
Postuar mė parė nga
fegi
Ruset i japin Mehmet Shehut te njejtat grada si Enverit
Gazeta amerikane rrefen historine se si u mbeshtet Mehmet Shehu duke i dhene te njejten grade si dhe Enver Hoxhes. Ai konsiderohej si njeri i besuar i Kremlinit. Organizimi i dy komiteteve politike ne Beograd dhe kush ishin anetaret e tyre, qe kerkon
C. L. Sulzberger
BEOGRAD ? Dy komitete refugjatesh nga "Republika Popullore" e Shqiperise se Enver Hoxhes jane formuar ne Jugosllavi, me qellimin e hapur te permbysjes se mundshme te regjimit te Tiranes dhe rikthimin ne vendin e tyre. Ajo qe kuptohet eshte se ka nje berthame te kesaj levizjeje anti-Hoxha, qe perbehet nga rreth 3 mije emigrante shqiptare, ne nje komitet politik me zyra qendrore ne Prizren dhe nje komitet strategjik me zyra ne Pec.
Anetaret e komiteteve
Udheheqesi i kesaj levizjeje eshte Gani bej Kryeziu, nje nga drejtuesit me te fuqishem fisnor nga Veriu i Shqiperise, ku nje lloj sistemi feudal i fiseve ekziston akoma ne mes te malesoreve te forte. Zoti Kryeziu ishte nje udheheqes guerilas gjate Luftes se Dyte Boterore, por refuzoi te bashkohej me levizjen partizane shqiptare te kryetarit te shtetit, Enver Hoxha, ose ate te mareshal Titos ne Jugosllavi. Vjeshten e fundit ai shkoi ne Prizren te diskutoje me shumicen e shqiptareve minoritare te zones se Kosove-Metohise ne Jugosllavi, dhe te organizoje nje grup te konsiderueshem emigrantesh nga ata qe ishin zhvendosur permes malesh dhe ishin vendosur ne mes te dy vendeve.
Tani zoti Kryeziu ka siguruar mbeshtetje te konsiderueshme te nje grup njerezish me ndikim te gjere ne radhet e popullit shqiptar. Keto perfshijne; Cen Elezin, drejtuesin e nje fisi shqiptar ne veri dhe djalin e tij, Gani. Te dy, Ceni dhe Ganiu, kishin qene anetare te Frontit per clirimin Kombetar te gjeneral Enver Hoxhes, por u perjashtuan ne vitin 1946.
Te tjere mbeshtetes jane: Bajram Bajraktari, Don Kaloshi dhe Caf Bej Ulqinaku. Bajram Bajraktari eshte vellai i nje udheheqesi guerilas antikomunist ne kohen e luftes; kolonel Muharrem Bajraktari, i cili tani eshte refugjat ne Athine; Don Kaloshi eshte nje udheheqes fisnor ne verilindje te vendit me nje ndikim te madh ne radhet e popullsise katolike perreth Shkodres; zoti Ulqinaku eshte nje ish-anetar i regjences shqiptare ne kohen e luftes.
Nderhyrja ruse kunder Hoxhes
Si rrjedhim, ajo qe duket eshte se komitetet e refugjateve ketu mbeshteten kudo te nje "front popullor" i hapur, i cili nuk i ben thirrje vetem nje ose dy grupeve. Ne te njejten kohe, ajo qe eshte e kuptueshme ketu eshte se autoriteti personal i kreut te shtetit, Enver Hoxha, eshte ne nje renie graduale. Si rezultat i nderhyrjes se ministrit Sovjetik ne Tirane, kapoja (bosi) aktual i vendit, Dimitri Chivakin, kryetari i shtetit Enver Hoxha ishte i detyruar qe te mbeshteste gjeneralmajor Mehmet Shehun per te marre graden "Gjeneralkolonel", nivel te cilin aktualisht e mban vetem Enver Hoxha. Kjo u vendos me 10 korrik.
Ajo qe besohet eshte se zoti Chivakin ka ndjere se kryetari i shtetit Enver Hoxha nuk eshte njeri i besuar, si Mehmet Shehu, qe duket se do ta kete me te lehte ta drejtoje skenen ne menyre graduale. Ai nuk eshte nje figure dinamike. Ne maj te ketij viti ai ishte treguar hapur pesimist per te ardhmen e tij dhe te regjimit te tij. Vitin e kaluar ai kishte permbysur gjeneral-lejtenant Koci Xoxen, te cilin e kishte ekzekutuar kete vit. Ne te njejten kohe, kryetari i shtetit, Enver Hoxha, larg nga te dukurit shume luftarak, ndihej jashte nje pushteti te sigurt Perendimor rreth mundesive per te gjetur strehe atje. Ai eshte, ne raport me situaten, nje deshmi e skemes se pushteti i tij ka qene shpetuar vetem nga prishja e Cominform-it. (Zyra e Informacionit Komunist, me qender ne Beograd deri ne vitin 1948, shen. red.). Ne kontrast, gjeneral Mehmet Shehu eshte nga te paktet komuniste shqiptare te paraluftes. Ai komandoi nje batalion te Brigades Nderkombetare gjate Luftes Civile Spanjolle dhe me vone ishte nje udheheqes partizan i zoti. Pas Luftes se Dyte Boterore ai studioi ne Akademine Ushtarake "Voroshilov" ne Moske. Ai eshte qartesisht i besuari i Kremlinit.
Shkrimi eshte publikuar ne "The New York Times" me 29 gusht 1949
Titulli eshte redaksional
Pergatiti: Albert Gjoka
Krijoni Kontakt