditën e Kijametit, të jemi nga ata që do të hyjnë në xhenet pa llogari.

Në temën e ardhshme, do të plotësojmë hadithin e shefatit të Profetit a.s.

Në fund, paqja e Zotit qoftë mbi ju!


>>> 13

[fisniku-student]

13

Jeta e varrit, për njerëzit e ndershëm

Tek porta e xheneti


Mustafa Husni.

Siç dihet, varri është stacioni i parë i udhëtimit në Botën tjetër. Nga vetë natyra, njeriu e urren varrin dhe jetën në të. Por, gjatë kësaj teme, ne do të zbulojmë gjëra të cilat e bëjnë jetën e varrit të bukur për besimtarin.
Edhe pse në fund të fundit ai është varr, Zoti e kthen atë në një kopësht parajse për ata që i janë frikësuar Zotit, e kanë ruajtur veten nga harami dhe kanë vepruar punë të mira.

Profeti a.s i këshillonte besimtarët e parë, njëkohësisht dhe neve, që varret t'i vizitojmë shpesh. Vetë gruaja e tij, Aisheja, tregon që Profeti a.s i vizitonte të vdekurit e varrezave "Beki" shumë shpesh. Kjo varrezë, ndodhej shumë pranë shtëpisë ku banote Profeti a.s.

Sa herë që shkonte të vizitojë varrezat, Profeti a.s u drejtohej të vdekurve me këtë fjalë përshëndetëse:"Paqja e Zotit qoftë mbi ju, o banorë besimtarë të këtij vendi. Ju keni keni ardhur këtu para nesh dhe në dashtë Zoti, edhe ne do u bashkangjitemi."

Me këto fjalë, sikur Profeti a.s kërkon të na dërgojë një mesazh: Edhe pse janë të vdekur, ata janë njerëz si ne, jetonin dhe kënaqeshin me të mirat e kësaj bote. Ndryshimi është se ne jemi të gjallë, ndërkohë që ata kanë vdekur. Prandaj nuk ka përse të kemi frikë prej tyre.

Në fund, Profeti a.s shtonte:"O Zot! Na fal neve dhe banorët e varrezës Beki!"
Rreth jetës së varrit, thotë dijetari i njohur Hasan El-basri:"Krijesat kurrë nuk kanë parë si dy netë: Nata e parë është nata kur do të ngrysesh në varr. Kurse nata e dytë është nata e nesërme, nata e ringjalljes në Ditën e Kijametit."

Kështu, sipas Hasan El-basri, nata e parë është ajo natë kur do të befasohesh me takimin e dy melekëve të llogarisë në varr. Ndërkohë që nata e dytë fillon me ringjalljen dhe marrjen e librave në dorën e djathtë ose të majtë.
Padyshim që njerëzit e mirë dhe të ndershëm, do të jenë në shoqërinë e melekëve, të cilët i përgëzojnë me xhenet dhe kënaqësi të përhershme.
Thotë Zoti në Kuranin famëlartë:"A është njëlloj si ai që Allahu ia ka hapur kraharorin për të pranuar Islamin, duke qenë kështu në dritën e Zotit të vet." (Zumer 21)

"O ju që besuat, ruajuni Allahut dhe besoni në të Dërguarin e Tij (Muhamedin), se Ai do t’ju dhurojë pjesë të dyfishtë nga mëshira e Vet, do t’ju japë dritë, me ndihmën e së cilës do të ecni dhe do t’ju falë; Allahu është Falës dhe Mëshirëplotë." (Hadid 28)

"A barazohet i vdekuri që Ne e ngjallëm dhe i dhamë dritë me të cilën ecën midis njerëzve, me atë që është në errësirë e nuk mund të dalë prej saj?! Kësisoj, jobesimtarëve u duken të bukura veprat që bëjnë." (En'am 122)

Nata e parë në varr, do të jetë nata më e bukur për besimtarët dhe njerëzit e ndershëm, pasi do të jenë në zijafetin e Allahut të madhëruar.

Në një hadith, Profeti a.s thotë:"I vizitoni varret, pasi ato u kujtojnë jetën tjetër."
Sa herë që të shohësh një xhenaze, është mirë që t'a shoqërosh, t'i falesh xhenazen dhe të presësh derisa të përfundojë varrimi. Shpërblimi i një vepre të tillë, është shumë i madh. Profeti a.s thotë:"Kush shoqëron një xhenaze derisa varroset, do të kthehet me shpërblim sa dy male."

Disa fakte dhe njohuri rreth të vdekurve në varre.

