Armiqte e gjuhes shqipe dhe triumfi i saj.

[Adriano Xhafaj]

javan;
Nga nje shpirt i shkrete, pre e kordhes "greke"
Eshte marre ne dore te shqiptareve kjo teme dhe veshtire se do ta dorezojne vullnetarisht........Me ben pershtypje pse Niko Shtillo ,studjus i talentuar nga Preveza e Greqise qe deklarohet SHQIPTAR duke i bere NDER kombit shqiptar ka pasur hyrje dalje vetem ne Kosove .Sepse nuk ka besim te te shiturit e lobit Grek ne Shqiperi....sepse Kosovaret jane patriptat e vertete dhe pike

[Adriano Xhafaj]

javan;
Nga nje shpirt i shkrete, pre e kordhes "greke"
Eshte marre ne dore te shqiptareve kjo teme dhe veshtire se do ta dorezojne vullnetarisht........Me ben pershtypje pse Niko Shtillo ,studjus i talentuar nga Preveza e Greqise qe deklarohet SHQIPTAR duke i bere NDER kombit shqiptar ka pasur hyrje dalje vetem ne Kosove .Sepse nuk ka besim te te shiturit e lobit Grek ne Shqiperi....sepse Kosovaret jane patriotat e vertete dhe pike[/QUOTE]

[Adriano Xhafaj]

Une kam studime personale me mjaft interes ne fushen historiko-gjuhesore por i kam ne Greqisht .Mund te mos ta dini por tema ime Arvanites kai Pikres (pikellime,hidherime arvanitesh ) qe del direkt nga Google ka gjashte mije vizitore.....kohet e fundit kam marre mjaft ....``buzeqeshie,,

[alfeko sukaraku]

javan;
Nga nje shpirt i shkrete, pre e kordhes "greke"
Eshte marre ne dore te shqiptareve kjo teme dhe veshtire se do ta dorezojne vullnetarisht........Me ben pershtypje pse Niko Shtillo ,studjus i talentuar nga Preveza e Greqise qe deklarohet SHQIPTAR duke i bere NDER kombit shqiptar ka pasur hyrje dalje vetem ne Kosove .Sepse nuk ka besim te te shiturit e lobit Grek ne Shqiperi....sepse Kosovaret jane patriotat e vertete dhe pike

[/QUOTE]

adriano....me te birin e Sotiraqit ne minisrin e arsimit edhe idhi pangon ne ministrin e kultures...nacionalizmi greke ishte edhe mbetet me i fuqishem ne tirane se sa ne athine.

Sote Niko Stylo gjendet ne Prishtin edhe neser do jete ne tirane.Ne prishtin do marrin pjese ne nje konference shkencore per gjuhen shqipe edhe pastaj do udhetoj drejt tiranes.

Lehtesia me te cilen ndertohen kisha greke ne zemer te tiranes si edhe hapen kudo shkola greke..flet per tradhetin e tiranes e cila jo vetem qe perhap kulturen greke ne shqiperi por heshte kur egjina edhe salamina kerkojn gjuhen shqipe ne administrat.

[Peniel]

Kjo ashte per ata qe thone se turqia na paska nimua kundra grekut e sllavit.


Marr nga gazeta shqiptare, e shkruar nga Arben Llalla.

Më 14 deri 22 nëntor të vitit 1908 në qytetin e Manastirit u mbajt Kongresi i gjuhës shqipe. Ky Kongres ka zënë një
vend të veçantë në historinë e kombit shqiptar dhe në veçanti në historinë e shqiptarëve të Maqedoni. Rruga e gjuhës shqipe për të ardhur deri në alfabetit e saj të njësuar ka qenë e vështirë. Lufta kundër gjuhës shqipe ka qenë e ashpër. Ky sulm ishte frontal dhe në të gjitha nivelet dhe drejtimet. Fanatikë fetarë ortodoksë dhe myslimanë injoronin gjuhën shqipe, filluan të ndryshonin emrat e fshatrave ku banonin shqiptarët. Osmanët i quanin shqiptarët të “pa fe” dhe të “paudhë”, priftërinjtë grekë e quanin gjuhën shqipe “gjuhë barbare”.

