ZHURMA
Nė kokėn time kam diēka tė ēuditshme, njė zhurmė qė ulėrin, njė zhurmė me forcė metalike tė njė femre qė vuan. Kjo zhurmė ėshtė gjithmonė aty, me epizoda, njė zhurmė qė mė dhemnb. Kjo zhurmė me epizoda qė ma ēan kokėn dhe sa herė mė merrė pėrpara vuaj shumė, sepse mė hargjon, sepse e ndiej mė shumė se ēdo gjė.
Kur nuk mė dhemb, jam mėsuar aq shumė me te, saqe mė duhet ta kėrkoj duke ditur se ėshtė fshehur dikund nė mue. E kėrkoj prapa meje, nė shpinė, nė qafė. E urrej kėtė zhurmė, ani pse smundem pa te, sepse eshte nje shajni per mua, sepse mė pėrcjell aq gjatė sa pa te nuk mundem.
Nuk e gjej. Ėshtė ēvendosur. E di qė do ta gjej, pasi e kėrkoj, pasi nuk ia kam frikėn dot, kjo zhurmė qė nuk ėshtė mė britmė femre, qė ulėrin nga fundi i humnerės. Do ta gjej atė zhurmė dhe do ta vras. Sendet qė e animojnė, kėtė zhurmė, i kam shurdhue. I kam bėrė memece pėr gjithė jetėn qė mė ka dhėnė Zoti. I kam mallkuar vendin, shtėpinė qė e strehon, planetin, njerėzimin, madje edhe ata qė mundohen ta qetėsojnė e sherojnė pėr ta paraqitur mė tė bukur. E kam mallkuar edhe jetėn time dhe gjithė pėrceptimin qė kam pėr jetėn. Gjithēka mė duket e pavlerė : trupi im, ky trup i influencuar nga djalli qė ėshtė nė kėrkim tė kėnaqėsisė. Do tė deshiroja ta braktis kėtė trup, tė lirohem nga ky shpirt. Do tė deshiroja qė mos ta ndiej kėtė zhurmė, kėtė ulėrimė. Dua ti braktis tė gjitha, thjesht tė vdes. Shfryva nga hunda, pasi e thash, pasi mė nė fund gjeta forcėn tė shpreh nevojėn e vdekjes, nevojėn e ekzistncės. Tash qė i shpreha nevojat e mia, mu kthye kjo zhurmė, zhurma nė kokė, edhe mė e fortė. Kam temperaturė. Nuk di a do ta shoh pranverėn, zogun e bukur shtegtar dhe kėngėn e tij. A do tia ndiej kėngėn sublime? E deshira e vdekjes po mė rritet ēdo ditė. Kjo mė trishtoon qė nuk mundėson me qenė mė lyps i bukurisė, vetėm me ndigjue kėngėn e zogut tė bukur pa pasur obligim ndaj askujt. Mundim. Prap kam nė kokė njė zhurmė, njė krismė pushke, njė zhurmė qė vret, te cilėn nuk e kėrkoj mė por mė vjen nga shpirti im vrastar. Dua te bej sikur Chaplin, te kendoj, por ja qė drama ime nuk me lejon, drama e quajtur zhurmė. Edhe mė keq, tash ndiej disa zhurma. Duket se ka shumė "kualitete" ne jeten time tė zymtė qė e deshiron Kosomosin. Kėtė tė qier Kosmosi, me tė cilin vdekja do tė mė afronte, por ēti bėj qė nuk dua t'i afrohem me te, nėse duhet tė vdes. Kjo ėshtė drama tjetėr. Nuk dua tė vdes, sepse vetėm tė marrit besojnė se vdekja i qetėson dhimbjet. Ideja qė pas vdekjes kalojmė nė njė botė me lule mė bėnė ta vras edhe kėtė zhurmė qė mė vlon nė kokė. Si ta vras kėtė zhurmė tė shemtuar aq sa edhe unė, aq sa edhe trupi im, aq sa edhe shpirti im, aq sa edhe jeta ime. Sa e urrej kėtė zhurmė ! Ju betohem do ta vras. Por kot, prap mė kthehet edhe mė e fortė dhe smė pėrfillė dhe ma flliq gjith qenjen, nėse ka diēka qė ka mbetur pa u prishur nga qenja ime njerėzore. Kjo zhurmė qė mė zhut nė pafuqi.
Prej qė kam ardhur nė kėtė shtepi (spital) kam filluar tiu iku shikimeve qė mė ngacmojnė. Nuk shkoj mė as nė kopshtin zoologjik. Shikimet e shtazėve mė frikėsojnė shumė. Edhe e kanė kuptuar se jam tradhtar, sepse nuk dua tė vdes. Shikimi i tyre me vret sepse ma kujton deshirėn time pėr natyren. Sa herė qė mundohem tI sfidoj shikimet e tyre, mė kthehet zhurma nė kokė edhe mė e fuqishme, edhe mė e pamshirshme, krejt e egėr. Edhe shikimi I tyre nuk ėshtė mė I dashur si zakonisht. Apo siē e kam pasur zakon tė them. Shikim i ēoroditur
...
Jeta ime ėshtė njė palaēo, tash qė i flas vetėm vetmevetes, krejt ėshtė e qartė. Gjitha deshirat e mia tė rrejshme, nė tė cilat, zhytem me deshirė ma kthejnė zhurmen, qė me mund e kam vrarė. Deshira pėr tė shkruar nė net, ēfarė deshirė makabre, deshira pėr tė shikuar femra sublime e me i shndėrrue nė seks, ēfarė vesi, ato vasha qė do ti *** tė gjitha. Tė gjithave do tė doja tua lėpij, tė ma thithin. Do tė deshiroja tiu ejakuloj nė gojė. Sa e tmerrshme se si qenja njerėzore ka kaq ide banale, kaq ide tė pista. Krejt fantasma sa tė veēanta aq universale dhe te pergjithshme. Ideja qė edhe femrat janė vicioze dhe tė prishta sikur unė, mė bėnė tė mendoj se asgjė origjinle nuk ka kėtu, mė duket se kjo ėshtė vetėm njė zhurmė qė animon zhurmėn time tė kokės sa herė e mallkuar po aq e dashur. Pastaj zhurma e butonave tė tastierit tim, ekrani qė mė hipnotiton, kėto dreq gabime ortografike qe mė shdėrrohen nė zhurma, pastaj sikur ta dinit dhimbjen e trupit tim qė ma nxjerr nga vendi ēdo muskul. Ah zhurma e eshtrave te mi kur thehen e lėkutėr kur digjet. Unė sjam i gjallė, sdi pse mė bezdis vdekja ! Unė jam njė copė mish qė vuan, njė grusht njeri qė shpirti si duhet gjė, qė vdejen e ka mundur, qė sdi ēka tė bėj me zhurmėn.
...
Krijoni Kontakt