1 – Të vdekurit në varre i dëgjojnë të gjallët. Një ndër argumentet për këtë, është se Profeti a.s na ka urdhëruar që kur të vizitojmë një varrezë, të themi:"Paqja qoftë mbi ju banorë të këtij vendi!"Pasi muslimanët fituan në betejën e Bedrit, Profeti a.s u foli kufomave të jomuslimanëve të vrarë, duke u thënë:"A e gjetët të vërtetë premtimin e Zotit, pasi unë e gjeta të tillë..."Umeri ndërhyri dhe e pyeti:"A të dëgjojnë o i dërguar i Allahut?!"

Profeti a.s ia ktheu:"Për Zotin ti nuk më dëgjon më mirë se ç'më dëgjojnë ata!"
Në një hadith tjetër të transmetuar nga Buhariu, thuhet se kur familja e të vdekurit shkojnë në varreza për të vizituar të afërmit e tyre, të vdekurit i dëgjojnë hapat e tyre.

2 – I vdekuri ngushëllohet dhe gëzohet kur të afërmit e tij të gjallë e vizitojnë varrin e tij dhe luten për të.
Para se të vdesë, Amr ibnul As, i porositi familjarët e tij:"Pasi të më keni varrosur, qëndroni afër varrit tim, pasi e kam qejf t'ju ndjej pranë."

3 – Veprat e të gjallëve, u tregohen dhe të vdekurve nga familjarët. Veprat tona të mira, i gëzojnë të vdekurit, ndërkohë që veprat e liga i zemërojnë dhe dëshpërojnë.

4 – Shpirtrat e njerëzve të mirë dhe të ndershëm, e vizitojnë njëri-tjetrin në varr. Prandaj, i dërguari i Zotit i varroste njerëzit e dashur pranë njëri-tjetrit, ashtu siç bëri me Amru ibnul Xhemuh dhe Abdullah ibnu Hiram.

5 – Profetët janë të gjallë dhe falen në varret e tyre. Tregon Profeti a.s rreth natës së Miraxhit:"Kalova pranë Musait a.s, dhe e gjeta duke u falur në varrin e tij."Përderisa Musai a.s ishte i gjallë dhe falej në varr, edhe profeti Muhamed a.s është i tillë.

Seid ibnu Xhubejr, nxënës i Abdullah ibnu Abasit, tregon:"Kur u varros Thabit ibnu Enes El-benanij (nxënës i Enes ibnu Malik, shërbëtorit të Profetit a.s) mua më ra diçka brenda varrit. Kur zbrita t'a marr, e dallova Thabit-in duke u falur."

Që para se të vdesë, Thabit ibnu Enes lutej:"O Zot! Nëse dikujt ia ke bërë rizk që të falet edhe në varr, atëherë të lutem ma jep edhe mua këtë mirësi!"Këtë mirësi, Allahu i madhëruar ia dha Thabit ibnu Enes, pasi ai ishte nga njerëzit e mirë dhe e luste vazhdimisht që Zoti t'ia japë këtë mirësi.

Thotë Profeti a.s rreth xhenazes së njerëzve të mirë:"Kur xhenazeja vendoset në tabut dhe e mbajnë njerëzit në krahë, nëse ka qenë njeri i mirë thotë:"Më shpejtoni më shpejtoni për në varr."

Kjo, pasi ky njeri, menjëherë pas vdekjes ka filluar të shohë dhe konstatojë nderimet që i janë pregatitur nga Zoti.

Personi që e vendosi imam Buhariun në varr, tregon:"Kur e vendosa në varr, ndjeva që era misk (lloj parfumi) kishte mbushur varrin."
Disa njerëz të mirë thonë që varri flet!!! Por si mund të flasë varri dhe çfarë thotë?
Kur një njeri i mirë ndërron jetë dhe varroset, varri i thotë:"Edhe kur ishe gjallë, ti ke qenë një ndër njerëzit më të dashur për mua. Tashmë që je brenda meje, je akoma më i dashur."Varri i don njerëzit e mirë, pasi ata i don vetë Zoti i madhëruar.
Në fakt, varri i një njeriu të mirë dhe të dashur tek Zoti, nuk do të jetë ajo gropë që ne e shohim, por do të jetë pallat.
Vetë Profeti a.s e përshkruan varrin e njerëzve të mirë si lulishte nga lulishtet e xhenetit.

Kur i vdekuri vendoset në varr, ai i dëgjon zhurmat e hapave të njerëzve që largohen. Atëherë i vijnë dy melekë, Munker dhe Nekir, të cilët e pyesin rreth Zotit, fesë dhe profetit që ka besuar.