LIGJ KUNDER GJUHES SHQIPE>

Një ligj kundër gjuhës dhe kulturës shqipe ka lëshuar sulltani i Perandorisë osmane më 31.maj.1779, Abdul Hamiti II, ku përcaktohej saktë marrja në mbrojtje nga ana e turqve e kulturës dhe gjuhës greke, dhe se duhej luftuar gjuha shqipe. Ky dokument është nxjerrë nga arkivat greke dhe është botuar në gazetën “Thessaloniki” (14.korrik.1999). Për shekuj me radhë turqit qëllimisht dhe sistematikisht kishin përçarë popullsinë shqiptare në grupe rivalësh, armiqësive fetare dhe zëvendësimin e gjuhës amtare shqipe me gjuhë të huaja. Ndonëse trashëgimia e panumërt e poemave, baladave, përrallave dhe fjalëve të urta ishin përcjellë gojarisht brez pas brezi, qeveria turke i kishte ndaluar rreptësisht botimet në gjuhën shqipe. Kështu që shqiptarët shkolloheshin në shkollat fetare që ishin në gjuhën turke, greke, sllave, italiane, gjermane. Dhe ata që shkolloheshin nuk e dinin mirë gjuhën shqipen. Fëmijët myslimanë duhet të shkonin në shkollën e xhamisë, ku mësonin turqisht, fëmijët e krishterë duhet të mësonin greqisht. Kështu, në ato pak shkolla fillore në Shqipëri, asnjëra nuk përdorte gjuhën shqipe. Propagandistë të djallëzuar përpiqeshin të shkombëtarizonin brezat e ardhshme të rinisë shqiptare.Gjuha shqipe përdorej zakonisht në jetën e përditshme, prandaj arriti të përcillej nga brezi në brez.
Në shekullin XIX interesimi i njerëzve për gjuhën shqipe u rrit shumë dhe brenda pak vitesh u botuan katër gramatika të mira shqipe. Njëra u botua në Firence nga Jeronin De Rada. Tjetra ishte gramatika e gjuhës shqipe në greqisht, e botuar më 1882 nga Kostandin Kristoforidhi. E treta ishte gramatika e Sami Frashërit, e botuar në Bukuresht më 1886, në shqip. Kurse më 1887, Pashko Vasa nga Shkodra botoi në Londër një gramatikë shqipe në gjuhën frënge. Vërshimi i letërsisë kombëtare shqipe në vend sigurisht që inatosi qeverinë turke dhe Kishën Ortodokse greke. Patriarku ortodoks grek lëshoi një mallkim mbi letërsinë shqipe dhe kërcënoi me shkishërim të gjithë ata besimtarë që do të guxonin të mësonin dhe lexonin në gjuhën shqipe. Sulltani urdhëroi të gjitha postat doganore që të mos lejohej asnjë libër në gjuhën shqipe të futej në Shqipëri. Dy armiqtë historikë kundër njëri-tjetrit, tani po bashkëpunonin me zell për përndjekjen dhe burgosjen e gjithkujt që kapej me libra të gjuhës shqipe. Qeveritarët turq me dhunë dhe prifti e hoxha me propagandë demagogjike u përpoqën të përçanin popullin shqiptar dhe ta linin në errësirë. Kështu kleri mysliman proturk në rrugë fetare, ndalonte besimtarët myslimanë të ndiqnin shkollat shqipe bashkë me të krishterët, me pretekstin absurd se “prishin besën”. Nga ana tjetër, priftërinj e dhespotë grekë thonin se vetëm greqishtja është gjuha e perëndisë, kurse shqipja është gjuhë “shejtani” dhe, në këtë mënyrë, përpiqeshin të ndalonin përhapjen e gjuhës shqipe në shkolla, xhami, kisha e kudo.

QEVERIA TURKE DHE KISHA GREKE

Më 1909-n, qeveria turke, në bashkëpunim me kishën greke dhe sllavët, mbylli të gjitha shkollat shqipe, dhe dha urdhër të prerë të shuhen në zjarr të gjuha librat, dokumentet dhe letërsia shqipe. Gjendja politike në vend në atë kohë ishte kritike për të marrë flakë nga çasti në çast. Për atdhetarët shqiptarë u bë më se nuk do t’i realizonin dot kurrë qëllimet e tyre të larta pa hapur më parë shkollat shqipe për formimin e rinisë. Deri në atë kohë rinia shqiptare kishte qenë objekt i propagandës së huaj në shkollat e hapura nga qeveria turke dhe nga kisha greke, që të dyja kundërshtarë fanatikë të, gjuhës shqipe dhe të çdo ndjenjë atdhetare. Megjithatë, gjatë punës për krijimin e sistemit të tyre shkollor, atdhetarët shqiptar u ndeshën me tri probleme të mëdha, pengesa nga autoritetet turke dhe greke, mungesa e të hollave dhe mungesa e mësuesve të kualifikuar. Shuma të vogla, por të dobishme të hollash ishin mbledhur aty-këtu brenda vendit, kurse ato më të mëdha kishin ardhur nga shoqëritë dhe klubet shqiptare në vendet e tjera. Mirëpo kishte fare pak mësues të kualifikuar të gjuhës shqipe. Kongresi i 1909-ës
Për t’i bërë ballë kësaj sfide arsimore, Klubi i Selanikut thirri një tjetër Kongres në Elbasan, në zemër të Shqipërisë, nga data 20 deri 27 gusht të 1909-s. Në këtë Kongres tetëditor, që kishte synim zhvillimin e lëvizjes arsimore anembanë vendit, erdhën delegatë nga 28 shoqëri e klube shqiptare. Në Kongres u vendos që të themelohet “Shkolla Normale në Elbasan”, një shkollë gjashtëvjeçare për përgatitjen e mësuesve të rinj. Njerëz të mësuar në universitetet e huaja europiane u gjetën dhe u caktuan për të formuar stafin pedagogjik. Klubi i Manastirit u caktua si qendra për krijimin e një Federate të Klubeve Shqiptare në Shqipëri dhe në kurbet. Qëllimi i Klubeve ishte përhapja e gjuhës dhe arsimit shqip, pa u përzier me politikë. Klubi korçar “Përparimi” u caktua si qendra financiare, që do të adimistronte ndihmat dhe shtimin e shkollave të ditës dhe të natës. Përgjegjësia kryesore dhe prokupimi i madh ishte mbajtja e Shkollës Normale të Elbasanit. Kongresi i Elbasanit nxiti të gjithë shqiptarët të futnin gjuhën shqipe në shkollat e huaja, të përhapura anembanë Shqipërisë. Më 18 nëntor 1909 u bë thirrja haptazi, “Për mbajtjen e Shkollës Normale të Elbasanit duhen, para, para e më shumë para”. Nuk është e vështirë të përfytyrohet niveli i ulët i jetesës së njerëzve, që u bëhej një propozim i tillë! Mirëpo, me ose pa mjetet e përshtatshme, Shkolla Normale Elbasanit vazhdoi të përgatiste pionierët e arsimit për Shqipërinë që po rilindte. Drejtori i parë i Normales ishte Luigj Gurakuqi, që vite më vonë kjo shkollë u pagëzua me këtë emër. Shkolla Normale u hap më dhjetor të 1909-s, me 143 nxënës. Shpërthimi i shqiptarizmit i kaloi të gjitha parashikimet e armiqve të gjuhës shqipe.

GAZETA< RREVISTA DHE ARRESTIME.