Nëse është njeri i mirë, ai do të përgjigjet pa u hezituar:"Zoti im është Allahu, feja ime është Islami dhe profeti im është Muhamedi a.s."

Është mirë që secili prej nesh t'a lusë Zotin dhe të thotë:"O Zot! Më bëj të qëndrueshëm në dashurinë që kam për Ty, për fenë Tënde dhe për profetin Muhamed a.s. O Zot! Më bëj të vdes duke zbatuar dhe respektuar sheriatin Tënd!"
Kur robi i mirë u përgjigjet pyetjeve të dy melekëve, ata do i thonë:"Ne e dinim që ti do të përgjigjeshë drejt. Ti ke jetuar me Zotin dhe ke respektuar ligjet e Tij dhe kështu ke vdekur."

Atëherë do dëgjohet një zë nga lart: “Robi Im tha të vërtetën, prandaj ia shtroni varrin me shtresat e xhennetit dhe i hapni një dritare ku të shikojë vendin e tij në xhennet. Prej aty ai do të shijojë aromoën dhe pamjet e mrekullueshme të xhenetit.

Më pas i vjen një burrë me rroba të bardha dhe fytyrë të bukur, të cilin e pyet: “Kush je ti, pasi nga fytyra ngjan sikur je njeri i mirë?” “Unë jam puna jote e mirë” -do t’i përgjigjet- Për Zotin ke qenë i shpejtë në bindje dhe adhurimin e Zotit dhe i avashtë në thyerjen e urdhërave të Tij.
Më pas do fillojë t’i lutet Zotit, duke thënë: “O Zot! Shpejtoje kiametin, që të takohem me familjen dhe fëmijët.”

Vepra që i bëjnë dobi të vdekurit.

Duke qenë se secili prej nesh ka të afërm që i kanë vdekur, është mirë që të kemi njohuri rreth atyre veprave që mund t'ju bëjnë dobi në varr.
Një ndër këto vepra është edhe lutja e sinqertë. Sa herë që të lutesh për dikë, melekët luten për ty duke thënë:"Zoti të dhashtë edhe ty si kjo që lutesh."Është mirë, madje është detyrë, që nëse i vdekuri ka lënë ndonjë ditë pa agjëruar nga ramazani, të afërmit e tij t'a agjërojnë dhe t'ia shlyejnë. Gjithashtu, nëse ai ka ndonjë borxh të pashlyer, duhet t'ia shlyejnë.
Një vepër tjetër e mirë është edhe dhënia sadaka, mësimi i të paditurve, dhurimi i Kuranit, dhënia ujë të eturve etj...

Thotë Profeti a.s:"Kur një njeri ndërron jetë, i ndërpritet shpërblimi i veprave që punonte, përveç tre gjërave:"Një sadaka rrjedhëse, një dije nga e cila përfitojnë të tjerët dhe një fëmijë i cili lutet për të."

Mes dijetarëve ka mosmarrëveshje rreth leximit të Kuranit për të vdekurit, nëse i arrin shpërblimi të vdekurit apo jo. Kështu, disa dijetarë si Ibnul Kajjim, Ibnu Tejmije dhe të tjerë mendojnë se nuk i arrin. Ndërkohë që disa të tjerë mendojnë se i vdekuri përfiton nga leximi i Kuranit për të.

Në fund të kësaj teme, unë dua t'ju këshilloj që të shkoni shpesh dhe t'i vizitoni varret. Teksa qëndroni atje, është mirë të kujtoni Ditën kur do të ndaheni nga kjo jetë, të kujtoni jetën e varrit, ditën e ringjalljes dhe paraqitjen para Zotit të madhëruar.

Vizita e varreve e pastron zemrën e njeriut dhe e afron atë me Zotin. Vizita e varreve ia shton njeriut dëshirën për vepra të mira, për të ndihmuar të vobektët etj...

Në fund, paqja e Zotit qoftë mbi ju!

>>>14

[fisniku-student]

14

Jeta e varrit për njërëzit e lig


Tek porta e xhenetit



Thotë Profeti a.s:”Zoti ka caktuar disa kufinj, prandaj mos i tejkaloni...!”

Në një hadith tjetër, Profeti a.s thotë:”Zoti zemërohet kur robi vepron vepra të ulëta.”