Në atë kohë dolën në dritë rreth 90 gazeta dhe revista shqipe, që botoheshin në Shqipëri dhe në kolonitë shqiptare jashtë vendit. Xhonturqit të frikësuar nga ky shpërthim i shpejtë i arsimit shqip, reaguan ashpër, duke ndaluar shoqëritë, shkollat dhe botimet në shqip. Në Vlorë atdhetarët arrestoheshin dhe internoheshin, shkolla e Vlorës u mbyll, kurse drejtori i saj Loni Naçi u largua nga Shqipëria, nga frika e vrasjes. Në Gjirokastër pionieri i arsimit shqip kombëtar, Koto Hoxhi, u internua në kështjellën e Bosforit. Pandeli Sotiri, themelues i së parës shkollë shqipe në Korçë, u internua në Selanik. Xhonturqit i kishin vënë detyrë vetes për të rrjepur të gjallë të gjithë shqiptarët që punonin për përhapjen e gjuhës shqipe. Dalja në pah e gjuhës shqipe, me shkronja latine, provokoi myslimanët injorantë e konservatorë. Ata protestuan se shqipja, ashtu si turqishtja, duhen shkruar vetëm me shkronja arabe dhe se preferenca e atdhetarëve shqiptarë për shkronja latine perëndimore ishte një përçmim për fenë myslimane. Njërës të paditur dhe injorantë formuan me mbështetjen edhe të qeverisë së xhonturqëve në Stamboll shoqërinë “Mahfeli” me synimin për përçarjen e shqiptarëve dhe frenimin e arsimit në shqip. Në fund të vitit 1909, qeveria turke ndaloi përdorimin e gjuhës shqipe me shkronja kombëtare, në të gjitha shkollat anembanë vendit. Gjithashtu, nxori një dekret, sipas të cilit gjuha shqipe do të shkruhet vetëm me shkronja arabe. Shoqëria reaksionare “Mahfeti”, me mbështetjen e qeverisë turke, shtypi dhe shpërndau abetaret e para me shkronja arabe. Për këtë arsye, në shkurt të 1910-s, u mbajt në Elbasan një miting proteste, ku 7.000 njërës protestuan kundër përdorimit të shkronjave arabe për gjuhën shqipe. Kështu po atë muaj protestat vazhduan në Korçë, Berat, ku mbi 15.000 veta dogjën në qendër të qytetit abetaret shqiptare me shkronja arabe, të dërguara nga Stambolli. Telegrame të shumta nga shoqëritë shqiptare të Selanikut, Shkupit e Manastirit u shprehën në mbrojtje të alfabetit shqip.
Kongresi i dytë i Manastirit
Në mars të 1910-s u thirr Kongresi i dytë i Manastirit. Aty u vendos që të vazhdojë përdorimi i alfabetit kombëtar me shkronja latine dhe protestat kundër vendimit të padrejtë të qeverisë turke. Gazeta atdhetare “Shkreptina” e Kajros botoi një memorandum të hartuar nga kryengritësit që luftonin në malet e Shqipërisë. Në të theksohej se qëllimi i tyre nuk ishte për plaçkitur apo për të vrarë, por për të luftuar për lirinë e edukimit në gjuhën shqipe dhe me alfabetin kombëtar, lirinë për të hapur të gjitha shkollat shqipe të mbyllura nga qeveria turke dhe vënien në punë të shtypshkronjave, si dhe botimin e gazetave të ndaluara, lirimin e të burgosurve politikë. Dhe përfundonte me mesazhin. “E gjithë bota e qytetëruar dhe veçanërisht qeveria e Perandorisë otomane le ta dijë mirë se të gjithë shqiptarët, gegë e toskë, kristianë dhe myslimanë, nuk do ta pushojnë luftën për këto tri kërkesa, derisa qeveria të na i garantojë ato me siguri”. Edhe në këtë luftë turke, greke dhe sllave, shkolla shqipe doli fitimtare. Me pak mjete dhe mësues, por me dëshirën në shpirt për dituri shkollore shqiptare, midis pengimeve, sllave, greke dhe turke, shkolla shqipe fitoi nga veriu e deri në jug të Shqipërisë dhe përgatiti breza të rinj atdhedashës.

Ky artikull është i dobët dhe i pavlerë. Ose artikullshkruesi e ka bërë qëllimisht ose ai që e ka sjellë e ka cunguar. Të mjaftohesh me dy rreshta për Kongresin e Parë të Manastirit është turp. Ku janë përpjekjet e rilindasve shqiptarë përpara tij? Ku janë emrat e atyre që dhanë një kontribut të madh në lidhje me çështjen shqiptare dhe gjuhën shqipe?

Nuk i kam lexaur të gjitha postimet për të parë nëse i është dhënë vendi dhe nderi i duhur asaj pjese historike të gjuhës shqipe.

[Peniel]

Ben mire qe pyet, se duke pyetur meson. Patriarkana e Stambollit dhe Kisha greke nuk ishin te shqetesuar me "gjuhen shqipe", ishin te shqetesuara me menyren se si "gjuha shqipe" po perdorej nga masonet protestante amerikane e angleze per te "ungjillizuar" shqiptaret. Dhiata e Re qe Kristoforidhi perktheu ne shqip nga greqishtja, ishte nje projekt i nje grupi ungjillor protestant ne Londer, te cilet sponsorizuan projektin. Kristoforidhi e perktheu Dhiaten e Re ne toskerishte dhe gegnishte, me qellim qe ungjilloret te ndermernin nje fushate propagandistike ne Shqiperi per ti kthyer te gjithe shqiptaret ne ungjillore protestante. Bile kur Kristoforidhi mbaroi me perkthimin e Dhiates se Re, ata i kerkuan Kristoforidhit qe te behej pjese e kesaj fushate por ky nuk pranoi duke mbrojtur keshtu besimin e tij orthodhoks.

Kisha Orthodhokse ishte e interesuar te mbronte fene orthodhokse si nga masonet dhe planet e tyre, edhe nga ata "patriote" shqiptare qe ishin gati te sakrifikonin fene e baballareve te tyre per idealet e momentit.

Dhe sa per dijeni, ekziston nje teme e lezetshme ne forum, hapur nga Fatmir Cici e shoket e tij ne Toronto, qe duke dashur te sulmojne Kishen Orthodhokse, padashur publikuan nje dokument ku "prifti grek" (armiku i popullit) i shkruante shqip me disa germa greke prifterinjve ne Shqiperi.

Albo

Kur lexova këtë pjesë të shkrimit, sinqerisht zura kokën me duar. Paska edhe më keq mendova. Çirren e bërtasin të tjerët se myslimanët përdhosin figurat kombëtare, por që këtë ta bënte vetë Administratori i këtij forumi nuk e prisja. Ja ku i keni fjalët e bukura të patriotizmit shqiptar, të nacionalizmit të vërtetë. Se ne të tjerët jemi nacionalistë rrugësh.

Albo, nuk arrij të kuptoj se çfarë do të arrish me këtë. Përpiqesh të mbulosh fëlliqësirat e kishës ortodokse të asaj kohe duke hedhur baltë mbi patriotët shqiptarë të asaj kohe? Po ky është turpi më i madh që mund të dëgjohet nga goja e një shqiptari. TURP. Për cilët masonë je duke folur zotrote? Për ata që shkelën çdo pëllëmbë të Shqipërisë për të nxjerrë shqiptarët nga injoranca dhe padituria? Njeh shumë masonë të tillë ti që janë të interesuar për gjuhën dhe traditat e një kombi? Shko mor çun edhe lexo edhe njëherë historinë e Shqipërisë se qenke mbrapa. Duhet të ishin gjallë disa prej tyre që të lexonin këtë mirënjohjen tënde në ditët e sotme.

Ç'na dëgjojnë veshët.