Në këtë temë, do të flasim rreth jetës së njerëzve të ligë dhe jobesimtarëve në varr.
Udhëtimi i njeriut të keq dhe të lig për në botën tjetër, fillon që në çastet kur i afrohet vdekja. Ai e ndjen udhëtimin e vështirë drejt të cilit është nisur. Familjarët e kanë rrethuar dhe gjithçka përreth i duket e zymtë dhe e frikshme. Melekët janë nisur për t’i marrë shpirtin dhe ai e ndjen diçka të tillë.

Thotë Profeti a.s:”Kurse kur njeriut të keq i vjen koha të ndahet nga kjo botë dhe të shkojë në botën tjetër, i vijnë melekë me fytyrë të zezë dhe rroba të zeza....”Pamja e zezë e melekëve, është simbol i rrugës drejt së cilës është nisur ky njeri. Ashtu siç e kaloi jetën me vepra të zeza, ashtu do e ketë dhe rrugën e ahiretit, të zezë dhe të errët.

Thotë Zoti i madhëruar në Kuran:”A barazohet i vdekuri që Ne e ngjallëm dhe i dhamë dritë me të cilën ecën midis njerëzve, me atë që është në errësirë e nuk mund të dalë prej saj?! Kësisoj, jobesimtarëve u duken të bukura veprat që bëjnë.” (En’am 122)

Kur të shohë melekët e vdekjes me pamje të zezë, me qefinë prej zjarri, jobesimtari dhe njeriu i lig do të ndihet i braktisur dhe i zhgënjyer. Ai kurrsesi nuk e priste një fund të tillë. Deri atë ditë kishte jetuar në luks, kënaqësi dhe dëfrim.
Thotë Zoti në Kuranin famëlartë:” Ditën, kur të shohin engjëjt, për keqbërësit nuk do të ketë lajm të mirë dhe do t’u thuhet: “Nuk do të kaloni dot për matanë!” (Furkan 22)

Ditën e vdekjes, këta njerëz të ligë, do të shohin dhe dëgjojnë vetëm të ardhme të zymtë dhe të pashpresë. Asnjë nuk u thotë një fjalë dhe lajm të mirë.
Të gjithë melekët, me në krye melekun e vdekjes, i afrohen për t’i marrë shpirtin dhe t’a ndajnë përfundimisht nga kjo botë.
Ky njeri kërkon t’u largohet, kërkon të pendohet dhe të veprojë diçka të mirë, por koha e kësaj ka përfunduar. Ai tashmë është vendosur dhe rrethuar nga shtresat e zjarrit.

Një njeriu të tillë, i cili mund të jetë një president, një ministër, deputet, politikan, pasanik por dhe njeri i rëndomtë, do i merret shpirti pa pikë mëshire. Ai goditet, rrihet dhe i shkulet shpirti pa keqardhjen më të vogël.

Thotë Zoti në Kuran:” E çfarë do të bëjnë ata, kur engjëjt do t’ua marrin shpirtin,
duke i rrahur në fytyrat dhe shpinat e tyre?! Kjo, sepse ata pasuan atë që shkakton zemërimin e Allahut dhe urryen pëlqimin e Tij e kështu, Ai ua zhvlerësoi atyre veprat.” (Muhamed 27)
Zoti nuk dëshiron që ti o vëlla të shohësh me sy pamje të pahijshme. Nuk e pranon as për ty o motër.

Thotë Zoti në suren En’am:”Ah sikur t’i shihje keqbërësit gjatë agonisë së vdekjes, kur engjëjt zgjasin duart (duke thënë): “Dorëzoni shpirtrat tuaj! Sot ju do të ndëshkoheni me dënim poshtërues për shkak të të pavërtetave që keni thënë për Allahun dhe që keni shpërfillur shpalljet e Tij”. (En’am 93)

Kur i merret shpirti njeriut të lig, ai do të lutet me mish e shpirt:”Kur i vjen vdekja ndonjërit prej tyre (jobesimtarëve), ai thotë: “O Zoti im, më kthe, që të bëj vepra të mira në botën që kam lënë!” Por përgjigja për këtë kërkesë është:”Kurrsesi! Me të vërtetë, kjo është një fjalë të cilën ai (kot) e thotë! Prapa (vdekjes së) tyre do të ketë një (kohë) ndarëse, deri në ditën kur do të ringjallen.” (Muminun 100)

Kjo, pasi edhe po të ktheheshin sërish në dynja, do u ktheheshin sërish veprave të liga dhe të poshtra që vepronin gjatë jetës.
Prandaj duhet të pendohemi para se të jetë vonë. Duhet të pendohemi një herë e përgjithmonë nga veprat e liga. Duhet t’a braktisim një herë e përgjigjithmonë kutinë e cigareve.