[Kavir]

Ky artikull është i dobët dhe i pavlerë. Ose artikullshkruesi e ka bërë qëllimisht ose ai që e ka sjellë e ka cunguar. Të mjaftohesh me dy rreshta për Kongresin e Parë të Manastirit është turp. Ku janë përpjekjet e rilindasve shqiptarë përpara tij? Ku janë emrat e atyre që dhanë një kontribut të madh në lidhje me çështjen shqiptare dhe gjuhën shqipe?

Nuk i kam lexaur të gjitha postimet për të parë nëse i është dhënë vendi dhe nderi i duhur asaj pjese historike të gjuhës shqipe.

Artikulli në fjalë, nuk ka qëllim të merret me figurat e Rilindjes. Artikulli fokusohet tek lufta e përbashkët greko-turke kundër gjuhës shqipe. Dhe ky bashkëpunim arriti pikërisht për ato vite ku përqëndrohet artikulli. Biles është më shumë një përmbledhje e shkurtër.

[alfeko sukaraku]

[QUOTE=Albo;2173905]

. Dhiata e Re qe Kristoforidhi perktheu ne shqip nga greqishtja,



Albo

Afendiko... njefare Xylander te kujton gje tyja?nuk perkthehej dote ne greqishten e re dhjata me duket mua!

nejse nejse se jam edhe jashte teme.

[alfeko sukaraku]

Kur lexova këtë pjesë të shkrimit, sinqerisht zura kokën me duar. Paska edhe më keq mendova. Çirren e bërtasin të tjerët se myslimanët përdhosin figurat kombëtare, por që këtë ta bënte vetë Administratori i këtij forumi nuk e prisja. Ja ku i keni fjalët e bukura të patriotizmit shqiptar, të nacionalizmit të vërtetë. Se ne të tjerët jemi nacionalistë rrugësh.

Albo, nuk arrij të kuptoj se çfarë do të arrish me këtë. Përpiqesh të mbulosh fëlliqësirat e kishës ortodokse të asaj kohe duke hedhur baltë mbi patriotët shqiptarë të asaj kohe? Po ky është turpi më i madh që mund të dëgjohet nga goja e një shqiptari. TURP. Për cilët masonë je duke folur zotrote? Për ata që shkelën çdo pëllëmbë të Shqipërisë për të nxjerrë shqiptarët nga injoranca dhe padituria? Njeh shumë masonë të tillë ti që janë të interesuar për gjuhën dhe traditat e një kombi? Shko mor çun edhe lexo edhe njëherë historinë e Shqipërisë se qenke mbrapa. Duhet të ishin gjallë disa prej tyre që të lexonin këtë mirënjohjen tënde në ditët e sotme.

Ç'na dëgjojnë veshët.

po guxon te debatosh me afendikon apo me duket mua..ja ligji ja maliqi.

[detiad]

Ky artikull është i dobët dhe i pavlerë. Ose artikullshkruesi e ka bërë qëllimisht ose ai që e ka sjellë e ka cunguar. Të mjaftohesh me dy rreshta për Kongresin e Parë të Manastirit është turp. Ku janë përpjekjet e rilindasve shqiptarë përpara tij? Ku janë emrat e atyre që dhanë një kontribut të madh në lidhje me çështjen shqiptare dhe gjuhën shqipe?

Nuk i kam lexaur të gjitha postimet për të parë nëse i është dhënë vendi dhe nderi i duhur asaj pjese historike të gjuhës shqipe.

Kjo teme nuk eshte hapur per te gjitha ata qe dhane kontributin e tyre te madh per Shqiperine, tema sqaron ata qe thone turku na ka ndihmuar, dhe qe nuk e din se turku dhe greku kan bashkpunua ne dem te shqiptarve, dhe ne interresat e veta.
Dhe besoj se do te jet hapur ndonje tem per rilindasit e shum te tjere qe dhane kontribut te madh ne ceshtjen shqiptare.