Hadithin e mësipërm, Profeti a.s e vazhdon me fjalët:”Me vete kanë qefinë e parfume prej zjarri dhe i ulen afër. Më pas i vjen meleku i vdekjes, i ulet tek koka dhe i thotë: “O ti shpirt i keq! Dil nga ky trup i keq, në zemërimin dhe dënimin e Zotit.” Dhe i del shpirti në mënyrën më të dhimbshme. Më pas e marrin melekët e tjerë dhe ngjiten me të në qiell.

Melekët e tërheqin me forcë shpirtin, sikur e shkulin atë.

Pasi t’i nxirret shpirti në formën më të dhimbshme dhe të vendoset në shtresat e zjarrit, vijnë dy meleët që e kanë shoqëruar gjatë gjithë udhëtimit në dynja. Ato janë meleku i krahut të djathtë që shkruante veprat e mira dhe ai krahut të majtë që regjistronte veprat e këqia. Të dy i afrohen dhe i thonë:”Zoti mos të shpërbleftë me të mira! Sa herë na ke bërë të dëgjojmë gjëra të këqija dhe sa herë na ke ulur në kuvende të shëmtuara!”Por dyert e qiellit nuk u hapen, ashtu siç thotë ZOTI në Kur’an:

"Ata të cilët i përgënjeshtruan argumentet tona dhe u treguan mendjemëdhenj ndaj tyre, nuk u hapen dyert e qiellit dhe nuk hyjnë në xhennet ashtu siç nuk hyn deveja në vrimën e gjilpërës." (Araf 40)

Do pyesin melekët e qiellit: “Shpirti i kujt është ky me këtë aromë të keqe?” “Është shpirti i filanit, birit të filanit”- do përgjigjen melekët e tjerë, duke e quajtur me emrat më tallës me të cilët e thërritnin në dynja. Atëherë do të dëgjohet një zë që vjen nga Zoti: “Shkruajini veprat e robit Tim në veprat e njerëzve të këqinj dhe kthejeni në tokë, pasi nga toka i krijova, në tokë i kthej dhe nga toka do t’i ringjall përsëri.”

“Në veprat e njerëzve të këqinj” në arabisht shprehet me emrin “sixhxhin” dhe sipas dijetarëve ka tre kuptime:

I pari, është një burg ku do të burgosen shpirtrat e njerëzve të këqinj.
I dyti është një libër ku shkruhen emrat e banorëve të zjarrit.
I treti, është qafa e shejtanit ku janë shkruar emrat e njerëzve të këqinj dhe banorëve të zjarrit.

Kur shejtani i tha Zotit të madhëruar:” Ai tha: “Betohem në madhërinë Tënde se unë do t’i mashtroj ata të gjithë.” (Sad 83) sikur i thoshte se emrat e këtyre njerëzve që do i mashtroj, i kam të shënuar në qafën time.

Atëherë, e zbresin në varr, ku i vijnë dy melekë, të cilët do e pyesin: “Kush është Zoti yt?”, “Kush është feja jote?” dhe “Kush është profeti yt?” Përgjigja e tij do të jetë: “Nuk e di, nuk e di! Dëgjoja njerëzit të thonin dhe thoja edhe unë si ata.” Atëherë, do të thërrasë një zë nga lart: “Nuk u përgjigj robi Im, prandaj ia shtroni varrin me shtresa zjarri dhe i hapni një derë, ku të shikojë vendin e tij në zjarr, nga ku ndjen të nxehtit e tij. Më pas i vjen një njeri me rroba të zeza dhe me fytyrë të shëmtuar, i cili i thotë: “Unë jam puna jote e poshtër.” Atëherë fillon dhe lutet: “O Zot, mos e bëj kiametin!

Porosia jonë për këtë temë, është që të biem sa më shpesh në salavat mbi Profetin tonë, paqja dhe mëshira e Zotit qofshin mbi të.
Thotë Profeti a.s:”Kush bie një herë në salavat mbi mua, Zoti do të bjerë dhjetë herë mbi të.”

Duke rënë në salavat mbi Profetin a.s, ne shfaqim dhe demostrojmë dashurinë tonë për të dërguarin e Zotit. Duke qenë se e duam Profetin a.s dhe ndjekim rrugën e tij, padyshim që ai nuk do na zhgënjejë Ditën e Kijametit.
E lusim Zotin që të vdesim në rrugën e Zotit dhe të fitojmë xhenetin e përjetshëm.


Paqja e Zotit qoftë mbi ju!

>>>15